Sygn. akt IIW 41/18
Dnia 25 kwietnia 2018 roku
Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący – SSR Bogdan Wałachowski
Protokolant – p.o. sekr. Sylwia Laskowska
w obecności oskarżyciela z KPP G. – Sylwestra Piotrowicz
po rozpoznaniu w dniu 23.03.2018r. 25.04.2018r. sprawy
S. G. (1)
syna R. i B. z d. L.
ur. (...) w Ł.
obwinionego o to, że:
W dniu 26 kwietnia 2017r. około godz. 21.00 w miejscowości B., droga (...), prowadził po drodze publicznej samochód osobowy marki T. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie po użyciu alkoholu.
tj. o czyn z art. 87§1 kw
1. Obwinionego S. G. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art.87§1 kw w zw. z art. 24§1 i 3 kw skazuje go na karę grzywny w wysokości 300,00 (trzysta) złotych.
2. Na zasadzie art. 87§3kw w zw. z art. 29§1kw orzeka wobec obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 6 (sześć) miesięcy.
3. Na zasadzie art. 29§3kw orzeka wobec obwinionego obowiązek zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu.
4. Zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30,00 (trzydzieści) złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu w wysokości 70,00 (siedemdziesiąt) złotych.
Sygn. akt II W 41/18
S. G. (1) jest mieszkańcem K.. W dniu 26 kwietnia 2017r. przebywał na M.. O godzinie 21.00 w miejscowości B. koło G. funkcjonariusze KPP w G.: P. W. i K. B. zatrzymali samochód osobowy T. o numerze (...) do kontroli drogowej, którym kierował obwiniony S. G. (1). Został poddany badaniom na urządzeniu A.. Badanie wykazało zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu u obwinionego – 0,10 mg/l a o godzinie 21.04 – 0,10 mg/l, o godzinie 21.23 – 0,08 mg/l.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o notatkę urzędową (k.1), protokół użycia A. (k. 2), wyjaśnienia obwinionego S. G. (k.11-12, 76, 84), dane obwinionego (k. 7,17).
Obwiniony S. G. (1) początkowo w swych wyjaśnieniach do winy przyznał się. Wyjaśnił, że korzysta z prawa do dobrowolnego poddania się karze i wyraził zgodę na orzeczenie grzywny w wysokości 300 zł i zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 6 miesięcy. W toku dalszego postępowania przyznał się jedynie do wypicia kilka godzin wcześniej 0,5 litrowej butelki piwa bezalkoholowego.
Na żadnym etapie postępowania obwiniony nie kwestionował prawidłowości i zasadności przeprowadzonego badania z użyciem urządzenia A. dlatego Sąd w całości podzielił i uznał za wiarygodne jego wyjaśnienia jakie złożył w toku postępowania wyjaśniającego na k. 12 i z tego samego powodu odrzucił jego wyjaśnienia z rozprawy głównej, w których podał, że 0,5 litra piwa o zawartości alkoholu 0,5 % ( tzw. piwo bezalkoholowe) spożył jedynie kilka godzin przed zatrzymaniem go do kontroli. Było to zdaniem Sądu podyktowane przyjętą przez niego linią obrony. Wiedza i doświadczenia życiowe, a w szczególności opinia biegłego z zakresu toksykologii ( k. 82) wyklucza zdaniem Sądu taką możliwość. Podstawowym i obiektywnym dowodem służących do ustaleń faktycznych w sprawie jest protokół z przebiegu badan trzeźwości obwinionego. Wprawdzie pierwsze dwa wskazania alkosensora ( 0,10 mg/l, 0,10 mg/l ) dotyczą wartości granicznej stanu trzeźwości jednakże sporządzona i podzielona w całości przez Sąd opinia biegłego z zakresu toksykologii pozwala zdaniem Sądu wyniki tego badania uznać za w pełni wiarygodne. Biegły w swojej opinii k. 62 v jednoznacznie wskazał, że wyniki uzyskane z urządzenia alkosensor uwzględniają tzw. niepewność pomiaru i wobec tego należy je odczytywać jako jednoznaczne i ostateczne. W tej sytuacji Sąd uznał ,że jest brak jest jakichkolwiek dowodów, które pozwalałyby zakwestionować prawidłowość pomiaru tym bardziej, że dołączone do akt sprawy świadectwo wzorcowania dowodzi, że urządzenie to było w dniu 29.12.2016 roku wzorcowane. Badanie to było ważne do dnia 28.06.2017 roku k. 81.
W związku z tym, iż wina obwinionego w zakresie zarzucanego mu czynu nie budziła dla Sądu żadnych wątpliwości Sąd orzekł wobec obwinionego grzywnę w wysokości 300 złotych, mając na uwadze, że odpowiada ona możliwościom majątkowym i zarobkowym obwinionego, a także jest adekwatna do stopnia jego zawinienia.
Obwiniony pracuje w (...)w K. i z tego tytułu otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 3500 zł miesięcznie.
Nadto, na podstawie art.29§3kw orzekł wobec obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w wymiarze minimalnym tj. na okres 6 m-cy i w konsekwencji nakazał zwrot dokumentu uprawniającego do kierowania pojazdem. Na marginesie należy jedynie stwierdzić, że choć prawo jazdy obwinionemu nie zostało zatrzymane przez Sąd, to jednak w wyniku uruchomionej procedury faktycznie przez kilka miesięcy był on pozbawiony tego dokumentu, dlatego w przyszłości ten okres winien być uwzględniony w obliczeniu trwania tego zakazu.
O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art.118§1 kpw.