UZASADNIENIE

Wnioskodawca E. D. pismem z dnia 12.05.2015 r. złożonym do Sądu za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych złożył skargę na ZUS I Oddział w W., zarzucając, że nie został mu wypłacony zasiłek chorobowy za marzec i kwiecień 2015 r.

W odpowiedzi na skargę organ rentowy (k. 13) wniósł o odrzucenie odwołania, zarzucając, że w niniejszej sprawie nie wydano decyzji w przedmiocie objętym odwołaniem.

Wnioskodawca E. D. pismem z dnia 12.05.2015 r. o tożsamej treści - złożonym bezpośrednio do Sądu Rejonowego m. stołecznego W. złożył skargę na ZUS I Oddział w W., zarzucając, że nie został mu wypłacony zasiłek chorobowy za marzec i kwiecień 2015 r. (k. 18).

Odwołanie to zostało przekazane do rozpoznania tut. Sądowi (k. 30), a następnie połączone do wspólnego rozpoznania ze sprawą IV U 164/15.

Pismem z dnia 24.06.2015 r. (k. 37) wnioskodawca wskazał, że żąda wypłacenia mu różnicy pomiędzy zasiłkiem należnym a wypłaconym.

Pismem z dnia 03.08.215 r. (k. 51) wniesionym do Sądu za pośrednictwem ZUS ubezpieczony wnioskodawca E. D. wniósł odwołanie od decyzji organu rentowego - Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W. z dnia 28.07.2015 r., wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego obliczonego od podstawy wymiaru wyliczonej zgodnie z wynagrodzeniem wnioskodawcy.

Sprawa ta została zarządzeniem połączona do wspólnego prowadzenia i rozpoznania ze sprawą IV U 164/15 (k. 49)

Zaskarżając w/w decyzję ubezpieczony zarzucił, że od 8.12.2015 r. do 07.06.2015 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim. Zasiłek chorobowy od dnia 22.12.2014 r. do końca marca 2015 r. naliczono od podstawy wynikającej z wynagrodzenia wnioskodawcy (10.000 zł netto) i wypłacono w wysokości: 8338,86 zł, 10222,28 zł, 8069,80 zł i 538,12 zł. Od kwietnia 2015 r. zasiłek został obliczony po ograniczeniu podstawy do średniego krajowego wynagrodzenia.

Wnioskodawca podniósł, że pracodawca nie rozwiązał z nim umowy o pracę, a więc brak było podstaw do ograniczenia podstawy wymiaru zasiłku.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy - Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania (k. 53).

W uzasadnieniu stanowiska organ rentowy podał, że za okres od 22.12.2014 r. ZUS dokonał wypłaty zasiłku chorobowego z tytułu zatrudnienia wnioskodawcy w (...) Sp. z o.o., a podstawę wymiaru zasiłku stanowiła kwota 12.302,19 zł brutto. W dniach 07.04.2015 r. i 07.05.2015 r. do oddziału ZUS wpłynęły zaświadczenia lekarskie za dalsze okresy niezdolności wnioskodawcy do pracy od 02.04.2015 r. do 02.05.2015 r. i od 03.05.2015 r. do 03.06.2015 r. Zwolnienia lekarskie nie zostały potwierdzane przez płatnika składek. Firma zaprzestała przekazywania dokumentów rozliczeniowych od lutego 2015 r., a tym samym w ocenie strony pozwanej brak było możliwości potwierdzenia podlegania do ubezpieczenia społecznego wnioskodawcy. Z tych względów organ rentowy na mocy art. 46 Ustawy zasiłkowej ograniczył podstawę wymiaru zasiłku chorobowego do 100% przeciętnego wynagrodzenia.

Pismem z dnia 04.08.215 r. (k. 59) wniesionym bezpośrednio do Sądu ubezpieczony wnioskodawca E. D. wniósł odwołanie od decyzji organu rentowego - Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W. z dnia 28.07.2015 r., wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego obliczonego od podstawy wymiaru wyliczonej zgodnie z wynagrodzeniem wnioskodawcy.

Sprawa ta została wpisana pod sygn. IV U 6/16 i zarządzeniem połączona do wspólnego prowadzenia i rozpoznania ze sprawą IV U 164/15 (k. 57).

Organ rentowy w odpowiedzi na to odwołanie złożył kopię odpowiedzi złożonej do odwołania wniesionego do Sądu za pośrednictwem ZUS (k. 64-65).

Postanowieniem z dnia 2.02.2016 r. (k. 69) postępowanie w sprawie zawieszono.

Postanowieniem z dnia 9.09.2016 r. (k. 77) podjęto postępowanie w sprawie na wniosek E. D..

Na rozprawie w dniu 3.11.2016 r. (k. 88) wnioskodawca cofnął oba odwołania z dnia 12.05.2015 r. – złożone bezpośrednio do Sądu oraz do Sądu za pośrednictwem ZUS.

Strona pozwana nie sprzeciwiła się cofnięciu odwołań (k. 90, k. 100).

Postawieniem z dnia 30.01.2017 r. (k. 102) umorzono postępowanie w zakresie cofniętych żądań.

Na rozprawie w dniu 14.02.2017 r. zawiadomiono o toczącym się postępowaniu (...) Sp. z o.o.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 2.07.2015 r. ubezpieczony E. D. zawarł umowę o pracę ze spółką (...) Sp. z o.o. w W., na podstawie której został zatrudniony na czas określony, począwszy od dnia 7.07.2015 r. na okres 15 miesięcy w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku kierownika budowy, za wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 10.000 zł netto miesięcznie, tj. 14.256,80 zł brutto.

Kwota 14.256,80 zł stanowiła podstawę składek na ubezpieczenie.

( dowód : umowa o pracę z dnia 2.07.2015 r., k – 87, przesłuchanie wnioskodawcy, k. 88v, zaświadczenie płatnika składek ZUS Z3 - w aktach ZUS, deklaracja rozliczeniowa ZUS DRA - w aktach ZUS)

Wnioskodawca w związku z zatrudnieniem został od dnia 7.07.2015 r. zgłoszony do ubezpieczeń społecznych przez pracodawcę – płatnika składek (...) Sp. z o.o. w W..

(...) Sp. z o.o. złożył raporty rozliczeniowe za okres od lipca 2014 r. do stycznia 2015 r. Od lutego 2015 r. brak było w ZUS raportów rozliczeniowych ubezpieczonego.

Wnioskodawca nie został wyrejestrowany z systemu ubezpieczeń społecznych przez płatnika składek (...) Sp. z o.o. w W..

( dowód : informacja ZUS, k – 80, informacja ZUS z dnia 05.01.2017 r., k – 100)

Od 8.12.2014 r. wnioskodawca przebywał na zwolnieniu lekarskim. Od 8.12.2014 r. do 21.12.2014 r. pracodawca wypłacał wnioskodawcy wynagrodzenie za czas choroby.

Za okres od 22.12.2014 r. ZUS dokonał wypłaty zasiłku chorobowego z tytułu zatrudnienia wnioskodawcy w (...) Sp. z o.o., a podstawę wymiaru zasiłku stanowiła kwota 12.302,19 zł.

W dniach 07.04.2015 r. i 07.05.2015 r. do oddziału ZUS wpłynęły zaświadczenia lekarskie za dalsze okresy niezdolności wnioskodawcy do pracy od 02.04.2015 r. do 02.05.2015 r. i od 03.05.2015 r. do 03.06.2015 r. Zwolnienia lekarskie nie zostały potwierdzane przez płatnika składek. Firma zaprzestała przekazywania dokumentów rozliczeniowych od lutego 2015 r.

Wnioskodawca zwracał się do pracodawcy o wydanie druku Z-3, jednak bezskutecznie, w związku z czym kolejne zwolnienia lekarskie przesyłał bezpośrednio do ZUS.

Ubezpieczony nie otrzymał oświadczenia pracodawcy o rozwiązaniu z nim umowy o pracę, ani nie składał pracodawcy oświadczenia o rozwiązaniu stosunku pracy. Ubezpieczony nie otrzymał świadectwa pracy.

( dowód : bezsporne, a nadto: przesłuchanie wnioskodawcy, k – 88v)

W okresie od dnia 08.12.2014 r. ubezpieczony przebywał na zwolnieniu lekarskim. Na zwolnieniach lekarskich ubezpieczony przebywał nieprzerwanie do dnia 7.06.2015 r., a w dniu 8.07.2015 r. uzyskał prawo do świadczenia rehabilitacyjnego.

( dowód : dokumenty zawarte w aktach ZUS, przesłuchanie wnioskodawcy, k. 88v)

Pracodawca ubezpieczonej (...) Sp. z o.o. nie złożył organowi rentowemu zaświadczenia na druku ZUS Z-3.

( dowód : bezsporne)

Decyzją z dnia 28.07.2015r. nr (...) organ rentowy ograniczył ubezpieczonemu prawa podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za okres od dnia 02.04.2015 r. do 07.06.2015 r. oraz świadczenia rehabilitacyjnego przysługującego za okres od 08.06.2015 r. do 05.10.2015 r. do kwoty odpowiadającej 100% przeciętnego wynagrodzenia.

( dowód : decyzja z dnia 28.07.2015r. nr (...), k – 60)

Od wydanej decyzji ubezpieczony wniósł odwołanie.

( dowód : bezsporne)

Spółka (...) Sp. z o.o. (...) Sp. z o.o. w W. nie została wykreślona z rejestru przedsiębiorców.

( dowód : odpis z KRS, k – 112-115)

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na dowodach ze złożonych do akt sprawy dokumentów, których wiarygodności i prawdziwości żadna ze stron postępowania skutecznie nie podważyła a także na przesłuchaniu wnioskodawcy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy zasługiwało na uwzględnienie, dlatego też decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych została zmieniona.

W zakresie cofniętych odwołań Sąd postępowanie umorzył na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.

Na mocy przepisu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz. U. z 2016 roku, poz. 372) świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą przysługują osobom objętym ubezpieczeniem społecznym w razie choroby i macierzyństwa określonym w ustawie z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy zasiłkowej, zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 - nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży - nie dłużej niż przez 270 dni. W myśl przepisów art. 9 ust. 1 i 2 tej ustawy, do okresu, o którym mowa w art. 8, zwanego dalej „okresem zasiłkowym”, wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, w tym okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.

Organ rentowy swoją decyzję oparł na przepisie art. 36, 46 i 47 Ustawy zasiłkowej.

Na podstawie art. 36 ustawy podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za jeden dzień niezdolności do pracy stanowi jedna trzydziesta część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego powstała niezdolność do pracy.

Zgodnie z art. 46 cyt. Ustawy podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego nie może być wyższa niż kwota wynosząca 100% przeciętnego wynagrodzenia. Kwotę tę ustala się miesięcznie, poczynając od 3. miesiąca kwartału kalendarzowego, na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych.

Art. 47 stanowi, że przepisy art. 36–42 i art. 45 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego, a do świadczenia rehabilitacyjnego także art. 46.

Przesłankami warunkującymi prawo do w/w świadczenia i podstawy jego obliczenia jest zatem ustalenie podlegania ubezpieczeniu chorobowemu oraz ustalenie, czy tytuł ubezpieczenia chorobowego E. D. ustał po lutym 2015 r., czy trwał dalej.

Jak wynika z treści przepisu art. 11 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. jedn. Dz. U. z 2015 roku, poz. 121 ze zm.) pracownicy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu.

Zgodnie z art. 13 pkt 1 ustawy z dnia 13.10.1998r. okres obowiązkowego ubezpieczenia emerytalnego, rentowego, chorobowego i wypadkowego pracownika trwa od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że umowa pomiędzy E. D. a (...) Sp. z o.o. zawarta została na okres 15 miesięcy od dnia 7.07.2014 r., a więc trwać miała do dnia 7.10.2015 r. Zgodnie z umową wnioskodawca był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku kierownika budowy za wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 10.000 zł netto miesięcznie.

Wnioskodawca przystąpił do wykonywania pracy i wykonywał ją oraz został zgłoszony od dnia 07.07.2014r. – do ubezpieczeń społecznych przez pracodawcę - płatnika składek (...) Sp. z o.o.

Okoliczność zgłoszenia wnioskodawcy została potwierdzona przez organ rentowy w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Tym samym począwszy od dnia 07.07.2014r. ubezpieczony podlegał ubezpieczeniu chorobowemu jako pracownik, z tytułu zatrudnienia w spółce (...) Sp. z o.o.

Strona pozwana nie wykazała, by umowa ta została rozwiązana lub by wygasła. (...) Sp. z o.o. nie została wykreślona z KRS, a sam fakt zaprzestania składania deklaracji nie przesądza o rozwiązaniu umowy lub jej wygaśnięciu.

Bezspornym przy tym było, że wnioskodawca nie został wyrejestrowany z systemu ubezpieczeń społecznych przez płatnika składek (...) Sp. z o.o.

Umowa o pracę zawarta na czas określony 15 miesięcy nie została rozwiązana, gdyż ani pracodawca, ani ubezpieczony nie złożyli oświadczenia o rozwiązaniu stosunku pracy.

Brak również podstaw do przyjęcia, aby łącząca strony umowa o pracę wygasła.

Jak wskazano wyżej, strona pozwana nie wykazała, by umowa ta została rozwiązana lub by wygasła. (...) Sp. z o.o. nie została wykreślona z KRS, a sam fakt zaprzestania składania deklaracji nie przesądza o rozwiązaniu umowy lub jej wygaśnięciu.

Jako że w ocenie Sądu brak jest podstaw do przyjęcia, że umowa o pracę pomiędzy E. D. a (...) Sp. z o.o. uległa rozwiązaniu czy też wygasła, na podstawie art. 13 pkt 1 ustawy z dnia 13.10.1998r. uznać należało, że wnioskodawca do dnia 7.10.2015 r. nadal podlegał ubezpieczeniom społecznym, w tym obowiązkowemu ubezpieczeniu chorobowemu.

W ocenie Sądu fakt niezłożenia przez płatnika składek druku ZUS Z-3 czy też deklaracji comiesięcznych oraz nieuiszczanie składek nie przesądza o niepodleganiu przez ubezpieczonego ubezpieczeniom. Podleganie ubezpieczeniom jest uzależnione od trwania stosunku zatrudnienia, a dokument ZUS Z-3 lub inny nie tworzy stosunku pracy, a jedynie potwierdza określone przepisami prawa uprawnienia ubezpieczonego wg oświadczenie wiedzy płatnika.

Wnioskodawca nie może ponosić negatywnych konsekwencji nie złożenia przez pracodawcę dokumentów, a organ rentowy ma odpowiednie środki, aby wyegzekwować składki od płatnika.

Miesięczne wynagrodzenie ubezpieczonego wynosiło 10.000 zł netto, co daje kwotę 14.256,80 zł brutto, a po odliczeniu stawki 13,71% - kwotę 12.302,19 zł, stanowiącą podstawę wymiaru zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego ubezpieczonego.

W związku z powyższym orzeczono jak w wyroku i na podstawie art. 477 (14) § 2 k.p.c. zmieniono zaskarżoną decyzję organu rentowego i ustalono ubezpieczonemu podstawę wymiaru w kwocie 12.302,19 zł.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE