Sygn. akt II W 564/17 Sprostowano orzecz. zg. z postan. z 15-02-18r.
Dnia 22 stycznia 2018 roku
Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Robert Sobczak
Protokolant: sekr. Katarzyna Kaczmarek
przy udziale oskarżyciela:--------------------------
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 19.10.2017 r., 21.11.2017 r., 12.12.2017 r.
i 16.01.2018 r.
przeciwko M. C. urodzonemu (...) w P., synowi L. i E. z domu B.,
obwinionemu o to, że:
o w dniu 1 lipca 2017 roku około godziny 03:30 w B. przy ulicy (...) dokonał kradzieży telefonu komórkowego marki (...) o wartości 350 zł na szkodę E. P.,
tj. o wykroczenie z art. 119 § 1 kw
1) obwinionego M. C. w ramach zarzucanego mu czynu uznaje za winnego tego, że o w dniu 01 lipca 2017 roku około godziny 03:30 w B., woj. (...) dokonał przywłaszczenia telefonu komórkowego marki (...) o wartości 350 złotych na szkodę E. P. w ten sposób, że wyrwał go z ręki użytkującej w tym dniu ten telefon D. R. w momencie, gdy przewoził ją swoim samochodem jako pasażera na tzw. ,,okazję” i gdy próbowała wezwać telefonicznie pomoc z powodu niewłaściwego zachowania obwinionego,
to jest wykroczenia wypełniającego art. 119 § 1 kw i na podstawie tego przepisu w zw. z art. 24§1 i §3 kw wymierza mu karę 300 (trzysta) złotych grzywny;
2) zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 30 (trzydzieści) złotych opłaty i 100 (sto) złotych tytułem zryczałtowanych wydatków.
Sygn. akt II W 564/17
W nocy z 30.06 na 01.07.2017 roku D. R. przebywała w lokalu (...) w B. mieszczącym się przy ul. (...). Razem z nią była jej kuzynka N. B. i kolega A. P.. Tam podczas zabawy pokrzywdzona spożywała alkohol i pod koniec imprezy była w stanie nietrzeźwym ( 0,61 mg/l). Po zakończonej zabawie około godziny 03:30 wszyscy razem wyszli z lokalu i udali się ulicą (...) w stronę (...) na ulicy (...). Po pewnym czasie D. R. oddaliła się od idących razem z nią kuzynki i kolegi, gdyż oni szli bardzo powoli. Gdy przechodziła obok sklepu (...) zatrzymał się obok niej jadący swoim samochodem marki O. (...) o nr rej. (...) (...). M. C. i zapytał jak dojechać na (...) w miejscowości K.. Pokrzywdzona udzieliła informacji obwinionemu, a gdy on zaproponował, że podwiezie ją do domu, wsiadła do jego samochodu. Gdy przejeżdżali obok jej bloku znajdującego się na osiedlu (...) obwiniony nie chciał zatrzymać samochodu i poinformował D. R., że pojadą razem do miejscowości K.. D. R. prosiła, aby się zatrzymał, ale on nie reagował na jej prośby. Wówczas próbowała zatelefonować z telefonu komórkowego, który miała przy sobie do swojej kuzynki. Gdy wybrała numer telefonu do kuzynki, obwiniony wyrwał jej z ręki telefon i schował go do kieszeni w drzwiach samochodu. D. R. prosiła obwinionego, aby się zatrzymał, ale nie reagował na jej prośby. Próbowała nawet wyskoczyć z jadącego samochodu, ale obwiniony zdecydowanym głosem kazał jej zamknąć drzwi od strony pasażera, które wcześniej otworzyła. Po pewnym czasie w czasie jazdy M. C. złapał za włosy D. R. i przyciął jej głowę w stronę swojego krocza. Wówczas ona wykorzystała moment, że zwolnił swoim samochodem i wyciągnęła mu kluczyk ze stacyjki pojazdu. (...) zatrzymało się i gdy obwiniony wyszarpał z ręki pokrzywdzonej kluczyk od swojego samochodu, ona zdążyła otworzyć drzwi i uciekła. Dobiegła do pierwszego domu i o zaistniałym zdarzeniu powiadomiła (...) w B.. W tym czasie M. C. odjechał swoim samochodem zabierając ze sobą telefon komórkowy, którym posługiwała się D. R.. Był to telefon komórkowy marki (...) o wartości 350 złotych, który użyczyła D. R. E. P., która jest jej ciotką.
(dowód: częściowo wyjaśnienia obwinionego M. C. k-35v, zeznania świadków D. R. k-60v w zw. z k 8 i k-77 do 78 akt (...), E. P. k- 36 w zw. z k 19 od słów,, ja znam” do słów ,,obcej wartości” , protokół z badania trzeźwości D. R. k -3 akt (...), notatki urzędowe k- 8,12, 13, 35 akt (...), protokoły przeszukania k-38-39, 41-42 akt (...)).
Obwiniony M. C. ma (...) lata, jest kawalerem , nie ma nikogo na utrzymaniu. Pracuje w firmie (...) – (...) i zarabia 1500 złotych miesięcznie. Nie był dotychczas karany.
( dowód: wyjaśnienia obwinionego k. 35v)
Obwiniony M. C. nie przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że w dniu zdarzenia nie dokonał kradzieży telefonu komórkowego D. R.. On pozostał w jego samochodzie jak pokrzywdzona wysiadła z niego. Wówczas wysiadł z samochodu i chciał go oddać D. R., ale ona uciekła. Następnie telefon ten zabezpieczyli funkcjonariusze Policji po jego zatrzymaniu .
( dowód: wyjaśnienia obwinionego k. 35v )
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Z ustaleń Sądu wynika, że w nocy 01.07.2017 roku D. R. wracając z lokalu (...) w B., w którym bawiła się razem z kuzynką i kolegą została zaproszona do samochodu, którym kierował obwiniony w celu podwiezienia jej do domu. Gdy przyjęła zaproszenie M. C., którego wcześniej nie znała okazało się, że nie miał on zamiaru podwiezienia jej do domu i poinformował ją w trakcie jazdy, że pojadą do miejscowości K., gdzie znajduje się ośrodek (...). Z ustaleń Sądu wynika, że gdy pokrzywdzona chciała zatelefonować do swojej kuzynki z prośbą o pomoc, obwiniony wyrwał jej wbrew jej woli telefon z rąk i schował go. Następnie udało się D. R. zatrzymać samochód, którym jechali i gdy doszło do szamotaniny z M. C., wykorzystała dogodny moment i uciekła z samochodu obwinionego pozostawiając w nim telefon komórkowy, który był własnością E. P.. Za takimi ustaleniami Sądu przemawiają zeznania świadka D. R., które są logiczne, spójne i zasługują na wiarę. Co do faktu podróży D. R. samochodem z obwinionym i pozostawienia w nim telefonu komórkowego, z zeznaniami pokrzywdzonej korespondują także wyjaśnienia obwinionego, które w tej części zasługują na wiarę. Nie zasługują natomiast na wiarę wyjaśnienia obwinionego w tej części, której sugeruje, że telefon komórkowy, który miała przy sobie D. R. przypadkowo pozostał w jego samochodzie. Tego rodzaju wyjaśnienia są linią obrony obwinionego, który także występuje w charakterze oskarżonego przed Sądem Rejonowym w Bełchatowie w sprawie sygn. akt (...) o czyny z art. 13§1 kk w zw. z art. 197§1 kk oraz art. 189§1 kk. Sąd w tej sprawie (...) nie dokonuje oceny zachowania obwinionego pod kątem wypełnienia znamion przestępstw, o które jest oskarżony w innej sprawie. Podnieść jednak należy, że Sąd dał wiarę zeznaniom świadka D. R. co do okoliczności, w których został jej odebrany telefon komórkowy przez obwinionego, a mianowicie było to w momencie, gdy próbowała zatelefonować do swojej kuzynki z prośbą o pomoc. Nie ma przy tym znaczenia fakt, iż w tym czasie D. R. była nietrzeźwa. Zdaniem Sądu obwiniony nie miał zamiaru dokonać kradzieży telefonu, który miała przy sobie D. R., ale wyrywając go z rąk pokrzywdzonej i chowając w samochodzie, aby nie mogła wezwać pomocy niewątpliwie dokonał jego przywłaszczenia, gdyż go jej nie oddał natychmiast informując, żeby nigdzie nie dzwoniła. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka E. P., iż telefon komórkowy, którym posługiwała się w dniu zdarzenia D. R. był jej własnością i użyczyła go swojej siostrzenicy. Także zasługują na wiarę zeznania E. P. co do wartości przedmiotowego telefonu oraz faktu jego odzyskania.
Sąd przyznał moc dowodową dokumentom ujawnionym w toku przewodu sądowego i zaliczonym w poczet materiału dowodowego, gdyż zostały one sporządzone przez podmioty do tego uprawnione i nie zostały zakwestionowane przez żadną z obecnych na rozprawie stron. Analizując całokształt ujawnionego w toku przewodu sądowego materiału dowodowego nie ma wątpliwości, że obwiniony dopuścił się przypisanego mu przez Sąd czynu.
Działaniem swoim obwiniony M. C. wypełnił dyspozycję art. 119§ 1 kw, gdyż w dniu 01 lipca 2017 roku około godziny 03:30 w B., woj. (...) dokonał przywłaszczenia telefonu komórkowego marki (...) o wartości 350 złotych na szkodę E. P. w ten sposób, że wyrwał go z ręki użytkującej w tym dniu ten telefon D. R. w momencie, gdy przewoził ją swoim samochodem jako pasażera na tzw. ,,okazję” i gdy próbowała wezwać telefonicznie pomoc z powodu niewłaściwego zachowania obwinionego.
Przy wymiarze kary jako okoliczności obciążające Sąd przyjął sposób działania M. C. w stosunku do kobiety.
Jako okoliczności łagodzące Sąd przyjął jego dotychczasową niekaralność i fakt odzyskania przywłaszczonego telefonu przez jego właścicielkę.
Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd wymierzył obwinionemu na podstawie art. . 119§ 1 kw karę 300 złotych grzywny.
Orzeczona obwinionemu kara powinna spełnić swe cele w zakresie obu prewencji.
O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 119 kpw w zw. 616§2 kpk i art.118§1kpw. Sąd zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 30 złotych opłaty zgodnie z art.3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.). Sąd zasądził także od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 100 złotych z tytułu zwrotu zryczałtowanych wydatków zgodnie z §1pkt1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10.10.2001 roku w sprawie zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia ( Dz. U. Nr 118, poz.1269).