Sygn. akt VIII U 815/17
Decyzją z 10.03.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. ustalił podstawę wymiaru składek M. K. z tytułu zatrudnienia w firmie (...) Sp. z o.o. od 1.08.2016r. w kwocie 2500zł, zarzucając pozorność i sprzeczność z zasadami współżycia społecznego czynności prawnej dotyczącej zmiany warunków pracy i płacy od dnia 1.08.2016r. o podwyższeniu ubezpieczonej wynagrodzenia do wysokości 4500 zł miesięcznie.
/decyzja k. 1-8 akt ZUS/
Uznając w/w decyzję za krzywdzącą zarówno wnioskodawczyni M. K., jak i płatnik składek złożyli od niej odwołania, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez ustalenie, że wnioskodawczyni podlega od dnia 1.08.2016r. ubezpieczeniom społecznym z zadeklarowaną kwotą podstawy wymiaru składek 4500 zł miesięcznie oraz wnieśli o zasądzenie na rzecz płatnika składek od organu rentowego kosztów ewentualnego zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
/ odwołania k. 2-7, k. 2-4 załączonych akt VIII U 816/17/
W odpowiedziach na odwołania, ZUS wniósł o ich oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.
/ odpowiedź na odwołanie k. 9-10, k. 6-7 załączonych akt VIII U 816/17/
Postanowieniem z dnia 30.08.2017r. Sąd Okręgowy w Łodzi połączył sprawę z odwołania płatnika składek o sygn. akt VIII U 816/17 ze sprawą z odwołania M. K. o sygn. VIII U 815/17 celem wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia.
/postanowienie – e-prot. z 30.08.2017r. w sprawie VIII U 816/17: 00:03:25/
Na rozprawie w dniu 12.03.2018r. – bezpośrednio poprzedzającej wydanie wyroku w niniejszej sprawie – pełnomocnik wnioskodawczyni i płatnika składek poparł odwołania oraz wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, natomiast pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołań.
/ e-prot. z 12.03.2018r.: 00:01:45, 00:04:13, 00:35:21, 00:41:25/
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:
Płatnik składek (...) Sp. z o.o. jest firmą transportową, obsługującą zlecenia międzynarodowe, w której jest zapotrzebowanie na pracowników znających języki obce do kontaktów z klientami zagranicznymi. Firma płatnika początkowo przede wszystkim współpracowała z klientami francuskojęzycznymi, a dopiero później zaczęła także współpracę z innymi rynkami np. niemieckim.
/ niesporne, a nadto zeznania M. P. (1) w imieniu płatnika składek e-prot. z 30.08.2017r.: 00:22:46-00:42:42 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:22:03-00:29:50, zeznania świadka M. P. (2) e-prot. z 30.08.2017r.: 00:47:45-01:01:28, zeznania świadka P. K. (1) e-prot. z 27.11.2017r.: 00:27:17-00:42:50, zeznania świadka K. H. e-prot. z 14.02.2018r.: 00:02:59-00:27:37 /
M. K. urodziła się w dniu (...) Wnioskodawczyni biegle włada językiem angielskim i językiem francuskim. Ukończyła studia wyższe licencjackie na Uniwersytecie (...) na Wydziale Filologii Romańskiej w 2011r. na kierunku filologia w specjalności filologia romańska.
/ akta osobowe k. 21: kwestionariusz osobowy część A akt osobowych k. A-1, kwestionariusz osobowy dla pracownika k. B-1 część B akt osobowych, kserokopia dyplomu k. A-4 część A akt osobowych/.
M. K. była zatrudniona w firmie (...) od dnia 14.06.2012r. do dnia 29.02.2016r., na stanowisku pracownika biurowego w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem 2500 zł miesięcznie. Pracując w w/w firmie wnioskodawczyni zajmowała się obsługą klientów zagranicznych w zakresie zleceń transportowych.
/ świadectwo pracy k. 26, a nadto akta osobowe k. 21: świadectwo pracy z 29.02.2016r. K A-3 część A, orzeczenie lekarskie z 12.06.2015r. k. A-2 akt osobowych, kwestionariusz osobowy k. A-1 akt osobowych, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 30.08.2017r.: 00:02:12-00:22:06 w zw.z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:07:43-00:18:36, zeznania M. P. (1) w imieniu płatnika składek e-prot. z 30.08.2017r.: 00:22:46-00:42:42 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:22:03-00:29:50, zeznania świadka K. H. e-prot. z 14.02.2018r.: 00:02:59-00:27:37/
W dniu 1.03.2016r. M. K. zawarła z płatnikiem składek (...) Sp. z o.o. umowę o pracę na czas nieokreślony od dnia 1.03.2016r. w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem 2500 zł brutto miesięcznie na stanowisku pracownika biurowego. / akta osobowe k. 21: umowa k. B-2 część B akt osobowych, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 30.08.2017r.: 00:02:12-00:22:06 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:07:43 i e-prot. z 12.03.2018r.: 00:07:43-00:18:36 , zeznania M. P. (1) w imieniu płatnika składek e-prot. z 30.08.2017r.: 00:22:46-00:42:42 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:22:03 i e-prot. z 12.03.2018r.: 00:22:03-00:29:50 , zeznania świadka K. H. e-prot. z 14.02.2018r.: 00:02:59-00:27:37/
Bezpośrednim przełożonym wnioskodawczyni był zatrudniony na stanowisku kierownika działu sprzedaży K. H., który szkolił ją w początkowym okresie zatrudnienia w firmie płatnika składek. Początkowo K. H. nadzorował pracę wnioskodawczyni, ale po pewnym czasie, gdy okazało się, że M. K. bardzo dobrze radzi sobie na powierzonym stanowisku i ma dobre wyniki K. H. przestał ją kontrolować. K. H. zgodnie z umową o pracę z dnia 1.03.2016r. został zatrudniony na stanowisku kierownika działu sprzedaży w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem w wysokości ok. 2500 zł miesięcznie. W okresie od maja do lipca 2016r. K. H. otrzymywał premię uznaniową w kwocie 3.900 zł (łącznie z wynagrodzeniem otrzymywał miesięcznie 6.400 zł), ponieważ udało mu się pozyskać do współpracy angielskiego klienta, co z jego strony wiązało się to z dodatkowym nakładem pracy. Zdarza się, że w branży, w której działa firma płatnika składek konkurencyjne firmy starają się przejąć pracowników i składają im oferty pracy. Taką ofertę otrzymał m.in. K. H.. Jest to główna metoda pozyskiwania nowych pracowników.
/zestawienie zatrudnionych pracowników i wynagrodzeń k. 89-92, lista płac – k.93, zeznania świadka K. H. e-prot. z 14.02.2018r.: 00:02:59-00:27:37, akta osobowe K. H. k. 93, a w nich: umowa o pracę k. B2 część B akt osobowych, karta wynagrodzeń k. B 21 cześć B akt osobowych, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 30.08.2017r.: 00:02:12-00:22:06 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:07:43-00:18:36, zeznania M. P. (1) w imieniu płatnika składek e-prot. z 30.08.2017r.: 00:22:46-00:42:42 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:22:03-00:29:50/
Płatnik składek w dniu 9.03.2016r. zgłosił wnioskodawczynię do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych od dnia 1.03.2016r.
/akta osobowe k. 21: druk (...) P (...) k. B-19 część B akt osobowych/
M. K. prowadziła korespondencję e-mailową, a także tradycyjną oraz rozmowy telefoniczne głównie w języku angielskim, a czasem w języku francuskim z klientami płatnika. Zajmowała się poszukiwaniem nowych klientów oraz utrzymywaniem kontaktów z dotychczasowymi. Wnioskodawczyni była jedynym pracownikiem w firmie płatnika posługującym się biegle językiem francuskim. Zajmowała się transportem spedycyjnym.
/ wydruk e-maili w aktach ZUS, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 30.08.2017r.: 00:02:12-00:22:06 w zw. z e-prto. z 12.03.2018r.: 00:07:43-00:18:36, zeznania M. P. (1) w imieniu płatnika składek e-prot. z 30.08.2017r.: 00:22:46-00:42:42 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:22:03-00:29:50, zeznania świadka P. S. e-prot. z 27.11.2017r.: 00:07:04-00:25:23, zeznania świadka P. K. (1) e-prot. z 27.11.2017r.: 00:27:17-00:42:50/
W firmie płatnika było zatrudnionych kilkunastu kierowców. Pracownicy biurowi dzielili się pracą związaną z ustalaniem tras kierowców. Wnioskodawczyni kontaktowała się w tym przedmiocie telefonicznie z kierowcami.
/ zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 30.08.2017r.: 00:02:12-00:22:06 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:07:43 i e-prto. z 12.03.2018r.: 00:07:43-00:18:36, zeznania M. P. (1) w imieniu płatnika składek e-prot. z 30.08.2017r.: 00:22:46-00:42:42 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:22:03-00:29:50/
M. K. wystąpiła do płatnika składek z wnioskiem z dnia 28.06.2016r. o zmniejszenie wymiaru czasu pracy. Było to podyktowane jej sytuacją rodzinną, albowiem wnioskodawczyni chciała się zająć samotnie mieszkającą ciężko chorą mamą, której stan zdrowia uległ pogorszeniu. Wnioskodawczyni uzasadniając swój wniosek poinformowała pracodawcę jedynie o tym, że przyczyną zmniejszenia wymiaru pracy są jej sprawy osobiste, nie podając o co dokładnie chodzi. Pracodawca przychylił się do wniosku M. K. i aneksem do umowy o pracę, strony zmieniły od dnia 1.07.2016r. wymiar czasu pracy na ½ etatu oraz wynagrodzenie na 1250zł brutto miesięcznie, natomiast pozostałe warunki zatrudnienia skarżącej nie uległy zmianie.
/akta osobowe k. 21: wniosek k. B-20 część B akt osobowych, porozumienie k. B-21 część B akt osobowych, aneks k. B-22 część B akt osobowych, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 30.08.2017r.: 00:02:12-00:22:06 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:07:43-00:18:36, zeznania M. P. (1) w imieniu płatnika składek e-prot. z 30.08.2017r.: 00:22:46-00:42:42 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:22:03-00:29:50, zeznania świadka P. S. e-prot. z 27.11.2017r.: 00:07:04-00:25:23 /
W okresie od dnia 1.03. do 30.06.2016r. do obowiązków pracowniczych wnioskodawczyni na stanowisku pracownika biurowego należała obsługa transportu w języku angielskim, przy czym po zmianie umowy od dnia 1.07.2016r. nie zmniejszył się zakres obowiązków wnioskodawczyni, a jedynie skróceniu uległ czas świadczenia pracy przez skarżącą.
/ akta osobowe k. 21: zakres obowiązków k. B-14 akt osobowych, zakres obowiązków z 1.07.2016r. karta nienumerowana w aktach osobowych część B/
Na pół etatu wnioskodawczyni pracowała w godzinach od 8.00 do 12.00. Po podpisaniu w/w aneksu wnioskodawczyni obowiązkami związanymi z opieką nad chorą matką dzieliła się z siostrą.
/ zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 30.08.2017r.: 00:02:12-00:22:06 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:07:43-00:18:36/
W dniu 1.08.2016r. nastąpiła kolejna zmiana warunków pracy i płacy M. K. u płatnika składek w ten sposób, że aneksem do umowy o pracę z dnia 1.08.2016r. strony ponownie ustaliły pełny wymiar czasu pracy ubezpieczonej z wynagrodzeniem w wysokości 4500zł brutto miesięcznie na stanowisku pracownik biurowy – menager transportu.
/ akta osobowe k. 21: porozumienie k. B-24 część B akt osobowych, aneks z 1.08.2016r. k.k. B-24 część B akt osobowych/
W dacie podpisywania w/w aneksów z dnia 1.07.2016r. i z dnia 1.08.2017r. wnioskodawczyni była w ciąży. Wnioskodawczyni dowiedziała się, że jest w ciąży w połowie kwietnia 2016r. po wykonaniu testu ciążowego. Wnioskodawczyni poinformowała pracodawcę, że jest w ciąży na przełomie kwietnia i maja 2016r.
/ karta ciąży k. 23-24, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 30.08.2017r.: 00:02:12-00:22:06 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:07:43-00:18:36, zeznania M. P. (1) w imieniu płatnika składek e-prot. z 30.08.2017r.: 00:22:46-00:42:42 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:22:03-00:29:50/
W karcie ciąży odnotowano, że ostatnia miesiączka miała miejsce u odwołującej w dniu 11.03.2016r., a przewidywany termin porodu to 21.12.2016r. Ubezpieczona urodziła dziecko w dniu 29.12.2016r.
/ karta ciąży k. 23-24, akt urodzenia k. 25, a nadto oryginały karty ciąży i skróconego odpisu urodzenia dziecka w kopercie za kartą 27, dokumentacja medyczna k. 31-54/
Wnioskodawczyni była niezdolna do pracy z powodu choroby przypadającej w okresie ciąży od dnia 1.10.2016r. do dnia porodu.
/ akta osobowe k. 21: zwolnienia lekarskie k. B-33, B-34, B-35, B-36 część B akt osobowych, lista obecności k. C-8 część C akt osobowych, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 30.08.2017r.: 00:02:12-00:22:06 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:07:43-00:18:36/
Po urodzeniu dziecka wnioskodawczyni przebywała na urlopie macierzyńskim.
/akta osobowe k. 21: wniosek k. B-37 część B akt osobowych, list obecności k. C-7 część C akt osobowych/
W pisemnym zakresie obowiązków na w/w stanowisku pracodawca wskazał, że do powierzonych wnioskodawczyni zadań należy m.in. sprawdzanie i odbieranie poczty w formie tradycyjnej i elektronicznej, prowadzenie korespondencji również w języku francuskim, tłumaczenie korespondencji.
/akta osobowe k. 21: pisemny zakres obowiązków k. B-28 cześć B akt osobowych/
W sierpniu 2016r. płatnik składek zatrudnił A. C. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pracownika biurowego z wynagrodzeniem 1850 zł oraz P. K. (2) (na podstawie umowy o pracę z dnia 1.08.2016r. na czas określony od dnia 1.08.2016r. do dnia 31.08.2016r. a następnie umowy o pracę z dnia 1.09.2016r. na czas nieokreślony na pół etatu z wynagrodzeniem 925 zł brutto miesięcznie), która miała przejąć obowiązki wnioskodawczyni po urodzeniu przez nią dziecka. P. K. (2) posługuje się językiem angielskim, nie włada w zasadzie językiem francuskim, uczyła się go krótko. Wnioskodawczyni, która obok K. H. miała najdłuższe doświadczenie w firmie płatnika szkoliła nowozatrudnionych pracowników, m.in. szkoliła A. C. i P. K. (2), ale także wcześniej P. S., zatrudnionego od maja 2016 roku. Szkoleniem nowo zatrudnionych pracowników zajmował się także K. H.. Wnioskodawczyni nie zdążyła przed powstaniem niezdolności do pracy z powodu choroby w okresie ciąży przeszkolić w pełnym zakresie P. K. (2). W dniu 15.11.2016r. P. K. (2) zawarła z płatnikiem składek aneks do umowy o pracę, w którym strony ustaliły, że będzie zatrudniona na stanowisku „pracownik biurowy – menadżer transportu”, w pełnym wymiarze czasu pracy i będzie uzyskiwać wynagrodzenie w wysokości 4500 zł brutto miesięcznie. Gdy wnioskodawczyni przebywała od dnia 1.10.2016r. na ciągłym zwolnieniu lekarskim z powodu niezdolności do pracy z uwagi na chorobę przypadającą w okresie ciąży, jej obowiązki pracownicze przejęła częściowo P. K. (2), ale także P. S. i K. H.. Płatnik zwiększył P. K. (2) wymiar etatu do pełnego wymiaru. Od lutego 2017r. P. K. (2) była niezdolna do pracy wskutek ciąży i obecnie przebywa na urlopie macierzyńskim.
/zestawienie pracowników – k.89, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 30.08.2017r.: 00:02:12-00:22:06 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:07:43-00:18:36, zeznania M. P. (1) w imieniu płatnika składek e-prot. z 30.08.2017r.: 00:22:46-00:42:42 w zw. e-prot. z 12.03.2018r.: 00:22:03-00:29:50 , zeznania świadka M. P. (2) e-prot. z 30.08.2017r.: 00:47:45-01:01:28, zeznania świadka P. S. e-prot. z 27.11.2017r.: 00:07:04-00:25:23, zeznania świadka P. K. (1) e-prot. z 27.11.2017r.: 00:27:17-00:42:50, zeznania świadka K. H. e-prot. z 14.02.2018r.: 00:02:59-00:27:37, akta osobowe P. K. (2) k. 93, a w nich: umowa o pracę k. B2 część B akt osobowych, umowa o pracę – B 17 część B akt osobowych, lista wynagrodzeń k. B18 część B akt osobowych, karta czasu pracy k. B 19 część B akt osobowych, aneks z 15.11.2016r. k. B20 część B akt osobowych, zakres obowiązków k. B22 część B akt osobowych/.
Przed sierpniem 2016r. pracownicy zatrudnieni (oprócz wnioskodawczyni) na stanowisku pracownika biurowego w pełnym wymiarze czasu pracy otrzymywali wynagrodzenie w wysokości 1850 zł brutto miesięcznie.
/ zestawienie pracowników – k.89 -89odwrót/
Klientami francuskojęzycznymi w firmie płatnika zajmuje się obecnie P. S. i K. H., ale z uwagi na brak znajomości języka francuskiego mają oni duże problemy z porozumiewaniem się z tymi klientami (w języku angielskim), ponieważ klienci ci nie chcą prowadzić rozmów w innym języku niż francuski. Rynek transportowy francuski jest dużym rynkiem i ma istotne znaczenie dla firmy płatnika składek.
/ zeznania świadka P. S. e-prot. z 27.11.2017r.: 00:07:04-00:25:23, zeznania świadka P. K. (1) e-prot. z 27.11.2017r.: 00:27:17-00:42:50, akta osobowe K. H. k. 93, zeznania świadka K. H. e-prot. z 14.02.2018r.: 00:02:59-00:27:37, zeznania M. P. (1) w imieniu płatnika składek e-prot. z 30.08.2017r.: 00:22:46-00:42:42 w zw. e-prot. z 12.03.2018r.: 00:22:03-00:29:50/
Płatnik składek korzystał z giełdy francuskiej, która została kupiona przez giełdę amerykańską. Ponownie F. uruchomili giełdę transportową w 2017r. i w tym roku firma płatnika weszła na tę giełdę.
/ zeznania świadka M. P. (2) e-prot. z 30.08.2017r.: 00:47:45-01:01:28, zeznania świadka P. K. (1) e-prot. z 27.11.2017r.: 00:27:17-00:42:50/
Płatnik składek prowadził w spornym okresie dokumentację pracowniczą wnioskodawczyni.
/ akta osobowe k. 21/
Wnioskodawczyni pracowała w godzinach od 8.00 do 16.00. Pracę wykonywała w biurze płatnika przy ul. (...). Płatnik składek prowadził ewidencję czasu pracy wnioskodawczyni w postaci list obecności, na których wnioskodawczyni codziennie się podpisywała.
/akta osobowe k. 21: skrócona karta czasu pracy k. B-31 część B akt osobowych, zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 30.08.2017r.: 00:02:12-00:22:06 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:07:43-00:18:36, zeznania świadka P. K. (1) e-prot. z 27.11.2017r.: 00:27:17-00:42:50/
Płatnik składek złożył za M. K. imienne raporty miesięczne o należnych składkach do ZUS za miesiące: od marca do czerwca 2016r. z podstawą wymiaru składek 2500 zł, za lipiec 2016r. z podstawą wymiaru składek 1250 zł, od sierpnia do września 2016r. z podstawą wymiaru składek 4500 zł, za październik 2016r. 0zł. Płatnik w w/w raportach wskazał, że od 1.10.2016r. do 31.10.2016r. wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy finansowane było ze środków pracodawcy.
/ niesporne, karta wynagrodzeń za okres od 1.01.2016r. do 30.09.2016r. w aktach ZUS/
W wyniku postępowania kontrolnego przeprowadzonego przez ZUS II Oddział w Ł. została wydana zaskarżona decyzja z dnia 10.03.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. ustalił podstawę wymiaru składek M. K. z tytułu zatrudnienia w firmie (...) Sp. z o.o. od 1.08.2016r. w kwocie 2500zł. W uzasadnieniu ZUS zarzucił pozorność czynności prawnej w zakresie zmiany warunków pracy i płacy od 1.08.2016r., której konsekwencją było przyznanie ubezpieczonej kwoty wynagrodzenia 4500 zł miesięcznie.
/ decyzja k. 1-8 akt ZUS, zawiadomienie o zamiarze wszczęcia kontroli z 13.12.2016r. w aktach ZUS, zawiadomieni o wszczęciu z urzędu postępowania przez ZUS z 25.01.207r. w aktach ZUS, zawiadomienie o zakończeniu postępowania z 14.02.2017r. w aktach ZUS/
M. P. (2) jest siostrą M. P. (1). Od kwietnia 2017r. płatnik składek zatrudnia na stanowisku pracownika biurowego M. P. (2). Wcześniej M. P. (2) pracowała w firmie płatnika od maja 2016r. jako przedstawiciel handlowy. M. P. (2) od początku przez cały czas była zatrudniona na pełen etat. Pracuje w stałych godzinach od 8.00 do 16.00 -17.00. Do obowiązków pracowniczych M. P. (2) na stanowisku pracownika biurowego należy: wypisywanie faktury do zleceń transportowych, sprawdzanie czy dokumenty transportowe są poprawne, rozliczanie kierowców po zakończeniu z trasy z ilości przejechanych kilometrów, a także zajmuje się przygotowaniem wszelkich dokumentów dla kierowców do wyjazdu. / zeznania świadka M. P. (2) e-prot. z 30.08.2017r.: 00:47:45-01:01:28/
Obecnie wnioskodawczyni od dnia 1.03.2018r. powróciła do pracy w firmie płatnika składek, po wcześniejszym wykorzystaniu urlopu wypoczynkowego w styczniu i lutym 2018r.
/zeznania wnioskodawczyni e-prot. z 30.08.2017r.: 00:02:12-00:22:06 w zw. z e-prot. z 12.03.2018r.: 00:07:43-00:18:36, potwierdzenie przelewu wynagrodzenia k. 108-109/
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane wyżej dowody w postaci dokumentów, a także częściowo w oparciu o dowód z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków oraz wnioskodawczyni i M. P. (1) w charakterze płatnika składek. Z dowodów tych wynika, że wnioskodawczyni od początku zajmowała się obsługą klientów francuskojęzycznych, a jej zakres obowiązków nie uległ zmianie w istocie i nie uzasadniał podwyższenia jej wynagrodzenia z kwoty 2500 zł miesięcznie do kwoty 4500 zł miesięcznie po ponownym zatrudnieniu skarżącej w pełnym wymiarze czasu pracy z dniem 1.08.2016r. W szczególności Sąd miał na uwadze, że płatnik choć powoływał się na to, że do nowo nałożonych na wnioskodawczynię zadań miało należeć stworzenie zespołu osób, do obsługi klientów francuskojęzycznych, to jednak nie przedstawił na tę okoliczność żadnego wiarygodnego dowodu, albowiem nie potwierdza forsowanej tezy przez skarżących okoliczność zatrudnienia P. K. (2), gdyż wymieniona nie znała języka francuskiego (krótko się uczyła tego języka), tylko język angielski, a przede wszystkim płatnik nie przedstawił żadnych dokumentów dotyczących obsługiwanych przez wnioskodawczynię firm francuskojęzycznych, które uzasadniałyby wzrost wynagrodzenia skarżącej do kwoty 4500 zł po powrocie do pracy w pełnym wymiarze czasu pracy, nie zaś jak poprzednio za wynagrodzeniem 2500 zł miesięcznie. Ponadto bezpośredni przełożony wnioskodawczyni K. H. uzyskiwał w zasadzie cały czas (nie licząc okresu, gdy obsługiwał ważnego klienta angielskiego, za co otrzymał premię uznaniową) takie samo wynagrodzenie w wysokości 2500 zł, a przy tym świadek K. H. zeznał, że on także otrzymywał oferty pracy z innych firm transportowych wyjaśniając, że jest to typowa metoda pozyskiwania nowych pracowników przez konkurencyjne firmy.
Sąd nie dał jednak wiary zeznaniom wnioskodawczyni i płatnika, co do otrzymania przez odwołującą oferty pracy za znacznie wyższym wynagrodzeniem, gdyż o tych okolicznościach w/w zeznawali bardzo ogólnie, nie przytaczając żadnych konkretnych faktów, dotyczących nazwy firmy, przedmiotu działalności, ewentualnego stanowiska skarżącej, wszystkich warunków pracy.
Odwołujący nie przedstawili także żadnych konkretnych dowodów na okoliczność, że zmniejszyła się liczba klientów francuskich w trakcie nieobecności w pracy wnioskodawczyni, jak również, że poszukiwano nowych pracowników władających językiem francuskim i to bezskutecznie. Nie złożono żadnej dokumentacji na te okoliczności, chociażby w postaci maili, czy innej korespondencji z klientami francuskimi, z których wynikałoby, że zakończono współpracę i jaka była tego przyczyna, czy dokumentacji potwierdzającej poszukiwanie nowych pracowników poprzez Urząd Pracy, czy też ogłoszenia w prasie, czy Internecie. Wobec powyższego zeznania odwołujących oraz świadków nie zasługują na wiarę w tym zakresie.
Poza sporem przy tym pozostaje sam fakt ciąży wnioskodawczyni w chwili podpisywania aneksu z 1.08.2016r., a także wiedzy o tym tak wnioskodawczyni, jak i płatnika składek. Bardziej szczegółowa ocena prawna w tym przedmiocie zostanie dokonana w dalszej części uzasadnienia.
Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:
Odwołania wnioskodawczyni i płatnika składek nie zasługują na uwzględnienie i jako takie podlegają oddaleniu.
Sam fakt wykonywania przez skarżącą powierzonych jej obowiązków w ramach umowy o pracę ostatecznie nie stanowił przedmiotu sporu pomiędzy stronami (w myśl art. 230 k.p.c.).
Z rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji jasno bowiem wynika, że zmieniała ona podstawę wymiaru składek, a nie ustalała niepodleganie ubezpieczeniu, co musiałby być konsekwencją przyjęcia, że umowa była niewykonywana, czy pozorna w całości.
Zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2017, poz. 1778 dalej przywoływana jako ustawa), płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów.
Z kolei art. 13 pkt 1 ustawy wskazuje, iż obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają pracownicy - od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku. Za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a (art. 8 ust. 1 ustawy)
W myśl art. 18 ust. 1 ustawy, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i pkt 18a stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 12.
Przychód został zdefiniowany w art. 4 pkt 9 ustawy, jako przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych m.in. z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
Z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy wynika natomiast, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzje w zakresie ustalania wymiaru składek i ich poboru (od której przysługuje odwołanie do Sądu - art. 83 ust. 2), co jest naturalną konsekwencją tego, iż do zakresu działania tego organu należy wymierzanie i pobieranie składek na ubezpieczenia społeczne (art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy). Wymierzanie składek oznacza natomiast określenie wysokości tych składek według wynikającej z ustawy stopy procentowej (art. 22 ustawy) od podstawy wymiaru ustalonej zgodnie z obowiązującymi przepisami (art. 18-21 ustawy).
Z powyższego wynika zatem, że organ rentowy może zatem ustalać decyzjami wymiar składek.
Zgodnie z ugruntowanym już poglądem judykatury, Zakład Ubezpieczeń Społecznych w ramach uprawnienia wynikającego z art. 41 ust. 12 i 13 ustawy w zw. z art. 83 ustawy, może zakwestionować i zmienić, w drodze decyzji, wysokość wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe - jeżeli jednak kwestionuje wysokość wynagrodzenia (przychodu) w zasadzie jedynie poprzez odwołanie do instytucji prawa cywilnego względnie prawa pracy regulujących stosunki prawne, na podstawie których ustalono wynagrodzenie.
Jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że zostało wypłacone na podstawie umowy sprzecznej z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierzającej do obejścia prawa, a więc okoliczności czyniących czynność prawną nieważną w myśl art. 58§1 i 3 k.c. Nadmierne podwyższenie (ustalenie) wynagrodzenia pracownika w zakresie prawa ubezpieczeń społecznych może być bowiem ocenione jako dokonane z zamiarem nadużycia prawa do świadczeń ( por. z wielu np. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2005 r., II UZP 2/05, opubl. OSNP 2005/21/338, LEX nr 148238).
Mając na uwadze powołany w podstawie prawnej zaskarżonej decyzji art. 58 par. 2 k.c. Sąd zważył, że zgodnie z treścią art. 58 § 1 k.c. czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba, że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Paragraf 2 cytowanego przepisu wskazuje z kolei, że nieważna jest czynność prawne sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Natomiast art. 58 § 3 k.c. wskazuje, że jeżeli nieważność jest dotknięta tylko część czynności prawnej czynności pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba, że z okoliczności wynika, iż bez postanowień dotkniętych nieważnością czynności nie zostałaby dokonana.
Dla oceny zajścia przesłanek z art. 58 §§1 – 3 k.c. istotne znaczenie ma przepis regulujący kwestię wysokości wynagrodzenia pracowników – art. 78§1 k.p. – zgodnie z którym wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy.
Rekonstruując klauzule obejścia prawa w rozumieniu art. 58§1 k.c. i naruszenia art. 58§2 k.c. przy ocenie, czy wynagrodzenie było zawyżone, należy mieć na uwadze, że ustalanie podstawy wymiaru składki z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy następuje w oparciu o przychód, o którym mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od jego wysokości zależeć będą wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, a w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty itp. Umowa o pracę ustalając de facto ów przychód, wywołuje zatem nie tylko skutki bezpośrednie, dotyczące wprost wzajemnych relacji między pracownikiem i pracodawcą, lecz także dalsze, pośrednie, w tym w dziedzinie ubezpieczeń społecznych kształtując stosunek ubezpieczenia społecznego, w tym wysokość składki, co w konsekwencji prowadzi do uzyskania odpowiednich świadczeń. W związku z powyższym ocena postanowień umownych może i powinna być dokonywana także z punktu widzenia prawa ubezpieczeń społecznych, a więc nie tylko z punktu widzenia interesu pracownika (ubezpieczonego), ale także interesu publicznego. Godziwość wynagrodzenia za pracę w prawie ubezpieczeń społecznych musi być zatem interpretowana przy uwzględnieniu wymogu ochrony interesu publicznego oraz zasady solidarności ubezpieczonych. Podstawę wymiaru składki ubezpieczonego będącego pracownikiem stanowi wynagrodzenie godziwe, a więc należne, właściwe, odpowiednie, rzetelne, uczciwe i sprawiedliwe, zachowujące cechy ekwiwalentności do pracy, natomiast ocena godziwości tego wynagrodzenia wymaga uwzględnienia okoliczności każdego konkretnego przypadku, a zwłaszcza rodzaju, ilości i jakości świadczonej pracy oraz wymaganych kwalifikacji ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 19 listopada 2015 r. III AUa 939/15,za: LEX nr 1950563)
W niniejszej sprawie należało ocenić czynność prawną w zakresie zmiany warunków pracy i płacy od dnia 1.08.2016r., której konsekwencją było przyznanie M. K. wynagrodzenia 4500 zł, przy jednoczesnym powrocie do pracy w pełnym wymiarze czasu pracy.
Przeprowadzone w tym kierunku postępowanie dowodowe, doprowadziło Sąd do przekonania, iż wysokość wynagrodzenia ustalona aneksem z dnia 1.08.2016r. pomiędzy ubezpieczoną a płatnikiem składek miała na celu wyłącznie umożliwienie skorzystania ubezpieczonej ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego w większym wymiarze, w szczególności z prawa do wyższego zasiłku chorobowego i zasiłku macierzyńskiego oraz nie wynikały, ani z rodzaju, ani też z charakteru świadczonej przez odwołującą się pracy.
Zaznaczenia przy tym wymaga, że sam fakt zajścia w ciążę ubezpieczonej oraz chęć uzyskania zasiłków nie przesądza o tym, że jej zamiarem przy podjęciu zatrudnienia było wyłącznie skorzystanie ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego.
Ustalone w sprawie okoliczności potwierdzają słuszność oceny ZUS co do tego, że wzrost podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne M. K. od dnia 1.08.2016r. była czynnością sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, której celem było uzyskanie wyższych świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
W sprawie nie ma żadnych wiarygodnych dowodów, które potwierdzałyby tezę skarżących, że wzrost wynagrodzenia był podyktowany rzeczywistym awansem wnioskodawczyni, z którym łączyłby się wzrost zadań i zmiana zakresu jej obowiązków.
Z dostępnego materiału dowodowego nie wynika by wnioskodawczyni miała powierzone i by realizowała znacznie poważniejsze zadania niż dotychczasowe, które mogłyby uzasadniać tak znaczący wzrost jej wynagrodzenia.
W rzeczywistości oprócz powrotu do pracy w pełnym wymiarze czasu pracy wnioskodawczyni wykonywała takie same czynności jak poprzednio. Niewątpliwie z dowodów w postaci zeznań świadków wynika, że skarżąca nie szkoliła w rzeczywistości żadnych nowych pracowników, którzy rzekomo mieli stworzyć zespół do obsługi francuskojęzycznych klientów, skoro płatnik żadnych takich pracowników nie zatrudnił. W szczególności nie była takim pracownikiem nowozatrudniona P. K. (2), która nie zna języka francuskiego, posługuje się tylko językiem angielskim. Trzeba też mieć na uwadze, że giełda francuska została ponownie otworzona w 2017r. Wnioskodawczyni do czasu powstania niezdolności do pracy z powodu choroby w okresie ciąży w istocie obsługiwała dotychczasowych klientów francuskojęzycznych. Nie ma ani jednego dowodu, by zwiększyła się w badanym okresie liczba takich klientów. Nie można nie zauważyć, że bezpośredni przełożony skarżącej K. H. zarabiał nadal co do zasady 2500 zł.
Sąd uznał, że kluczową kwestią okazała się natomiast koincydencja czasowa zajścia w ciążę wnioskodawczyni ze zmianami warunków płacy i pracy z dniem 1.08.2016r. Niewątpliwie świadomość ciąży miała zarówno wnioskodawczyni, jak i płatnik składek podpisując aneks z dnia 1.08.2016r. Wnioskodawczyni była już bowiem w 5 miesiącu ciąży, gdy rzeczony aneks strony podpisały. Strony nie negowały zresztą tego, że w dacie podpisywania aneksu z dnia 1.08.2016r. miały świadomość ciąży wnioskodawczyni. M. K. i płatnik składek mogli zatem spodziewać się, że niedługo powstanie u wnioskodawczyni niezdolność do pracy w okresie ciąży i że ciężar wypłaty świadczeń na rzecz wnioskodawczyni przejmie wkrótce w zastępstwie pracodawcy ZUS.
Zgodnie z art. 13 Kodeksu pracy pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia za pracę. Zasada godziwości wynagrodzenia nie wyznacza jednak dolnej granicy płacy, ale także górne granice płacy z czego wynika niegodziwość płacy rażąco wysokiej. Wynagrodzenie godziwe to inaczej należne, właściwe, odpowiednie, rzetelne, uczciwe i sprawiedliwe.
Ocena wysokości wynagrodzenia umówionego przez strony stosunku pracy powstaje także na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych w zakresie ustalenia podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne. Umowa o pracę wywołuje skutki w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, bowiem kształtuje stosunek ubezpieczenia społecznego, określa wysokość składki a w konsekwencji prowadzi do uzyskania odpowiednich świadczeń. Są to doniosłe skutki zarówno z punktu widzenia pracownika (ubezpieczonego), jak i interesu publicznego. Podkreślić przy tym należy, iż w prawie ubezpieczeń społecznych istnieje znacznie mocniejsza niż w prawie pracy bariera działania w ramach prawa, oparta na wymagającym ochrony interesie publicznym i zasadzie solidarności ubezpieczonych.
Nadmiernemu uprzywilejowaniu płacowemu pracownika, które w prawie pracy mieściłoby się w ramach art. 353 1 k.c., w prawie ubezpieczeń społecznych, w którym pierwiastek publiczny zaznacza się bardzo wyraźnie, można przypisać zamiar nadużycia świadczeń przysługujących z tego ubezpieczenia. Należy bowiem mieć na względzie, że alimentacyjny charakter tych świadczeń oraz zasada solidaryzmu wymagają, żeby płaca – stanowiąca jednocześnie podstawę wymiaru składki –nie była ustalona ponad granicę płacy słusznej, sprawiedliwej, zapewniającej godziwe utrzymanie, nie przewyższała wkładu pracy, a w konsekwencji aby składka nie przekładała się na świadczenie w kwocie nienależnej. Zauważyć przy tym wypada, że chociaż przepisy prawa ubezpieczeń społecznych odnoszą wysokość składek do wypłaconego wynagrodzenia, to w rzeczywistości odwołują się do takiego przełożenia pracy i uzyskanego za nią wynagrodzenia na składkę, które pozostaje w harmonii z poczuciem sprawiedliwości w korzystaniu ze świadczeń z ubezpieczenia udzielanych z zasobów ogólnospołecznych.
Jak już wyżej zaznaczono istotne znaczenie ma przepis regulujący kwestię wysokości wynagrodzenia pracowników tj. art. 78§1 k.p., zgodnie z którym wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy.
Sąd nie neguje wysokich kwalifikacji językowych wnioskodawczyni w zakresie języka francuskiego. Jednakże przypomnieć w tym miejscu należy, że poprzednio wnioskodawczyni za pracę w pełnym wymiarze czasu pracy uzyskiwała wynagrodzenie 2500 zł miesięcznie, a po zmniejszeniu etatu do połowy proporcjonalnie obniżone wynagrodzenie. Do czasu zatrudnienia ponownie odwołującej w pełnym wymiarze czasu pracy, tym razem jednak za znacznie wyższym wynagrodzeniem 4.500 zł od dnia 1.08.2016r. płatnik cały czas zatrudniał na kierowniczym stanowisku przełożonego wnioskodawczyni K. H. którego wynagrodzenie za pracę w pełnym wymiarze czasu pracy nadal wynosiło 2500 zł miesięcznie. Porównanie wynagrodzenie za pracę wnioskodawczyni i jej przełożonego jednoznacznie wskazuje, iż wynagrodzenie odwołującej było blisko dwukrotnie wyższe. Pozostali pracownicy zatrudnieni na stanowisku pracownika biurowego otrzymywali wynagrodzenie w wysokości 1850 zł miesięcznie. Nie ma żadnych wiarygodnych dowodów na to, że wnioskodawczyni faktycznie otrzymała od dnia 1.08.2016r. jakiekolwiek nowe zadania do wykonania, które byłyby znacznie poważniejsze od dotychczasowych. Choć Sąd nie kwestionuje tego, że wnioskodawczyni była jedynym pracownikiem w firmie płatnika posługującym się biegle językiem francuskim, to nie ma dowodów na to, że w badanym okresie wzrosła ilość klientów z rynku francuskiego. Nadto z zeznań świadków i odwołujących się wynika, że płatnik w rzeczywistości nie zatrudnił żadnego nowego pracownika, który mógłby obsługiwać klientów francuskojęzycznych, więc teza o tworzeniu przez skarżącą nowego zespołu pracowników, którzy mieliby obsługiwać kontrahentów francuskojęzycznych pozostała całkowicie gołosłowna i jako taka jest niewiarygodna. W szczególności P. K. (2) która miała rzekomo przejąć obowiązki wnioskodawczyni nie zna języka francuskiego, a w każdym razie nie na tyle, by prowadzić w tym języku rozmowy z francuskimi kontrahentami płatnika, czy też pozyskiwać nowych klientów. Jest zresztą rzeczą powszechnie znaną, na którą składali też zgodnie zeznania świadkowie i strony, że klienci francuscy są specyficzną grupą, która w zasadzie wymaga obsługi w ich rodzimym języku, stąd też nastąpiło wstrzymanie współpracy z dotychczasowymi francuskojęzycznymi klientami do czasu powrotu wnioskodawczyni do pracy.
Trzeba też zwrócić uwagę na okoliczności towarzyszące zawarciu przez strony aneksu do umowy o pracę z dnia 1.08.2016 r., kiedy wnioskodawczyni była w 5 miesiącu ciąży, a zatem zainteresowana spółka musiała liczyć się z tym, że praca odwołującej na tak zmienionych warunkach potrwa krótko. Od dnia 1.10.2016 r. M. K. korzystała ze zwolnienia lekarskiego aż do dnia porodu, a zatem na zmienionych od 1.08.2016r. warunkach płacowych pracowała tylko 3 miesiące, a w tym czasie de facto wykonywała takie same czynności jak przed zawarciem spornego aneksu z dnia 1.08.2016r. W sytuacji gdy wnioskodawczyni urodziła dziecko oczywistym było, że od tego dnia nie jest możliwa jej praca – z uwagi na świadczenia rodzicielskie. Sąd wziął pod uwagę powyższą okoliczność, gdyż ma ona znaczenie przy ocenie wysokości wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek. W stanie faktycznym rozpoznawanej sprawy niewątpliwym jest, że wysokie i wygórowane wynagrodzenie odwołującej, nieadekwatne do jej wcześniejszego wynagrodzenia za taką samą pracę i do wynagrodzenia wcześniej zatrudnionego K. H., który był jej przełożonym zostało ustalone na krótki okres pracy z powodu ciąży. Takie ustalenie z kolei pozwala uznać, że działania obu stron stosunku pracy były nakierowane na osiągnięcie wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego kosztem innych ubezpieczonych, a jest to niewątpliwie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Wzmocnieniem tego stanowiska jest niekwestionowana okoliczność, iż spółka na czas niezdolności do pracy wnioskodawczyni, nie tylko nie pozyskała przed tym okresem nowych klientów, ale że wiedziała, że skoro wnioskodawczyni tylko obsługuje francuskich klientów, którzy są niechętni do prowadzenia rozmów w innych językach, nie tylko nie utrzyma dotychczasowych kontaktów, ale zostaną co najmniej zawieszone, o ile w ogóle nie zerwane - z czym wiązały się niższe dochody dla spółki. Z materiału dowodowego wynika, że nie było osoby, która mogłaby w okresie nieobecności wnioskodawczyni przejąć jej zadania i utrzymać dotychczasowych klientów, bo nie miała takich kwalifikacji ani P. K. (2), ani K. H. czy P. S., skoro posługiwali się oni wszyscy językiem angielskim. Nie była to zresztą sporna okoliczność. Fakt ten poddaje się w wątpliwość czy spółkę stać było na zatrudnienie odwołującej w wymiarze pełnego etatu z wynagrodzeniem 4500 zł, w sytuacji gdy poprzednio pracując i wykonując te same obowiązki w pełnym wymiarze czasu pracy miała ustalone wynagrodzenie w wysokości 2500 zł.
Mając powyższe ustalenia na względzie Sąd Okręgowy uznał, że łącząca wnioskodawczynię i płatnika umowa o pracę zmieniona aneksem od dnia 1.08.2016 r. w części dotyczącej wysokości wynagrodzenia za pracę jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego, a w szczególności z zasadą ekwiwalentności składek i świadczeń oraz zakazem świadomego osiągania przez jednych ubezpieczonych nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu i w tym zakresie stosownie do art. 58 § 2 i 3 k.c. w zw. z art. 300 k.p. jest nieważna.
Należy zatem zaaprobować stanowisko organu rentowego co do przyjętej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne w spornym okresie zatrudnienia od dnia 1.08.2016r. w wysokości 2500 zł.
W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołania.
A.P.
Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawczyni i płatnika składek.
17.04.2018r.