UZASADNIENIE

M. W. został oskarżony o to, że:

1. urządzał gry na automacie A. G. bez numeru w okresie od 02.06.2014r. do 09.09.02015r. oraz na automacie A. bez numeru w okresie od 10.09.22014r. do 10.12.2014r. w lokalu na S. (...) w miejscowości T. (...)wbrew art. 3 Ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540),

tj. popełnił przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks

2. urządzał gry na automatach A. nr (...) i A. G. nr (...) w okresie od 01.09.2014r. do 14.11.2014 oraz na automacie A. G. nr (...) w okresie od 15.11.2014r. do 09.12.2014r. w lokalu na S. (...) w P. przy ul. (...), wbrew art. 3 Ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz 1540), popełniając przestępstwa skarbowe zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z nich i każdy z tych czynów wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego określonego w tym samym przepisie, a odstępy czasu pomiędzy nimi nie są długie,

tj. popełnił przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 3 kks

3. urządzał gry na automatach A. nr PL (...) i A. nr PL (...) w okresie od 01.11.2014r. do 14.01.2015r. w lokalu na S. (...) w R. przy ul. (...), wbrew art. 3 Ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540), popełniając przestępstwa skarbowe zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z nich i każdy z tych czynów wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego określonego w tym samym przepisie, a odstępy czasu pomiędzy nimi nie są długie,

tj. popełnił przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 3 kks

P. S. (1) został oskarżony o to, że:

prowadził gry:

- na automacie A. G. bez numeru w okresie od 02.06.2014r. do 09.09.2015r. oraz na automacie A. bez numeru w okresie od 10.09.2014r. do 10.12.2014r. w lokalu S. (...) w miejscowości T. (...)

- na automatach A. nr (...) i A. G. nr (...) w okresie od 01.09.2014r. do 14.11.2014 oraz na automacie A. G. nr (...) w okresie od 15.11.2014r. do 09.12.2014r. w lokalu na S. (...) w P. przy ul. (...),

- na automatach A. nr (...) i A. nr PL (...) w okresie od 01.11.2014r. do 14.01.2015r. w lokalu na S. (...) w R. przy ul. (...),

wbrew art. 3 Ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540),

tj. popełnił przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks

W toku przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

M. W. był prezesem zarządu spółki (...) sp. z o.o. w W., oraz spółki (...) Sp. z o.o. w W., m.in. w okresie od 02.06.2014r. do 14.01.2015r.. Przedmiotem działalności każdej ze spółek było m.in. prowadzenie działalności rozrywkowej i rekreacyjnej.

Spółka (...) sp. z o.o. w W. była właścicielem automatów do gry o nazwach:

- A. G. bez numeru,

- A. bez numeru.

Natomiast spółka (...) Sp. z o.o. w W. była właścicielem automatów do gry o nazwach:

- A. nr (...),

- A. G. nr (...),

- A. nr PL (...),

- A. nr PL (...).

Spółki nie posiadały koncesji na prowadzenie kasyna gry.

/dowód: informacja z KRS - k. 279-281akt postępowania przygotowawczego tom I

informacja z KRS - k. 275-279 tom III

wyjaśnienia oskarżonego M. W. – k. 828v, 829-829v tom VI

dokumentacja fotograficzna – k. 5-7, 327-331, 467-469, 762-763, 973-977 akt postępowania przygotowawczego tom I , II

protokoły zatrzymania rzeczy – k. 8-10, 333-335,472-474, 766-768, 978-980 akt postępowania przygotowawczego tom I , II

pokwitowania – k. 11, 336, 475, 769, 983 akt postępowania przygotowawczego tom I , II

protokoły oględzin – k. 12-13, 338-339, 470-471, 764-765, 981-982 akt postępowania przygotowawczego tom I , II /

Współpracę ze spółkami (...) sp. z o.o. w W., oraz (...) Sp. z o.o. w W. nawiązał J. G., za pośrednictwem spółki (...) spółki z o.o. w W.. W ramach współpracy wynikającej z umowy serwisowej opatrzonej datą 01.07.2014r., J. G. zobowiązany był, za wynagrodzeniem, do stałego serwisu urządzeń wskazanych przez spółkę. Usługa serwisowa obejmowała stały nadzór nad stanem technicznym urządzeń, przegląd stanu technicznego i estetycznego – nie rzadziej niż raz w miesiącu świadczenia usługi i dla danego urządzenia (incaso), nadto usuwanie awarii i uszkodzeń urządzeń i pozostawanie w gotowości do świadczenia tych usług na każde żądanie spółki.

J. G. nie realizował osobiście powyższych obowiązków, ale za pośrednictwem podwykonawców. Podwykonawcą J. G. na województwo (...) był W. G., na mocy umowy serwisowej opatrzonej datą 01.07.2014r. tak w zakresie inkasa, jak i usług serwisowych poprzez stały nadzór nad stanem technicznym urządzeń, wykonywanie napraw na żądanie zlecającego, aktualizowanie oprogramowania.

/dowód: zeznania świadka J. G. – k. 294v-295 akt postępowania przygotowawczego tom I, k. 930-930v tom VI

zeznania świadka W. G. – k. 1157v-1158 akt postępowania przygotowawczego tom II

umowa serwisowa J. G. a W. G. – k. 296-297, k. 423, k. 744 akt postępowania przygotowawczego tom I

umowa serwisowa (...)sp o.o. a J. G. – k. 252-255, k. 357-358, k. 368-371, k. 379-382, k. 785-788 akt postępowania przygotowawczego tom I/

W. G. nawiązał współpracę z P. S. (1). W ramach współpracy P. S. (1) zobowiązał się, poza usługami serwisowymi, do poszukiwania punktów i instalowania automatów do gier.

/dowody: wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1) - k. 828-830v k. 932-934 tom VI

zeznania świadka W. G. - k. 931v-932 tom VI/

Z. D. (1) i W. D. (2) jako wspólnicy spółki jawnej prowadzą działalność gospodarczą - stacje paliw i stacje gazu w P. przy ul. (...), oraz przy ul. (...), a nadto w T. (...) oraz R., w tym przy ul. (...), działając pod nazwą PPHU (...). D. Z. D. Sp. j..

/dowód: zeznania świadka Z. D. (1) - k. 826, 826v tom VI

zeznania świadka W. D. (2) – k. 242v akt postępowania przygotowawczego, k. 412v-413 tom /

W dniu 2 czerwca 2014 roku została zawarta pomiędzy (...)Sp. J. W. D. Z. D. z siedzibą w P. przy ul. (...) P. S. (1) umowa dzierżawy części nieruchomości oznaczonej jako działka nr (...) położonej w (...) (aktualnie (...) gm. G., na mocy której P. S. (1) stał się dzierżawcą wyżej opisanego gruntu.

/dowód: umowa dzierżawy gruntu - k. 244, k. 794 akt postępowania przygotowawczego tom I

zeznania świadka W. D. (2) – k. 413-413v, tom IV

częściowo zeznania świadka Z. D. (1) – k. 826v tom VI

częściowo zeznania świadka P. S. (2) – k. 414 tom IV/

Pomiędzy P. S. (1) a reprezentantem spółki (...) sp. z o.o. doszło do zawarcia umowy dzierżawy powierzchni części lokalu położonego w T. (...) gm. G., opatrzonej datą 1 czerwca 2014 roku. Na mocy tej umowy spółka (...) sp. z o.o. stała się dzierżawcą wyżej wymienionej powierzchni. Dzierżawca miał wykorzystać przedmiot dzierżawy na zainstalowanie i eksploatację urządzeń A. (...) oraz (...) H. (...). Wydzierżawiający P. S. (1) był uprawniony do wynagrodzenia w kwocie oznaczonej w umowie, płatnej miesięcznie od chwili uruchomienia urządzenia.

W dniu 02.06.2014roku P. S. (1) wstawił w kontenerze posadowionym na wydzierżawionym gruncie automat do gier o nazwie (...) bez numeru należący do spółki (...) sp. z o.o. w W..

/dowód: umowa dzierżawy powierzchni - k. 250-251, k. 783-784 akt postępowania przygotowawczego tom I

umowa dzierżawy gruntu - k. 244, k. 794 akt postępowania przygotowawczego tom I

wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1) – k. 932v tom VI

częściowo zeznania świadka P. S. (2) – k. 247v akt postępowania przygotowawczego tom I, k. 414 -415 tom IV

częściowo zeznania świadka A. A. – k. 15v akt postępowania przygotowawczego tom I, k. 415 -415v tom IV

częściowo zeznania świadka P. S. (3) – k. 771v akt postępowania przygotowawczego tom I, k. 417 -417v tom IV /

W dniu 9 września 2014 roku na stacji paliw w T. (...)(aktualnie (...) gm. G., została przeprowadzona przez funkcjonariuszy U. (...) w P. kontrola przestrzegania urządzania i prowadzenia gier na automatach zgodnie z ustawą z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych. W toku kontroli funkcjonariusze przeprowadzili na ujawnionym na miejscu kontroli urządzeniu o nazwie (...) bez numeru eksperyment, w wyniku którego stwierdzili, że w grze występował element losowości, ponieważ grający nie miał wpływu na ułożenie się symboli na ekranie, które było zależne tylko od urządzenia. Ponadto w grach padały wygrane rzeczowe w postaci punktów, które umożliwiały grającemu przedłużenie gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze. Ponadto wygraną rzeczową można było zamienić na wygraną pieniężną, co zostało dokonane w trakcie prowadzonej gry. W związku z powyższym kontrolowane urządzenie zatrzymano za pokwitowaniem.

/dowód: protokół kontroli z dnia 09.09.2014 - k. 2-3 akt postępowania przygotowawczego tom I;

płyta DVD - k. 4 akt postępowania przygotowawczego tom I;

dokumentacja fotograficzna - k. 5-7 akt postępowania przygotowawczego tom I,

protokół zatrzymania rzeczy k. 8-9 akt postępowania przygotowawczego tom I;

spis i opis rzeczy - k. 10 akt postępowania przygotowawczego tom I;

pokwitowanie - k. 11 akt postępowania przygotowawczego tom I;

protokół oględzin - k. 12-14 akt postępowania przygotowawczego tom I

umowa dzierżawy gruntu - k. 244, k. 794 akt postępowania przygotowawczego tom I/

W dacie nieustalonej, nie później niż w dniu 10 grudnia 2014 roku P. S. (1) wstawił w kontenerze posadowionym na wydzierżawionym gruncie na terenie stacji paliw w T. (...) kolejny automat do gier o nazwie (...) bez numeru należący do spółki (...) sp. z o.o. w W..

W dniu 10 grudnia 2014 roku w lokalu przy (...) (...) W. D., Z. D. Sp. j. w T. (...) gm. G., została przeprowadzona przez funkcjonariuszy U. (...) w P. kontrola przestrzegania urządzania i prowadzenia gier na automatach zgodnie z ustawą z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych. W toku kontroli funkcjonariusze przeprowadzili eksperyment na ujawnionym na miejscu kontroli urządzeniu o nazwie (...) bez numeru. W wyniku eksperymentu stwierdzono, że w grze występował element losowości, ponieważ gracz nie miał wpływu na wynik gry, który uzależniony był tylko od urządzenia. Ponadto w grach padały wygrane rzeczowe w postaci punktów, które umożliwiały grającemu przedłużenie gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze. Ponadto wygraną rzeczową można było zamienić na wygraną pieniężną, co zostało dokonane w trakcie prowadzonej gry. W związku z powyższym kontrolowane urządzenie (...) bez numeru, zatrzymano za pokwitowaniem.

/dowody: umowa dzierżawy powierzchni - k. 250-251, k. 783-784 akt postępowania przygotowawczego tom I

protokół kontroli z dnia 10.12.2014 r.- k. 758-760;

płyta DVD - k. 761;

dokumentacja fotograficzna - k. 762-763;

protokół oględzin - k. 764-765;

protokół zatrzymania rzeczy - k. 766-767;

spis i opis rzeczy - k. 768;

pokwitowanie - k. 769 /

W dniu 1 października 2014 roku została zawarta pomiędzy (...) Sp. J. W. D. Z. D. z siedzibą w P. przy ul. (...) P. S. (1) umowa dzierżawy części nieruchomości położonej przy ul. (...) w P., która to część została oznaczona jako działka nr (...) na planie stanowiącym załącznik nr 1 do umowy.

/dowód: umowa dzierżawy - k. 364, k. 483, k. 494 akt postępowania przygotowawczego tom I

zeznania świadka W. D. (2) – k. 413-413v, tom IV

częściowo zeznania świadka Z. D. (1) – k. 826v tom VI/

Pomiędzy P. S. (1) a reprezentantem spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. doszło do zawarcia umowa dzierżawy opatrzonej datą 1 września 2014 roku. Przedmiotem dzierżawy była część powierzchni lokalu położonego w P. przy ul. (...), z przeznaczeniem do zainstalowania i eksploatacji urządzeń do gier, opisanych w załączniku do umowy, w tym automaty o nazwach A. nr (...) i A. G. nr (...).

P. S. (1) wstawił automaty do gier wyżej opisane dniu 01.10.2014roku w kontenerze posadowionym na wydzierżawionym gruncie.

/dowód: umowa dzierżawy powierzchni - k. 359-360, k. 372-375, k. 383-386 akt postępowania przygotowawczego tom I

protokół kontroli z dnia 14.11.2014 r. - k. 323-326 akt postępowania przygotowawczego tom I;

dokumentacja fotograficzna - k. 327-331 akt postępowania przygotowawczego tom I;

płyta DVD - k. 332 akt postępowania przygotowawczego tom I;

protokół zatrzymania rzeczy - k. 333-334 akt postępowania przygotowawczego tom I;

spis i opis rzeczy - k. 335 akt postępowania przygotowawczego tom I,

pokwitowanie - k. 336 akt postępowania przygotowawczego tom I,

protokół oględzin - k. 338-339 akt postępowania przygotowawczego tom I

częściowo zeznania świadka J. K. – k. 340v akt postępowania przygotowawczego tom I, k. 416 -416v tom IV/

W dniu 14 listopada 2014 roku w lokalu przy (...) (...) W. D., Z. D. Sp. j. w P. przy ul. (...), została przeprowadzona przez funkcjonariuszy U. (...) w P. kontrola przestrzegania urządzania i prowadzenia gier na automatach zgodnie z ustawą z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych. W toku kontroli funkcjonariusze przeprowadzili eksperymenty na ujawnionych na miejscu kontroli urządzeniach o nazwach: (...) nr (...) i (...) nr (...). W wyniku eksperymentów przeprowadzonych na wyżej wskazanych urządzeniach stwierdzono, że w grze występował element losowości, ponieważ gracz nie miał wpływu na wynik gry, który uzależniony był tylko od urządzenia. Ponadto w grach padały wygrane rzeczowe w postaci punktów, które umożliwiały grającemu przedłużenie gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze. Ponadto wygraną rzeczową można było zamienić na wygraną pieniężną, co zostało dokonane w trakcie prowadzonej gry. W związku z powyższym kontrolowane urządzenia zatrzymano za pokwitowaniem.

/dowody: protokół kontroli z dnia 14.11.2014 r. - k. 323-326 akt postępowania przygotowawczego tom I;

dokumentacja fotograficzna - k. 327-331 akt postępowania przygotowawczego tom I;

płyta DVD - k. 332 akt postępowania przygotowawczego tom I;

protokół zatrzymania rzeczy - k. 333-334 akt postępowania przygotowawczego tom I;

spis i opis rzeczy - k. 335 akt postępowania przygotowawczego tom I,

pokwitowanie - k. 336 akt postępowania przygotowawczego tom I,

protokół oględzin - k. 338-339 akt postępowania przygotowawczego tom I/

W dniu 18 listopada 2014 roku P. S. (1) wstawił w kontenerze posadowionym na wydzierżawionym gruncie na terenie (...) w P. przy ul. (...) kolejny automat do gier o nazwie (...) nr (...) należący do spółki (...) Sp. z o.o. w W..

W dniu 9 grudnia 2014 roku w lokalu przy (...) (...) W. D., Z. D. Sp. j. w P. przy ul. (...), została przeprowadzona przez funkcjonariuszy U. (...) w P. kontrola przestrzegania urządzania i prowadzenia gier na automatach zgodnie z ustawą z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych. W toku kontroli funkcjonariusze przeprowadzili eksperyment na ujawnionym na miejscu kontroli urządzeniu o nazwie (...) nr (...). W wyniku eksperymentów przeprowadzonych na wyżej wskazanych urządzeniach stwierdzono, że w grze występował element losowości, ponieważ gracz nie miał wpływu na wynik gry, który uzależniony był tylko od urządzenia. Ponadto w grach padały wygrane rzeczowe w postaci punktów, które umożliwiały grającemu przedłużenie gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze. Ponadto wygraną rzeczową można było zamienić na wygraną pieniężną, co zostało dokonane w trakcie prowadzonej gry. W związku z powyższym kontrolowane urządzenia zatrzymano za pokwitowaniem.

/dowody: lista aktualizacji - k. 361, k. 376, k. 387 akt postępowania przygotowawczego tom I

protokół kontroli z dnia 09.12.2014 r.- k. 463-465 akt postępowania przygotowawczego tom I;

płyta DVD - k. 466 akt postępowania przygotowawczego tom I;

dokumentacja fotograficzna - k. 467-469 akt postępowania przygotowawczego tom I;

protokół oględzin - k. 470-471 akt postępowania przygotowawczego tom I;

protokół zatrzymania rzeczy - k. 472-473 akt postępowania przygotowawczego tom I;

spis i opis rzeczy - k. 474 akt postępowania przygotowawczego tom I;

pokwitowanie - k. 475 akt postępowania przygotowawczego tom I

częściowo zeznania świadka D. W. – k. 477v akt postępowania przygotowawczego tom I, k. 416v -417 tom IV/

W dniu 1 grudnia 2014 roku została zawarta pomiędzy PPHU (...). J. W. D. Z. D. a P. S. (1) umowa dzierżawy części nieruchomości położonej w R. przy ul. (...).

/dowód: umowa dzierżawy - k. 995 akt postępowania przygotowawczego tom II

zeznania świadka W. D. (2) – k. 413-413v, tom IV

częściowo zeznania świadka Z. D. (1) – k. 826v tom VI/

Pomiędzy P. S. (1) a przedstawicielem spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. została zawarta umowa dzierżawy powierzchni części lokalu położonego przy ul. (...) R., opatrzona datą 1 listopada 2014 roku. Na mocy wskazanej umowy spółka miała wykorzystywać wydzierżawioną powierzchnię na zainstalowanie i eksploatację urządzeń wskazanych w załączniku do niniejszej umowy w załączniku do umowy, w tym automaty o nazwach A. nr (...) i A. nr PL (...).

P. S. (1) wstawił automaty do gier wyżej opisane dniu 01.12.2014roku w kontenerze posadowionym na wydzierżawionym gruncie.

/dowód: umowa dzierżawy – k. 1002-1005 akt postępowania przygotowawczego tom II

protokół kontroli z dnia 14.01.2015 r.- k. 969-971 akt postępowania przygotowawczego tom II;

płyta DVD - k. 972 akt postępowania przygotowawczego tom II;

dokumentacja fotograficzna - k. 973-977 akt postępowania przygotowawczego tom II;

protokół zatrzymania rzeczy - k. 978-979 akt postępowania przygotowawczego tom II;

spis i opis rzeczy - k. 980 akt postępowania przygotowawczego tom II;

protokół oględzin - k. 981-982 akt postępowania przygotowawczego tom II;

pokwitowanie - k. 983 akt postępowania przygotowawczego tom II

częściowo zeznania świadka T. K. – k. 985v akt postępowania przygotowawczego tom I, k. 418 tom IV

W dniu 14 stycznia 2015 roku w lokalu przy (...) (...) W. D., Z. D. Sp. j. w R. przy ul. (...), została przeprowadzona przez funkcjonariuszy U. (...) w P. kontrola przestrzegania urządzania i prowadzenia gier na automatach zgodnie z ustawą z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych. W toku kontroli funkcjonariusze przeprowadzili eksperymenty na ujawnionych na miejscu kontroli urządzeniach o nazwach: (...) nr (...) i (...) nr PL (...). W wyniku eksperymentów przeprowadzonych na wyżej wskazanych urządzeniach stwierdzono, że w grze występował element losowości, ponieważ gracz nie miał wpływu na wynik gry, który uzależniony był tylko od urządzenia. Ponadto w grach padały wygrane rzeczowe w postaci punktów, które umożliwiały grającemu przedłużenie gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze. Ponadto wygraną rzeczową można było zamienić na wygraną pieniężną, co zostało dokonane w trakcie prowadzonej gry. W związku z powyższym kontrolowane urządzenia zatrzymano za pokwitowaniem.

/dowody: protokół kontroli z dnia 14.01.2015 r.- k. 969-971 akt postępowania przygotowawczego tom II;

płyta DVD - k. 972 akt postępowania przygotowawczego tom II;

dokumentacja fotograficzna - k. 973-977 akt postępowania przygotowawczego tom II;

protokół zatrzymania rzeczy - k. 978-979 akt postępowania przygotowawczego tom II;

spis i opis rzeczy - k. 980 akt postępowania przygotowawczego tom II;

protokół oględzin - k. 981-982 akt postępowania przygotowawczego tom II;

pokwitowanie - k. 983 akt postępowania przygotowawczego tom II/

W toku niniejszego postępowania został dopuszczony dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu informatyki, telekomunikacji i automatów do gier celem zbadania zabezpieczonych w sprawie automatów do gier. Biegły stwierdził, że:

- na badanym automacie A. nr (...) rozgrywane były gry o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 roku zawiera element losowości;

- na badanym automacie A. nr (...) rozgrywane były gry losowe, w których uzyskane wygrane punktowe pozwalają na przedłużenie gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze, jak również dają możliwość rozpoczęcia nowej gry przez wykorzystanie wygranej rzeczowej uzyskanej w poprzedniej grze;

- na badanym automacie A. nr (...) rozgrywane gry mają charakter losowy – wynik uzyskany w każdej grze jest losowy i niezależny od umiejętności grającego bądź jego zdolności psychomotorycznych. Grający nie mają realnego wpływu na to, w jakiej konfiguracji zatrzymują się i układają symbole skutkujące wygraną;

- na badanym automacie A. nr (...) ( (...)) rozgrywane gry mają charakter losowy, a wynik uzyskany w każdej grze nie zależy od umiejętności (zręczności) grającego;

- na badanym automacie A. G. bez numeru rozgrywane gry mają charakter losowy, a wynik uzyskany w każdej grze nie zależy od umiejętności (zręczności) grającego;

/dowody: opinie biegłego - k. 1216-1219, k. 1220-1230, k. 1231-1240, k. 1258-1262 akt postępowania przygotowawczego tom II/

Oskarżony M. W. , syn P. i M. z domu K., urodził się (...) w W., wykształceniu średnim, z zawodu mechanik samochodowy, jest aktualnie prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O., osiągający miesięczny dochód w wysokości 10 000 zł, kawaler, posiadający na utrzymaniu jedno dziecko, właściciel mieszkania o powierzchni 100 m. kw o wartości ok. 600.000 zł.

Był uprzednio karany.

/dane wskazane przez oskarżonego na rozprawie głównej – k. 828 tom VI

informacja o dochodach – k. 1288-1289 akt postępowania przygotowawczego tom II

karta karna – k. 983-987 tom VI/

Oskarżony P. S. (1) , syn Z. i M. z domu O., urodził się w dniu (...) w P., o wykształceniu średnim, z zawodu sprzedawca, zatrudniony w sklepie (...) na stanowisku zaopatrzeniowiec, miesięcznie osiąga dochód w wysokości najniższej średniej krajowej, stan cywilny – kawaler, nie posiada nikogo na utrzymaniu, bez majątku. Nie był uprzednio karany.

/dane wskazane przez oskarżonego na rozprawie głównej – k. 929v-930

informacja o dochodach – k. 1286-1287 akt postępowania przygotowawczego tom II

karta karna – k. 1285 akt postępowania przygotowawczego tom II, k. 982 tom VI/

W toku postępowania przygotowawczego M. W. skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień.

/oświadczenie oskarżonego M. W. – k. 1272 tom II/

Przesłuchany na rozprawie w dniu 28 maja 2017 roku w charakterze oskarżonego M. W. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Jak wyjaśnił, był prezesem zarządu spółek T. (...) i H. (...) i w tym okresie śledził orzecznictwo SN i sądów powszechnych. Przedmiotem działalności jego spółek było wstawianie urządzeń do gier na podstawie umów dzierżawy powierzchni w lokalach lub punktach – jak w przedmiotowej sprawie. Jak dalej wyjaśnił, akt oskarżenia obejmuje okres, gdy obowiązywała ustawa o grach hazardowych z 2009 roku, która weszła w życie 1 stycznia 2010 roku. Była to wadliwa ustawa, a wadliwość polegała na braku notyfikacji tej ustawy Komisji Europejskiej. Taką konieczność wskazywał w 2009 roku już ówczesny minister gospodarki W. P. w pismach wysyłanych do ówczesnego Ministra FinansówJ. R.. Oskarżony wskazał, że na przestrzeni lat wyrażano pogląd, że nie można stosować art. 14 i art. 6 ustawy o grach hazardowych z 2009 roku i że przepisy te nie mogą wywoływać negatywnych skutków prawnych w stosunku do osób prowadzących działalność związaną z urządzaniem gier. Oskarżony odwołał się do orzeczenia ETS z 2012 w sprawie F. przeciwko Państwo Polskie, oraz orzeczenia Sądu Najwyższego w sprawie II KK 55/14. Jak wyjaśnił oskarżony, SN wskazał, że w ogóle nie powinny być konstruowane i kierowane akty oskarżenia w oparciu o te przepisy. Jak nadto wyjaśnił oskarżony, na przestrzeni lat, również od 2010 roku powstało szereg opinii prawnych specjalistów z dziedziny prawa takich jak prof. dr hab. W. C., czy prof. R. Z., czy prof. A. F. potwierdzających stanowisko i pogląd, że wskazanych wcześniej przepisów nie można stosować. Jak dodał oskarżony, na przestrzeni lat sądy wydawały korzystne dla niego rozstrzygnięcia. W stosunku do prowadzonej przez niego działalności zapadło wiele orzeczeń – około 500 korzystnych. Według jego wiedzy urządzanie gier na automatach było legalne do dnia 1 lipca 2016 roku. Od 1 lipca 2016 roku obowiązuje znowelizowana ustawa o grach hazardowych, znowelizowana w czerwcu 2015 roku. Od 3 września 2015 roku do 1 lipca 2016 roku obwiązywał okres przejściowy wskazany w art. 4 nowelizacji. Jak dodał oskarżony uważa, że również w tym okresie tego typu działalność była działalnością legalną. Z dniem 30.06.2016r. oskarżony zakończył działalność związaną z urządzaniem gier na automatach. Jak nadto wyjaśnił oskarżony, występował jako prezes zarządu z powództwami przeciwko Skarbowi Państwa w związku z zatrzymaniem urządzeń. Kilka z takich spraw zakończyło się korzystnie przed SO we Wrocławiu czy SO w Poznaniu. W 2014 roku bodajże z ramienia spółki (...) występował do U. S.o interpretacje jeśli chodzi o podatek CIT. Urzędy Skarbowe posiadały wiedzę jakiego rodzaju działalność prowadzą spółki i nie kwestionowały tego, pobierały należne podatki. Również w przypadku podatku VAT podobnie jak w przypadku podatku CIT urząd skarbowy udzielił odpowiedzi, podatki trzeba było płacić. Wielokrotnie spółki (...), H. F. Polska były kontrolowane przez (...). Kontrole te nie wykazały nieprawidłowości. Były to również kontrole krzyżowe.

/wyjaśnienia oskarżonego M. W. – k. 828-829v tom VI/

W toku postępowania przygotowawczego P. S. (1) skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień.

/oświadczenie oskarżonego P. S. (1) – k. 1265 tom II/

Przesłuchany na rozprawie w dniu 9 maja 2017 roku w charakterze oskarżonego P. S. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że działał głównie na mocy umowy serwisowej z W. G. obligującej go do szukania nowych punktów i wstawiania automatów. Ponadto umowa serwisowa zawierała wzmianki o legalności tych urządzeń. Oskarżony prowadził działalność gospodarczą, odprowadzał podatek, na wszystkie usługi były wystawiane faktury. Do jego obowiązków należało serwisowanie i przekazywanie gotówki wyciąganej z automatów. Następnie, jak wyjaśnił, gotówkę przekazywał W. G.. W odczuciu P. S. (1) cała działalność wydawała się legalna, dlatego nie czuje się on winny. Był wielokrotnie zapewniany o legalności tego procederu. Dalej oskarżony wyjaśnił, że zawarł umowy dzierżawy z (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. Wydzierżawiał powierzchnię od firmy, np. (...) stawiał na niej kontener będący jego własnością i powierzchnię kontenera wynajmował spółce oskarżonego M. W.. Następnie zajmował się serwisowaniem automatu w ramach współpracy z W. G.. Również we współpracy z W. G. następowała instalacja kontenera. Oskarżony nie potrafił sobie przypomnieć jak doszło do nawiązania współpracy z W. G.. Wyjaśnił natomiast, że kontakt ze spółkami (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. nawiązał za pośrednictwem W. G.. P. S. (1) stwierdził, że gdyby miał wątpliwości co do legalności współpracy, nie podjąłby się jej – przekonały go odpisy postanowień o umorzeniu w podobnych sprawach, z którymi się zapoznał. Jak dalej wyjaśnił, umowy dzierżawy ze spółkami (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. dostarczał mu W. G.. Oskarżony dopytywał, czy aby wszystko jest w porządku. To było chyba po pierwszej kontroli U. (...), kiedy automaty zostały zabrane. Miało to miejsce w 2015 lub 2016 roku, nie dotyczyło lokalu będącego przedmiotem tego postępowania. Po przypomnieniu granic czasowych zarzutu, oskarżony wyjaśnił, iż zatrzymanie miało miejsce w maju 2014roku. Po pierwszym zatrzymaniu oskarżony poszukiwał informacji na ten temat. Znalazł wyroki odwoławcze, co utwierdziło go w uprzednim przekonaniu. Taki wniosek wyciągnął nadto z faktu, że zatrzymane automaty były zwracane właścicielowi i wstawiane w innych punktach. Jak dalej wyjaśnił, był przekonany o legalności takich działań. Zażalenie na zatrzymanie automatów składał ich właściciel. Oskarżony nie był stroną takich postępowań, prowadził natomiast wielokrotnie rozmowy z G. na temat legalności tych automatów i legalności takiej działalności. P. S. (1) ponadto nie pamiętał, kiedy zostały wstawione do właściwych punktów automaty do gier wymienione w zarzutach.

/wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1) – k. 932-933v, 934 tom VI/

Sąd dokonał następującej oceny zgromadzonego materiału dowodowego i zważył, co następuje:

W realiach tej sprawy fakty istotne pozostają poza sporem, a wskazać należy, iż:

- oskarżony M. W. był prezesem zarządu spółek (...) Sp. z o.o. w W., oraz (...) Sp. z o.o. w W.,

- urządzenia o nazwach A. G. bez numeru, A. bez numeru, A. nr (...), A. G. nr (...), A. G. nr (...), A. nr PL (...), A. nr PL (...) należały do opisanych wyżej spółek.

Okoliczności te wynikają tak z wyjaśnień oskarżonego M. W., który po okazaniu dokumentacji fotograficznej odniósł się do każdego z automatów, te zaś posiadały tabliczki znamionowe ze wskazaniem podmiotu uprawnionego wobec rzeczy z tytułu prawa własności, jak i dokumentacji w postaci informacji z KRS. Wyjaśnienia oskarżonego dowodzą także, iż zasadniczym przedmiotem reprezentowanych przez wskazanego spółek było urządzanie gier na urządzeniach rozrywkowych (jak zatrzymane w sprawie). Rozważania co do charakteru urządzeń znajdą się w dalszej części uzasadnienia.

Po sporem pozostają także fakty:

1. prowadzenia przez funkcjonariuszy celnych kontroli :

- w datach 14.11.2014r., 09.12.2014r. w lokalu posadowionym na terenie (...) w P. przy ul. (...),

- w datach 10.12.2014r., 09.09.2014r. w lokalu posadowionym na terenie (...) w miejscowości T. (...)

- w dacie 14.01.2015r. w lokalu posadowionym na terenie (...) w R. przy ul. (...).

2. w tak zlokalizowanych lokalach - kontenerach P. S. (1), działając na podstawie umów o dzierżawę zainstalował w imieniu dysponenta opisane wyżej urządzenia do gier, celem urządzania przez dzierżawcę – spółki bądź to (...) Sp. z o.o. w W., oraz (...) Sp. z o.o. w W. gier na automatach.

Na fakty te, w tym lokalizację automatów, jak i przebieg kontroli oraz poczynione przez kontrolujących ustalenia wskazują protokoły kontroli, wraz z protokołami zatrzymania rzeczy, protokołami ich oględzin oraz pokwitowaniami. Dowody te należy mieć na uwadze łącznie z niekwestionowaną dokumentacją w postaci umów dzierżawy – części nieruchomości z przeznaczeniem na instalację urządzeń do gry, kreujących dwustopniowy stosunek prawny. Po pierwsze między oskarżonym P. S. (1) a W. D. (2) i Z. D. (1) wspólnikami spółki jawnej o nazwie (...) Sp. J. W. D. Z. D. z siedzibą w P. przy ul. (...) – posiadającymi tytuł prawny do nieruchomości, na których spółka prowadzi działalność w zakresie stacji paliw oraz (...). Po wtóre między oskarżonym P. S. (1) a spółkami (...) z o.o. w W., lub (...) Sp. z o.o. w W., reprezentowanych przez M. W. – prezesa zarządu. Pozyskany przez P. S. (1) teren był bowiem przedmiotem poddzierżawy z przeznaczeniem na zainstalowanie i eksploatację automatów (co definiuje aktywność oskarżonego P. S. (1)). Zainstalowane przez P. S. (1) w ramach opisanej wyżej współpracy automaty były przedmiotem oględzin i eksperymentu prowadzonego przez funkcjonariuszy celnych. Powiązanie umów zawieranych przez P. S. (1) oraz list przedstawionych automatów (załączniki do umów) pozwoliła na ustalenie dat poszczególnych czynów.

Poza sporem jest fakt, że spółki reprezentowane przez M. W. (prezesa zarządu) nie posiadały koncesji na prowadzenie kasyna. Na zatrzymanych urządzeniach urządzano gry, na co pośrednio wskazują dowody z zeznań świadków P. S. (2), A. A., P. S. (3), J. K., D. W., częściowo M. P. – pracowników stacji paliw/(...) , gdzie lokalizowano kontenery z automatami. Wprawdzie świadkowie nie uczestniczyli bezpośrednio w obsłudze automatów, ale obserwowali fakt ich zainstalowania, zainteresowania graczy. Żaden dowód nie wskazuje, iż automaty będące przedmiotem zainteresowania w tej sprawie nie były sprawne. Lektury protokołów kontroli wręcz dowodzą, że takie nie były obejmowane czynnościami kontrolnymi, bądź odstępowano od ich zatrzymania.

Tak eksperymenty prowadzone przez funkcjonariuszy celnych w stosunku do wszystkich opisanych w protokołach kontroli urządzeń, jak i dowody z opinii biegłego wskazywały na występujący w grach dostępnych na urządzeniach będących przedmiotem zainteresowania w tej sprawie element losowości (grający nie miał wpływu na ułożenie się symboli na ekranie, które było zależne tylko od urządzenia, w grach padały wygrane rzeczowe w postaci punktów, które umożliwiały grającemu przedłużenie gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze, wygraną rzeczową można było zamienić na wygraną pieniężną, co zostało dokonane w trakcie prowadzonej gry). Gry na automatach będące przedmiotem zainteresowania w tej sprawie, to gry w rozumieniu 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.).

Wnioski opinii biegłego traktujące o poszczególnych urządzeniach oraz zainstalowanych tam grach należy podzielić. Opinie te są jasne, pełne, wewnętrznie niesprzeczne. Pochodzą od osoby fachowej i bezstronnej.

Wyjaśnienia oskarżonych w zakresie w jakim traktują o powyższych kwestiach, a w szczególności co do okoliczności bezspornych należy przyznać walor wiarygodnych. Analogicznie należy ocenić zeznania świadków W. D. (2) oraz Z. D. (1). Zeznania wskazanych świadków korespondują z wyjaśnieniami P. S. (1) – co do umów dzierżawy i udostępnienia wskazanemu części nieruchomości co do której świadkom – jako wspólnikom spółki jawnej służy tytuły prawne. Relacje te korespondują z wspomnianymi wyżej umowami dzierżawy gruntu.

Stąd też opierając się o tak zgromadzony materiał dowodowy sąd przypisał:

oskarżonemu

1. M. W. czyny polegające na:

a/ urządzaniu w lokalu na S. (...) w miejscowości T. (...) wbrew art. 3 Ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych gry na automacie A. G. bez numeru w okresie od 02.06.2014r. do 09.09.2014r. (omyłkowo nie zmodyfikowano opisu czynu co do granic czasowych, powielając błąd z aktu oskarżenia jakoby czyn został popełniony 09.09.2015r., a nie 09.09.2014r.), oraz na na automacie A. bez numeru w dniu 10.12.2014r. (Dz. U. nr 201, poz. 1540),

b/ urządzaniu w lokalu na S. (...) w P. przy ul. (...),, wbrew art. 3 Ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych gry na automatach A. nr (...) i A. G. nr (...) w okresie od 01.10.2014r. do 14.11.2014 oraz na automacie A. G. nr (...) w okresie od 18.11.2014r. do 09.12.2014r.,

c/ urządzaniu w lokalu na S. (...) w R. przy ul. (...), wbrew art. 3 Ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych urządzał gry na automatach A. nr PL (...) i A. nr PL (...) w okresie od 01.12.2014r. do 14.01.2015r..

Zauważyć należy, iż odstępy czasu między tymi czynami nie są długie a każdy z tych czynów wyczerpuje dyspozycję art. 107 § 1 kks w zw. z art. 2 § 2 kks.

7. P. S. (1) czyny polegające na na tym, że:

a/ w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, ułatwił M. W. urządzanie gry - wbrew art. 3 Ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych - na automacie A. G. bez numeru oraz automacie A. bez numery w ten sposób, że w miejscowości T. (...) wstawił do wydzierżawionego uprzednio lokalu – w dniu 02.06.2014r. automat A. G. bez numeru, zaś w okresie nieustalonym nie później niż w dniu 10.12.2014r. automat A. bez numeru należące do spółki (...) spółka z o.o. w W.,

b / w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, ułatwił M. W. urządzanie gry - wbrew art. 3 Ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych - na automatach A. nr (...) i A. G. nr (...), A. G. nr (...) w ten sposób, że w P. przy ul. (...), wstawił do wydzierżawionego uprzednio lokalu – w dniu 01.10.2014r. A. nr (...) i A. G. nr (...), zaś w okresie nieustalonym nie później niż w dniu 18.11.2014r. automat A. G. nr (...) należące do spółki bądź do spółki (...) spółka z o.o. w W.,

c/ w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, ułatwił M. W. urządzanie gry - wbrew art. 3 Ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych na automatach A. nr PL (...) i A. nr PL (...) w ten sposób, że w dniu 01.12.2014r. wstawił do wydzierżawionego uprzednio lokalu w R. przy ul. (...) powyższe automaty należące do spółki (...) spółka z o.o. w W..

Zauważyć należy, iż odstępy czasu między tymi czynami nie są długie a każdy z tych czynów wyczerpuje dyspozycję art. 18 § 3 kk w zw. z art. 20 § 2 kks w zw. z art. 107 § 1 kks.

Nie wymaga szerszych analiz, że przepis art. 107 § 1 kks jest normą blankietową i dla skompletowania znamion opisanego tam występku konieczne jest sięgnięcie do przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, zwanej dalej ustawą. Stosownie do treści art. 3 ustawy urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach jest dozwolone wyłącznie na zasadach określonych w ustawie, te zaś określają art. 14 ust 1 ustawy oraz art. 6 ust. 1 ustawy. Powołane przepisy w brzmieniu do 03.09.2015r. (co istotne z punktu widzenia granic czasowych formułowanych wobec oskarżonych zarzutów, plasujące się na przestrzeni 02.06.2014r. – 14.01.2015r.) nie były notyfikowane Komisji Europejskiej. W tym miejscu należy odwołać się do stanowiska wyrażonego w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2017 r. (I KZP 17/16), wedle którego kolizja prawa krajowego z prawem unijnym, w świetle zasady bezpośredniego stosowania prawa Unii Europejskiej (art. 91 ust. 3 Konstytucji), może prowadzić do zastąpienia przepisów krajowych uregulowaniami prawa unijnego albo do wyłączenia normy prawa krajowego przez bezpośrednio skuteczną normę prawa Unii Europejskiej. W konsekwencji, norma niestosowania krajowego przepisu technicznego, którego projektu nie notyfikowano Komisji Europejskiej, wynikająca z dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.Urz. UE L z 1998 r. Nr 204, s. 37 ze zm.), wyłącza możliwość zastosowania w sprawie o przestępstwo z art. 107 § 1 kks przepisu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 612) w pierwotnym brzmieniu. Natomiast art. 6 ust. 1 tej ustawy mógł i może nadal stanowić uzupełnienie normy blankietowej zawartej w art. 107 § 1 kks, o ile okoliczności faktyczne konkretnej sprawy pozwalają na ustalenie, że przepis ten ma zastosowanie i został naruszony. Wyrażony w uchwale pogląd prawny należy w pełni podzielić. Jest on też konsekwentnie powielany w bieżącym orzecznictwie Sądu Najwyższego, by wymienić choćby orzeczenia wydane w sprawach IV KK 225 /15, IV KK 325 /14, V KK 22 / 17, IV KK 396/16 czy V KK 20 /17.

W świetle powyższych rozważań, uprawnione jest twierdzenie, że zachowanie sprzeczne z treścią przepisu art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych może stanowić podstawę do pociągnięcia do odpowiedzialności karnoskarbowej za czyn z art. 107 § 1 kks. Zgodnie z jego brzmieniem (na daty zarzutów), działalność w zakresie gier na automatach mogła być prowadzona na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry. Ten przepis nie miał, i także po zmianie treści obowiązującej od dnia 3 września 2015 r., nie ma charakteru technicznego, co wykazano w powołanej wyżej uchwale Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2017 r., odwołując się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 13.10.2016r. w sprawie C-303/15.

W realiach tej sprawy poza sporem pozostają fakty urządzania gier na automatach opisanych w akcie oskarżenia w lokalach (kontenerach) posadowionych na terenach stacji paliw/(...) w P. przy ul. (...), w miejscowości T. (...)oraz w R. przy ul. (...), bez koncesji na prowadzenie kasyna gry. Takiej dokumentacji nie przedstawiono ani kontrolującym funkcjonariuszom celnym, ani w postępowaniu karnym. Lokalizacja urządzeń do gry dodatkowo uprawdopodobnia brak takiej koncesji. Skoro oskarżony M. W. prowadził działalność w zakresie gry na automatach bez koncesji, zaś P. S. (1) ułatwiał M. W. prowadzenie takiej działalności poprzez poszukiwanie lokalizacji, instalowanie urządzeń, a następnie ich serwisowanie, to z naruszeniem zasad określonych w tej ustawie, a tym samym, nawiązując już do brzmienia art. 107 § 1 k.k.s., wbrew przepisom ustawy. Jak już wyżej zauważono, przepis art. 3 ust 1 ustawy traktuje, że urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach jest dozwolone wyłącznie na zasadach określonych w ustawie. Działalność w zakresie gier na automatach, w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.), urządzana bez stosownej koncesji oraz poza kasynem gry, jest zawsze działalnością nielegalną (uzasadnienie wyroku SN z dnia 16 marca 2017 r. V KK 21/17). Dlatego też, każdy kto spełnia powyższe kryteria zakwalifikowania go jako urządzającego grę hazardową, bez względu na formę prawną oraz gdy miejscem urządzenia gry nie będzie kasyno gry, narusza przepisy ustawy karnoskarbowej.

Oskarżeni są osobami zdatnymi do zawinienia, ze względu na wiek, jak i pełną poczytalność. Oskarżeni są zdolni do rozpoznania bezprawności swojego czynu, znajdują się w sytuacji, która nie wyklucza możliwości dania posłuchu normie prawnej. W realiach tej sprawy nie zachodzą okoliczności wyłączające bezprawność czynu oskarżonych lub ich winę.

Stopień społecznej szkodliwości zarzucanych oskarżonym czynów należy ocenić jako znaczny.

Wina oskarżonych została udowodniona działali umyślnie.

Odnosząc się tak do wyjaśnień oskarżonych, w szczególności M. W., a także licznie złożonych tak przez obrońców oskarżonych, jak i pełnomocnika interwenientów dokumentów – znacznej liczby orzeczeń organów prowadzących postępowania przygotowawcze, jak orzeczeń sądów powszechnych, w których wyrażano pogląd, iż brak notyfikacji przepisów art. 6 ust. 1 oraz 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych w Komisji Europejskiej powoduje, iż postępowanie pozostające z nimi w sprzeczności nie może wywoływać niekorzystnych konsekwencji – w tym również w zakresie odpowiedzialności karnoskarbowej za występek z art. 107 § 1 kks. Nie kwestionując, że problem stosowania art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, w kontekście prawa Unii Europejskiej, wywołał w ciągu ostatnich lat rozbieżności w orzecznictwie, także w zakresie oceny, czy i w jakich warunkach wymienione przepisy mogą uzupełniać normę blankietową z art. 107 § 1 kks. Tutaj należy odwołać się do uzasadnienia wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28.03.2014r. w sprawie III KK 447/13 - Lex nr 1448749, uzasadnienia wyroku Sądu Najwyższego z dnia 08.01.2014r. w sprawie IV KK 183/13 - Lex nr 1409532, postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28.11.2013r., I KZP 15/13, OSNKW 2013/12/101, postanowienie SN z dnia 20 sierpnia 2014 r. IV KK 69/14. Poglądom tam wyrażonym przeciwstawiano stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w postanowieniu z dnia 27.11.2014 r. w sprawie II KK 55/15.

Mimo powyższego, oskarżeni nie mogą skutecznie podnosić braku świadomości bezprawności swoich działań, czy skutecznie odwoływać się do konstrukcji błędu wyrażonej czy to w art. 10 § 1 kks, czy w art. 10 § 3 kks, czy to art. 10 § 4 kks. Już brak jednomyślności co do ocen prawnych wykluczał działanie w usprawiedliwionym błędzie. Po wtóre oskarżeni w sposób wybiórczy traktują powyższą problematykę. Oskarżony M. W. miał dostatecznie czytelne sygnały, które podważały przekonanie o legalności i niekaralności takiego zachowania, jak przypisane niniejszym wyrokiem. P. S. (1), jak sam wyjaśnił, po zatrzymaniu pierwszych automatów w maju 2014 roku (a zatem przed zatrzymaniami rzeczy w tej sprawie) otrzymał czytelny sygnał co do barku legalności takiej działalności, w jakiej świadomie uczestniczył. Nie bez znaczenia jest nadto fakt, oskarżony M. W. zbudował swego rodzaju mechanizm utrudniający dotarcie do głównego twórcy procederu polegającego na urządzaniu gier, poprzez działania za pośrednictwem podwykonawców, konstruowanie umów dwustronnych, ale przy udziale reprezentowanych przez oskarżonego spółek, które to ustalenia poczyniono tak poprzez wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), ale także zeznania świadków J. G., W. G. oraz umów serwisowych, umów dzierżawy. Jak wyjaśnił oskarżony M. W., spółki którym przewodził jako prezes zarządu, mimo szeroko opisanego w KRS przedmiotu działania, de facto trudniły się tylko jednym procederem – urządzaniem gier na automatach.

Podzielić należy pogląd wyrażony przez Ministerstwo Finansów, potwierdzony następnie w orzecznictwie Sądu Najwyższego (postanowienie z dnia 28.04.2016r. w sprawie I KZP 1/16 - portal orzeczeń Sądu Najwyższego) co do rozumienia art. 4 ustawy nowelizującej, przepisie przejściowym, zakreślającym czas na dostosowanie prowadzenia działalności opisanej w art. 6 ustawy o grach hazardowych do przepisów znowelizowanych do dnia 01.07.2016roku. Pogląd ten stanowi, iż adresatem normy wyrażonej w art. 4 ustawy z dnia 12.06.2015r. o zmianie ustawy o grach hazardowych są podmioty prowadzące działalność w zakresie gry na automatach zgodnie z dotychczasowym brzmieniem ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych , tj. sprzed 03.09.2015r.. Argument przeciwny, wyrażony w opinii prywatnej z 11.12.2015r. jest odosobniony, sprzeczny z racją nowelizacji nie może zostać zaakceptowany. Stanowi tylko kolejny dowód wybiórczego traktowania prawa przez oskarżonego M. W..

Czyny oskarżonych zostały popełnione w warunkach art. 37 § 1 pkt 3 kks, co obliguje do orzeczenia jednej kary za wszystkie zbiegające się przestępstwa z zastosowaniem nadzwyczajnego obostrzenia kary w sposób opisany w art. 38 § 1 pkt 3 kks.

Kary 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny (M. W.) i 1 miesiąca pozbawienia wolności oraz 50 stawek dziennych grzywny (P. S. (1)) są adekwatne do stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanych mu czynów, a uwzględniają:

a/ jako okoliczności obciążające:

- wielość zachowań,

- krótki czas dzielący poszczególne czyny każdego z oskarżonych,

- uprzednia karalność (M. W.);

b/ jako okoliczności łagodzące:

- uprzednia niekaralność (P. S. (1))

- działanie w warunkach art. 18 § 3 kk (P. S. (1)).

W ocenie Sądu nie ma podstaw do izolacyjnego oddziaływania na postawę oskarżonych, a jedynie słusznym rozwiązaniem jest surowe napiętnowanie ich występków. Stąd też Sąd wymierzył oskarżonym karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat (M. W.), 1 roku ( P. S. (1) – z uwagi na przewagę okoliczności łagodzących, uznając, że aktualna ustawa jest względniejsza wobec tego oskarżonego art. 2 § 2 kks). Kary te w połączeniu z efektywnie zastosowaną sankcją w postaci grzywny powstrzymają oskarżonych od popełnienia w przyszłości przestępstw, a w społeczeństwie wzmocnią przekonanie o skuteczności udzielonej przez państwo ochrony prawnej.

Należy zaznaczyć, że wśród zastosowanych wobec oskarżonych sankcji, to kara grzywny podlega efektywnemu wykonaniu, stanowi zatem realną dolegliwość, jaka dotknie sprawcę pozostawiając go w przekonaniu negatywnej oceny czynów, których się dopuścił.

Przy kształtowaniu wysokości grzywny Sąd miał na uwadze treść art. 23 § 1 i 3 kks.

O dowodach rzeczowych orzeczono na podstawie art. 30 § 5 kks.

W oparciu o treść art. 626 § 1 kpk w zw. z art. 618 § 1 kpk, art. 616 § 2 kpk, art. 627 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks Sąd zasądził od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 2.294 zł tytułem zwrotu wydatków obejmujących:

-: opłaty przewidzianą za udzielenie informacji z rejestru skazanych w wysokości po 30 zł,
-: ryczał za doręczenia korespondencji w postępowaniu przygotowawczym oraz sądowym po 20 zł (§ 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym /Dz. U. Nr 108, poz. 1026 z późn. zm./),
-: wynagrodzenie biegłego.

Opłaty w wysokości 1060 złotych w stosunku do oskarżonego M. W., zaś wobec oskarżonego P. S. (1) w wysokości 560 złotych wymierzono oskarżonym na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks i art. 2 ust 1 pkt 1 i art. 3 ust 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity Dz. U. z 1983 roku , Nr 49, poz. 223 z późn. zm.).

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE