UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 grudnia 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił G. S. prawa do emerytury pomostowej, podnosząc że nie wykonywał on prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz 3 ustawy pomostowej (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 664) po 31 grudnia 2008r. oraz nie rozwiązał stosunku pracy z pracodawcą.

W dniu 20 grudnia 2017 roku pełnomocnik G. S. wniósł odwołanie od tej decyzji podnosząc, iż w wykonywał pracę w warunkach szczególnych od 4 września 2017r. roku do 15 września 2017 roku.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie powielając argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

G. S., urodzony (...), złożył w dniu 27 września 2017 roku wniosek o emeryturę pomostową. Wnioskodawca jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Nie złożył oświadczenia o przekazanie środków zgromadzonych na otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem ZUS, na dochody budżetu państwa.

(dowód: wniosek o emeryturę k. 1-4 akt emerytalnych II)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił zaliczenia G. S. do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością od dnia 4 września 2017r. roku do 15 września 2017 roku. W uzasadnieniu podniesiono, że praca wykonywana przez zaledwie 12 dni nie wyczerpuje definicji pracy w warunkach szczególnych z art. 3 ust 1 ustawy pomostowej.

Skarżący udowodnił ogólny okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 39 lat i 8 miesięcy i 24 dni, w tym 16 lat 3 miesiące i 8 dni okresu pracy w warunkach szczególnych do 31 grudnia 1998 roku na podstawie art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

(dowód: decyzja z dnia 8 grudnia 2017 roku, k. 21 akt o emeryturę pomostową)

Firma (...) S.A. wystawiła wnioskodawcy w dniu 26 września 2017r. świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach, w którym zaświadczyła, że G. S. wykonywał w okresie:

- od 1 października 1978r. do 26 kwietnia 1979r. prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych wymienione w wykazie A dziale VII poz. 4 na stanowisku barwiarz przędzy;

- od 27 kwietnia 1981r. do dnia 30 października 1981r. prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych wymienione w wykazie A dziale VII poz. 4 na stanowisku nastawiacz maszyn i urządzeń;

- od 1 listopada 1981r. do 30 października 1991r. prace polegające na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie wymienione w wykazie A dziale XIV poz. 24 na stanowisku mistrz;

-od 1 listopada 1991r. do 23 stycznia 1995r. prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych wymienione w wykazie A dziale VII poz. 4 na stanowisku nastawiacz maszyn i urządzeń;

- od 8 lutego 1995r. do 26 listopada 1996r. prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych wymienione w wykazie A dziale VII poz. 4 na stanowisku robotnik magazynowy przy barwnikach i chemikaliach)

(dowód: świadectwo z dnia 26 września 2017r. – k.9 akt ZUS)

Wnioskodawca w dacie wydania zaskarżonej decyzji pozostawał w stosunku pracy z firmą (...) S.A w O.. W tej firmie jest zatrudniony nieprzerwanie od dnia 26 czerwca 1978r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy. Obecnie pracuje na stanowisku magazyniera. W dniu 26 kwietnia 2018r. wnioskodawca wniósł o rozwiązanie umowy o pracę z firmą (...) z dniem 18 maja 2018r. Pracodawca zgodził się na rozwiązanie z nim umowy o pracę z dniem 30 czerwca 2018r., z uwagi na konieczność dokończenia inwentaryzacji.

(dowód: wniosek o emeryturę pomostową – k. 1-4 akt ZUS, decyzja z 8.12.2017r. – k. 21 akt ZUS, świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 26.09.2017r. – k. 9 akt ZUS, zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 27.09.2017r. – k. 8 akt ZUS, pismo z 26.04.2018r. – k. 17 akt, zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 22 maja 2018r. – od minuty 9:01 do minuty 16:34)

W okresie od 4 września 2017r. do 15 września 2017r. wnioskodawca przebywał na urlopie wypoczynkowym za 2107r. u swojego pracodawcy w firmie (...) S.A.

(dowód: wniosek o urlop – k. 19 akt ZUS)

W dniu rozpoczęcia urlopu wypoczynkowego w firmie (...) tj. w dniu 4 września 2017r. wnioskodawca podpisał umowę o pracę na okres próbny z Przedsiębiorstwem (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością na okres od dnia 4 września 2017r. roku do 30 września 2017 roku w charakterze ładowacza nieczystości stałych w pełnym wymiarze czasu pracy.

(dowód: umowa o pracę z dnia 4 września 2017r. – k. 3 akt osobowych wnioskodawcy)

Wnioskodawca w Przedsiębiorstwie (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością nie pracował do końca umowy. Umowa o pracę na okres próbny, która miała trwać do 30 września 2017r. została rozwiązana za porozumieniem stron z dniem 15 września 2017r. W tym okresie wnioskodawca wykorzystał jeszcze 1 dzień urlopu.

Do stałych obowiązków wnioskodawcy w okresie zatrudnienia do dnia 4 września 2017r. do dnia 15 września 2017r. należało odbieranie śmieci od osób fizycznych i firm (sortowanych i niesortowanych) i ich ładowanie na samochód do wywozu śmieci- śmieciarkę. Śmieci, które znajdowały się w kontenerach były wrzucane do śmieciarki przy pomocy podnośnika będącego częścią składową śmieciarki. Wnioskodawca musiał podczepić pod to urządzenie kontener. Śmieci, które były w workach (segregowane i niesegregowane) wnioskodawca wrzucał na samochód ręcznie. Najlżejsze śmieci w workach to były plastiki. Cięższe śmieci wnioskodawca wrzucał na śmieciarkę wspólnie z drugim ładowaczem.

(dowód: świadectwo pracy z dnia 15.09.2017r. – k. 11 akt ZUS, zeznania świadka W. K.- protokół rozprawy z dnia 22 maja 2018r. – od minuty 3:11 do minuty 7:06, zeznania świadka A. O. - protokół rozprawy z dnia 22 maja 2018r. – od minuty 7:14 do minuty 9:00, zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 22 maja 2018r. – od minuty 9:01 do minuty 16:34)

Przedsiębiorstwo (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w dniu 15 września 2017r. wystawiło wnioskodawcy zaświadczenie o wykonywaniu pracy w warunkach szczególnych. Zaświadczono w nim, że G. S. w okresie od 4 września 2017r. do 15 września 2017r. wykonywał w wymiarze pełnego etatu prace przy wywozie nieczystości stałych i płynnych oraz prace na wysypiskach i wylewiskach nieczystości związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym na stanowisku ładowacz nieczystości stałych, wymienione w załączniku nr 1 poz. 38 z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych.

(dowód: zaświadczenie z 15.09.2017r. – k. 12 akt ZUS)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania nie zasługują na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 965 ze zm.) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1. urodził się po dniu 31 grudnia 1948 roku;

2. ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3. osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4. ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5. przed dniem 1 stycznia 1999 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;

6. po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7. nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Prawo do emerytury pomostowej zgodnie z art. 49 ustawy o emeryturach pomostowej przysługuje również osobie, która:

1)po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2)spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3)w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Warunkiem skutecznego ubiegania się o emeryturę pomostową w świetle wykładni językowej art. 4 i art. 49 ustawy z 2008 r. o emeryturach pomostowych, jest legitymowanie się określonym stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych lub dotychczasowych przepisów) oraz kontynuowanie pracy w tych warunkach po wejściu w życie ustawy, a więc po dniu 1 stycznia 2009 r. W przypadku kiedy osoba ubiegająca się o to świadczenie nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy "szczególnej" według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do "nowego" świadczenia jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy (okres prac) można kwalifikować jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów (art. 3 ust. 1 ustawy) lub o szczególnym charakterze (art. 3 ust. 3 ustawy). Innymi słowy brak podstaw prawnych do przyznania emerytury pomostowej ubezpieczonemu, którego dotychczasowy okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, dziś nie może być tak kwalifikowany ( tak: wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 r., sygn. akt II UK 164/11, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2 kwietnia 2014 r., III AUa 2302/13).

W będącej przedmiotem osądu sprawie poza sporem było, że wnioskodawca wykonywał w okresie od dnia 1 października 1978r. do 26 listopada 1996r. pracę w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Organ rentowy zaliczył mu bowiem ten okres do szczególnego stażu pracy zaskarżoną decyzją.

Przyczyną odmowy przyznania wnioskodawcy prawa do emerytury pomostowej było ustalenie przez ZUS, że wnioskodawca po 31 grudnia 2008 roku nie wykonywał pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych oraz nie rozwiązał stosunku pracy.

Wnioskodawca nie zaprzeczył, że nie spełnia przesłanki wymienionej w art. 4 pkt 7 ustawy o emeryturach pomostowych w postaci rozwiązania stosunku pracy. Wręcz przeciwnie przyznał, że w dacie wydania zaskarżonej decyzji pozostawał w stosunku pracy z firmą (...) S.A w O.. W tej firmie jest zatrudniony nieprzerwanie od dnia 26 czerwca 1978r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy. Obecnie pracuje na stanowisku magazyniera. Dopiero w dniu 26 kwietnia 2018r. wnioskodawca złożył wniosek o rozwiązanie umowy o pracę z firmą (...). Umowa o pracę jak wynika z zeznań wnioskodawcy ulegnie rozwiązaniu dopiero z dniem 30 czerwca 2018r., z uwagi na konieczność dokończenia inwentaryzacji. Bezspornym w sprawie jest zatem, że skarżący w dacie wydania zaskarżonej decyzji oraz wyrokowania w niniejszej sprawie, pozostawał w stosunku pracy. Rozwiązanie stosunku pracy jest konieczną przesłanka pozytywnego rozpoznania wniosku o emeryturę pomostową. Pozostawanie wnioskdoawcy w stosunku zatrudnienia wyklucza przyznanie mu praw do emerytury pomostowej, co oznacza że już tylko z tego powodu zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

Ponieważ odmowa przyznania prawa do emerytury pomostowej była także podyktowana nie wykazaniem przez skarżącego wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ustawy o emeryturach pomostowych, a sąd na te okoliczności przeprowadził postępowanie dowodowe, odniesie się także do tej przesłanki.

Prace w szczególnych warunkach – zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy o emeryturach pomostowych - to prace związane z czynnikami ryzyka wymienionymi w art. 3 ust 2 ustawy, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Z kolei prace o szczególnym charakterze – zgodnie z art. 3 ustęp 3 ustawy o emeryturach pomostowych - to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się; wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy.

Wnioskodawca nie dysponował zaświadczeniem o okresach pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy, za okresy przypadające przed dniem 1 stycznia 2009 r., jak tego wymaga art. 51 ustawy o emeryturach pomostowych, a li tylko świadectwem pracy w warunkach szczególnych.

Wnioskodawca jak wynika ze świadectwa wykonywania prac w warunkach szczególnych w firmie (...) wykonywał prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych wymienione w wykazie A dziale VII poz. 4 na stanowisku barwiarz przędzy, nastawiacz maszyn i urządzeń oraz robotnik magazynowy przy barwnikach i chemikaliach( w okresie od 1 października 1978r. do 30 października 1981r. oraz od 1 listopada 1991r. do 23 stycznia 1995r. i od 8 lutego 1995r. do 26 listopada 1996r.) oraz prace polegające na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie wymienione w wykazie A dziale XIV poz 24 na stanowisku mistrz (w okresie od 1 listopada 1981r. do 30 października 1991r.) .

Zakres przedmiotowy prac zaliczanych przez ustawodawcę do prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach pomostowych jest znacznie węższy niż ten określony w wykazie takich prac zamieszczonych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z 1983r. wydanym na podstawie art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Celem ustawy o emeryturach pomostowych była bowiem likwidacja możliwości wcześniejszego przechodzenia na emeryturę przez niektóre grupy zawodowe. Ustawodawca uznał, że wprowadzone w 1983 r. przepisy regulujące te kwestie (w szczególności rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.) przewidują zbyt szeroką grupę uprawnionych do wcześniejszych świadczeń emerytalnych i niezbędna jest konsekwentna realizacja założeń reformy systemu ubezpieczeń społecznych, co do stopniowej likwidacji możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę. W wyniku reformy systemu ubezpieczeń społecznych, zgodnie z regulacjami zawartymi w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227) ulegała stopniowej likwidacji możliwość wcześniejszego przejścia na emeryturę. Zatem nie wszystkie osoby korzystające w starym systemie emerytalnym z obniżonego wieku emerytalnego będą mogły skorzystać z emerytur pomostowych.

Podkreślić należy, że prawo do emerytury pomostowej jest ściśle związane z szybszą utratą zdolności do zarobkowania z uwagi na szczególne warunki lub szczególny charakter pracy. Praca taka, świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przyczynia się do szybszego obniżenia wydolności organizmu, stąd też wykonująca ją osoba ma prawo do emerytury wcześniej niż inni ubezpieczeni. Prawo to stanowi przywilej i odstępstwo od zasady powszechnego wieku emerytalnego, a zatem regulujące je przepisy należy wykładać w sposób gwarantujący zachowanie celu uzasadniającego to odstępstwo. Podzielając takie rozumienie przepisów ustawy o emeryturach pomostowych, należy stwierdzić, że ustawodawca w załącznikach nr 1 i 2 w sposób ścisły i wyczerpujący uregulował rodzaje prac wykonywanych w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze. Oznacza to, że wymienione w nim prace stanowią katalog zamknięty i tym samym wyłącznie wykonywanie tych prac uprawnia do nabycia emerytury pomostowej.

Wśród prac wymienionych przez ustawodawcę w załączniku nr 1 oraz nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych jako prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie ma prac wykonywanych przez skarżącego tj. prac przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych oraz prac polegających na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozoru inżynieryjno-technicznego. Wyklucza to możliwość zaliczenia skarżącemu do szczególnego stażu pracy okresu zatrudnienia od dnia 1978 r. do 1996r. W tym okresie skarżący wykonywał wprawdzie prace w szczególnych warunkach, ale jedynie w rozumieniu w ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Tych wykonywanych przez wnioskodawcę prac ustawodawca nie zaliczył do prac w szczególnych warunkach lub charakterze w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Skoro zaś prace jakie wykonywał wnioskodawca nie zostały obecnie wymienione ani w załączniku Nr 1 ani Nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych, to nie przysługuje mu prawo do tego świadczenia.

Praca wnioskodawcy przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych oraz polegająca na wykonywaniu kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozoru inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe są wymienione prace wymienione w wykazie była zatem pracą w szczególnych warunkach ale jedynie w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS jako wymieniona w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z 1983r. w wykazie A Dziale VII poz. 4 i XIV poz.24. Nie była natomiast pracą w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, jak prawidłowo ustalił ZUS, gdyż nie jest wymieniona jako taka w załączniku nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych.

Aby wnioskodawca mógł otrzymać prawo do emerytury musiałby zatem wykazać, że wykonywał prace w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych po dniu 31 grudnia 2008r. Skarżący podniósł, że taką prace wykonywał w Przedsiębiorstwie (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, gdzie pracował od dnia 4 września 2017r. do dnia 15 września 2017r. Celem wykazania tej okoliczności załączył zaświadczenie o wykonywaniu pracy w warunkach szczególnych, w którym Przedsiębiorstwo (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zaświadczyło, że G. S. w okresie od 4 września 2017r. do 15 września 2017r. wykonywał w wymiarze pełnego etatu prace przy wywozie nieczystości stałych i płynnych oraz prace na wysypiskach i wylewiskach nieczystości związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym na stanowisku ładowacz nieczystości stałych, wymienione w załączniku nr 1 poz. 38 z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych. Organ rentowy zakwestionował powyższe zaświadczenie z uwagi na zbyt krótki okres zatrudnienia skarżącego. Zdaniem organu rentowego praca nawet w warunkach szczególnych, ale przez stosunkowo krótki okres czasu, nie jest w stanie zadziałać szkodliwie na organizm ubezpieczonego jak tego wymaga art. 3 ustawy. Zaprzeczenie przez organ rentowy prawdziwości wystawionego skarżącemu zaświadczenia o pracy w warunkach szczególnych przerzuciło na niego ciężar wykazania, że taką pracę rzeczywiście wykonywał.

Wnioskodawca nie sprostał temu obowiązkowi. Do stałych obowiązków wnioskodawcy w spornym okresie – jak wynika z zeznań wnioskodawcy i świadków - należało odbieranie śmieci od osób fizycznych i firm (sortowanych i niesortowanych) i ich ładowanie na samochód do wywozu śmieci- śmieciarkę. Śmieci, które znajdowały się w kontenerach były wrzucane do śmieciarki przy pomocy podnośnika będącego częścią składową śmieciarki. Wnioskodawca musiał podczepić pod to urządzenie kontener. Śmieci, które były w workach (segregowane i niesegregowane) wnioskodawca wrzucał na samochód ręcznie. Najlżejsze śmieci w workach to były plastiki. Cięższe śmieci wnioskodawca wrzucał na śmieciarkę wspólnie z drugim ładowaczem.

Do prac w warunkach szczególnych ustawodawca w załączniku nr 1 poz. 38 z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych zalicza prace przy wywozie nieczystości stałych i płynnych oraz prace na wysypiskach i wylewiskach nieczystości związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym.

Wnioskodawca wprawdzie zajmował się wywozem nieczystości stałych jako ładowacz, ale nie wszystkie wykonywane przez niego prace na tym stanowisku były związane z bardzo dużym wysiłkiem fizycznym. Bardzo dużego wysiłku fizycznego wymagały jedynie prace przy ręcznym ładowaniu niektórych śmieci znajdujących się w workach. Te ważyły kilkadziesiąt kilogramów i wymagały współpracy dwóch ładowaczy przy ich załadowaniu na śmieciarkę. Oprócz jednak tych prac wnioskodawca ładował także lekkie worki ze śmieciami np. plastiki, papier. Odbierał także śmieci, które były w kontenerach. Przy ładowaniu tych śmieci musiał jedynie podczepić kontener do śmieciarki. Wyładunek kontenera następował automatycznie i nie był związanym z nadmiernym wysiłkiem fizycznym. A zatem wnioskodawca w spornym okresie oprócz prac związanych z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym ( prace w warunkach szczególnych) wykonywał także prace przy wywozie nieczystości stałych, które takiego wysiłku nie wymagały ( nie były pracami w warunkach szczególnych). Oznacza, to że nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych, jak tego wymaga ustawodawca i jak błędnie zaświadczył jego pracodawca.

Rację ma także organ rentowy zarzucając, że zaliczeniu spornego okresu do prac w warunkach szczególnych przeciwstawia się także zbyt krótki okres zatrudnienia wnioskodawcy trwający faktycznie tylko 9 dni (9 i 10.09. 2017r. to dni nie pracujące -sobota i niedziela oraz 1 dzień urlopu). Należy podnieść, że wnioskodawca zatrudnił się w Przedsiębiorstwie (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością tylko i wyłącznie po to, jak przyznał w swych zeznaniach, aby skorzystać z emerytury pomostowej. Praca w PGK nie miała dla niego charakteru stałego. Zatrudnił się tam w okresie swojego urlopu wypoczynkowego w macierzystym zakładzie firmie (...). Wykorzystał zatem swój urlop w sposób sprzeczny z jego celem. Urlop wypoczynkowy ma służyć regeneracji sił, a nie podejmowaniu zatrudnienia. Co więcej podpisując w dniu 4 września 2017r. umowę o pracę z PGK na okres próbny do 30 września 2017r. skarżący miał od początku świadomość, że nie będzie tak długo pracował, gdyż urlop wypoczynkowy miał tylko do 15 września 2017r.

Sąd podziela w całości stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 stycznia 2016r. w sprawie I UK 269/15, że sporadyczne i krótkotrwałe wykonywanie czynności w narażeniu na czynniki ryzyka, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 965 ze zm.) , nie stanowi wykonywania pracy w szczególnych warunkach w pełnym wymiarze czasu pracy w rozumieniu art. 3 ust. 4 tej ustawy.

Skoro wnioskodawca nie wykonywał prac w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych po dniu 31 grudnia 2008r., to prawo do emerytury pomostowej mógłby nabyć tylko wówczas, gdyby okres jego pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS był jednocześnie okresem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, co jednak – jak wykazano wyżej - nie miało miejsca.

Powyższe sprawia, iż wnioskodawca nie wykazał co najmniej 15 - letniego okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, nie rozwiązał także stosunku pracy, a tym samym nie nabył prawa do emerytury pomostowej.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, uznając odwołanie za nieuzasadnione, na podstawie art. 477¹⁴§ 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

WYROK

UZASADNIENIE