Sygn. akt III RC 166/17
Dnia 21 marca 2018roku
Sąd Rejonowy w Człuchowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:
Przewodniczący SSR Agnieszka Biernikowicz
Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Kantak - Rekowska
po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2018 roku w Człuchowie
na rozprawie
sprawy z powództwa M. Z.
przeciwko M. W. i małoletniej H. W.
o ustalenie ojcostwa
1. ustala, że powód M. Z., rodowe Z., syn R. F. i J. M. rod. K., urodzony (...) w C., jest ojcem małoletniej pozwanej H. W. urodzonej (...) w C., córki M. W. rod. W., dla której sporządzono akt urodzenia o oznaczeniu (...),
2. nadaje małoletniej pozwanej nazwisko (...),
3. nie orzeka o władzy rodzicielskiej powoda wobec małoletniej pozwanej,
4. przyznaje kuratorowi małoletniej pozwanej B. S. wynagrodzenie w wysokości 200,- zł (dwieście złotych),
5. zasądza od powoda na rzecz pozwanej M. W. kwotę 480,- zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem kosztów procesu,
6. zasądza od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Człuchowie kwotę 200,- zł (dwieście złotych) tytułem kosztów sądowych.
/-/Agnieszka Biernikowicz
(Na oryginale właściwy podpis)
Sygn. akt III RC 166/17
Powód M. Z. wniósł o ustalenie, iż jest ojcem małoletniej H. W.. Wskazał, że od czasu narodzin pozwanej czuł się jej ojcem, lecz wobec zachowania jej matki M. W., która związała się z innym mężczyzną, ma wątpliwości co do swego ojcostwa.
Pełnomocnik pozwanej M. W. uznał powództwo i wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego podając, że pozwana nie dała powodów do wytoczenia powództwa, gdyż nigdy nie czyniła przeszkód, by ojcostwo małoletniej zostało ustalone w trybie administracyjnym. Nie miała ona żadnych wątpliwości co do tego, że powód jest ojcem małoletniej H. W..
Kurator małoletniej pozwanej H. W. zgodził się z żądaniem pozwu.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Powód M. Z. i pozwana M. W. byli parą przez okres około 3 lat do 2016r. Utrzymywali ze sobą kontakty intymne. Z ich związku w dniu 20 maja 2016r. w C. urodziła się małoletnia pozwana H. W.. Po jej narodzinach strony zamieszkiwały razem , lecz po pewnym czasie rodzice małoletniej rozstali się.
- niesporne, a nadto opinia k. 30-32,
Pozwem z dnia 3 lipca 2017r. M. W., mimo że ojcostwo małoletniej pozwanej H. W. nie zostało ustalone, wniosła w jej imieniu o ustalenie na jej rzecz od powoda M. Z. alimentów. W odpowiedzi na ten pozew powód zawarł żądanie ustalenia jego ojcostwa wobec H. W.. W toku sprawy o alimenty M. W. podała, że wspólnie z M. Z. udali się do urzędu stanu cywilnego, by w drodze ich oświadczeń ustalić ojcostwo małoletniej pozwanej. Ze względu na to, że matka małoletniej była niepełnoletnia, niemożliwym było ustalenie ojcostwa H. W. w ten sposób.
Sąd zważył co następuje:
Powództwo zgłoszone przez powoda M. Z. o ustalenie, iż jest on ojcem małoletniej H. W., oparte na treści art. 85 § 1 k.r.o. okazało się uzasadnione. Zgodnie z treścią tego przepisu domniemywa się, że ojcem dziecka jest ten, kto obcował z jego matką nie dalej niż w trzechsetnym, a nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem się dziecka. Wedle zaś § 3 art. 85 k.r.o. okoliczność, iż matka dziecka w tym okresie obcowała także z innym mężczyzną może być podstawą do obalenia tego domniemania tylko wtedy, gdy z okoliczności wynika, że ojcostwo innego mężczyzny jest bardziej prawdopodobne.
W świetle twierdzeń M. Z. i M. nie ulega wątpliwości, że obcowali one ze sobą fizycznie w okresie koncepcyjnym. Nie zostało przy tym wykazane przez powoda, by w okresie tym pozwana M. W. współżyła fizycznie z innym mężczyzną i by jego ojcostwo wobec H. W. było bardziej prawdopodobne. Przeprowadzone badania genetyczne stron nie wykazały, by ojcem małoletniej H. W. był inny mężczyzna aniżeli powód M. Z.. Z treści opinii biegłego, której żadna ze stron nie kwestionowała, wynika z sposób jednoznaczny, iż faktycznie to powód jest ojcem małoletniej pozwanej. W tym stanie rzeczy zgłoszone przez powoda żądanie należało uwzględnić.
Stosownie do treści art. 89 § 2 k.r.o. Sąd w wyroku ustalającym ojcostwo ma obowiązek nadać dziecku nazwisko stosując reguły określone w § 1 tego przepisu. Stanowią one, że dziecko będzie nosiło takie nazwisko, jakie zgodnie wskażą jego rodzice, a jeśli nie złożyli zgodnych oświadczeń w tym przedmiocie, dziecko nosi nazwisko składające się z nazwiska matki i dołączonego do niego nazwiska ojca. Ze względu na to że każdy z rodziców małoletniej złożył oświadczenie, iż chce, by małoletnia pozwana nosiła jego nazwisko, a zatem nie złożyli oni zgodnych oświadczeń co do tego, jakie nazwisko powinna nosić H. W., należało nadać jej nazwisko (...), gdyż składa się ono z nazwiska matki i dołączonego do niego nazwiska powoda.
Sąd nie orzekał o władzy rodzicielskiej powoda nad pozwaną, gdyż żadna ze stron nie domagała się wydania rozstrzygnięcia w tym zakresie. Nie ujawniły sią natomiast okoliczności, które świadczyłyby o tym, że powód będzie nieprawidłowo, ze szkodą dla dziecka, wykonywał nad nim władzę rodzicielką. Przeciwnie jest on młodym człowiekiem i wydaje się, że wobec rozwiania jego wątpliwości co tego, czy jest ojcem małoletniej pozwanej, zacznie realizować wobec niej przysługujące mu prawa i obowiązki wynikające z władzy rodzicielskiej stosownie do potrzeb dziecka. Brak jest zatem podstaw do podjęcia decyzji o pozbawieniu lub ograniczeniu powoda w wykonywaniu władzy rodzicielskiej nad małoletnią pozwaną.
O kosztach procesu orzeczono w oparciu o art. 101 k.p.c., wedle którego zwrot kosztów należy się pozwanemu mimo uwzględnienia powództwa, jeśli nie dał powodu do wytoczenia sprawy i uznał przy pierwszej czynności procesowej żądanie pozwu. W ocenie sądu pozwana M. W. faktycznie nie dała powodu do wytoczenia powództwa o ustalenie ojcostwa. Nie kwestionowała ojcostwa powoda wobec H. W.. Uprzednio wyrażała wolę ustalenia ojcostwa powoda wobec dziecka w drodze uznania. To powód domagał się ustalenia ojcostwa, po to by upewnić się poprzez badania genetyczne, czy jest ojcem małoletniej. Istotnym przy tym jest, że tego rodzaju badania mógł wykonać bez udziału Sądu. Gdyby skorzystał z tej możliwości, nie doszłoby do powstania kosztów przedmiotowego postępowania. W ten sposób uniknąłby obciążenia go kosztami przedmiotowego procesu. Z tych względów mimo, iż powództwo okazało się uzasadnione należało obciążyć powoda kosztami procesu poniesionymi przez pozwaną M. W., na które składa się wynagrodzenie reprezentującego ją w tej sprawie pełnomocnika. Jego wysokość ustalono w oparciu o § 4 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.
Wynagrodzenie kuratora reprezentującego małoletnią pozwaną określono na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia13 listopada 2013r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej, który stanowi, iż wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej nie może przekraczać stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty za czynności adwokackie lub opłaty za czynności radców prawnych. Wysokość tej należności ustalono przy uwzględnieniu stopnia zawiłości przedmiotowej sprawy, a także nakładu pracy kuratora w związku z reprezentowaniem małoletniej pozwanej. Sumą tą został także obciążony pozwany, z tych samych przyczyny, z powodu których został obciążony kosztami procesu. Zostanie ona pobrana z zaliczki uiszczonej przez powoda na poczet kosztów dowodu z opinii biegłego, które została określona w wysokości przekraczającej wielkość przyznanego biegłemu wynagrodzenia.
/-/Agnieszka Biernikowicz
(Na oryginale właściwy podpis)