UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 września 2017 r. – w sprawie z powództwa (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. przeciwko (...)Spółka Akcyjna w W. o zapłatę kwoty 2.300,10 zł – Sąd Rejonowy w Płocku oddalił powództwo (punkt 1. wyroku)
oraz zasądził od strony powodowej na rzecz pozwanego ubezpieczyciela kwotę 1.217,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego (punkt 2. wyroku).

Sąd Rejonowy ustalił, iż w dniu 3 grudnia 2015 r. miała miejsce kolizja, w wyniku której uszkodzone zostało auto Ł. P. zaś sprawca tego zdarzenia był objęty ochroną ubezpieczeniową w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych udzielaną przez pozwanego ubezpieczyciela. Samochód Ł. P. został przekazany do naprawy do warsztatu P. M., która to osoba – jako upoważniona przez poszkodowanego – została w dniu 4 grudnia 2015 r. pisemnie poinformowana przez (...)Spółka Akcyjna w W. o tym, iż – o ile uszkodzenia samochodu Ł. P. uniemożliwiają jego dalszą eksploatację i konieczny będzie najem pojazdu zastępczego – pozwany ubezpieczyciel deklaruje gotowość zorganizowania takiej usługi przy zastosowaniu, wskazanej w piśmie, dziennej stawki najmu uzależnionej od klasy auta. P. M. - zanim jeszcze Ł. P. najął auto zastępcze od powoda - przedstawił poszkodowanemu ofertę (...)Spółka Akcyjna w W., wskazując jednocześnie iż ubezpieczyciel wynajmuje samochód zastępczy wyłącznie na czas naprawy auta jaki wynika z kosztorysu zaś on nie gwarantuje jej przeprowadzenia w takim czasie. Poszkodowany nie skorzystał z oferty ubezpieczyciela i podjął decyzję o najmie samochodu zastępczego od (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. o czym zawiadomił stronę pozwaną pismem z dnia 7 grudnia 2015 r. wskazując jednocześnie, iż samochód zastępczy jest mu niezbędny do wykonywania codziennych obowiązków oraz że nie posiada on żadnego innego wolnego środka transportu, który mógłby być przez niego wykorzystywany w miejsce uszkodzonego; poszkodowany zobowiązał się do korzystania z pojazdu zastępczego jedynie w niezbędnym okresie – do momentu zlikwidowania szkody. Sąd I instancji podał również, iż w dniu 7 grudnia 2015 r. pomiędzy poszkodowanym a (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. została zawarta na czas określony (od dnia 7 grudnia 2015 r. do dnia 21 grudnia 2015 r.) z możliwością jej przedłużenia do dnia zakończenia procesu likwidacji szkody umowa najmu pojazdu, na podstawie której powód (jako wynajmujący) oddał do używania samochód marki R. (...) przy zastosowaniu dobowej stawki najmu na poziomie 189,00 zł netto
i bez limitu kilometrów. W tej samej dacie (w dniu 7 grudnia 2015 r.) pomiędzy Ł. P. a stroną powodową została zawarta umowa cesji wierzytelności z polisy OC sprawcy, na podstawie której poszkodowany przeniósł na stronę powodową wierzytelność – prawo do zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego przysługujące poszkodowanemu
w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 3 grudnia 2015 r. Pozwany ubezpieczyciel – pismem z dnia 14 grudnia 2015 r. – wydał decyzję o przyznaniu odszkodowania obejmującego koszty naprawy samochodu Ł. P. w wysokości 7.500,00 zł. Z kolei
w dniu 18 grudnia 2015 r. poszkodowany dokonał zwrotu auta zastępczego. Według ustaleń Sądu I instancji (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O.
w dniu 23 grudnia 2015 r. wystawiło fakturę VAT, w treści której obciążyło Ł. P. należnością w kwocie 2.300,10 zł brutto z tytułu najmu samochodu zastępczego przez okres 11. dni wskazując jako termin zapłaty tej kwoty dzień 30 grudnia 2015 r.

Wskazany wyżej stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił na podstawie dowodów
z dokumentów oraz zeznań świadków, których twierdzenia zostały ocenione jako spójne, logiczne i korelujące zarówno ze sobą jak i z dokumentami zgromadzonymi w przedmiotowej sprawie; brak było podstaw do zakwestionowania prawdziwości dokumentów,
tym bardziej iż również żadna ze stron ich nie podważała. Podnosząc iż fakt uszkodzenia pojazdu Ł. P. w wyniku jego udziału w zdarzeniu szkodzącym z dnia 3 grudnia 2015 r. oraz objęcie sprawcy tego zdarzenia ochrona ubezpieczeniową udzielaną
przez (...)w W. stanowiły okoliczności niekwestionowane, Sąd Rejonowy wskazał że strona pozwana podważyła zasadność dochodzonego roszczenia tak co do zasady, jak i w zakresie jego wysokości, podnosząc także iż powód nie wykazał aby samochód zastępczy był niezbędny Ł. P. jak również – poprzez zaniechanie skorzystania z oferty najmu przedstawionej
przez (...)Spółka Akcyjna w W. i zawarcie umowy najmu ze stroną powodową przy zastosowaniu dowodowej stawki tego najmu na poziomie kwoty 170,00 zł netto – poszkodowany przyczynił się do zwiększenia rozmiaru szkody.

Sąd I instancji, uznając iż podmiotowi poszkodowanemu – co do zasady – przysługuje prawo do odszkodowania za transport zastępczy, gdyż utrata możliwości korzystania z rzeczy
wskutek jej zniszczenia stanowi szkodę majątkową (zatem koszty konieczne na najem auta zastępczego mieszczą się w granicach skutków szkodowych podlegających wyrównaniu)
i to bez względu na to, czy poszkodowany ma inne pojazdy i czy pojazd w ogóle był mu niezbędny, wskazał również na – wynikającą z treści przepisu art. 826 § 1 kc – zasadę minimalizowania szkody uznając jednocześnie, iż Ł. P. jej nie dochował, gdyż najął samochód zastępczy od (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. za dobową stawkę czynszu najmu w wysokości 170,00 zł netto, podczas gdy pozwany ubezpieczyciel zaoferował mu najem samochodu zastępczego
we własnym zakresie. W ocenie Sądu Rejonowego poszkodowany, nie korzystając z oferty ubezpieczyciela, przyczynił się do zwiększenia szkody. Podzielając stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w jego uchwale z dnia 24 sierpnia 2017 r. (III CZP 20/17), stosownie
do której „Wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione”, Sąd I instancji podniósł, iż strona powodowa
nie wykazała, aby koszty najmu auta zastępczego jakie zostały poniesione przez Ł. P. spełniały te warunki. Poszkodowany mógł bowiem skorzystać z auta zastępczego
po niższych stawkach aniżeli obowiązujące u powoda lecz nawet nie zainteresował się ofertą pozwanego, gdyż wiedział o tym, że nie będzie płacił za najem samochodu mając świadomość tego, iż szkoda i tak zostanie pokryta z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprawcy. Jednocześnie Sąd Rejonowy wskazał, iż (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. nie wykazało aby najem pojazdu przez Ł. P. był uzasadniony zarówno co do czasu jego trwania, jak i co do wysokości czynszu
i na te okoliczności nie zaoferował żadnego dowodu. Zdaniem Sądu I instancji wystarczających dowodów mogących potwierdzić zasadność najmu co do jego czasu oraz wysokości czynszu nie mogą stanowić faktura VAT oraz umowa najmu, tym bardziej w sytuacji przedstawienia przez stronę pozwaną własnej oferty najmu auta zastępczego.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu Sąd Rejonowy oparł na przepisie art. 98 § 1 i § 3 kpc
w zw. z art. 99 kpc stosując zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy. Zasądzona
od przegrywającego powoda na rzecz (...)Spółka Akcyjna w W. kwota kosztów zastępstwa procesowego została ustalona na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1804) i powiększona o kwotę opłaty skarbowej od dokumentu stwierdzającego ustanowienie pełnomocnika.

Wyrok Sądu Rejonowego został w całości zaskarżony przez powoda (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O.. Skarżący zarzucił Sądowi I instancji:

1.  naruszenie przepisów postepowania tj. art. 233 § 1 kpc, które mogło mieć wpływ na treść wydanego rozstrzygnięcia poprzez błędną, sprzeczną z zasadami logiki i doświadczeniem życiowym ocenę materiału dowodowego w postaci zeznań poszkodowanego, co w konsekwencji doprowadziło do błędnego ustalenia przez Sąd, że poszkodowany nie przeanalizował w sposób należyty oferty pozwanego w zakresie najmu pojazdu zastępczego, w sytuacji, gdy poszkodowany w swoich zeznaniach wskazał, iż wybierając ofertę powoda kierował się zaufaniem do warsztatu naprawczego, w którym dokonywana była naprawa pojazdu poszkodowanego i kompleksową obsługą związana w wystąpieniem szkody;

2.  sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego polegająca na błędnym przyjęciu, iż poszkodowany przyczynił się do zwiększenia szkody nie korzystając z oferty ubezpieczyciela dotyczącej najmu pojazdu zastępczego w sytuacji, gdy stawka najmu pojazdu zastępczego oferowana przez powoda nie odbiega znacząco od stawki oferowanej przez pozwanego, a także mieści się w granicach stawek występujących na danym rynku lokalnym, co tym samym pozwala na przyznanie poszkodowanemu odszkodowania w pełnej wysokości według stawek stosowanych
przez powoda;

3.  sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego polegająca na błędnym przyjęciu, iż poszkodowany naruszył zasadę minimalizacji szkody nie przyjmując oferty pozwanego dotyczącej najmu pojazdu zastępczego, co tym samym skutkowało oddaleniem powództwa w całości w sytuacji gdy poszkodowany nie ma obowiązku przyjmowania oferty ubezpieczyciela i może swobodnie dokonać wyboru wypożyczalni oferującej pojazdy zastępcze nie tracąc przy tym uprawnienia do zwrotu faktycznie poniesionych wydatków na najem pojazdu zastępczego o ile zastosowana stawka najmu mieści się w granicach stawek występujących na danym rynku lokalnym,
co miało miejsce w niniejszej sprawie.

W uzasadnieniu apelacji strona skarżąca wskazała, iż Sąd I instancji błędnie
uznał iż poszkodowany nie korzystając z oferty ubezpieczyciela przyczynił się do zwiększenia szkody i – z powołaniem się na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2017 r. – niewłaściwie oddalił powództwo w całości. Nie kwestionując faktu, iż (...) Spółka Akcyjna w W. w toku postępowania likwidacyjnego zaproponowało Ł. P. najem auta zastępczego za dzienną stawkę uzależnioną od klasy takiego pojazdu załączając szczegółowe zestawienie stawek, (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. podniosło jednocześnie iż z zestawienia pozwanego ubezpieczyciela wynikało iż dzienna stawka pojazdu tej samej klasy co uszkodzony samochód poszkodowanego wynosiłaby 161,79 zł netto (199,00 zł brutto), podczas gdy poszkodowany – kierując się własnymi opiniami, zaufaniem do warsztatu naprawczego polecającego wypożyczalnię oraz kompleksową obsługą zaistniałej szkody – nie skorzystał z oferty pozwanego i najął pojazd u powoda przy zastosowaniu dziennej stawki wyższej od tej, jaka stosował ubezpieczyciel zaledwie o 8,21 zł netto. Skoro podmiot poszkodowany ma prawo wyboru wypożyczalni i nie traci prawa do żądania zwrotu wydatków na najem pojazdu zastępczego o ile zastosowana stawka najmu mieści się w granicach stawek występujących na danym rynku lokalnym – zważywszy iż Ł. P. najął pojazd
przy dobowej stawce najmu wyższej od stawki stosowanej przez (...) (...)Spółka Akcyjna w W. o 8,21 zł netto – nie sposób
jest nie przyjmować że stawka stosowana przez powoda mieści się w graniach stawek występujących na danym rynku lokalnym. Poza tym strona skarżąca podniosła, iż zaniechanie skorzystania przez Ł. P. z oferty ubezpieczyciela prowadzić może co najwyżej
do konieczności pokrycia przez poszkodowanego tylko części kosztów najmu auta zastępczego (nie zaś w całości), gdyż nawet w przypadku uznania, iż bez uzasadnienia nie skorzystał on z oferty ubezpieczyciela, może on nadal liczyć na zwrot poniesionych wydatków na najem w wysokości odpowiadającej stawkom ubezpieczyciela, gdyż nie mogą być bowiem uznane za nieuzasadnione koszty odpowiadające co do wysokości ofercie ubezpieczyciela.

Skarżący zwrócił także uwagę na to, iż nie sposób jest zgodzić się z twierdzeniami
Sądu I instancji jakoby powód nie wykazał aby najem samochodu był uzasadniony zarówno
co do czasu trwania jak i co do wysokości – z akt szkody jednoznacznie
wynika, iż poszkodowany wynajmował pojazd zastępczy przez czas trwania naprawy
a samochód ten był mu niezbędny do wykonywania codziennych obowiązków
zaś niezrozumiałym jest kwestionowanie przez pozwanego stawki najmu pojazdu oferowanej przez powoda w sytuacji, kiedy nie odbiega ona znacząco od stawki najmu oferowanej
przez ubezpieczyciela.

Wskazując na powyższe zarzuty (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. domagało się zmiany rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego poprzez zasadzenie od pozwanego na swoją rzecz kwoty 2.300,10 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 31 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym z tytułu zastępstwa procesowego za obie instancje.

Nadto – na terminie rozprawy apelacyjnej – strona powodowa podniosła także zarzuty naruszenia prawa materialnego, tj. przepisu art. 361 § 2 kc poprzez uznanie przez Sąd Rejonowy, iż koszt najmu pojazdu zastępczego w niniejszej sprawie nie stanowi szkody podlegającej naprawie w ramach odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody oraz przepisu art. 826 § 1 kc poprzez przyjęcie, iż poszkodowany przyczynił się do zwiększenia rozmiaru szkody z uwagi na najem pojazdu zastępczego od podmiotu trzeciego.

(...)Spółka Akcyjna w W.
w złożonej odpowiedzi na apelację domagał się jej oddalenia oraz zasądzenia na swoją rzecz kosztów postępowania apelacyjnego w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W ocenie pozwanego ubezpieczyciela – z tej przyczyny, iż Sąd I instancji słusznie uznał, iż poszkodowany nie korzystając z jego oferty przyczynił się do zwiększenia szkody – rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego jest właściwe i w pełni odpowiada prawu.
Nadto strona pozwana podniosła, iż poszkodowany, nie oferując żadnego dowodu, nie wykazał, aby najem samochodu był uzasadniony zarówno co do czasu jego trwania, jak i co do wysokości czynszu najmu.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. – jako w zdecydowanej mierze uzasadniona - prowadzić musi do zmiany zaskarżonego orzeczenia w oparciu o przepis art. 386 § 1 kpc.

Dokonując analizy zarzutów apelacyjnych jakie postawione zostały rozstrzygnięciu Sądu Rejonowego w zakresie naruszenia prawa procesowego, stwierdzić trzeba iż w istocie rzeczy – pomimo ich odmiennego określenia przez skarżącego - wszystkie one sprowadzają się do kwestionowania, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, ustaleń jakie zostały poczynione przez Sąd I instancji. Zaznaczenia wymaga, że sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego zachodzi wtedy, gdy powstaje dysharmonia pomiędzy materiałem zgromadzonym w sprawie, a konkluzją do jakiej dochodzi sąd na jego podstawie. Przepis art. 233 kpc nakazuje sądowi dokonanie oceny tego materiału według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego jego rozważenia. Zarzut naruszenia tego przepisu tylko wtedy może być uznany za usprawiedliwiony, jeżeli sąd zaprezentuje rozumowanie sprzeczne z zasadami logiki, z zasadami wiedzy, a także z doświadczeniem życiowym. Jeżeli natomiast sąd z materiału dowodowego wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, ocena sądu nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów i musi się ostać, chociażby w równym stopniu na podstawie tego materiału dowodowego dawały się wysnuć wnioski odmienne (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 września 2002r. sygn. II CKN 817/00, Lex nr 56906, wyrok Sądu Apelacyjnego we Katowicach z dnia 11 czerwca 2015 r., III AUa 1289/14, Lex nr 1771487).

W realiach niniejszej sprawy stanowisko Sądu I instancji zakładające brak możliwości refundacji wydatków związanych z najmem auta zastępczego - w sytuacji kiedy potrzeba korzystania z takiego samochodu przez poszkodowanego zdarzeniem szkodzącym
z dnia 3 grudnia 2015 r. wynikająca z braku możliwości używania własnego pojazdu wskutek jego uszkodzeń okazała się oczywista (wskazują na to zeznania Ł. P.) – jest całkowicie nieuprawnione. Oddalenie powództwa (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. prowadzi bowiem do pozbawienia poszkodowanego możliwości naprawienia szkody wynikającej z konieczności korzystania z pojazdu zastępczego nawet w tych granicach, w jakich refundację w tym zakresie proponowało (...)Spółka Akcyjna w W., co jest rzeczą niedopuszczalną i stanowi przejaw niekonsekwencji Sądu Rejonowego, który pomimo tego, iż uznał że poszkodowany mógł skorzystać z auta zastępczego po stawkach niższych aniżeli obowiązujących u strony powodowej, odmówił refundacji wydatków nawet przy zastosowaniu stawki wynikającej z oferty przedstawionej przez (...)Spółka Akcyjna w W.. Z samego faktu braku przyjęcia oferty pozwanego ubezpieczyciela nie można wywodzić tak daleko negatywnych dla Ł. P. konsekwencji - skutkujących brakiem refundacji należności z tytułu najmu auta zastępczego w jakiejkolwiek wysokości. Zgodzić należy się ze stroną skarżącą, iż nie mogą być uznane za nieuzasadnione koszty najmu pojazdu zastępczego przynajmniej w granicach odpowiadających ofercie ubezpieczyciela.

W świetle okoliczności przedmiotowej sprawy nie sposób jest też nie przyznać racji (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O., iż Sąd I instancji – w sposób sprzeczny ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym –
uznał iż poszkodowany Ł. P., poprzez najęcie pojazdu zastępczego od (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. i zaniechanie skorzystania z przedstawionej przez pozwanego ubezpieczyciela oferty najmu takiego auta, przyczynił się do zwiększenia rozmiaru uszczerbku naruszając w ten sposób zasadę minimalizacji szkody. Mając na względzie tę okoliczność, iż podmiot poszkodowany
– co wynika z faktury VAT nr (...) z dnia 23 lipca 2015 r. – korzystał z auta zastępczego wynajmowanego przez powoda przy zastosowaniu dobowej stawki najmu
na poziomie 170,00 zł netto zaś (...)Spółka Akcyjna w W. oferowało taki najem przy dobowej stawce
wynoszącej 161,79 zł netto, trudno jest stwierdzić, iż występująca różnica (wynosząca 8,21 zł netto za każdy dzień korzystania z samochodu zastępczego) jest na tyle istotna, że uzasadnia postawienie poszkodowanemu zarzutu nielojalnego zachowania w stosunku do dłużnika (pozwanego ubezpieczyciela) poprzez zwiększenie rozmiaru szkody. Poza tym z faktu
tak znikomej różnicy pomiędzy dobową stawką najmu stosowaną przez (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. oraz stawką takiego najmu wynikającą z oferty pozwanego ubezpieczyciela wynika również rynkowy charakter tej pierwszej.

W realiach przedmiotowej sprawy nie można zgodzić się ze stanowiskiem Sądu I instancji jakoby strona powodowa nie wykazała zasadności najmu zarówno co do czasu jego trwania
jak i co do wysokości czynszu. Zasadność czynszu związanego z korzystaniem przez Ł. P. z auta zastępczego – w świetle przyjętego, z wyżej wskazanych powodów, rynkowego charakteru stawki po jakiej (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. wynajęło auto zastępcze, jawi się oczywista. W odniesieniu do okresu korzystania przez Ł. P. z auta zastępczego, stwierdzić trzeba iż wynikał on z treści protokołu zdawczo – odbiorczego oraz faktury VAT nr (...) z dnia 23 grudnia 2015 r. i obejmował przedział czasowy od dnia 7 grudnia 2015 r. do dnia 18 grudnia 2015 r. (okres 11. dni). Z kolei zasadność korzystania przez Ł. P. z auta zastępczego w tym czasie potwierdzają zeznania poszkodowanego oraz wykonującego naprawę jego auta – P. M.. Z twierdzeń tych osób wynika bowiem, iż okres korzystania przez Ł. P. z auta oferowanego przez (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. był determinowany czasem naprawy samochodu będącego własnością poszkodowanego a uszkodzonego wskutek zdarzenia szkodzącego z dnia 3 grudnia 2015 r. Obie te osoby zgodnie zeznały, iż poszkodowany korzystał z samochodu zastępczego przez cały czas naprawy. O ile pozwany ubezpieczyciel kwestionował czas 11. dni jako niezbędny okres naprawy uszkodzeń samochodu, którego właścicielem był Ł. P. (choć w toku tego postępowania nie dał wyrazu prezentowania takiego stanowiska), zobowiązany był przedstawić dowody wskazujące na krótszy czas likwidacji uszkodzeń pojazdu poszkodowanego.

Naruszenie przez Sąd I instancji przepisów prawa procesowego skutkowało
także zasadnością zarzutów apelacji dotyczących uchybień Sądu Rejonowego w zakresie prawa materialnego. Słusznie strona skarżąca – co wyżej zostało wskazane - podnosiła na rozprawie apelacyjnej, iż rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego uchybiało także przepisom
art. 361 § 2 kc gdyż – w realiach niniejszej sprawy – koszty najmu auta zastępczego
przez Ł. P. stanowią szkodę podlegająca naprawie w ramach odpowiedzialności cywilnej sprawcy zdarzenia komunikacyjnego z dnia 3 grudnia 2015 r.,
za którego gwarancyjnie odpowiada (...)Spółka Akcyjna w W. jak również art. 826 § 1 kc ponieważ Sąd I instancji, równie niewłaściwie, przyjął jakoby Ł. P. poprzez najem auta zastępczego od strony powodowej przyczynił się do zwiększenia rozmiaru uszczerbku – wskazana wyżej mało znacząca różnica w zakresie dobowych stawek najmu oferowanego przez strony tego procesu nie uprawnia do takiego wniosku.

Zasadność zarzutów środka odwoławczego wniesionego przez (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. skutkuje – w oparciu o przepis art. 386 § 1 kpc – zmianą zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie żądania powoda w jego zasadniczej części. Zważywszy fakt, iż Ł. P. korzystał z pojazdu zastępczego
przez okres 11. dni przy zastosowaniu dobowej stawki najmu na poziomie kwoty 209,10 zł brutto (170,00 zł – netto), zasadnym było obciążenie (...)Spółka Akcyjna w W. obowiązkiem zwrotu (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. (jako cesjonariuszowi należności z tytułu najmu auta zastępczego) kwoty 2.300,10 zł (11 dni x 209,10 zł). Żądanie powoda okazało się być nieuzasadnione jedynie w zakresie należności ubocznych za okres
od dnia 31 grudnia 2015 r. do dnia 23 lipca 2016 r. co skutkowało jego oddalenie w tej części. Podnieść bowiem należy, iż ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie wynikało jakoby strona powodowa przed wszczęciem postępowania w niniejszej sprawie wzywała pozwanego ubezpieczyciela do zapłaty dochodzonej należności; z tych względów przyjąć należało, iż formę wezwania do zapłaty przybrało doręczenie (...)Spółka Akcyjna w W. odpisu nakazu zapłaty a ponieważ nastąpiło to w dniu 22 czerwca 2016 r. (k. 26) – przy zastosowaniu statuowanego treścią przepisu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2060 z późn. zm.) 30. dniowego terminu wyznaczonego na wypłatę odszkodowania przez ubezpieczyciela – było ono zobowiązane do spełnienia świadczenia odszkodowawczego do dnia 22 lipca 2016 r. co uzasadnia obciążenie pozwanego obowiązkiem zapłaty odsetek za opóźnienie od kwoty 2.300,10 zł od dnia 23 lipca 2016 r.

O kosztach postępowania przed Sądem I instancji orzeczono w oparciu o przepis
art. 100 zd. 2 kpc przy przyjęciu, iż (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. uległo tylko co do nieznacznej części swego roszczenia.
Taki wynik procesu uzasadniał obciążenie (...)Spółka Akcyjna w W. obowiązkiem poniesienia wszelkich kosztów,
w tym także zwrotu należności jakie z tego tytułu były wydatkowane przez powoda. Te ostatnie obejmowały: opłatę od pozwu w wysokości 116,00 zł (jej wysokość została ustalona
na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 13 ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
– t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 300), opłatę skarbową od dokumentu stwierdzającego ustanowienie pełnomocnika (w wysokości 17,00 zł) ustaloną na podstawie przepisu art. 1 pkt 2 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej [t.j. Dz. U.
z 2016 r., poz. 1827 z późn. zm.] w zw. z pkt IV załącznika do tej ustawy - Wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, stawki tej opłaty oraz zwolnienia) oraz wynagrodzenie pełnomocnika procesowego (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. w wysokości 1.200,00 zł (określona na podstawie przepisu § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie - Dz. U. z 2015 r., poz. 1800 w jego brzmieniu obowiązującym na datę wytoczenia powództwa).

Wobec faktu, iż strona powodowa w złożonym środku odwoławczym domagała się uwzględnienia powództwa w zakresie kwoty 2.300,10 zł z ustawowymi odsetkami
od dnia 31 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty – wobec braku zasadności apelacji w odniesieniu
do żądania odsetek od kwoty 2.300,10 zł za okres od dnia 31 grudnia 2015 r. do dnia 22 lipca 2016 r. – w ostatnio wskazanym zakresie, jako niezasadna, podlegała ona oddaleniu
na podstawie przepisu art. 385 kpc.

O kosztach postepowania odwoławczego orzeczono na podstawie przepisu art. 100 zd 2 kpc także uznając iż (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. uległo tylko co do nieznacznej części swego żądania. Koszty postępowania apelacyjnego, których obowiązek zwrotu powodowi obciąża (...)Spółka Akcyjna w W. obejmują opłat e od apelacji w kwocie 116,00 zł (ustaloną na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 13 ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz wynagrodzenie pełnomocnika procesowego powoda w wysokości 450,00 zł (ustalonej na podstawie przepisu § 2 ust. 3 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie w jego aktualnym brzmieniu).

(SSO Krzysztof Wójcik) (SSO Beata Matysik) (SSR Paweł Kowalczyk)