Sygn. akt IIK 75/17
1Ds.106.2018
RKS 1097/2014/452000
Dnia 20 kwietnia 2018r.
Sąd Rejonowy w Lubaniu Wydział II Karny w składzie :
Przewodniczący SSR Tuliusz Stabryn
Protokolant Małgorzata Łasecka
Przy udziale Prokuratora Asesor Agnieszki Jurzec - Jasieckiej
po rozpoznaniu w dniach 20.04.2018r. sprawy karnej
oskarżonego
(...)
urodz. (...) w C. (Ukraina)
syna J. i M. zd. M.
oskarżonego o to , że
będąc prezesem spółki z o.o. (...) z siedzibą (...)-(...) W., ul. (...) (...) i będąc na podstawie prawa uprawnionym i zobowiązanym do prowadzenia spraw gospodarczych tej spółki, w okresie od 12.02.2014r. do 29.10.2014r. urządzał prowadził w lokalu gastronomicznym „ (...) ” należącym do M. K. (1) w L. przy ul. (...) gry na automatach (...) (...) o nr (...) oraz (...), wbrew przepisom ustawy z dnia 19.11.2009r. o grach hazardowych (Dz.U. nr 201 poz.1540),
tj. o czyn z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks
I. uznaje oskarżonego I. D. winnym popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks i za to na podstawie art. 107§1 kks wymierza mu karę grzywny w ilości 300 (trzystu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna równoważna jest kwocie 50 zł (pięćdziesiąt złotych),
II. na podstawie art. 31 § 1 kks w zw. z art. 30 § 5 kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci: automatu do gier (...) (...) o numerze (...) wraz z przewodami elektrycznymi i zawartością, automatu (...) o numerze (...) wraz z przewodem elektrycznym i zawartością ,zajętych na podstawie protokołu zatrzymania z dnia 29.10.2014r. oraz pokwitowania numer (...), przechowywanych w magazynie likwidacyjno –depozytowym Izby Celnej we W. poz. księgi magazynowej (...) (...), z tym, że zawartość pieniężna w kwocie 2215 złotych wyjęta z automatu za pokwitowaniem PL/MF/AK numer (...) przechodzi na rzecz Skarbu Państwa, a nadto orzeka przepadek dowodu rzeczowego w postaci umowy najmu powierzchni użytkowej numer (...) z dnia 12.02.2014r. , przechowywanej w aktach sprawy, oraz kluczy do automatu do gier w ilości 2 sztuk zajętych protokołem zatrzymania rzeczy z 12.12.2014r i pokwitowaniem (...) numer (...) przechowywanych w magazynie depozytowym poz. księgi magazynowej (...) (...),
III. na podstawie art. 41 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego I. D. środek karny w postaci zakazu prowadzenia działalności gospodarczej o charakterze polegającej na organizowaniu gier hazardowych, na okres 5 (pięciu) lat,
IV. na podstawie art. 627 k.p.k. w zw z art. 113§1 k.k.s. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w niniejszej sprawie, zaś na podstawie art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych nie wymierza mu opłaty.
W okresie pomiędzy 12.02.2014 roku a 29.10.2014 roku I. D. był Prezesem firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. W dniu 12.02.2014 roku zawarł on umowę najmu powierzchni w lokalu położonym w L. przy ul. (...), należącym do M. K. (1). Na wydzierżawionej powierzchni zostały umieszczone przez spółkę dwa automaty do gier (...) o nr (...) oraz (...) o nr (...) (...). Zgodnie z umową dzierżawca miał uiszczać wydzierżawiającemu miesięczny procent od przychodów w wysokości 45%, płatny z dołu do 20 dnia miesiąca za miesiąc poprzedni.
Dowód: zeznania świadka M. K. k. 358, 133-134;
umowy najmu powierzchni lokalu z dnia 12.02.2014r k. 245-250;
protokół instalacji k. 251.
W dniu 29.10.2014 roku funkcjonariusze ówczesnego Urzędu Celnego w L. ujawnili w lokalu (...) położonym w L. przy ul. (...) dwa automaty do gier (...) o nr (...) oraz (...) o nr (...) 1997 należące do firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Funkcjonariusze Urzędu Celnego w trakcie czynności sprawdzających ustalili, iż przedmiotowe urządzenia nie są automatami do gier zręcznościowych. Z przeprowadzonego eksperymentu na ujawnionych urządzeniach wynikało, iż rozgrywane na nich gry mają charakter losowy, a tym samym automaty te spełniały kryteria gier na automatach w rozumieniu ustawy o grach hazardowych i na ich użytkowanie wymagane są stosowne zezwolenia, których reprezentowana przez I. D. spółka nie posiada. W związku z brakiem stosownych dokumentów w postaci koncesji na prowadzenie kasyna gry oraz braku rejestracji urządzeń, automaty wraz z przewodami i ich zawartością zostały zatrzymane za pokwitowaniem. Również biegły sądowy z zakresu informatyki, telekomunikacji i automatów do gier nie miał żadnych wątpliwości co do charakteru automatów i prowadzonych na nich gier, wskazując jednoznacznie, iż przedmiotowe automaty nie są automatami do gier zręcznościowych
Dowód: zeznania świadka D. A. k. 358, 75-76;
zeznania świadka R. C. k. 358, 77-79;
opinie biegłego R. R. k. 95-101, 198-202;
ustna uzupełniająca opinia biegłego R. R. k. 357;
protokół kontroli z dnia 29.10.2014 r k. 5-8;
protokoły zatrzymania rzeczy k. 11;
spis i opis rzeczy k. 12;
protokół oględzin k. 14-17, 116-117;
pokwitowanie (...) nr (...) k. 118.
I. D. w chwili popełnienia czynu nie był karany.
Dowód: informacje z K. k. 348-349.
Oskarżony I. D. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Mimo prawidłowego wezwania nie stawił się przed Sądem. W toku postępowania przygotowawczego odmówił składania wyjaśnień.
Przesłuchane w charakterze świadków D. A. (2) i R. C. (2) funkcjonariuszki ówczesnego Urzędu Celnego w L. zeznały, iż w trakcie czynności służbowych ujawniono automaty do gry (...) o nr (...) oraz (...) o nr (...) (...), które wbrew zapewnieniom nie były automatami do gier zręcznościowych, a automatami, na których można było prowadzić gry o charakterze losowym.
Zeznania świadków w tym zakresie korelują z opinią biegłego R. R. (2), który w sposób szczegółowy zarówno w opiniach pisemnych, jak i ustnej uzupełniającej, wskazał na okoliczności przemawiające za uznaniem, iż przedmiotowe automaty do gier są urządzeniami, na których przeprowadzane gry mają charakter losowy w myśl art. 2 ust. 5 ustawy o grach hazardowych, w związku z czym używanie ich bez wymaganych zezwoleń jest zabronione.
W tym stanie rzeczy Sąd uznał zeznania świadków D. A. (2) i R. C. (2), za wiarygodne i mające istotne znaczenie dla przyjęcia niniejszego rozstrzygnięcia.
Sąd nie doszukał się żadnych okoliczności mogących podważyć wiarygodność świadków, jak i opinii biegłego.
Wskazane dowody korelują nadto z protokołem kontroli z dnia 29.10.2014 roku oraz protokołem oględzin rzeczy.
Z zebranego materiału dowodowego wynika, wprost, iż umieszczone przez firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. reprezentowaną przez Prezesa w osobie I. D., w lokalu (...) w miejscowości L., przy ul. (...), automaty do gier o nazwach (...) o nr (...) oraz (...) o nr (...) 1997, były urządzeniami do prowadzenia gier hazardowych w rozumieniu ustawy o grach hazardowych.
Przesłuchany w charakterze świadka M. K. (1), potwierdził w swoich zeznaniach współpracę z firmą oskarżonego polegającą na wynajmie części lokalu pod ustawienie automatów do gry, za co uzyskiwała comiesięczny dochód w ustalonej w umowie wysokości. Wskazał również, iż przedmiotowe automaty dokonywały wypłat w walucie polskiej, a w przypadku braku środków na wypłaty dla grających sam ich dokonywał, za co otrzymywał gratyfikacje od przedstawiciela firmy (...).
Zeznania świadka nie budzą żadnych zastrzeżeń i korelują z pozostałym materiałem dowodowym tworząc dokładny obraz zaistniałego zdarzenia. Uzupełnia je również dowód w postaci umowy najmu powierzchni użytkowej lokalu podpisanej przez I. D. i M. K. (1).
Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż okoliczności sprawy i wina oskarżonego nie budzą żadnych wątpliwości. Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona zarzucanego mu czynu z art. 107 § 1 kks.
Przepis ten penalizuje odpowiedzialność sprawcy, który wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia urządza lub prowadzi gry hazardowe. I. D. nie posiadał koncesji na prowadzenie kasyna gier, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych. Tym samym udostępniając automaty do gier o nazwach (...) o nr (...) oraz (...) o nr (...) (...), które nie był automatami do gier zręcznościowych naruszył przepisy ustawy o grach hazardowych.
W żaden sposób nie można uznać, iż I. D. dochował jakiejkolwiek staranności przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Jego postawa wskazuje na świadome i celowe działanie zmierzające do uzyskania łatwego zysku, w związku z zakwestionowaniem części przepisów Ustawy o grach hazardowych. Opieranie się tylko i wyłącznie na informacjach korzystnych dla niego, a dotyczących sporu w zakresie stosowania niektórych przepisów tejże ustawy, nie może zwalniać posiadacza takich urządzeń, od obowiązku dostosowania swojej działalności do wymogów przewidzianych przepisami prawa, w tym do uzyskania stosownych zezwoleń. Sąd Najwyższy zajął w tej sprawie stanowisko wskazując, iż przepis „art. 6 ust. 1 tejże ustawy mógł i może nadal stanowić uzupełnienie normy blankietowej zawartej w art. 107 § 1 KKS, o ile okoliczności faktyczne konkretnej sprawy pozwalają na ustalenie, że przepis ten ma zastosowanie i został naruszony” - Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 09.06.2017 roku w sprawie VKK 27/17 opublikowany Legalis nr 1625031. Podobne stanowisko zawarł w Postanowieniu z dnia 17.05.2017 roku w sprawie III K 464/16 opublikowane w Legalis nr 1617882.
Wymierzając I. D. na podstawie art. 107 § 1 kks karę grzywny w wysokości 300 stawek dziennych przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna równoważna jest kwocie 50 złotych Sąd miał na uwadze dotychczasowy charakter i sposób życia oskarżonego, jego uprzednia karalność, znaczny stopień społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu, przejawiający się w ignorowaniu obowiązującego porządku prawnego, w celu osiągnięcia szybkiego i łatwego zysku, bez potrzeby odprowadzania stosownych świadczeń na rzecz Skarbu Państwa.
W ocenie Sądu tak wymierzona kara będzie adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonego i czynić będzie zadość społecznemu odczuciu sprawiedliwości, a jej realność i dolegliwość uzmysłowi sprawcy niedopuszczalność podobnego zachowania w przyszłości.
Stosownie do art. 31 § 1 kks w zw. z art. 30 § 5 kks Sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych na rzecz Skarbu Państwa poprzez ich zniszczenie w postaci automatów do gry o nazwach (...) o nr (...) oraz (...) o nr (...) (...) wraz z przewodami elektrycznymi, kluczami do automatów w ilości dwóch sztuk i ich zawartością, z tym, że zawartość pieniężna w kwocie 2215 złotych przechodzi na rzecz Skarbu Państwa. Nadto orzekł również przepadek umowy najmu powierzchni użytkowej nr (...) z dnia 12.02.2014 roku przechowywanej w aktach sprawy.
Stosownie do art. 41 § 2 kk Sąd uznał za konieczne orzeczenie wobec I. D. środka karnego w postaci zakazu prowadzenia działalności gospodarczej o charakterze organizowania gier hazardowych na okres 5 lat. Środek ten winien uzmysłowić, sprawcy niedopuszczalność prowadzenia działalności gospodarczej sprzecznej z ustalonym porządkiem prawnym i konsekwencji grożących za łamanie prawa.
Sąd zasądził również, od oskarżonego I. D. na rzecz Skarbu Państwa, na podstawie art. 113 § 1 kks w zw. z art. 627 kpk, koszty niniejszego postępowania nie znajdując podstaw do zwolnienia go od ich poniesienia, zaś na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych nie wymierzył mu opłaty uznając, iż poniesienie jej byłoby dla niego zbyt uciążliwe.