UZASADNIENIE

Powód (...) sp. z o.o. w G. wniósł 17 marca 2017 r. pozew o zapłatę kwoty 3.677,70 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie i kosztami procesu przeciwko pozwanemu (...) S.A. w W..

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 13 lutego 2016. r. doszło do kolizji drogowej pojazdu marki B. (...) o numerze rej.(...), użytkowanego przez poszkodowanego T. T., który zgłosił fakt zaistnienia szkody w pozwanym zakładzie ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia OC sprawcy kolizji. Pozwany zakład ubezpieczeń wykonał kalkulację naprawy nr (...) w dniu 18 lutego 2016r., opisując zakres uszkodzeń i nadając jednocześnie numer sprawie ubezpieczeniowej. Powód wskazał, że poszkodowany zlecił naprawę uszkodzonego pojazdu firmie (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T., a na czas naprawy wziął w najem pojazd zastępczy w cenie 230 zł netto za każdy rozpoczęty dzień najmu. Za usługę najmu pojazdu zastępczego została wystawiona faktura VAT nr (...) z dnia 17 maja 2016 roku na kwotę 6.223,80 za 22 dni najmu. Powód wskazał, iż 22-dniowy czas unieruchomienia pojazdu obejmował okres niezbędny do wykonania naprawy uszkodzonego samochodu.

Powód nadmienił, iż poszkodowany w dniu 18 kwietnia 2016 r. zawarł umowę o przelew wierzytelności z (...) sp. z o.o. w T., który z kolei w dniu 04 listopada 2016 r. zawarł umowę o powierniczy przelew wierzytelności z (...) sp. z o.o. w G., kauzalną w świetle zlecenia do umowy o powierniczy przelew wierzytelności z dnia 04 listopada 2016 roku.

Powód twierdził ponadto, że pismem z dnia 04 listopada 2016 r. wezwał pozwany zakład ubezpieczeń do zapłaty pełnej kwoty odszkodowania w wysokości 6.223.80 zł. W dniu 23 czerwca 2016 r. pozwany przyznał odszkodowanie za szkodę w wysokości 2.546,10 zł. Powód zaznaczył, że żądana pozwem kwota jest kwotą brutto bowiem poszkodowany nie jest uprawniony do odliczenia podatku VAT.

W dniu 19 kwietnia 2017 r. Referendarz sądowy w tutejszym Sądzie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodny z żądaniem pozwu, który utracił moc z uwagi na wniesienie przez pozwanego sprzeciwu.

W sprzeciwie pozwany (...) S.A. w W. zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany twierdził m. in., że co do zasady przyjął swoją odpowiedzialność za szkodę i wypłacił powodowi kwotę 2.546,10zł z tytułu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego. Jak podał, zgodnie z uzasadnieniem decyzji o przyznaniu odszkodowania, odszkodowanie zostało ustalone w oparciu o przedłożoną fakturę za wynajem pojazdu zastępczego w kwocie, która została zweryfikowana do stawki 115 zł netto tj. stawki za jaką pozwany proponował zorganizowanie pojazdu zastępczego tej samej klasy co pojazd wynajęty następnie przez powoda. Zdaniem pozwanego, wystarczający czas najmu to18dni, gdyż w takim okresie można było dokonać skutecznej naprawy uszkodzonego pojazdu. Okres pobytu samochodu w warsztacie naprawczym, podczas którego nie były wykonywane czynności naprawcze ,nie powinien zostać wliczony do czasu najmu pojazdu zastępczego

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 13 lutego 2016 r. doszło do zdarzenia komunikacyjnego, w skutek którego został uszkodzony pojazd marki B. (...) o nr rej. (...). Sprawca zdarzenia posiadał zawartą z (...) S.A. z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Szkoda została zgłoszona ubezpieczycielowi.

(okoliczności bezsporne)

Pozwany Zakład wykonał kalkulację naprawy nr (...) w dniu 18 lutego 2016r, nadając jednocześnie stosowny numer sprawie ubezpieczeniowej.

(dowód: wydruki z rzutu ekranu - k. 20-23; kosztorys k.11-13.)

Poszkodowany T. T. zlecił naprawę uszkodzonego pojazdu firmie (...) sp. z o.o. w T. – jedynej w T. (...) samochodów marki B.. Pojazd odebrano z naprawy w dniu 09 maja 2016 r.

(okoliczność bezsporna oraz dowód: zlecenie naprawy pojazdu- k. 25, kalkulacja naprawy – k. 29-34, protokół zdania pojazdu po naprawie – k. 38)

Poszkodowany wziął w najem pojazd zastępczy na czas naprawy swojego pojazdu od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T., bowiem nie posiadał innego samochodu, który mógłby zastąpić uszkodzony pojazd, wykorzystywany w sposób ciągły dla załatwiania potrzeb życia codziennego- poszkodowany ma 87 lat. Poszkodowany nie skorzystał z propozycji najmu pojazdu zastępczego, gdyż taka propozycja nie została złożona poszkodowanemu przez ubezpieczyciela. Samochód oddany w najem przez (...) był także samochodem marki B., to jednak zaliczał się on do serii 3, a zatem znacząco niższej niż samochód poszkodowanego- B. (...).

Stawka dzienna netto za najem pojazdu zastępczego została określona na kwotę 230 zł netto za każdy rozpoczęty dzień najmu. Najem pojazdu zastępczego przez poszkodowanego trwał przez okres 22 dni. Za wynajem pojazdu została wystawiona faktura VAT z dnia 17 maja 2016 roku nr (...) na kwotę 6.223,80 zł brutto.

(okoliczność bezsporna, nadto dowód: umowa najmu pojazdu zastępczego z dnia 18 kwietnia 2016 roku k. 19; oświadczenie z dnia 18 kwietnia 2016 roku k. 24; faktura VAT k.26; załącznik do umowy najmu i faktury VAT za najem k.27-28; kosztorys najmu pojazdu zastępczego klasy D k. 35; protokół zdania pojazdu k. 39 akt)

Poszkodowany T. T. zawarł w dniu 18 kwietnia 2016 roku z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. umowę o przelew wierzytelności z polisy OC sprawcy, na mocy której nastąpiło przejście wierzytelności z tytułu odszkodowania z polisy OC sprawcy za szkodę komunikacyjną w pojeździe marki B. (...) o nr rej (...) powstałą w dniu 13 lutego2016 roku, celem pokrycia całkowitego kosztu najmu pojazdu zastępczego.

(okoliczność bezsporna, nadto dowód: umowa o przelew wierzytelności z polisy OC sprawcy k.41)

Firma (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. w dniu 04 listopada 2016 roku zawarła z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w G. umowę o powierniczy przelew wierzytelności w celu jej ściągnięcia z polisy OC sprawcy, której przedmiotem była wierzytelność z tytułu odszkodowania z polisy OC sprawcy dotyczącą szkody komunikacyjnej w pojeździe marki B. (...) o nr rej. (...) powstałej w dniu 13 lutego 2016 roku. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. w dniu 04 listopada 2016 roku zawarła z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. zlecenie do powierniczej umowy o przelewie wierzytelności, w której zleciła wyegzekwowanie kwoty 6.223,80 zł wraz
z należnymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie.

( okoliczność bezsporna, dowód: umowa o powierniczy przelew wierzytelności k. 49, zlecenie do powierniczej umowy o przelew wierzytelności k. 50 akt)

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., pismem z dnia 04 listopada 2016 roku zwróciła się do ubezpieczyciela o wypłatę odszkodowania.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w dniu 23 czerwca 2016 roku wpłacił na konto (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 2.546,10 zł.

(okoliczność bezsporna, dowód: pismo z dnia 23 czerwca 2016 roku, k. 51.)

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny sprawy ustalony został na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony w toku postepowania, którym Sąd dał wiarę w całości, bowiem nie budziły one wątpliwości zarówno Sądu jak i stron co do ich prawdziwości i autentyczności. Podkreślenia wymaga jednak to, że czym innym jest przyznanie dowodom z dokumentów waloru prawdziwości, to jest uznania, że nie zostały one podrobione lub przerobione, a czym innym są wnioski jakie się z tych dokumentów wyciąga. Sąd dał ponadto ,w całości, wiarę dowodowi z zeznań świadków, gdyż były one logiczne i spójne oraz potwierdzały i uzupełniały się wzajemnie, tworząc z dowodami z dokumentów harmonijną całość.

W niniejszej sprawie bezsporny między stronami był fakt zaistnienia zdarzenia z dnia
13 lutego 2016 roku, w skutek którego został uszkodzony pojazd marki (...). Ponadto pozwany uznał, częściowo ,swoją odpowiedzialność za powstałą szkodę i wypłacił kwotę 2.546,10 zł tytułem odszkodowania za 18 dni najmu pojazdu zastępczego po stawce 115zł netto za dobę, uznając zasadność najmu pojazdu na okres 18 dni.

Nie był również kwestionowany fakt zawarcia pomiędzy poszkodowanym, a (...) B.- firmą (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, umowy o najem samochodu zastępczego oraz cesja wierzytelności z tytułu tej umowy, na rzecz powoda.

Kwestią sporną między stronami była wysokość dziennej stawki najmu pojazdu zastępczego oraz czas trwania najmu. Powód wskazywał, że ustalona w umowie stawka jest stawką rynkową, obowiązującą na rynku lokalnym. Z kolei pozwany kwestionując wysokość stawki w kwocie 230 zł netto wskazywał, że powód decydując się na skorzystanie z oferty D. (...) zwiększył rozmiar szkody, bowiem wybierając tę ofertę miał świadomość, iż może wziąć w najem samochód zastępczy, za pośrednictwem pozwanego, po znacznie niższej stawce.

Zgodnie z art. 822 §1 i 2 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania
za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w §1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia. Przepisy kodeksu cywilnego (art. 361-363 k.c.) precyzują, iż zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. W sytuacji gdy poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron.

Ponadto w myśl art. 19 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.2013.392 j.t.) poszkodowany w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczeń bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. Jak stanowi art. 34 wyżej wskazanej ustawy, z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia.

Poniesione przez posiadacza uszkodzonego pojazdu mechanicznego celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego stanowią szkodę majątkową, przewidzianą w art. 361§2 k.c. Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 17 listopada 2011 r. III CZP 5/11 wskazał, iż odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. Jak wskazał SN wynajęcie przez poszkodowanego pojazdu zastępczego będącego normlanym następstwem deliktu nie narusza obowiązku współdziałania wierzyciela z dłużnikiem określonego w art. 354 k.c. i odpowiada społeczno-gospodarczemu celowi tego uprawnienia oraz zasadom współżycia społecznego.

Najęcie pojazdu zastępczego jest normalnym następstwem uszkodzenia samochodu, wykorzystywanego nie tylko w działalności gospodarczej, w wyniku wypadku komunikacyjnego. Sąd Okręgowy w Toruniu w wyroku z dnia 21.10.2013r., sygn. akt V GC 237/13, wskazał, że czas najmu wyznaczony jest rzeczywistym czasem naprawy – okresem, w którym uszkodzony pojazd mechaniczny w normalnym stanie rzeczy, przy uwzględnieniu faktycznych elementów naprawy oraz procesu likwidacji szkody mógł zostać naprawiony. Jak wskazuje Sąd Okręgowy w Szczecinie w orzeczeniu z dnia 08.07.2009r., sygn. II Ca 445/09, kwota jaką poszkodowany uiszcza tytułem najmu samochodu jest szkodą, jaka została spowodowana w jego majątku wskutek zaistnienia wypadku ubezpieczeniowego. Zasadą jest zatem, że zobowiązany do odszkodowania powinien zwrócić poszkodowanemu całą, wydatkowaną na ten cel kwotę ( art. 361 § 1 i 2 k.c.) , z tym, że w przypadku podatnika podatku VAT - bez uwzględnienia jego wartości.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy uznać, że roszczenie powoda było zasadne w całości.

Nie ulega wątpliwości, że pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. posiadał zawartą ze sprawcą zdarzenia z dnia 13 lutego 2016 roku umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych i z tego tytułu był on odpowiedzialny za szkodę poniesioną przez poszkodowanego, która obejmuje również uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego.

W niniejszej sprawie nie budziła wątpliwości konieczność najmu pojazdu zastępczego, a jedynie kwota dziennej stawki najmu takiego pojazdu oraz czas trwania najmu.

Należy zgodzić się z twierdzeniami pozwanego, iż wierzyciel (poszkodowany) ma obowiązek współdziałania z dłużnikiem (ubezpieczycielem) przy wykonywaniu zobowiązania (art. 354§2 k.c.) Jeżeli uprawniony wierzyciel, mimo obowiązku współdziałania z dłużnikiem przy wykonaniu zobowiązania, odmówił zgody na wykonanie prac prowadzących do naprawienia rzeczy i usunięcia czynnika wyrządzającego szkodę, dalsza szkoda, która wystąpiła później, nie pozostaje w normalnym związku przyczynowym z działaniem dłużnika (Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 18 kwietnia 2013 r., III CSK 243/12 L.). Jak wynika z utrwalonego już w tym względzie orzecznictwa sądowego, poszkodowany nie miał obowiązku poszukiwania najtańszej, na lokalnym rynku, oferty najmu pojazdu zastępczego. Za takie poszukiwanie nie można uznać propozycji najmu auta zastępczego przedstawionej poszkodowanemu przez pozwany Zakład, gdyby do takiej propozycji doszło. To na pozwanym ciążył obowiązek wykazania, że złożył poszkodowanemu ofertę najmu pojazdu zastępczego, samo twierdzenie, że taka propozycja padła nie jest wystarczające. Jest wręcz gołosłowne, gdyż nie poparte żadnymi dowodami. To samo tyczy się czasu najmu samochodu zastępczego. Skoro pozwany uznał, że czas najmu -22 dni, był zbyt długi, to na pozwanym spoczywał obowiązek wykazania, że wskazany przez niego okres 18 dni był wystarczający- art.6 k.c. Faktu propozycji najmu ze strony pozwanego, nie potwierdził również świadek T. T., a zeznaniom jego Sąd dał wiarę w całości.

Na mocy art. 233§1 k.p.c. Sąd dokonuje oceny wiarygodności dowodów na podstawie wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego. „Przez moc dowodową rozumie się siłę przekonania, jaką uzyskał Sąd wskutek przeprowadzenia określonych dowodów o istnieniu lub nie istnieniu faktu, którego on dotyczy”.

Podsumowując powyższe rozważania należy wskazać, iż powodowi należy się odszkodowanie za najem pojazdu zastępczego na okres uzasadnionej i niezbędnej naprawy uszkodzonego pojazdu tj. 22 dni, przy przyjęciu stawki wskazanej przez powoda w kwocie 230 zł netto. Uzasadnione koszty najmu pojazdu zastępczego wyniosły zatem 6.223,80 zł brutto. Mając na względzie fakt, że pozwany zakład ubezpieczeń uwzględnił jeszcze przed wniesieniem pozwu roszczenie powoda do kwoty 2.546,10 zł netto (18 dni po stawce 115 zł netto plus VAT), to na podstawie art. 822 §1 i 2 k.c. należało orzec jak w sentencji.

Jedynie na marginesie sprawy należy zaznaczyć, że Sąd nie znalazł podstaw do żądania dokumentów od osób trzecich, na podstawie art.248 k.p.c., a to z uwagi na fakt, że z żądaniem takim Sąd może wystąpić dopiero wtedy , gdy strona, która zgłasza taki wniosek wykaże, że osoba trzecia odmówiła udostępnienia jej stosownych dokumentów. W niniejszej sprawie strona powodowa nie wykazała, aby osoby trzecie odmówiły jej dostępu do dokumentów znajdujących się w ich gestii. Sąd uwzględnił wniosek dowodowy powoda, dotyczący przesłuchania świadków, a to z uwagi na złożenie stosownej zaliczki. Pozostałe wnioski dowodowe strona powodowa cofnęła

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., w myśl zasady odpowiedzialności strony za wynik procesu i zasądzono, od powoda na rzecz pozwanego, kwotę 1.101 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 900 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego , 17 zł tytułem opłaty administracyjnej od pełnomocnictwa oraz kwotę184zł tytułem wpisu od pozwu.

Przewodniczący:	SSR Ryszard Kołodziejski
Protokolant:	stażysta Justyna Jułkowska

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE