Sygn. akt II K 272/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Elblągu w II Wydziale Karnym, w składzie:

Przewodniczący: SSR Patrycja Wojewódka

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Kazaniecka

przy udziale Prokuratora Rejonowego w Elblągu - ---

po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2018 r.

sprawy:

K. K. s. S. i L. z d. H.

ur. (...) w M.

oskarżonego o to, że:

w dniu 15 sierpnia 2017 roku w miejscowości N. na ulicy (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki M. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości posiadając 1,15 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości sygn. akt II K 497/10

tj. o popełnienie przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 kk

I.  oskarżonego K. K. uznaje za winnego tego, że w dniu 15 sierpnia 2017 roku w miejscowości N. na ulicy (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki M. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości tj. posiadając 1,15 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 09 stycznia 2009 r. w sprawie X K 1545/08 za czyn z art. 178a § 1 kk, tj. występku z art. 178a § 1 i 4 kk i za to, przy zastosowaniu art. 37a kk, na podstawie art. 178a § 4 kk w zw. z art. 34 § 1 i 1a pkt 1 kk w zw. z art. 35 § 1 kk wymierza mu karę 1 /jednego/ roku i 6 /sześciu/ miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 40 /czterdziestu/ godzin miesięcznie;

II.  na podstawie art. 42 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego K. K. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio;

III.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego K. K. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 zł /dziesięciu tysięcy złotych/;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z zm.) zwalnia oskarżonego z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, wydatkami obciążając Skarb Państwa.