UZASADNIENIE

P. L. w dniu 14 kwietnia 2017 r. wniosła odwołanie
za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie od decyzji ww. organu rentowego z dnia 22 marca 2017 r., nr: (...). Odwołująca zarzuciła zaskarżonej decyzji naruszenie prawa materialnego, tj. art. 58 § 2 k.c.
w związku z art. 300 k.p. poprzez jego zastosowanie i uznanie, że otrzymywane przez nią wynagrodzenie było zbyt wysokie w rozumieniu zasad współżycia społecznego. Ubezpieczona w związku z tym wniosła o zmianę decyzji poprzez ustalenie, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu jej zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w firmie (...) z siedzibą
w W. stanowi od dnia 1 września 2016 r. stanowi wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 5.000,00 złotych oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych ( k. 2-3 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 19 maja 2017 r. wniósł o jego oddalenie, ponieważ zaskarżona decyzja jest faktycznie oraz prawnie uzasadniona oraz o zasądzenie na jego rzecz od odwołującej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W ocenie organu rentowego zarzuty przedstawione w odwołaniu jako niezasadne pozostają bez wpływu dla prawidłowości rozstrzygnięcia ( k. 7-8 a. s.).

Na rozprawie w dniu 23 listopada 2017 r. zainteresowana O. P. przyłączyła się do odwołania i wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji organu rentowego ( k. 32 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w dniu
16 lutego 2017 r. zawiadomił P. L. i O. P. o wszczęciu
z urzędu postępowania na podstawie art. 61 § 1 i 4 k.p.a. w związku z art. 123
i art. 68 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych celem wyjaśnienia zasadności zgłoszenia odwołującej do ubezpieczeń społecznych na podstawie umowy o pracę ( akta ZUS).

Odwołująca w dniu 24 czerwca 2005 r. uzyskała tytuł zawodowy technika usług kosmetycznych przy Prywatnym Policealnym Studium (...) ( akta ZUS, akta osobowe).

Zgodnie z zaświadczeniem z dnia 24 czerwca 2005 r., odwołująca ukończyła kurs pedagogiczny dla instruktorów praktycznej nauki zawodu zorganizowany przez Policealną Szkołę (...)
z zakresu uzyskania przygotowania pedagogicznego ( akta ZUS, akta osobowe).

Zgodnie z zaświadczeniem z dnia 24 czerwca 2005 r., odwołująca ukończyła kurs manicure-pedicure zorganizowany przez (...) Policealne Studium (...) z zakresu przyuczenia do wykonywania zawodu ( akta ZUS, akta osobowe).

Zgodnie z zaświadczeniem z dnia 25 czerwca 2005 r., odwołująca ukończyła kurs masażu klasycznego i drenażu zorganizowany przez (...) Policealne Studium (...)
z zakresu nabycia umiejętności wykonywania masażu w celach kosmetycznych ( akta ZUS, akta osobowe).

Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 31 marca 2006 r., odwołująca była zatrudniona w (...)z siedzibą w W. w okresie od dnia 6 września 2005 r. do dnia 31 marca 2006 r. na stanowisku kosmetyczki ( akta ZUS, akta osobowe).

Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 20 maja 2006 r., odwołująca była zatrudniona w (...) z siedzibą w W.
w okresie od dnia 2 maja 2006 r. do dnia 20 maja 2006 r. na stanowisku kosmetyczki damskiej i męskiej ( akta ZUS, akta osobowe).

Zgodnie z zaświadczeniem z dnia 15 listopada 2006 r., odwołująca ukończyła kurs stylizacji paznokci zorganizowany przez (...) z zakresu nauki przedłużania paznokci różnymi metodami ( akta ZUS, akta osobowe).

Zgodnie z zaświadczeniem z dnia 7 maja 2011 r., odwołująca ukończyła kurs wizażu i stylizacji zorganizowany przez (...)
z zakresu wizażu i stylizacji paznokci ( akta ZUS, akta osobowe).

Zgodnie z zaświadczeniem z dnia 11 maja 2011 r., odwołująca ukończyła kurs zorganizowany przez (...)z zakresu przedłużania rzęs ( akta osobowe).

Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 12 maja 2011 r., odwołująca była zatrudniona w (...)z siedzibą w W. w okresie od dnia 1 września 2010 r. do dnia 9 maja 2011 r. na stanowisku kosmetyczki ( akta ZUS, akta osobowe).

Odwołująca w dniu 28 września 2014 r. w Instytucie (...) uzyskała tytuł zawodowy licencjata na kierunku Teologia Adwentystyczna
w specjalności promocja zdrowia z elementami zdrowia publicznego ( akta ZUS, akta osobowe).

Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 31 sierpnia 2016 r., odwołująca była zatrudniona w (...)z siedzibą w W. w okresie od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 sierpnia 2016 r.
na stanowisku kosmetyczki ( akta ZUS, akta osobowe).

O. P. w dniu 29 sierpnia 2016 r. zawarła z P. L. umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku specjalisty ds. kosmetyków
i wizażu w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem 5.000,00 złotych brutto miesięcznie. Termin rozpoczęcia pracy został ustalony na dzień
1 września 2016 r. ( akta ZUS, akta osobowe).

Do zakresu obowiązków odwołującej miało należeć wykonywanie następujących czynności: wnikliwa i szczegółowa charakterystyka produktu pod względem składu, testowanie produktów kosmetycznych, dbanie o wizerunek firmy i jej pozycji na rynku kosmetycznym, bezpośredni kontakt z klientem, szkolenia klientów w zakresie kosmetyków, organizowanie spotkań, doradztwo
i konsultacje oraz udział w targach kosmetycznych, profesjonalne doradztwo kosmetologiczne, ocena i znajomość zapotrzebowania rynku oraz nowe trendy, wykonywanie makijaży pokazowych i innych zabiegów kosmetycznych w celu przedstawienia danego produktu, przygotowywanie prezentacji produktu, aktywne pozyskiwanie nowych klientów, budowanie bazy danych firm współpracujących, tworzenie raportów i analiz oraz inne zlecone przez przełożonego ( akta ZUS, akta osobowe).

Odwołująca w dniu 31 sierpnia 2016 r. uzyskała zaświadczenie lekarskie, zgodnie z którym uznano, że brak jest przeciwwskazań do wykonywania przez nią pracy na stanowisku specjalisty ds. kosmetyków i wizażu ( akta ZUS, akta osobowe).

Odwołująca w dniu 2 września 2016 r. ukończyła szkolenie okresowe BHP na stanowisku specjalisty ds. kosmetyków i wizażu, które odbyło się
w dniu 1 września 2016 r. ( akta ZUS, akta osobowe).

Odwołująca podpisywała listy obecności począwszy od dnia 1 września 2016 r. do dnia 30 listopada 2016 r. ( akta ZUS).

Odwołująca została zgłoszona przez płatnika składek z pracowniczym tytułem do ubezpieczeń od dnia 1 września 2016 r. Natomiast w dniu 8 grudnia 2016 r. ubezpieczona rozpoczęła korzystanie ze zwolnienia lekarskiego. Płatnik składek wypłacił odwołującej wynagrodzenie za okresy niezdolności do pracy na podstawie art. 92 k.p. od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 26 stycznia 2017 r., od dnia 27 stycznia 2017 r. do dnia 31 stycznia 2017 r. oraz od dnia 1 lutego 2017 r. do dnia 2 lutego 2017 r. ( akta ZUS).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w oparciu
o własne ustalenia wydał zaskarżoną decyzję z dnia 22 marca 2017 r.,
nr: (...) na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3, art. 18 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, art. 81 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz art. 58 § 2 k.c.
w związku z art. 300 k.p. Organ rentowy stwierdził, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne odwołującej z tytułu zatrudnienia
na podstawie umowy o pracę w firmie (...) stanowi od dnia
1 września 2016 r. wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1.850,00 złotych.
W ocenie organu rentowego ubezpieczona bezpośrednio przed podjęciem zatrudnienia u zainteresowanej, była zatrudniona w ramach stosunku pracy
w okresie od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 sierpnia 2016 r., z którego otrzymywała dwukrotnie niższe wynagrodzenie. Oddział podniósł, że ustalenie wynagrodzenia odwołującej w wysokości 5.000,00 złotych brutto miesięcznie stanowiło próbę nieuprawnionego uzyskania świadczeń z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zdaniem organu rentowego okoliczności sprawy
w sposób niebudzący wątpliwości wskazały, że jedynym celem zgłoszenia odwołującej do ubezpieczeń społecznych z podstawą wymiaru składek
w wysokości 5.000,00 złotych była chęć uzyskania świadczeń finansowanych
z ubezpieczenia społecznego w znacznych kwotach. Organ rentowy wskazał,
że wniesienie roszczenia o wypłatę zasiłku od tak ustalonej podstawy wymiaru składek, nie da się postrzegać jako etycznego i uczciwego wobec innych uczestników systemu ubezpieczeń społecznych. Zmierza ono bowiem wprost
do świadomego osiągnięcia nieuzasadnionych korzyści z systemu kosztem pozostałych ubezpieczonych partycypujących w tworzeniu funduszu chorobowego, którzy pokrywaliby w zasadzie w całości wydatki związane
z wypłacanym zasiłkiem ( akta ZUS).

O. P. prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna
od 2010 r. w zakresie sprzedaży kosmetyków i opakowań. Siedziba firmy mieści się przy ulicy (...). Kosmetyki i opakowania do nich sprzedawane są do innych państw na rynek wschodni. Zainteresowana współpracuję z firmą (...), w której managerem jest A. T.. Poleciła ona odwołującą wskazując, że zna się dobrze na masach, kosmetykach i na marketingu. Odwołująca przez okres trzech lat wcześniej, była zatrudniona w salonie kosmetycznym, gdzie zajmowała się makijażem i wyjazdami na pokazy makijażowe. Ubezpieczona jest z zawodu kosmetologiem o specjalności kosmetologa bioestetycznego. Odwołująca będąc w USA była zatrudniona na stanowisku kosmetologa w (...), gdzie opanowała język branżowy i bardzo sprawnie posługuje się językiem angielskim. Przed zatrudnieniem P. L., pracodawca odbył z nią rozmowę i zapoznał się z dokumentami dotyczącymi jej wykształcenia i doświadczenia zawodowego. Zainteresowana planowała wejść również na rynek czeski i łotewski. Zainteresowana w ramach swoich obowiązków doprowadza do złożenia przez klienta zamówienia, a następnie występuje jako pośrednik do konkretnej firmy i negocjuje ceny za poszczególne partie. Zestawy musi znać specjalista, które dotyczą masy, jej składu i miękkości, co należy do obowiązków odwołującej, która jest wizażystką. Odwołująca pracowała głównie w domu będąc w stałym kontakcie telefonicznym z zainteresowaną. Ubezpieczona bezpośrednio współpracowała z zainteresowaną podczas wyjazdu do konkretnej firmy lub spotkań z klientem. Na spotkaniach z klientami odwołująca doradzała w sprawie mas. Zainteresowana zlecała odwołującej min. sprawdzanie tuszów do rzęs i przekazywała je do testowania. Następnie ubezpieczona sporządzała raporty. Ubezpieczona posiada wiedzę w zakresie każdego ze składników danego kosmetyku i jego pozytywnego lub negatywnego działania, jak również czy znajdują się w nim substancje niepopularne typu parabeny czy konserwanty. Odwołująca korzystała ze swojego komputera. Inny pracownik, A. G. zajmował się odbieraniem telefonów, jeżdżeniem do klientów, badaniem rynku i sporządzaniem raportów. Odwołująca zajmowała się też badaniem rynku i marketingiem, co również wchodziło w zakres obowiązków A. G.. Dzięki pracy odwołującej, firma nawiązała kontakt z litewską firmą (...), a sprzedaż wzrosła o około 20%. Ubezpieczona w USA poznała Polkę, która ma męża Czecha. Za jej pośrednictwem, odwołująca przed zwolnieniem lekarskim nawiązała znajomości w Czechach w celu analizy rynku czeskiego związanej ze sprzedażą kosmetyków. Ubezpieczona przeszła na zwolnienie w dniu 8 grudnia 2016 r. z powodu niewydolności szyjki macicy. Lekarz zalecił odwołującej leżenie. Obowiązki ubezpieczonej w większości przejęła zainteresowana, gdyż spadła sprzedaż ze względu na wzrost cen na polskim rynku ( zeznania stron – k. 33-38 a. s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dowodów
z dokumentacji zawartej w aktach sądowych, w tym aktach rentowych i aktach osobowych oraz w oparciu o treść zeznań P. L. i O. P..

Dokumenty, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia,
są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójny stan faktyczny. Dowody te nie były przez strony sporu kwestionowane w zakresie ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem wynikające
z nich okoliczności należało uznać za bezsporne i mające wysoki walor dowodowy. Sąd na podstawie rzeczowego materiału dowodowego ustalił, jaki zakres obowiązków wykonywała w firmie odwołująca, a ponadto, jej bogate doświadczenie zawodowe oraz licznie ukończone kursy związane
z poszerzaniem wiedzy dotyczącej działu kosmetologicznego.

Z kolei zeznania odwołującej i zainteresowanej zostały uznane
za logiczne i korelujące ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Strony procesu jednoznacznie wskazały na podjęte działania związane
z tworzeniem ram stosunku pracy, zakresu czynności wykonywanych przez ubezpieczoną i wysokością jej uposażenia. Zarówno odwołująca, jak
i zainteresowana zbieżnie wskazały, z jakich pobudek został zatrudniony nowy pracownik w firmie oraz na efekty pracy P. L. w spornym okresie czasu.

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za wystarczający
do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie P. L. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 22 marca 2017 r., nr: (...) jest uzasadnione i podlega uwzględnieniu.

Przedmiotem niniejszego postępowania było ustalenie wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla ubezpieczonej,
co przesądziło o kierunku kontroli ograniczonej jedynie do tej spornej kwestii. W zaskarżonej decyzji organ rentowy nie kwestionował faktu wykonywania przez odwołującą czynności na podstawie umowy o pracę zawartej
z zainteresowaną, a jedynie wysokość wynagrodzenia umówionego przez strony na kwotę 5.000,00 złotych brutto miesięcznie.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. z 2016 r., poz. 963 z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, a zgodnie z art. 13 pkt 1 obowiązek podlegania takiej osoby ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu trwa od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe stanowi przychód
w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, o czym stanowią art. 18 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy. Z kolei podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe.

W ramach art. 41 ust. 12 i 13 ustawy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych może zakwestionować wysokość wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że zostało wypłacone na podstawie umowy sprzecznej z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierzającej do obejścia prawa . Nadmierne podwyższenie wynagrodzenia pracownika w zakresie prawa ubezpieczeń społecznych może być bowiem ocenione jako dokonane
z zamiarem nadużycia prawa do świadczeń.

Sąd zważył, że zaskarżona decyzja wydana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych była nieprawidłowa. Analizując niniejszą sprawę należało mieć
na względzie doświadczenie, które niewątpliwie posiadała odwołująca,
co zostało udowodnione w trakcie postępowania administracyjnego toczącego się przed organem rentowym oraz w toku postepowania sądowego. Ubezpieczona przed podjęciem pracy u zainteresowanej legitymowała się ukończonymi kursami z zakresu manicure-pedicure, masażu klasycznego
i drenażu, stylizacji paznokci, wizażu i stylizacji, przedłużania rzęs oraz przedłużania paznokci różnymi metodami. W związku z tym Sąd doszedł
do przekonania, że odwołująca bez wątpienia wyróżniała się posiadaniem odpowiedniej wiedzy przed podjęciem pracy u O. P.. Dodatkowo Sąd zważył, że P. L. miała również doświadczenie zawodowe zdobyte na przestrzeni lat u różnych pracodawców, u których była zatrudniona na stanowiskach kosmetyczki. Zatem Sąd doszedł do przekonania,
że ubezpieczona była dobrze przygotowana do wykonywania pracy na ww. stanowisku, posiadała duże doświadczenie oraz znała specyfikę pracy.

Sąd zważył, że stanowisko organu rentowego ujęte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji było ogólne i w gruncie rzeczy było nietrafne. Oddział wskazywał jedynie, że odwołująca będąc zatrudniona u poprzedniego pracodawcy, przez okres trzech lat otrzymywała dwukrotnie niższe wynagrodzenie. Organ rentowy podnosił, że okoliczności sprawy dają podstawę ku stwierdzeniu, że wysokość wynagrodzenia ustalonego pomiędzy stronami stosunku pracy jako nieważna pozostaje w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego. Sąd Najwyższy wypowiadając się w tej kwestii zważył, że
„za oceną nieważności czynności prawnej z uwagi na jej sprzeczność
z zasadami współżycia społecznego muszą przemawiać szczególne okoliczności. Przy dokonywaniu kontroli czynności prawnych na podstawie
art. 58 § 2 k.c., należy mieć na uwadze jej podwójny aspekt. Z jednej strony wynik tej analizy może powodować pewną nieprzewidywalność funkcjonowania systemu prawnego, ale z drugiej strony prowadzi
do rekompensującego ją, sprawiedliwego rezultatu stosowania prawa.
Z konieczności zachowania równowagi między tymi elementami wynika postulat stosowania klauzuli generalnej zasad współżycia społecznego
w przypadkach wyjątkowych, w których ma ono mocne uzasadnienie aksjologiczne.” ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. akt
I CSK 16/15).

W ocenie Sądu w okolicznościach niniejszej sprawy brak jest szczególnych, a zarazem uzasadnionych okoliczności, aby obniżać poziom wynagrodzenia odwołującej za wykonywaną pracę do poziomu minimalnego. „Podstawę wymiaru składki ubezpieczonego będącego pracownikiem stanowi wynagrodzenie godziwe, a więc należne, właściwe, odpowiednie, rzetelne, uczciwe i sprawiedliwe, zachowujące cechy ekwiwalentności do pracy, natomiast ocena godziwości tego wynagrodzenia wymaga uwzględnienia okoliczności każdego konkretnego przypadku, a zwłaszcza rodzaju, ilości i jakości świadczonej pracy oraz wymaganych kwalifikacji.” ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 19 listopada 2015 r., sygn. akt III AUa 939/15). Zdaniem Sądu organ rentowy wydając zaskarżoną decyzję nie przeanalizował i nie pochylił się wystarczająco należycie nad sytuacją faktyczną w tej konkretnej sprawie. Sąd doszedł do przekonania, że przyznanie ubezpieczonej dwukrotnie wyższego wynagrodzenia przez zainteresowaną w stosunku do poprzedniego pracodawcy miało uzasadnienie faktyczne. Oprócz zadań stricte kosmetycznych, odwołująca miała również za zadanie dbanie o marketing firmy, uczęszczanie na spotkania z potencjalnymi klientami, jak również pozyskiwanie kontrahentów na rynku wschodnim. Ponadto ubezpieczona miała za zadanie testowanie kosmetyków pod względem ich pozytywnych i negatywnych cech oraz doradztwo klientom w sprawie mas. W związku z tym Sąd doszedł do przekonania, że jej zakres obowiązków był znacznie większy niż drugiego pracownika firmy A. G., który zajmował się odbieraniem telefonów, jeżdżeniem do klientów, badaniem rynku
i sporządzaniem raportów. W konsekwencji utrzymujący się podział obowiązków uzasadniał przyznanie odwołującej większego wynagrodzenia aniżeli A. G..

Nie można też tracić z pola widzenia okoliczności, że wynagrodzenie najniższe z założenia winno być przyznawane pracownikom bądź to dopiero rozpoczynającym pracę zawodową, bądź nie posiadającym wykształcenia czy kwalifikacji. Trudno natomiast znaleźć uzasadnienie, do przyjęcia za organem rentowym, że pracownik z wieloletnim doświadczeniem, specjalista w swojej dziedzinie powinien być taktowany analogicznie jak osoba niewykwalifikowana czy dopiero rozpoczynająca pracę zawodową.

Sąd zważył, że całość okoliczności, których nie przeanalizował organ rentowy, daję podstawę do stwierdzenia, że ustalona wysokość wynagrodzenia dla odwołującej nie była zbyt wygórowana w stosunku do jej kwalifikacji, doświadczenia zawodowego i zakresu obowiązków nałożonych przez pracodawcę.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 477¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.

Sąd orzekł o kosztach postępowania w punkcie 2 wyroku w związku
z przegraniem procesu przez organ rentowy na podstawie art. 98 k.p.c. Zasądzona kwota na rzecz odwołującej miała uzasadnienie w oparciu o § 9 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. ( Dz. U. z 2015 r., poz. 1804).

SSO Renata Gąsior

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE