Sygn. akt II K 517/17
Dnia 21 lutego 2018 roku
Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący – SSR Elżbieta Domagalska
Protokolant – p.o. sekr. Sylwia Laskowska
w obecności Prokuratora --------
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2018 roku sprawy
S. S.
syna B. i E. z d. C.
ur. (...) w W.
oskarżonego o to, że:
w dniu 27 sierpnia 2017 roku w G. na ulicy (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą działając publicznie i z oczywiście błahego powodu okazując w ten sposób rażące lekceważenie porządku prawnego wziął udział w pobiciu B. B. poprzez zadawanie uderzeń pięścią w głowę oraz kopanie po całym ciele pokrzywdzonego, wskutek czego doznał on obrażeń ciała w postaci bolesności lewego uda oraz zasinień na plecach w wyniku czego był narażony na nastąpienie skutku określonego w art. 157§1 kk,
tj. o czyn z art. 158§1 kk w zw. z art. 57a§1 kk
1. Oskarżonego S. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 158§1 kk w zw. z art. 57a§1 kk przy zastosowaniu art. 37a kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk skazuje go na karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 35 (trzydzieści pięć) złotych.
2. Na podstawie art. 57a§2 kk zasądza od oskarżonego S. S. na rzecz pokrzywdzonego B. B. nawiązkę w kwocie 1500 (jeden tysiąc pięćset) złotych.
3. Na podstawie art. 627 kpk oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych ( t.j. Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem opłaty sądowej oraz pozostałe koszty sądowe w kwocie 195 (sto dziewięćdziesiąt pięć) złotych.
Sygn. akt II K 517/17
Z uwagi na treść wniosku o sporządzenie uzasadnienia ograniczono je w myśl art. 423§1a kpk do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu oskarżonego.
S. S. został oskarżony o to, że w dniu 27 sierpnia 2017r. w G. na ulicy (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, działając publicznie i z oczywiście błahego powodu okazując w ten sposób rażące lekceważenie porządku prawnego, wziął udział w pobiciu B. B. poprzez zadawanie uderzeń pięścią w głowę oraz kopanie po całym ciele pokrzywdzonego, wskutek czego doznał on obrażeń ciała w postaci bolesności lewego uda oraz zasinień na plecach, w wyniku czego był narażony na nastąpienie skutku określonego w art. 157§1 kk, tj. o popełnienie czynu z art. 158§1 kk w zw. z art. 57a§1 kk. Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za czyn ten na podstawie art. 158§1 kk w zw. z art. 57a§1 kk przy zastosowaniu art. 37a kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk skazał go na karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych przy przyjęciu, że wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 35 zł. Zasądzono nadto na podstawie art. 57a§2 kk od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego B. B. nawiązkę w kwocie 1.500 zł.
Wymierzając karę oskarżonemu S. S. Sąd miał na uwadze, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy sprawcy, ale uwzględniała także stopień społecznej szkodliwości czynu, którego się dopuścił. Miał też na uwadze pozostałe dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk. Na niekorzyść sprawcy przemawiał fakt, iż jego akt przemocy wobec pokrzywdzonego nie znajdował żadnego usprawiedliwienia. Będąc pod działaniem alkoholu, nie zważając na miejsce, w którym się znajduje, bez żadnej refleksji nad skutkami swego zachowania dla zdrowia pokrzywdzonego, wziął udział w jego pobiciu zadając uderzenia w głowę i kopiąc go po ciele. Z drugiej jednak strony należało uwzględnić, że oskarżony wiedzie ustabilizowany tryb życia, nigdy dotąd nie był karany za przestępstwa (informacja z KRK k.65) i powyższe wskazuje, iż czyn ten miał charakter incydentalny w jego życiu. Na korzyść oskarżonego uwzględniono także, iż przyznał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyraził skruchę i przeprosił pokrzywdzonego.
Mając na względzie wszystkie te okoliczności uznano za odpowiednią zaproponowaną przez oskarżonego w trybie art. 387§1 kpk za czyn ten karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych przy przyjęciu, że wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 35 zł i nawiązkę w kwocie 1.500 zł na rzecz pokrzywdzonego B. B., który nie sprzeciwił się uwzględnieniu tego wniosku oskarżonego. Ustalając wysokość stawki dziennej grzywny Sąd wziął pod uwagę dochody oskarżonego, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Wprawdzie oskarżony obecnie nie posiada stałego źródła dochodu i jest w trakcie poszukiwania zatrudnienia, ale ma oszczędności oraz samochód i motocykl, a z zawodu jest ekonomistą. Orzeczona nawiązka tej wysokości jest w ocenie Sądu adekwatna do odniesionych przez pokrzywdzonego obrażeń, bólu i doznanej krzywdy.
Tak ukształtowana kara spełni w ocenie Sądu swe cele wychowawcze wobec oskarżonego i zapobiegnie popełnieniu przez niego w przyszłości przestępstwa. Spełnia też wymogi w zakresie prewencji ogólnej.
W myśl art. 627kpk oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 1983r. Nr 49, poz.223 z późn. zm.) zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w kwocie 350 zł oraz pozostałe koszty sądowe w kwocie 195 zł.