UZASADNIENIE

G. K. – przedstawicielka ustawowa małoletniej W. K. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika pozwem z dnia 23.09.2016 roku (data prezentaty) wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego J. K. na rzecz małoletniej W. K. z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 2000 zł miesięcznie.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki wniosła również o zabezpieczenie powództwa poprzez zobowiązanie pozwanego do płacenia w toku trwania procesu tytułem alimentów na rzecz małoletniej powódki kwoty po 1800 zł miesięcznie.

Ponadto wniosła ona o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniej powódki kosztów procesu.

(pozew k. 1-7)

Pozwany J. K. na rozprawie w dniu 7 lutego 2017 r. uznał powództwo do kwoty po 600 zł miesięcznie oraz wniósł o nieobciążanie go kosztami procesu.

(stanowisko pozwanego na rozprawie k. 148)

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Po raz ostatni obowiązek alimentacyjny pozwanego wobec małoletniej córki został ustalony wyrokiem Sądu Okręgowego w Łomży z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie sygn. I C 344/06 (utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku sygn. I ACa 486/07 z dnia 25 października 2007 r.) na kwotę po 400 zł.

(d. wyrok k. 385 akt sprawy Sądu Okręgowego w Łomży sygn. I C 344/06).

W tym czasie pozwany J. K. był właścicielem działki położonej w G. o pow. ok. 3000 m2, zabudowanej domem (w którym zamieszkiwał zarówno J. K., jak i G. K. i ich córka W. K.), jak również sąsiedniej, niezabudowanej działki o pow. ok. 2500 m2.

W skład wspólnego majątku J. K. i G. K. wchodziła natomiast działka budowlana, dwa samochody osobowe marki M. i bus marki R.. G. K. była ponadto właścicielką samochodu marki F. (...).

Możliwości zarobkowe G. K. (zatrudnionej jako nauczycielka języka angielskiego w liceum ogólnokształcącym w G.) wynosiły wówczas ok. 1300 zł netto miesięcznie, zaś możliwości zarobkowe J. K. (prowadzącego wówczas działalność gospodarczą polegającą na wynajmie pokoi) wynosiły ok. 1300-1500 zł miesięcznie.

Z kolei koszty utrzymania małoletniej W. K. wynosiły wówczas około 600-700 zł miesięcznie.

(d. akta sprawy sygn. I C 344/06 Sądu Okręgowego w Łomży)

Obecnie G. K. wraz z małoletnią córką – W. K. (l. 16) zamieszkuje w mieszkaniu położonym przy ul. (...) w O.. Mieszkanie o powierzchni ok. 56 m2 wynajmowane jest przez przedstawicielkę ustawową powódki.

Na koszt utrzymania mieszkania, w którym zamieszkuje małoletnia powódka składają się: czynsz w wysokości 745 zł miesięcznie, opłata za gaz (ok. 23 zł miesięcznie), opłata za prąd (ok. 165 zł miesięcznie), opłata za Internet i TV (łącznie 133 zł miesięcznie), opłata za wodę (ok. 85 zł miesięcznie).

Na wyżywienie dla małoletniej powódki potrzeba ok. 700 zł miesięcznie, na środki czystości, środki higieniczne i kosmetyki ok. 60 zł - 100 miesięcznie, na ubrania i buty - ok. 125 zł miesięcznie, na rozrywkę (kino, muzeum) ok. 60 zł miesięcznie, na telefon – ok. 100 zł miesięcznie, zaś na komunikację publiczną (kartę miejską) – 105 zł miesięcznie.

Małoletnia W. K. ma obecnie 16 lat i uczęszcza do pierwszej klasy Liceum Ogólnokształcącego w W. (F.) do którego się przeniosła z Technikum nr 1 w O. (małoletnia uczęszczała do klasy o profilu sportowo-wojskowy) z powodu trudności z zaliczeniem przedmiotów obowiązkowych. W związku z uczęszczaniem początkowo do klasy o profilu sportowo – wojskowym konieczny był zakup dla małoletniej munduru, którego koszt wyniósł 1340 zł. Obecnie powódka w dalszym ciągu wykorzystuje w/w mundur, albowiem jest członkiem drużyny (...). W związku z aktywnością w powyższej drużynie ponosi także opłatę za strzelnicę – 100 zł miesięcznie.

Nadto na zakup podręczników, przyborów szkolnych i zeszytów dla małoletniej powódki potrzeba ok. 770 zł rocznie, zaś na opłacenie ubezpieczenia, Komitetu Rodzicielskiego i legitymacji szkolnej - ok. 175 zł rocznie. Na zakup tuszu do drukarki i papieru dla małoletniej powódki potrzeba natomiast ok. 50 zł miesięcznie.

W. K. potrzebuje również środków na leczenie sezonowych zachorowań (ok. 30 zł miesięcznie) oraz na leczenie dentystyczne (ok. 35 zł miesięcznie).

(d. przesłuchanie G. K. – k. 144-147, 149; rachunki, faktury i potwierdzenia rachunków k. 11-20, 22-32; zaświadczenie k. 21)

Matka małoletniej powódki - G. K. ma obecnie 54 lat, z zawodu jest dyplomowaną nauczycielką. Obecnie zatrudniona jest na stanowisku nauczyciela wspomagającego w Gimnazjum Nr 1 w O. i osiąga wynagrodzenie w wysokości 2956,46 zł netto miesięcznie. W okresie od 1.08.2016 r. do 31.01.2017 r. osiągnęła dochód (przed opodatkowaniem) w wysokości 21513,49 zł. Ponadto posiada ona niezbędne doświadczenie w nauczaniu języka angielskiego (w latach 1997 – 2011 r. była zatrudniona w charakterze nauczyciela języka angielskiego), w przeszłości świadczyła również usługi z zakresu tłumaczeń.

G. K. w dniu 10 czerwca 2016 r. uległa poważnemu wypadkowi, którego skutkiem było skomplikowane złamanie prawej ręki, co doprowadziło do tego, iż przez okres pół roku pozostawała na zwolnieniu lekarskim. Do pracy powróciła w styczniu 2017 r., jednakże w dalszym ciągu przyjmuje leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, których koszt to 50-100 zł miesięcznie.

Ponadto G. K. jest stroną dwóch umów kredytów konsumenckich zaciągniętych na potrzeby wyposażenia mieszkania. Miesięczne raty tych kredytów wynoszą łącznie ok. 200 zł.

Na bilet miesięczny komunikacji publicznej G. K. wydaje ok. 67 zł miesięcznie.

Matka małoletniej powódki może liczyć na pomoc finansową swoich koleżanek oraz starszej córki. Nadto tytułem spłaty jej udziału w spadku po rodzicach jej brat winien przekazać jej 50 000 zł.

(d. rachunki i faktury k. 35-46, 49-50 oraz przesłuchanie G. K. k. 144-147, 149)

J. K. posiada wykształcenie wyższe o profilu inżynier geodezji. Od dnia 01.11.2012 r. jest zatrudniony na czas nieokreślony w Stowarzyszeniu (...) w B. na stanowisku nauczyciel-dyrektor. Wynagrodzenie pozwanego za okres sierpień 2016 r. – styczeń 2017 r. wyniosło łącznie 37 888,44 zł netto (czyli ok. 6314,74 zł netto miesięcznie). Pozwany jest właścicielem budynku o powierzchni 450 m2 z którego czerpie przychód w wysokości łącznie ok. 600 – 700 zł miesięcznie z tytułu wynajmu pokoi. Ponadto jest on także właścicielem działki o pow. 850 zł. zabudowanej drewnianym domem. J. K. posiada także samochód marki O. (...) z 2002 r.

Pozwany ponosi następujące koszty utrzymania: opłata za energię elektryczną - ok. 550 zł miesięcznie, wywóz odpadów stałych i płynnych – ok. 50 zł miesięcznie, opłata za wodę - ok. 60 zł miesięcznie, zakup opału – ok. 660 zł miesięcznie, podatek od nieruchomości – ok. 95 zł miesięcznie, wyżywienie - ok. 700 zł miesięcznie, zakup odzieży – ok. 100 zł miesięcznie, zakup środków czystości, kosmetyków - ok. 100 zł miesięcznie.

(d. rachunki i faktury k. 133 – 137, przesłuchanie pozwanego – k. 147-148)

J. K. związany jest również pożyczką zaciągniętą w banku (...) S.A. w dniu 14.11.2014 r. na okres 6 lat na kwotę 80 000 zł (przeznaczoną na zakup działki oraz na samochód i remont domu) oraz pożyczką zaciągniętą w dniu 8 lipca 2016 r. na okres 1 roku na kwotę 20 000 zł (przeznaczoną na remont domu). Z tego też tytułu pozwany uiszcza miesięczne raty w wysokości 867,67 zł (tytułem umowy z dnia 14.11.2014 r.) oraz w wysokości ok. 1770 zł (tytułem umowy z dnia 08.07.2016 r.).

(d. umowy kredytu k. 131-132 oraz 138 – 139)

Pozwany jest również pod opieką gastrologa, urologa i endokrynologa. Tytułem leczenia pozwany ponosi koszty w wysokości łącznej ok. 200 zł miesięcznie.

Ponadto pozwany ponosi koszty związane z posiadaniem samochodu w wysokości ok. 300 zł miesięcznie.

(d. przesłuchanie J. K. – k. 147-148)

W domu, w którym zamieszkuje J. K., ma on przygotowane 11 pokoi pod wynajem. Jedynie część pokoi jest wynajmowane, albowiem na najem wszystkich nie ma chętnych (za wynajem jednego pokoju pozwany żąda ok. 300-350 zł miesięczne). Zdarzają się również sytuacje, w których najemcy wbrew umowie nie regulują stosownych należności. W rezultacie pozwany z tytułu w/w działalności osiąga przychód w wysokości co najmniej 7000-8000 zł rocznie.

(d. przesłuchanie J. K. – k. 147-148)

Pozwany oraz powódka utrzymują systematyczny kontakt. Małoletnia powódka kilka razy do roku, na okres kilku dni, przebywa w miejscu zamieszkania pozwanego, który kupuje jej wówczas różne prezenty, a nadto przekazuje jej pieniądze, które codziennie wrzuca do skarbonki (każdorazowo powódka otrzymuje od ojca w czasie wizyty u niego ok. 300-400 zł.). Nadto od lutego 2016 r. (po tym, jak G. K. zwróciła się do pozwanego o podwyższenie alimentów) J. K. przekazuje na konto córki środki finansowe (początkowo przekazywał 200 zł miesięcznie, a obecnie – 300 zł miesięcznie).

G. K. i J. K. posiadają również dwie inne pełnoletnie córki: A. K. (1) i A. K. (2). A. K. (1) jest niepełnosprawna, przebywa w Domu Pomocy Społecznej. Kilka razy w roku (na święta, wakacje, ferie) pozwany zabiera córkę A. K. (1) z domu pomocy do domu swojej matki. Nadto pozwany sporadycznie przekazuje drobne środki finansowe na rzecz drugiej córki – A. K. (2).

(d. przesłuchanie J. K. – k. 147-148)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci dokumentów złożonych przez strony (k. 2-50, 63-66, 94-121, 123-143), jak również akt sprawy sygn. Sądu Okręgowego w Łomży I C 344/06, a także dowodu z przesłuchania stron (przedstawicielki ustawowej powoda (k. 144-147, 148) i pozwanego (k. 147-148)).

Powyższy materiał dowodowy Sąd co do zasady uznał za wiarygodny.

W szczególności Sąd dał wiarę złożonym przez strony dokumentom, albowiem ich prawdziwość nie był kwestionowana przez żadną ze stron, przy czym jednak odnośnie deklaracji PIT 28 pozwanego odnoszącej się do przychodów pozwanego z tytułu wynajmu lokali Sąd uznał, iż odzwierciedla ona jedynie przychody oficjalnie zadeklarowane przez pozwanego dla celów podatkowych, natomiast nie odpowiada rzeczywistym wpływom finansowym pozwanego z tytułu w/w wynajmu (w ocenie Sądu rzeczywiste przychody J. K. z tytułu wynajmu lokali są około dwukrotnie wyższe od tych zadeklarowanych dla celów podatkowych).

Sąd nie dał również wiary zeznaniom J. K. w zakresie, w jakim wynika z nich, że roczne przychody J. K. z tytułu wynajmu lokali wynoszą ok. 3500-4000 zł. W ocenie Sądu, mając na uwadze ilość mediów zużywanych w domu pozwanego, uznać należy, iż przeciętnie wynajmuje on co najmniej dwa pokoje, a więc, że jego miesięczny przychód z tego tytułu wynosi ok. 600-700 zł (przy czym oczywiście może występować znaczne zróżnicowanie w obłożeniu pokoi w poszczególnych miesiącach).

Sąd odmówił także waloru wiarygodności zeznaniom pozwanego, jakoby nie rozmawiał z G. K. na temat podwyższenia alimentów na rzecz ich córki przed zaciągnięciem pożyczki na kwotę 20000 zł, albowiem J. K. sam przyznał, że rozmawiał z byłą żoną na temat podwyższenia alimentów na rzecz W. K. w lutym 2016 r., zaś przedmiotową pożyczkę pozwany zaciągnął (jak wynika z przedstawionych przez niego dokumentów) w lipcu 2016 r.

Sąd nie dał również wiary zeznaniom G. K. w części dot. kosztów utrzymania małoletniej powódki w zakresie środków czystości, higienicznych i środków kosmetycznych, odzieży, wyjazdów rozrywkowych do teatru, kina, a także kosztów zakupu tuszu i papieru do drukarki. W ocenie Sądu, mając na uwadze doświadczenie życiowe uznać należy, iż kwoty wskazane przez G. K., a odnoszące się do zaspokojenia w/w potrzeb należy uznać za zawyżone. W ocenie Sądu, mając na uwadze wiek powódki, koszt zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb powódki w zakresie środków czystości, środków higienicznych i kosmetyków wynosi ok. 60 zł - 100 miesięcznie, w zakresie ubrań i butów - ok. 125 zł miesięcznie, w zakresie rozrywki (kino, muzeum) ok. 60 zł miesięcznie, zaś w zakresie zakupu tuszu do drukarki i papieru ok. 50 zł miesięcznie.

Sąd nie uznał za wiarygodne także zeznania G. K. w części, w jakiej wynika z nich, że rachunki za wodę obejmują okres 3 miesięcy, albowiem z dokumentów złożonych przez G. K. jednoznacznie wynika, że rachunki za wodę obejmują okres 6 miesięcy.

Nadto Sąd nie dał również wiary zeznaniom G. K. w zakresie, w jakim wynika z nich, że pozwany dysponuje 9 pokojami do wynajęcia, albowiem G. K. nie mieszka z pozwanym już od 2011 r., zaś pozwany sam wskazał, że dysponuje 11 pokojami do wynajęcia.

Wreszcie Sąd odmówił także waloru wiarygodności zeznaniom G. K., jakoby nie miała ona możliwości udzielania korepetycji, albowiem nie jest osobą znaną w O. i nie wyrobiła sobie odpowiedniej renomy. W ocenie Sądu sam fakt, iż G. K. nie jest osobą znaną w O. nie uniemożliwia jej udzielania korepetycji (chociaż oczywiście może mieć wpływ na liczbę chętnych czy też kwoty, jakie G. K. może uzyskać z tejże działalności), albowiem z doświadczenia życiowego wynika, iż wiele osób udzielających korepetycji to chociażby studenci, którzy także, co oczywiste, zwłaszcza na początku prowadzonej działalności w zakresie korepetycji, nie mają jeszcze wyrobionej renomy.

W pozostałym zakresie Sąd zeznaniom G. K. i J. K. dał wiarę.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 133 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. O zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują w każdym razie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 kro). Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od różnych okoliczności natury społecznej i gospodarczej w których osoba uprawniona się znajduje. Zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle można określić potrzeby życiowe, materialne i intelektualne uprawnionego (uzasadnienie do tezy IV uchwały Sądu Najwyższego z dnia 16.12.1987r., II CZP 91/86).

Potrzeby uprawnionego oraz możliwości zobowiązanego ulegają zmianie, tym samym może ulegać zmianie wysokość alimentów. Dlatego też w razie zmiany stosunków zarówno uprawniony jak i zobowiązany mogą żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego (art. 138 kro). Dla stwierdzenia czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu wyżej wskazanego przepisu, należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i możliwości mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które
w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków, powstałych po jego wydaniu, a jej ustalenie następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami uprzednio istniejącymi (uzasadnienie do tezy VII uchwały Sądu Najwyższego z dnia 16.12.1987r., II CZP 91/86). Przez zmianę stosunków w rozumieniu art. 138 kro rozumie się więc istotne zmniejszenie lub zwiększenie możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego albo też istotne zwiększenie lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego (tak np. T. Domińczyk, Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz pod red. K. Piaseckiego, LexisNexis 2005 str. 839).

W ocenie Sądu ze gromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż od czasu poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów na rzecz małoletniej powódki, koszt zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniej W. K. wzrósł około 3 krotnie tj. z kwoty 600-700 zł miesięcznie do kwoty ok. 2100 zł miesięcznie. Wzrost ten wynika przede wszystkim z faktu wyprowadzenia się powódki oraz jej przedstawicielki ustawowej z domu zajmowanego przez pozwanego, jak również z naturalnego rozwoju małoletniej powódki – alimenty po raz ostatni zostały ustalone prawie 10 lat temu, kiedy powódka była małą dziewczynką, podczas gdy obecnie powoli zbliża się do pełnoletniości. Nadto przez w/w (10 – letni) okres znacząco wzrosły również ceny podstawowych towarów i usług.

Podnieść przy tym należy, iż ustalając aktualne koszty zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki Sąd miał na uwadze, iż obecnie powódka nie uczęszcza już do szkoły o profilu wojskowym, dlatego też nie ma potrzeby, aby co roku dokonywała zakupu munduru (chociaż oczywiście w związku z członkostwem W. K. w drużynie (...) w przypadku zniszczenia munduru konieczny będzie zakup nowego). Jednocześnie ustalając koszty zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb W. K. w zakresie utrzymania zdrowego uzębienia Sąd przyjął, iż przeciętnie konieczne są w ciągu roku dwie wizyty małoletniej u dentysty (Sąd miał na względzie, iż obecnie powódka ma do wyleczenia 3 zęby, ale jednocześnie miał również na uwadze, iż ostatnio uczęszczała ona do dentysty rzadziej niż dwa razy w roku (w 2016 r. u dentysty była tylko raz)).

Jednocześnie w ocenie Sądu zmieniły się możliwości zarobkowe (rozumiane jako środki pieniężne, które osoba zobowiązany może i powinien uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności, stosownie do swych sił umysłowych i fizycznych (tak np. uchwała pełnego składu (...) – Izby Cywilnej i Administracyjnej z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86, OSNCP 1988, nr 4, poz. 42, wyrok SN z dnia 22 czerwca 2007 r., II UK 229/06, LEX nr 422753) zarówno pozwanego jak i matki powódki. W ocenie Sądu aktualne możliwości zarobkowe J. K. jak i G. K. wyczerpują się w osiąganych przez nich obecnie dochodach i wynoszą odpowiednio ok. 7000 zł netto miesięcznie i 3000 zł netto miesięcznie. Ustalając możliwości zarobkowe matki powódki Sąd miał na względzie, iż wprawdzie okoliczność, iż nie jest ona osobą znaną w O. nie powinien uniemożliwiać jej osiągania dochodów z tytułu korepetycji, tym niemniej obecnie z uwagi na stan jej zdrowia nie sposób oczekiwać, aby podjęła się ona dodatkowego zarobkowania poprzez udzielanie korepetycji.

W tej sytuacji, mając na uwadze fakt, że od czasu poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów około trzykrotnie zwiększyły się koszty zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki, a równocześnie zważywszy na okoliczność, iż znacząco zwiększyły się możliwości zarobkowe i majątkowe rodziców powódki, za zasadne należy uznać podwyższenie alimentów należnych powódce od jej ojca również trzykrotnie, a więc do kwoty po 1200 zł miesięcznie.

Zdaniem Sądu alimenty w wysokości po 1200 zł miesięcznie na rzecz powódki nie przekraczają możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego, mając na uwadze, iż pozwany już obecnie przekazuje na rzecz powódki kwotę po 900 zł miesięcznie (przy czym 300 zł miesięcznie przekazuje na rachunek bankowy małoletniej, co nie daje gwarancji ich racjonalnego wykorzystania), jak również mając na uwadze, iż pożyczkę w wysokości 20 000 zł, skutkującą koniecznością spłaty miesięcznej raty w wysokości ponad 1700 zł miesięcznie, pozwany zaciągnął w lipcu 2016 r., a więc już po rozmowach z byłą żoną na temat podwyższenia alimentów, gdy winien liczyć się już z koniecznością płacenia w najbliższym czasie wyższych alimentów (zauważyć należy, iż pozwany zaciągnął w/w pożyczkę na bardzo krótki okres czasu, co skutkowało wysoką ratą – gdyby pozwany zdecydował się na zaciągnięcie przedmiotowej pożyczki na okres chociażby dwuletni rata pożyczki, mając na względzie stosunkowo niskie obecnie stopy procentowe, spadłaby bardzo znacząco).

Z kolei kwotę alimentów żądaną przez powódkę (tj. 2000 zł miesięcznie) należy uznać za wygórowaną, albowiem nie uwzględnia tego, iż także G. K. winna partycypować w zwiększonych kosztach utrzymania małoletniej, jak również okoliczności, iż wprawdzie możliwości zarobkowe pozwanego wzrosły bardziej od możliwości zarobkowych matki powódki, tym niemniej pozwany ma wyraźnie wyższe zobowiązania kredytowe, a nadto przekazuje on córce w czasie kontaktów z nią różnorakie prezenty, a także pewne kwoty pieniężne (jednorazowo ok. 300-400 zł).

Z uwagi na powyższe, Sąd podwyższył alimenty należne małoletniej W. K. od pozwanego z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 1200 zł miesięcznie na powódkę, płatnej do 10-tego każdego miesiąca z góry do rąk matki małoletniej wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 23 września 2016 r. (a więc od dnia wniesienia powództwa), zaś w pozostałym zakresie powództwo oddalił.

Wobec faktu, iż powódka wygrała proces w 50%, Sąd, kierując się wyrażoną w art. 100 kpc zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów, oraz mając na względzie § 2 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (w brzmieniu obowiązującym w dniu 23 września 2016 r.) w zw. z § 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2400 zł tytułem częściowego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc, zaś na podstawie art. 113 ustęp 1 w zw. z art. 13 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obciążył pozwanego opłatą sądową od uwzględnionej części powództwa.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE