Sygn. akt I C 3237/15
Pozwem z dnia 08 września 2015 roku (data P.) powód P. K. wniósł o nakazanie M. P., aby opróżnił, opuścił i wydał powodowi lokal mieszkalny nr (...) położony przy ul. (...) w W.. Powód ponadto wniósł o zasadzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż w dniu 05 czerwca 2015 roku na mocy umowy sprzedaży sporządzonej przez notariusza A. S. (1) za nr Rep. A nr 3211/2014 nabył od G. K. lokal mieszkalny położony przy ul. (...) w W. o powierzchni użytkowej 90,25 m 2.
Powód wskazał, iż w zakupionym lokalu od kilkunastu lat przebywa z zamiarem stałego pobytu M. P..
Pozwany jest byłym mężem A. P., byłej właścicielki przedmiotowego lokalu, która w dniu 08 września 2011 roku sprzedała lokal HA.AND – (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W..
Z kolei w dniu 14 kwietnia 2008 roku Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie XXIV C 833/08 orzekł rozwód pomiędzy M. P., a A. P.. Powód podkreślał, że od uprawomocnienia się wyroku rozwodowego pozwany przebywa w lokalu bez tytułu prawnego.
Nadto powód podniósł, iż pismem z dnia 18 marca 2015 roku wezwał pozwanego do wydania nieruchomości, ale pozwany pismem z dnia 30 marca 2015 roku odmówił spełnienia żądania powoda.
Powód podnosił również, że choć pozwany mieszka w lokalu mieszkalnym, nie ponosi z tego tytułu żadnych opłat z tytułu czynszu i mediów.
(pozew – k. 1-2)
Pismem z dnia 16 marca 2016 roku pozwany M. P. wniósł o ustanowienie dla niego pełnomocnika z urzędu.
Prawomocnym postanowieniem z dnia 17 czerwca 2016 roku Sąd Rejonowy dla W. M.w W. oddalił wniosek pozwanego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
(wniosek – k. 19; uzupełnienie wniosku – k. 32; postanowienie – k. 35-36)
Na rozprawie w dniu 01 lipca 2016 roku pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie powództwa. Wskazywał, że przed S. A.w W. toczy się sprawa z powództwa HA. (...) Sp. z o.o. przeciwko pozwanemu M. P. o złożenie oświadczenia woli, na mocy którego M. P. przenosi na powoda udział wynoszący ½ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu. Wskazał, że spółka nie zapłaciła pozwanemu ceny sprzedaży. Wnosił o zawieszenie postępowania w niniejszej sprawie do czasu rozstrzygnięcia przez Sąd Apelacyjny w Warszawie sprawy (...)
Sad oddalił wniosek pełnomocnika powoda o zawieszenie postępowania w niniejszej sprawie do czasu rozstrzygnięcia sprawy (...)toczącej się przed S. A.w W. ze względu na brak jakiegokolwiek prejudycjalnego znaczenia tej sprawy dla rozstrzygnięcia sprawy niniejszej, zwłaszcza w rozumieniu art. 177 § 1 pkt 1 kpc.
(protokół z rozprawy – k. 39-40)
W piśmie procesowym z dnia 3 sierpnia 2016 r. pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie powództwa w całości, ewentualnie o orzeczenie, iż pozwanemu przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego.
Jednocześnie wnosił o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków K. S. i A. S. (2) na okoliczność przebiegu zawarcia umowy sprzedaży lokalu przy ul. (...), stanu w jakim znajdował się lokal i kosztów jakie musieli ponieść w związku z remontem lokalu; R. J. na okoliczność zawarcia w dniu 7 lipca 2011 roku aktu notarialnego, umów przedwstępnych sprzedaży między stronami, przyczyn niepodpisania oświadczenia z dnia 15 września 2011 roku, nieotrzymania przez pozwanego od powoda kwoty 25.000 zł, rozpoczęcia negocjacji w sprawie sprzedaży udziału pozwanego w lokalu, relacji wiążących świadka z HA.A. C. sp z o.o. w W.; A. P. na okoliczność czy nieruchomość przy ul. (...) wchodzi w skład majątku wspólnego małżonków P., a nadto o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania pozwanego.
Jednocześnie pełnomocnik pozwanego ponownie wniósł o zawieszenie postępowania w niniejszej sprawie do czasu rozstrzygnięcia przez Sąd Apelacyjny w Warszawie sprawy (...)
Z kolei w piśmie procesowym z dnia 1 lipca 2016 roku pozwany wskazał, iż spełnia warunki do przyznania mu lokalu socjalnego z uwagi na jego złą sytuację finansową oraz stan zdrowia. Podniósł, że jest przewlekle chory na białaczkę limfatyczną, epiteriopatię na tle nerwowym i jaskrę. Nie może wynajmować pokoju, gdyż z powodu białaczki musi mieszkać samodzielnie w niemalże sterylnych pomieszczeniach.
Pobiera emeryturę w wysokości 1.800,00 zł, ale spłaca długi w wysokości 450,00 zł miesięcznie, a więc i tak nie byłoby go stać na wynajęcie mieszkania. Z kolei ze względu na wiek 70 lat nie ma zdolności kredytowej.
Dodał, że nie może się przeprowadzić do mieszkania przy ul. (...), którego jest współwłaścicielem, gdyż mieszka tam małżeństwo S., którzy nie chcą go wpuścić do lokalu i z którymi jest od dawna w konflikcie.
(odpowiedź na pozew – k. 43-44; pismo procesowe pozwanego – k. 55-56)
Na rozprawie w dniu 22 listopada 2016 roku pełnomocnicy stron podtrzymali dotychczasowe stanowiska, przy czym pełnomocnik pozwanego potwierdził, że w sprawie (...) S. A.w W. (...) zapadł prawomocny wyrok.
(protokół z rozprawy – k. 60-60v.)
Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:
Prawo własności lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ul. (...) w W. przysługuje P. K., który nabył to prawo od G. K. na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 5 czerwca 2014 roku.
Do 8 września 2011 roku przedmiotowy lokal stanowił własność A. P., która nabyła go na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po D. K..
(dowody: odpis zupełny KW (...) – k. 47-52; akt notarialny (...)– k. 8-10v.)
W lokalu mieszkalnym nr (...) przy ul. (...) mieszka M. P.. Korzysta z mediów w tym mieszkaniu, płaci tylko za prąd, nie płaci czynszu za lokal. Sprząta, dba o lokal, naprawia wyposażenie lokalu. M. P. nie posiadał i nie posiada żadnego tytuł prawnego do zamieszkiwania w tym lokalu.
(dowody: przesłuchanie pozwanego M. P. w charakterze strony – k. 39v.- 40)
Pismem z dnia 18 marca 2015 roku P. K., za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika, wezwał M. P. do wydania nieruchomości – lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w W. do dnia 31 marca 2015 roku oraz do zapłaty na jego rzecz kwoty 120.000,00 zł tytułem bezumownego korzystania z wyżej wymienionej nieruchomości.
M. P. odmówił opuszczenia lokalu oraz zapłaty kwoty 120.000,00 z tytułem bezumownego korzystania z nieruchomości.
(dowody: wezwanie – k. 11-12; pismo pozwanego – k. 13-14; zeznania pozwanego M. P. – k. 39v.- 40)
M. P. ma 70 lat, cierpi na białaczkę, epiteliopatię na tle stresu nerwowego, jaskrę, nadciśnienie oraz hemofilię łagodną 8 stopnia.
M. P. otrzymuje świadczenie emerytalne w wysokości 1.812,00 zł, z którego komornik sądowy potrąca kwotę 450,00 zł miesięcznie.
M. P. jest właścicielem udziału wynoszącego ½ w spółdzielczym, własnościowym prawie do lokalu położonego w W. przy ul. (...), lecz tam nie mieszka. W lokalu tym zamieszkuje małżeństwo S., które nie wpuszcza M. P. do lokalu. M. P. nie posiada kluczy od lokalu – wymienione zostały zamki oraz kody wejściowe.
(dowody: zeznania pozwanego M. P. – k. 39v.- 40; informacja dla lekarza kierującego/POZ – k. 22; przekazy pocztowe – k. 23-24)
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów z dokumentów oraz na podstawie dowodu z przesłuchania pozwanego w charakterze strony. Wskazane dokumenty Sąd uznał za pełnowartościowy materiał dowodowy, ponieważ ich autentyczność, jak i treść zawartych w nich oświadczeń nie były kwestionowane przez żadną ze stron i nie wzbudziły wątpliwości Sądu.
Jako wiarygodne Sąd ocenił również zeznania pozwanego złożone w charakterze strony.
Ostatecznie Sąd uznał, iż zgromadzone w sprawie dowody stworzyły spójny, logiczny i jednoznaczny obraz o faktach mających znaczenie dla rozstrzygnięcia.
Sąd oddalił natomiast opisane wyżej wnioski dowodowe złożone przez pełnomocnika pozwanego w piśmie procesowym z dnia 3 sierpnia 2016 r. uznając, iż nie dotyczą one okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia w rozumieniu art. 227 kpc.
Nadto wniosek o przesłuchanie świadka A. P. jest o tyle bezprzedmiotowy, że stan prawny nieruchomości przy ul. (...) w W. wynika z odpisu zupełnego księgi wieczystej prowadzonej dla tego lokalu i jest dla Sądu wiążący zgodnie z domniemaniem wynikającym z art. 3 ust. 1 i ust.2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 roku o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. nr 19, poz.147).
Sąd oddalił również ponowny wniosek pozwanego o zawieszenie postępowania w niniejszej sprawie do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy (...) S. A.wW., gdyż przedmiotowa sprawa prawomocnie się zakończyła, co przyznał pełnomocnik pozwanego, a nadto w ocenie Sądu przedmiot tamtej sprawy nie ma żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy niniejszej.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Powództwo zasługuje na uwzględnienie.
W rozpoznawanej sprawie powód żądał eksmisji pozwanego M. P. z lokalu mieszkalnego numer (...) przy ul. (...) w W..
Jak wskazywał powód, żądanie eksmisji pozwanego znajduje podstawę prawną w treści art. 222 § 1 k.c., zgodnie z którym właściciel może żądać od każdego, kto jego rzeczą włada, aby rzecz ta została mu wydana. Skuteczność żądania wydania rzeczy w rozumieniu powołanego wyżej przepisu zależy wyłącznie od przysługiwania żądającemu prawa własności rzeczy, której żądanie dotyczy.
W okolicznościach niniejszej sprawy powód jest właścicielem nieruchomości lokalowej w postaci lokalu mieszkalnego przy ulicy (...) w W., a pozwanemu, który tam mieszka, nie przysługuje żaden tytuł prawny do władania przedmiotową nieruchomością.
W tym stanie rzeczy, żądanie powoda Sąd uznał za uzasadnione i orzekł jak w punkcie 1 wyroku.
Uzasadniając powyższe należy dodać, iż w świetle powołanego wyżej przepisu nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia powoływane przez pozwanego niejasne okoliczności sporu i rozliczeń z HA. (...) Sp. z o.o. w W..
Z kolei stosownie do przepisów ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jednolity Dz.U. z 2005, Nr 31, poz. 266 z późn. zm.), w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu Sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia lokalu socjalnego ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu.
Sąd, badając z urzędu, czy zachodzą przesłanki do otrzymania lokalu socjalnego, orzeka o uprawnieniu osób, których nakaz dotyczy, biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania przez nie z lokalu oraz ich szczególną sytuację materialną i rodzinną.
Zgodnie z art. 14 ust. 4, Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec:
1)kobiety w ciąży,
2)małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą,
3)obłożnie chorych,
4)emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej,
5)osoby posiadającej status bezrobotnego,
6)osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały
- chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany.
Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że pozwany jest wprawdzie emerytem, ale nie udowodnił, że spełnia kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej.
Pozwany jest natomiast osobą, która spełnia przesłanki do otrzymania lokalu socjalnego określone przez radę gminy. Uchwała nr LVIII/1751/2009 Rady miasta stołecznego W. z dnia 9 lipca 2009 roku w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu miasta stołecznego W. (Dz. Urz. Woj. M.. z 2009 r. Nr 132, poz. 3937 z późn. zm.) w § 4 pkt 2 w zw. z § 1 pkt. 26 wskazuje, iż lokale z tego zasobu mogą być wynajmowane osobom, w których gospodarstwie domowym średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego nie przekracza minimum dochodowego, zaś minimum to stanowi w gospodarstwie wieloosobowym 160 % kwoty najniższej emerytury, zaś w gospodarstwie jednoosobowym 220 % najniższej emerytury.
Najniższa emerytura wynosi aktualnie 882,56 zł (zgodnie z Komunikatem Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 lutego 2016 r. w sprawie kwoty najniższej emerytury i renty, dodatku pielęgnacyjnego i dodatku dla sierot zupełnych oraz kwot maksymalnych zmniejszeń emerytury lub renty) toteż 220 % tej kwoty wynosi 1.941,63 zł. Pozwany otrzymuje emeryturę w niższej wysokości, ale jednocześnie jest współwłaścicielem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w W.. Z tego względu Sąd orzekł, iż pozwanemu nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego, gdyż może on zamieszkać w lokalu, którego jest współwłaścicielem.
W ocenie Sądu bez znaczenia jest przy tym fakt, iż w mieszkaniu mieszkają małżonkowie S., z którymi pozwany pozostaje w konflikcie. Te okoliczności nie niweczą uprawnienia pozwanego do zamieszkania w lokalu, którego jest współwłaścicielem. Co więcej, obowiązujące w Polsce przepisy prawa konstytuują instytucje umożliwiające współwłaścicielom odzyskanie utraconego władztwa nad rzeczą i korzystanie z przysługującego im prawa własności.
Z tych wszystkich względów Sąd orzekł, że pozwanemu nie przysługuje prawo do otrzymania lokalu socjalnego.
Rozstrzygnięcie o kosztach procesu Sąd oparł na treści art. 102 k.p.c. Zgodnie z jego brzmieniem, w wypadkach szczególnie uzasadnionych Sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Do kręgu okoliczności branych pod uwagę przez Sąd przy ocenie przesłanek z art. 102 k.p.c. należą zarówno fakty związane z samym przebiegiem procesu, jak i będące „na zewnątrz” procesu, zwłaszcza dotyczące stanu majątkowego i sytuacji życiowej strony. Okoliczności te powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego. Taki „szczególnie uzasadniony przypadek” zachodzi zdaniem Sądu w niniejszej sprawie. Pozwany jest bowiem osobą w podeszłym wieku, osiąga przeciętne dochody z emerytury, a jednocześnie jest chory na chorobę przewlekłą, której leczenie wymaga dużych kosztów. Pozwany jest więc w trudnej sytuacji materialnej; o ile trudno odmówić pozwanemu prawa do obrony swoich racji w procesie, o tyle należy stwierdzić, że pozwany nie nadużywał instytucji procesowych celem przewlekania procesu.
Z tego powodu Sąd odstąpił od obciążania pozwanego obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz powoda.
Wobec powyższego, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.