WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim w II Wydziale Karnym
w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Tomasz Morycz

Protokolant: (...)

przy udziale Prokuratora Anny Brudnickiej - Chochoł

i oskarżycielki posiłkowej (...)

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 18 grudnia 2014 r., 29 stycznia 2015 r., 12 marca
2015 r., 30 kwietnia 2015 r., 1 października 2015 r., 12 listopada 2015 r., 28 stycznia 2016 r., 9 czerwca 2016 r., 29 września 2016 r., 21 października 2016 r., 25 listopada 2016 r., 20 stycznia 2017 r. i 23 lutego 2017 r.

sprawy (...)

s. J. i H. zd. (...)

ur. (...) w L.

oskarżonego o to, że:

1. w bliżej nieustalonym dniu w okresie (...) roku w miejscowości (...) (...), gm. (...), pow. (...), woj. (...) z budynku mieszkalnego zabrał w celu przywłaszczenia biżuterię w postaci złotej bransoletki wartości (...) zł, złotych kolczyków białych z cyrkoniami w komplecie z pierścionkiem i zawieszką o łącznej
wartości 500 złotych, złotego pierścionka z czarnym kamieniem wartości 300 złotych oraz złotego pierścionka z trzema oczkami z cyrkonii o nieustalonej wartości powodując straty
o łącznej wartości około 7800 złotych na szkodę (...),

to jest o czyn z art. 278 § 1 kk

2. w okresie od (...) w miejscowości (...) (...), gm. (...), pow. (...), woj. (...) działając
w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wielokrotnie dostając się do wnętrza budynku mieszkalnego i pomieszczeń gospodarczych przełamując zabezpieczenia lub też dostając się w inny sposób zabrał w celu przywłaszczenia różne przedmioty w ten sposób, że w styczniu (...) roku zabrał laptopa H. wartości 3000 złotych, w lipcu (...) roku kamerę cyfrową S. (...) wartości 2500 złotych, latem (...) roku rower górski wartości 1000 złotych, w dniu 18 listopada (...) roku olej grzewczy
w ilości 1000 litrów o wartości 3 762,80 złotych, w dniu 19 grudnia (...) roku olej grzewczy w ilości 1000 litrów o wartości 4 218,90 złotych, w dniu 30 grudnia (...) roku olej grzewczy w ilości 1000 litrów o wartości 4 120,50 złotych, zimą (...) roku kask ochronny wartości
70 złotych, elementy odzieży o wartości 500 zł, hantle wartości 50 zł oraz suszarkę do prania wartości 70 złotych, podważając drzwi garażowe, również zimą (...) roku zabrał w celu przywłaszczenia komputer stacjonarny wraz z monitorem o wartości 3000 złotych, w lutym 2012 roku płaszcz skórzany zielony wartości 1000 złotych oraz dziecięce ubrania wartości około 300 złotych, w dniu 11 kwietnia 2012 roku DVD marki G. wartości 700 złotych oraz rower górski (...) wartości 400 złotych, konsolę (...) wartości 400 złotych oraz 13 płyt wartości 300 złotych, w dniu 30 kwietnia 2012 roku dostając się do domu poprzez wypchnięcie okna w salonie aparat C. wraz z pamięcią wartości 853,90 złotych, w bliżej nieustalonym dniu w okresie września lub października 2012 roku skaner H. wartości 100 złotych oraz drukarkę wartości 100 złotych, używając zabranych synowi D. K. kluczy lub podważając drzwi balkonowe, w dniu 3 października 2012 roku dostając się do domu przy użyciu zabranych uprzednio synowi D. K. kluczy żelazko marki P. wartości 200 złotych oraz dwie pary butów wartości
500 złotych oraz torbę podróżną, w dniu (...) r. tablet G. wartości
1000 złotych, w dniu 5 października 2012 r. laptop marki S. wartości 2400 złotych oraz czarny płaszcz skórzany wartości 4000 złotych, w dniu 10 października 2012 roku zegar ścienny, świecznik mosiężny, lampę elektryczną oraz kartę bankomatową (...) Kredyt bank
o nr (...) na nazwisko (...), perfumy (...) oraz inne perfumy damskie, torbę podróżną o łącznej wartości 1500 złotych, w dniu (...) października 2012 roku dostając się do wnętrza budynku poprzez podważenie zamka w drzwiach balkonowych dwa termostaty wartości 100 złotych, kosmetyki wartości 50 złotych, w dniach od (...) do 18 października 2012 r. dostając się do wnętrza w ten sam sposób zabrał świecznik mosiężny wartości około 200 złotych, w dniach 22-23 października 2012 roku zabrał olej grzewczy w ilości 300 litrów o wartości 1232,46 złotych, w dniu 25 października 2012 roku buty firmy (...) wartości 235 złotych oraz komplet sztućców wartości około 200 złotych,
w bliżej nieustalonym dniu w listopadzie 2012 roku antenę samochodową o nieustalonej wartości, w dniu 7 listopada 2012 roku rajstopy oraz kosmetyki o wartości 70 złotych, powodując straty w wysokości około 38 133,56 złotych na szkodę (...),

to jest o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zb. z art. 278 § 5 kk
w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

o r z e k a

I. w ramach czynu zarzucanego oskarżonemu J. K. w punkcie 1 uznaje go za winnego tego, że w nieustalonym dniu na przełomie 2008 i 2009 r. w miejscowości (...) (...) przywłaszczył rzeczy w postaci złotej bransoletki o wartości nie mniejszej niż 6.616,26 złotych, kompletu biżuterii złożonego z dwóch złotych kolczyków z białymi cyrkoniami, złotego pierścionka z białymi cyrkoniami i zawieszki na łańcuszek z białymi cyrkoniami o wartości nie mniejszej niż 400 złotych, złotego pierścionka z czarnym kamieniem o wartości nie mniejszej niż 250 złotych i złotego pierścionka z trzema cyrkoniami o wartości nie mniejszej niż 200 złotych wchodzące w skład majątku dorobkowego, które znajdowały się w budynku mieszkalnym, działając przez to na szkodę (...) i powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 7.466,26 złotych,

za który na podstawie art. 284 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk skazuje go, a na podstawie art. 284 § 1 kk wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. w ramach czynu zarzucanego oskarżonemu w punkcie 2 uznaje go za winnego tego, że:

a) w okresie od nieustalonego dnia (...) w miejscowości (...) (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przywłaszczył rzeczy wchodzące w skład majątku dorobkowego, które znajdowały się w budynku mieszkalnym, działając przez to na szkodę (...) i powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 1.600 złotych w ten sposób, że:

- w nieustalonym dniu stycznia (...) r. przywłaszczył laptop marki H. o wartości nie mniejszej niż 800 złotych,

- w nieustalonym dniu w okresie od (...) przywłaszczył komputer stacjonarny marki T. o wartości nie mniejszej niż 600 złotych i monitor marki E. o wartości nie mniejszej niż 200 złotych,

za który na podstawie art. 284 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk skazuje go, a na podstawie art. 284 § 1 kk wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

b) w okresie od nieustalonego dnia (...) do nieustalonego dnia (...) w miejscowości (...) (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przywłaszczył rzeczy wchodzące w skład majątku dorobkowego, które znajdowały się w pomieszczeniu gospodarczym przy garażu i budynku mieszkalnym, działając przez to na szkodę (...) i powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 400 złotych w ten sposób, że:

- w nieustalonym dniu w okresie od (...) do (...) przywłaszczył rower górski nieustalonej marki, który znajdował się w pomieszczeniu gospodarczym przy garażu o wartości nie mniejszej niż 200 złotych,

- w nieustalonym dniu lipca (...) r. przywłaszczył kamerę marki S., która znajdowała się w budynku mieszkalnym o wartości nie mniejszej niż 200 złotych,

za który na podstawie art. 284 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk skazuje go, a na podstawie art. 284 § 1 kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

c) w okresie od dnia 18 listopada (...) r. do nieustalonego dnia (...), jednak nie później niż do dnia 20 (...) w miejscowości (...) (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia rzeczy wchodzących w skład majątku dorobkowego, jak również stanowiących wyłączną własność (...), które znajdowały się w budynku mieszkalnym, garażu i pomieszczeniu gospodarczym przy garażu, po uprzednim włamaniu, działając przez to na szkodę (...) i powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 13.442,20 złotych, w ten sposób, że:

- w dniu 18 listopada (...) r., dostając się do garażu poprzez podważenie drzwi nieustalonym narzędziem, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia oleju grzewczego w ilości 1.000 litrów o wartości 3.762,80 złotych, stanowiącego wyłączną własność (...),

- w dniu 19 (...)., dostając się do garażu poprzez podważenie drzwi nieustalonym narzędziem, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia oleju grzewczego w ilości 1.000 litrów o wartości 4.218,90 złotych, stanowiącego wyłączną własność (...),

- w dniu 30 (...)., dostając się do garażu poprzez podważenie drzwi nieustalonym narzędziem, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia oleju grzewczego w ilości 1.000 litrów o wartości 4.120,50 złotych, stanowiącego wyłączną własność (...),

- w nieustalonym dniu (...)., dostając się do pomieszczenia gospodarczego przy garażu poprzez podważenie drzwi garażowych nieustalonym narzędziem, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia kasku nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 70 złotych, stanowiącego wyłączną własność (...),

- w nieustalonym dniu (...)., dostając się do pomieszczenia gospodarczego przy garażu poprzez podważenie drzwi garażowych nieustalonym narzędziem, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia butów zimowych, kożucha, kurtki i innej nieustalonej odzieży nieustalonej marki o łącznej wartości nie mniejszej niż 500 złotych, stanowiących wyłączną własność (...),

- w nieustalonym dniu (...)., dostając się do budynku mieszkalnego przy użyciu posiadanych przez siebie oryginalnych kluczy, jednak wbrew wiedzy i woli (...), w czasie obowiązywania nakazu opuszczenia budynku mieszkalnego oraz zakazu zbliżania się i kontaktowania się z (...) i (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia dwóch kompletów hantli metalowych nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 90 złotych i suszarki do prania nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 50 złotych, stanowiących wyłączną własność (...),

- w nieustalonym dniu (...), jednak nie później niż w dniu 20 (...), dostając się do budynku mieszkalnego przy użyciu posiadanych przez siebie oryginalnych kluczy, jednak wbrew wiedzy i woli (...), w czasie obowiązywania nakazu opuszczenia budynku mieszkalnego oraz zakazu zbliżania się i kontaktowania się z (...) i (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia płaszcza skórzanego koloru zielonego nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 480 złotych oraz kożucha i innych nieustalonych ubrań nieustalonej marki o łącznej wartości nie mniejszej niż 150 złotych, wchodzących w skład majątku dorobkowego,

za który na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk skazuje go, a na podstawie art. 279 § 1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

d) w okresie od dnia 11 kwietnia 2012 r. do dnia (...) w miejscowości (...) (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia rzeczy stanowiących wyłączną własność (...), które znajdowały się w budynku mieszkalnym, w tym po uprzednim włamaniu, działając przez to na szkodę (...) i powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 1.574 złote, w ten sposób, że:

- w dniu 11 kwietnia 2012 r., dostając się do otwartego budynku mieszkalnego, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia odtwarzacza DVD marki G. o wartości nie mniejszej niż 150 złotych, roweru (...) nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 400 złotych, konsoli (...) marki S. wraz z ładowarką o wartości nie mniejszej niż 250 złotych i nieustalonej ilości, jednak nie mniejszej trzynastu gier na konsolę (...) o wartości nie mniejszej niż 150 złotych, stanowiących wyłączną własność (...),

- w dniu (...), dostając się do budynku mieszkalnego poprzez wypchnięcie okna w salonie, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia aparatu marki C. wraz z kartą pamięci o wartości nie mniejszej niż 624 złote, stanowiącego wyłączną własność (...),

za który na podstawie art. 279 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk skazuje go, a na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

e) w okresie od nieustalonego dnia w okresie od (...). do października 2012 r. do dnia 7 listopada 2012 r. w miejscowości (...) (...) i w miejscu nieustalonym, działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia rzeczy wchodzących w skład majątku dorobkowego, jak również stanowiących wyłączną własność (...), które znajdowały się w budynku mieszkalnym i garażu, a ponadto były przymocowane do samochodu, w tym po uprzednim włamaniu, działając przez to na szkodę (...) i powodując straty o wysokości nie mniejszej niż 5.755,96 złotych w ten sposób, że:

- w nieustalonym dniu w okresie od (...). do października 2012 r., dostając się do budynku mieszkalnego przy użyciu oryginalnych kluczy znajdujących się w posiadaniu (...), wbrew wiedzy i woli (...), w czasie obowiązywania nakazu opuszczenia budynku mieszkalnego oraz zakazu zbliżania się i kontaktowania się z (...) i (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia skanera marki H. o wartości nie mniejszej niż 150 złotych i drukarki marki H. o wartości nie mniejszej niż 50 złotych, wchodzących w skład majątku dorobkowego,

- w dniu (...)., dostając się do budynku mieszkalnego przy użyciu oryginalnych kluczy znajdujących się w posiadaniu (...), wbrew wiedzy i woli (...), w czasie obowiązywania nakazu opuszczenia budynku mieszkalnego oraz zakazu zbliżania się i kontaktowania się z (...) i (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia torby do laptopa marki H. o wartości nie mniejszej niż 90 złotych, żelazka marki P. o wartości nie mniejszej niż 50 złotych i torby podróżnej na kółkach nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 100 złotych, wchodzących w skład majątku dorobkowego oraz butów skórzanych typu oficerki nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 200 złotych i butów skórzanych typu pantofle nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 100 złotych, stanowiących wyłączną własność (...),

- w dniu (...) r., dostając się do budynku mieszkalnego przy użyciu oryginalnych kluczy znajdujących się w posiadaniu (...), wbrew wiedzy i woli (...), w czasie obowiązywania nakazu opuszczenia budynku mieszkalnego oraz zakazu zbliżania się i kontaktowania się z (...) i (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia tableta marki G. wraz z etui, ładowarką i słuchawkami o wartości nie mniejszej niż 50 złotych i laptopa marki S. wraz z zasilaczem, płytą DVD i dokumentacją o wartości nie mniejszej niż 1.830 złotych, stanowiących wyłączną własność (...) oraz płaszcza skórzanego marki S. koloru czarnego o wartości nie mniejszej niż 183,50 złotych, wchodzącego w skład majątku dorobkowego,

- w dniu (...), dostając się do budynku mieszkalnego przy użyciu oryginalnych kluczy znajdujących się w posiadaniu (...), wbrew wiedzy i woli (...), w czasie obowiązywania nakazu opuszczenia budynku mieszkalnego oraz zakazu zbliżania się i kontaktowania się z (...) i (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia torby podróżnej nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 50 złotych, nieokreślonych ilościowo perfum marki P. i innych nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 100 złotych i karty bankomatowej (...) (...) wystawionej na (...), stanowiących wyłączną własność (...) oraz zegara ściennego mosiężnego (...) o wartości nie mniejszej niż 400 złotych i lampki nocnej mosiężnej nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 350 złotych, wchodzących w skład majątku dorobkowego,

- w dniu (...) dostając się do budynku mieszkalnego poprzez podważenie śrubokrętem drzwi balkonowych, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia dwóch termostatów grzejnikowych nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 50 złotych, wchodzących w skład majątku dorobkowego oraz nieustalonej ilości kosmetyków marki L. i innych nieustalonych marek o wartości nie mniejszej niż 100 złotych, stanowiących wyłączną własność (...),

- w okresie od dnia (...), dostając się do garażu poprzez podważenie drzwi nieustalonym narzędziem, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia oleju grzewczego w ilości nieustalonej, jednak nie mniej niż 300 litrów o wartości nieustalonej, jednak nie mniejszej niż 1.232,46 złotych, stanowiącego wyłączną własność (...),

- w dniu (...) dostając się do budynku mieszkalnego przy użyciu oryginalnych kluczy znajdujących się w posiadaniu (...), wbrew wiedzy i woli (...), w czasie obowiązywania nakazu opuszczenia budynku mieszkalnego oraz zakazu zbliżania się i kontaktowania się z (...) i (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia butów skórzanych marki W. o wartości nie mniejszej niż 200 złotych, stanowiących wyłączną własność (...) oraz kompletu sztućców nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 300 złotych, wchodzącego w skład majątku dorobkowego,

- w nieustalonym dniu listopada 2012 r., jednak nie później niż w dniu 7 listopada 2012 r., na parkingu w nieustalonym miejscu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia anteny samochodowej nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 50 złotych, która była przymocowana do samochodu marki O. (...), stanowiącej wyłączną własność (...),

- w dniu 7 listopada 2012 r., dostając się do otwartego budynku mieszkalnego, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia nieustalonej ilości kosmetyków marki L. i innych nieustalonych marek o wartości nie mniejszej niż 100 złotych oraz nieustalonej ilości par rajstop nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 20 złotych, stanowiących wyłączną własność (...),

za który na podstawie art. 279 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk skazuje go, a na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III. na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk orzeczone wobec oskarżonego w punktach I i II a-e kary pozbawienia wolności łączy i wymierza mu karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

IV. na podstawie art. 46 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej (...) kwoty 21.428,54 (dwadzieścia jeden tysięcy czterysta dwadzieścia osiem 54/100) złotych;

V. na podstawie art. 63 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności czas zatrzymania od dnia (...) do dnia 12 października 2012 r.;

VI. na podstawie art. 230 § 2 kpk nakazuje zwrócić K. S. dowody rzeczowe w postaci konsoli, zasilacza, etui i gier, opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr 04/12 pod poz. 1-4;

VII. na podstawie art. 230 § 2 kpk nakazuje zwrócić pokrzywdzonej (...) dowody rzeczowe w postaci paska, guzika, kawałka skóry, metki i opakowania, stanowiące złącznik do akt sprawy;

VIII. dowody rzeczowe w postaci wkładek i kluczy, opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr 01/244/12 pod poz. 1-3 zniszczyć, a dowody rzeczowe w postaci śladów linii papilarnych, opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr 01/244/12 pod poz. 4-5 pozostawić w aktach sprawy;

IX. na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 kpk zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. (...) kwotę 840 (osiemset czterdzieści) złotych powiększoną o podatek od towarów i usług w kwocie 193,20 (sto dziewięćdziesiąt trzy 20/100) złote tytułem wynagrodzenia za udzieloną oskarżonemu pomoc prawną z urzędu;

X. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w całości, którymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 99/14

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego ustalono następujący stan faktyczny:

W dniu 4 lipca 1998 r. (...) i (...) zawarli związek małżeński, zamieszkując w miejscowości (...) (...). Początkowo ich relacje układały się prawidłowo, jednak później (...) zaczął nadużywać alkoholu i stosować przemoc fizyczną i psychiczną. Postępował tak zarówno wobec żony, jak i syna (...). Coraz częściej przebywał też poza domem, z którego zabierał wartościowe rzeczy, a następnie sprzedawał je i uzyskane środki finansowe przeznaczał na swoje utrzymanie i alkohol.

W nieustalonym dniu na przełomie 2008 i 2009 r. (...), który miał dostęp do budynku mieszkalnego i znajdujących się w nim przedmiotów, wziął stamtąd rzeczy w postaci złotej bransoletki o wartości nie mniejszej niż 6.616,26 złotych, kompletu biżuterii złożonego z dwóch złotych kolczyków z białymi cyrkoniami, złotego pierścionka z białymi cyrkoniami i zawieszki na łańcuszek z białymi cyrkoniami o wartości nie mniejszej niż 400 złotych, złotego pierścionka z czarnym kamieniem o wartości nie mniejszej niż 250 złotych i złotego pierścionka z trzema cyrkoniami o wartości nie mniejszej niż 200 złotych, które wchodziły w skład majątku dorobkowego. Łączne straty wyniosły nie mniej niż 7.466,26 złotych. (...) sprzedał powyższe rzeczy.

W dniu (...) września (...) r. (...) i (...) zawarli umowy, w których ustanowili rozdzielność majątkową i podzielili majątek, postanawiając że zabudowana nieruchomość i samochód będą należały do (...). Nie zmieniło to postępowania (...), który w dalszym ciągu wynosił z domu różnego rodzaju przedmioty.

Następnie w nieustalonym dniu stycznia (...) r. (...), który miał dostęp do budynku mieszkalnego i znajdujących się w nim przedmiotów, wziął stamtąd laptopa marki H. o wartości nie mniejszej niż 800 złotych, a w nieustalonym dniu w okresie od (...) komputer stacjonarny marki T. o wartości nie mniejszej niż 600 złotych i monitor marki E. o wartości nie mniejszej niż 200 złotych, które wchodziły w skład majątku dorobkowego. Łączne straty wyniosły nie mniej niż 1.600 złotych. (...) sprzedał powyższe rzeczy.

Z kolei w nieustalonym dniu w okresie od (...) do (...) (...), który miał dostęp do budynku mieszkalnego i pomieszczenia gospodarczego przy garażu oraz znajdujących się w nich przedmiotów, wziął z pomieszczenia gospodarczego przy garażu rower górski nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 200 złotych, a w nieustalonym dniu lipca (...) r. wziął z budynku mieszkalnego kamerę marki S. o wartości nie mniejszej niż 200 złotych, które wchodziły w skład majątku dorobkowego. Łączne straty wyniosły nie mniej niż 400 złotych. (...) sprzedał powyższe rzeczy.

W dniu 20 (...) zastosowano wobec (...) środek zapobiegawczy w postaci dozoru policji połączonego z zakazem zbliżania się i kontaktowania się z (...) i (...), jak również obowiązkiem opuszczenia zajmowanego wspólnie z nimi budynku mieszkalnego. Nie wpłynęło to jednak na zachowanie (...), który w dalszym ciągu dopuszczał się identycznych zachowań. Ponadto pomieszkiwał w pomieszczeniu gospodarczym przy garażu, do którego dostawał się poprzez podważenie drzwi garażowych nieustalonym narzędziem, czyniąc to bez wiedzy i zgody (...). Ostatecznie został stamtąd usunięty przez funkcjonariuszy Policji na początku 2012 r.

Następnie w dniu 18 listopada (...) r. wziął z garażu olej grzewczy w ilości 1.000 litrów o wartości 3.762,80 złotych, w dniu 19 (...). wziął z garażu olej grzewczy w ilości 1.000 litrów o wartości 4.218,90 złotych, a w dniu 30 (...). wziął z garażu olej grzewczy w ilości 1.000 litrów o wartości 4.120,50 złotych. W każdym przypadku dostał się tam poprzez podważenie drzwi nieustalonym narzędziem, a wskazane rzeczy stanowiły wyłączną własność (...). Następnie w nieustalonym dniu (...). (...) wziął z pomieszczenia gospodarczego przy garażu rzeczy w postaci kasku nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 70 złotych oraz butów zimowych, kożucha, kurtki i innej nieustalonej odzieży nieustalonej marki o łącznej wartości nie mniejszej niż 500 złotych. W każdym przypadku dostał się tam poprzez podważenie drzwi garażowych nieustalonym narzędziem, a wskazane rzeczy stanowiły wyłączną własność (...). Z kolei w nieustalonym dniu (...). wziął z budynku mieszkalnego rzeczy w postaci dwóch kompletów hantli metalowych nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 90 złotych i suszarki do prania nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 50 złotych, a w nieustalonym dniu (...), jednak nie później niż w dniu 20 (...), kiedy (...) wymieniła zamki w drzwiach, wziął z budynku mieszkalnego rzeczy w postaci płaszcza skórzanego koloru zielonego nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 480 złotych oraz kożucha i innych nieustalonych ubrań nieustalonej marki o łącznej wartości nie mniejszej niż 150 złotych. W każdym przypadku dostał się tam przy użyciu posiadanych przez siebie oryginalnych kluczy, jednak wbrew wiedzy i woli (...), w czasie obowiązywania nakazu opuszczenia budynku mieszkalnego oraz zakazu zbliżania się i kontaktowania się z (...) i (...). Wskazane rzeczy, z wyjątkiem płaszcza skórzanego koloru zielonego, kożucha i innych nieustalonych ubrań, które wchodziły w skład majątku dorobkowego, stanowiły wyłączną własność (...). Łączne straty wyniosły nie mniej niż 13.442,20 złotych. (...) sprzedał powyższe rzeczy.

Następnie w dniu 11 kwietnia 2012 r. (...) wziął z otwartego budynku mieszkalnego rzeczy w postaci odtwarzacza DVD marki G. o wartości nie mniejszej niż 150 złotych, roweru (...) nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 400 złotych, konsoli (...) marki S. wraz z ładowarką o wartości nie mniejszej niż 250 złotych i nieustalonej ilości, jednak nie mniejszej trzynastu gier na konsolę (...) o wartości nie mniejszej niż 150 złotych, a w dniu (...) wziął z budynku mieszkalnego, do którego dostał się poprzez wypchnięcie okna w salonie i wziął stamtąd aparat marki C. wraz z kartą pamięci o wartości nie mniejszej niż 624 złote. Łączne straty wyniosły nie mniej niż 1.574 złote. Powyższe rzeczy stanowiły wyłączną własność (...). (...) sprzedał powyższe rzeczy.

Z kolei w nieustalonym dniu w okresie od (...). do października 2012 r. (...) wziął z budynku mieszkalnego rzeczy w postaci skanera marki H. o wartości nie mniejszej niż 150 złotych i drukarki marki H. o wartości nie mniejszej niż 50 złotych, w dniu (...). wziął z budynku mieszkalnego rzeczy w postaci torby do laptopa marki H. o wartości nie mniejszej niż 90 złotych, żelazka marki P. o wartości nie mniejszej niż 50 złotych, torby podróżnej na kółkach nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 100 złotych, butów skórzanych typu oficerki nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 200 złotych i butów skórzanych typu pantofle nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 100 złotych, w dniu (...) r. wziął z budynku mieszkalnego rzeczy w postaci tableta marki G. wraz z etui, ładowarką i słuchawkami o wartości nie mniejszej niż 50 złotych, laptopa marki S. wraz z zasilaczem, płytą DVD i dokumentacją o wartości nie mniejszej niż 1.830 złotych i płaszcza skórzanego marki S. koloru czarnego o wartości nie mniejszej niż 183,50 złotych, a w dniu (...) wziął z budynku mieszkalnego rzeczy w postaci torby podróżnej nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 50 złotych, nieokreślonych ilościowo perfum marki P. i innych nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 100 złotych, karty bankomatowej (...) (...) wystawionej na (...), zegara ściennego mosiężnego (...) o wartości nie mniejszej niż 400 złotych i lampki nocnej mosiężnej nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 350 złotych. W każdym przypadku dostał się tam przy użyciu oryginalnych kluczy znajdujących się w posiadaniu (...), które mu zabrał albo które ten mu wydał pod wpływem próśb, gróźb lub nakłaniania podczas pobytu w szkole, wbrew wiedzy i woli (...), w czasie obowiązywania nakazu opuszczenia budynku mieszkalnego oraz zakazu zbliżania się i kontaktowania się z (...) i (...). Wskazane rzeczy, z wyjątkiem skanera marki H., drukarki marki H., laptopa marki H., żelazka marki P., torby podróżnej na kółkach nieustalonej marki, płaszcza skórzanego marki S., zegara ściennego mosiężnego (...) i lampki nocnej mosiężnej nieustalonej marki, które wchodziły w skład majątku dorobkowego, stanowiły wyłączną własność (...). Następnie w dniu (...) wziął z budynku mieszkalnego, do którego dostał się poprzez podważenie śrubokrętem drzwi balkonowych, rzeczy w postaci dwóch termostatów grzejnikowych nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 50 złotych oraz nieustalonej ilości kosmetyków marki L. i innych nieustalonych marek o wartości nie mniejszej niż 100 złotych, w okresie od dnia (...) wziął z garażu, do którego dostał się poprzez podważenie drzwi nieustalonym narzędziem, oleju grzewczego w ilości nieustalonej, jednak nie mniejszej niż 300 litrów o wartości nieustalonej, jednak nie mniejszej niż 1.232,46 złotych, w dniu 25 października 2012 r. wziął z budynku mieszkalnego, do którego dostał się przy użyciu oryginalnych kluczy znajdujących się w posiadaniu (...), wbrew wiedzy i woli (...), w czasie obowiązywania nakazu opuszczenia budynku mieszkalnego oraz zakazu zbliżania się i kontaktowania się z (...) i (...), rzeczy w postaci butów skórzanych marki W. o wartości nie mniejszej niż 200 złotych i kompletu sztućców nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 300 złotych. Z kolei w nieustalonym dniu listopada 2012 r., jednak nie później niż w dniu 7 listopada 2012 r., na parkingu w nieustalonym miejscu, wziął antenę samochodową nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 50 złotych, która była przymocowana do samochodu marki O. (...), a w dniu 7 listopada 2012 r. wziął z otwartego budynku mieszkalnego rzeczy w postaci nieustalonej ilości kosmetyków marki L. i innych nieustalonych marek o wartości nie mniejszej niż 100 złotych oraz nieustalonej ilości par rajstop nieustalonej marki o wartości nie mniejszej niż 20 złotych. Wskazane rzeczy, z wyjątkiem dwóch termostatów grzejnikowych nieustalonej marki, kompletu sztućców nieustalonej marki, które wchodziły w skład majątku dorobkowego, stanowiły wyłączną własność (...). Łączne straty wyniosły nie mniej niż 5.755,96 złotych. (...) sprzedał powyższe rzeczy.

W dniu 11 października 2012 r. wydano (...) lampkę, perfumy, zegar, świecznik, kartę bankomatową i torbę podróżną. Z kolei w dniu 13 lutego 2013 r. wydano jej świecznik, słuchawki, ładowarkę, płytę DVD, dokumentację, zasilacz, laptopa, tablet i kożuch. W dniu (...) (...) został zatrzymany, a w dniu 12 października 2012 r. zwolniony.

W dniu 22 kwietnia 2013 r. (...) (...) wydał postanowienie w sprawie o sygn. akt (...), w którym pozbawił (...) władzy rodzicielskiej (...) D. K..

W dniu (...) r. (...) wydał wyrok w sprawie o sygn. akt (...), w którym uznał (...) za winnego tego, że w okresie czasu od (...) (...) w (...) (...), gm. (...) oraz w N., woj. (...), znęcał się fizycznie i psychicznie nad swoją żoną (...), w ten sposób, że wszczynał awantury domowe, podczas których bił ją pięściami po głowie, szarpał, popychał, groził pozbawieniem życia, wyzywał, niszczył przedmioty domowego użytku oraz nad swoim synem (...) w ten sposób, że wyzywał go oraz wielokrotnie uderzał rękami po głowie, to jest czynu z art. 207 § 1 kk, za który wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności, jak również czynu z art. 178a § 1 kk, za który wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, a w konsekwencji karę łączną 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie: faktur (k.5, 6, 7, 59, 212, 556, 557, 560, 841, 842, 844, 845, 846, 847), protokołów oględzin miejsca (k.48-50v, 123-124v), protokołu przeszukania osoby (k.63-65v), protokołów przeszukania mieszkania (k.67-69v, 72-74v, 79-81v, 134-136v, 172-173v), materiału poglądowego (k.51-57, 329, 540a, 922), aktów notarialnych (k.85-86v, 87-87v, 687), pokwitowań (k.88, 251), protokołu zatrzymania rzeczy (k.90-92, 100-102v, 103-104v, 105-107v, 110-111v, 114-116v, 156-158), protokołu zatrzymania osoby (k.94-94v), zlecenia (k.211), postanowienia (k.317), listów (k.435-441v, 539-540, 541-554), dowodów wpłaty (k.555), umowy (k.558-559v), potwierdzeń (561, 562, 563, 565, 566), zlecenia (k.564), wykazu (k.833-833v), pisma (k.840), rachunków (k.843), wyroku wraz z uzasadnieniem (k.1069-1076), wyroku (k.1077), pisemnej i ustnej uzupełniającej opinii biegłego J. B. (k.869-873, 901-913, 915-916), pisemnej i ustnej uzupełniającej opinii biegłego Ł. K. (k.939-944, 1031), pisemnej i ustnej uzupełniającej opinii biegłego E. K. (k.951-952), zeznań (...) (k.2, 45-46, 58v, 83v, 120v, 122, 203, 207-209, 218v, 250v, 289v, 451-454, 482-488, 835-836, 914-916, 1106-1107, 1120-1121), zeznania świadka K. S. (k.75v, 220v, 665a-666), zeznań świadka P. R. (k.89v, 661-662), zeznań świadka W. K. (1) (k.108v-109), zeznań świadka R. S. (k.117v, 664-665), zeznań świadka G. D. (k.142v, 662-663), zeznań świadka T. K. (k.159v), zeznań świadka J. S. (k.160v, 789-790), zeznań świadka (...) (k.204-205, 814-815), zeznań świadka K. M. (k.223v, 790-791), zeznań świadka T. W. (k.224v, 790), częściowo zeznań świadka A. S. (k.70v, 660-661), częściowo zeznań świadka P. S. (k.93v, 222v, 666-667), częściowo zeznań świadka A. K. (k.112v-113, 663-664), częściowo zeznań świadka W. N. (k.140v, 665-665a), częściowo zeznań świadka M. K. (k.144v, 788), częściowo zeznań świadka H. D. (k.168b-169, 170v, 813-814), częściowo zeznań świadka R. K. (k.174v, 788-789), częściowo zeznań świadka S. Z. (k.201v, 789) i częściowo wyjaśnień oskarżonego (...) (21v, 97v-98, 138-139, 146v, 154v, 254v, 277v, 420-422, 452-453, 483-485, 488, (...)).

Przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony (...) (k.21v) oświadczył, że nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony (...) (k.97v-98, 138-139) oświadczył, że przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Jak wyjaśnił, na stałe jest zameldowany w G. (...), ale zamieszkuje różnie. Zależy od sytuacji, raz zamieszkuje na ul. (...) u marki, a raz u znajomych w N.. Od (...) r. ma z żoną rozdzielność majątkową. Zakaz zbliżania się do żony i syna ma zgodnie z postanowieniem (...) od (...) r. W dniu (...) r. około godziny po zwolnieniu go z PP (...) udał się bezpośrednio do domu, do którego wszedł pod nieobecność żony i syna przy pomocy kluczy, które wziął od syna w szkole w P.. On dał mu je, bo go o to prosił. W tym dniu wziął rzeczy należące do żony i syna, to jest laptop marki S., który sprzedał T. K. zamieszkałemu na ul. (...) w N., który zapłacił mu gotówką kwotę 700 złotych, płaszcz czarny skórzany, który sprzedał koledze W. K. (2) z P., który zapłacił mu gotówką kwotę 60 złotych, tablet nieznanej marki sprzedał P. R., który zapłacił mu gotówką kwotę 100 złotych, buty oficerki sprzedał M. z biura podróży na ul. (...) w N., która zapłaciła mu gotówką kwotę 100 złotych, a żelazko marki P. koloru niebiesko-białego sprzedał P. R., który zapłacił mu gotówką kwotę 50 złotych. Płaszcz skórzany koloru zielonego wyniósł z domu w zeszłym roku i sprzedał go P. S., ale nie pamięta kwoty. W dniu (...) przyszedł do szkoły syna po klucze do domu i wziął je od niego z plecaka. Potem poszedł do domu, gdzie się wykąpał, ogolił i wziął dwie torby turystyczne, do których zaczął pakować do nich rzeczy w postaci zegara ściennego mosiężnego, świecznika mosiężnego, lampy oświetleniowej stolikowej mosiężnej, perfum Peryskop, oraz karty bankomatowej (...) na nazwisko żony. Te rzeczy należały do żony i chciał jej sprzedać kupcowi, którego miał znaleźć. Ponadto wyjaśnił, że w ubiegłym roku z domu wyniósł rzeczy należące do żony i syna. W okresie lata i zimy (...) r. sprzedał P. S. rower górski czarno-biały, rower (...) koloru czarno-złotego, konsolę (...) marki S., kask ochronny na głowę, skaner marki H., drukarkę marki H., torbę do laptopa koloru czarnego, ubrania dziecięce, bieliznę damską, suszarkę do prania koloru srebrno-niebieskiego, nowy komplet pościeli i gry do (...) w ilości chyba 6 sztuk. Resztę gier sprzedał P. z zakładu energetycznego z N.. W 2008 r. z domu wyniósł również biżuterię różnego rodzaju, to jest bransoletkę, pierścionki i kolczyki. Sprzedał ją w P. w miejscu, gdzie była kupiona, to jest u D. w rynku. Kobieta, która kupiła od niego te rzeczy nie brała dowodu, bo go znała. Była nią właścicielka H. D.. Ta biżuteria należała do żony. W 2009 lub (...) r. sprzedał kamerę cyfrową marki S. S. Z. z N., ale nie pamięta kwoty. Z domu wyniósł również aparat cyfrowy marki C. wraz z pamięcią. Który wziął również P. S. dla K. W.. To było w 2012 r. K. syna w kolorze pomarańczowym należał do syna. Sprzedał go W. K. (1) z ul. (...) w P.. Jednocześnie wskazał, że około trzech lat temu wyniósł z domu bez zgody żony laptopa H. i sprzedał go R. z N., zamieszkałemu przy ul. (...), ale numeru nie pamięta. Komputer stacjonarny jest w naprawie na piętrze w budynku (...)przy ul. (...) w P.. Zostawił go tam około 3 lat temu i do tej pory nie odebrał. Monitor płaski marki E. sprzedał A. K., który mieszka przy rzece w G.. Kilka razy w okresie jesieni i zimy (...) r. sprzedał W. N., zamieszkałemu na W., olej opałowy w ilości około 1500 litrów po 3 złote za litr. On go wykorzystywał do własnych celów, jeździły na nim jego samochody. Te rzeczy były żony i syna. Sprzedawał je, żeby mieć pieniądze, bo nie pracował. Jednocześnie odniósł się do innych przestępstw, które zostały popełnione w okolicy.

Przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony (...) (k.146v) oświadczył, że przyznaje się do wszystkiego w całości. Jak wyjaśnił, w środę(...)r. o godz. 9.00 wszedł do domu przez okno balkonowe, które otworzył śrubokrętem w ten sposób, że podważył skrzydło okna i samo wyskoczyło z blokad. Wtedy z domu wziął termostaty w ilości 2 sztuk. Nic więcej nie brał. Wyszedł z domu przez to samo okno i zamknął je od zewnątrz. W dniu 18 października 2012 r. pod nieobecność żony i syna wszedł do domu w ten sam sposób i zabrał świecznik mosiężny, który ukradł już wcześniej, a żona go odzyskała. Wywiózł go do N. na ul. (...), numeru nie zna, ale to był hotel przy barakach. Zostawił go u G. D., żeby go później sprzedać.

Przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony (...) (k.154v) oświadczył, że przyznaje się do wszystkich kradzieży, których dopuścił się w domu żony. Olej, który ukradł i sprzedał W. N. to był olej z umorzonego postępowania. To było tok temu. Sprzedał go tylko tej osobie. On ma taką kozią bródkę i przyjeżdżał po olej sam białym V. (...). W zeszłym tygodniu został ukarany mandatem za to, że ukradł olej w ilości 40 litrów. Został wtedy złapany na gorąco. Nie ukradł żonie więcej żadnego oleju. Nie przyznaje się do kradzież 200 litrów oleju.

Przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony (...) (k.254v) oświadczył, że przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów w całości. To on ich dokonał. Zabrał wszystkie te przedmioty i dokładnie opisał to we wcześniejszych wyjaśnieniach, które w całości podtrzymuje.

Przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony (...) (k.277v) oświadczył, że przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów w całości i podtrzymuje złożone wcześniej wyjaśnienia.

Przesłuchiwany w postępowaniu sądowym oskarżony (...) (k.420-422, 452-453, 483-485, 488, 1107) oświadczył, że nie przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Nie będzie składał wyjaśnień, bo ma (...)i (...). Przeszedł (...), ale nie pamięta, kiedy to się stało. Czytał swoje wyjaśnienia, ale nic nie pamięta. Będzie odpowiadał na pytania. Jak również wskazał, chodził nawet ustalić dzień wypadku. Nic sobie nie przypomina, nie pamięta. Leczył się w zakładzie karnym przeciwalkoholowo, sam się zgłosił. Zgłosił się też na uzupełnienie czaszki. Cały czas przyjmuje leki. Po odczytaniu mu wyjaśnień złożonych w postępowaniu przygotowawczym oświadczył, że nie potwierdza ich. Nie czytał ich i nie zostały mu odczytane. On je tylko podpisywał. Tak po koleżeńsku. W ogóle ich nie kojarzy. Poproszono go o podpisywanie, to podpisywał. Uraz głowy miał w marcu czy kwietniu ubiegłego roku. Raczej to był marzec, ma dokumenty ze szpitala. Po okazaniu mu protokołów przesłuchań potwierdził, że to jego podpisy. Ponadto wskazał, że tylko może wnioskować z tego, co tu jest przeczytane, nic więcej. Większości zdarzeń sprzed wypadku nie pamięta. Lekarz powiedział, że to amnezja wsteczna. Pracował na lotnisku w M., ale wie to z dokumentów, które posiada. Nie pamięta listów do oskarżycielki posiłkowej. Po okazaniu mu ich przyznał, że to jego pismo i podpisy. Skoro są te listy, to je wysłał. Nie pamięta swoich relacji z oskarżycielką posiłkową. Są razem tylko na papierze. Czytał akt oskarżenia i stąd wie, że syn ma (...) lat. Nie wyobraża sobie sytuacji, żeby upchnął tyle rzeczy. To niemożliwe. Zdaniem żony uszkodził zamki, w które powsadzała druty. Drzwi garażowych nie da się otworzyć inaczej jak pilotem. Swoją połowę domu przepisał tylko dlatego, że miał dziecko z innego związku. Nie mógł wejść przez zamknięte okno. W dalszym ciągu nic nie pamięta. Wskazane przez oskarżycielkę posiłkową rzeczy nic mu nie mówią. Wie o tym tylko z dokumentów, które czytał. Drzwi garażowe były spalone. Kupował wiele rzeczy, nawet z tej kartki. Policja nic by nie odzyskała, gdybym nic nie powiedział. Komputer był w naprawie, laptop kupiła jego mama. Jego żona manipuluje. On kupił tablet, a rodzice laptopa. To było wspólne, bo to było przed (...) r. Żona manipuluje swoimi i syna zeznaniami. Każe mu zeznawać przeciwko niemu. W pomieszczeniu gospodarczym prał swoje rzeczy. Prosił syna o klucz i mu dawał. Miał komplet kluczy i pilot do bramy garażowej. Rozmawiał kiedyś z synem na temat tego rzekomego siłownika. Syn powiedział, że on się uszkodził, ale nie z jego winy. Nie da się tych drzwi podszarpnąć do góry. One są zablokowane i nie ma takiej możliwości. Ustalił to z firmą, która się tym zajmuje. Z tego, co mówi żona, to wynika, że przez (...) lat nic nie kupił. To że zawdzięcza dużo swojemu ojcu to prawda, ale on też pracował i kupował te rzeczy.

Sąd zważył, co następuje:

W świetle całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego wina oskarżonego (...) i okoliczności popełnienia zarzucanych mu czynów nie budzą żadnych wątpliwości.

Sąd jedynie częściowo dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego (...) (21v, 97v-98, 138-139, 146v, 154v, 254v, 277v, 420-422, 452-453, 483-485, 488, (...)), które w tym zakresie znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, który obdarzono tym walorem, w tym w szczególności zeznaniami świadków (...), (...), P. R., W. K. (1) i T. K., jak również protokołami zatrzymania osoby, przeszukania mieszkania, zatrzymania rzeczy, oględzin miejsca i oględzin rzeczy. Tyczy się to przede wszystkim wyjaśnień złożonych przez niego w postępowaniu przygotowawczym, w których wielokrotnie przyznawał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i szczegółowo relacjonował sposób działania, w tym w szczególności, co, gdzie, kiedy i w jaki sposób wziął, jak również, w jaki sposób dostawał się do wnętrza pomieszczeń i co zrobił z zabranymi przedmiotami, w szczególności komu je sprzedał i co robił z uzyskanymi w ten sposób środkami finansowymi. Biorąc pod uwagę bardzo dużą szczegółowość tych wyjaśnień, w których oskarżony (...) posługiwał się dokładnymi datami, miejscami i osobami, jak również rodzajami, markami i właściwościami rzeczy, Sąd nie miał najmniejszych wątpliwości, że było to zgodne z prawdą. To samo tyczy się okoliczności podniesionych w toku postępowania sądowego, a więc posiadania oryginalnych kluczy do budynku mieszkalnego i pilota do garażu, jak również uzyskiwania kluczy od świadka (...). Nie ulega także wątpliwości, że oskarżony (...) pracował, uzyskiwał dochody i uczestniczył w nabywaniu niektórych przedmiotów, jak również że część z nich była prezentami od jego rodziców. To samo tyczy się okoliczności podpisywania protokołów przesłuchań w postępowaniu przygotowawczym, jak również tego, że będąc pozbawiony wolności pisał listy do świadka (...). Bezspornym jest także, że po zdarzeniach objętych aktem oskarżenia doznał poważnego urazu głowy, wskutek czego przeszedł operację i był poddawany leczeniu neurologicznemu. Na wiarę nie zasługiwały natomiast wyjaśnienia oskarżonego (...) złożone w postępowaniu sądowym, w którym nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Pozostają one w rażącej sprzeczności nie tylko z wyjaśnieniami złożonymi w postępowaniu przygotowawczym, ale również z pozostałym materiałem dowodowym, któremu dano wiarę, w tym w szczególności zeznaniami świadków (...), (...), P. R., W. K. (1) i T. K.. W ocenie Sądu taka zmiana wynikała jedynie z faktu, iż przez cały czas był przekonany, że zostanie mu wymierzona kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Potwierdzają to jego wnioski, w tym po skierowaniu aktu oskarżenia, w których zgłaszał zainteresowanie takim sposobem zakończenia postępowania. Kiedy jednak zorientował się, że nie uzyska takiego rozstrzygnięcia, jakiego oczekiwał, jego postawa uległa diametralnej zmianie. Oskarżony (...) twierdził w szczególności, że niczego nie pamięta wskutek doznanego urazu głowy, który zaistniał w dniu 17 marca 2013 r., wiedząc jedynie to, co przeczytał w dokumentach. Co znamienne, zgłosił to dopiero podczas pierwszego przesłuchania w postępowaniu sądowym, wcześniej nie podnosząc problemów w tym zakresie. Na to, że jest to jedynie przyjęta przez niego linia obrony zmierzająca do uniknięcia lub zmniejszenia odpowiedzialności za przestępstwa, których się dopuścił wskazują nie tylko złożone przez niego wyjaśnienia, w których przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, czyniąc to zarówno przed wypadkiem, jak i po nim, ale także treść listów kierowanych do świadka (...), w których przepraszał za swoje zachowanie, de facto potwierdzając swoje sprawstwo. Kiedy mu je okazano w toku postępowania sądowego, potwierdził że to jego pismo i jego podpisy. Uczynił to również w odniesieniu do protokołów przesłuchań w postępowaniu przygotowawczym, twierdząc jednak, że ich nie czytał i nie zostały mu odczytane, a podpisał je po koleżeńsku, bo go o to proszono. Powyższe tłumaczenie jest zupełnie nielogiczne. Oskarżony (...) jest bowiem człowiekiem dorosłym i musiał mieć świadomość nie tylko wyjaśnień, jakie wówczas złożył, ale również treści protokołów sporządzonych na tę okoliczność. Tym bardziej, że wykonywał w przeszłości zawód funkcjonariusza Policji i znał wagę tych dokumentów, a ponadto wskazano w nich, że zapoznał się z ich treścią. Nie wynika z nich również, żeby miał jakiekolwiek zastrzeżenia do tych czynności. Tym bardziej, że do popełnienia zarzucanych mu czynów przyznawał się nie raz, ale wielokrotnie. Wprawdzie oskarżony (...) twierdził, że nie pamięta tych protokołów, podobnie jak listów, jednak jego zachowanie i wyjaśnienia w toku postępowania sądowego, kiedy przykładowo mówił, że nabył część rzeczy, miał klucze do budynku mieszkalnego i pilot do garażu, brał klucze od syna czy kwestionował określoną możliwość dostania się do budynku mieszkalnego i garażu, temu przeczyły. W tym miejscu wskazać należy na użyte przez niego w toku postępowania sądowego słowa „policja nic by nie odzyskała, gdybym nic nie powiedział”, z których jednoznacznie wynika, że wbrew swoim zapewnieniom doskonale pamiętał zachowania, których się dopuścił. Powyższe znajduje również potwierdzenie w pisemnej opinii sądowo - neurologiczno - neuropsychologicznej biegłych K. G. i M. I. (k.738-742), której wnioski Sąd w całości podzielił. Wskazano w niej, że prezentowane przez oskarżonego (...) wybiórcze zaburzenia pamięci dotyczące zdarzeń z ostatnich kilku lat, przy stosunkowo niewielkiej amnezji następczej, nie są typowe dla zaburzeń neuropsychologicznych w pacjentów po urazach czaszkowo-mózgowych. Niewielkie nasilenie zaburzeń poznawczych wykazane w testach neuropsychologicznych, a także obserwowana zwykle u pacjentów po urazie czaszkowo-mózgowym tendencja do wycofywania się amnezji wstecznej, przemawiają przeciwko tak nasilonym zaburzeniom pamięci, jakie prezentuje. Nie jest możliwe określenie, jakiego okresu czasu dotyczy u badanego niepamięć wsteczna. Jednakże, biorąc pod uwagę przytoczone dane z dokumentacji sądowej i medycznej, dane z badania (...)oraz wywiad uzależnienia od alkoholu, stwierdza się brak typowego obrazu klinicznego zaburzeń pamięci dla chorych po (...). Należy przyjąć wpływ czynników motywacyjno-emocjonalnych na sposób, w jaki prezentuje swoje objawy. Niewątpliwie występują u niego deficyty poznawcze będące konsekwencją urazu głowy, jednak powyższe rozbieżności sugerują wyolbrzymianie objawów. Niezgodne z rzeczywistością były też wyjaśnienia oskarżonego (...), w których kwestionował zarzucany mu sposób dostania się do budynku mieszkalnego i garażu, co potwierdził w wyjaśnieniach składanych w postępowaniu przygotowawczym, szczegółowo opisując nie tylko kiedy, ale również jak tam się znalazł, w tym jakimi posłużył się narzędziami. Pozostaje to również w rażącej sprzeczności z zeznaniami świadków (...) i (...), jak również protokołami oględzin mieszkania. Reasumując, jako zgodne z prawdą należało uznać wyjaśnienia oskarżonego (...) złożone w postępowaniu przygotowawczym, w których przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. W tym miejscu wskazać należy, że oskarżony (...) był wcześniej karany za psychiczne i fizyczne znęcanie się nad świadkami (...) i (...), co zdaniem Sądu wskazuje na negatywny stosunek do tych osób i skłonność do popełnienia przestępstw na ich szkodę. Diametralna zmiana stanowiska w postępowaniu sądowym wynikała jedynie z chęci uniknięcia lub zmniejszenia odpowiedzialności za popełnione przestępstwa. Przyjęta przez niego linia obrony, w tym w szczególności opierająca się na niepamięci, była całkowicie nieprawdziwa i jako taka nie mogła się ostać.

Sąd dokonał ustaleń faktycznych na podstawie zeznań świadków (...) (k.2, 45-46, 58v, 83v, 120v, 122, 203, 207-209, 218v, 250v, 289v, 451-454, 482-488, 835-836, 914-916, 1106-1107, 1120-1121) i (...) (k.204-205, 814-815), będących odpowiednio (...) i (...) (...) (...), uznając je za spójne, logiczne i przedstawiające prawdziwy obraz wydarzeń. Świadkowie (...) i (...) zamieszkiwali wspólnie z (...) (...) i mieli wiedzę na temat zachowań, których się dopuszczał. Wprawdzie częstokroć nie było ich wówczas w budynku mieszkalnym, albowiem znajdowali się odpowiednio w pracy i szkole, jednak mieli najmniejszych wątpliwości, że zarówno stamtąd, jak i garażu i pomieszczenia gospodarczego przy garażu ginęły rzeczy, a jedyną osobą, która mogła tego dokonać był oskarżony (...). Tym bardziej, że części przestępstw dopuścił się, kiedy znajdowali się w budynku mieszkalnym, wchodząc do niego i wynosząc przedmioty. Świadkowie (...) i (...) w sposób niezwykle spontaniczny, drobiazgowy i obiektywny przedstawili całą swoją wiedzę w niniejszej sprawie, która nie budzi żadnych wątpliwości. Sąd dostrzegł, że w zeznaniach świadka (...) pojawiły się pewne rozbieżności, jednak nie dotyczyły one zasadniczych kwestii, będąc spowodowane upływem czasu i naturalnym procesem zapominania, jak również bardzo dużą ilością incydentów i ilością zabranych rzeczy, z których dokładnym zapamiętaniem i odtworzeniem miała prawo mieć trudności. Tym bardziej, że niniejsza sprawa wiązała się dla niej z bolesnymi przeżyciami i trudno było jej wracać do tych zdarzeń. Niemniej w sposób możliwie dokładny przedstawiła kluczowe w niniejszej sprawie okoliczności, w toku postępowania sądowego potwierdzając i uszczegóławiając odczytane jej zeznania z postępowania przygotowawczego, które były składane na bieżąco. Prawdziwość jej relacji nie budzi żadnych zastrzeżeń. Tym bardziej, że znajduje potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, który obdarzono tym walorem. W tym miejscu wskazać należy, że na wiarygodność świadka (...) wskazuje również to, że mogła przypisać oskarżonemu J. K. także inne zachowania i przedmioty. Mogła też wskazać na odmienne daty nabycia poszczególnych rzeczy, a tym samym zmierzać do przyjęcia, że stanowiły one jej wyłączną własność, a nie wchodziły w skład majątku dorobkowego. Nie uczyniła tego, wskazując jedynie na to, co faktycznie miało miejsce. W ustnej opinii sądowo - psychologicznej biegłego I. M. (k.488-489), której wnioski Sąd w całości podzielił, wskazano że stan psychiczny i rozwój umysłowy świadka (...) jest prawidłowy. Posiada również zdolność postrzegania i odtwarzania postrzeżeń. Jej zeznania są bardzo obszerne i szczegółowe. Chaotyczność wypowiedzi, spontaniczne powracanie do tych zdarzeń, które odbiera jako bardzo dla siebie krzywdzące, są naturalną reakcją. Jeśli jej relacje różnią się między sobą, ro wynika to z silnych doznań, poczucia bezsilności, smutku, żalu i strachu. Potwierdza to jej wiarygodność psychologiczną. Tym bardziej, że jej zeznania były spójne, logiczne, zawierały szczegóły czasowe i sytuacyjne. Świadek (...) odnosiła się do emocji swoich i dziecka. Poznawała się też do niewiedzy lub niepamięci niektórych zdarzeń. W ocenie psychologicznej jej zeznania są wiarygodne procesowo i mogą stanowić pełnowartościowy materiał dowodowy. Co się zaś tyczy świadka (...), to także nie odnotowano, żeby przedstawiał okoliczności, które nie miały miejsca. Wprawdzie nie podał tylu szczegółów co świadek (...), jednak w ocenie Sądu wynikało to jedynie z faktu, że nie wiedział o wszystkich zdarzeniach i wszystkich przedmiotach. Ponadto w większości przypadków nie uczestniczył w ich nabywaniu, nie będąc w stanie wskazać, kiedy dokładnie zostały kupione, za jaką dokładnie kwotę i jaka była ich wartość w chwili utraty. Nie można też wykluczyć, że świadek (...), która składała zawiadomienia o popełnieniu przestępstw, nie informowała go o wszystkich incydentach i rzeczach. Tym bardziej, że był wówczas dzieckiem, na którego psychikę z pewnością miało to negatywny wpływ. Jak wskazano w pisemnej opinii sądowo - psychologicznej biegłego A. W. (k.213), złożonej na etapie postepowania przygotowawczego, której wnioski Sąd podzielił w całości, sprawność umysłowa świadka (...) nie budzi zastrzeżeń, będąc wystarczająca do spostrzegania i odtwarzania przedmiotowych zdarzeń zgodnie z rzeczywistym przebiegiem. Składając zeznania był prawidłowo zorientowany co do czasu, miejsca, własnej osoby i sytuacji. Zachowywał się w sposób dostosowany, był wystarczająco skoncentrowany, rozumiał treść pytań i udzielał na nie adekwatnych, rzeczowych odpowiedzi. Naturalna narracja, spójna i logiczna struktura oraz szczegółowość relacji wskazują, że jest oparta na autentycznych przeżyciach. Świadek (...) nie ujawnia skłonności do celowego uzupełniania relacji informacjami nieprawdziwymi w celu stworzenia bardziej uporządkowanego opisu. Nie wykazuje też zaburzeń czynności psychicznych, które miałyby zniekształcający wpływ na treść jego zeznań i przyczyniłyby się do obniżenia ich wartości. Z kolei w pisemnej opinii sądowo - psychologicznej biegłego K. P. (k.829-830), złożonej na etapie postępowania sądowego, która również nie budziła żadnych wątpliwości Sądu, wskazano że poziom rozwoju intelektualnego świadka (...) w ocenie orientacyjnej mieści się w granicach normy dla wieku. Zdolność procesów spostrzegania, zapamiętywania i odtwarzania nie budzi zastrzeżeń, a jednocześnie nie ujawniają się tendencje do konfabulacji, fantazjowania czy instrumentalnego kłamstwa. Nie ma danych na to, że osoby trzecie miały wpływ na treść jego zeznań. W ocenie psychologicznej mogą zatem stanowić wartościowy materiał dowodowy. Mając powyższe na uwadze, zdaniem Sądu zeznania świadków (...) i (...) zasługiwały na obdarzeniem ich walorem wiarygodności, przedstawiając prawdziwy przebieg wydarzeń.

To samo tyczy się relacji świadków P. R. (k.89v, 661-662), W. K. (1) (k.108v-109) i T. K. (k.159v), będących osobami, na które jako nabywców zabranych rzeczy wskazał oskarżony (...). Świadkowie P. R. i W. K. (1) przyznali, że oferował im różnego rodzaju rzeczy i nabyli część z nich. Świadek P. R. kupił tablet marki G. wraz z etui, ładowarką i słuchawkami oraz żelazko marki P., które ujawniono u niego podczas przeszukania i które rozpoznała świadek (...). Ponadto przyznał, że nabył od niego także buty, których utratę zgłosiła świadek (...) oraz dwie torebki, których pochodzenia nie można ustalić. Z kolei świadek W. K. (1) kupił od niego kożuch dziecięcy, nie będąc zainteresowanym oferowanym płaszczem koloru czarnego i butów typu pantofle. Powyższy przedmiot również został ujawniony u niego podczas przeszukania, a następnie rozpoznany przez świadka (...). Z kolei świadek T. K. kupił od oskarżonego (...) tablet marki S. wraz z zasilaczem, płytą DVD i dokumentacją, które to przedmioty znajdowały się w jego posiadaniu, zostały odebrane i zidentyfikowane. Zdaniem Sądu ich relacje są zgodne z rzeczywistością i należało je obdarzyć walorem wiarygodności.

Jeśli chodzi o zeznania świadków K. S. (k.75v, 220v, 665a-666), J. S. (k.160v, 789-790), K. M. (k.223v, 790-791) i T. W. (k.224v, 790), to zdaniem Sądu brak podstaw do ich podważenia. Wszyscy zaprzeczyli, żeby utrzymywali kontakty z oskarżonym (...) i nabywali od niego jakiekolwiek rzeczy. Wprawdzie podczas przeszukania u świadków K. S. i J. S. ujawniono konsolę marki S. wraz z zasilaczem, etui i grami, jednak świadek (...) rozpoznała jedynie etui i gry, które zdaniem Sądu, z uwagi na powszechność tych rzeczy, faktycznie mogły pochodzić z innego źródła. W szczególności mogły być prezentem, jaki świadek K. M. kupił dziecku, które ma ze świadkiem K. S.. Ponadto oskarżony (...) nie wskazał na te osoby i nie można uznać, żeby miały one cokolwiek wspólnego z tym procederem.

To samo tyczy się zeznań świadków R. S. (k.117v, 664-665) i G. D. (k.142v, 662-663), będących osobami, na które jako posiadaczy zabranych rzeczy wskazał oskarżony (...). Biorąc pod uwagę, że świadek R. S. zajmował się naprawą sprzętu komputerów, zaś świadek G. D. prowadził hotel, a oskarżony (...) zostawił im odpowiednio komputer stacjonarny marki T. do naprawy i świecznik mosiężny, których nie odebrał, na co wskazuje okoliczność, że ujawniono je u nich podczas przeszukania, a świadek (...) je rozpoznała, pochodzenie tych rzeczy nie budzi wątpliwości. Zdaniem Sądu świadkowie R. S. i G. D. nie mieli związku z tym procederem, będąc jedynie osobami, którym oskarżony (...) zostawił zabrane rzeczy.

Jedynie częściowo należało dać wiarę świadkom A. S. (k.70v, 660-661) i P. S. (k.93v, 222v, 666-667), będących osobami, na które jako nabywców zabranych rzeczy wskazał oskarżony (...). O ile nie budziły wątpliwości ich twierdzenia, w których wskazali, że przychodził do nich i wykonywał różnego rodzaju prace na rzecz świadka P. S., o tyle było tak w przypadku okoliczności, że nie kupili od niego ujawnionych podczas przeszukania kasku nieustalonej marki i suszarki do prania nieustalonej marki. Zważywszy na okoliczność, że oskarżony (...) wskazał na świadka P. S. jak osobę, której je sprzedał, a świadek (...) je rozpoznała, przyjęto ich przestępcze pochodzenie. Zdaniem Sądu nie można wykluczyć, że nabyli od niego także inne przedmioty.

To samo tyczy się zeznań świadków A. K. (k.112v-113, 663-664), W. N. (k.140v, 665-665a), M. K. (k.144v, 788), H. D. (k.168b-169, 170v, 813-814), R. K. (k.174v, 788-789) i S. Z. (k.201v, 789), będących osobami, na które jako nabywców zabranych rzeczy wskazał oskarżony (...), to należało do nich podejść z dużą ostrożnością. Wprawdzie zaprzeczyli, żeby taka sytuacja miała miejsce i podczas przeszukania nie znaleziono u nich tych rzeczy, jednak świadkowie A. K. i W. N. potwierdzili, że oskarżony (...) oferował im różnego rodzaju rzeczy, w tym koszulkę damską świadkowi A. K. i aparat marki C. świadkowi W. N., a świadek M. K. tego nie wykluczyła. W ocenie Sądu skoro oskarżony (...) trafnie wskazał szereg osób, którym sprzedał zabrane rzeczy, to mogły je również nabyć wskazane osoby, mające oczywisty interes w kwestionowaniu tych okoliczności.

Sąd podzielił wnioski wynikające z pisemnych i ustnych uzupełniających opinii biegłych J. B. (k.869-873, 901-913, 915-916), biegłego Ł. K. (k.939-944, 1031) i biegłego E. K. (k.951-952), uznając je za pełne, rzetelne i jednoznacznie odpowiadające na pytania wymagające wiedzy specjalnej. Zważywszy na okoliczność, że zakwestionowano wskazaną przez biegłego J. B. wartość złotej bransoletki i skórzanego płaszcza, dopuszczono dowody z opinii biegłych Ł. K. i E. K., którzy specjalizują się w tego typu wyrobach. Powyższe opinie, za wyjątkiem wskazanych ruchomości w przypadku biegłego J. B., nie były kwestionowane i nie budziły żadnych wątpliwości. Przedstawiona w nich wartość poszczególnych przedmiotów uwzględniała zdaniem Sądu ceny rynkowe rzeczy używanych, jak również wiek i stan, w jakim znajdowały się w chwili utraty. Biorąc pod uwagę, że biegli są specjalistami w zakresie wyceny ruchomości, a w przypadku biegłych Ł. K. i E. K. odpowiednio wyrobów złotniczych i skórzanych, ich opinie stanowiły pełnowartościowy materiał dowodowy. Przy czym jeżeli chodzi o złotą bransoletkę, to Sąd przyjął, że właściwa jest tu wycena produktu jubilerskiego, a nie materiału. Z kolei w przypadku skórzanego płaszcza, z uwagi na bardzo duże rozbieżności cenowe tego typu produktów, zasadnym było przyjęcie średniej wartości, która zdaniem Sądu jest adekwatna do wartości rzeczy sporadycznie używanej i znajdującej się w dobrym stanie, dając wiarę w tym zakresie świadkowi (...). Jednocześnie Sąd przyjął, że wartości wskazane w opiniach biegłych są wartościami minimalnymi. W tym miejscu wskazać należy, że niezwykle trudno jest precyzyjnie oszacować wartość rzeczy używanych, która zależy od szeregu zmieniających się czynników. Dlatego należało przyjąć, że nie były one mniejsze od przyjętych kwot.

Wątpliwości nie budziła także pisemna opinia sądowo - psychiatryczna biegłych I. K. i S. F. (k.108-113), w której nie stwierdzono u oskarżonego (...) choroby psychicznej, ani upośledzenia umysłowego. W odniesieniu do zarzucanych mu czynów odnotowano jedynie szkodliwe używanie alkoholu. Jego stan psychiczny nie znosił i nie ograniczał jednak zdolności rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem. Wprawdzie wprawiał się wówczas w stan nietrzeźwości, to było to upicie zwykłe, którego skutki były mu wcześniej znane. Obecnie rozpoznano u niego szkodliwe używanie alkoholu i stan po urazie głowy, jednak jego poczytalność nie budzi wątpliwości i może brać udział w postępowaniu karnym. Ze względu na stwierdzone nieznaczne deficyty neuropsychologiczne wskazane jest zapewnienie mu pomocy prawnej. Ona również nie była kwestionowana i Sąd nie znalazł podstaw do jej zakwestionowania.

Sąd dokonał ustaleń faktycznych także na podstawie faktur (k.5, 6, 7, 59, 212, 556, 557, 560, 841, 842, 844, 845, 846, 847), protokołów oględzin miejsca (k.48-50v, 123-124v), protokołu przeszukania osoby (k.63-65v), protokołów przeszukania mieszkania (k.67-69v, 72-74v, 79-81v, 134-136v, 172-173v), materiału poglądowego (k.51-57, 329, 540a, 922), aktów notarialnych (k.85-86v, 87-87v, 687), pokwitowań (k.88, 251), protokołu zatrzymania rzeczy (k.90-92, 100-102v, 103-104v, 105-107v, 110-111v, 114-116v, 156-158), protokołu zatrzymania osoby (k.94-94v), zlecenia (k.211), postanowienia (k.317), listów (k.435-441v, 539-540, 541-554), dowodów wpłaty (k.555), umowy (k.558-559v), potwierdzeń (561, 562, 563, 565, 566), zlecenia (k.564), wykazu (k.833-833v), pisma (k.840), rachunków (k.843), wyroku wraz z uzasadnieniem (k.1069-1076) i wyroku (k.1077). Powyższe dowody, w tym dokumenty, które zostały sporządzone przez uprawnione osoby lub podmioty, nie były kwestionowane i nie budzą żadnych zastrzeżeń. Szczególne istotne były tu protokoły zatrzymania osoby, zatrzymania rzeczy, oględzin rzeczy, przeszukania mieszkania i oględzin miejsca.

Dokonując analizy zgromadzonego materiału dowodowego, wina oskarżonego (...), opisy czynów - ze zmianą w zakresie doprecyzowania czasu, miejsca, okoliczności, ilości zachowań, sposobu działania oraz rodzaju, marek, właściwości i statusu rzeczy - oraz kwalifikacje prawne czynów - ze zmianą w zakresie przyjęcia, że popełnił sześć czynów stanowiących przestępstwa przywłaszczenia, kradzieży i kradzieży z włamaniem, w tym w ramach czynu ciągłego - nie budzą żadnych wątpliwości. Jeśli chodzi o powyższe modyfikacje, to Sąd uznał przede wszystkim w zakresie czynu zarzucanego oskarżonemu J. K. i opisanemu w punkcie 2 aktu oskarżenia, że nie mógł działać z góry powziętym zamiarem obejmującym okres blisko 2 lat. Tym bardziej, że ze zgromadzonego materiału dowodowego ewidentnie wynika, że oskarżony (...) zabierał rzeczy, sprzedawał je i przeznaczał uzyskane środki finansowe na swoje utrzymanie i alkohol, po czym - kiedy znów potrzebował pieniędzy - ponownie wracał i postępował w identyczny sposób. Zdaniem Sądu był to zatem zamiar odnawialny, obejmując co najwyżej kilka miesięcy. Jeśli chodzi o zabrane przez niego przedmioty, to należało przyjąć, że były to wszystkie wskazane przez pokrzywdzoną (...) z wyjątkiem mosiężnego świecznika, który stanowił wyłączną własność oskarżonego (...), co sama przyznała. Z uwagi na to, że odnośnie ubrań i kosmetyków nie była w stanie wskazać, ile dokładnie i jakie dokładnie były to rzeczy, przyjęto nieustaloną ilość i markę. Ponadto rzeczy codziennego użytku, kupowane z dość dużą częstotliwością, z pewnością stanowiły własność pokrzywdzonej (...). Wartość zabranych rzeczy ustalono na podstawie faktur i opinii biegłych, przyjmując że były to wartości minimalne. Przy czym jeśli chodzi o olej grzewczy, to przyjęto wskazaną ilość i wartość, mając na względzie, że do jego utraty dochodziło wkrótce po nabyciu, a więc mogło dojść co najwyżej do śladowego zużycia. Tym bardziej, że jak wskazała pokrzywdzona (...) w pojemniku na olej zawsze zostawała niewielka ilość oleju zmieszana z osadem. Ponadto przyjęto, że oskarżony (...) zabrał olej grzewczy w ilości nieustalonej, jednak nie mniej niż 300 litrów o wartości nieustalonej, jednak nie mniejszej niż 1.232,46 złotych. Wynikało to z faktu, że pokrzywdzona (...) nie była w stanie wskazać, jaka dokładnie była to ilość, będąc jednak pewna, że była nie mniejsza niż przyjęta.

Odnośnie modyfikacji kwalifikacji prawnych, to mając na względzie okoliczność, że w dniu (...) września (...) r. oskarżony (...) i pokrzywdzona (...) ustanowili rozdzielność majątkową, rzeczy nabyte przez pokrzywdzoną (...) po tej dacie stanowiły jej wyłączną własność. To samo tyczyło się zdaniem Sądu rzeczy podarowanych przez oskarżonego (...) synowi D. K.. Jeśli chodzi o przedmioty nabyte przed tą datą, to należało przyjąć, że wchodziły one w skład majątku dorobkowego, a więc oskarżony (...) był ich współwłaścicielem. Ponadto w dniu 20 (...) orzeczono wobec oskarżonego (...) nakaz opuszczenia budynku mieszkalnego oraz zakaz zbliżania się i kontaktowania się z pokrzywdzoną (...) i synem (...). Wcześniej miał dostęp do budynku mieszkalnego i znajdujących się w nim przedmiotów. Z tych względów Sąd uznał, że - jeśli nie dokonywał włamania - dopuścił się przestępstw przywłaszczenia lub kradzieży. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 listopada 2014 r. w sprawie o sygn. akt(...) „bezprawne rozporządzenie cudzą rzeczą stanowi przywłaszczenie karalne na podstawie art. 284 kk tylko wówczas, gdy wskazuje na zamiar pozbawienia osoby uprawnionej własności tej rzeczy, bez żadnego tytułu i ekwiwalentu, w szczególności na zamiar uczynienia z niej swojej własności. Ten zamiar może urzeczywistniać się bądź w bezprawnym zatrzymaniu cudzej rzeczy na własność, np. przez odmowę zwrotu, zaprzeczenie otrzymania, zapewnienie o zwrocie, ukrywanie itp., bądź przekazanie tej rzeczy na własność osobie trzeciej (sprzedaż, zamiana, darowizna), bądź też na bezprawnym jej zużyciu, przerobieniu”. Jak również wskazał Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 30 października 2013 r. w sprawie o sygn. akt (...) „nie budzi wątpliwości, że rzecz stanowiąca współwłasność sprawcy jest w rozumieniu przepisów prawa karnego co do przestępstw przeciwko mieniu rzeczą cudzą i tenże pogląd odnosi się nie tylko do art. 284 KK, lecz także do przestępstwa rozboju, czy też wyrębu drewna w lesie, jak i pozostałych przestępstw przeciwko mieniu. Cudzą rzeczą będzie więc także dla każdego z małżonków rzecz wchodząca w skład ich majątku wspólnego. Każde z nich ma jednak prawo do władania składnikami tego majątku”. Potwierdził to również Sąd Apelacyjny w Poznaniu, który w wyroku z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt (...)podniósł, iż „o przywłaszczeniu, w sytuacji gdy pokrzywdzonym miałby być jeden z małżonków, można by mówić wtedy, gdy jedno z nich rozporządziło mieniem większej wartości niż przypadłoby jej w następstwie podziału majątku wspólnego. Oczywiście małżonek może ponosić odpowiedzialność karną z art. 284 § 1 kk ale tylko w takim przypadku, gdy dopuszcza się rozporządzania mieniem należącym do majątku wspólnego, w taki sposób, że czyni to z zamiarem powiększenia swego majątku kosztem majątku drugiego małżonka, np. sprzedaje określona rzecz ruchomą”. Powyższe orzeczenia mają odpowiednie zastosowanie to kradzieży. Sąd uznał także, że oskarżony (...) dopuszczał się kradzieży z włamaniem. Zakwalifikował tak nie tylko zachowania, które polegały na podważeniu nieustalonym narzędziem drwi garażowych, wypchnięciu okna w salonie i podważeniu śrubokrętem drzwi balkonowych, ale również zachowania, które polegały na uzyskaniu dostępu do rzeczy przy użyciu posiadanych przez siebie oryginalnych kluczy, w tym znajdujących się w posiadaniu (...), które zabierał mu albo które ten mu wydał pod wpływem próśb, gróźb lub nakłaniania, jednak wbrew wiedzy i woli (...), w czasie obowiązywania nakazu opuszczenia budynku mieszkalnego oraz zakazu zbliżania się i kontaktowania się z (...) i (...). Zważywszy na okoliczność, że w dniu 20 (...) orzeczono wobec oskarżonego (...) nakaz opuszczenia budynku mieszkalnego oraz zakaz zbliżania się i kontaktowania się z pokrzywdzoną (...) i synem (...), a co za tym idzie nie mógł tam zamieszkiwać i przebywać, a pokrzywdzona (...) zamykała budynek mieszkalny i garaż na klucz, zabezpieczając w ten sposób znajdujące się tam mienie i wyraźnie komunikując otoczeniu, w tym oskarżonemu J. K., że nie chce by ktokolwiek poza osobami uprawnionymi miał do nich dostęp, należało przyjąć, że dopuszczał się kradzieży z włamaniem. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 18 lutego 1972 r. w sprawie o sygn. akt(...), „zabór mienia z pomieszczenia zamkniętego, które sprawca otworzył kluczem właściwym (oryginalnym) wbrew woli osoby uprawnionej do dysponowania tym pomieszczeniem, działając w zamiarze dokonania w ten sposób kradzieży, wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 208 Kodeksu karnego”. Jak z kolei wskazał w wyroku z dnia 9 listopada 1971 r. w sprawie o sygn. akt V KRN 406/71, „kradzież pieniędzy z zamkniętego pokoju w mieszkaniu pokrzywdzonego, dokonana przez oskarżonych po dostaniu się do mieszkania przez okno i otwarciu drzwi do pokoju znalezionym kluczem, zawiera znamiona kradzieży z włamaniem w rozumieniu art. 208 Kodeksu karnego z 1969 r.”. Jednocześnie Sąd uznał, że możliwy jest zbieg kumulatywny przestępstwa kradzieży z włamaniem i kradzieży, dokonanych w ramach czynu ciągłego. „Kradzież w warunkach czynu ciągłego - częściowo zwykła, częściowo z włamaniem. W przypadku zachowania sprawcy, które polega na zaborze z kilku pomieszczeń, z których część jest zabezpieczona (zamknięta), część zaś nie jest zabezpieczona (otwarta) - np. zabór w celu przywłaszczenia różnych rzeczy ruchomych z kilku piwnic znajdujących się w tym samym budynku mieszkalnym, z których część jest zamknięta, część zaś otwarta dokonany jednego popołudnia - w razie przyjęcia, że zachowanie sprawcy spełnia warunki tzw. czynu ciągłego, opisane w art. 12 kk, a więc potraktowania wszystkich zachowań jako jednego czynu zabronionego, możliwa jest kumulatywna kwalifikacja takiego czynu ciągłego na podstawie art. 278 § 1 i art. 279 § 1 w zw. z art. 12 kk przy zastosowaniu art. 11 § 2 kk” (komentarz do art. 279 kk, tom II, red. Królikowski 2013, wyd. 1/Wilk) . Potwierdził to także Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 stycznia 1983 r. w sprawie o sygn. akt IV KR 341/82, stwierdzając iż „należy przyjąć kumulatywny zbieg przepisów ustawy w sytuacji, gdy na przestępstwo ciągłe składają się przestępstwa różnych typów (w rozpoznawanej sprawie przestępstwa z art. 208 kk i 201 kk)”. Zważywszy na okoliczność, że oskarżony (...) dopuścił się tych czynów przed dniem 1 lipca 2015 r., kiedy obowiązywały korzystniejsze dla niego zasady zaliczania czasu zatrzymania, przyjęto że na podstawie art. 4 § 1 kk należy zastosować ustawę wówczas obowiązującą.

Nie ulega wątpliwości, że oskarżony (...) wyczerpał znamiona przestępstw przywłaszczenia, kradzieży i kradzieży z włamaniem, albowiem zabierał rzeczy znajdujące się w garażu, pomieszczeniu gospodarczym przy garażu, budynku mieszkalnym i z samochodu, wiedząc że wchodzą one w skład majątku dorobkowego albo stanowią wyłączną własność pokrzywdzonej (...). Niewątpliwie chciał tego dokonać. Ponadto dostał się do wnętrza pomieszczeń poprzez pokonanie przeszkody uniemożliwiającej swobodny dostęp do tych czasy, z pewnością mając świadomość jej istnienia i chcąc ją przełamać. Nie zaistniały tu jakiekolwiek okoliczności wyłączające jego winę.

Wymierzając karę oskarżonemu J. K. kierowano się dyrektywami wymiaru kary wskazanymi w treści art. 53 kk, mając w szczególności na uwadze motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, stopień społecznej szkodliwości czynu, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, dostosowanie dolegliwości kary do stopnia winy, cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Dyrektywy te dzieli się na okoliczności obciążające i okoliczności łagodzące.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na znaczny stopień społecznej szkodliwości czynów zarzucanych oskarżonemu J. K., przy której Sąd kierował się wskazówkami wynikającymi z treści art. 115 § 2 kk. Wzięto zatem pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynów, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Okolicznością obciążającą jest tu przede wszystkim działanie na szkodę osób najbliższych, to jest bezpośrednio pokrzywdzonej (...), a pośrednio również syna (...). Oskarżony (...) zupełnie nie liczył się z ich potrzebami i uczuciami, częstokroć zabierając rzeczy podstawowego użytku, takie jak olej grzewczy, komputery, ubrania, kosmetyki czy zabawki. Wskutek tego pokrzywdzona (...) i syn (...) ponosili szereg negatywnych konsekwencji. W szczególności nie mieli czym ogrzewać budynku mieszkalnego w okresie zimowym. Na niekorzyść oskarżonego (...) przemawia także to, że dopuszczał się takich zachowań wielokrotnie, częstokroć dzień po dniu, czyniąc to na przestrzeni blisko 4 lat i w poczuciu całkowitej bezkarności. W tym miejscu wskazać należy w szczególności na sytuacje, w których wchodził do budynku mieszkalnego, gdy znajdowali się w nim pokrzywdzona (...) lub syn (...), zabierając stamtąd rzeczy i mając świadomość ich bezsilności. Na zuchwałość oskarżonego (...) wskazuje także fakt, że wielokrotnie przychodził do szkoły syna (...) i zabierał mu klucze do budynku mieszkalnego albo otrzymywał je od niego pod wpływem próśb, gróźb lub nakłaniania. Nie bez znaczenia jest także znaczna wartość zabranych rzeczy, w szczególności biżuterii, oleju i komputerów, jak również okoliczność, że oskarżony (...) sprzedawał te przedmioty, a uzyskane środki finansowe przeznaczał między innymi na alkohol. Okolicznością obciążającą jest także wielokrotna karalność oskarżonego (...), na co wskazuje karta karna (k.1046-1047), w tym za przestępstwa przeciwko mieniu, która jednoznacznie wskazuje, że jest on człowiekiem regularnie naruszającym porządek prawny i nic sobie nie robiącym z konsekwencji, jakie może związku z tym ponieść. Jednocześnie wskazać należy, że mimo upływu czasu i mimo pobytu w zakładzie karnym, gdzie odbywał karę pozbawienia wolności orzeczoną w innej sprawie, oskarżony (...) nie zrozumiał naganności swojego postępowania. Przemawia za tym chociażby treść ostatnich listów kierowanych do żony (...). Okoliczności łagodzących nie stwierdzono.

Mając powyższe na uwadze, Sąd doszedł do przekonania, że karami właściwymi dla oskarżonego (...), skazanego na podstawie art. 284 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk (pierwszy czyn), art. 284 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk (drugi czyn), art. 284 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk (trzeci czyn), art. 279 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk (czwarty czyn), art. 279 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk (piąty czyn) i art. 279 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk (szósty czyn) będą wymierzone mu na podstawie art. 284 § 1 kk (pierwszy czyn), art. 284 § 1 kk (drugi czyn), art. 284 § 1 kk (trzeci czyn), art. 279 § 1 kk (czwarty czyn), art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk (piąty czyn) i art. 279 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk (szósty czyn) kary 10 miesięcy pozbawienia wolności (pierwszy czyn), 4 miesięcy pozbawienia wolności (drugi czyn), 3 miesięcy pozbawienia wolności (trzeci czyn), 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności (czwarty czyn), 1 roku pozbawienia wolności (piąty czyn) i 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności (szósty czyn). W obecnie Sądu, biorąc pod uwagę wszelkie okoliczności niniejszej sprawy, stanowią one odpowiednią reakcję na zachowania, których się dopuścił. Orzeczenie kar innego rodzaju lub w niższym wymiarze byłoby orzeczeniem rażąco niesprawiedliwym. Jednocześnie Sąd, na podstawie 85 kk, art. 86 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk, połączył je i wymierzył karę łączną 3 lat pozbawienia wolności. Oskarżony (...) musi ponieść dotkliwe konsekwencje swojego postępowania. Tylko w taki sposób może zrozumieć naganność czynów, których się dopuścił. Tylko odbycie kary w warunkach izolacji penitencjarnej spełni zarówno jej cele indywidualne, jak i generalne. Przy czym Sąd, na podstawie art. 63 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk, zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności czas zatrzymania od dnia (...) do dnia 12 października 2012 r.

Jednocześnie Sąd, na podstawie art. 46 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk, orzekł wobec oskarżonego (...) obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej (...) kwoty 21.428,54 złotych. Biorąc pod uwagę, że oskarżony (...) dopuścił się przestępstw przywłaszczenia, kradzieży i kradzieży z włamaniem rzeczy wchodzących w skład majątku dorobkowego, jak również rzeczy stanowiących wyłączną własność pokrzywdzonej (...), Sąd uznał, że powinien zwrócić jej połowę wartości tych pierwszych i całą wartość tych drugich, nie biorąc pod uwagę tych przedmiotów, które zostały odzyskane. Tym samym Sąd uznał, że udział oskarżonego (...) we własności rzeczy wspólnych wynosi 1/2.

Dodatkowo Sąd, na podstawie art. 230 § 2 kpk, nakazał zwrócić K. S. dowody rzeczowe w postaci konsoli, zasilacza, etui i gier, opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr 04/12 pod poz. 1-4, a pokrzywdzonej (...) dowody rzeczowe w postaci paska, guzika, kawałka skóry, metki i opakowania, stanowiące złącznik do akt sprawy. Z kolei dowody rzeczowe w postaci wkładek i kluczy, opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr 01/244/12 pod poz. 1-3 nakazał zniszczyć, a dowody rzeczowe w postaci śladów linii papilarnych, opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr 01/244/12 pod poz. 4-5, pozostawić w aktach sprawy. Biorąc pod uwagę, że rzeczy zabezpieczone podczas przeszukania i złożone do akt sprawy należały do wskazanych osób, powinny być wydane ich właścicielom.

Jednocześnie Sąd, na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 kpk, zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy adw. (...) kwotę 840 złotych powiększoną o podatek od towarów i usług w kwocie 193,20 złotych tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu J. K. z urzędu, które nie zostało uiszczone w jakiejkolwiek części. Zostało ono wyliczone w ten sposób, że stawkę podstawową za postępowanie zwyczajne w kwocie 420 złotych podwyższono o kwotę 420 złotych za 5 dodatkowych terminy rozprawy (20% x 420 złotych). Tak uzyskaną należność należało podwyższyć o podatek od towarów i usług (23% x 840 złotych).

Ponadto Sąd, na podstawie art. 624 § 1 kpk, zwolnił oskarżonego (...) od kosztów sądowych w całości, mając na względzie fakt, że przez dłuższy czas był pozbawiony wolności i nie uzyskiwał żadnych dochodów. Tym samym obciążanie go tymi należnościami było by bezzasadne.