Sygn. akt IV Ka 727/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:

Sędziowie:

SSO Ewa Rusin (spr.)

SO Waldemar Majka

SO Adam Pietrzak

Protokolant:

Magdalena Telesz

przy udziale Elżbiety Reczuch Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2018 r.

sprawy A. R.

syna S. i E. z domu L.

urodzonego (...) w Ś.

o wyrok łączny

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 20 października 2017 r. sygnatura akt III K 455/17

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. B. z Kancelarii Adwokackiej w W. 147,60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków związanych z postępowaniem odwoławczym zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt IV Ka 727 / 17

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu w wyroku łącznym z dnia 20 października 2017r. sygn. akt III K 455 / 17 ustalił, że A. R. został skazany prawomocnie wyrokami Sądu Rejonowego:

I.  w Wałbrzychu z dnia 6 kwietnia 2016 r. sygn. akt III K 25/16 za czyn popełniony w dniu 13 czerwca 2015r z art. 278 § 1 kk w związku z art.64§1 kk na karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym oraz za czyn popełniony w dniu 16 czerwca 2015r z art. 286§2kk w związku z art. 64§1kk na karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, gdzie orzeczono karę łączną 1 roku i 3 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym

II.  w Wałbrzychu z dnia 7 lutego 2017r sygn. akt III K 690 /17 za czyn popełniony w dniu 17 czerwca 2016 r. z art. 62 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 3 (trzech ) miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn popełniony w dniu 17 czerwca 2016r. z art. 157§1 kk na karę 8( ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności , gdzie orzeczono karę łączną 8(ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności

Po czym :

I.  na podstawie art. 85§1 kk i art. 87 § 1 kk połączył skazanemu A. R. łączne kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt. I i II części wstępnej wyroku i wymierzył mu karę łączną 1( jednego) roku pozbawienia wolności.

II.  pozostałe orzeczenia, nie objęte wyrokiem łącznym i zawarte w połączonych wyrokach pozostawił do odrębnego wykonania,

III.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej skazanemu kary łącznej zaliczył skazanemu okres kary pozbawienia wolności dotychczas odbytej w sprawie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu sygn. akt III K 690/16

IV.  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. B. kwotę 295,20 złotych (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych 20/100) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu,

V.  zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Z wyrokiem tym w całości nie pogodził się skazany, wnosząc apelację za pośrednictwem obrońcy z urzędu.

Apelujący wyrokowi zarzucił błąd faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, przez ustalenie, że brak jest podstaw do zastosowania wobec skazanego zasady pełnej absorpcji i wymierzenie mu kary łącznej 8 miesięcy pozbawienia wolności, mimo iż faktycznie całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wskazuje jednoznacznie, że wymierzenie skazanemu kary łącznej przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji jest w pełni uzasadnione.

Wskazując na powyższe apelujący wniósł o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku w całości i połączenie wyroków Sądu Rejonowego w Wałbrzychu (sygn. akt III K 25/16) oraz Sądu Rejonowego w Wałbrzychu (sygn. akt III K 690/17) i wymierzenie kary łącznej 8 miesięcy pozbawienia wolności;

2.  zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz adwokata R. B. z Kancelarii Adwokackiej w W. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu.

Sąd Okręgowy zważył co następuje;

Apelacja jest bezzasadna.

Przeciwnie oczekiwaniom skazanego kontrola odwoławcza zdecydowanie wykazała, że Sąd I instancji prawidłowo przeanalizował możliwości połączenia poszczególnych kar pozbawienia i ograniczenia wolności, prawomocnie wymierzonych skazanemu, czemu dał wyraz w wymierzonej karze łącznej. Stosownie do kryteriów zawartych w art. 85 § 1 i 2 kk sąd orzeka karę łączną jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, zaś podstawą orzeczenia kary łącznej są kary wymierzone i podlegające wykonaniu. Taka też sytuacja ma miejsce w układzie skazań A. R.. Kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności, orzeczone wyrokami opisanymi szczegółowo w pkt. I i II części wstępnej wyroku łącznego, podlegają wykonaniu.

Niesłusznie zarzucił apelujący obrońca niezastosowanie przy łączeniu kar zasady pełnej absorpcji. Wszak dotychczasowa opinia o skazanym była negatywna, nawet jeżeli apelujący podnosi, iż aktualnie skazany zmienił swe nastawienie i krytycznie odnosi się do swojej przeszłości, więc i opinia o nim powinna być uznana za pozytywną. Oparte na tym twierdzeniu wnioskowanie, jakoby to proces resocjalizacji skazanego zakończył się pełnym sukcesem jest oczywiście błędna. Podnoszony dalej argument, iż skazany utrzymuje stałe i regularne kontakty z rodziną, z którą łączy go silna więź uczuciowa także nie stanowi uzasadnionej podstawy dla dalszej redukcji kar wobec skazanego. Nie można zapominać, ze łączeniu podlegały kary za popełnienie aż 4-ch różnych przestępstw pospolitych, z art. 157 §1 kk, z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 286 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk. Wymierzone za nie jednostkowe kary łączne to 1 rok i 3 miesiące ograniczenia wolności oraz 8-miu miesięcy pozbawienia wolności, które zostały połączone w zaskarżonym wyroku w łączną 1-go roku pozbawienia wolności, zatem z zastosowaniem zasady częściowej i jednocześnie dość znaczącej absorpcji. Uprzednia wielokrotna karalność sądowa skazanego, w tym powrót do na drogę przestępstwa w warunkach recydywy specjalnej z art. 64 § 1 kk, a także ewidentne uchylanie się skazanego od odbywania kary ograniczenia wolności w sprawie pod sygn. akt III K 25/16 SR w Wałbrzychu uzasadniałyby zdecydowanie stosowanie zasady kumulacji kar, przez co zaskarżona kara łączna jawi się jako bardzo łagodna.

O ile zrozumiałe są oczekiwania skazanego rychłego opuszczenia zakładu karnego, to jednak skrócenie okresu odbywania kary pozbawienia wolności w przypadku skazanego może nastąpić tylko wtedy, jeżeli spełni on kryteria dla warunkowego przedterminowego zwolnienia, o czym władny jest rozstrzygnąć sąd penitencjarny.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie § 17 ust.5 w zw.§ 4 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2016.1714).

O wydatkach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk uznając, iż wobec odbywania długotrwałej kary izolacyjnej i braku jakiegokolwiek majątku, zasadnym jest zwolnienie skazanego od ich ponoszenia.