UZASADNIENIE

H. C. w dniu 7 stycznia 2016 r. wniosła za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga
w Warszawie odwołanie od decyzji ww. organu rentowego z dnia 30 listopada 2015 r., znak: (...). Odwołująca wniosła o zobowiązanie Zarządu (...)
(...) do wydania RP-7 oraz świadectwa pracy ( k. 2 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi
na odwołanie z dnia 26 stycznia 2016 r. wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477^{(

14)} § 1 k.p.c. Organ rentowy do stażu pracy kapitału początkowego nie uwzględnił okresu zatrudnienia odwołującej w (...) Przedsiębiorstwie (...)
w okresie od dnia 2 października 1974 r. do dnia 28 lutego 1975 r., ponieważ świadectwo pracy z dnia 17 kwietnia 1975 r. zawiera błędną datę urodzenia. Organ rentowy wskazał,
że również nie uwzględnił do ogólnego stażu pracy okresu w Zarządzie (...)
(...) od dnia 10 lipca 1991 r. do dnia 31 grudnia 1998 r., ponieważ przedłożone zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 30 września 2002 r. nosi znamiona poprawek oraz nie jest opatrzone podpisem i adnotacją osoby upoważnionej do dokonywania korekt. Ponadto w ocenie Oddziału ubezpieczona nie przedłożyła świadectwa pracy za ten okres ( k. 7 a. s.).

W piśmie procesowym z dnia 18 marca 2016 r. odwołująca wskazała, że w 2002 r. Zarząd (...) sprywatyzował mienie Państwowe Miasta (...) W. ( k. 22 a. s.).

W piśmie procesowym z dnia 5 lipca 2016 r. organ rentowy wskazał, że hipotetycznie wyliczona wartość kapitału początkowego przy uwzględnieniu do stażu pracy okresu zatrudnienia odwołującej w (...) Przedsiębiorstwie (...)
w okresie od dnia 2 października 1974 r. do dnia 28 lutego 1975 r. wynosiłaby 75892,08 złotych ( k. 67 a. s.).

Na rozprawie w dniu 27 września 2016 r. odwołująca oświadczyła, że rozpoznaje swój podpis i nie kwestionuje, że przyjęła do wiadomości przeniesienie jej do firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. ( k. 118 a. s.).

W piśmie procesowym z dnia 12 grudnia 2016 r. odwołująca zmodyfikowała swoje zarzuty. Zdaniem ubezpieczonej Zarząd (...) nie miał podstawy prawnej
do zorganizowania przejścia części zakładu pracy. Odwołująca również wskazała, że w dniu
9 lipca 2002 r. podpisała pismo działając pod przymusem. Natomiast w piśmie procesowym
z dnia 30 stycznia 2017 r. ubezpieczona stwierdziła, że w aktach sprawy na karcie 106 znajduje się sfałszowany jej podpis poprzez jego zeskanowanie ( k. 130 i 144 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

H. C., urodzona w dniu (...), złożyła w dniu
28 października 2015 r. wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział
w W. o ustalenie kapitału początkowego ( k. 1 a. k. p. ).

Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 17 kwietnia 1975 r. odwołująca była zatrudniona w (...) Przedsiębiorstwie (...) w okresie od dnia 2 października 1974 r. do dnia 28 lutego 1975 r. w pełnym wymiarze czasu pracy
na stanowisku pomocy kuchni. W dokumencie tym wskazano, że odwołująca urodziła się
w dniu 18 listopada 1955 r. ( k. 13 a. k. p. )

Zgodnie z oryginałem, Zarząd (...) w dniu 24 lipca 1991 r. zawarł
z odwołującą umowę o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy
na stanowisku sprzątaczki ( k. 49 a. s.).

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu 6 czerwca 2002 r. oświadczyła, że wraz z podpisaniem umowy o świadczenie przez trzy lata usług w zakresie sprzątania na rzecz Zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zobowiązał się do przejęcia w trybie art. 23^{(
1)} k.p. 51 sprzątaczek, z którymi (...)
ma zawarte umowy o pracę na czas określony i nieokreślony. Przejęcie sprzątaczek zostało ustalone na dzień 1 sierpnia 2002 r. z tym, że jeżeli w tym dniu przejmowana pracownica będzie przebywać na urlopie wypoczynkowym bądź na zwolnieniu lekarskim, dniem przejęcia tej pracownicy będzie dzień następny po udzielonym urlopie wypoczynkowym
lub na zwolnieniu lekarskim ( k. 93 a. s.).

W związku z przejściem części zakładu pracy wchodzącego w skład Zarządu (...)Sp. z o.o. na pracodawcę działającego pod firmą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zgodnie z art. 23^{(
1)} § 3 k.p., odwołująca w dniu 9 lipca
2002 r. została zawiadomiona, że z dniem 1 sierpnia 2002 r. zostanie pracownikiem firmy (...), która stanie się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy z zachowaniem wszystkich warunków umowy o pracę obowiązującej w (...) ( k. 106 a. s.).

Zarząd (...) Sp. z o.o. w W. zawarł w dniu 1 lipca 2002 r.
z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę, zgodnie z którą zobowiązano (...) do przejęcia 51 pracowników (...) w trybie art. 23^{(
1)} k.p.
z uwzględnieniem art. 241^{(
8)} oraz odkupienia przekazanego majątku, w terminie 30 dni
od zawarcia umowy ( k. 25 i 92 a. s.).

Zgodnie z porozumieniem zawartym w dniu 25 lipca 2002 r., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. przejęła w dniu 1 sierpnia 2002 r. pracowników zatrudnionych w Zarządzie (...) zgodnie z art. 23^{(
1)} k.p. Zgodnie z § 2 pkt 2 (...) zobowiązał się odkupić od (...) w terminie do dnia 31 lipca 2002 r. składniki majątkowe określone w załączniku nr 11 do umowy z dnia 1 lipca 2002 r. dotyczącej utrzymania czystości powierzchni w budynku (...) za kwotę 15317,00 złotych. Zgodnie
z § 4 Zarząd był zobowiązany do przesłania (...) pełną dokumentację kadrowo-płacową oraz informację dotyczącą liczby dni wykorzystanego urlopu wypoczynkowego pracowników,
o których mowa w § 1 za rok bieżący, zwolnień od pracy wynikających z art. 188 k.p., liczby dni opłaconych na podstawie art. 92 k.p., co ma zostać ujęte w zaświadczeniu sporządzonym przez Zarząd. Zgodnie z § 5 pkt 1 i 2 pracownicy wymienieni w załączniku nr 1 zobowiązani byli do posiadania aktualnych badań lekarskich potwierdzających zdolność do wykonanej pracy przeprowadzonych na koszt (...), aktualnych zaświadczeń o ukończeniu szkolenia okresowego dla pracowników na stanowiskach robotniczych w zakresie BHP ( k. 24 i 26 oraz 100-102 a. s.).

Zgodnie z protokołem z dnia 2 sierpnia 2002 r. Zarząd (...) przekazał (...)akta osobowe 46 pracownic objętych przejściem, w tym H. C.. Przekazywane akta osobowe zawierały pełną dokumentację kadrową zgromadzoną przez (...). Akta nie zawierały oryginałów świadectw pracy z okresów poprzedzających pracę w (...) Sp. z o.o. ( k. 94-95 a. s.).

Przekazanie akt osobowych przez Zarząd (...) nastąpiło w 2002 r. Jednym z warunków udziału w przetargu było przejęcie przez wygrywającego wszystkich pracowników sprzątających. Wówczas stali się oni pracownikami (...) Sp. z o.o. Z dokumentów wynika, że pracownicy (...) byli wielokrotnie informowani
o powyższym. Nie było prowadzonej prywatyzacji spółki ( zeznania świadków R. N. (1) i S. W. – k. 179-180 a. s.).

Wyrokiem z dnia 9 listopada 2006 r. Sąd Okręgowy w Warszawie, XII Wydział Pracy w sprawie z powództwa H. C. przeciwko pozwanym Zarządowi (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz (...)Sp. z o.o.
z siedzibą w N. o ustalenie i wynagrodzenie oddalił apelację powódki. Sąd ten zważył,
że nie budzi wątpliwości, iż umowa zawarta pomiędzy (...) a (...) z dnia 1 lipca 2002 r.,
a następnie zawarte porozumienie z dnia 25 lipca 2002 r. skutkowały przejęciem części zakładu pracy wraz z 51 pracownikami (...), w tym z powódką w rozumieniu art. 23^{(
1 )}§ 1 k.p. Zdaniem tegoż Sądu powódka została prawidłowo powiadomiona o przysługujących jej uprawnieniach, w tym o możliwości wypowiedzenia w terminie 7 dni umowy o pracę
ze skutkami, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem. Nie budziło wątpliwości Sądu również, iż powódka miała świadomość, że z dniem 1 sierpnia 2002 r. stała się pracownikiem (...), o czym świadczy podpisane przez nią powiadomienie o przejęciu części zakładu pracy w trybie art. 23^{(
1)} k.p.
na innego pracodawcę oraz jej prawach i obowiązkach z tego wynikających ( k. 504 i 509-517 a. s. XII Pa 783/06).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. po rozpoznaniu wniosku, wydał zaskarżoną decyzję z dnia 30 listopada 2015 r., znak: (...). Organ rentowy ustalił podstawę wymiaru kapitału początkowego odwołującej na dzień
1 stycznia 1999 r. w kwocie 765,13 złotych. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 62,67%. Kapitał początkowy ustalony na dzień 1 stycznia 1999 r. wyniósł 74834,54 złotych. Oddział uwzględnił ubezpieczonej 15 lat, 1 miesiąc i 23 dni okresów składkowych oraz 7 miesięcy i 1 dzień sprawowania opieki nad dzieckiem okresów nieskładkowych. Organ rentowy nie zaliczył odwołującej do okresu składkowego zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) od dnia
2 października 1974 r. do dnia 28 lutego 1975 r., ponieważ świadectwo pracy z dnia
17 kwietnia 1975 r. zawiera błędną datę urodzenia oraz w Zarządzie (...) od dnia 10 lipca 1991 r. do dnia 31 grudnia 1998 r., ponieważ przedłożone zaświadczenie
o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 30 września 2002 r. nosi znamiona poprawek oraz
nie jest opatrzone podpisem i adnotacją osoby upoważnionej do dokonywania korekt
( k. 57 a. k. p. ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zawartych w aktach sądowych, aktach rentowych i aktach dołączonej sprawy oraz na podstawie zeznań świadków R. N. (1) i S. W.. W ocenie Sądu ww. dowody są wiarygodne
i tworzą spójny stan faktyczny.

W pierwszej kolejności Sąd ocenił, że dokument w postaci świadectwa pracy z dnia
17 kwietnia 1975 r. jest wiarygodny. (...) Przedsiębiorstwo (...) w piśmie tym stwierdziło, że odwołująca w okresie od dnia 2 października 1974 r. do dnia 28 lutego 1975 r. była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy
na stanowisku pomocy kuchni. W tym aspekcie błąd występujący w sporządzonej dacie urodzenia ubezpieczonej nie powoduje utraty waloru wiarygodności dokumentu. Należy wskazać, że odwołująca urodziła się w dniu (...), a na świadectwie pracy wskazano na datę (...)Zdaniem Sądu błąd ten stanowi oczywistą omyłkę pisarską, w szczególności że pozostałe dane są zgodne z prawdą.

Sąd uznał, że faktycznie doszło do przejęcia przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w trybie art. 23^{(
1)} k.p. 51 sprzątaczek, z którymi Zarząd (...) miał zawarte umowy o pracę na czas określony i nieokreślony. O powyższym świadczą przedmiotowa umowa zawarta w dniu 1 lipca 2002 r., porozumienie zawarte w dniu 25 lipca 2002 r. oraz protokół z dnia 2 sierpnia 2002 r. Sąd uznał za wiarygodny również dokument, zgodnie z którym odwołująca w dniu 9 lipca 2002 r. została zawiadomiona,
że z dniem 1 sierpnia 2002 r. zostanie pracownikiem firmy (...). Na dokumencie tym widnieje data oraz podpis ubezpieczonej, na podstawie którego można stwierdzić,
że posiadała ona wiedzę o przejęciu jej jako pracownika przez (...) w trybie art. 23^{(
1)} k.p.
W ocenie Sądu odwołująca nie udowodniła, aby dokument ten był sfałszowany.
Sąd stwierdza, że ubezpieczona na rozprawie w dniu 27 września 2016 r. oświadczyła,
że rozpoznaje swój podpis i nie kwestionuje, iż przyjęła do wiadomości przeniesienie jej
do firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Ponadto z dołączonych akt Sądu Okręgowego w sprawie o ustalenie stosunku pracy wynika, że była rozpoznana sprawa ubezpieczonej, gdzie jedną ze spornych kwestii było przejęcie pracowników przez (...). Sąd ten zważył, że nie budzi wątpliwości, iż umowa zawarta pomiędzy (...) a (...)
z dnia 1 lipca 2002 r., a następnie zawarte porozumienie z dnia 25 lipca 2002 r. skutkowały przejęciem części zakładu pracy wraz z 51 pracownikami (...), w tym z powódką
w rozumieniu art. 23^{(
1 )}§ 1 k.p., która posiadała o wszystkim wiedzę.

Sąd co do zasady uznał za wiarygodny dokument, zgodnie z którym Zarząd (...) w dniu 24 lipca 1991 r. zawarł z odwołującą umowę o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku sprzątaczki. Z dokumentu tego wynika jedynie, że ubezpieczona miała stawić się do pracodawcy w dniu 24 lipca 1991 r. Natomiast nie można stwierdzić na jego podstawie, w jakim okresie faktycznie miałaby świadczyć pracę.

Sąd uznał za niewiarygodne zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia
30 września 2002 r. nosi znamiona poprawek oraz nie jest opatrzone podpisem i adnotacją osoby upoważnionej do dokonywania korekt. Sąd również uznał, że dokument ten pozostaje w sprzeczności z zaświadczeniem przedstawionym przez Zarząd (...),
z którego wynika, że odwołująca była zatrudniona od dnia 24 lipca 1991 r. do dnia 1 marca 1999 r. w Zarządzie (...) oraz od dnia 2 marca 1999 r. do dnia 31 lipca 2002 r. w Zarządzie (...) Sp. z o.o. Natomiast z zaświadczenia
o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 30 września 2002 r. wynika, że ubezpieczona była zatrudniona u ww. pracodawcy od dnia 10 lipca 1990 r. Zatem z uwagi na wskazane różne daty podjęcia pracy przez odwołującą, dokumenty te Sąd uznał za niewiarygodne.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków S. W. i R. N. (1). Świadkowie wskazali, że tylko na podstawie zebranych dokumentów mogą stwierdzić, iż faktycznie doszło do przejęcia sprzątaczek od (...) na rzecz (...). Osoby te zostały członkami zarządu dopiero w latach 2016-2017, a więc nie mogły one posiadać wiedzy
o dokonywanych czynnościach przez ówczesny zarząd w 2002 r.

W ocenie Sądu tak zgromadzony materiał dowodowy był wystarczający do wydania rozstrzygnięcia.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie H. C. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
(...) Oddział w W. z dnia 30 listopada 2015 r., znak: (...)było zasadne w części, a w pozostałym zakresie podlegało oddaleniu.

Sąd zważył, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – zwanej dalej „ustawą”
( Dz. U. z 2015 r., poz. 748, ze zm.) - kapitał początkowy ma być odtworzeniem kwoty składek na ubezpieczenie społeczne, opłaconych przed dniem 1 stycznia 1999 r. Zasady ustalania podstawy wymiaru emerytury zostały określone w art. 15 ustawy emerytalnej,
a wysokość kapitału początkowego, zależy od udowodnionych okresów składkowych
i nieskładkowych, podstawy wymiaru świadczenia, współczynnika określonego przez proporcję wieku ubezpieczonego i ustawowo określonego wieku emerytalnego oraz stażu. Natomiast do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia uwzględnia się przychód stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego z okresu ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok zgłoszenia wniosku o emeryturę lub z dowolnych 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku (art. 15 ust. 1 ww. ustawy). W przypadku nieudowodnienia okresów składkowych i nieskładkowych, zgodnie z art. 15 ust. 2a ustawy, który stanowi, że jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy. Dokumentem potwierdzającym wysokość wynagrodzenia jest zaświadczenie o zatrudnieniu
i wynagrodzeniu, wystawione przez pracodawcę lub prawnego następcę pracodawcy na druku ZUS RP-7, ale również legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca odpowiednie wpisy
o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia dokonane przez pracodawcę lub następcę prawnego. Ustalenie kapitału początkowego następuje poprzez obliczenie hipotetycznej emerytury, jaką ubezpieczony otrzymałby w dniu 1 stycznia 1999 r., tj. w dniu wejścia
w życie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a następnie pomnożenie tej kwoty przez średnie dalsze trwanie życia osób ustalone na dzień 1 stycznia 1999 r.

Należy podkreślić, iż zgodnie z treścią art. 175 ust. 1 zd. 2 ustawy, postępowanie
w sprawie ustalenia kapitału początkowego przebiega według zasad dotyczących ustalenia prawa do świadczeń przewidzianych w tej ustawie, co w szczególności dotyczy katalogu środków dowodowych, jakie służą ubezpieczonemu w postępowaniu przed organem rentowym do wykazania zarówno stażu ubezpieczonego, jak i wysokości przychodów. Sąd zważył, że niektórzy ubezpieczeni mają problemy z dostarczeniem dokumentacji spełniającej rygorystyczne wymogi formalne i w konsekwencji nie są w stanie udowodnić okoliczności faktycznego polegania ubezpieczaniu, czy też wysokości przychodów. W dacie wydania przez organ rentowy spornej decyzji możliwość dowodzenia była ograniczona rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r.
w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe ( Dz. U. z 2011 r., nr 237, poz. 1412 – które zmieniło rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń - Dz. U.
nr 10, poz. 49 ze zm.). Zgodnie z obowiązującym § 22 ust 1 i ust.2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania
o świadczenia emerytalno-rentowe, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności: legitymacja ubezpieczeniowa; legitymacja służbowa, legitymacja związku zawodowego, umowa o pracę, wpis w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia. Jeżeli ustawa przewiduje możliwość udowodnienia zeznaniami świadków okresu składkowego, od którego zależy prawo lub wysokość świadczenia, dowód ten dopuszcza się pod warunkiem złożenia przez zainteresowanego oświadczenia w formie pisemnej lub ustnej do protokołu, że nie może przedłożyć odpowiedniego dokumentu potwierdzającego ten okres. W myśl § 27 rozporządzenia dowody z dokumentów, pisemne zeznania świadków oraz pisemne oświadczenia zainteresowanego powinny być dołączone do wniosku w oryginale.

Mając powyższe na uwadze, spór w niniejszej sprawie dotyczył nieuwzględnienia przez organ rentowy do kapitału początkowego jako okresu składkowego, podnoszonych przez odwołującą okresów zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) od dnia 2 października 1974 r. do dnia 28 lutego 1975 r. oraz w Zarządzie (...) od dnia 10 lipca 1991 r. do dnia 31 grudnia 1998 r.

Sąd w pierwszej kolejności odnosząc się do okresu w (...) Przedsiębiorstwie (...) od dnia 2 października 1974 r. do dnia 28 lutego 1975 r. zważył, że odwołująca w sposób należyty wykazała, iż była wtedy zatrudniona i faktycznie wykonywała pracę. Mając na względzie ww. rozporządzenie należy wskazać,
że ubezpieczona podołała rygoryzmowi, które nakładają przepisy prawa w kontekście udowodnienia spornego okresu zatrudnienia. Odwołująca przedstawiła do akt organu rentowego świadectwo pracy, z którego jednoznacznie wynikają wszystkie istotne dane
z punktu widzenia waloru wiarygodności dokumentu. W ocenie Sądu nie należało
w przedmiotowej kwestii prowadzić osobnego postępowania dowodowego, gdyż z tegoż dokumentu wynika gdzie była zatrudniona, na jaki wymiar czasu pracy, w jakim okresie,
na jakim stanowisku oraz za jakim wynagrodzeniem. Sąd doszedł do przekonania,
że doszukanie się przez organ rentowy błędnej daty urodzenia odwołującej stanowi oczywistą omyłkę pisarską i nie może być podstawą do zakwestionowania wiarygodności całego dokumentu. Data urodzenia odwołującej w świadectwie pracy różni się zaledwie o jeden dzień, co dodatkowo potwierdza, że doszło do błędu, stanowiącego przeoczenie, zachodzące po stronie wypełniającego świadectwo pracy. W związku z tym Sąd uznał za zasadne
w punkcie 1 wyroku zaliczyć okres zatrudnienia ubezpieczonej w (...) Przedsiębiorstwie (...) od dnia 2 października 1974 r. do dnia
28 lutego 1975 r. na podstawie art. 477¹⁴ § 2 k.p.c.

W drugiej kolejności Sąd zważył, że w myśl przytoczonych przepisów prawa odwołujący może udowodnić swoje roszczenie związane z zaliczeniem okresów zatrudnienia tylko i wyłącznie na podstawie przedłożenia odpowiednich dokumentów wskazujących
na jego faktycznie wykonywaną pracę, odprowadzone składki przez pracodawcę
oraz na podstawie zeznań świadków. Kodeks cywilny w rozumieniu art. 6 nakłada na osobę ciężar udowodnienia faktu za pomocą odpowiednich dowodów, z którego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego, ,,w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych zainteresowany świadczeniem ma wykazać fakty uzasadniające jego prawo. Wykrycie prawdy przez sąd ogranicza się w zasadzie do: przeprowadzenia dowodów zgłoszonych przez strony, bowiem na nich spoczywa ciężar dowodu, zasada prawdy materialnej nie może bowiem przekreślać kontradyktoryjności procesu, gdyż - ciężar wskazania niezbędnych dowodów spoczywa przede wszystkim na stronach procesowych. Działanie sądu z urzędu i przeprowadzenie dowodu niewskazanego przez stronę jest
(zaś) po uchyleniu art. 3 § 2 k.p.c. dopuszczalne tylko w wyjątkowych sytuacjach procesowych oraz musi wypływać z opartego na zobiektywizowanej ocenie przekonania
o konieczności jego przeprowadzenia.’’ ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 2013 r., sygn. akt III UK 129/12) W ocenie Sądu ubezpieczona nie wykazała za pomocą dostępnych środków dowodowych czas-okresu zatrudnienia w Zarządu (...) Sp. z o.o., na podstawie którego możliwym byłoby zaliczenie go do ogólnego stażu pracy,
a co w konsekwencji miałoby przełożenie na wyższą wysokość kapitału początkowego
i wyższą wysokość emerytury. Jak zostało już ocenione, dokumenty przedstawione przez odwołującą w toku postępowania wyjaśniającego oraz dokumenty zebrane w toku postępowania sądowego są wzajemnie sprzeczne i nie tworzą spójnego stanu faktycznego. Sąd nie mógł ustalić w sposób pewny, w którym okresie ubezpieczona faktycznie miałaby realizować stosunek pracy na rzecz (...). Dodatkowo odwołująca nie posiadała świadectwa pracy, a na zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu widnieją dokonane poprawki osoby nieuprawnionej, gdyż brak jest podpisu na dokumencie. Sąd zważył, że ponadto data rozpoczęcia pracy przez ubezpieczoną różni się od tej wystawionej na zaświadczeniu wydanym przez Zarząd (...).

Odnosząc się bezpośrednio do zarzutów, Sąd doszedł do przekonania, że w toku postępowania sądowego odwołująca nie negowała stanowiska organu rentowego, który wskazywał na występujące błędy w dokumentacji, w oparciu o którą nie można było uwzględnić do ogólnego stażu pracy okresu zatrudnienia w Zarządzie (...) od dnia 10 lipca 1991 r. do dnia 31 grudnia 1998 r. Ubezpieczona wielokrotnie modyfikowała swoje stanowisko w sprawie, aby w końcowej fazie ostatecznie uznać, że w dniu 9 lipca
2002 r. podpisała pismo działając pod przymusem. Natomiast w piśmie procesowym z dnia 30 stycznia 2017 r. stwierdziła, że w aktach sprawy na karcie 106 znajduje się sfałszowany jej podpis poprzez jego zeskanowanie. W ocenie Sądu w toku postępowania odwołująca
w żadnej mierze nie udowodniła swojego stanowiska. W tej materii Sąd posłużył się prawomocnym wyrokiem w sprawie zakończonej przed Sądem Okręgowym w Warszawie
o sygn. akt XII Pa 783/06, który to w sposób jednoznaczny zważył, że doszło do przejścia pracowników do (...). Nie budziło wątpliwości Sądu Okręgowego w Warszawie również,
iż powódka miała świadomość, że z dniem 1 sierpnia 2002 r. stała się pracownikiem (...),
o czym świadczy podpisane przez nią powiadomienie o przejęciu części zakładu pracy
w trybie art. 23¹ k.p. na innego pracodawcę oraz jej prawach i obowiązkach z tego wynikających. Zatem w ocenie Sądu stanowisko odwołującej wskazujące na fałszerstwo czy działanie jej pod przymusem jest całkowicie pozbawione sensu i logiki. Zgodnie z protokołem z dnia 2 sierpnia 2002 r. należy stwierdzić, że (...) przejęło kilkadziesiąt sprzątaczek
od (...) wraz z dotyczącą ich dokumentacją, w tym aktami osobowymi. Ubezpieczona
nie przedstawiła dowodu, aby którakolwiek z innych pracownic również działała pod przymusem podpisując zawiadomienie dotyczące przejęcia pracowniczego. Wobec nieudowodnienia zasadności swojego stanowiska przez odwołującą, Sąd uznał, iż materiał dowodowy nie pozwolił na ustalenie, w jakim okresie ubezpieczona miałaby być zatrudniona w Zarządzie (...).

Mając powyższe na uwadze, Sąd w punkcie 2 wyroku oddalił odwołanie
w pozostałym zakresie na podstawie art. 477¹⁴ § 1 k.p.c.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE