sygn. akt V K 1111/16
Dnia 7 grudnia 2017 r.
Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie V Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący SSR Piotr Pałczak
Protokolant Joanna Marczyńska
w obecności prokuratora Moniki Barbaszyńskiej
po rozpoznaniu w dniach: 11.04.2017r., 27.06.2017r., 19.10.2017r.,07.12.2017r.
sprawy
K. K. ,
s. E. i S. z d. C.
ur. (...) w S.
oskarżonego o to, że:
w dniu 16 sierpnia 2016 r. w S. na ul. (...) VI, prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki M. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości odpowiadającemu stężeniu 0,78 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu
to jest o czyn z art. 178a § 1 kk
I. K. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za przestępstwo to na podstawie art. 178a §1 kk wymierza mu karę grzywny w wysokości 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda.
II. Na podstawie art. 42 §2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 (czterech) lat.
III. Na podstawie art. 43a §2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5000 (pięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.
IV. Na podstawie art. 63 §1 kk na poczet kary grzywny zalicza zatrzymanie oskarżonego od dnia 16 sierpnia 2016 roku godzina 17.00 do dnia 17 sierpnia 2016 roku godzina 11.43.
V. Na podstawie art. 63 §4 kk na poczet zakazu prowadzenia pojazdów zalicza oskarżonemu zatrzymanie prawa jazdy od dnia 16 sierpnia 2016 roku.
VI. Na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w tym opłatę w kwocie 300 (trzystu) złotych.
VK 1111/16
Dnia 16 sierpnia 2016 roku M. K. kierował samochodem marki A. (...). Jego pasażerką była D. K.. Około godziny 17.00 jechali ulicą (...) w S. w kierunku ulicy (...). W tym czasie z ulicy (...) w kierunku ulicy (...) wyjechał samochód osobowy marki M., którym kierował oskarżony K. K.. Następnie samochód ten skręcił w ulice (...) VI. W tym czasie M. K. jechał za samochodem oskarżonego. Samochód oskarżonego jechał z włączonymi światłami awaryjnymi przy czym jechał slalomem. Wjeżdżał również na krawężnik oraz na przeciwległy pas ruchu. Na skrzyżowaniu ulicy (...) VI z ulicą (...) oskarżony zatrzymał się przed sygnalizacją świetlną na pasie ruchu przeznaczonym dla pojazdów skręcających w prawo. M. K. swoim pojazdem zatrzymał się na tym samym skrzyżowaniu na pasie ruchu przeznaczonym do skrętu w lewo. Kiedy zapaliło się światło zielone (jednocześnie dla pojazdów skręcających w lewo jak i w prawo) M. K. ruszył swoim pojazdem skręcając w lewo. Jednocześnie swoim samochodem ruszył oskarżony jednakże zamiast skręcać w prawo również zaczął skręcać w lewo. Przez jakiś czas pojazdy oskarżonego i M. K. jechały równolegle do siebie, aż do momentu kiedy to oskarżony swoim pojazdem uderzył w stojący na drodze pionowy znak drogowy. M. K. wówczas wysiadł ze swojego pojazdu i podszedł do samochodu oskarżonego zabierając mu kluczyki od auta. Oskarżony nie chciał ich oddać, gdyż chciał wycofać swój wóz ale ostatecznie M. K. udało się zabrać kluczyki. W tym czasie D. K. zadzwoniła po policje. Od oskarżonego wyczuwalny był zapach alkoholu. Na miejsce przyjechali funkcjonariusze policji P. K. i D. H.. Oskarżony został przebadany na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. W wyniku badania ustalono, iż oskarżony znajduje się pod wpływem alkoholu posiadając stężenie alkoholu w wysokości 0,78 mg/l. Oskarżony poinformował policjantów, iż tego dnia rano spożył dwa piwa.
Dowody:
– zeznania świadka M. K. k. 8-9, 86-87
- zeznania świadka D. K. k.11-12, 86
- zeznania świadka P. K. k.14-16, 76
- zeznania świadka D. H. k.18-20, 94
- protokoły z badania stanu trzeźwości k. 3, 5
- świadectwo wzorcowania k.4
Oskarżony jest kierowcą mechanikiem. Prowadzi działalność gospodarczą. Nie był karany.
Dowody:
– dane osobopoznawcze k. 34
- dane o karalności k. 42, 45, 91
W toku postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że nie za bardzo pamięta zdarzenie gdyż ma dziurę w pamięci. Wcześniej spożywał piwo w domu i wypił kilka butelek. Żałuje tego co się stało. W późniejszych wyjaśnieniach wskazał, iż razem z piwem mógł zażyć tabletki nasenne. (wyjaśnienia oskarżonego k. 30-33, 47-48).
Podczas rozprawy oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż przed zdarzeniem zażył tabletki nasenne. Wówczas zasnął i nie pamięta co się działo dalej. Odnośnie wypicia piwa mógł powiedzieć nieprawdę na policji. (wyjaśnienia oskarżonego k.71-72).
W ocenie sądu wszystkie dowody zgromadzone w sprawie, za wyjątkiem wyjaśnień oskarżonego złożonych podczas rozprawy, są wiarygodne. Dowody te są jednoznaczne, wzajemnie się uzupełniają, nie zawierają sprzeczności. Zeznania świadków korespondują ze sobą i znajdują potwierdzenie w dowodach z dokumentów. Dowody z dokumentów zaś są jasne i rzetelne i brak jakichkolwiek danych wskazujących na ich niezgodność z rzeczywistym stanem rzeczy. Nie były one również kwestionowane przez żadną ze stron. Wszystkie te dowody a więc zeznania świadków oraz dokumenty korespondują z wyjaśnieniami oskarżonego złożonymi w toku postępowania przygotowawczego, w których to wyjaśnieniach oskarżony przyznał, iż przed zdarzeniem pil piwo. Również interweniującym funkcjonariuszom policji oskarżony mówił, że pił piwo. Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego z rozprawy jako niewiarygodne, gdyż sprzeczne z całym pozostałym materiałem dowodowym. Odnośnie rzekomego spożycia przez oskarżonego tabletek nasennych należy wskazać na ewolucje w kolejnych wyjaśnieniach oskarżonego co wskazuje na ich niewiarygodność w tym zakresie. Oskarżony początkowo podczas pierwszego przesłuchania nic nie mówi zażywaniu takich tabletek. Podczas kolejnego przesłuchania wskazuje, iż takie tabletki mógł spożyć by podczas przesłuchania przed sądem nie mieć co do tego faktu już żadnych wątpliwości. Z przeprowadzonych dowodów wynika, że oskarżony znajdował się pod wpływem alkoholu i nie mógł znaleźć się w tym stanie na skutek zażycia tabletek nasennych, co do zażycia których nie ma zresztą żadnego przekonywującego dowodu, jak również w zakresie ewentualnego zażycia innego lekarstwa zawierającego alkohol.
W świetle powyższego nie budzi żadnych wątpliwości to, iż oskarżony prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny znajdując się w stanie nietrzeźwości spowodowanym wypiciem uprzednio alkoholu. Tym samym z poczynionych przez sąd ustaleń wynika, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a §1 kk.
Za przypisane oskarżonemu przestępstwo sąd wymierzył oskarżonemu grzywnę w wysokości 3000 złotych. Na niekorzyść oskarżonego sąd policzył to, iż znajdował się on w stanie nietrzeźwości znacznie przekraczającym dolną dozwoloną granice, poruszał się pojazdem po centrum miasta w godzinach wzmożonego ruchu, a w efekcie spowodował kolizje wjeżdżając w znak drogowy. Należy stwierdzić, iż oskarżony swoim zachowaniem spowodował realne zagrożenie dla życia i zdrowia innych osób jak również dla mienia komunalnego i prywatnego. Na korzyść oskarżonego sąd policzył uprzednią niekaralność oskarżonego.
Zdaniem sądu wymierzona kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu i będzie wystarczająca dla osiągnięcia celów kary w zakresie prewencji indywidualnej jak i oddziaływania społecznego.
Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, co było obligatoryjne na okres co najmniej 3 lat. Mając na uwadze powyżej wskazane zagrożenie jakie spowodował oskarżony swoim czynem zasadne było orzeczenie tego środka na okres dłuższy aniżeli minimalny.
Obligatoryjne było również orzeczenie przez sąd świadczenia pieniężnego, o którym sąd orzekł w minimalnej kwocie 5000 złotych.
O zaliczeniu okresu zatrzymania na poczet kary grzywny oraz zatrzymania prawa jazdy na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów a także o kosztach sądowych orzeczono zgodnie z obowiązującymi w tej mierze przepisami nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego od ponoszenia kosztów.