Sygn. akt II K 921/17
Dnia 25 kwietnia 2018 r.
Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Bartłomiej Niedzielski
Protokolant: st. sekr. sąd. Jadwiga Jankowska
przy udziale Prokuratora: Katarzyny Jarząbkowskiej
po rozpoznaniu w dniach: 17 stycznia 2018 r., 12 lutego 2018 r., 2 i 14 marca 2018 r. oraz 11 kwietnia 2018 r.
sprawy:
1. J. K. (1) ur. (...) w P. s. J. i U. z d. M.,
2. J. PatrykaDyca ur. (...) w Ł. s. S. i K. z d. P.,
3. D. H. ur. (...) w G. s. Z. i A. z d. P.,
4. J. Ł. ur. (...) w Ł. s. J. i D. z d. P.,
5. K. F. ur. (...) w Ł. s. G. i J. z d. P.,
6. M. K. (1) ur. (...) w Ł. s. M. i M. z d. J.,
oskarżonych o to, że:
dnia 29 marca 2017 r. w D. pow. (...) działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, uchylając się od opodatkowania, narazili podatek akcyzowy na uszczuplenie w ten sposób, że w trakcie przewozu tranzytem z Niemiec do (...) samochodem ciężarowym m-ki R. (...) nr rej. (...) przez terytorium kraju wyrobu akcyzowego w postaci ok. 4,5 tony suszonych liści tytoniu, przerwali tranzyt, a następnie po otworzeniu samochodu ciężarowego przeładowali tytoń do samochodów dostawczych m-ki F. nr rej. (...), O. nr rej. (...) oraz R. nr rej. (...), czym nie zachowali warunku przewozu od którego ustawa uzależnia zwolnienie wyrobu akcyzowego z obowiązku oznaczenia znakami akcyzy, czym uszczuplił podatek akcyzowy na kwotę dużej wartości: 2 065 302 zł,
tj. o czyn z art. 54 kks w zb. z art. 65 § 1 kks w zb. z art. 73 § 1 kks w zb. z art. 37 § 1 pkt 1 kkw i w zw. z art. 7 § 2 kks
1. uznaje oskarżonego K. F. za winnego tego, że w okresie od 20 do 29 marca 2017 r. w D. (pow. (...), woj. (...)) oraz innych nieustalonych miejscach, uchylając się od opodatkowania, nie ujawnił właściwemu organowi przedmiotu opodatkowania, gdyż wbrew przepisom ustawy, sprowadził na terytorium kraju wyrób akcyzowy w postaci 4.500 kg suszu tytoniowego w pudełkach po 100 kg, bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy, w ten sposób, że zlecił D. H. przewiezienie suszonych liści tytoniu z terytorium Niemiec na terytorium (...) a następnie w trakcie drogi polecił wymienionemu przyjazd do budynku magazynowego w D. wynajmowanego przez J. K. (1), gdzie zostały one przeładowane przez J. K. (1), J. Ł., J. D. i M. K. (1) do samochodów dostawczych: m-ki F. nr rej. (...), O. nr rej. (...) i R. nr rej. (...) skąd miały być rozwiezione w nieustalone miejsca, powodując poprzez to uszczuplenie należności publicznoprawnej (w podatku akcyzowym) na kwotę dużej wartości tzn. 2.063.880 zł, tj. czynu wypełniającego znamiona art. 54 § 1 kks i art. 63 § 2 kks w zw. z art. 7 § 1 kks i art. 37 § 1 pkt 1 kks i za to na podstawie art. 54 § 1 kks w zw. z art. 7 § 2 kks i art. 37 § 1 pkt 1 kks oraz art. 38 § 1 pkt 3 kks wymierza K. F. karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 300 (trzystu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych;
1. uznaje oskarżonego D. H. za winnego tego, że w okresie od 28 do 29 marca 2017 r. na odcinku drogi od Ż. (woj. (...)) do D. (pow. (...), woj. (...)), samochodem ciężarowym m-ki R. (...) nr rej. (...), przewiózł wyrób akcyzowy o dużej wartości (co najmniej 2.063.880 zł) w postaci 4.500 kg suszu tytoniowego w nieoznaczonych znakami akcyzy pudełkach po 100 kg, który stanowił przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 2 kks tj. czynu z art. 65 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 kks i za to na podstawie art. 65 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 kks oraz art. 38 § 1 pkt 3 kks wymierza D. H. karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych;
2. uznaje oskarżonego J. K. (1) , za winnego tego, że w dniu 29 marca 2017 r. w D. (pow. (...), woj. (...)), do wynajmowanego przez siebie budynku magazynowanego, przyjął stanowiący przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 2 kks wyrób akcyzowy o dużej wartości (co najmniej 2.063.880 zł) w postaci 4.500 kg suszu tytoniowego w nieoznaczonych znakami akcyzy pudełkach po 100 kg, które następnie wspólnie i w porozumieniu z J. Ł., J. D. i M. K. (1) przenieśli przeładowując je z samochodu ciężarowego m-ki R. (...) nr rej. (...), do samochodów dostawczych: m-ki F. nr rej. (...), O. nr rej. (...) i R. nr rej. (...) tj. czynu z art. 65 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 kks i za to na podstawie art. 65 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 kks oraz art. 38 § 1 pkt 3 kks wymierza J. K. (1) karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych;
3. uznaje oskarżonych J. D., J. Ł. i M. K. (1) za winnych tego, że w dniu 29 marca 2017 r. w D. (pow. (...), woj. (...)), w budynku magazynowym wynajmowanym przez J. K. (1), wspólnie i w porozumieniu z nim przenieśli stanowiący przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 2 kks wyrób akcyzowy o dużej wartości (co najmniej 2.063.880 zł) w postaci 4.500 kg suszu tytoniowego, w ten sposób, że suszone liście tytoniu znajdujące się w nieoznaczonych znakami akcyzy pudełkach po 100 kg przeładowali z samochodu ciężarowego m-ki R. (...) nr rej. (...), do samochodów dostawczych: m-ki F. nr rej. (...), O. nr rej. (...) i R. nr rej. (...) tj. czynu z art. 65 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 kks i za to na podstawie art. 65 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 kks oraz art. 38 § 1 pkt 3 kks wymierza:
a) J. D. karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych;
b) J. Ł. karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych;
c) M. K. (1) karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych;
2. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk, art. 72 § 1 pkt 4 kk oraz art. 73 § 1 kk w zw. z art. 20 § 2 kks wykonanie orzeczonych kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesza J. K. (1) , D. H. , J. Ł. i M. K. (1) na okresy po 3 (trzy) lata próby oddając ich w tym czasie pod dozór kuratora sądowego oraz zobowiązując ich do wykonywania pracy zarobkowej;
3. na podstawie art. 30 § 2 kks orzeka przepadek dowodów rzeczowych w postaci pudeł kartonowych z tytoniem wymienionych w wykazie dowodów nr III/194/17/P z karty 419-421 akt sprawy pod pozycjami 26, 27 i 28 zarejestrowanych za numerami: Drz (...), Drz (...) i Drz (...) przechowywanych w Samodzielnym Referacie (...) Magazynu (...) – Skarbowego w Ł. za numerem depozytu (...);
4. na podstawie art. 63 § 1 kk w zw. z art. 20 § 2 kks na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności zalicza:
a) K. F. zatrzymanie od 29 marca (godz. 09:00) do 30 marca (godz. 17:50) 2017 r.;
b) J. D. zatrzymanie od 29 marca (godz. 09:00) do 30 marca (godz. 18:30) 2017 r.;
5. na podstawie art. 63 § 1 kk w zw. z art. 20 § 2 kks na poczet orzeczonych grzywien zalicza:
a) D. H. zatrzymanie od 29 marca (godz. 09:00) do 30 marca (godz. 17:20) 2017 r.;
b) J. Ł. zatrzymanie od 29 marca (godz. 09:00) do 30 marca (godz. 18:20) 2017 r.;
c) M. K. (1) zatrzymanie od 29 marca (godz. 09:00) do 30 marca (godz. 18:05) 2017 r.;
6. pobiera od K. F. kwotę 6.180 (sześciu tysięcy stu osiemdziesięciu) złotych tytułem opłaty oraz zasądza od wymienionego oskarżonego kwotę 1.182,51 zł (jednego tysiąca stu osiemdziesięciu dwóch złotych i pięćdziesięciu jeden groszy) tytułem zwrotu wydatków;
7. pobiera od J. D. kwotę 5.180 (pięciu tysięcy stu osiemdziesięciu) złotych tytułem opłaty oraz zasądza od wymienionego oskarżonego kwotę 1.182,51 zł (jednego tysiąca stu osiemdziesięciu dwóch złotych i pięćdziesięciu jeden groszy) tytułem zwrotu wydatków;
8. pobiera od J. K. (1), J. Ł. i M. K. (1) kwoty po 4.120 (cztery tysiące sto dwadzieścia) złotych tytułem opłat oraz zasądza od wymienionych oskarżonych kwoty po 1.182,51 zł (jeden tysiąc sto osiemdziesiąt dwa złote i pięćdziesiąt jeden groszy) tytułem zwrotu wydatków;
9. pobiera od D. H. kwotę 2.060 (dwóch tysięcy sześćdziesięciu) złotych tytułem opłaty oraz zasądza od wymienionego oskarżonego kwotę 1.182,51 zł (jednego tysiąca stu osiemdziesięciu dwóch złotych i pięćdziesięciu jeden groszy) tytułem zwrotu wydatków.
Sygn. akt II K 921/17
W okresie pomiędzy 20 a 25 marca 2017 r. D. H. otrzymał telefon od K. F., który zlecił mu ustnie transport tytoniu z Niemiec na (...)
W tym celu wykorzystany został pozostający w dyspozycji D. H. (...) o nr rej. (...), którego właścicielką jest jego dobra znajoma D. M..
W dniu 26 marca 2017 r. D. H. wyruszył wymienionym pojazdem z M. i przekraczając granicę z Niemcami poprzez przejście w G. pojechał do przygranicznej miejscowości C. – N.. Na spotkanie wyjechał oskarżonemu F. (...) nieznany mężczyzna w wieku około 30 lat, który poprowadził go na teren jakiejś firmy. Tam w dniu 28 marca 2017 r. rano w hali przy użyciu wózka widłowego załadowano na samochód 4.500 kg suszonych liści tytoniu w kartonowych pudełkach po 100 kg nieoznaczonych znakami akcyzy. Następnie, D. H. przez przejście graniczne w O. wrócił do Polski i drogą krajową nr (...) kierowa się w stronę J..
W czasie kiedy przejeżdżał przez Ż. zadzwonił do niego K. F. oraz polecił aby zmienił trasę i skierował się na P.. D. H. tak zrobił, a następnie pojechał w stronę D., gdzie samochodem F. wyjechało po niego dwóch mężczyzn. K. F. przesiadł się do samochodu R. (...) o nr rej. (...). Miał ze sobą skrzynkę narzędziową koloru czarnego, którą podłączył do gniazda zapalniczki.
W dalszej kolejności D. H. został poprowadzony do znajdującej się na terenie D. hali. Po wjechaniu do środka zauważył, że znajdują się tam trzy samochody typu bus oraz czterech młodych mężczyzn. Mężczyźni ci po dwóch przeładowali w ciągu około godziny pudełka z suszonymi liśćmi tytoniu z auta, którym przyjechał D. H. do znajdujących się w hali busów. Następnie do hali wkroczyli funkcjonariusze Policji i przeprowadzili czynności.
/wyjaśnienia D. H. k. 180 - 181/
Na miejscu zdarzenia zostali zatrzymani: D. H., K. F., J. D., J. Ł. i M. K. (1).
/protokoły zatrzymań ww. k. 3, 7, 13, 19 i 24 -25/
W hali położonej w D. pod numerem (...) ujawniono następujące samochody: R. (...) o nr rej. (...), F. (...) nr rej. (...), O. (...) nr rej. (...) i R. (...) nr rej. (...), a także F. (...) nr rej (...).
/protokół oględzin miejsca k. 44-51, dokumentacja fotograficzna płyta CD kop. k. 516/
W wyniku przeszukania pojazdu R. (...) nr rej. (...) ujawniono w nim: - umowy zlecenia transportu datowane na 29.03.2017 r. pomiędzy (...) z siedzibą W. reprezentowaną przez K. F., a J. D., J. Ł. i M. K. (1),
- międzynarodowe samochodowe listy przewozowe (...) w których jako nadawca wskazana została firma (...) z siedzibą w Niemczech G. (...) G., zaś jako odbiorca firma (...) z siedzibą W.:
- nr (...) z 28.03.2017r. na przewoźnika D. H. na 5400 kg tytoniu (1 egz. - dla nadawcy),
- nr (...) z 28.03.2017r. na przewoźnika D. H. na 4500 kg tytoniu (4 egz.),
- nr (...) z 29.03.2017r. na przewoźnika D. H. na 2500 kg tytoniu (4 egz.),
- nr (...) z 29.03.2017r. na przewoźnika J. Ł. na 1500 kg tytoniu (4 egz.),
- nr (...) z 29.03.2017r. na przewoźnika J. D. na 1500 kg tytoniu (4 egz.),
- nr (...) z 29.03.2017r. na przewoźnika M. K. (2) na 1500 kg tytoniu (4 egz.),
- nr (...) z 29.03.2017r. na przewoźnika D. H. na 2900 kg tytoniu (4 egz.) ,
- rachunki na „surowy tytoń” - R. nr (...) w których jako sprzedawca wskazana została firma (...) z siedzibą w Niemczech G. (...) G., zaś jako kupujący firma (...) z siedzibą W. datowane na 29.03.2017 r. na: 2500 kg, 2900 kg oraz 1500 kg (3 szt.),
- rachunek na „surowy tytoń” R. nr (...) w których jako sprzedawca wskazana została firma (...) z siedzibą w Niemczech G. (...) G., zaś jako kupujący firma (...) z siedzibą W. datowany na 28.03.2017 r. na 4500 kg,
- czarną skrzynkę narzędziową z prostokątnymi urządzeniami i wystającymi prętami.
/protokół przeszukania pojazdu R. (...) nr rej. (...) k. 52-64/
W wyniku przeszukania pojazdu R. (...) nr rej. (...) ujawniono w nim 15 nieoznaczonych znakami akcyzy pudełek kartonowych w których znajdowało się po 100 kg liści tytoniu.
/protokół przeszukania pojazdu R. (...) nr rej. (...) k. 66-69/
Samochód R. (...) nr rej. (...) został wynajęty przez M. K. (1) na podstawie umowy zawartej z jego właścicielem A. C. w dniu 27 marca 2017 r.
/zeznania A. C. k. 138-139, umowa wynajmu k. 141-142/
W wyniku przeszukania pojazdu F. (...) nr rej. (...) ujawniono w nim 15 nieoznaczonych znakami akcyzy pudełek kartonowych w których znajdowało się po 100 kg liści tytoniu.
/protokół przeszukania pojazdu F. (...) nr rej. (...) k. 76-81/
Samochód F. (...) nr rej. (...) został wynajęty przez J. D. na podstawie umowy zawartej z jego właścicielem A. C. w dniu 27 marca 2017 r.
/zeznania A. C. k. 138-139, umowa wynajmu k. 143-144/
W wyniku przeszukania pojazdu O. (...) nr rej. (...) ujawniono w nim 15 nieoznaczonych znakami akcyzy pudełek kartonowych w których znajdowało się po 100 kg liści tytoniu.
/protokół przeszukania pojazdu O. (...) nr rej. (...) k. 71-75/
Samochód O. (...) nr rej. (...) pożyczył w dniu 28 marca 2017 r. K. F. od T. S., który z kolei użytkował go od dwóch tygodni za zgodą jego właściciela L. P..
/zeznania L. P. k. 148-149, zeznania T. S. k. 157 – 158/
W wyniku przeszukania pojazdu F. (...) nr rej. (...) ujawniono w nim między innymi dowód osobisty na dane J. K. (1), różne telefony komórkowe, karty SIM, pieniądze, skrzynkę narzędziową z prostokątnymi urządzeniami i wystającymi prętami, a także portfel skóropodobny. W portfelu znajdowały się natomiast między innymi: prawo jazdy i europejskie karty ubezpieczenia zdrowotnego na dane J. K. (1), dowód rejestracyjny pojazdu C. o nr rej. (...) na dane K. A., wezwanie do zapłaty kierowane do J. K. (1), kopia prawa jazdy PRL na dane T. K..
/protokół przeszukania pojazdu F. (...) nr rej. (...) k. 82-89, protokół oględzin portfela k. 169-170 /
J. K. (1) jest przyszłym zięciem K. A., który przed wyjazdem w trasę poza granice Polski zostawił wymienionemu oskarżonemu samochód C. o nr rej. (...) wraz z dowodem rejestracyjnym w tym celu zaprowadził on go do naprawy w czasie nieobecności właściciela w kraju.
/zeznania K. A. k. 309-310/
J. K. (1) na podstawie umowy najmu z 10 stycznia 2017 r. wynajmował budynek magazynowy położony w D. pod numerem (...) od J. K. (2).
/zeznania J. K. (2) k. 33-34, umowa najmu lokalu użytkowego z 10.01.2017 r. pomiędzy J. K. i J. K. i kserokopią dowodu osobistego k. 36-40/
Czarna skrzynka narzędziowa zabezpieczona podczas przeszukania pojazdu R. (...) nr rej. (...) stanowi mobilny samochodowy zestaw do uniemożliwienia komunikacji bezprzewodowej. Urządzenie nie zakłóca komunikacji telefonów komórkowych lub też innych urządzeń wykorzystujących komunikację telefonii komórkowej do przesyłania informacji. Ma uszkodzony bowiem jeden z zakresów częstotliwości w którym pracuje GSM i dlatego nie jest skuteczne w tym zakresie. Urządzenie skutecznie zagłusza jednak odbiór sygnału z nadajników (...), (...) oraz (...) co uniemożliwia pracę urządzeń wykorzystujących system lokalizacji satelitarnej.
/opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki k. 479-485/
Czarna skrzynka narzędziowa zabezpieczona podczas przeszukania pojazdu F. (...) nr rej. (...) stanowi mobilny samochodowy zestaw do uniemożliwienia komunikacji bezprzewodowej. Urządzenie uniemożliwia komunikację telefonów komórkowych lub też innych urządzeń wykorzystujących komunikację telefonii komórkowej do przesyłania informacji w zakresie częstotliwości GSM, (...) oraz (...). Urządzenie skutecznie zagłusza również odbiór sygnału z nadajników (...), (...) oraz (...) co uniemożliwia pracę urządzeń wykorzystujących system lokalizacji satelitarnej.
/opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki k. 479-485/
(...) nr rej. (...) posiadał sprawne układy: jezdny, zawieszenia przedniego i tylnego, kierowniczy oraz czynne układy hamulcowe. Po uruchomieniu silnika na ekranie komputera pokładowego wyświetlane były ostrzeżenia o: braku ciśnienia sprężonego w układzie hamulcowym, o zużytych klockach hamulcowych oraz o awarii układu zasilania silnika. Wyświetlane ostrzeżenie nakazywało zatrzymanie samochodu i wyłączenie silnika. Mimo sygnalizacji awarii układu zasilnia silnik pracował stabilnie, była możliwość zwiększania prędkości obrotowej silnika i była możliwa jazda samochodem.
/opinia biegłego sądowego z zakresu ruchu drogowego k. 553 – 556 i 700/
Na podstawie notarialnej umowy z 27 stycznia 2016 r. K. F. nabył udziały w (...) spółce akcyjnej (...) z siedzibą na (...).
/umowa kupna – sprzedaży udziałów k. 288-289/
Łączna wartość rynkowa oraz podatku akcyzowego od 4.500 kg liści tytoniowych bez polskich znaków akcyzy wynosi 2.063.880 zł (4500 x 458,64).
/protokół wyceny przedmiotów przestępstwa skarbowego k. 172/
D. H. ma (...) lat. Posiada wykształcenie zawodowe - (...). Jest żonaty. Ma troje dzieci w wieku (...)lat, z których dwoje pozostaje na jego utrzymaniu. Pracuje dorywczo. Zarabia ok. 2.000 zł miesięcznie. Jest zdrowy. Nie był karany.
/oświadczenie oskarżonego k. 664, karta karna k. 264/
K. F. ma (...) lat. Posiada wykształcenie (...). Jest (...). Nie ma nikogo na utrzymaniu. Nie osiąga dochodów. Pozostaje na utrzymaniu matki. Jest zdrowy. Był karany za czyn z art. 278 § 1 kk (na karę ograniczenia wolności) oraz za występki z art. 137 § kk oraz z art. 224 § 2 kk (na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania).
/oświadczenie oskarżonego k. 664, karta karna k. 257, 737/
J. D. ma (...) lat. Posiada wykształcenie(...). Jest (...). Nie ma nikogo na utrzymaniu. Nie osiąga dochodów. Pozostaje na utrzymaniu rodziców. Jest zdrowy. Był karany za czyn z art. 278 § 1 kk (na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania) oraz za występek z art. 226 § 1 kk (na grzywnę).
/oświadczenie oskarżonego k. 664, karta karna k. 260, 741/
J. Ł. ma (...) lata. Posiada wykształcenie podstawowe. Jest (...). Nie ma nikogo na utrzymaniu. Nie osiąga dochodów. Pozostaje na utrzymaniu matki. Jest zdrowy. Nie był karany.
/oświadczenie oskarżonego k. 664, karta karna k. 260/
M. K. (1) ma (...) lata. Posiada wykształcenie średnie. Jest (...). Nie ma nikogo na utrzymaniu. Pracuje jako pracownik (...) z dochodem ok. 3000zł netto miesięcznie. Jest zdrowy. Nie był karany.
/oświadczenie oskarżonego k. 664, karta karna k. 262/
J. K. (1) ma (...) lata. Posiada wykształcenie średnie. Jest (...). Ma jedno dziecko w wieku 9 miesięcy, które posiada na utrzymaniu. Pracuje dorywczo z dochodem ok. 1500zł netto miesięcznie. Jest zdrowy. Nie był karany.
/oświadczenie oskarżonego k. 664, karta karna k. 255/
Oskarżony D. H. w czasie dwóch przesłuchań w charakterze podejrzanego na etapie śledztwa przyznał się do postawionego mu zarzutu i złożył wyjaśnienia zgodne z poczynionymi ustaleniami. W toku przewodu sądowego natomiast nie przyznał się do zarzutu aktu oskarżenia i odmówił składania wyjaśnień. Na pytania zaś obrońcy podał, że zgłaszał K. F. awarię samochodu (k. 179-181, 220-221 i 665).
Pozostali oskarżeni nie przyznali się do postawionego im zarzutu.
K. F. wyjaśnił, że prowadzi działalność gospodarczą na terytorium (...), której przedmiotem jest obrót suszem tytoniowym. Kupił zatrzymany i zabezpieczony do sprawy tytoń od niemieckiej firmy i miał on trafić na (...) gdzie nie jest towarem akcyzowym. W czasie tranzytu przez Polskę wymieniony oskarżony miał dostać informację od kierowcy, że jego pojazd jest uszkodzony i nie dojedzie na (...) W związku z tym, wynajął samochody dostawcze na które miał zostać przeładowany tytoń, żeby mógł on jechać w dalszą trasę na (...) Postój w hali w D. i przeładowanie tytoniu było spowodowane awarią pojazdu, który przewoził tytoń z Niemiec (k. 189, 212-213 i 666).
J. D. skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień (k. 191-192, 216-217, 667-667).
J. Ł. wyjaśnił, że rano 29 marca 2017 r. zadzwonił do niego kolega K. F., powiedział, że ma awarię samochodu i poprosił o pomoc. Wymieniony na wstępie oskarżony się zgodził i przyjechał (...)em. Zanim doszedł na posesję pojawiła się ciężarówka, która wjechała na magazyn i po chwili weszli policjanci (k. 184-185, 209, 665-666).
M. K. (1) w odpowiedzi na pytania obrońcy wyjaśnił jedynie, że był na miejscu. Samochód zaś przewożący tytoń miał zepsuć się w D. lub w okolicy i dlatego musiał zostać przeładowany. Dalej miał jechać na (...) jako miejsca docelowego (k. 195-196, 204-206 i 667)
J. K. (1) wyjaśnił, że nie było go na miejscu zdarzenia. Samochód ze swoimi dokumentami pożyczył koledze i dlatego były one w pojeździe (k. 297 i 667).
Sąd Rejonowy zważył co następuje:
Zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy wskazuje, iż oskarżeni dopuścili się zarzucanego im czynu.
Przy dokonywaniu ustaleń w niniejszej sprawie Sąd w pierwszej kolejności opierał się na pierwotnych wyjaśnieniach D. H., który na etapie śledztwa przyznał się do postawionego mu zarzutu oraz opisał jaki był przebieg wydarzeń do momentu, kiedy do hali magazynowej w D. wkroczyli funkcjonariusze Policji. W ocenie Sądu pierwotne wypowiedzi procesowe wymienionego oskarżonego polegały na prawdzie, były spójne i logiczne oraz pozostały w zgodzie z doświadczeniem życiowym. D. H. jako osoba przyłapana na gorącym uczynku, która nie miała wiedzy na temat treści wyjaśnień pozostałych zatrzymanych osób przedstawił podczas pierwszych swoim procesowych depozycji w sprawie prawdziwy przebieg wydarzeń. Dopiero zaś kiedy się dowiedział w trakcie przesłuchania przez Prokuratora, że pozostali podejrzani nie przyznali się do zarzutów i zachodzi konflikt interesów, który wykluczył z tej czynności jego obrońcę zamilkł i przestał wyjaśniać na temat okoliczności zdarzenia. W toku przewodu sądowego z kolei odmówił odpowiedzi na pytanie Przewodniczącego na temat przyczyn zmiany stanowiska względem zarzutu, zaś na pytania swojego obrońcy wskazał, że zgłaszał awarię K. F.. W ocenie Sądu zmiana stanowiska D. H. względem zarzutu w czasie rozprawy oraz wskazanie w wyjaśnieniach podczas przewodu sądowego, iż zgłaszał awarię samochodu to jedynie taktyka obronna D. H., która nie zasługuje na uznanie. Oskarżony w żadnej mierze nie uzasadnił tak diametralnej zmiany stanowiska. Uzupełnienie wyjaśnień zaś o rzekome zgłaszanie awarii to tylko i wyłącznie próba dopasowania treści swoich wyjaśnień do wypowiedzi procesowych pozostałych oskarżonych. W rzeczywistości, gdyby taka sytuacja miała miejsce to z pewnością D. H. powiedziałby o tym sam z siebie w czasie pierwszego przesłuchania. Przecież to on przewoził tytoń z Niemiec i wyjaśniał na temat tego dlaczego znalazł się w hali magazynowej w D.. Skoro zatem wówczas ani słowem nie wspomniał o rzekomej awarii, a jasno wskazał, że przyczyną przyjazdu do hali było polecenie K. F., który kazał mu zmienić trasę, to wyjaśnienia złożone podczas rozprawy przez D. H. to tylko i wyłącznie nieudolna próba swojej obrony oraz chęć dopasowania się do wypowiedzi pozostałych oskarżonych.
Według Sądu, powyższej konstatacji nie podważa to, że biegły z zakresu ruchu drogowego w swojej opinii stwierdził, iż komputer pokładowy R. (...) nr rej. (...) wyświetlał ostrzeżenie o awarii układu zasilania silnika, które nakazywało zatrzymanie samochodu i wyłączenie go. Pomimo bowiem sygnalizacji awarii układu zasilnia silnik pracował stabilnie, była możliwość zwiększania prędkości obrotowej silnika i była możliwa jazda samochodem. Tym samym D. H. mógł po prostu ignorować ten komunikat i kontynuować jazdę.
W związku z tym, że D. H. w czasie pierwszych przesłuchań nie wspomniał o żadnej awarii pojazdu, którym przewoził tytoń z Niemiec, wyjaśnienia K. F., J. Ł. i M. K. (3), a także J. D. uznać należało za niewiarygodne. Wymienieni oskarżeni utrzymywali bowiem, że znaleźli się na miejscu dlatego, że po drodze miał się zepsuć samochód przewożący tytoń z Niemiec na (...) a oni mieli go po przepakowaniu na busy przewieźć do miejsca docelowego czyli na (...) Z doświadczenia życiowego wynika jednak, że awaria pojazdu to rzecz nieprzewidziana, nagła i zaskakująca. Oskarżeni natomiast M. K. (1) i J. D. wypożyczyli w swoim imieniu R. (...) i F. (...) już 27 marca 2017 r., a więc jeszcze zanim D. H. załadował tytoń w Niemczech na swoje auto, gdyż nastąpiło to dopiero 28 marca 2017 r. w godzinach porannych. J. Ł. natomiast miał dostać telefon o rzekomej awarii dopiero rano 29 marca 2017 r., podczas gdy K. F. wypożyczył dla niego busa już dzień wcześniej od T. S. obiecując mu sowitą zapłatę za jego użyczenie. Poza tym, stosownie do wyjaśnień J. Ł. miał on jeszcze nie dojść na piechotę na posesję w D. kiedy wjechała na nią ciężarówka, a zaraz za nią wkroczyli Policjanci. W takiej sytuacji przecież nie zostałby on zatrzymany, a 4,5 tony tytoniu nie udałoby się w tak krótkim czasie przepakować na busy.
Przedstawiona chronologia wydarzeń wskazuje wprost na to, iż awaria ciężarówki przewożącej tytoń została wymyślona jako uzasadnienie jego przeładunku. W rzeczywistości zaś, z góry zaplanowano przeładunek tytoniu przywiezionego z Niemiec i podzielenie go na mniejsze partie transportu, a następnie rozwiezienie go po kraju.
Przy ocenie wyjaśnień oskarżonych należało przecież także wziąć pod uwagę to, że w D. do kabiny D. H. dosiadł się K. F., który podłączył do gniazda zapalniczki mobilny samochodowy zestaw do uniemożliwienia komunikacji bezprzewodowej, który uniemożliwiał pracę urządzeń wykorzystujących system lokalizacji satelitarnej. W ocenie Sądu tego typu okoliczność jasno wskazuje, że zjazd do hali w D. nie miał związku z żadną awarią tylko chodziło o przepakowanie tytoniu (w ustronnym i położonym na uboczu miejscu) na inne pojazdy w taki sposób, żeby nie można było zlokalizować przewożącej go ciężarówki za pomocą systemu (...).
Z powyższego wynika ponadto jeszcze wniosek, że cała ta operacja nie miała związku z legalnym tranzytem tytoniu z Niemiec na (...) W takiej bowiem sytuacji nieuzasadnionym byłoby używanie urządzenia zagłuszającego sygnał (...). Jedynym natomiast logicznym wytłumaczeniem do jego zastosowania był zamiar ukrycia nielegalnego działania polegającego na sprowadzeniu na terytorium kraju wyrobu akcyzowego bez uprzedniego oznaczenia go znakami akcyzy.
Wymienioną przed chwilą konstatację wspierają także zabezpieczone w ciężarówce kierowanej przez D. H. dokumenty. Występował wśród nich rachunek na rzekomy zakup tytoniu przez (...) firmę, w której udziały posiada K. F. ( (...)). Rzecz jednak w tym, że rachunek ten występował w sześciu wersjach. Wszystkie egzemplarze (...) miały ten sam numer – „ (...)”. Jeden wystawiono pod datą 28 marca 2017 r. wskazując w nim 4500 kg tytoniu. Pozostałe natomiast pięć pod datą 29 marca 2017 r. wskazując w nich następujące ilości tytoniu: 2500kg, 2900kg oraz trzykrotnie 1500 kg. Ponadto, różne były także wersje międzynarodowych listów przewozowych (...) wystawionych na tą samą trasę z Niemiec na (...) Cztery wystawiono na D. H. jako przewoźnika, a pozostałe na oskarżonych J. Ł., J. D. i M. K. (1). Dwa wystawiono pod datą 28 marca 2017r. wskazując za jednym razem 5400 kg tytoniu, a za drugim 4500 kg. Pozostałe natomiast pięć datowanych było na 29 marca 2017 r., a wskazywane w nich ilości tytoniu to: 2500 kg, 2900kg oraz trzykrotnie 1500kg. Umowy natomiast zlecenia przewozu pomiędzy K. F. występującym w imieniu (...), a J. Ł., J. D. i M. K. (1) dotyczyły transportu na trasie Niemcy – (...) W przekonaniu Sądu analiza treści wersji ww. dokumentów, a zwłaszcza różnice jakie zachodzą pomiędzy nimi uprawnia do wniosku, że należy odmówić im mocy dowodowej. Zostały one wytworzone po prostu na wypadek ewentualnej kontroli pojazdów, którymi miał został rozwieziony tytoń bez znaków akcyzy po kraju. Wszystkie przecież wersje międzynarodowych listów przewozowych (...) miały egzemplarz, który powinien zostać u nadawcy. Umowy zaś zlecenia transportu pozostawały w sprzeczności z tym, że busy zostały załadowane dopiero w D.. Zdaniem Sądu, dokumenty te zostały przygotowane w takich wariantach aby po przepakowaniu tytoniu do trzech busów oskarżeni J. Ł., J. D. i M. K. (1) udali się w dalszą trasę mając ze sobą na wszelki wypadek komplet dokumentów wskazujących na to, że każdy z nich legalnie przewozi po 1500 kg z Niemiec na (...)
W tym stanie rzeczy Sąd doszedł do przekonania, że z przytoczonych powyżej względów na walor wiarygodności nie zasługiwały wyjaśnienia K. F., J. Ł., J. D. i M. K. (1), ani depozycje D. H. z rozprawy. W całej niniejszej sprawie w rzeczywistości nie chodziło bowiem o legalny tranzyt tytoniu z Niemiec na (...) a jedynie sprowadzenie pod jego pozorem wymienionego wyrobu akcyzowego na teren kraju bez uprzedniego oznaczenia go znakami akcyzy. Wszyscy natomiast oskarżeni patrząc na okoliczności sprawy musieli sobie zadawać sprawę z nielegalności podejmowanych działań. Wyjaśniając zaś inaczej próbowali się jedynie bronić, a nie przedstawiać prawdziwy przebieg wydarzeń.
Pomimo tego, że na miejscu zdarzenia nie zatrzymano J. K. (1) Sąd przypisał wymienionemu oskarżonemu sprawstwo. W świetle bowiem pierwotnych wyjaśnień D. H. na spotkanie z nim w D. samochodem osobowym wyjechało dwóch mężczyzn, z których jeden przesiadł się do kabiny z zagłuszaczem sygnału (...). Drugi pojechać więc musiał na teren magazynu autem osobowym. W chwili natomiast kiedy D. H. wjeżdżał do hali podkreślił on, że znajdowało się w niej czterech mężczyzn (por. k. 180 odw. w. 14-15 od dołu). Wszystkich zatem oskarżonych musiało być sześciu. Zatrzymano jedynie pięciu. Brakującym zatem z pewnością był J. K. (1), gdyż to on był najemcą przedmiotowej hali. Ponadto zaś, na miejscu zdarzenia zabezpieczono samochód osobowy F. (...) nr rej. (...) wraz ze znajdującymi się nim portfelem z dokumentami tożsamości na nazwisko wymienionego oskarżonego oraz innymi dokumentami wskazującymi, iż należał on do J. K. (1). Nie sposób jest natomiast uwierzyć w to, że oskarżony pożyczył swojemu koledze samochód wraz z portfelem i znajdującymi się w nim tak bardzo ważnymi dokumentami. Ponadto, przez dwa tygodnie po akcji Policji nie udawało się przesłuchać J. K. (1). Nikogo bowiem nie zastawano w miejscu jego zamieszkania, co wskazuje na to, iż celowo unikał on pobytu w nim. Poza tym, na związek wymienionego oskarżonego ze sprawą wskazuje także to, że w wyniku przeszukania miejsca jego zamieszkania ujawniono podobną czarną skrzynkę narzędziową stanowiącą mobilny samochodowy zestaw do uniemożliwienia komunikacji bezprzewodowej, co skrzynki ujawnione w samochodzie, który przywiózł tytoń z Niemiec do Polski, jak i aucie osobowym znajdującym się w środku hali. W związku z tym, Sąd odmówił wiary wyjaśnieniom J. K. (1) odnośnie tego, iż nie ma on ze sprawą nic wspólnego.
Sąd uznał za zgodne z prawdą zeznania świadków w osobach R. P., D. M., J. K. (2), A. C., L. P., T. S. i K. A., gdyż korespondowały one z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym oraz nie budziły wątpliwości.
W przekonaniu Sądu zeznania D. M. nie pozostają w sprzeczności z opinią biegłego z zakresu ruchu drogowego. Odbierała ona bowiem swój samochód R. (...) ponad cztery miesiące po tym jak był on badany przez K. K. (2). Po tak długim postoju natomiast mogły występować trudności z jego uruchomieniem i płynną jazdą. Okoliczności te przy tym nie podważają według Sądu tego, że rzeczywistą przyczyną postoju w D. nie była żadna awaria. D. H. nic bowiem o niej nie wspominał podczas wyjaśnień w śledztwie, a w świetle opinii był przecież w stanie kontynuować jazdę tym samochodem.
Zeznania A. O., J. S. i P. M. zostały pominięte, albowiem nie posiadali oni wiedzy istotnej dla rozstrzygnięcia w sprawie.
Przyznana została moc dowodowa opiniom biegłych sporządzonych w sprawie: opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego oraz opinii biegłego z zakresu badań urządzeń zagłuszających sygnał telekomunikacji, gdyż są zupełne, wnikliwe, zrozumiałe, logiczne oraz wyczerpujące.
W pozostałym zakresie dokonując ustaleń faktycznych Sąd opierał się na protokołach oględzin miejsca zdarzenia oraz przeszukań, dokumentacji fotograficznej, informacjach o osobach z K.. Wymienione dowody nieosobowe sporządzone zostały przez uprawnione podmioty, posiadały znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy oraz nie były przy tym kwestionowane przez strony. Stąd też, Sąd przyznał im moc dowodową.
Mając na uwadze powyższe Sądu uznał:
- K. F. za winnego tego, że w okresie od 20 do 29 marca 2017 r. w D. (pow. (...), woj. (...)) oraz innych nieustalonych miejscach, uchylając się od opodatkowania, nie ujawnił właściwemu organowi przedmiotu opodatkowania, gdyż wbrew przepisom ustawy, sprowadził na terytorium kraju wyrób akcyzowy w postaci 4.500 kg suszu tytoniowego w pudełkach po 100 kg, bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy, w ten sposób, że zlecił D. H. przewiezienie suszonych liści tytoniu z terytorium Niemiec na terytorium (...) a następnie w trakcie drogi polecił wymienionemu przyjazd do budynku magazynowego w D. wynajmowanego przez J. K. (1), gdzie zostały one przeładowane przez J. K. (1), J. Ł., J. D. i M. K. (1) do samochodów dostawczych: m-ki F. nr rej. (...), O. nr rej. (...) i R. nr rej. (...) skąd miały być rozwiezione w nieustalone miejsca, powodując poprzez to uszczuplenie należności publicznoprawnej (w podatku akcyzowym) na kwotę dużej wartości tzn. 2.063.880 zł, tj. czynu wypełniającego znamiona art. 54 § 1 kks i art. 63 § 2 kks w zw. z art. 7 § 1 kks i art. 37 § 1 pkt 1 kks,
- D. H. za winnego tego, że w okresie od 28 do 29 marca 2017 r. na odcinku drogi od Ż. (woj. (...)) do D. (pow. (...), woj. (...)), samochodem ciężarowym m-ki R. (...) nr rej. (...), przewiózł wyrób akcyzowy o dużej wartości (co najmniej 2.063.880 zł) w postaci 4.500 kg suszu tytoniowego w nieoznaczonych znakami akcyzy pudełkach po 100 kg, który stanowił przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 2 kks tj. czynu z art. 65 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 kks,
- J. K. (1), za winnego tego, że w dniu 29 marca 2017 r. w D. (pow. (...), woj. (...)), do wynajmowanego przez siebie budynku magazynowanego, przyjął stanowiący przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 2 kks wyrób akcyzowy o dużej wartości (co najmniej 2.063.880 zł) w postaci 4.500 kg suszu tytoniowego w nieoznaczonych znakami akcyzy pudełkach po 100 kg, które następnie wspólnie i w porozumieniu z J. Ł., J. D. i M. K. (1) przenieśli przeładowując je z samochodu ciężarowego m-ki R. (...) nr rej. (...), do samochodów dostawczych: m-ki F. nr rej. (...), O. nr rej. (...) i R. nr rej. (...) tj. czynu z art. 65 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 kks,
- J. D., J. Ł. i M. K. (1) za winnych tego, że w dniu 29 marca 2017 r. w D. (pow. (...), woj. (...)), w budynku magazynowym wynajmowanym przez J. K. (1), wspólnie i w porozumieniu z nim przenieśli stanowiący przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 2 kks wyrób akcyzowy o dużej wartości (co najmniej 2.063.880 zł) w postaci 4.500 kg suszu tytoniowego, w ten sposób, że suszone liście tytoniu znajdujące się w nieoznaczonych znakami akcyzy pudełkach po 100 kg przeładowali z samochodu ciężarowego m-ki R. (...) nr rej. (...), ado samochodów dostawczych: m-ki F. nr rej. (...), O. nr rej. (...) i R. nr rej. (...) tj. czynu z art. 65 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 kks.
Zgodnie z art. 54 § 1 kks odpowiedzialności za przestępstwo skarbowe w nim przewidziane podlega podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie.
W przypadku podatku akcyzowego stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 43 z późn. zm. dalej w skrócie u.p.a.) podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.
W myśl natomiast art. 9 b ust. 1 pkt 1 u.p.a. w przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy.
Przenosząc powyższe na realia niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że K. F. nie prowadził składu podatkowego, ani nie był pośredniczącym podmiotem tytoniowym, a dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobu akcyzowego w postaci suszu tytoniowego, gdyż przemieścił z terytorium państwa członkowskiego UE na terytorium kraju (art. 2 ust. 1 pkt 1 i 9 u. p. a.).
Ponadto, pomimo powstania obowiązku podatkowego (art. 11a pkt 1 u. p. a.) oskarżony K. F. nie ujawnił przedmiotu opodatkowania właściwemu organowi, gdyż wbrew art. 114 u. p. a. w zw. pkt 11 załącznika nr 3 do u. p. a. nie oznaczył znakami akcyzy przedmiotowego wyrobu. Podatnik bowiem, który nabywa poza terytorium kraju wyroby, które były zwolnione w całości bądź w części z akcyzy lub nie były nią objęte na terenie innego państwa, powinien zwrócić się do właściwego naczelnika o wydanie znaków akcyzy i oznaczyć te wyroby.
W związku z powyższym, przyjąć należało, iż K. F. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona art. 54 § 1 kks, a także art. 63 § 2 kks, gdyż wbrew przepisom ustawy sprowadził na terytorium kraju wyroby akcyzowe bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy.
Stosownie do treści art. 7 § 1 kks Sąd dokonał kumulatywnej kwalifikacji prawnej przypisanego oskarżonemu czynu uzupełniając ją także o art. 37 § 1 pkt 1 kks jako, że uszczuplenie należności publicznoprawnej (w podatku akcyzowym) było dużej wartości (art. 53 § 15 kks).
W przypadku czynów przypisanych D. H., J. K. (1) J. D., J. Ł. M. K. (1) Sąd przyjął, że wymienieni oskarżeni swoimi zachowaniami wyczerpali dyspozycję przestępstwa paserstwa akcyzowego określonego w art. 65 § 1 kks. W ustalonym bowiem stanie faktycznym D. H. przewoził, J. K. (1) przyjął do wynajmowanej przez siebie hali, a następnie wspólnie z J. D., J. Ł. i M. K. (1) wszyscy czterej przenosili wyroby akcyzowe o dużej wartości stanowiące przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 kks przepakowując je z ciężarówki na busy.
Przypisane oskarżonym czyny miały charakter zawiniony. W ustalonym stanie faktycznym oskarżeni mogli zachować się zgodnie z prawem i nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączałyby ich winę. Ponadto czyny oskarżonych były bezprawne, a stopień ich społecznej szkodliwości był znacznie wyższy niż znikomy.
Przy wymiarze kary oskarżonym Sąd wziął pod uwagę na niekorzyść K. F. i J. D. ich uprzednią karalność. Na korzyść zaś pozostałych oskarżonych poczytana została ich uprzednią niekaralność. W przypadku natomiast D. H. Sąd uwzględnił poza tym początkowe przyznanie się do winy i szczere wyjaśnienia.
W oparciu o art. 54 § 1 kks w zw. z art. 7 § 2 kks i art. 37 § 1 pkt 1 kks oraz art. 38 § 1 pkt 3 kks Sąd wymierzył K. F. karę 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 300 stawek dziennych po 100 złotych. D. H. na podstawie art. 65 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 kks oraz art. 38 § 1 pkt 3 kks karę 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 100 stawek dziennych po 100 złotych. J. K. (1) zaś oraz J. Ł. i M. K. (1) po myśli art. 65 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 kks oraz art. 38 § 1 pkt 3 kk kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wysokościach po 200 stawek dziennych po 100 złotych. J. D. natomiast w powołaniu się na art. 65 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 kks oraz art. 38 § 1 pkt 3 kks karę 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 250 stawek dziennych po 100 złotych.
W przekonaniu Sądu wymierzone oskarżonym kary odpowiadają przede wszystkim stopniowi winy każdego z oskarżonych oraz społecznej szkodliwości ich czynów, a także oddają rolę każdego z nich w przestępczym procederze. Podkreślić, bowiem trzeba, że oskarżeni działali umyślnie w sposób przemyślany i zaplanowany oraz wspólnie i w porozumieniu. Zwrócić uwagę należy również na to, iż podejmowani oni czynności względem wyrobów akcyzowych dużej wartości, a K. F. w wysokim stopniu naraził na uszczuplenie podatek akcyzowy.
W oparciu o dochody oskarżonych, ich sytuację rodzinną i majątkową, a także możliwości zarobkowe Sąd ustalił wysokość stawki dziennej na kwoty po 100 złotych.
Z uwagi na dotychczasowy sposób życia oskarżonych J. K. (1), D. H., J. Ł. i M. K. (1), Sąd postawił wobec nich pozytywną prognozę kryminologiczną i na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 kk, a także art. 72 § 1 pkt 4 kk oraz art. 73 § 1 kk w zw. z art. 20 § 2 kks warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonych im kar pozbawienia wolności na okresy prób po 3 lata zobowiązując ich do wykonywania pracy zarobkowej oraz oddając ich pod dozór kuratora sądowego. W ocenie Sądu będzie to wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a w szczególności zapobiegnie ich powrotowi do przestępstwa.
W przypadku K. F. oraz J. D. warunkowemu zawieszeniu im kar pozbawienia wolności sprzeciwiała się treść art. 69 § 1 kk, gdyż w chwili czynu byli oni już karani na kary pozbawienia wolności.
Zgodnie z dyspozycją art. 30 § 2 kks Sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych w postaci w postaci suszu tytoniowego.
W oparciu o art. 63 § 1 kk w zw. z art. 20 § 2 kks tym oskarżonym, którzy byli zatrzymywani w sprawie zaliczono na poczet efektywnie wykonywanych kar okresy zatrzymań.
O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks i nakazał pobrać od oskarżonych odpowiednie kwoty tytułem opłat od wymierzonych kar (por. art. 2 ust. 1 pkt 1-2 oraz art. 3 ust. 1 pkt ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych Dz. U. z 1983r. Nr 229 poz. 2272 z późn. zm.). Ponadto zaś zasądzono od wymienionych oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 1.182,51 zł tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków, na które składa się suma kosztów postępowania przygotowawczego oraz wydatków z postępowania sądowego, którą następnie podzielono równo na sześciu oskarżonych.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w wyroku z 25 kwietnia 2018 r.