Sygn. akt V U 919/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lutego 2018 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Teteruk

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2018 r. w Legnicy

sprawy z wniosku D. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę górniczą

na skutek odwołania D. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 20 października 2017 r.

znak (...)

oddala odwołanie

SSO Krzysztof Główczyński

Sygn. akt V U 919/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 października 2017 r., znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił ubezpieczonemu D. J. prawa do emerytury górniczej. W uzasadnieniu wskazał, że nie ma on prawa do emerytury na podstawie art. 50a ustawy o emeryturach i rentach z FUS gdyż udowodnił 11 miesięcy i 4 dni pracy górniczej wobec wymaganych 25 lat. W uzasadnieniu organ rentowy stwierdził, że jako pracy równorzędnej z pracą górniczą nie uznał zatrudnienia na stanowisku inspektora, starszego inspektora i nadinspektora zakładów górniczych w (...) we W. w okresie od 01 stycznia 1987 r. do nadal, ponieważ praca ta nie była poprzedzona co najmniej 10 latami pod ziemią. Odmawiając zaś na podstawie art. 49 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawa do emerytury górniczej organ rentowy stwierdził, że z uwagi na to, że nie nastąpiło rozwiązanie umowy o pracę, prawo to nie przysługuje.

W odwołaniu od powyższej decyzji D. J. wniósł o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do emerytury górniczej. Wnioskodawca stwierdził, iż w nieuwzględnionym przez organ rentowy okresie od 01 stycznia 1987 r. do 01 maja 2011 r., w (...) we W. ((...) w K.) na stanowiskach wymagających kwalifikacji inżyniera w zakresie górnictwa (inspektora, starszego inspektora, nadinspektora) jego zatrudnienie było związane z wykonywaniem czynności inspekcyjno-technicznych w podziemnych zakładach górniczych. Praca na tych stanowiskach była pracą górniczą wykonywaną stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, zgodnie z art. 5 pkt 10 ustawy z dnia 01 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin i art. 36 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Podał, że praca ta związana była ze zjazdami pod ziemię w zakładach górniczych celem przeprowadzania kontroli w zakresie bhp, bezpieczeństwa pożarowego, ratownictwa górniczego, gospodarki złożami kopalin w procesie ich wydobywania, ochrony środowiska i gospodarki złożem, ustalenia stanu faktycznego i przyczyn wypadków, niebezpiecznych zdarzeń oraz zgonów naturalnych zaistniałych w ruchu podziemnych zakładów górniczych, pełnienia dyżurów pogotowia technicznego, a także pełnienia nadzoru nad prowadzonymi akcjami ratowniczymi oraz pracami prowadzonymi na zasadach akcji ratowniczych w podziemnych zakładach górniczych. Wskazał także, że jego obecne zatrudnienie od 01 maja 2011 r. na stanowisku zastępcy dyrektora w (...) we W. jest związane także z wykonywaniem czynności inspekcyjno-technicznych w podziemnych kopalniach w zakresie wyżej wymienionym oraz pełnieniu nadzoru nad prowadzonymi akcjami ratowniczymi oraz pracami prowadzonymi na zasadach akcji ratowniczej, zarówno w podziemnych jak i odkrywkowych oraz otworowych zakładach górniczych. Wnioskodawca podał również, że decyzją z dnia 08 stycznia 2009 r., na dzień 30 listopada 2008 r. organ rentowy uznał mu 22 lata, 8 miesięcy pracy górniczej. W związku z wniesionym od tej decyzji odwołaniem Oddział ZUS ponownie przeanalizował sprawę i decyzją odmowną z dnia 07 kwietnia 2009 r., uzasadnioną brakiem rozwiązania stosunku pracy, uznał jego dotychczasowy okres pracy jako okres pracy górniczej jako uprawniający do emerytury górniczej.

Decyzją odmowną z 20 października 2017 r. organ rentowy nie uznał jego pracy w (...) we W. w okresie od 01 stycznia 1987 r. do 03 października 2017 r., pomimo że zatrudnienie było związane z wykonywaniem czynności inspekcyjno – technicznych w podziemnych kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach, a także związane było ze zjazdami na dół kopalń. Wnioskodawca stwierdził, że łączny okres jego pracy górniczej od 1986 r. do 2017 r., łącznie z okresami zaliczalnymi do pracy równorzędnej z pracą górniczą wynosi ponad 31 lat. D. J. stwierdził ponadto, że organ rentowy nie uwzględnił postanowienia zawartego w poprzednio wydanych decyzjach z dnia 08 stycznia 2009 r. i z dnia 07 kwietnia 2009 r.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie podtrzymując te same argumenty jakie zawiera uzasadnienie zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie organ rentowy stwierdził ponadto, iż jako okres pracy równorzędnej z pracą górniczą nie uznano zatrudnienia na stanowisku inspektora, starszego inspektora i nadinspektora zakładów górniczych w (...) we W., w okresie od 01 stycznia 1987 r. do nadal, ponieważ praca ta nie była poprzedzona co najmniej 10 latami pracy pod ziemią. Oddział ZUS wskazał także, że od 01 stycznia 2007 r. warunki uzyskania prawa do górniczej emerytury określają przepisy art. 50a i art. 50e ustawy emerytalnej.

Powołując się na art. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy – Karta Nauczyciela organ rentowy stwierdził, iż rozpatrując wnioski o emeryturę górniczą ustala czy wnioskodawca spełnia warunki do górniczej emerytury, na podstawie przepisów obowiązujących przed 01 stycznia 2007 r. Mając powyższe na uwadze, rozpatrując wniosek z dnia 03 października 2017 r., organ rentowy ustalił, czy wnioskodawca spełnia warunki do emerytury górniczej na podstawie art. 49 w związku z art. 34 ustawy emerytalnej, czyli przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2007 r. Uznał, iż D. J. nie ma prawa do emerytury górniczej na podstawie wskazanych wyżej przepisów ponieważ nie spełnia warunku określonego w pkt 5, gdyż nie rozwiązał stosunku pracy.

Odnosząc się do zarzutów odwołania organ rentowy stwierdził, że z dniem 01 stycznia 2007 r. uchylony został art. 36 ustawy emerytalnej, w którym zostały wymienione okresy pracy górniczej (art. 36 ust. 1) i okresy równorzędne z pracą górniczą (art. 36 ust. 3) oraz art. 38, w którym zostały określone okresy zaliczalne do pracy górniczej. Od 01 stycznia 2007 r. obowiązuje art. 50c, w którym odmiennie niż dotychczas zdefiniowane zostały okresy pracy górniczej (art. 50c ust. 1) i okresy równorzędne z pracą górniczą (art. 50c ust. 2), a ponadto w ustawie emerytalnej nie występują już okresy zaliczalne do pracy górniczej.

Oddział ZUS stwierdził, że wnioskodawca posiada wymagany okres pracy górniczej wraz z okresem zaliczalnym do pracy górniczej, ustalone zgodnie z art. 36 i 38 ustawy emerytalnej i przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej na podstawie art. 49 w związku z art. 34 ustawy emerytalnej, okoliczność ta nie była kwestionowana, co zostało potwierdzone decyzją z dnia 07 kwietnia 2009 r. i 20 października 2017 r., gdzie jako przyczynę odmowy prawa do emerytury górniczej wskazano brak rozwiązania stosunku pracy. Wnioskodawca nie posiada wymaganego okresu pracy górniczej i równorzędnej z pracą górniczą, ustalonego zgodnie z art. 50c ustawy emerytalnej i to jest przyczyna odmowy prawa do emerytury górniczej na podstawie art. 50a ustawy emerytalnej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 08 stycznia 2009 r. odmówił D. J., ur. (...), prawa do emerytury górniczej, gdyż na dzień 30 listopada 2008 r. udowodnił 22 lata, 8 miesięcy pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, łącznie z okresami zaliczalnymi wobec wymaganych co najmniej 25 lat oraz nie nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy. Ta ostatnia przyczyna, jako jedyna stanowiła podstawę odmowy przyznania prawa do emerytury górniczej na podstawie obowiązujących do 31 grudnia 2006 r. przepisów art. 49 pkt 5 w związku z art. 34 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Wnioskodawca w okresie zatrudnienia od 06 sierpnia 1974 r. do 31 grudnia 1986 r. w (...) Zakłady (...), w czasie od 28 stycznia 1986 r. do 31 grudnia 1986 r. (11 miesięcy) wykonywał pracę elektromontera urządzeń górniczych pod ziemią.

Aktualnie D. J. jest zatrudniony od 01 stycznia 1987 r. w (...) we W. w pełnym wymiarze czasu pracy kolejno na stanowiskach:

- inspektora zakładów górniczych od 01 stycznia 1987 r. do 31 grudnia 1988 r.,

- starszego inspektora zakładów górniczych od 01 stycznia 1989 r. do 31 maja 1992 r.,

- nadinspektora zakładów górniczych od 01 czerwca 1992 r. do nadal.

W tym czasie - z wyłączeniem okresu urlopu bezpłatnego od 22 maja 1990 r. do 31 lipca 1990 r. - wnioskodawca wykonywał i wykonuje częściowo na powierzchni i częściowo pod ziemią w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych czynności inspekcyjno-techniczne, o których mowa w obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. art. 36 ust. 1 pkt 10 wymienionej ustawy.

Decyzją z dnia 20 października 2017 r., znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił ubezpieczonemu D. J. prawa do emerytury górniczej. W uzasadnieniu wskazał, że nie ma on prawa do emerytury na podstawie art. 50a ustawy o emeryturach i rentach z FUS gdyż udowodnił 11 miesięcy i 4 dni pracy górniczej wobec wymaganych 25 lat. W uzasadnieniu organ rentowy stwierdził, że jako pracy równorzędnej z pracą górniczą nie uznał zatrudnienia na stanowisku inspektora, starszego inspektora i nadinspektora zakładów górniczych w (...) we W., w okresie od 01 stycznia 1987 r. do nadal, ponieważ praca ta nie była ta nie była poprzedzona co najmniej 10 latami pod ziemią. Odmawiając zaś na podstawie art. 49 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawa do emerytury górniczej organ rentowy stwierdził, że z uwagi na to, że nie nastąpiło rozwiązanie umowy o pracę, prawo to nie przysługuje.

(o k o l i c z n o ś c i n i e s p o r n e; w świetle treści odwołania oraz dokumentacji emerytalnej)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie z prawidłowo wskazanych w uzasadnieniach zaskarżonej decyzji i szczególnie wyczerpującej odpowiedzi na odwołanie, przyczyn.

Zgodnie z przepisem art. 50a ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 887 z późn. zm.) górnicza emerytura przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)ukończył 55 lat życia,

2) ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1;

3)nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

W świetle zebranego w sprawie materiału D. J. udowodnił przypadające na czas od 28 stycznia 1986r. do 31 grudnia 1986 r. 11 miesięcy i 4 dni okresów pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej.

Zgodnie z art. 50c ust. 2 pkt 1 tej ustawy, za pracę równorzędną z pracą górniczą uważa się zatrudnienie na stanowiskach wymagających kwalifikacji inżyniera lub technika w zakresie górnictwa w urzędach górniczych, jeżeli zatrudnienie jest związane z wykonywaniem czynności inżynieryjno-technicznych w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w ust. 1 pkt 1 – 4, pod warunkiem uprzedniego przepracowania co najmniej 10 lat pod ziemią, na odkrywce w kopalniach siarki lub węgla brunatnego, a także w kopalniach otworowych siarki albo na stanowiskach dozoru kierownictwa ruchu. W ustalonych niespornie okolicznościach faktycznych sprawy prawidłowo organ rentowy stwierdził, iż ze względu na udokumentowanie pod ziemią wobec wymaganych co najmniej 10 lat zaledwie 11 miesięcy i 4 dni D. J. nie spełnia określonego w art. 50c ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej warunku i szczególnie okres jego zatrudnienia w (...) we W. od 01 stycznia 1987 r. do nadal nie jest okresem pracy równorzędnej z pracą górniczą. Tym samym wnioskodawca istotnie nie spełnia warunku określonego przepisami art. 50a ust. 1 pkt 2 w związku z art. 50c ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy emerytalnej; nie udowodnił bowiem okresu pracy górniczej wynoszącego łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 25 lat.

Prawidłowo odnosząc się do podniesionych w odwołaniu argumentów organ rentowy stwierdził, że z dniem 01 stycznia 2007 r. uchylony został art. 36 ustawy emerytalnej, w którym zostały wymienione okresy pracy górniczej (art. 36 ust. 1) i okresy równorzędne z pracą górniczą (art. 36 ust. 3) oraz art. 38, w którym zostały określone okresy zaliczalne do pracy górniczej. Od 01 stycznia 2007 r. obowiązuje art. 50c, w którym odmiennie niż dotychczas zdefiniowane zostały okresy pracy górnicze (art. 50c ust. 1) i okresy równorzędne z pracą górniczą (art. 50c ust. 2), a ponadto w ustawie emerytalnej nie występują już okresy zaliczalne do pracy górniczej. Wskazane zmiany zostały wprowadzone przepisami art. 1 pkt 2 i 7 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy – Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 167, poz. 1397 ze zm.). Z mocy art. 3 tej ustawy, osobom które do dnia 31 grudnia 2008 r. spełniły warunki do emerytury górniczej określone w art. 34 lub art. 48-49 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2006 r., przysługuje emerytura na warunkach określonych w tych przepisach.

W świetle zarówno ustaleń decyzji z dnia 07 kwietnia 2009 r. jak i uzasadnienia odpowiedzi na odwołanie, niespornie D. J., poza jedynie warunkiem określonym w ust. 5 - bowiem nie nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy – spełnia wszystkie pozostałe określone obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. przepisem art. 49 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Skoro zatem nadal nie nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy, wobec niespełnienia warunku określonego art. 49 pkt 5, określona art. 49 emerytura górnicza nadal wnioskodawcy nie przysługuje.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.