WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2013 r. w Kaliszu

odwołania E. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 3 września 2013 r. Nr (...)

w sprawie E. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 3 września 2013 r. znak (...)w ten sposób, że przyznaje E. G.emeryturę od (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 03.09.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O.odmówił E. G.przyznania emerytury, gdyż jako osoba urodzona po 31.12.1948 r. nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w tych warunkach na dzień 01.01.1999 r. Odmówiono bowiem zaliczenia do takiej pracy w okresie od 15.01.1978 r. do 19.02.1993 r. w (...), gdyż nie przedstawił na tę okoliczność stosownego dokumentu odpowiadającego wymogom formalnym.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu E. G. domagając się przyznania emerytury z tytułu ponad 15-letniego wykonywania pracy w szczególnych warunkach, powołując się na to, że przez sporny okres zatrudnienia wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 ton (S. chłodnia). Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 162 poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (01.01.1999 r.) osiągnęli:

1.  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna;

oraz

2.  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27.

Stosownie do treści ust.2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE.

Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego, o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art.27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami).

Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Wobec braku stosownego dokumentu przez sądem możliwe jest wykazywanie charakteru pracy wszelkimi dowodami przewidzianymi w przepisach kodeksu postępowania cywilnego.

Zgodnie z art.184 ust.1 cyt. ustawy odwołujący się, jako osoba urodzona po 31.12.1948 r. (tj. w dniu (...)), powinien warunki stażowe tj. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach wykazać na dzień 01.01.1999 r.

Jak wynika z danych ZUS na dzień 01.01.1999 r. odwołujący się udowodnił wymagany 25 letni składkowy i nieskładkowy (łącznie 27 lat 11 miesięcy i 1 dzień). W oparciu o akta osobowe odwołującego się uzyskane z archiwum Agencji Nieruchomości Rolnych Sąd ustalił, że E. G.został z dniem 15.01.1978 r. przyjęty do pracy w (...)w S.na stanowisko traktorzysty. Z dniem 01.08.1978 r. został przeniesiony ze stanowiska traktorzysty w (...)na stanowisko kierowcy samochodu „S.-chłodnia” w (...)w L.(k. 11 akt osobowych). Praca ta dotyczyła fermy lisów w L.i takie stanowisko odwołujący się zajmował do końca zatrudnienia w tym zakładzie tj. do 19.02.1993 r. Z dokumentów w aktach osobowych wynika, że podejmując pracę w kombinacie (...)odwołujący się był kierowcą z prawem jazdy kategorii A, B, C i E od 1973 r. (dowód - akta osobowe).

W oparciu o zeznania świadków Z. W.i K. Ż.Sąd ustalił, że E. G.pracował przez cały okres zatrudnienia w fermie lisów jako kierowca samochodu ciężarowego marki S., o dopuszczalnym ciężarze całkowitym ponad 3,5 ton. Była to chłodnia wykorzystywana do przewożenia z terenu kilku powiatów sztuk padłych zwierząt gospodarskich i innego mięsa wykorzystywanego następnie jako karma dla hodowanych lisów. Zajęcie to wiązało się z odbywaniem licznych wyjazdów do miejscowości skąd napływały zgłoszenia. Była to praca wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, gdyż odwołujący się był jedynym kierowca na fermie lisów. Powyższe wiarygodne zeznania świadków, spójne z danymi w aktach osobowych pozwalają na przyjęcie, że w okresie zatrudnienia w (...)tj. od 15.01.1979 r. do 19.02.1993 r. odwołujący się wykonywał pracę uprawniającą do uznania jej za pracę w szczególnych warunkach jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 ton. Stanowisko to ujęte jest w dziale VIII pkt. 2 wykazu A stanowiącego załącznik przytoczonego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami). Po ustaleniu rodzaju pojazdu jakiego odwołujący się był kierowca w okresie zatrudnienia w (...) nie ma więc żadnych podstaw do tego, by odmówić mu zaliczenia tego okresu do pracy w szczególnych warunkach.

Pracę tę odwołujący się wykonywał przez ponad 15 lat. Spełnia więc wszystkie warunki stażowe do emerytury w obniżonym wieku. Wiek 60 lat odwołujący się ukończył (...) i wtedy spełnił ostatni z warunków o jakich mowa w art.184 cyt. ustawy. Wniosek o świadczenie został złożony w dniu 05.06.2013 r.

W tym stanie rzeczy Sąd przyznał E. G.prawo do emerytury od dnia (...) tj. od momentu spełnienia wszystkich warunków o jakich mowa w art.184 cyt. ustawy z 17.12.1998 r..

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art.477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzeczono jak w wyroku.