Sygn. akt I Ns 53/15
Dnia 20 października 2015 r.
Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSO Ewa Ligoń-Krawczyk |
po rozpoznaniu w dniu 20 października 2015 r. w Warszawie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku Komitetu Wyborczego (...)
z udziałem Krajowej (...), Telewizji (...), Telewizji (...), Telewizji (...), Komitetu Wyborczego (...), Komitetu Wyborczego (...)
w trybie art. 111 ustawy z dnia 5 stycznia 2011r. Kodeks wyborczy
postanawia
oddalić wniosek.
Zgodnie z treścią art. 111 ustawy Kodeks wyborczy, jeżeli rozpowszechniane materiały wyborcze, w tym także wypowiedzi i inne formy agitacji wyborczej zawierają nieprawdziwe informacje, kandydat lub pełnomocnik wyborczy zainteresowanego komitetu wyborczego ma prawo wnieść do sądu okręgowego wniosek o wydanie orzeczenia zakazu rozpowszechniania takich informacji, przepadku materiałów wyborczych zawierających takie informacje, nakazanie sprostowania takich informacji, nakazania publikacji odpowiedzi na stwierdzenia naruszające dobra osobiste, nakazania przeproszenia osoby, której dobra osobiste zostały naruszone, nakazania uczestnikowi postępowania wpłacenia kwoty do 100 000 zł na rzecz organizacji pożytku publicznego.
Z powołaniem się na wskazany przepis wnioskodawca w dniu 19 października 2015 roku o godz. 17.04, wniósł o wydanie orzeczenia zakazu rozpowszechniania publikacji programu wyborczego: „B. E. K.. Rozmowa o Polsce" oraz tego samego programu występującego pod innymi tytułami w wszystkich innych telewizjach, którego premiera emisji ma odbyć się w dniu 19 października 2015r. o godzinie 20:00 w programach telewizji: telewizji publicznej (...) w kanale (...) i (...), i kanałach zależnych (...), (...), telewizji komercyjnej P. w kanale P. i kanałach zależnych, telewizji komercyjnej (...) w kanale (...) i kanałach zależnych oraz innych kanałach, w których program miał być emitowany, jako retransmisja lub powtórzenie emisji w godzinach późniejszych lub w dniach następnych. Jednocześnie wnioskodawca wniósł o wydanie orzeczenia zakazu rozpowszechniania wszelkich audycji związanych z komentarzami związanymi bezpośrednio z przewidywaną treścią i scenariuszem powyższego programu wyborczego, jak i agitacji wyborczej związanej bezpośrednio z tym programem. W przypadku braku możliwości wydania ww. orzeczeń z powodu zbyt krótkiego terminu, wnioskodawca wniósł o zobowiązanie telewizji, prasy i mediów, które będą retransmitować, publikować lub odnosić się do treści tego programu o jednoznaczną, publiczną(jawną) i czytelną informację na swoich stronach internetowych dotyczącą: w przypadku stacji telewizyjnych i radiowych - czasu edycji wszelkich audycji związanych z retransmisją w/w programu, jak również audycjami wyborczymi związanymi z treścią tego programu w tym również wypowiedziami lub obrazami które będą bezpośrednio odnosić się do w/w programu, a w przypadku prasy - wielkość powierzchni materiału prasowego dotyczącego w/w programu telewizyjnego i wszelkich artykułów pochodnych związanych z tym programem: sprawozdań, ocen, wypowiedzi, felietonów etc. Informację o powierzchni materiału prasowego należy podać w takim ujęciu, jakie jest stosowane do zamieszczania reklam i ogłoszeń wyborczych przez daną jednostkę prasową.
Jednocześnie wnioskodawca wskazał, iż zakaz rozpowszechniania rzeczonej audycji wyborczej, w zamierzeniu wnioskodawcy, nie powinien obejmować programów publicystycznych i dyskusji na temat prawidłowości prowadzenia kampanii wyborczej w mediach publicznych i komercyjnych trakcie kampanii wyborczej przy zachowaniu powszechności i równości wyborów określonej w art. 96 Konstytucji Rzeczpospolitej.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż w programie, zarówno w jego przewidywanej treści jak również w idei tego programu zawarto informację nieprawdziwą, wskazującą według mediów, że tylko te uprzywilejowane ugrupowania mają podstawę do dyskusji na tematy dotyczące Polski i jego możliwości przedstawiania swoich propozycji rozwiązań lub stanowisk.
Zdaniem sądu wniosek był oczywiście nieuzasadniony, albowiem nie spełnia przesłanek o których mowa w art. 111 § 1 Kodeksu wyborczego. Z treści wniosku nie wynika bowiem jakie nieprawdziwe informacje wskazana publikacja zawiera, a tym samym o zakaz rozpowszechniania jakich informacji wnioskodawca wnosi. Ponad to w dacie złożenia wniosku treść tych informacji nie była wnioskodawcy znana bowiem do emisji wskazanego we wniosku programu jeszcze nie doszło. Natomiast podniesiona w uzasadnieniu wniosku okoliczność, po pierwsze nie została sformułowana we wniosku, po drugie nie podano w jakim czasie takie informacje padły przed emisją programu, a po trzecie odnosiły się również do informacji przyszłych, które zdaniem wnioskodawcy miały paść w programie który miał być wyemitowany po złożeniu wniosku.
Jednocześnie w ocenie sądu, pozostałe żądania wniosku zawarte w pkt 2 i 3 zostały sformułowane ogólnikowo i skierowane są nie tylko do podmiotów wskazanych we wniosku jako uczestników postępowania, a nadto nie precyzują jaką konkretną informację wskazane media są zobowiązane emitować. Tym samym brak było podstaw do uwzględnienia wniosku również i w tym zakresie.
Na marginesie należy jedynie podnieść, iż wskazani we wniosku przez wnioskodawcę uczestnicy postępowania to jest Telewizja (...), Telewizja (...) zostały błędnie oznaczone albowiem są to spółki handlowego - Telewizja (...) S.A., (...) S.A. i Telewizja (...) spółka z o.o.. Oznaczenie uczestników postępowania w sposób sformułowany we wniosku uniemożliwia uznania, że podmioty te posiadają zdolność sądową. Jednocześnie sąd uznał, iż z uwagi na powyższe rozważania wydanie stosownych decyzji w tym zakresie było bezprzedmiotowe.
Z tych wszystkich względów na podstawie art. 111 § 1 Kodeksu wyborczego i art. 514 § 2 kpc orzeczono jak w sentencji.