UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 grudnia 2017 roku Sąd Rejonowy:

1. zasądził solidarnie od Pod Akacjami N. i P. Sp.j
w Ł., R. P. i R. N. solidarnie na rzecz M. K. i C. A. kwotę 28.661,91 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 23 kwietnia 2015 r do dnia 31 grudnia 2015 r i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r do dnia zapłaty oraz kwotę 1.569,93 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

2. oddalił powództwo w pozostałej części;

3. nakazał ściągnąć solidarnie od powodów z zasądzonego
w punkcie pierwszym wyroku świadczenia na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi kwotę 12,15 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

4. zasądził solidarnie od Pod Akacjami N. i P. Sp.j
w Ł., R. P. i R. N. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi kwotę 16,10 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Powyższy wyrok wynikał z uznania za częściowo zasadne żądania zapłaty kwoty odpowiadającej karze umownej zastrzeżonej przez strony na wypadek nieterminowości w wykonaniu zobowiązań wynikających z umowy deweloperskiej zobowiązującej pozwanego do wybudowania lokalu mieszkalnego oraz miejsca parkingowego i do ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży tego lokalu mieszkalnego i miejsca parkingowego na rzecz powodów wraz z udziałem we współwłasności działki i części wspólnych budynku.

Apelację od powyższego wyroku w zakresie ponad zasądzoną na rzecz powodów kwotę 21.238,12 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 23 kwietnia 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r. i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty oraz co do pkt.3 i pkt.4 wyroku wywiódł pozwany, podnosząc następujące zarzuty:

- naruszenia art. 483 §1 k.c., art. 359 §3 k.c. w związku z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów 4 grudnia 2008r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych oraz art.481 §1 k.c. poprzez ich wadliwe zastosowanie polegające nieprawidłowym wyliczeniu należnej powodom kary umownej w oparciu o nieprawidłowe wyliczenie sumy odsetek ustawowych liczonych od kwoty 216.000,00 złotych za okres 01.10.2013r. - 19.05.2014r. oraz od kwoty 126.000,00 złotych za okres 13.03.2014r. - 19.05.2014r.,
a w konsekwencji zawyżenia także kwoty należnych powodom
a skapitalizowanych na dzień wniesienia powództwa odsetek za opóźnienie
w zapłacie kar umownych.

W konkluzji pozwany sformułował wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w zaskarżonym zakresie i zasądzenie na rzecz powoda od pozwanych solidarnie zwrotu kosztów procesu za obie instancje, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Podczas rozprawy apelacyjnej w dniu 22 listopada 2017 roku powód uznał apelację i wniósł o odstąpienie od obciążania powodów kosztami postępowania za obie instancje.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja jest zasadna.

Na wstępie rozważań należy wskazać, że Sąd II instancji rozpoznając apelację, ocenił stan faktyczny ustalony przez Sąd I instancji jako prawidłowy
i zgodny z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a w konsekwencji na podstawie art. 382 k.p.c. przyjął jego ustalenia za własne. Sąd Rejonowy zgodnie z przepisami k.p.c. przeprowadził postępowanie dowodowe, ustalając stan faktyczny w sposób szczegółowy.

Przechodząc do oceny podniesionych w apelacji zarzutów wyrazić należy przekonanie, że zasługują one na uwzględnienie w całości. Pozwany trafnie wskazuje na nieprawidłowości operacji arytmetycznej przy obliczaniu wysokości kary umownej odpowiadającej kwocie dziennych odsetek ustawowych wyliczonych od wartości ceny zapłaconej przez powodów. Sad Rejonowy wyliczył tę należność błędnie na kwotę 28.661,91 złotych (przyjmując – wbrew pisemnemu uzasadnieniu – większą ilość dni opóźnienia). Tymczasem prawidłowe wyliczenie przedstawia się w sposób następujący:

- kara umowna równa sumie odsetek ustawowych (13 %) wyliczonych od kwoty 216.000 złotych z tytułu faktur nr (...) za okres od dnia 1 października 2013 roku do dnia 19 maja 2014 roku, w wysokości 17.771,18 złotych;

- kara umowna równa sumie odsetek ustawowych (13 %) wyliczonych od kwoty 126.000 złotych z tytułu faktury nr (...) za okres od dnia
13 marca 2014 roku do dnia 19 maja 2014 roku, w wysokości 3.051,62 złotych;

- skapitalizowane odsetki ustawowe od należności głównej w kwocie 20.882,80 złotych za okres od dnia 23 stycznia 2015 roku do dnia 23 kwietnia 2015 roku, w wysokości 415,32 złotych.

W sumie na rzecz powodów należało zatem zasądzić kwotę 21.238,12 złotych. Skutkuje to koniecznością zmiany wyroku w zaskarżonym zakresie poprzez obniżenie zasądzonej na rzecz powodów kwoty do wysokości wynikającej z przedstawionego powyżej wyliczenia. W konsekwencji skorygować należało także rozstrzygnięcie o kosztach procesu i kosztach tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa stosownie do wyniku postępowania.

Z tych względów, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. orzeczono jak
w punkcie I sentencji.

Kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. nie obciążając nimi powodów. O takim rozstrzygnięciu zdecydował przede wszystkim fakt, iż niekorzystny dla powodów wynik postępowania odwoławczego był wyłącznie rezultatem błędnego rozstrzygnięcia Sądu I instancji, który wyliczył odsetki za inny okres niż wskazany przez powodów. Uwzględnić należało także lojalną postawę procesową powodów, którzy uznali apelację pozwanego oraz znaczną dysproporcję majątkowa między stronami, które łącznie wyczerpują pojęcie „szczególnie uzasadnionego wypadku” w rozumieniu powołanego przepisu.