Sygn. akt VIII U 2346/17
Decyzją z dnia 26 października 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił T. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu, organ rentowy wskazał, że, orzeczeniem z dnia 23.10.2017 r., Komisja Lekarska ZUS ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy . Z uwagi, zatem, na brak spełnienia, przez wnioskodawcę, warunków przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności, wskazanych w art. 57 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2017 roku, poz. 1383 ze zm.) , ZUS odmówił prawa do świadczenia. .
/decyzja k. 27 akt ZUS/
W dniu 22 listopada 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wpłynęło odwołanie od tej decyzji T. K., podnosząc, ze nie zgadza się z decyzj a ZUS z dnia 26.10.2017r. , gdyż jego stan fizyczny jest na tyle poważny, że nie jest wstanie iść do pracy i ciągle [przebywa na zwolnieniach lekarskich. .
/odwołanie k.2 /
W dniu 7 grudnia 2017 r., do Sądu Okręgowego w Łodzi wpłynęła odpowiedź organu rentowego na odwołanie , w której ZUS wniósł o oddalenie odwołania.
/odpowiedź na odwołanie k. 3/
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:
T. K. urodził się (...) Ma średnie wykształcenie. Z zawodu jest technikiem urządzeń sanitarnych. Przez 2 lata pracował jako doręczyciel przesyłek pocztowych, prze 3,5 roku – jako górnik dołowy, przez 6 lat jako kierowca samochodu ciężarowego, prowadził działalność gospodarczą o profilu : hurtownia książek, dziewiarstwo, wypożyczalnia przyczep, od 1992r- firma transportowa – którą nadal prowadzi.
/okoliczności bezsporne, świadectwo pracy, informacje o ubezpieczeniach z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej - w aktach ZUS /
Wnioskodawca nie ma orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.
/okoliczność bezsporna/
W okresie od 19.10.2016r. do 14.08.2017r. wnioskodawca pobierał świadczenie rehabilitacyjne.
/okoliczność bezsporna/
W dniu 23 sierpnia 2017 r. wnioskodawca złożył wniosek o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy .
/wniosek k.1 akt ZUS/
Lekarz Orzecznik ZUS, w dniu 5 października 2017 r., po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej, załączonej do akt ZUS, rozpoznał u ubezpieczonego : zmiany zwyrodnieniowe prawego stawu kolanowego nasilone po przebytym urazie (07.2013 r) leczone artroskopowo z wyrównaniem chrząstki (...) z niewielkiego stopnia ograniczeniem sprawności ruchowej, zespół bólowy odcinka L/S kręgosłupa bez objawów korzeniowych. Nadciśnienie tętnicze kontrolowane. Stan po appendektomii 1967 r.
Lekarz Orzecznik, orzeczeniem z 5.10.2017 roku, stwierdził, że, stopień naruszenia sprawności organizmu, nie powoduje niezdolności wnioskodawcy do pracy ..
/orzeczenie lekarza orzecznika k.103-101 akt ZUS, załączona do akt ZUS – dokumentacja medyczna wnioskodawcy k. 131-104 akt ZUS /
Wnioskodawca, w dniu 5.10. 2017r., złożył sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika .
/sprzeciw k. 105 akt ZUS/
Komisja Lekarska ZUS, w dniu 23 października 017 r., po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej, rozpoznała u ubezpieczonego zmiany zwyrodnieniowe kolana prawego z miernego stopnia ograniczeniem sprawności. Otyłość. nadciśnienie tętnicze . Wnioskodawca jest wydolny krążeniowo i oddechowo. Orzeczeniem z 23.10.2017 roku Komisja Lekarska ZUS ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy .
/orzeczenie komisji lekarskiej ZUS k. 134-132 akt ZUS, /
W oparciu o powyższe orzeczenie oraz zgromadzony materiał dowodowy, organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.
/decyzja k. 27 akt ZUS/
Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe w postaci dowodu z opinii biegłych sądowych: internisty , neurologa i ortopedy , powołanych, z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawcy.
Wnioskodawca cierpi na zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa z zespołem bólowym bez istotnych deficytów neurologicznych , Biegła wskazała, ze w 2013r. wnioskodawca przebył artoskopię kolana prawego.
Te dolegliwości nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy, w stopniu powodującym niezdolność do pracy .
/ opinia biegłego neurologa J. B. k. 14-16 /
Wnioskodawca cierpi na nadciśnienie tętnicze dobrze kontrolowane lekami. Choroba wieńcowa serca do dalszej diagnostyki. Otyłość ( (...)).
Te dolegliwości nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy, w stopniu powodującym niezdolność do pracy .
/opinia biegłego internisty – prof. L. P. k.9-12/
Wnioskodawca złożył do akt sądowych dokumentację medyczną
/dokumentacja medyczna k.28-41/
Postanowieniem z dnia 23.03.2018r. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego ortopedy.
/postanowienie k. 17/
W świetle opinii biegłego ortopedy , wnioskodawca cierpi na D. zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa w o?? odcinku r& Zmiany zwyrodnieniowe kolana prawego , bez upośledzenia funkcji, z zespołem bólowym. Otyłość – zespół przeciążeniowy. Te dolegliwości nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy, w stopniu powodującym niezdolność do pracy .
/opinia biegłego ortopedy k. 42-45/
Każdy z biegłych , formułując wnioski orzecznicze, wskazał, ze nie ma potrzeby powoływania innych biegłych, poza , już powołanymi, przez Sąd Okręgowy.
