UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 04 grudnia 2017r. (...) – odmówił Z. H. prawa do ponownego przeliczenia emerytury.

W uzasadnieniu wskazano ,iż wnioskodawca nie przedłożył żadnych nowych dowodów, które pozwoliłyby na przeliczenie świadczenia w inny sposób , niż dotychczasowy .

Dodatkowo wskazano , że brak jest podstaw do uwzględnienia przy przeliczeniu świadczenia wynagrodzenia na podstawie dokumentów dotyczących innych osób lub na podstawie zeznań świadków .

Odwołanie od powyższej decyzji złożył Z. H. wskazując, że (...) Przedsiębiorstwie (...) w N.na stanowisku kierowcy w okresie od 01 stycznia 1984r. do 31 grudnia 1986r. zarabiał miesięcznie 22500zł .

Na powyższą okoliczność skarżący wniósł o dopuszczenie dowodu z zeznań dwóch świadków .

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu podtrzymano w całości argumenty wskazane w zaskarżonej decyzji .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Z. H. pobierał rentę inwalidzką II grupy od 31.03.1990r. do 31.05.1998r., a od 01.06.1998r. ma przyznane prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na stałe. Decyzją z dnia 05.12.1990r. ustalono średni wskaźnik wysokości podstawy wymiaru renty w rozmiarze 93,82%. Wskaźnik ten został uwzględniony przy waloryzacji świadczenia przeprowadzanej w 1991r. W związku z nowymi dowodami w dniu 23.04.2004r. O/ZUS w L. wydał decyzję, w której dokonał przeliczenia przy uwzględnieniu najkorzystniejszego wariantu, tj. innych kolejnych lat kalendarzowych - 1984-1986. Wyliczony WWPW wyniósł 94,45%.

Wnioskodawca udokumentował wynagrodzenie za okresy zatrudnienia w:

- (...) Przedsiębiorstwie (...) w okresie od 13.11.1970r. do 20.04.1971r. oraz od 03.11.1971r. do 20.04.1974r., które wynosiło w poszczególnych latach: 1970r. – 2.432,30zł ( za okres od 03.11.1970r. do 31.12.1970r.), a po zaokrągleniu do pełnych złotych w górę 2.433zł, 1971r. – 15.367,67zł, a po zaokrągleniu do pełnych złotych w górę 15.367zł, 1972r. – 40.792zł, 1973r. – 39.155zł, 1974r. – 11.365zł ( za okres od 01.01.1974r. do 20.04.1974r. );

- (...) Przedsiębiorstwie (...) w N. w okresie od 09.05.1974r. do 28.02.1977r., które w 1976r. wynosiło 47.982zł;

- Spółdzielni (...) w Ż. Zakład Usług (...) w D. w okresie od 15.03.1977r. do 31.07.1979r., które wynosiło w poszczególnych latach: 1977r. – 36.820zł (za okres od 15.03.1977r. do 31.12.1977r.), 1978r. – 48.177zł, 1979r. – 27.900zł ( za okres od 01.01.1979r. do 31.07.1979r. );

- (...) Przedsiębiorstwie (...) w N. w okresie od 06.08.1979r. do 01.10.1989r., które wynosiło w poszczególnych latach: 1979r. – 18.036zł (za okres od 06.08.1979r. do 31.12.1979r.), 1980r. – 66.115zł, 1981r. – 76.442zł, 1982r. – 132.443zł, 1983r. – 155.136zł, 1984r. – 196.513zł, 1985r. – 223.325zł, 1986r. – 269.046zł, 1987r. – 324.328zł, 1988r. – 522.492zł, 1989r. – 611.837zł ( za okres od 01.01.1989r. do 01.10.1989r. );

- Zakładzie (...) Zakład (...) w L. w okresie od 01.08.2001r. do 11.01.2003r., które wynosiło w poszczególnych latach: 2001r. – 4.142zł ( za okres od 01.08.2001r. do 31.12.2001r. ), 2002r. – 8.966,93zł, 2003r. – 447,32zł ( za okres od 01.01.2003r. do 11.01.2003r. );

- Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. Zakład (...) w L. w okresie od 01.08.2004r. do 31.12.2004r., które za ten okres wyniosło: 3.631,38zł.

Z. H. nie udokumentował wysokości wynagrodzenia osiąganego z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w:

- (...) Przedsiębiorstwie (...) w N.w okresie od 10.01.1970r. do 09.05.1970r.w pełnym wymiarze czasu pracy,

- Spółdzielni (...)w okresie od 01.06.1970r. do 02.11.1970r. w pełnym wymiarze czasu pracy,

- (...)Przedsiębiorstwie(...) w N. w okresie od 09.05.1974r. do 28.02.1977r. w pełnym wymiarze czasu pracy: za 1974r. – za okres od 09.05.1974r. do 31.12.1974r. oraz za 1975r. i 1977r. – za okres od 01.01.1977r. do 28.02.1977r.,

- (...) w C. w okresie od 12.06.1995r. do 31.12.1995r. w wymiarze ¾ etatu,

- Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. Zakład (...) w L. w okresie od 01.04.2008r. do 30.09.2008r. w wymiarze ½ etatu.

Za powyższe okresy organ rentowy przyjął minimalne wynagrodzenie pracowników obowiązujące w j.g.u.

dowód: - dokumenty zgromadzone w aktach rentowych: zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, k. 109-111, 125, 127, 129, 156, 185,

- legitymacja ubezpieczeniowa, k. 76,

dowód :

- akta rentowo wnioskodawcy :

- akta Sądu Okręgowego w Legnicy VU 2663/08,VU 1234/09, VU 1807/09,VU 1178/12.

W dniu 24 listopada 2017r. Z. H. złożył wniosek o ponowne obliczenie emerytury .

We wniosku wskazał , że domaga się przeliczenia emerytury z 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok , w którym zgłoszono wniosek o emeryturę z uwzględnieniem lat 1984-1986.

Do wniosku ubezpieczony nie dołączył żadnych nowych dokumentów., ale zawnioskował świadków H. C. i S. K. .

Rozpoznając powyższy wniosek ZUS Oddział w L. wydał zaskarżoną decyzję .

dowód:

- akta emerytalne wnioskodawcy dotyczące rozpoznania wniosku z dnia 24.11.2017r.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 114 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Do wniosku z dnia 24 listopada 2017r. Z. H. nie dołączył żadnych dokumentów ani nie wskazał w jego treści jakichkolwiek okoliczności, które istniały przed uprawomocnieniem się decyzji w sprawie świadczenia, a które mają wpływ na prawo do świadczenia lub na jego wysokość.

Przepisy art. 114 ustawy z 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zezwalają na ponowną ocenę prawa do świadczenia (renty/emerytury) tylko w przypadku przedłożenia nowych dowodów lub ujawnienia nowych okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na prawo do tych świadczeń. Stanowisko to należy uzupełnić o stwierdzenie wywiedzione z art. 114 ust. 1 ustawy, że powinny to być okoliczności nieznane organowi rentowemu, ale istniejące przed wydaniem decyzji, bowiem z użytego w tym przepisie określenia "ujawniono" wynika, że niewątpliwie chodzi o okoliczności nieznane organowi w chwili orzekania o prawie do świadczeń ( tak: Sąd Apelacyjny w Poznaniu, w wyroku z dnia 16 lutego 2007r., III AUa 1233/05 ).

Podkreślić należy, że kwestia przeliczenia świadczenia wnioskodawcy była już kilkakrotnie przedmiotem decyzji odmownych organu rentowego oraz dwukrotnie przedmiotem postępowania sądowego. Odwołanie od decyzji z dnia 08 kwietnia 2009r. zostało prawomocnie oddalone na mocy wyroku Sądu Okręgowego Legnicy z dnia 30 września 2009r. ( sygn. akt VU 1234/09 ), natomiast odwołanie od decyzji z dnia 05 sierpnia 2009r. oddalono wyrokiem Sądu okręgowego w Legnicy z dnia 25 listopada 2010r. ( sygn. akt VU 1807/09 ), a apelacja od tego wyroku została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 30 marca 2011r. ( sygn. akt IIIAUa 33/11 ). Podkreślenia wymaga, że w prawomocnie zakończonej sprawie tut. Sądu o sygn. akt VU 1807/09 biegły sądowy dokonał analizy m.in. przyjętych za sporne okresy kwot minimalnego wynagrodzenia, a także dokonał wyliczenia podstawy wymiaru składek za lata: 1970, 1974-1975, 1977, 1995, 2008 oraz za lata 1980-1989 przy uwzględnieniu zaświadczeń o wynagrodzeniu i zatrudnieniu wystawionych przez zakład pracy w dniu 03 października 1990r. i 22 października 1999r.

Wobec powyższych wyliczeń brak było podstaw do ponownego obliczenia podstawy wymiaru emerytury wnioskodawcy na podstawie przepisu art. 111 ustawy emerytalnej. Ustalenie bowiem rzeczywistej wysokości wynagrodzenia wnioskodawcy za lata 1984r. -1986 dokonano na podstawie treści zaświadczeń o zatrudnieniu i wynagrodzeniu ( Rp-7) z dnia: 03 października 1990r.( karta 31 tomu I akt rentowych ) i 22 października 1999r. ( karta 111 akt rentowych ) . Stanowiło ono przedmiot postępowania prowadzonego przed Sądem Okręgowym w Legnicy w sprawie VU 1807/09 , a następnie przed Sądem Apelacyjnym we Wrocławiu IIIAUa 33/11 . W powyższej sprawie ustalono wysokość wynagrodzenia wnioskodawcy na podstawie dokumentów zarobkowych wystawionych przez zakład pracy na podstawie kartotek zarobkowych , a zatem na podstawie dokumentów , które sporządzane były przez pracodawcę na podstawie list płac i wskazywały rzeczywiste zarobki skarżącego z lat 1984-1986. Zauważyć należy , że za rok 1984r. wysokość wynagrodzenia wskazana w zaświadczeniach z dnia 03 października 1990r. i z dnia 22 października 1999r. jest taka sama ( 196513zł ) i nie ma w tym zakresie żadnych rozbieżności .

Wysokość wynagrodzenia wliczana do podstawy wymiaru emerytury stanowią rzeczywiste zarobki ubezpieczonego za sporny okres . W ocenie Sądu już do wniosku z dnia 14 sierpnia 2000r. wnioskodawca dołączył zaświadczenie o faktycznej wysokości swoich zarobków tj. zaświadczenie Rp-7 z dnia 22 października 1999r. za lata 1980-1989. Porównując dodatkowo kwoty wynagrodzeń za lata 1982-1983 w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 03 października 1990r. Sąd stwierdził , że wysokość wynagrodzeń za lata poprzedzające rok 1984 jest zgodna , co świadczy o tym , że dokument wystawiony 9 lat później tj. 22 października 1999r. sporządzony został na podstawie tych samych dokumentach źródłowych tj. kartotekach zarobkowych zawierających wpisy co do wysokości wynagrodzeń wnioskodawcy w latach 1980-1989 w tym w spornym okresie 1984-1986.

W tym stanie sprawy Sąd uznał , że zeznania świadków w niniejszej sprawie nie są nowymi dowodami , na podstawie których można byłoby przeliczyć emeryturę wnioskodawcy . Dowód z dokumentów – zaświadczeń Rp-7 - sporządzonych przez zakład pracy dwukrotnie na podstawie wiarygodnych dokumentów źródłowych tj. kartotek zarobkowych jest dowodem w ocenie Sądu mającym większą moc dowodową niż zeznania świadków zawnioskowanych w niniejszej sprawie .

Reasumując Sąd na podstawie art. 477¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie , gdyż nie było podstaw do jego uwzględnienia z przyczyn wskazanych w niniejszym uzasadnieniu.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE