Sygn. akt V U 423/17
Dnia 20 marca 2018 r.
Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy
w składzie:
Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński
Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Teteruk
po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2018 r. w Legnicy
sprawy z wniosku K. B.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.
o wysokość emerytury
na skutek odwołania K. B.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.
z dnia 18 kwietnia 2017 r.
znak (...)
I. zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 18 kwietnia 2017 r. znak (...) w ten sposób, że zobowiązuje ten Zakład do przeliczenia emerytury K. B. zgodnie z art. 110 a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych według wariantu II opinii biegłej sądowej B. L. z dnia 04 października 2017 r.,
II. stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za wcześniejsze nieprzeliczenie emerytury,
III. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. na rzecz wnioskodawcy kwotę 3.600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
SSO Krzysztof Główczyński
Sygn. akt V U 423/17
Decyzją z dnia 18 kwietnia 2017 r., znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22 marca 2017 r. odmówił wnioskodawcy K. B. ponownego ustalenia wysokości jego emerytury. W uzasadnieniu organ rentowy podał, że do wskazanego wyżej wniosku ubezpieczony nie dołączył żadnych dowodów, które miałyby wpływ na zmianę stanowiska zawartego w decyzji z dnia 12 kwietnia 2016 r. Organ rentowy wskazał ponadto, że za okres od 01 stycznia 1974 r. do 01 lipca 1974 r. przyjęto kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, ponieważ przedłożona legitymacja ubezpieczeniowa nie zawiera wpisu dotyczącego wysokości zarobku w 1974 r.
W odwołaniu od powyższej decyzji K. B. wniósł o jej zmianę przez przeliczenie emerytury przy uwzględnieniu całego okresu zatrudnienia, z uwzględnieniem przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych, obejmujących okres od 1974 r. do 1994 r. Wniósł także o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych. Odnosząc się do uzasadnienia zaskarżonej decyzji wnioskodawca podał, iż oferuje nowe dowody w postaci dokumentów, a także dowody osobowe w celu ustalenia wysokości uzyskiwanych świadczeń w okresie od 1974 r. do 1980 r., w tym w szczególności wniósł o dopuszczenie dowodu ze źródeł prawa pracy obowiązujących u jego pracodawcy.
W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu podał, że wnioskodawca ubiegał się uprzednio o przeliczenie wysokości jego emerytury i jego wniosek został rozpatrzony decyzją z dnia 12 kwietnia 2016 r. We wniosku z dnia 22 marca 2017 r. wnioskodawca zwrócił się o uwzględnienie wynagrodzenia za okres od 01 stycznia 1974 r. do 02 lipca 1974 r. Rozpatrując ten wniosek organ rentowy za wskazany okres przyjął do wyliczenia świadczenia kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, ponieważ w przedłożonej legitymacji ubezpieczeniowej brak wpisów dotyczących wysokości uzyskiwanego wynagrodzenia za pracę.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca K. B., ur. (...) jest uprawniony na podstawie decyzji z dnia 25 marca 1994 r. do emerytury górniczej od 01 grudnia 1993 r. i po nabyciu prawa do tego świadczenia nadal pozostawał w stosunku pracy, pracując do 05 sierpnia 1994 r.
Decyzją z dnia 18 listopada 2015 r. organ rentowy odmówił przeliczenia emerytury zgodnie z art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu ubezpieczeń Społecznych, gdyż ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z wybranych najkorzystniejszych 20 lat kalendarzowych wynosi 211,80% i jest niższy niż 250%.
Ponowny wniosek o przeliczenie świadczenia wnioskodawca złożył w dniu 23 marca 2016 r. Także tego wniosku organ rentowy nie uwzględnił ponieważ wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z dowolnie wybranych 20 lat kalendarzowych, wyliczony na poziomie 248,99% nadal jest niższy niż 250%.
Decyzją z dnia 18 kwietnia 2017 r., znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22 marca 2017 r. odmówił wnioskodawcy K. B. ponownego ustalenia wysokości jego emerytury. W uzasadnieniu organ rentowy podał, że do wskazanego wyżej wniosku ubezpieczony nie dołączył żadnych dowodów , które miałyby wpływ na zmianę stanowiska zawartego w decyzji z dnia 12 kwietnia 2016 r. Organ rentowy wskazał ponadto, że za okres od 01 stycznia 1974 r. do 01 lipca 1974 r. przyjęto kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, ponieważ przedłożona legitymacja ubezpieczeniowa nie zawiera wpisu dotyczącego wysokości zarobku w 1974 r.
(o k o l i c z n o ś c i n i e s p o r n e)
W dniu 8.03.1994 r. K. B. złożył wniosek o emeryturę górniczą. Do wniosku dołączył dokumenty potwierdzające okresy zatrudnienia:
od 05.08.1964r. do 01.07.1974 r. w Kopalni (...) w
W. (w tym od 20.10.1965 r. do 18.10.1967r. służba wojskowa),
od 02.07.1974r. w(...)SA Oddział Zakłady (...) w
P. oraz zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu za okres od 01.01.1982r. do 31.12.1986r.
Organ rentowy decyzją z dnia 25.03.1994 r. przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury górniczej od 01.12.1993 r., tj. 3 miesiące wstecz od daty wniosku na podstawie ustawy z dnia 0l lutego 1983r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz. U. Nr 5, póz. 32 ze zm.). Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 326,61% i został ograniczony do 250%. Wnioskodawca nadal pozostawał w zatrudnieniu.
Po nadesłaniu świadectwa pracy stwierdzającego ustanie zatrudnienia z dniem 05.08.1994r., organ rentowy decyzją z dnia 05.09.1994 r. podjął wypłatę emerytury górniczej od dnia 06.08.1994 r. W dniu 05.10.2015r. wnioskodawca złożył wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalno-rentowego na podstawie art. 110a ustawy emerytalnej i do tego wniosku dołączył zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (ZUS Rp-7) sporządzone przez (...)S.A. w L. za lata 1980-1994.
Organ rentowy ustalił wskaźnik wysokości podstawy wymiaru według najkorzystniejszego wariantu i w decyzji o ponownym ustaleniu wysokości emerytury z dnia 18.11.2015r. przyjął wynagrodzenie z kolejnych 5 lat kalendarzowych od 01.01.1982r. do 31.12.1986r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 329,35%. W załączniku do tej decyzji organ rentowy stwierdził, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z 20 najkorzystniejszych lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia przypadających w części po przyznaniu świadczenia wyniósł 211,80%, wobec czego brak jest podstaw do przeliczenia emerytury w myśl art. 110a ustawy emerytalnej, Organ rentowy wskazał również, że za okresy, za które nie udokumentowano wynagrodzeń, tj. od 05.08.1964r. do 19.10.1965r. i od 31.10.1967r. do 31.12.1979r. przyjął obowiązujące w tym okresie minimalne wynagrodzenie.
W dniu 23.03.2016r. wnioskodawca ponownie złożył wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalno-rentowego. Do wniosku dołączył zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (ZUS RP-7) wystawione przez (...) S.A. za okres od 02.07.1974r. do 31.12.1979r. Wynagrodzenie zostało ustalone na podstawie akt osobowych i karty zasiłkowej oraz legitymację ubezpieczeniową, w której potwierdzone zostało osiągnięte wynagrodzenie za lata 1970-1973 w Kopalni (...) w W.. W załączniku do decyzji o przeliczeniu emerytury z dnia 12.04.2016 r. (decyzja ta pozostała w niezmienionym stanie faktycznym i prawnym w stosunku do decyzji z dnia 18.11.2015r.) organ rentowy stwierdził, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z 20 najkorzystniejszych lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia przypadających w części po przyznaniu świadczenia wyniósł 248,99%, w związku z czym brak jest podstaw do przeliczenia wysokości emerytury na podstawie art. 110a ustawy emerytalnej. Organ rentowy wskazał również, że za okresy, za które nie zostało udokumentowane wynagrodzenie, tj. od 05.08.1964r.do 09.10.1965r., od 31.10.1967r. do 31.12.1967r. i od 01.01.1974r. do 01.01.1974r. przyjął obowiązujące w tym okresie minimalne wynagrodzenie. W dniu 22.03.2017r. K. B. ponownie złożył wniosek o przeliczenie wysokości emerytury na podstawie art. 110a ustawy emerytalnej. Organ rentowy decyzją z dnia 18.04.2017r. - wobec nie przedłożenia nowych dowodów - na podstawie art. 114 ust. l ustawy emerytalnej odmówił wnioskodawcy ponownego ustalenia wysokości emerytury. Z dokumentacji znajdującej się w aktach osobowych wynika, że wnioskodawca z dniem 02.07.1974r., został przeniesiony z zachowaniem ciągłości pracy z Kopalni (...)w W. do Zakładów (...) w P.. Wynagrodzenie ustalono:
- od dnia 02.07.1974 r. - według VII kat. zaszeregowania - 19,00 zł/godz.,
- od dnia 01.03.1975 r. - w systemie o normalnym wymiarze czasu pracy (46 godz. tygodniowo), wg VII kat. zaszeregowania - 19 zł/godz.; w systemie czterobrygadowym, wg VII kat. zaszeregowania - 22,20 zł/godz.,
- od dnia 01.09.1976r. do 28.02.1977 r. (na okres zamknięty): w normalnym wymiarze czasu pracy wg VI kat. zaszeregowania - 17,50 zł/godz.; w systemie czterobrygadowym, wg VI kat. zaszeregowania - 20,40 zł/godz.,
- od dnia 01.03.1977 r.: w systemie o normalnym wymiarze czasu pracy (46 godz. tygodniowo), wg VII kat. zaszeregowania - 19 zł/godz.; w systemie czterobrygadowym, wg VII kat. zaszeregowania - 22,20 zł/godz.,
- od dnia 01.07.1978r.: w normalnym wymiarze czasu pracy 46 godzin tygodniowo, wg VII kat. zaszeregowania - 20,00 zł/godz.; w systemie czterobrygadowym, wg VII kat. zaszeregowania - 23,30 zł/godz.,
- od dnia 01.07.1979r.: w normalnym wymiarze czasu pracy 46 godz. tygodniowo, wg tabeli IV - 21,50 zł/godz.; w systemie czterobrygadowym, wg tabeli IV - 25,10 zł/godz.
Z nadesłanej przez (...)Spółka Akcyjna (...)w L. kserokopii karty zasiłkowej za okres od 1974 r. do 1980 r. wynika, że wnioskodawcy wypłacono zasiłek chorobowy:
- w 1974 r. za okres od 10.12 do 13.12., gdzie podstawę wymiary zasiłku chorobowego stanowił zarobek za okres od września 1974 r. do listopada 1974 r. w kwocie 21.909 zł,
- w 1975 r. za okres 09.08. do 11.08., gdzie podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowił zarobek od maja 1975 do lipca 1975 w kwocie 25.259 zł.,
- w 1977 r. za okres od 11.04. do 13.04., gdzie podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowił zarobek od stycznia 1977 do marca 1977 w kwocie 20.098 zł.
W wynagrodzeniu stanowiącym podstawę wymiaru zasiłku chorobowego uczestniczą te same składniki z osobowego funduszu płac, które stanowiły podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne. W związku z tym zamiast wynagrodzenia ustalonego wg stawki godzinowej należało przyjąć łączne wynagrodzenie za miesiące:
- od września do listopada w kwocie 21.909 zł, w 1974r.,
- od maja do lipca w kwocie 25.259 zł, w 1975r.
- od stycznia do marca w kwocie 20.098 zł, w 1977 r.
Przy ustalaniu wynagrodzenia według stawki godzinowej w okresie od 02.07.1974 r. do 31.12.1979 r. należy przyjąć liczbę dni pracy od poniedziałku do piątku w rozmiarze 8 godzin oraz w soboty w rozmiarze 6 godzin, tj. 46 godzin tygodniowo, przyjmując za dni pracy wszystkie dni tygodnia za wyjątkiem świąt, które są dniami wolnymi od pracy, a mianowicie:
- 0l stycznia - Nowy Rok,
- pierwszy i drugi dzień Wielkiej Nocy,
- 01 maja - Święto Państwowe,
- dzień Bożego Ciała,
- 22 lipca - Święto Odrodzenia Polski,
- 0l listopada - Wszystkich Świętych,
- 25 grudnia - pierwszy dzień Bożego Narodzenia,
- 26 grudnia - drugi dzień Bożego Narodzenia
oraz niedziel i dodatkowych dni wolnych od pracy wprowadzanych kolejnymi uchwałami Rady Ministrów w sprawie zasad i terminów wprowadzania dodatkowych dni wolnych od pracy. Dodatkowe dni wolne od pracy przysługiwały dla pracowników zatrudnionych w wymiarze 46 godzin tygodniowo bez obowiązku odpracowania równoważnej liczby godzin. Stawka godzinowa jest elementem podstawowym i wyjściowym przy obliczaniu wynagrodzenia za pracę. Ponieważ znany jest wymiar czasu pracy wnioskodawcy, potwierdzony świadectwem pracy, możliwe jest obliczenie liczby dni i godzin pracy wynikających z tego wymiaru w każdym kolejnym roku w spornym okresie. Brak prawa do wynagrodzenia musi wynikać z przerw w jej świadczeniu.
1974 r.
|
Miesiąc |
Liczba dni |
Obliczenie łącznej liczby godzin |
Stawka godzinowa |
Wynagrodzenie |
|
|
po 8 godz. |
po 6 godz. |
||||
|
I |
Zatrudniony od 02.07.1974r. |
||||
|
II |
|||||
|
III |
|||||
|
IV |
|||||
|
V |
|||||
|
VI |
|||||
|
VII |
22 |
3 |
176+18=194 |
19,00 |
3686,00 |
|
VIII |
22 |
4 |
176+24=200 |
3800,00 |
|
|
IX |
21 |
3 |
168+18=186 |
3534,00 |
|
|
X |
23 |
3 |
184+18=202 |
3838,00 |
|
|
XI |
20 |
4 |
160+24=184 |
3496,00 |
|
|
XII |
20 |
4 |
160+24=184 |
3496,00 |
|
|
£ |
x |
x |
21850,00 |
||
1975
|
Miesiąc |
Liczba dni |
Obliczenie łącznej liczby godzin |
Stawka godzinowa |
Wynagrodzenie |
|
|
po 8 godz. |
po 6 godz. |
||||
|
I |
22 |
4 |
176+24=200 |
19,00 |
3800,00 |
|
II |
20 |
3 |
160+18=178 |
3382,00 |
|
|
III |
20 |
4 |
160+24=184 |
3496,00 |
|
|
IV |
22 |
4 |
176+24=200 |
3800,00 |
|
|
V |
19 |
3 |
152+18=170 |
3230,00 |
|
|
VI |
21 |
3 |
168+18=186 |
3534,00 |
|
|
VII |
21 |
4 |
168+24=192 |
3648,00 |
|
|
VIII |
21 |
3 |
168+18=186 |
3534,00 |
|
|
IX |
22 |
3 |
176+18=194 |
3686,00 |
|
|
X |
23 |
3 |
184+18=202 |
3838,00 |
|
|
XI |
20 |
4 |
160+24=184 |
3496,00 |
|
|
XII |
21 |
3 |
168+18=186 |
3534,00 |
|
|
£ |
x |
x |
42978,00 |
||
1976
|
Miesiąc |
Liczba dni |
Obliczenie łącznej liczby godzin |
Stawka godzinowa |
Wynagrodzenie |
|
|
po 8 godz. |
po 6 godz. |
||||
|
I |
21 |
4 |
168+24=192 |
19,00 |
3648,00 |
|
II |
20 |
3 |
160+18=178 |
3382,00 |
|
|
III |
23 |
3 |
184+18=202 |
3838,00 |
|
|
IV |
21 |
3 |
168+18=186 |
3534,00 |
|
|
V |
21 |
3 |
168+18=186 |
3534,00 |
|
|
VI |
21 |
3 |
168+18=186 |
3534,00 |
|
|
VII |
21 |
4 |
168+24=192 |
3648,00 |
|
|
VIII |
22 |
3 |
176+18=194 |
3686,00 |
|
|
IX |
22 |
3 |
176+18=194 |
17,50 |
3395,00 |
|
X |
21 |
4 |
168+24=192 |
3360,00 |
|
|
XI |
21 |
3 |
168+18=186 |
3255,00 |
|
|
XII |
23 |
2 |
184+12=196 |
3430,00 |
|
|
£ |
x |
x |
42244,00 |
||
1977
|
Miesiąc |
Liczba dni |
Obliczenie łącznej liczby godzin |
Stawka godzinowa |
Wynagrodzenie |
|
|
po 8 godz. |
po 6 godz. |
||||
|
I |
21 |
3 |
168+18=186 |
17,50 |
3255,00 |
|
II |
20 |
3 |
160+18=178 |
3115,00 |
|
|
III |
23 |
3 |
184+18=202 |
19,00 |
3838,00 |
|
IV |
20 |
4 |
160+24=184 |
3496,00 |
|
|
V |
21 |
4 |
168+24=192 |
3648,00 |
|
|
VI |
21 |
3 |
168+18=186 |
3534,00 |
|
|
VII |
20 |
4 |
160+24=184 |
3496,00 |
|
|
VIII |
23 |
3 |
184+18=202 |
3838,00 |
|
|
IX |
22 |
3 |
176+18=194 |
3686,00 |
|
|
X |
20 |
5 |
160+30=190 |
3610,00 |
|
|
XI |
21 |
3 |
168+18=186 |
3534,00 |
|
|
XII |
21 |
4 |
168+24=192 |
3648,00 |
|
|
£ |
x |
x |
42698,00 |
||
1978
|
Miesiąc |
Liczba dni |
Obliczenie łącznej liczby godzin |
Stawka godzinowa |
Wynagrodzenie |
|
|
po 8 godz. |
po 6 godz. |
||||
|
I |
22 |
3 |
176+18=194 |
19,00 |
3686,00 |
|
II |
20 |
3 |
160+18=178 |
3382,00 |
|
|
III |
22 |
3 |
176+18=194 |
3686,00 |
|
|
IV |
20 |
5 |
160+30=190 |
3610,00 |
|
|
V |
20 |
3 |
160+18=178 |
3382,00 |
|
|
VI |
22 |
3 |
176+18=194 |
3686,00 |
|
|
VII |
21 |
3 |
168+18=186 |
20,00 |
3720,00 |
|
VIII |
23 |
3 |
184+18=202 |
4040,00 |
|
|
IX |
21 |
4 |
168+24=192 |
3840,00 |
|
|
X |
22 |
3 |
176+18=194 |
3880,00 |
|
|
XI |
21 |
3 |
168+18=186 |
3720,00 |
|
|
XII |
19 |
4 |
152+24=176 |
3520,00 |
|
|
£ |
x |
x |
44152,00 |
||
1979
|
Miesiąc |
Liczba dni |
Obliczenie łącznej liczby godzin |
Stawka godzinowa |
Wynagrodzenie |
|
|
po 8 godz. |
po 6 godz. |
||||
|
I |
22 |
2 |
176+12=188 |
20,00 |
3760,00 |
|
II |
20 |
3 |
160+18=178 |
3560,00 |
|
|
III |
22 |
4 |
176+24=200 |
4000,00 |
|
|
IV |
20 |
3 |
160+18=178 |
3560,00 |
|
|
V |
21 |
4 |
168+24=192 |
3840,00 |
|
|
VI |
20 |
4 |
160+24=184 |
3680,00 |
|
|
VII |
22 |
3 |
176+18=194 |
21,50 |
4171,00 |
|
VIII |
23 |
3 |
184+18=202 |
4343,00 |
|
|
IX |
20 |
4 |
160+24=184 |
3956,00 |
|
|
X |
23 |
3 |
184+18=202 |
4343,00 |
|
|
XI |
21 |
2 |
168+12=180 |
3870,00 |
|
|
XII |
19 |
4 |
152+24=176 |
3784,00 |
|
|
£ |
x |
x |
46867,00 |
||
Wynagrodzenie na podstawie stawek godzinowych wyniosło w roku:
1974 - 21.850 zł, 1975 – 42.978 zł, 1976 – 42.244 zł, 1977 – 42.698 zł, 1978 – 44.152 zł, 1979 – 46.867 zł.
Ustalenie specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika i deputatu węglowego.
Biorąc pod uwagę zapisy w uchwałach Rady Ministrów oraz Układu Zbiorowego Pracy dla Górnictwa Rud z dnia 01.01.1975 r. dotyczące specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika i deputatu węglowego, możliwe jest ustalenie wysokości tych składników, ponieważ były to składniki przysługujące wnioskodawcy bez żadnych warunków. Na podstawie uchwały Rady Ministrów z dnia 3 marca 1950 r. w sprawie przywilejów dla górników w górnictwie rud, kruszców i kopalń glinki ogniotrwałej z dniem l kwietnia 1950 r., górników rud i kruszców, zatrudnionych stale pod ziemią objęto przywilejami przyznanymi górnikom w górnictwie węglowym na podstawie uchwały Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1949 r. w sprawie szczególnych przywilejów dla górników w górnictwie węglowym., z wyjątkiem pkt II, 4 ust. a.
Zgodnie z zapisami dokonanymi w zakresie płac, robotnikom pracującym pod ziemią oraz technikom i inżynierom górnictwa węglowego przysługiwało specjalne wynagrodzenie kwartalne w procencie od kwartalnego zarobku podstawowego w gotówce; dla robotników zatrudnionych poza przodkami specjalne wynagrodzenie kwartalne przysługiwało po przepracowaniu trzech miesięcy na dole kopalni w wysokości - 5 % , ponad 2 lata do 5 lat - 10% i ponad 5 lat - l 5%.
Od l stycznia 1975r. wszedł w życie Układ Zbiorowy Pracy dla Górnictwa Rud zawarty między Ministrem Przemysłu Ciężkiego z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Górników. W załączniku nr 12 określono zasady wypłacania specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika. Zgodnie z § l załącznika wysokość specjalnego wynagrodzenia za okres obrachunkowy wylicza się dla pracowników fizycznych (robotników), którym przysługuje specjalne wynagrodzenie według stawek dniówkowych - łączna liczbę dniówek przepracowanych, urlopowych płatnych, płatnych zwolnień z pracy zawodowej, za okres służby wojskowej, za który pracownik otrzymuje całkowite lub częściowe wynagrodzenie z zakładu pracy oraz za robocze dni niezdolności do pracy na skutek choroby mnoży się przez stawkę w odnośnej tabeli dla kategorii zaszeregowania, według której pracownik otrzymał w okresie obrachunkowym wynagrodzenie zasadnicze. Zgodnie z § 6 załącznika specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika przysługuje w wysokościach określonych w tabeli - pracownikom fizycznym zatrudnionym pod ziemią po przepracowaniu nieprzerwanie w tej samej kopalni (przedsiębiorstwie) l roku, ponad 2 do 5 lat, ponad 5 lat do 10 lat, ponad l0 lat do 20 lat, ponad 20 lat.
Przez pracę nieprzerwaną w rozumieniu niniejszego załącznika (§ 7) należy rozumieć pracę wykonywaną w więcej niż jednym z wymienionych w Układzie Zbiorowym zakładów pracy o ile przejście pracownika z jednego do drugiego zakładu pracy dokonane zostało na podstawie przeniesienia służbowego lub za porozumieniem stron. Z akt osobowych wynika, że ciągłość pracy do Karty Górnika zaliczono wnioskodawcy od 05.08.1964 r.
W okresie od 01.01.1975 r. do 31.08.1976 r. kwota specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika w złotych za dniówkę z uwzględnieniem stażu pracy, według VII kategorii zaszeregowania wnioskodawcy wynosiła - 35,50 zł (ponad 10 lat do 20 lat) a okresie od 01.09.1976r. do 28.02.1977r. kwota specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika w złotych za dniówkę z uwzględnieniem stażu pracy, według VI kategorii zaszeregowania wnioskodawcy wynosiła - 32,50 zł (ponad l0 lat do 20 lat). W okresie od 01.03.1977r. do 31.12.1979r. kwota specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika w złotych za dniówkę z uwzględnieniem stażu pracy, według VII kategorii zaszeregowania wnioskodawcy wynosiła - 35,50 zł (ponad l0 lat do 20 lat).
1974
1975
Miesi ąc | Zarobek | % | Kwota
Miesi ąc | Dniówki | Stawka | Kwota
|
Zatrudniony od 02.07.1974r. |
|||
|
III kwarta ł |
|||
|
VII |
11020,00 |
15% |
1653,00 |
|
VIII |
|||
|
IX |
|||
|
IV kwarta ł |
|||
|
X |
10830,00 |
15% |
1624,50 |
|
XI |
|||
|
XII |
|||
|
Suma |
X |
X |
3277,50 |
|
I |
26 |
35,50 |
923,00 |
|
II |
23 |
35,50 |
816,50 |
|
III |
24 |
35,50 |
852,00 |
|
IV |
26 |
35,50 |
923,00 |
|
V |
22 |
35,50 |
781,00 |
|
VI |
24 |
35,50 |
852,00 |
|
VII |
25 |
35,50 |
887,50 |
|
VIII |
24 |
35,50 |
852,00 |
|
IX |
25 |
35,50 |
887,50 |
|
X |
26 |
35,50 |
923,00 |
|
XI |
24 |
35,50 |
852,00 |
|
XII |
24 |
35,50 |
852,00 |
|
Suma |
293 |
X |
10401,50 |
1976
1977
Miesi ąc | Dniówki Stawka [ Kwota
Miesi ąc | Dniówki | Stawka Kwota
|
I |
25 |
35,50 |
887,50 |
I |
24 |
32,50 |
780,00 |
|
II |
23 |
816,50 |
II |
23 |
747,50 |
||
|
III |
26 |
923.00 |
III |
26 |
35,50 |
923,00 |
|
|
IV |
24 |
852,00 |
IV |
24 |
852,00 |
||
|
V |
24 |
852,00 |
V |
25 |
887,50 |
||
|
VI |
24 |
852,00 |
VI |
24 |
052,00 |
||
|
VII |
25 |
887,50 |
VII |
24 |
852,00 |
||
|
VIII |
25 |
887,50 |
VIII |
26 |
923,00 |
||
|
IX |
25 |
32,50 |
812,50 |
IX |
25 |
887.50 |
|
|
X |
25 |
812,50 |
X |
25 |
887,50 |
||
|
XI |
24 |
780,00 |
XI |
24 |
852.00 |
||
|
XII |
25 |
812,50 |
XII |
25 |
887,50 |
||
|
Suma |
295 |
X |
10175,50 |
Suma |
295 |
X |
10331,50 |
1978
1979
Miesi ąc | Dniówki | Stawka | Kwota
Miesi ąc | Dniówki | Stawka | Kwota
|
I |
25 |
35,50 |
887,50 |
|
II |
23 |
816,50 |
|
|
III |
25 |
887,50 |
|
|
IV |
25 |
887,50 |
|
|
V |
23 |
816,50 |
|
|
VI |
25 |
887.50 |
|
|
VII |
24 |
852,00 |
|
|
VIII |
26 |
923,00 |
|
|
IX |
25 |
887,50 |
|
|
X |
25 |
887,50 |
|
|
XI |
24 |
852.00 |
|
|
XII |
23 |
816,50 |
|
|
Suma |
293 |
X |
10401,50 |
|
I |
24 |
35,50 |
852,00 |
|
II |
23 |
816,50 |
|
|
III |
26 |
923,00 |
|
|
IV |
23 |
816,50 |
|
|
V |
25 |
887,50 |
|
|
VI |
24 |
852.00 |
|
|
VII |
25 |
887,50 |
|
|
VIII |
26 |
923,00 |
|
|
IX |
24 |
852,00 |
|
|
X |
26 |
923,00 |
|
|
XI |
23 |
816.50 |
|
|
XII |
23 |
816,50 |
|
|
Suma |
292 |
X |
10366,00 |
Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika wyniosło w roku:
- 1974 – 3.277,50 zł,
- 1975 – 10.401,50 zł,
- 1976 – 10.175,50 zł,
- 1977 – 10.331,50 zł,
- 1978 – 10.401,50 zł,
- 1979 – 10.366,00 zł.
Ustalenie wysokości ekwiwalentu za deputat węglowy. Uprawnienie wnioskodawcy do deputatu węglowego wynika z załącznika nr 10 do Układu Zbiorowego Pracy dla Górnictwa Rud z 1975 r. W § l tego załącznika postanowiono, że pracownicy przedsiębiorstw objętych Układem otrzymują bezpłatnie deputat węglowy w naturze względnie ekwiwalent pieniężny w zamian za deputat węglowy. Zakład pracy wypłacał ekwiwalent pieniężny w wysokości 550 zł za każdą tonę węgla deputatowego. Deputat węglowy przysługiwał pracownikowi również podczas choroby oraz w czasie ćwiczeń wojskowych, a także za czas urlopu należnego w przypadku rozwiązania umowy o pracę. Wnioskodawcy przysługiwało 8 ton węgla rocznie. Wobec powyższego do wynagrodzenia za lata 1975 - 1979 należało przyjąć ekwiwalent pieniężny za deputat węglowy w wysokości po 4.400 zł.
Wynagrodzenie za lata 1974 -1979 wyniosło.
|
Rok |
Wynagrodzenie |
Karta Górnika |
Deputat węglowy |
RAZEM |
|
1974 |
21850,00 |
3277,50 |
x |
25127,50 |
|
1975 |
42978,00 |
10401,50 |
4400,00 |
57779,50 |
|
1976 |
42244,00 |
10175,50 |
4400,00 |
56819,50 |
|
1977 |
42698,00 |
10331,50 |
4400,00 |
57429,50 |
|
1978 |
44152,00 |
10401,50 |
4400,00 |
58953,50 |
|
1979 |
46867,00 |
10366,00 |
4400,00 |
61633,00 |
Ustalenie najkorzystniejszego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru; wariant I:
Za lata 1980 -1994 biegła przyjęła wynagrodzenie wynikające z zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu sporządzone przez (...) S.A. w L., ponieważ sporządzone zostało na podstawie kartotek zarobkowych i kart zasiłkowych.
Biegła przyjęła minimalne wynagrodzenie za okresy:
- od 05.08.1964 r. do 19.10.1965 r.
- od 31.10.1967r. do 31.12.1969r.,
- od 01.01.1974r. do 01.07.1974r.
|
L.p. |
Za rok |
Zarobki-dochód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne (w zł) |
Kwota rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy (w zł) |
Stosunek podstawy wymiaru składek do przeciętnego wynagrodzenia za rok kalendarzowy (W%) |
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
|
1 |
1964 |
3654,00 |
21792,00 |
16,77 |
|
2 |
1965 |
7210,00 |
22404.00 |
32,18 |
|
3 |
1967 |
1728,00 |
24192,00 |
7,14 |
|
4 |
1968 |
10200,00 |
25272,00 |
40,36 |
|
5 |
1969 |
10200,00 |
26088,00 |
39,10 |
|
6 |
1970 |
54284,00 |
26820,00 |
202,40 |
|
7 |
1971 |
60448,00 |
28296,00 |
213,63 |
|
8 |
1972 |
63182.00 |
30108,00 |
209,65 |
|
9 |
1973 |
68823,00 |
33576,00 |
204,98 |
|
10 |
1974 |
31161,00 |
38220,00 |
81,53 |
|
11 |
1975 |
57780,00 |
46956,00 |
123,05 |
|
12 |
1976 |
56820,00 |
51372,00 |
110,60 |
|
13 |
1977 |
57430,00 |
55152,00 |
104,13 |
|
14 |
1978 |
58954,00 |
58644,00 |
100,53 |
|
15 |
1979 |
61633,00 |
63924,00 |
96,42 |
|
16 |
1980 |
138145,00 |
72480,00 |
190,60 |
|
17 |
1981 |
217993,00 |
92268,00 |
236,26 |
|
18 |
1982 |
513040,00 |
139572,00 |
367,58 |
|
19 |
1983 |
539945,00 |
173700,00 |
310,85 |
|
20 |
1984 |
704238,00 |
202056,00 |
348,54 |
|
21 |
1985 |
782741,00 |
240060,00 |
326,06 |
|
22 |
1986 |
849334,00 |
289140,00 |
293,74 |
|
23 |
1987 |
1002914,00 |
350208,00 |
266,38 |
|
24 |
1988 |
1772806,00 |
637080,00 |
278,27 |
|
25 |
1989 |
6757572,00 |
2481096,00 |
272,36 |
|
26 |
1990 |
34420300,00 |
12355644,00 |
278,58 |
|
27 |
1991 |
51101581,00 |
21240000,00 |
240,59 |
|
28 |
1992 |
79566167,00 |
35220000,00 |
225,91 |
|
29 |
1993 |
110190700,00 |
47940000,00 |
229,85 |
|
30 |
1994 |
96000000.00 |
63936000,00 |
150,15 |
Najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia wyniósł 249,48% (4989,63:20).
Wyliczony według I wariantu wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie daje podstaw do ponownego ustalenia wysokości emerytury, ponieważ jest niższy od 250 %.
Wariant II:
1974
|
Miesiąc |
Liczba dni |
Obliczenie łącznej liczby godzin |
Stawka godzinowa |
Wynagrodzenie |
|||
|
po 8 godz. |
po 6 godz. |
||||||
|
I |
Zatrudniony od 02.07.1974r. |
||||||
|
II |
|||||||
|
III |
|||||||
|
IV |
|||||||
|
V |
|||||||
|
VI |
|||||||
|
VII |
22 3 176+18=194 |
19,00 |
3686,00 |
||||
|
VIII |
22 4 176+24=200 |
3800,00 |
|||||
|
IX |
21909,00 |
||||||
|
X |
|||||||
|
XI |
|||||||
|
XII |
20 4 160+24=184 |
19,00 |
3496,00 |
||||
|
Z x |
x |
32891,00 |
|||||
1975
|
Miesiąc |
Liczba dni |
Obliczenie łącznej liczby godzin |
Stawka godzinowa |
Wynagrodzenie |
|
|
po 8 godz. |
po 6 godz. |
||||
|
I |
22 |
4 |
176+24=200 |
19,00 |
3800,00 |
|
II |
20 |
3 |
160+18=178 |
3382,00 |
|
|
III |
20 |
4 |
160+24=184 |
3496,00 |
|
|
IV |
22 |
4 |
176+24=200 |
3800,00 |
|
|
V |
Wynagrodzenie stanowi ące podstawę wymiaru zasiłku chorobowego |
25259,00 |
|||
|
VI |
|||||
|
VII |
|||||
|
VIII |
21 |
3 |
168+18=186 |
19,00 |
3534,00 |
|
IX |
22 |
3 |
176+18=194 |
3686,00 |
|
|
X |
23 |
3 |
184+18=202 |
3838,00 |
|
|
XI |
20 |
4 |
160+24=184 |
3496,00 |
|
|
XII |
21 |
3 |
168+18=186 |
3534,00 |
|
|
z |
x |
x |
57825,00 |
||
1977
|
Miesiąc |
Liczba dni |
Obliczenie łącznej liczby godzin |
Stawka godzinowa |
Wynagrodzenie |
||||
|
po 8 godz. |
po 6 godz. |
|||||||
|
I |
Wynagrodzenie stanowi ące podstawę wymiaru zasiłku chorobowego |
20098,00 |
||||||
|
II |
||||||||
|
III |
||||||||
|
IV |
20 |
4 |
160+24=184 |
19,00 |
3496,00 |
|||
|
V |
21 |
4 |
168+24=192 |
3648,00 |
||||
|
VI |
21 |
3 |
168+18=186 |
3534,00 |
||||
|
VII |
20 |
4 |
160+24=184 |
3496,00 |
||||
|
VII |
23 |
3 |
184+18=202 |
3838,00 |
||||
|
IX |
22 |
3 |
176+18=194 |
3686,00 |
||||
|
X |
20 |
5 |
160+30=190 |
3610,00 |
||||
|
XI |
21 |
3 |
168+18=186 |
3534,00 |
||||
|
XII |
21 |
4 |
168+24=192 |
3648,00 |
||||
|
z |
x |
x |
52588,00 |
|||||
|
Rok |
Wynagrodzenie |
Karta Górnika |
Deputat węglowy |
RAZEM |
|
1974 |
32891,00 |
3277,50 |
x |
36168,50 |
|
1975 |
57825,00 |
10401,50 |
4400,00 |
72626,50 |
|
1976 |
42244,00 |
10175,50 |
4400,00 |
56819,50 |
|
1977 |
52588,00 |
10331,50 |
4400,00 |
67319,50 |
|
1978 |
44152,00 |
10401,50 |
4400,00 |
58953,50 |
|
1979 |
46867,00 |
10366,00 |
4400,00 |
61633,00 |
Wariant II
|
L.p. |
Za rok |
Zarobki -dochód stanowiący podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne (w zł) |
Kwota rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy (w zł) |
Stosunek podstawy wymiaru składek do przeciętnego wynagrodzenia za rok kalendarzowy (W%) |
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
|
1 |
1964 |
3654,00 |
21792,00 |
16,77 |
|
2 |
1965 |
7210,00 |
22404,00 |
32,18 |
|
3 |
1967 |
1728,00 |
24192,00 |
7,14 |
|
4 |
1968 |
10200,00 |
25272,00 |
40,36 |
|
5 |
1969 |
10200,00 |
26088,00 |
39,10 |
|
6 |
1970 |
54284,00 |
26820,00 |
202,40 |
|
7 |
1971 |
60448,00 |
28296,00 |
213,63 |
|
8 |
1972 |
63182.00 |
30108,00 |
209,85 |
|
9 |
1973 |
68823.00 |
33576,00 |
204,98 |
|
10 |
1974 |
42202.00 |
38220,00 |
110,42 |
|
11 |
1975 |
72627.00 |
46956,00 |
154,67 |
|
12 |
1976 |
56820.00 |
51372,00 |
110.60 |
|
13 |
1977 |
67320.00 |
55152,00 |
122.06 |
|
14 |
1978 |
58954,00 |
58644,00 |
100,53 |
|
15 |
1979 |
61633,00 |
63924,00 |
96,42 |
|
16 |
1980 |
138145.00 |
72480,00 |
190,60 |
|
17 |
1981 |
217993,00 |
92268,00 |
236,26 |
|
18 |
1982 |
513040,00 |
139572,00 |
367,58 |
|
19 |
1983 |
539945,00 |
173700,00 |
310,85 |
|
20 |
1984 |
704238.00 |
202056,00 |
348,54 |
|
21 |
1985 |
782741,00 |
240060,00 |
326,06 |
|
22 |
1986 |
849334,00 |
289140,00 |
293,74 |
|
23 |
1987 |
1002914,00 |
350208,00 |
286,38 |
|
24 |
1988 |
1772806.00 |
637080,00 |
278,27 |
|
25 |
1989 |
6757572,00 |
2481096,00 |
272,36 |
|
26 |
1990 |
34420300,00 |
12355644,00 |
278,58 |
|
27 |
1991 |
51101581,00 |
21240000,00 |
240,59 |
|
28 |
1992 |
79566167,00 |
35220000,00 |
225,91 |
|
29 |
1993 |
110190700,00 |
47940000,00 |
229,85 |
|
30 |
1994 |
96000000,00 |
63936000,00 |
150,15 |
Najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 251,06% (5021,25:20). Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ustalony według II wariantu pozwala na ustalenie wysokości emerytury na podstawie art. l l0a, ponieważ jest wyższy od 250%.
Ustalenie wysokości emerytury.
Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 251,06% został ograniczony do 250%, ponieważ nie może przekraczać tej wysokości.
Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiary 250% przez kwotę bazową 3536,87 zł wyniosła 8.842,18 zł.
24% x 3.536,87 = 848,85 zł
(38 m-cy x l,0 x 1,3%) 712 x 8.842,18 = 364,30 zł
(243 x l,5m-cy x l,3%)/12 x 8.842,18 -3.491,78zł
(72 x l,8 x l,3%) 12 x 8.842,18 - 1.241,42zł
(5 x 0,7%/12 x 8.842.18 = 25.64 zł
RAZEM = 5.971,99 zł
D o w ó d: opinia, k. 52-63, wraz z:
- aktami ubezpieczeniowymi,
- aktami osobowymi,
- Układ Zbiorowy Pracy dla Górnictwa ze stycznia 1975 r.,
- Zakładowy Regulamin Premiowania robotników wynagradzanych dniówkowo-premiową formą płac w Zakładach (...)– obowiązujący od 01.06.1974 r.,
- Zakładowy Regulamin Premiowania robotników wynagradzanych dniówkowo-premiową formą płac w Zakładach (...) – obowiązujący od 01.05.1978 r.,
- Ramowe Zasady Tworzenia i Podziału Zadaniowego Funduszu Premiowego – obowiązujący od dnia 01 lipca do 31 grudnia 1979 r.,
- Zakładowy Regulamin Premiowania robotników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych wynagradzanych dniówkowo-premiową formą płac w Zakładach (...).
Sąd zważył co następuje.
Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.
Stan faktyczny sprawy – szczególnie w świetle treści stanowiska organu rentowego z dnia 26 października 2017 r. (k. 80-81) – jest w istocie niesporny.
W przedmiotowej sprawie istota sporu sprowadzała się do ustalenia, czy ubezpieczonemu przysługuje prawo do ponownego obliczenia podstawy wymiaru emerytury w myśl art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. jedn.: Dz.U. z 2015 r., poz. 748 z późn. zm.), z uwzględnieniem zaoferowanych przez niego nowych dowodów w postaci dokumentów, a także dowodów osobowych w celu ustalenia wysokości uzyskiwanych świadczeń w okresie od 1974 r. do 1980 r., w tym także wniósł o źródeł prawa pracy obowiązujących u jego pracodawcy.
Możliwość ponownego obliczenia wysokości emerytury wprowadziła ustawa z dnia 5 marca 2015 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz.U. z 2015 r., poz. 552), wprowadzając jednocześnie określone warunki skorzystania z tego uprawnienia. Zgodnie z tym przepisem wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%. Ustalenie wysokości emerytury zgodnie z cyt. przepisem może nastąpić tylko raz (ust. 2). W okolicznościach faktycznych nie jest kwestionowane to, że K. B. wykazał podstawę wymiaru składki przypadająca w części po przyznaniu świadczenia. W rozpoznawanej sprawie ubezpieczony – w ocenie Sądu – spełnił także drugi z wymienionych warunków, bowiem wykazał wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, wyższy niż 250%. Spełnił zatem wszystkie przesłanki warunkujące prawo do ponownego ustalenia wysokości emerytury.
Dokonując w sprawie ustaleń biegła obliczyła wskaźnik wysokości w dwóch wariantach; w I wariancie przyjęła wynagrodzenie wynikające tylko ze stawki godzinowej, zaś w II wariancie przyjęła wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru zasiłku chorobowego i wynagrodzeń wynikających ze stawki godzinowej. W przekonaniu Sądu wyliczenie w II wariancie jest bliższe rzeczywistej wysokości wynagrodzeń jakie ubezpieczony otrzymywał – choć z całą pewnością nadal jest ono niższe od tych jakie ubezpieczony realnie pobierał – niż wyliczenie oparte jedynie na stawce godzinowej. Sąd podziela bowiem stanowisko biegłej, która trafnie stwierdziła, że w wynagrodzeniu stanowiącym podstawę wymiaru zasiłku chorobowego uczestniczą te same składniki z osobowego funduszu płac, które stanowiły podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne.
W okolicznościach sprawy, gdzie wnioskodawca wskazał szereg istotnych dla rozstrzygnięcia dowodów, których nie był w stanie samodzielnie przedstawić wraz z wnioskiem o ponowne ustalenie wysokości emerytury, oparcie odmowy przeliczenia świadczenia na normie art. 114 ust. 1 ustawy emerytalnej nie jest wystarczające i uzasadnione. Należy zauważyć, że po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie emerytury wnioskodawca wskazał bowiem nowe dowody istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają istotny wpływ na wysokość jego świadczenia.
Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie 477 14 § 2 k.p.c. uwzględniając uzasadnione odwołanie orzekł co do istoty sprawy.
O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z art. 22 k.p.c. i § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. poz. 1800, zm.: Dz.U. z 2016 r., poz. 1668).