/opinie biegłych – strony wskazane powyżej/
Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dokumentów, znajdujących się, w załączonych aktach organu rentowego, aktach sprawy oraz opiniach biegłych: neurologa, internisty i ortopedy , powołanych z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawcy . Sąd uznał opinie biegłych za wszechstronnie analizujące stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy, pod kątem zdolności do pracy, za wnikliwe, kompleksowe, logicznie, argumentujące wnioski orzecznicze i merytoryczne - znakomicie uzasadnione.
Dlatego Sąd podzielił wnioski orzecznicze, przedstawione w opiniach biegłych.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje :
Odwołanie wnioskodawcy jest nieuzasadnione.
Zgodnie z treścią art. 57 punkt 1 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz.887 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełni łącznie następujące warunki:
1) jest niezdolny do pracy,
2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,
3) niezdolność powstała w okresach wymienionych w cytowanym przepisie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.
W myśl ust.1 warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:
1)1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;
2)2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;
3)3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;
4)4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;
5)5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.
Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.
Brak, choćby jednego z warunków, wymienionych w art. 57 ww. ustawy, powoduje brak prawa do świadczenia.
Osobą niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do wykonywania pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania tej zdolności po przekwalifikowaniu ( art.12 ust.1-3 ww. ustawy).
Częściowa niezdolność do pracy podlega ocenie w ramach pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji. W definicji niezdolności do pracy, ustawodawca dał wyraz powiązaniu prawa do renty z rzeczywistą, znaczną utratą zdolności do pracy zarobkowej a częściową niezdolność do pracy powiązał z niezdolnością do pracy w ramach posiadanych kwalifikacji, przy uwzględnieniu możliwości i sprawności niezbędnych do dalszego zaangażowania w procesie pracy, zaakcentował istnienie potencjalnej przydatności do pracy. Chodzi, zatem, o zdolność do pracy zarobkowej, nie tylko jako zdolność do wykonywania dotychczasowej pracy, ale zdolność do podjęcia pracy w ogóle, choć, z uwzględnieniem rodzaju i charakteru dotychczas wykonywanej pracy, poziomu wykształcenia, wieku, predyspozycji psychofizycznych. Zdolność do pracy ma dwa elementy: biologiczny (ogólna sprawność psychofizyczna) i gospodarczy (przydatność na rynku pracy). Należało zatem ustalić, czy ubezpieczony jest zdolny do wykonywania pracy ,w dotychczasowym zakresie - wnioskodawca jest, bowiem , osobą czynną zawodowo – prowadzi działalność gospodarczą , czy jego kwalifikacje pozwalają na wykonywanie innej pracy, czy, dla utrzymania aktywności zawodowej, konieczne jest przekwalifikowanie.
Wobec braku spełnienia , przez wnioskodawcę, przesłanki, wskazanej w punkcie 1 cyt. przepisu – brak prawa do świadczenia.
Należy również wskazać, iż o niezdolności do pracy, nie decyduje sam fakt występowania schorzeń, lecz ocena, czy i w jakim zakresie wpływają one na utratę zdolności do pracy, zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Dotyczy to również schorzeń o przewlekłym charakterze, które występują u ubezpieczonego czyli dolegliwości kręgosłupa odcinak lędźwiowego (wyrok Sądu Najwyższego z 1 grudnia 2000 roku, II UKN 113/00, OSNP 2002/14/343; wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 5 kwietnia 2013 roku III AUa 900/12, Lex nr 1315707).
Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie wykazało , że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy .
Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawca ma 62 lata , ma średnie wykształcenie. Z zawodu jest technikiem urządzeń sanitarnych. Przez 2 lata pracował jako doręczyciel przesyłek pocztowych, prze 3,5 roku – jako górnik dołowy, przez 6 lat jako kierowca samochodu ciężarowego, prowadził działalność gospodarczą o profilu : hurtownia książek, dziewiarstwo, wypożyczalnia przyczep, od 1992r- firma transportowa – którą nadal prowadzi.
Wnioskodawca nie ma orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.
Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawca, w karierze zawodowej, wykonywała różne zajęcia . Mając na uwadze poziom posiadanych kwalifikacji teoretycznych i praktycznych, szanse na znalezienie nowej pracy w warunkach aktualnego rynku pracy i oczekiwań pracodawcy – przy, występujących u wnioskodawcy, dolegliwościach , powodujących pewne ograniczenie, choć nie w znacznym stopniu, sprawności organizmu, w znanych Sądowi realiach gospodarczych, zwłaszcza w środowisku (...) - nie są łatwe , ale realnie istnieją. Ponadto – wnioskodawca jest nadal aktywny na rynku działalności gospodarczej . A to jest optymistyczny prognostyk. Nadto wnioskodawca, dysponuje potencjałem doświadczenia zawodowego , umożliwiającym mu, ewentualne przekwalifikowanie, lub podjęcie aktywności, która, ze względu na stan zdrowia, będzie mogła być wykonywana, bezpiecznie.
Sąd przeanalizował sytuację wnioskodawcy, w aspekcie przesłanek art. 13 ust.1 cyt. ustawy.
W konsekwencji , wobec niespełnienia wszystkich przesłanek, brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania i przyznania skarżącej prawa do renty, o czym Sąd Okręgowy na postawie art. 477 14 § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.
odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy.