UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2017 roku powódka (...) – Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wniosła do Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie pozew przeciwko (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej z siedzibą w S. o zapłatę kwoty 417, 93 zł z odsetkami: ustawowymi od dnia 19 sierpnia 2015 roku do 31 grudnia 2015 roku od kwoty 192, 09 zł, od dnia 21 sierpnia 2015 roku do 31 grudnia 2015 roku od kwoty 84, 37 zł, a z ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 1 stycznia 2016 roku oraz od kwoty 276, 46 zł od dnia 20 lutego 2016 roku, a nadto kosztów postępowania. W uzasadnieniu powódka podała, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. sprzedała pozwanej spółce towar, z tytułu czego wystawiła faktury VAT na łączną kwotę 417, 93 zł, której należności pozwana nie uiściła. Powódka podała, że w dniu 7 marca 2017 roku na mocy umowy przelewu wierzytelności (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. przeniosła na powódkę w całości swoją niespłaconą i wymagalną wierzytelność z tytułu niezapłaconych należności za sprzedane towary i usługi objętego wskazanymi fakturami VAT.

W złożonej odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania. W uzasadnieniu pozwana podniosła, że należności zostały uiszczone w całości, i tak: należność w łącznej kwocie 276, 46 zł wynikająca z faktury VAT nr (...) została uregulowana w dniu 28 sierpnia 2015 roku przelewem bankowym; należność w kwocie 122, 06 zł wynikająca z faktury VAT nr (...) uregulowana w dniu 18 lutego 2016 roku przelewem bankowym, w tym że przedmiotowa należność została pomniejszona o kwotę 19,41 zł wynikającą z faktury korygującej. Pozwana podniosła, że strona powodowa już przed wniesieniem pozwu miała wiedzę na temat tego, iż przedmiotowe należności zostały uregulowane.

W piśmie z dnia 5 lipca 2017 roku powódka zwróciła uwagę, iż pozwany opóźnił się z płatnością w znacznej części, gdyż faktura VAT nr (...) z dnia 3 sierpnia 2015 roku z terminem płatności do dnia 17 sierpnia 2015 roku została uregulowana w dniu 28 sierpnia 2015 roku, faktura VAT nr (...) z dnia 6 sierpnia 2015 roku z terminem płatności do dnia 20 sierpnia 2015 roku została uregulowana dnia 28 sierpnia 2015 roku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 3 sierpnia 2015 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wystawiła (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. fakturę VAT nr (...) tytułem sprzedaży towaru w niej wskazanego na łączną kwotę 192, 09 zł z terminem płatności ustalonym na dzień 17 sierpnia 2015 roku.

W dniu 6 sierpnia 2015 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wystawiła (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. fakturę VAT nr (...) tytułem sprzedaży towaru w niej wskazanego na łączną kwotę 84, 37 zł z terminem płatności ustalonym na dzień 20 sierpnia 2015 roku.

W dniu 28 sierpnia 2015 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. uiściła na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. łączną kwotę 276, 46 zł tytułem płatności za fakturę VAT nr (...).

W dniu 26 stycznia 2016 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wystawiła (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. fakturę korygującą do faktury nr (...) zmniejszając należność z niej wynikającą o kwotę 19, 41 zł.

W dniu 5 lutego 2016 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wystawiła (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. fakturę VAT nr (...) tytułem sprzedaży towaru w niej wskazanego na łączną kwotę 141, 47 zł z terminem płatności ustalonym na dzień 19 lutego 2016 roku.

W dniu 18 lutego 2016 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. uiściła na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. łączną kwotę 122, 06 zł tytułem płatności za fakturę VAT nr (...)

Dowód:

−: informacja KRS dot. pozwanej k. 6-18,
−: informacja GUS dot. pozwanej k. 23,
−: faktura VAT k. 30-31, 34, 36-37, 103-104, 105-107,
−: dokument wydania k. 32,
−: wydanie k. 33, 35, 38,
−: potwierdzenie przelewu k. 69,
−: korekta faktury k. 70.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w S. powstała w wyniku przekształcenia (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. zgodnie z uchwałą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. z dnia 25 maja 2016 roku.

Dowód:

−: informacja KRS dot. pozwanej k. 6-18, 62-68.

W dniu 7 marca 2017 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. (działająca jako cedent) zawarła z (...) – Finanse spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. (działającą jako cesjonariusz) umowę o przeniesieniu wierzytelności.

Na mocy umowy cedent przeniósł na rzecz cesjonariusza prawo własności wierzytelności z tytułu niezapłaconych należności za sprzedane towary i usługi objęte fakturami VAT wymienionymi szczegółowo w złączniku nr 1 (§ 2 ust. 1 w zw. z § 1 ust. 1 umowy). Szczegółowy wykaz wierzytelności będących przedmiotem umowy zawierać miał załącznik nr 1 do umowy (§ 1 ust. 3 umowy).

W załączniku nr 1 do umowy ujęta została wierzytelność przysługująca od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. w kwocie 417, 93 zł wynikająca z faktur VAT nr (...).

Pismem z dnia 7 marca 2017 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. zawiadomiła (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. o dokonanym przelewie wierzytelności.

Pismem z dnia 23 marca 2017 roku (...) – Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wezwała (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. do zapłaty łącznej kwoty 417, 93 zł.

Dowód:

−: informacja KRS dot. powódki k. 19-22,
−: informacja KRS dot. cedenta k. 24-29,
−: umowa o przeniesieniu wierzytelności z załącznikiem k. 39-44,
−: zawiadomienie o przelewie wierzytelności k. 46-48,
−: wezwanie do zapłaty k. 45.

−: informacja GUS dot. pozwanej k. 23.

W piśmie z dnia 25 marca 2017 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w S. poinformowała, że należności, które objęte były umową o przeniesienie wierzytelności nie istnieją, gdyż uiszczone zostały w całości przelewem bankowym.

Dowód:

−: pismo z dn. 24.03.2017 r. k. 71-72.

W rejestrze zakupów (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. pod pozycją sierpień 2015 roku ujęto fakturę z dnia 3 sierpnia 2015 roku nr (...) oraz fakturę z dnia 6 sierpnia 2015 roku nr (...), w rejestrze zakupów VAT pod pozycją luty 2016 roku ujęto fakturę z dnia 5 lutego 2016 roku nr (...).

Dowód:

−: rejestr zakupów k. 85-102.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione jedynie częściowo.

Wstępnie wskazać należy, że legitymacje czynną do występowania w sprawie powódka wywodziła z zawartej ze spółką (...) umowy o przeniesienie wierzytelności, której przedmiotem były należności z tytułu sprzedaży towarów przysługujące cedentowi względem pozwanej. Zgodnie z art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (§ 1). Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (§ 2). W wyniku przelewu przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który w ten sposób zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego jaki go wiązał z dłużnikiem. Wątpliwości Sądu nie budziła skuteczność dokonanego przelewu, nadto okoliczność ta nie była również kwestionowana przez pozwaną.

W rozpoznawanej sprawie powódka domagała się zapłaty kwoty 417, 93 zł jako łącznej ceny za sprzedany przez pierwotnego wierzyciela na rzecz pozwanej towar wymieniony w fakturach VAT nr: (...), (...), (...).

Podstawę prawną żądania pozwu stanowił zatem art. 535 § 1 k.c. zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Pozwana kwestionując żądanie pozwu podniosła, że należności te uregulowała jeszcze przed wniesieniem pozwu.

Przechodząc do rozważań merytorycznych wskazać należy, iż okoliczności kluczowe dla rozstrzygnięcia sprawy pozostawały w zasadzie bezsporne. Poza przedmiotem sporu pozostawał fakt zawarcia pomiędzy pierwotnym wierzycielem, a pozwaną umowy sprzedaży na mocy której podmiot ten wystawił pozwanej faktury VAT, a także, co wynika z pisma stanowiącego replikę odpowiedzi na pozew, uiszczenie przez pozwaną należnej pierwotnemu wierzycielowi ceny za sprzedany towar.

Podkreślić bowiem należy, iż z analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności faktur VAT w powiązaniu z wyciągiem z rachunku bankowego, wynika, iż należność z faktury z dnia 3 sierpnia 2015 roku (nr (...)) z terminem płatności ustalonym na dzień 17 sierpnia 2015 roku oraz należność z faktury z dnia 6 sierpnia 2015 roku (nr (...)) uiszczone zostały przez pozwaną w dniu 28 sierpnia 2015 roku.

Zauważyć należy, iż należność wynikająca z faktury nr (...) uregulowana została przez pozwaną w dniu 18 lutego 2016 roku, a więc przed terminem zapłaty z niej wynikającym, który ustalony został na dzień 19 lutego 2016 roku.

W konsekwencji więc, pozwana, jeszcze przed wniesieniem pozwu i dokonanym przelewem wierzytelności, uiściła na rzecz pierwotnego wierzyciela ceny w związku z zawartą umową sprzedaży, tym samym zrealizowała ciążący na niej obowiązek.

Zaznaczenia jednak wymaga, iż należności wynikające z faktur (...) uregulowane zostały przez pozwaną z niewielkim opóźnieniem. Zgodnie z art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W konsekwencji powództwo okazało się uzasadnione częściowo w zakresie żądania odsetkowego: od kwoty 192, 09 zł od dnia 18 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty – 28 sierpnia 2015 roku oraz od kwoty 84, 37 zł od dnia 21 sierpnia 2015 roku do dnia 28 sierpnia 2015 roku. W pozostałym zakresie, z uwagi na uiszczenie przez pozwaną należnej ceny, powództwo okazało się nieuzasadnione.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w pkt I oraz II sentencji wyroku.

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o treść przedłożonych do akt dowodów z dokumentów. Sąd nie miał podstaw, by odmówić wiarygodności dokumentom, a ich autentyczność nie była kwestionowana.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu (pkt III sentencji wyroku) znajduje podstawę 108 § 1 zd. 1 k.p.c. w związku z art. 98 § 1 i 3 k.p.c oraz art. 100 zd. 2 k.p.c. Z uwagi na to, iż powództwo okazało się uzasadnione jedynie w niewielkim zakresie co do roszczenia odsetkowego uznać należało, iż pozwana uległa jedynie co do nieznacznej części swojego żądania. Na koszty poniesione przez pozwaną złożyła się opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa – 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 90 zł (ustalone na podstawie § 2 pkt 1rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych).

Przewodniczący:	SSR Kornelia Żminkowska
Protokolant:	Agata Kicińska

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE