Sygn. akt VIII U 2081/17
Dnia 20 grudnia 2017 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Małgorzata Andrzejewska |
Protokolant: |
Iwona Sławińska |
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 grudnia 2017 r. w G.
sprawy J. D.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
o emeryturę pomostową
na skutek odwołania J. D.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
z dnia 23 października 2017 r. nr (...)
oddala odwołanie.
(-) SSO Małgorzata Andrzejewska
Sygn. akt VIII U 2081/17
Decyzją z dnia 23 października 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. w oparciu o przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (t.j.:Dz.U. z 2017r., poz. 664 ze zm.) odmówił ubezpieczonemu J. D. przyznania prawa do emerytury pomostowej, ponieważ:
-nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach wynoszącego
co najmniej 15 lat
-nie osiągnął wieku 60 lat
-nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą
-przed dniem 1 stycznia 1999r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i 33 ustawy emerytalnej.
Odwołanie od tej decyzji złożył ubezpieczony podnosząc, że pracował
w K. K. wyłącznie na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony przewożąc materiały niebezpieczne.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 22 września 2017r. ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę pomostową.
Odwołujący legitymuje się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze 39 lat, 8 miesięcy i 20 dni.
Ubezpieczony nie wykazał aby nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy z pracodawcą u którego pozostaje w zatrudnieniu od dnia 9 grudnia 2015r.
W dniu 20 listopada 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. wydał kolejną decyzję odmawiającą prawa do emerytury pomostowej ponieważ ubezpieczony:
-nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach wynoszącego
co najmniej 15 lat
-nie osiągnął wieku 60 lat
-nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą
-przed dniem 1 stycznia 1999r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i 33 ustawy emerytalnej.
Organ rentowy ostatecznie uznał decyzji, że ubezpieczony posiada 13 lat, 10 miesięcy i 18 dni stażu pracy w szczególnych warunkach .
Zaliczono do pracy w szczególnych warunkach (z wyłączeniem okresów niezdolności do pracy) następujące okresy zatrudnienia:
-od 5 marca 2001r. do 17 marca 2015r. w Przedsiębiorstwie (...) Spółka z o.o. w G..
Organ rentowy nie zaliczył ubezpieczonemu do pracy w szczególnych warunkach okresu pracy zatrudnienia:
-od 1 września 1975r. do 28 lutego 1993r. w Przedsiębiorstwie (...) w K.
-od 1 marca 1993r. do 28 lutego 2001r. w (...) S.A. w K..
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o akta emerytalne ubezpieczonego (w załączeniu).
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie ubezpieczonego J. D. nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (t.j.:Dz.U. z 2017r., poz. 664 ze zm.) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:
1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948r.;
2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;
3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;
4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;
5) przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;
6) po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;
7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.
Zgodnie z art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:
1) po dniu 31 grudnia 2008r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;
2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;
3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.
Ubezpieczony ma obecnie ukończone jedynie 57 lat a więc, uwzględniając treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że obecnie nie przysługuje mu prawo do emerytury pomostowej - art. 4 pkt 3.
Ponadto ubezpieczony, jak wynika z wniosku emerytalnego, nadal pozostaje w zatrudnieniu a więc nie został spełniony warunek z art. 4 pkt 7.
W tej sytuacji – z uwagi na niespełnienie chociażby jednej z przesłanek nabycia prawa do emerytury pomostowej – bezprzedmiotowym stało się ustalanie, czy ubezpieczony posiada wymagany okres 15 lat pracy wykonywanej w warunkach szczególnych bowiem nawet pozytywne ustalenie tej przesłanki nie pozwoli na przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej.
A zatem zbędne było przeprowadzanie dalszego postępowania dowodowego i z tej przyczyny Sąd pominął wnioski dowodowe zgłoszone przez ubezpieczonego, a zmierzające do wykazania, że wykonywał on pracę w szczególnych warunkach.
Sąd Okręgowy podkreśla w tym miejscu, że postępowanie sądowe w sprawach ubezpieczeniowych wszczynane jest w rezultacie odwołania wniesionego przez ubezpieczonego od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ma więc ono charakter odwoławczy. Jego przedmiotem jest ocena zgodności z prawem - w aspekcie formalnym i materialnym - decyzji wydanej przez organ rentowy na wniosek ubezpieczonego lub z urzędu. Jest zatem postępowaniem kontrolnym. Badanie owej legalności decyzji i orzekanie o niej jest możliwe tylko przy uwzględnieniu stanu faktycznego i prawnego istniejącego w chwili wydawania decyzji. Zatem o zasadności decyzji decydują okoliczności istniejące w chwili jej wydania. Postępowanie dowodowe przed sądem jest postępowaniem sprawdzającym, weryfikującym ustalenia dokonane przez organ rentowy.
Z uwagi na powyższe, Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. orzekł o oddaleniu odwołania.
Stosownie do treści art. 148 1 k.p.c. rozpoznano sprawę na posiedzeniu niejawnym.
(-) SSO Małgorzata Andrzejewska