UZASADNIENIE

Powód (...) z siedzibą w W. wnosił o zasądzenie od pozwanego K. P. kwoty 8388,12 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powód wnosił ponadto o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego i opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że w dniu 10 czerwca 2010 roku pozwany K. P. zawarł z (...) S.A. z siedzibą w G. umowę pożyczki nr (...). Wobec braku spłaty zadłużenia wierzytelność wynikająca z umowy pożyczki stała się wymagalna w dniu 23 kwietnia 2011 r. Powód nabył przedmiotową wierzytelność na mocy umowy przelewu wierzytelności nr (...) z dnia 25 listopada 2015 r.

Pozwany K. P. wnosił o oddalenie powództwa w całości, podnosząc zarzut przedawnienia roszczenia. Zarzucił również powodowi, że nie wykazał, w jaki sposób wyliczył kwotę dochodzoną pozwem, która zdaniem pozwanego jest za wysoka. Pozwany podniósł również, że z dokumentów dołączonych do pozwu nie wynika, czy umowa przelewu wierzytelności z dnia 25 listopada 2015 r. obejmowała wierzytelność dochodzoną przez powoda w niniejszej sprawie.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

W dniu 10 czerwca 2010 roku pomiędzy (...) S.A. z siedzibą w G. a K. P. została zawarta umowa pożyczki numer (...).

W związku z niespłaceniem zadłużenia przez pozwanego wierzyciel pierwotny wypowiedział zawartą z nim umowę. Wierzytelność została postawiona w stan wymagalności w dniu 23 kwietnia 2011 r.

(...) S.A. z siedzibą w G. w dniu 30 czerwca 2010 r. wystąpiła do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie przeciwko K. P. z pozwem o zapłatę przedmiotowej wierzytelności. Wierzyciel pierwotny wnosił o nakazanie pozwanemu zapłaty kwoty 4405,44 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwot 4065,63 zł i 249,81 zł oraz kosztów postępowania.

Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i postanowieniem z dnia 29 września 2011 r., sygn. akt VI Nc-e 728230/11 przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Kwidzynie.

(...) S.A. z siedzibą w G. cofnął pozew, w wyniku czego Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 07 października 2011 r. uchylił swoje postanowienie z dnia 29 września 2011 r. oraz umorzył elektroniczne postępowanie upominawcze.

W dniu 12 czerwca 2014 r. w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu Spółek Handlowych doszło do połączenia spółek (...) S.A. z siedzibą w G. i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. poprzez przeniesienie całego majątku (...) S.A. z siedzibą w G. na (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G..

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. zmieniła następnie nazwę na (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G..

Wierzytelność przysługująca (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. przeciwko pozwanemu K. P. wynikająca z umowy pożyczki z dnia 10 czerwca 2010 r. o numerze (...) została wniesiona przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. jako komandytariusza tytułem wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki (...) Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą w G. na podstawie Umowy Spółki Komandytowej zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 03 listopada 2015 r., Repertorium(...)przed notariuszem W. O..

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w G. na mocy umowy przelewu wierzytelności (...) z dnia 25 listopada 2015 r. zbyła wierzytelność względem pozwanego na rzecz (...)z siedzibą w W..

Powód pismem wysłanym z dnia 18 grudnia 2015 roku poinformował pozwanego o dokonaniu przelewu wierzytelności oraz wezwał pozwanego do uregulowania należności w kwocie 8034,13. Pozwany nie odpowiedział na wezwanie powoda.

( dowód: wniosek o udzielenie pożyczki – k. 110, odpis umowy pożyczki nr (...) k. 20 – 21, akta elektronicznego postępowania upominawczego VI Nc-e 728230/11 – k. 127, umowa spółki komandytowej z dnia 03 listopada 2015 r. w formie aktu notarialnego Repertorium A numer (...) – k. 22 – 31, umowa przelewu wierzytelności nr (...)z dnia 25.11.2015 r. wraz z załącznikiem – k. 32 – 56, odpisy KRS poprzednich wierzycieli – k. 57 – 71, protokół Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. z dnia 18 listopada 2015 r. – k. 73 - 78)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie wyżej wymienionych dokumentów. Dokumenty te nie były przez strony kwestionowane, Sąd również nie znalazł podstaw aby odmówić im wiarygodności.

Sąd uznał, że powództwo nie zasługuje na uwzględnienie. Należy bowiem podzielić stanowisko pozwanego, że roszczenie jest przedawnione.

Powód jako datę postawienia roszczenia w stan wymagalności wskazał 23 kwietnia 2011 r.

Jak ustalił Sąd, jedynym zdarzeniem prawnym przerywającym bieg przedawnienia roszczenia dochodzonego pozwem było wniesienie przez wierzyciela pierwotnego pozwu do Sądu – Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie i wszczęcie tym samym elektronicznego postępowania upominawczego, które zostało umorzone postanowieniem z dnia 29 września 2011 r.

Zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej trzy lata.

Z powyższego wynika, że roszczenie dochodzone pozwem przedawniło się wobec powoda najpóźniej wraz z upływem trzech lat po umorzeniu elektronicznego postępowania upominawczego, tj. z dniem 29 września 2014 r.

Pozew w niniejszej sprawie został wniesiony do Sądu dopiero w dniu 21 marca 2017 roku. Powód nie wykazał skutecznie, wbrew swemu obowiązkowi wynikającemu z przepisu art. 6 k.c., że w międzyczasie nastąpiło przerwanie biegu przedawnienia.

Sąd ustalił, że w Sądzie Rejonowym Gdańsk – Północ w Gdańsku toczyła się sprawa z powództwa (...) S.A. z siedzibą w G. przeciwko K. P., która została zakończona wydaniem nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym w dniu 21 czerwca 2011 r., sygn. akt I 1 Nc 5673/11. Na podstawie powyższego nakazu zapłaty zaopatrzonego w klauzulę wykonalności Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Kwidzynie M. C. prowadził na wniosek (...) S.A. w G. postępowanie egzekucyjne przeciwko K. P., sygn. akt Km 2366/12. Postępowanie egzekucyjne zostało zakończone postanowieniem Komornika Sądowego z dnia 20 września 2017 r.

Powyższe postępowania nie przerwały jednakże biegu przedawnienia roszczenia dochodzonego pozwem w niniejszej sprawie, ponieważ dotyczyły innej wierzytelności, tj. umowy pożyczki z dnia 20 kwietnia 2010 r. numer (...).

W związku z powyższym Sąd na podstawie przepisu art. 118 k.c. orzekł jak wyżej.

Rozstrzygnięcie o kosztach Sąd oparł na zasadzie przepisu art.98 § 1 k.p.c.

Powodowi jako przegrywającemu sprawę w całości nie należy się zwrot kosztów postępowania od pozwanego.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE