Sygn. akt I C 952/15

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2015 r. w G. sprawy z powództwa (...) Bank spółka akcyjna z siedzibą w W. przeciwko D. W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego D. W. na rzecz powoda (...) Bank spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 12.806,05 zł (dwanaście tysięcy osiemset sześć złotych pięć groszy) oraz

a.  odsetki umowne od kwoty 10.964,58 zł w wysokości średniego oprocentowania WIBOR dla 3-miesięcznych lokat na rynku międzybankowym z 10 ostatnich dni roboczych ostatniego miesiąca poprzedniego kwartału, powiększonej od 25 punktów procentowych, lecz nie wyższej niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego za okres od 10 lutego 2015 r. do dnia zapłaty;

b.  odsetki ustawowe od kwoty 1.282,02 zł za okres od dnia 17 lutego 2015 r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego D. W. na rzecz powoda (...) Bank spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 202,73 zł (dwieście dwa złote siedemdziesiąt trzy grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  wyrokowi w punkcie I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 952/15

UZASADNIENIE
punktu II. i III. wyroku zaocznego.

W dniu 25 listopada 2015 r. zapadł wyrok zaoczny, w którym w punkcie II. częściowo oddalono powództwo, zaś w punkcie III. orzeczono o kosztach postępowania. Zgodnie z art. 342 k.p.c. wyrok zaoczny podlega uzasadnieniu w zakresie dotyczącym oddalenia (w całości lub części) żądania pozwu, stąd zakres niniejszego uzasadnienia ogranicza się do powyższych dwóch punktów wyroku.

Z niespornych ustaleń faktycznych (art. 339 § 2 k.p.c.) wynika, że w umowie stron (§ 9, k. 32) określono stopę odsetek za opóźnienie według stopy procentowej „ w wysokości średniego oprocentowania WIBOR dla 3-miesięcznych lokal na rynku międzybankowym z 10 ostatnich dni roboczych ostatniego miesiąca poprzedniego kwartału, powiększonej o 25 punktów procentowych”. Drugim – ustawowym ograniczeniem wysokości odsetek umownych jest art. 359 § 2 1 k.c., w myśl którego maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego (odsetki maksymalne).

Z tych przyczyn określenie w żądaniu pozwu wskaźnika odsetek w sposób umożliwiający przekroczenie jednej z tych granic, a konkretnie wysokości stopy umownej (w pozwie odwołano się bowiem wyłącznie do ustawowego progu odsetek maksymalnych) jest błędne i pozbawione podstaw prawnych. Poziom odsetek umownych (wynikający z § 9 umowy kredytowej) może być w przyszłości niższy, niż poziom odsetek maksymalnych, choć aktualnie to poziom odsetek maksymalnych jest wskaźnikiem niższym. Obecnie WIBOR dla lokat 3-miesięcznych kształtuje się na poziomie circa 1.72%, co oznacza, że wskaźnik oprocentowania wyliczony zgodnie z § 9 umowy wynosiłby 26.27%, a aktualna czterokrotność stopy kredytu lombardowego wynosi 10%. Z uwagi na potencjalną zmienność stóp procentowych w przyszłości orzeczenie sądu musi uwzględniać gwarancje dłużnika, w szczególności w sytuacji, w której stopa odsetek maksymalnych przewyższy stopę umowną.

Mając powyższe na uwadze powództwo w pozostałym zakresie oddalono w punkcie II. sentencji na mocy art. 359 § 1 k.c. w zw. z § 9 umowy stron z dnia 12 sierpnia 2010 r.

O kosztach procesu orzeczono na mocy art. 100 k.p.c. Powód uległ co do nieznacznej części żądania, stąd zasądzono od niego na rzecz powoda całość kosztów, na którą składa się: opłata sądowa od pozwu (161 zł), prowizja przy wnoszeniu opłat w elektronicznym postępowaniu upominawczym (2,01 zł), poświadczenia notarialne (3,78 zł, 24,60 zł, 11,34 zł).