Sygn. akt III K 738/17
Dnia 11 kwietnia 2018r.
Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący S.S.R. Anna Glijerska-Socha
Protokolant Barbara Lech
po rozpoznaniu w dniach 17 stycznia 2018r., 7 marca 2018r., 11 kwietnia 2018r.,
sprawy D. Z.
urodz. (...) w W.
syna C. i S. z domu J.
oskarżonego o to, że :
I. w dniu 29 czerwca 2017r w W. woj. (...) znieważył słowami powszechnie uznanymi za obelżywe oraz groził uszkodzeniem ciała, przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonej uzasadniona obawę ,że zostaną spełnione koordynatorowi rodzinnej pieczy zastępczej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej E. G. ,której przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych, podczas i w związku z pełnieniem przez nią obowiązków służbowych,
tj. o czyn z art.226§lkk i art.l90§lkk w zw. z art.ll§2kk w zw. z art.121 ust.2 Ustawy z dnia 12.03.2004r o pomocy społecznej
II. W dniu 11 maja 2017r znieważył słowami powszechnie uznanymi za obelżywe oraz groził uszkodzeniem ciała, przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonych uzasadniona obawę ,że zostaną spełnione pedagogowi Działu Pieczy Zastępczej A. C.oraz pracownikowi socjalnemu A. M. (1)z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej którym przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych, podczas i w związku z pełnieniem przez nią obowiązków służbowych,
tj. o czyn z art.226§lkk i art.l90§lkk w zw. z art.ll§2kk w zw. z art.121 ust.2 Ustawy z dnia 12.03.2004r o pomocy społecznej
I oskarżonego D. Z.uznaje za winnego tego, że w dniu 29 czerwca 2017r w W., woj. (...)znieważył słowami wulgarnymi, powszechnie uznanymi za obelżywe koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej E. G., której przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych, podczas i w związku z pełnieniem przez nią obowiązków służbowych grożąc jej przy tym uszkodzeniem ciała, przy czym groźby te wzbudziły u wyżej wymienionej pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione a nadto za winnego tego, że w dniu 11 maja 2017r w W., woj. (...)znieważył słowami wulgarnymi, powszechnie uznanymi za obelżywe pedagoga Działu Pieczy Zastępczej Miejskiego ośrodka Pomocy Społecznej A. C.oraz pracownika socjalnego Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej A. M. (2), którym przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych, podczas i w związku z pełnieniem przez nie obowiązków służbowych, grożąc przy tym wyżej wymienionym uszkodzeniem ciała, przy czym groźby te wzbudziły u tychże pokrzywdzonych uzasadnioną obawę ,że zostaną spełnione, tj. występków z art. 226 § 1 kk w zw. z art. 190 § 1 kk i w zw. z art. 11 § 2 kk i za czyny te, przy przyjęciu, iż stanowią ciąg przestępstw z art. 91 § 1 kk na podstawie art. 190 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym,
II zwalnia oskarżonego od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa i nie wymierza mu opłaty.
Sygnatura akt III K 738/17
Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:
E. G.jest koordynatorem rodzinnej pieczy zastępczej Miejskiego Ośrodka Pomocy w W., A. C.jest pedagogiem Działu Pieczy zastępczej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w W.zaś A. M. (2)jest pracownikiem socjalnym Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w W..
Dowód:
zeznania świadków:
E. G. /k-5, 62-63/
A. C. /k-11-12, 61 -62
A. M. (2)/k- 19-20, 63 /
W dniu 29 czerwca 2017r. E. G. z ramienia (...) w W. w ramach swoich obowiązków służbowych była obecna na rozprawie w Sądzie Rejonowym w Wałbrzychu IV Wydział Rodzinny i Nieletnich w sprawie o sygn.. akt IV Nsm 35/17 o rozwiązanie rodziny zastępczej odnoście małoletniej J. Z. – córki oskarżonego D. Z. . Sprawa odbywała się na ostatnim piętrze . W trakcie trwania rozprawy uczestnik postępowania oskarżony D. Z., podczas wypowiedzi E. G., która wnosiła o rozwiązanie rodziny zastępczej ustanowionej dla małoletniej J. Z. zachowywał się agresywnie , robił agresywne miny napinając przy tym mięśnie i intensywnie pukając się w czoło w związku z czym Sędzia Przewodnicząca K. F. nakazała uczestnikowi D. Z. opuszczenie sali rozpraw co tenże uczynił i wezwała pracownika ochrony . Po uznaniu przez sąd sprawy za wyjaśnionej do rozstrzygnięcia ogłoszono przerwę celem sporządzenia postanowienia. W trakcie przerwy będący na korytarzu oskarżony krzyczał do E. G. siedzącej na ławce i zwracał się do nie słowami: „ szmato z MOPS-u , „kur..o, dziw…o jeb…a „ i groził jej , mówiąc do niej : „obije ci tego ry..a , „szm..to załatwię cię”. Wówczas pokrzywdzona zwróciła się do niego by się uspokoił, ponieważ jest w pracy i jest funkcjonariuszem publicznym co jednak nie odniosło oczekiwanego rezultatu . Pokrzywdzona obawiała się gróźb oskarżonego i wniosła o jego ściganie .
Dowód:
zeznania świadka E. G. /k-5, 62-63/
odpis protokołu z rozprawy głównej /k- 23-25/
płyta CD z nagraniem z monitoringu wraz protokołem z odtworzenia zapisu z płyty CD /k- 26, 27/ odtworzona na rozprawie głównej w dniu 17 stycznia 2018r. k- 64/
W dniu 11 maja 2017r. A. C. z ramienia (...) w W. w ramach swoich obowiązków służbowych była obecna na rozprawie w Sądzie Rejonowym w Wałbrzychu IV Wydział Rodzinny i Nieletnich w sprawie o sygn. akt IV Nsm 35/17 o zmianę zarządzeń opiekuńczych odnośnie małoletniej J. Z. . Do A. C. dołączyła także A. M. (2), która przez około 2 lata była koordynatorem tej rodziny i znała problem. Po złożeniu przez małoletnią J. Z. oświadczenia obecna na sali rozpraw A. C. poinformowała sąd , że J. Z. ma prowadzone sprawy karne. Wówczas J. Z. zwróciła się do niej słowami: „co ty pier.. sz szma..o”„ a oskarżony D. Z. powiedział do niej: „co ty pie… sz ku ..o” . Z uwagi na agresywne zachowanie uczestników postępowania zachowanie na salę rozpraw został wezwany pracownik ochrony M. C. . Kiedy A. C. wraz A. M. (2) oczekiwały na ogłoszenie wyroku na korytarzu oskarżony D. Z. zwrócił się do nich słowami: „pier… ne k…wy zniszczę was k…. wy z Mops- u , suk..i jeba… e, , nie będziecie chodzić ulicami, znajdę was , dopadnę was” . Pokrzywdzone z uwagi na agresję oskarżonego przestraszyły się i obawiając się spełnienia gróźb kierowanych do nich przez D. Z. poprosiły pracownika ochrony M. C. o odprowadzenie ich do samochodu. Pokrzywdzone złożyły wnioski o ściganie oskarżonego .
Dowód:
zeznania świadka A. C. /k- 11-12, 61-62/ /
zeznania świadka A. M. (2) /k- 18-19 /
odpis protokołu z rozprawy głównej /k- 21-22/
zeznania świadka M. C. /k- 41-42/
W dniu 5 lipca 2017r. MOPS w W. złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa .
Dowód:
pisemne zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa /k- 1/
Oskarżony D. Z. nie był dotychczas karany sądownie
Dowód
dane o karalności /k- 13 /
Oskarżony D. Z. na całym etapie postępowania nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów . W postępowaniu przygotowawczym wskazał, że nie było takiego zdarzenia aby wyzywał i groził tym paniom , powiedział tylko głośno co myśli o instytucji MOPS .
Dowód:
wyjaśnienia oskarżonego D. Z. /k- 33/
Przed sądem oskarżony D. Z. nadto wyjaśnił, że panią C. i panią G. spotkał w sadzie na rozprawie swojej córki zaś pani A. nie widział na oczy . Podał, że jego zdaniem chodzi o zemstę , gdyż jego córka nie miała z nimi dobrego kontaktu a pani C. w obecności nauczyciela szarpała jego córkę.
Dowód:
wyjaśnienia oskarżonego D. Z. /k- 61/
Sąd Rejonowy w Wałbrzychu nadto zważył, co następuje:
Sprawstwo i wina oskarżonego D. Z.co do popełnienia zarzucanych mu czynów z modyfikacją wskazaną w pkt I części dyspozytywnej wyroku nie może budzić jakichkolwiek wątpliwości. Na sprawstwo oskarżonego w zakresie pierwszego czynu wskazują przede wszystkim zeznania świadka E. G., częściowo zapis z monitoringu odtworzony na rozprawie głównej w dniu 17 stycznia 2018r. oraz protokół rozprawy głównej z dnia 29 czerwca 2017r. w sprawie IV Nsm 35/17 , pisemne zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa z dnia 5 lipca 2017r. . Na sprawstwo oskarżonego w zakresie drugiego czynu wskazują zeznania świadków A. C.i A. M. (2), częściowo zeznania świadka M. C., protokół rozprawy głównej z dnia 1`1 maja 2017r. . w sprawie IV Nsm 35/17 i pisemne zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa z dnia 5 lipca 2017r. Pokrzywdzone E. G., A. C.i A. M. (2)od początku postępowania zeznawały spójnie i konsekwentnie . Ich relacje są szczegółowe i logiczne, a niewielkie rozbieżności dotyczą okoliczności pobocznych i wynikają z dynamicznych przebiegów obu zdarzeń. Świadkowie ci nie mają absolutnie żadnych powodów by narażając się na odpowiedzialność karną za czyn z art. 233§1 kk , art. 234 kk i art. 238 kk zeznawać na niekorzyść oskarżonego, zaś sam oskarżony w istocie nie potrafił logicznie wskazać na okoliczność, która mogłaby podważyć wiarygodność relacji wyżej wymienionych pokrzywdzonych. Treść wypowiadanych przez oskarżonego słów mocno utkwiła pokrzywdzonym w pamięci, co nie może dziwić albowiem tego rodzaju zachowanie ze strony oskarżonego wobec pokrzywdzonych wykonujących swoje obowiązki służbowe było na tyle naganne , że mogło wywołać u nich emocje i silne odczucie dezaprobaty. Relacje pokrzywdzonych E. G., A. C.i A. M. (2)są spontaniczne i szczegółowe a nadto znajdują potwierdzenie w protokołach rozpraw głównych z dnia 29 czerwca 2017r. i 11 maja 2017r. w sprawie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu IV Wydział Rodzinny i Nieletnich o sygn. akt IV Nsm 35/17 , częściowo także w nagraniu z monitoringu , zeznaniach świadka M. C.i pisemnym zawiadomieniu MOPS w W.o popełnieniu przestępstwa. Odnosząc się do zeznań świadka M. C.wskazać należy , że mimo , że jak podał nie słyszał wypowiedzi oskarżonego , to bezpośrednio po zdarzeniu miał częściowe informacje o incydencie od sędzi Przewodniczącej U. D., która po wezwaniu go na sale oświadczyła, że na korytarzu przebywają panie, którym ktoś groził oraz prosiła o zapewnienie im bezpieczeństwa na czas przerwy do ponownego wejścia na salę oraz od samych pokrzywdzonych . Świadek M. C.podał, że wyszedł z paniami z sądu na ich prośbę , gdyż wskazały, że czują się zagrożone. Wyjaśnienia oskarżonego są niewiarygodne, pozostają one w sprzeczności z dowodami osobowymi w postaci zeznań świadków E. G., A. C.i A. M. (2)i M. C., dowodami z protokołów rozpraw przed Sądem Rejonowym w Wałbrzychu IV Wydział Rodzinny i Nieletnich i sprowadzają w istocie do zaprzeczenia swojemu sprawstwu , co stanowi w ocenie sądu przyjętą przez niego linię obrony . Także zeznania świadków C. Z.i S. Z.– rodziców oskarżonego sąd uznał za niewiarygodne. Zdaniem sądu świadkowie ci ewidentnie zeznają na korzyść syna , co motywowane jest chęcią odciążenia oskarżonego od stawianych mu zarzutów, w czym niewątpliwie jako osoby najbliższe mają interes.
Oceniając wszystkie przeprowadzone dowody, przy uwzględnieniu zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, sąd uznał, iż sprawstwo i wina oskarżonego D. Z. w przedmiocie popełnienia przypisanych mu czynów nie może budzić jakichkolwiek wątpliwości. Na podstawie całokształtu okoliczności sprawy należy ocenić, iż zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona występku z art. 226§1 kk i art. 190§1kk w zw. z art. 11§2 kk . albowiem że w dniu 29 czerwca 2017r w W., woj. (...) znieważył słowami wulgarnymi, powszechnie uznanymi za obelżywe koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej E. G., której przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych, podczas i w związku z pełnieniem przez nią obowiązków służbowych, grożąc jej przy tym uszkodzeniem ciała, przy czym groźby te wzbudziły u wyżej wymienionej pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione a nadto w dniu 11 maja 2017r w W., woj. (...) znieważył słowami wulgarnymi, powszechnie uznanymi za obelżywe pedagoga D. Pieczy Zastępczej Miejskiego ośrodka Pomocy Społecznej A. C. oraz pracownika socjalnego Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej A. M. (2), którym przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych, podczas i w związku z pełnieniem przez nie obowiązków służbowych, grożąc przy tym wyżej wymienionym uszkodzeniem ciała, przy czym groźby te wzbudziły u tychże pokrzywdzonych uzasadnioną obawę ,że zostaną spełnione.
Stosownie do art. 121 ust 2 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej pracownikowi socjalnemu przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych
Oskarżony D. Z. popełnił zarzucane mu czyny z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim, albowiem chciał je popełnić. Oskarżony znał wszystkie pokrzywdzone, wiedział czym się zajmują i dlaczego stawiły się w Sądzie Rejonowym w Wałbrzychu , wiedział także , że pokrzywdzonym przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych, co wynika bezpośrednio z relacji świadka E. G., , która w trakcie przerwy w rozprawie w dniu 29 czerwca 2017r. próbując uspokoić oskarżonego powiedziała , że jest w pracy i jest funkcjonariuszem publicznym . Oskarżonemu w trakcie popełnienia czynów należy przypisać winę ; okoliczności wyłączające zawinienie po stronie oskarżonego nie zachodzą. Jako okoliczność obciążającą sąd uznał znaczny stopień społecznej szkodliwości obu czynów przejawiający się w agresji oskarżonego wobec kobiet - funkcjonariuszy publicznym , w miejscu publicznym jakim był korytarz sądowy. Okoliczności łagodzących po stronie oskarżonego sąd się nie dopatrzył . W ocenie sądu wymierzona oskarżonemu za oba czyny , przy przyjęciu , że zostały popełnione w warunkach art. 91§1 kk kara ograniczenia wolności w wymiarze 4 miesięcy z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie jest współmierna do stopnia zawinienia oskarżonego oraz społecznej szkodliwości czynów. Sąd wymierzając karę baczył na osobowość oskarżonego , jego właściwości i warunki osobiste oraz rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstw ( które godziło w poczucie bezpieczeństwa, komfort pełnionych obowiązków oraz prestiż i autorytet pokrzywdzonych ). Przy wymiarze kary sąd uwzględnił nadto cele kary tak w zakresie prewencji szczególnej jak i ogólnej. Mając na uwadze , iż oskarżony pracuje jedynie dorywczo wykonanie orzeczonej kary jest realne .
Na podstawie art. 624§ 1kpk orzeczono o kosztach procesu zwalniając oskarżonego od wydatków i nie wymierzając opłaty z uwagi na jego sytuację materialną