Sygn. akt IX U 836/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 października 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Joanna Smycz

Protokolant:

Iwona Porwoł

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 12 października 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania G. B. ( B. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania G. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 18 kwietnia 2017 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu G. B. prawo do emerytury począwszy od (...)

Sędzia

Sygn. akt IXU 836/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18.04.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu G. B. (B.) prawa do emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, gdyż ubezpieczony do dnia 01.01.1999r. nie udowodnił wymaganego 15 -letniego okresu pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony w odwołaniu od niniejszej decyzji domagał się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do świadczenia, gdyż przez cały okres zatrudnienia w (...) Zakładach (...) pracował jako spawacz, co mogą potwierdzić świadkowie.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn
jak w zaskarżonej decyzji.

Organ rentowy nie uznał do pracy w warunkach szczególnych okresu pracy ubezpieczonego w (...) Zakładach (...) od 6.01.1993r. do 30.04.1996r. i od 1.05.1996r. do 31.10.1996r. z powodu braku podania w świadectwie pracy właściwego zarządzenia resortowego , podania w jakim okresie ubezpieczony pracował jako ślusarz a w jakim jako spawacz.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu 3.04.2017r. złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy postanowił jak w zaskarżonej decyzji
z dnia 18.04.2017r.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 01.01.1999r. staż pracy w łącznym wymiarze 26 lat, 3 miesiące i 29 dni lat okresów składkowych, nieskładkowych, w tym żadnych lat pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

(dowód: dokumentacja akt organu rentowego)

Od 1.09.1972r. do 31.10.1998r. ubezpieczony pracował w (...) S.A.

Ubezpieczony ukończył (...) Szkołę Zawodową przy Zakładach (...) w R. w zawodzie ślusarza -mechanika.

Ubezpieczony początkowo pracował w (...) Zakładach (...) jako młodociany pracownik w celu przygotowania zawodowego (od 7.09.1972 do 30.06.1975r.).

Następnie pracował jako ślusarz od 1.07.1975 do 23.04.1977, tj. do czasu pójścia do wojska. W ramach prac ślusarskich ubezpieczony wykonywał tzw. szczepianie i mimo braku stosownych uprawnień wykonywał też potrzebne prace spawalnicze.

Od 7.05.1977 (po powrocie z wojska) ubezpieczony został zatrudniony na oddziale konstrukcji. W oddziale konstrukcji odbywała się produkcja urządzeń górniczych do wież szybowych, klatki. Urządzenia te były kierowane na eksport, do Związku (...).

W oddziale konstrukcji ubezpieczony rozpoczął odbywanie kursu spawacza. Pod koniec grudnia 1979r. ubezpieczony uzyskał uprawnienia spawacza.

Ubezpieczony ukończył podstawowy kurs spawania elektrycznego 29.12.1979r., a spawania gazowego 28.02.1984r.

Od uzyskania uprawnień spawalniczych ubezpieczony pracował wyłącznie jako spawacz stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Ubezpieczony został zwolniony z pracy na tydzień, dlatego miał wykazane zatrudnienie do 12.06.1991, potem przywrócili go z powrotem do pracy, którą kontynuował od 19.06.1991r. ponownie na oddziale konstrukcji.

Od stycznia 1993r. został połączony oddział konstrukcji z oddziałem montażowym. W związku z tym ubezpieczony został oddelegowany jako spawacz do pracy na teren KWK (...), gdzie w okresie od 6.01.1993r. do 30.04.1996r. jako spawacz wykonywał prace remontowo –montażowe w Oddziałach Mechanicznej P. (...) na różnych kopalniach. Były to prace wykonywane w brygadzie. Brygada liczyła 6 pracowników, w tym 2 spawaczy, ślusarze. W przypadku większych prac sprowadzano pracowników z innych kopalni. Ubezpieczony pracował w takiej brygadzie jako spawacz na KWK (...), KWK (...), KWK (...), KWK (...).

W roku 1996 został zlikwidowany oddział montażowy, i ubezpieczony od 1.05.1996r. do 31.10.1998r. (do końca tego zatrudnienia) znowu pracował w Zakładach (...) w R. na wydziale konstrukcji, dalej jako spawacz.

Z kart zarobkowych wynika, iż ubezpieczony otrzymywał dodatki za uciążliwą pracę.

Świadkowie słuchani w nin. sprawie M. F. i J. S. (współpracownicy ubezpieczonego) potwierdzili wykonywanie przez ubezpieczonego w spornych okresach prac spawalniczych, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

( dowód: akta osobowe z Zakładów (...) w R., karty zarobkowe, oryginalna książeczka spawacza ubezpieczonego o nr (...) z dnia 18.02.1980r., zeznania świadków: M. F. i J. S., zeznania ubezpieczonego, protokół elektroniczny, k. 36 akt)

Przy ocenie materiałów sprawy Sąd kierował się zasadą swobodnej oceny dowodów wyrażoną w art. 233 § 1 kpc. Sąd oparł się na danych wynikających z dokumentacji akt organu rentowego, dokumentacji akt osobowych oraz na zeznaniach powołanych w sprawie świadków.

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny i przekonywujący,
przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Strony nie złożyły dalszych wniosków dowodowych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 w związku z art.32 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2016r., poz. 887) i w związku z § 4 ust.1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr 8, poz.43 ze zm. ) emerytura przysługuje ubezpieczonemu – mężczyźnie, urodzonemu po dniu 31.12.1948r., po osiągnięciu wieku emerytalnego 60 lat, jeżeli na dzień 01.01.1999r. spełnił następujące warunki:

1.udokumentował 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, w tym
co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze,

2.nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo jeżeli jest członkiem
tego funduszu – złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku
w otwartym funduszu emerytalnym za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Niesporne jest między stronami, że ubezpieczony w dniu (...) ukończył wiek 60 lat, na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany co najmniej 25 letni okres składkowy i nieskładkowy, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się natomiast do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek prawa do emerytury o jakim mowa w art. 184 pkt.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS, to jest czy na dzień 01.01.1999r. posiada 15 - letni okres pracy w warunkach szczególnych.

Z ugruntowanym stanowiskiem judykatury „w spornych przypadkach - uwzględnienie okresów wykonywania pracy szkodliwej lub uciążliwej wymaganej do przyznania prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym - następuje po ustaleniu rzeczywistego zakresu obowiązków oraz wykonywania bezpośrednio i stale szkodliwego zatrudnienia, przy czym ocena prawna tych ustaleń powinna być racjonalna, bez stosowania "aptekarskiej" miary lub "stopera w ręku"” (vide – wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 16 stycznia 2014r. III AUa 491/13 LEX nr 1425451).

Przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwala na uznanie, iż ubezpieczony od 29.12.1979r. (od następnego dnia po ukończeniu kursu spawacza) do 31.10.1998r. stale i w pełnym wymiarze wykonywał prace spawalnicze, a więc prace w warunkach szczególnych wymienione w wykazie A, dziale XIV, poz.12 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Wskazane prace spawalnicze ubezpieczony wykonywał od 29.12.1979r. do 5.01.1993r. i od 1.05.1996r. do 31.10.1998r. w (...) Zakładach (...) w oddziale konstrukcji, a w okresie od 6.01.1993r. do 30.04.1996r. jako pracownik oddelegowany w Oddziałach Mechanicznej P. (...) na różnych kopalniach.

Za takim przyjęciem przemawiają zeznania słuchanych w sprawie świadków M. F. i J. S., zeznania ubezpieczonego, którzy potwierdzili pracę ubezpieczonego w charakterze spawacza we wskazanym okresie i wymiar czasu tej pracy.

Sąd uznał zeznania wskazywanych świadków oraz zeznania ubezpieczonego za wiarygodne, gdyż są one logiczne, zasadniczo spójne w swej treści, wzajemnie się potwierdzają i znajdują potwierdzenie w dokumentacji jego akt osobowych, zapisach książeczki spawacza dotyczącej ubezpieczonego. Z kart zarobkowych wprost wynika, iż ubezpieczony otrzymywał dodatki za uciążliwą pracą, co też potwierdza wykonywanie przez ubezpieczonego pracy w warunkach szczególnych.

Zakłady (...) potwierdziły ubezpieczonemu okres pracy w warunkach szczególnych w charakterze spawacza od 6.01.1993r. do 31.10.1998r. w odpowiedniej rubryce w świadectwie pracy.

Tym samym ubezpieczony posiada wymagane 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd z mocy art.477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od(...). , tj. od ukończenia 60 lat życia .

Sędzia

IX U 836/17

- (...)

(...)

(...):

(...)

(...)