UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 26 października 2016 roku powódka (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej (...) spółki akcyjnej V. (...) w W. kwoty 4017 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot: 4017 zł od dnia 16 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty, 8662 zł od dnia 16 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty, a także złożyła wniosek o zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że w wyniku kolizji drogowej w dniu 21 sierpnia 2014 roku uszkodzony został pojazd marki F. (...) o nr. rej. (...) należący do spółki (...)-bud” sp z o. o. z siedzibą w S., a sprawca kolizji legitymował się polisą potwierdzającą zawarcie umowy ubezpieczenia z pozwaną. Powódka podała, że z powodu braku możliwości korzystania z uszkodzonego pojazdu poszkodowana spółka wynajęła pojazd zastępczy. Wskazała, że łączny koszt najmu wyniósł kwoty: 7316 zł netto tytułem podstawienia samochodu zastępczego (49 zł netto) oraz najmu w okresie od dnia 21 sierpnia 2014 roku do dnia 3 października 2014 roku (43 doby, przy dobowej stawce w wysokości 169 zł netto), 4781 zł netto tytułem podstawienia samochodu zastępczego (49 zł netto) oraz najmu w okresie od dnia 3 października 2014 roku do dnia 31 października 2014 roku (28 dób, przy dobowej stawce w wysokości 169 zł netto) oraz 600 zł netto tytułem oczekiwania na zakończenie czynności policji (150 zł netto), załadunku i rozładunku uszkodzonego pojazdu (200 zł netto) i holowania uszkodzonego pojazdu (250zł netto). Uzasadniając swoją legitymację w sprawie powódka podała, że poszkodowana przeniosła na rzecz powódki wierzytelność o zapłatę odszkodowania przysługującą jej względem ubezpieczyciela sprawcy. Powódka podniosła, że po zgłoszeniu roszczenia pozwana przyznała jej odszkodowanie za wynajem pojazdu zastępczego w kwocie 8662 zł, uznając za zasadny 71-dniowyokres najmu, przy dobowej stawce w wysokości 122 zł netto. Odmówiła jednak uregulowania pozostałej części należności, kwestionując dobową stawkę najmu, a także koszt podstawienia i odbioru pojazdu, a także holowania i związanych z nim usług załadunku i rozładunku.

Dnia 29 grudnia 2016 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem powódki.

W przepisanym terminie pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania wg norm przepisanych. W pierwszej kolejności pozwana zakwestionowała faktyczną odpłatność z tytułu wynajmu, wskazując, iż poszkodowana spółka nie poniosła żadnych wydatków z najmem, co oznacza, iż nie doszło do zmniejszenia jej majątku i powstania szkody. Dalej, zakwestionowała dobową stawkę najmu, a także roszczenie dotyczące refundacji kosztów podstawienia i zwrotu pojazdu zastępczego, bowiem powódka w żaden sposób nie wykazała, by poszkodowana spółka nie miała możliwości samodzielnego dokonania powyższych czynności. Zakład ubezpieczeń zakwestionował także inne koszty dochodzone przez powódkę, w tym koszt związany z załadunkiem i wyładunkiem uszkodzonego pojazdu, bowiem jest to czynność nierozerwalnie związana z usługą holowania.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 sierpnia 2014 roku doszło do kolizji drogowej, w której uczestniczył pojazd marki F. (...) o nr rej. (...) należący do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.. Sprawca zdarzenia legitymował się polisą potwierdzającą zawarcie umowy z (...) spółką akcyjną V. (...) w W. w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego.

Szkoda została zgłoszona w dniu 22 sierpnia 2014 roku, która została zarejestrowana przez towarzystwo ubezpieczeń pod numerem0867791/1/267.

Uszkodzony pojazd był niezbędny poszkodowanej spółce do prowadzenia działalności gospodarczej. Samochodem tym jeździła na co dzień D. O. – pracująca w spółce (...) jako prokurent firmy. Samochód był jej niezbędny do kontaktów z klientami, dojazdu na budowy prowadzone przez spółkę , poruszała się nim zarówno na terenie S. jak i całego kraju.

Bezsporne, nadto dowody:

- oświadczenie, k. 15.

- akta szkody k. 89;

- zgłoszenie szkody, k. 90 v. – 91;

-zeznania D. O. k.141-142;

W dniu 21 sierpnia 2014 roku, D. O., działając w imieniu poszkodowanej spółki, zawarła z K..pl spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S. umowę najmu pojazdu zastępczego marki R. (...) o nr. rej. (...). Stawka czynszu najmu została w umowie ustalona na kwotę 179 złotych netto w opcji bez limitu kilometrów, ze zniesieniem udziału w szkodach komunikacyjnych, braku ograniczenia ilości kierowców, możliwością wyjazdu poza granice Polski i A. 24 h na terenie całej Unii Europejskiej. Umowa obejmowała również koszt wydania pojazdu zastępczego w wysokości 49 złotych netto.

Dowody;

- upoważnienie k. 12;

- umowa najmu k. 13;

- protokół przekazania pojazdu, k. 14;

-zeznania D. O. k.141-142;

-zeznania R. T. k.143-144,

W dniu 3 października 2014 roku K..pl spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wystawiła (...)bud spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. fakturę VAT nr (...) na kwotę 8998,68 zł brutto (7316 zł netto) za 43 dni najmu przy stawce 169zł netto za dobę oraz za podstawienie pojazdu zastępczego za kwotę 49 zł netto.

W dniu 31 października 2014 roku K..pl spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wystawiła (...)bud spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. fakturę VAT nr (...) na kwotę 5880,63 zł brutto (4781 zł netto) za 28 dni najmu przy stawce 169zł netto za dobę oraz za odbiór pojazdu zastępczego za kwotę 49 zł netto.

W dniu 7 listopada 2014 roku K..pl spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wystawiła (...)bud spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. fakturę VAT nr (...) na kwotę 738 zł brutto (600zł netto) za oczekiwanie na zakończenie czynności policji (150 zł netto), załadunek i rozładunek (200 zł netto) i holowanie pojazdu (250 zł netto).

Dowody;

- faktury VAT, k. 16-18

W dniu 31 października 2014 roku (...)bud spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. zawarła z K..pl spółką z ograniczoną odpowiedzialnością umowę cesji wierzytelności. Przedmiotem umowy była przysługująca poszkodowanej spółce wobec (...) spółce akcyjnej V. (...) wierzytelność wynikająca ze szkody komunikacyjnej oznaczonej nr (...) tytułem zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego, udokumentowaną fakturami VAT o numerach: (...). Tego samego dnia (...)bud spółka z ograniczoną odpowiedzialnością poinformowała (...) spółkę akcyjną V. (...) o dokonanym przelewie.

Dowody;

- umowa cesji k. 8

- zawiadomienie k. 11

Pismem z dnia 28 września 2016 roku K..pl spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wezwała (...) spółkę akcyjną do zapłaty kwoty 12 679 złotych tytułem zwrotu wydatków związanych z wynajmem pojazdu zastępczego.

Decyzją z dnia 25 października 2016 roku pozwana poinformowała powódkę o przyznaniu odszkodowania w kwocie 8 167,84 zł, uznając za uzasadniony okres 71 dni najmu przy stawce 122 zł netto za dobę. Odszkodowanie zostało pomniejszone o kwotę 494,16 zł netto z tytułu kosztów zaoszczędzonych.

Dowody:

- wezwanie do zapłaty k. 23;

- decyzja, k. 40

Średnia dobowa stawka najmu dla samochodów osobowych, odpowiadających klasie pojazdu uszkodzonego w kolizji, to jest F. (...), w okresie zaistnienia szkody, na lokalnym rynku obejmującym miasto S., w opcji rozliczenia bezgotówkowego oraz pakietu usług dodatkowych w postaci zniesionego udziału w szkodach, możliwości wyjazdu za granicę, A. 24h, nielimitowanego przebiegu kilometrów oraz braku ograniczeń wiekowych i liczby kierowców, kształtowała się od 150 do 250 zł netto, to jest od 184,50 do 307,50 zł brutto, zaś średnia wartość dla wskazanych cen wyniosła kwotę 180,71 zł netto, to jest 222,28 zł brutto. Podane wartości dotyczą najmu krótkoterminowego. W przypadku najmu długoterminowego, dłuższego niż 60 dni, powyższe stawki kształtowały się na poziomie o 20% niższym .

Stawki za podstawienie i odbiór pojazdu zastępczego są kwotami umownymi. Koszt usług dodatkowych obejmujących odbiór pojazdu zastępczego z terenu miasta S. mógł kształtować się na poziomie od 27 do 50 zł netto, to jest od 33,21 do 61,50 zł brutto, zaś średnia wartość dla wskazanych cen wyniosła kwotę 40,29 zł netto, to jest 49,55złbrutto.

Koszt holowania uszkodzonych pojazdów osobowych mógł kształtować się od 150 do 388,62 zł netto, to jest od 184,50 zł do 478 zł brutto, zaś średnia wartość dla wskazanych cen wyniosła kwotę 230,52 zł netto, to jest 283,54 zł brutto.

Koszt usługi związanej z załadunkiem i rozładunkiem uszkodzonego pojazdu, będącej integralną częścią procesu transportowego mógł zawierać się w kwocie do 100 zł netto, to jest 123 zł brutto, zaś średnia wartość wyniosła kwotę 70,71 zł netto, to jest 86,98 zł brutto. Łączny średni koszt usługi transportowej uszkodzonego samochodu osobowego dla wskazanych cen wyniósł kwotę 301,23 zł netto, to jest 370,52 zł brutto.

W warunkach lokalnego rynku obejmującego miasto S., stawka roboczogodziny pracy holownika wraz z kierowca w tzw. dyspozycyjności, to jest oczekiwanie na możliwość wykonania zamówionej usługi, kształtowała się w kwocie od 100 do 200 zł netto, zaś średnia wartość dla wskazanych cen wynosi kwotę 150 zł.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego R. S., k. 149-158;

- zeznania R. S., k. 179-180.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne.

W rozpoznawanej sprawie powódka dochodziła zapłaty odszkodowania (ściślej; pozostałej części odszkodowania) z tytułu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w czasie likwidacji szkody powstałej w wyniku kolizji drogowej. Podstawę prawną powództwa stanowiły zatem przepisy art. 805 k.c. i 822 k.c.

Zgodnie z art. 822 k.c. w wyniku zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Świadczenie ubezpieczyciela obejmuje zapłatę sumy pieniężnej odpowiadającej wysokości poniesionej przez poszkodowanego szkody (art. 805 k.c.).

Poszkodowany może zgłosić swoje roszczenie bezpośrednio wobec zakładu ubezpieczeń – co też w niniejszej sprawie strona powodowa uczyniła. Odnosząc się do zakresu odszkodowania - przy ubezpieczeniu OC - należy mieć na względzie ogólne reguły kodeksu cywilnego, w szczególności treść art. 361 k.c. Reguły te nakazują przestrzeganie zasady pełnego odszkodowania, w granicach adekwatnego związku przyczynowego. Zgodnie z zasadą kompensacji odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę, nie może ono jednak przewyższać wysokości faktycznie poniesionej szkody. Z dniem zajścia zdarzenia powodującego szkodę przysługuje poszkodowanemu odszkodowanie. Zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie zgodnie uznaje się, iż odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego, obejmuje także celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego.

Zgodnie z treścią art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. § 2 tego artykułu stanowi, iż wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. W wyniku przelewu przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który w ten sposób zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego jaki go wiązał z dłużnikiem. Przedmiotem przelewu jest wierzytelność tj. prawo podmiotowe wierzyciela do żądania od dłużnika świadczenia (art. 353 k.c.).

W przedmiotowej sprawie, wskutek zawartej umowy przelewu wierzytelności przysługującej poszkodowanej (...)bud spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, wierzytelność należna z tytułu zwrotu kosztów wypożyczenia samochodu zastępczego przeszła na K..pl spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, która stała się uprawniona do dochodzenia jej od (...) spółki akcyjnej V. (...) z siedzibą w W.. Pozwanej natomiast, zgodnie z przepisem art. 513 k.c., przysługiwały przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie.

Okolicznościami bezspornymi w rozpoznawanej sprawie były okoliczności uszkodzenia pojazdu, zgłoszenia szkody i odpowiedzialność pozwanej za przedmiotową szkodę. Spór między stronami ogniskował się wokół dobowej stawki czynszu oraz refundacji usług dodatkowych, takich jak podstawienie i odbiór pojazdu, oczekiwanie na zakończenie czynności policji, a także załadunek i rozładunek oraz holowanie pojazdu.

Na powyższe okoliczności Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej R. S.. Sporządzona przez biegłego opinia jest w ocenie Sądu wewnętrznie spójna oraz wyczerpująca.

Biegły wskazał, że dobowa stawka najmu dla samochodów osobowych, odpowiadających klasie pojazdu uszkodzonego w kolizji, kształtowała się od 150 do 250 zł netto, to jest od 184,50 do 307,50 zł brutto , zaś średnia wartość dla wskazanych cen wyniosła kwotę 180,71 zł netto, to jest kwotę 222,28 zł brutto. Podane wartości dotyczą najmu krótkoterminowego. Na rozprawie w dniu 18 stycznia 2018 roku biegły wskazał, że w przypadku najmu długoterminowego powyżej 60 dni, stawki te są ustalane indywidualnie i są niższe o około 20%. W niniejszej sprawie najem pojazdu zastępczego trwał łącznie 71 dni, a okres ten nie był przez pozwaną kontestowany.

Należy więc przyjąć, że dobowa stawka najmu dla samochodów osobowych, odpowiadających klasie pojazdu uszkodzonego w kolizji, biorąc pod uwagę długość najmu (najem długoterminowy) winna mieścić się w przedziale od 120 zł do 200 zł netto Stawka najmu zastosowana przez powódkę (169 zł netto) mieści się zatem w tych kwotach, jest nawet niższa od średnich rynkowych stawek, dlatego Sąd uznał ją za zasadną.

Podobną konstatację należy odnieść wobec kosztu podstawienia i odbioru pojazdu, bowiem stawka zastosowana przez powódkę wyniosła kwotę 49 złotych netto (w przypadku obu typu usług), zaś biegły wskazał, że cena usług dodatkowych obejmujących odbiór i podstawienie pojazdu zastępczego z terenu miasta S. kształtowała się w kwocie netto od 27 zł do 50 zł. Tym samym uznać należy, że zastosowana przez powódkę stawka mieści się w stawkach rynkowych i nie sposób uznać że jest rażąco wygórowana.

Powyższe ustalenia prowadzą do wniosku, że zarówno faktura o numerze (...) na kwotę 7 316 zł netto oraz faktura o numerze (...) na kwotę 4 781 zł netto zasługują na uwzględnienie, bowiem dokumenty dotyczą łącznie 71-dniowego okresu najmu przy dobowej stawce w wysokości 169 złotych netto, a także kosztu podstawienia i odbioru pojazdu w łącznej wysokości 98 złotych netto .

Odnosząc się do pozostałych usług świadczonych przez powódkę: oczekiwanie na zakończenie czynności przez Policję, załadunek i rozładunek uszkodzonego pojazdu, holowanie uszkodzonego pojazdu do serwisu (...) z miejsca zdarzenia, objętych fakturą nr (...) na kwotę 600 zł wskazać należy, iż ich koszt mieści się w stawach rynkowych określonych przez biegłego. Zeznająca na rozprawie w charakterze świadka prokurent spółki (...), potwierdziła że usługi te były świadczone przez powodową spółkę.

Z opinii biegłego wynika, że rynkowa stawka roboczogodziny pracy holownika wraz z kierowcą w dyspozycyjności t.j oczekiwania na możliwość wykonania zamówionej usługi kształtuje się do 100 do 200 zł netto. Zatem stawka zastosowana przez powódkę za oczekiwanie na zakończenie czynności przez Policję – 150 zł mieści się w stawach rynkowych.

Pozostałe usługi transportowe (załadunek, rozładunek i holowanie) biegły wycenił na kwoty netto od 150 zł do 488,62 zł. Powódka wyceniła te usługi łącznie na kwotę 450 zł netto. Zatem zastosowana cena mieściła się w stawkach rynkowych za te usługi.

Łączna wartość usług świadczonych na rzecz poszkodowanej spółki w związku z uszkodzeniem pojazdu F. (...) w wyniku zdarzenia z dnia 21 sierpnia 2014r wyniosła 12 697 zł. Pozwana przyznała w związku ze zdarzeniem odszkodowanie w kwocie 8 167,84 zł tym samym powództwo o zapłatę pozostałej części odszkodowania w wysokości 4017 zł okazało się zasadne. Wszystkie usługi świadczone przez powódkę , objęte trzema fakturami załączonymi do pozwu pozostawały w związku przyczynowym ze szkodą z dnia 21 sierpnia 2014r. Konsekwencją uszkodzenia pojazdu była konieczność wynajęcia pojazdu zastępczego wraz z podstawieniem takiego pojazdu i jego odbioru. Ponadto niezbędne okazało się przetransportowanie uszkodzonego pojazdu, który po kolizji nie nadawał się do jazdy, do miejsca jego naprawy wraz z jego załadunkiem i rozładunkiem. Z uwagi na trwające na miejscu zdarzenia szkody czynności Policji, powstały dodatkowe koszty (oczekiwanie samochodu holującego wraz z kierowcą na ich zakończenie) bezpośrednio związane z zaistniałym zdarzeniem.

Pozwana pomniejszyła przyznane odszkodowanie (8 662 zł) o kwotę 494,16 zł z tytułu kosztów eksploatacji uszkodzonego pojazdu jakie poszkodowana zaoszczędziła w okresie unieruchomienia pojazdu F. (...) i korzystania z pojazdu zastępczego. Biegły stwierdził w swojej opinii, że dokumentacja akt sprawy nie pozwalała na ocenę stanu technicznego pojazdu niezbędnego do oszacowania przewidywanego zakresu napraw umożliwiających normalną eksploatację samochodu. Tym samym biegly wskazał, że nie było możliwe ustalenie średnich kosztów eksploatacyjnych pojazdu marki F. (...). Mając na uwadze, że żądanie powódki mieściło się w różnicy pomiędzy sumą wystawionych faktur a wypłaconą kwotą odszkodowania kwestia ta pozostała poza oceną Sądu.

O odsetkach Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu, na podstawie art. 481 § 1 k.c. i art. 14 ust 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2003r. Nr 124, poz. 1152).

Z przedstawionych przyczyn orzeczono jak w punkcie I sentencji wyroku.

Ustaleń faktycznych w sprawie Sąd dokonał w oparciu o treść dokumentów przedstawionych przez strony, opinię biegłego oraz zeznania świadka D. O. oraz przesłuchanie w charakterze strony powodowej reprezentanta powodowej spółki (...). Sąd nie miał podstaw by zeznaniom świadków i strony odmówić wiary w jakimkolwiek zakresie, a autentyczność dokumentów nie była kwestionowana. Ocenę opinii biegłego przedstawiono już wyżej, wobec czego zbędne jest jej powielanie.

O kosztach postepowania (pkt II sentencji wyroku) Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W niniejszym postępowaniu pozwana przegrała spór w całości, w związku z czym zobowiązana jest do pełnego zwrócenia powódce poniesionych przez nią kosztów procesu. Na koszty poniesione przez powódkę złożyły się: uiszczona opłata sądowa od pozwu w wysokości 201 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 1200 zł (§2 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokata) oraz pobraną zaliczkę na poczet wynagrodzenia biegłego to jest kwotę 357 złotych. W związku z powyższym należało zasądzić od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 1775 zł tytułem kosztów procesu.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji.

Przewodniczący:	SSR Joanna Stelmasik
Protokolant:	Sekretarz sądowy Paula Nowosielecka

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE