UZASADNIENIE

Powód (...) z siedzibą w G. pozwem z dnia 26 czerwca 2017 r. wniósł o zasądzenie od pozwanej M. N. (poprzednio S.) kwoty 727,83 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a nadto o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

Uzasadniając swoje żądanie podał, że dochodzona pozwem wierzytelność wynika z zawartej w dniu 30 listopada 2000 r. przez pozwaną ze (...) Bankiem (...) S.A. umowy bankowej nr (...)- (...) oraz że strona nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania, nie regulując na rzecz Banku płatności w sposób przewidziany w Umowie. W związku z naruszeniem przez stronę pozwaną postanowień łączącego strony stosunku zobowiązaniowego, Bank wykorzystał przysługujące mu uprawnienie do wypowiedzenia Umowy.

Podał też, że pierwotny wierzyciel pierwotny, tj. (...) Bank (...) S.A. zawarł w dniu 2011-04-12 Umowę przelewu wierzytelności z (...) Bank S.A., która obejmowała między innymi wierzytelność dochodzona w niniejszym postępowaniu. W dalszej kolejności (...) Bank S.A. w dniu 2016-05-18 na podstawie Umowy przelewu wierzytelności zbył roszczenie względem strony pozwanej na rzecz GetBack Windykacji (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty. W ramach zawartego Porozumienia z dnia 2016-05-18 GetBack Windykacji (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty przeniósł wszelkie prawa i obowiązki wynikające z wyżej wskazanej Umowy przelewu wierzytelności na rzecz easyDEBT Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty. Następnie easyDEBT Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty zawarł w dniu 2016-05-31 z (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Umowę przelewu wierzytelności, która obejmowała między innymi wierzytelność przysługującą easyDEBT Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w stosunku do strony pozwanej, na podstawie powołanego Porozumienia z dnia 2016-05-18. Wobec powyższego powód nabył od pierwotnego wierzyciela określoną na wstępie wierzytelność i jest uprawniony do jej dochodzenia na drodze sądowej.

Powód określił ponadto, że na dochodzone przez niego roszczenie składa się:

1) kwota 1280,99 zł stanowiąca wysokość niespłaconego kapitału,

2) kwota 4782,12 zł stanowiąca wysokość skapitalizowanych odsetek umownych wraz ze skapitalizowanymi odsetkami za opóźnienie w spełnieniu świadczenia,

3) kwota 148,40 zł stanowiąca opłaty, prowizje i koszty.

Pismem z dnia 31 października 2017 r. powód cofnął pozew w zakresie żądania zasądzenia od pozwanej kwoty 252,19 zł stanowiącej wysokość skapitalizowanych odsetek umownych wraz ze skapitalizowanymi odsetkami za opóźnienie w spełnieniu świadczenia.

Na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2018 r. strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut przedawnienia dochodzonego pozwem roszczenia.

Do zarzutu tego powód nie odniósł się, pomimo zawiadomienia o terminie rozprawy; na posiedzeniu wyznaczonym przez Sąd pełnomocnik powoda nie stawił się.

Z uwagi na treść art. 505¹ kpc niniejsza sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Przytoczone wyżej twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych sprawy, wobec nie zaprzeczenia im przez stronę pozwaną – Sąd uznał za przyznane w oparciu o regulację art. 230 kpc.

Jednakże twierdzenia te, w świetle zgłoszonego przez pozwaną zarzutu przedawnienia roszczenia pozwanego nie stanowiły ostatecznie podstawy do uwzględnienia powództwa.

Podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnia był bowiem skuteczny. Dochodzone pozwem, nabyte przez powoda roszczenie się bowiem wymagalne z dniem 30 listopada 2001 r. Tego bowiem dnia upływał termin płatności ostatniej dwunastej raty ustalonej przez (...) Bank (...) S.A. w L. z pozwaną, co wprost wynikało z treści przestawionej przez powoda umowy (vide k. 47 akt sprawy). Skoro więc z pozwem o zapłatę należności wynikających z tej umowy powód wystąpił dopiero w dniu 29 czerwca 2017 r. (co wynikało z daty nadania pozwu w urzędzie pocztowym - vide k. 17 akt sprawy), to stwierdzić należało, że w dacie wniesienia pozwu roszczenia te były przedawnione. Z brzmienia art. 117 §1 kc wynika bowiem, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Artykuł 118 kc stanowi natomiast, że jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej — trzy lata. W związku z powyższym, skoro roszczenie dochodzone pozwem w zakresie umowy w pozwie wskazanej stało się wymagalne najpóźniej w dniu 30 listopada 2001 r., to w tej dacie rozpoczął się bieg 3-letniego terminu przedawnienia najpóźniej wymagalnej części świadczenia wynikającego z przedmiotowej umowy (udzielona pożyczka została pozwanej przekazana w ramach prowadzonej przez bank działalności gospodarczej). Termin ten zakończył się z dniem 30 listopada 2004 r. Przedawnieniu uległo także roszczenie o zapłatę przez pozwaną odsetek w uregulowaniu należności głównej i to zarówno w zakresie odsetek skapitalizowanych na dzień poprzedzający wystąpienie z przedmiotowym pozwem, jak i odsetek od łącznej kwoty dochodzonej należności liczonych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. W tym zakresie Sąd podzielił w całości uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2005 r. (wydaną w sprawie III CZP 42/04, a opublikowaną w OSNC 2005/9/149), zgodnie z którą roszczenie o odsetki za opóźnienie przedawnia się najpóźniej z chwilą przedawnienia się roszczenia głównego. Ze względu na akcesoryjność roszczenia o odsetki za opóźnienie przedawnia się ono bowiem w takim terminie jak roszczenie o niespełnione we właściwym czasie świadczenie pieniężne

W tym stanie rzeczy, mając na względzie, iż stosownie do treści art. 117 §2 kc, po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia oraz uwzględniając okoliczność, iż w niniejszej sprawie pozwana podniosła zarzut przedawnienia, który to zarzut w toku postępowania okazał się zasadny (pozew został wniesiony po prawie 16-tu latach od daty wymagalności roszczenia i prawie 13-tu latach od upływu okresu przedawnienia), Sąd na podstawie art. 117 §2 kc w zw. z art. 118 kc w punkcie II wyroku powództwo oddalił, jako przedawnione.

W pkt. I wyroku – w zakresie skutecznie cofniętego pozwu – postępowanie zostało umorzone na podstawie art. 355 §1 kpc.

Wobec ustalenia przez Sąd, iż aktualne imię i nazwisko pozwanej to M. N. – wydany w sprawie wyrok został ustalony w brzmieniu uwzględniającym tę okoliczność.

W konsekwencji powód, jako strona przegrywająca, na podstawie art. 98 §1 kpc w zw. art. 99 kpc i art. 108 kpc został obciążony obowiązkiem poniesienia w całości powstałych w sprawie kosztów procesu. Z uwagi na ich uprzednie już wydatkowanie – koszty te zostały uznane za uiszczone.

SSR Marzanna Stefaniuk – Muczyńska

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

ZARZĄDZENIE

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE