UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni K. B. (1) wniosła o dokonanie podziału majątku wspólnego wskazując, że jej małżeństwo z uczestnikiem A. B. zostało rozwiązane przez rozwód prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 16.02.2016 r. w sprawie I RC 391/15.

Wnioskodawczyni podała, iż w skład majątku wspólnego wchodzą następujące ruchomości:

gg) samochód P. (...) nr rej. (...) – o wartości 6.600 zł (sześć tysięcy sześćset złotych);

hh) szafa w przedpokoju – o wartości 500 zł (pięćset złotych);

ii) szafka z lustrem – o wartości 500 zł (pięćset złotych);

jj) komoda, rogówka i stół – o wartości 500 zł (pięćset złotych);

kk) meble kuchenne – o wartości 5.000 zł (pięć tysięcy złotych);

ll) pralka – o wartości 400 zł (czterysta złotych);

mm) lodówka – o wartości 400 zł (czterysta złotych);

nn) kuchenka – o wartości 500 zł (pięćset złotych);

oo) żyrandol w jadalni – o wartości 70 zł (siedemdziesiąt złotych);

pp) kinkiet z lampkami w kuchni– o wartości 200 zł (dwieście złotych);

qq) telewizor TV 50 P. – o wartości 1.800 zł (tysiąc osiemset złotych);

rr) żyrandol w salonie – o wartości 100 zł (sto złotych);

ss) tapczan w pokoju dzieci – o wartości 400 zł (czterysta złotych);

tt) fotel w pokoju dzieci – o wartości 400 zł (czterysta złotych);

uu) meblościanka w pokoju dzieci – o wartości 600 zł (sześćset złotych);

vv) karnisz w salonie – o wartości 100 zł (sto złotych);

ww) karnisz w pokoju dzieci – o wartości 50 zł (pięćdziesiąt złotych);

xx) meble w pokoju małżonków – o wartości 400 zł (czterysta złotych);

yy) rogówka w pokoju małżonków – o wartości 400 zł (czterysta złotych);

zz) szafka w łazience – o wartości 200 zł (dwieście złotych);

aaa) kuchenka mikrofalowa – o wartości 200 zł (dwieście złotych);

bbb) kombiwar – o wartości 200 zł (dwieście złotych);

ccc) dywan w kuchni – o wartości 100 zł (sto złotych);

ddd) dywan w pokoju dzieci – o wartości 50 zł (pięćdziesiąt złotych);

eee) dywan w pokoju małżonków – o wartości 50 zł (pięćdziesiąt złotych);

fff) lustro w łazience – o wartości 70 zł (siedemdziesiąt złotych);

ggg) żyrandol w pokoju dzieci– o wartości 30 zł (trzydzieści złotych);

hhh) żyrandol w pokoju małżonków – o wartości 100 zł (sto złotych);

(...)) telewizor BEKO – o wartości 100 zł (sto złotych);

jjj) laptop L. – o wartości 200 zł (dwieście złotych);

kkk) drukarka – o wartości 150 zł (sto pięćdziesiąt złotych);

lll) urządzenia do napraw samochodów – o wartości 500 zł (pięćset złotych)

mmm) obraz – o wartości 300 zł (trzysta złotych);

tj. składniki o łącznej wartości 21.170,00 zł.

Wnioskodawczyni wniosła o przyznanie wszystkich w/w składników majątkowych na wyłączną własność A. B. oraz o zasądzenie od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawczyni kwoty 10.585,00 zł tytułem spłaty jej udziału w majątku wspólnym.

Na rozprawie w dniu 24 stycznia 2018 r. wnioskodawczyni wniosła o przyznanie jej spłaty w wysokości podwójnej wysokości, tj. pełnej równowartości ruchomości wymienionych we wniosku (k. 332).

Uczestnik postępowania A. B. zakwestionował skład i wartość części wskazanych we wniosku ruchomości.

Podniósł, że następujące ruchomości: lodówka, kuchenka, żyrandol w salonie, karnisz w salonie , rogówka w pokoju małżonków , dywan w kuchni i żyrandol w pokoju małżonków nie wchodzą do majątku wspólnego, gdyż zostały zakupione przez rodziców uczestnika. Natomiast telewizor TV 50 P. oraz urządzenia do napraw samochodów stanowią własność J. B. – brata uczestnika.

Uczestnik zakwestionował wartość następujących składników majątkowych wskazanych we wniosku, wskazując, że: samochód P. (...) nr rej. (...) jest uszkodzony, niesprawny i ma wartość 3.000 zł; szafka z lustrem ma wartość 300 zł; meble kuchenne – 3.900 zł; kinkiet z lampkami w kuchni – 100 zł; telewizor BEKO jest zepsuty i bez wartości handlowej ; obraz – 50 zł. Nadto uczestnik podniósł, że wnioskodawczyni zabrała nowy laptop o wartości 1.799 zł, którego nie zgłosiła do rozliczenia.

Odnosząc się do kombiwara, uczestnik wskazał, że był on przedmiotem porozumienia małżonków.

Uczestnik nie kwestionował wartości następujących składników majątkowych: komody, rogówki i stołu, pralki, żyrandola w jadalni, tapczana w pokoju dzieci, fotela w pokoju dzieci, meblościanki w pokoju dzieci, karnisza w pokoju dzieci, mebli w pokoju małżonków, szafki w łazience, kuchenki mikrofalowej, dywanu w pokoju dzieci, dywanu w pokoju małżonków, lustra w łazience, żyrandola w pokoju dzieci i drukarki.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Sąd Okręgowy w Słupsku wyrokiem z dnia 16 lutego 2016 r. w sprawie I RC 391/15 rozwiązał przez rozwód związek małżeński K. B. (2) z domu B. z A. B., zawarty dnia 24 kwietnia 1993 r. w S. i zarejestrowany w Urzędzie Stanu Cywilnego w S. za nr (...). Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 09 marca 2016 r.

Bezsporne, nadto dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 16.02.2016 r. w sprawie I RC 391/15 – k. 6-6v.

Przez cały czas trwania małżeństwa małżonkowie pozostawali w ustroju majątkowej wspólności ustawowej. Małżonkowie zamieszkiwali w domu rodziców A. B..

Bezsporne.

W trakcie trwania małżeństwa K. B. (1) i A. B. nabyli następujące ruchomości:

1. samochód P. (...) nr rej. (...);

2. szafę w przedpokoju;

3. szafkę z lustrem;

4. komodę, rogówkę i stół;

5. meble kuchenne;

6. pralkę;

7. lodówkę;

8. kuchenkę;

9. żyrandol w jadalni;

10. kinkiet z lampkami w kuchni;

11. telewizor TV 50 P.;

12. żyrandol w salonie;

13. tapczan w pokoju dzieci;

14. fotel w pokoju dzieci;

15. meblościankę w pokoju dzieci;

16. karnisz w salonie;

17. karnisz w pokoju dzieci;

18. meble w pokoju małżonków;

19. rogówkę w pokoju małżonków;

20. szafkę w łazience;

21. kuchenkę mikrofalową;

22. kombiwar;

23. dywan okrągły w kuchni;

24. dywan w pokoju dzieci;

25. dywan w pokoju małżonków;

26. lustro w łazience;

27. żyrandol w pokoju dzieci;

28. żyrandol w pokoju małżonków;

29. telewizor BEKO M. (...);

30. laptop L. (...);

31. drukarkę E. (...);

32. obraz.

Dowód: paragon fiskalny z dnia 15.12.2014 r. na zakup szafy – k. 34, paragon fiskalny z dnia 15.12.2008 r. na zakup mebli kuchennych – k. 35, faktura VAT z dnia 19.12.2014 r. na zakup mebli – k. 37, faktura VAT z dnia 19.12.2014 r. na zakup telewizora P. – k. 38, zestawienie operacji na rachunku bankowym A. B. za okres od 01.12.2014 r. do 31.12.2014 r. – k. 148-148v, pismo Banku (...) z dnia 07.11.2017 r. – k. 324, umowa o kredyt konsumpcyjny z dnia 10.10.1997 r. na zakup narożnika J. – k. 69-72, umowa o kredyt z dnia 23.12.2002 r. na zakup telewizora BEKO – k. 73-75, faktura VAT z dnia 18.12.2014 r. na zakup wieszaka z lustrem i komody (...) – k. 76, umowa o kredyt konsumpcyjny z dnia 04.11.1998 r. na zakup segmentu Junior, komody witryny – k. 77-80, paragon z dnia 12.09.1996 r. na zakup meblościanki (...) k. 81, umowa kredytu ratalnego z dnia 21.01.2008 r. na zakup notebooka L. N. – k. 82-83, zeznania świadków: D. B. – e-protokół z dnia 08.06.2016 r. – k. 103-104, D. O. – e-protokół z dnia 08.06.2016 r. – k. 104, zeznania wnioskodawczyni K. B. (1) – e-protokół z dnia 24.07.2017 r. – k. 290.

Na chwilę ustania wspólności majątkowej, nabyte w trakcie trwania małżeństwa K. B. (1) i A. B. ruchomości miały następującą wartość:

1. samochód P. (...) nr rej. (...) – 5.300 zł;

1. szafa w przedpokoju – 500 zł;

2. szafka z lustrem – 230 zł;

3. komoda, rogówka i stół – 400 zł;

4. meble kuchenne – 2.500 zł;

5. pralka – 275 zł;

6. lodówka – 150 zł;

7. kuchenka – 300 zł;

8. żyrandol w jadalni – 80 zł;

9. kinkiet z lampkami w kuchni – 180 zł;

10. telewizor TV 50 P. – 1.270 zł;

11. żyrandol w salonie – 210 zł;

12. tapczan w pokoju dzieci – 345 zł;

13. fotel w pokoju dzieci – 220 zł ;

14. meblościanka w pokoju dzieci – 200 zł ;

15. karnisz w salonie – 120 zł ;

16. karnisz w pokoju dzieci – 40 zł ;

17. meble w pokoju małżonków – 200 zł ;

18. rogówka w pokoju małżonków – 200 zł ;

19. szafka w łazience – 90 zł ;

20. kuchenka mikrofalowa – 50 zł ;

21. kombiwar – 50 zł ;

22. dywan okrągły w kuchni – 80 zł ;

23. dywan w pokoju dzieci – 50 zł ;

24. dywan w pokoju małżonków – 20 zł ;

25. lustro w łazience – 100 zł ;

26. żyrandol w pokoju dzieci – 20 zł ;

27. żyrandol w pokoju małżonków – 100 zł ;

28. telewizor BEKO M. (...) – 20 zł ;

29. laptop L. (...) – 200 zł ;

30. drukarka E. (...) – 70 zł ;

31. obraz – 50 zł.

Dowód: opinia nr (...) biegłej z zakresu wyceny mienia ruchomego w gospodarstwach domowych G. S. – k. 152-210, opinia nr (...) biegłego z zakresu motoryzacji M. S. – k. 137-145, opinia uzupełniająca biegłego M. S. – k. 274, opinia uzupełniająca biegłego M. S. – k. 298-300.

Pojazd P. (...) nr rej. (...) w lipcu 2016 r. przeszedł pozytywne badania techniczne. W chwili badania pojazdu przez biegłego sądowego, tj. 03 października 2016 r., w pojeździe niesprawny był silnik (gasł), układ hamulcowy (zużyte elementy cierne) oraz zawieszenie kół (zużyte tuleje metalowo – gumowe). Usterki zawieszenia kół i układu hamulcowego miały charakter eksploatacyjny. Nie można określić dokładnie daty ich ujawnienia się. Nie można wykluczyć, że celowo wymieniono w pojeździe elementy cierne na elementy zużyte (nakładki cierne i szczęki hamulcowe) przed badaniami w październiku 2016 r. Wykluczyć należy celowe uszkodzenie elementów zawieszenia kół. Wymiana tulei metalowo – gumowych jest czasochłonna i wymaga zastosowania prasy. Szacunkowy koszt usunięcia usterek układu hamulcowego i zawieszenia kół wynosi 1.500 zł, a koszt usunięcia usterki silnika – 1.000 zł.

Dowód: opinia uzupełniająca biegłego M. S. – k. 298-300.

J. B. – brat A. B. – w latach 1997 – 2008 prowadził działalność gospodarczą – zakład produkcyjny, w którym miał 4 spawarki. Jedną z nich – migomat E. (...) turbo – użyczył A. B..

Dowód: zeznania świadka J. B. – e-protokół z dnia 14.09.2016 r. – k. 119 oraz z dnia 24.01.2018 r. – k. 103-104, zeznania uczestnika A. B. – e-protokół z dnia 24.07.2017 r. – k. 291.

Notebook H. (...) EW-2 I. (...) został zakupiony w dniu 24 sierpnia 2014 r. jako prezent komunijny dla syna stron – F. B..

Dowód: paragon fiskalny – k. zeznania świadków: D. B. – e-protokół z dnia 08.06.2016 r. – k. 103-104, D. O. – e-protokół z dnia 08.06.2016 r. – k. 104, zeznania wnioskodawczyni K. B. (1) – e-protokół z dnia 24.07.2017 r. – k. 290.

A. B. jest w posiadaniu ruchomości stanowiących majątek wspólny stron.

Bezsporne.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 31 kro, z chwilą zawarcia małżeństwa, powstaje między małżonkami, z mocy ustawy, wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), obejmująca przedmioty majątkowe, nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe, nie objęte wspólnością, należą do majątku osobistego każdego z nich.

Przepis art. 33 kro zawiera wyczerpujące wyliczenie przedmiotów majątkowych, wchodzących w skład majątków osobistych małżonków. Do majątku wspólnego należą przedmioty majątkowe, nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (art. 32 § 1 kro), pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej któregokolwiek z małżonków, dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków (art. 32 § 2 kro).

Od ustania małżeńskiej wspólności ustawowej aż do podziału tego majątku stosuje się – w odniesieniu do majątku wspólnego – odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 195 i nast. kc). Każdemu z małżonków przysługują składniki jego majątku odrębnego oraz udział w dotychczasowym majątku wspólnym. Zgodnie z przepisem art. 43 § 1 kro, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W trakcie postępowania o podział majątku wspólnego Sąd ustala skład majątku wspólnego oraz jego wartość (art. 684 kpc w zw. z art. 567 § 3 kpc).

Podział majątku wspólnego następuje przy uwzględnieniu jego wartości z dnia dokonywania podziału, ale według stanu istniejącego w chwili ustania wspólności majątkowej. Przedmiotem podziału są jedynie aktywa majątku wspólnego, poza podziałem pozostają zaś długi. Podziałowi podlegają przedmioty majątkowe, będące składnikami majątku wspólnego istniejące w chwili dokonania podziału tego majątku.

Zgodnie z brzmieniem art. 46 kro od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku. Z kolei na mocy art. 688 kpc do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o zniesieniu współwłasności.

Bezsporną okolicznością w sprawie jest, iż strony nie zawierały umów majątkowych dotyczących wyłączenia, ograniczenia czy też rozszerzenia wspólności majątkowej oraz to, że z mocy wyroku Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 16 lutego 2016 r. w sprawie I RC 391/15, z dniem 09.03.2016 roku ustała pomiędzy stronami wspólność majątkowa.

W niniejszej sprawie strony różniły się co do składu majątku wspólnego oraz jego wartości.

Sporna między stronami była przynależność do majątku wspólnego takich składników majątkowych jak: telewizor TV 50 P., lodówka, kuchenka, żyrandol w salonie, karnisz w salonie , rogówka w pokoju małżonków , dywan w kuchni , żyrandol w pokoju małżonków, urządzenia do napraw samochodów oraz laptop H. (...) EW-2 I. (...).

Sporna miedzy stronami była wartość następujących składników majątkowych stanowiących majątek wspólny stron: samochodu P. (...) nr rej. (...), szafki z lustrem, mebli kuchennych, kinkietu z lampkami w kuchni, telewizora BEKO i obrazu.

Nie były objęte sporem stron następujące składniki majątkowe: komoda, rogówka, stół, pralka, żyrandol w jadalni, tapczan w pokoju dzieci, fotel w pokoju dzieci, meblościanka w pokoju dzieci, karnisz w pokoju dzieci, meble w pokoju małżonków, szafka w łazience, kuchenka mikrofalowa, dywan w pokoju dzieci, dywan w pokoju małżonków, lustro w łazience, żyrandol w pokoju dzieci i drukarka.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do kwestii przynależności do majątku wspólnego lodówki, kuchenki, żyrandola w salonie, karnisza w salonie , rogówki w pokoju małżonków , dywanu w kuchni , żyrandola w pokoju małżonków, telewizora TV 50 P., urządzeń do napraw samochodów oraz laptopa H. (...) EW-2 I. (...), należy zważyć, iż zgodnie z art. 31 § 1 kro ustawową wspólnością majątkową małżeńską objęte są przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności przez oboje małżonków lub przez jedno z nich. Ocena, czy i kiedy zostało nabyte określone prawo, ma istotne znaczenie dla oceny, czy wchodzi ono do majątku wspólnego.

Sąd uznał za niewiarygodne twierdzenia uczestnika, jakoby do majątku wspólnego stron nie wchodził telewizor TV 50 P.. Jak wynika z faktury VAT (k. 38) przedmiotowy telewizor został zakupiony w dniu 19 grudnia 2014 r. za kwotę 1.949,99 zł, a zatem w trakcie trwania małżeństwa stron. Twierdzeniom uczestnika, iż telewizor został zakupiony ze środków pieniężnych brata J. B. dla ich matki przeczy przede wszystkim dokument w postaci zestawienia operacji na rachunku bankowym A. B. za okres od 01.12.2014 r. do 31.12.2014 r. (k. 148-148v) oraz pismo Banku (...) z dnia 07.11.2017 r. (k. 324). Z dokumentów tych wynika, że w dniu 18 grudnia 2014 r., a zatem na dzień przed zakupem telewizora, na rachunek A. B. w Banku (...), którego współposiadaczem była K. B. (1), wpłynęła kwota 2.000 zł. W dniu 18 grudnia 2014 r. wypłacono z tego rachunku kwotę 750 zł, a w dniu 19 grudnia 2014 r. – kwotę 1.650 zł. Jak wynika z pisma Banku (...) z dnia 07.11.2017 r. przelew z dnia 18.12.2014 r. na kwotę 2.000 zł został wykonany przy użyciu bankowości elektronicznej z rachunku K. B. (1). Z porównania dat oraz kwot wpłacanych i wypłacanych z rachunku bankowego A. B. można wysnuć wniosek, iż przedmiotowy telewizor został nabyty właśnie ze wskazanych środków pieniężnych. Z treścią wskazanych dokumentów korespondują zeznania świadków D. B. (e-protokół z dnia 08.06.2016 r. – k. 103-104) oraz D. O. (e-protokół z dnia 08.06.2016 r. – k. 104) oraz zeznania wnioskodawczyni K. B. (1) (e-protokół z dnia 24.07.2017 r. – k. 290), w związku z czym sąd uznał je za wiarygodne. Z tych samym przyczyn na wiarę nie zasługują zeznania świadka J. B. w zakresie w jakim świadek twierdził, że przekazał A. B. kwotę 2.000 zł w gotówce. Nadto nielogiczne są jego twierdzenia, jakoby telewizor był prezentem dla matki, albowiem w takim wypadku nic nie stało na przeszkodzie, aby to świadek osobiście dokonał takiego zakupu. Powyższej oceny zeznań uczestnika i świadka nie zmienia okoliczność, iż faktura na zakup telewizora została wystawiona na J. B.. W tym zakresie sąd uznał za wiarygodne twierdzenia wnioskodawczyni, iż strony często brały faktury na brata uczestnika, który prowadził działalność gospodarczą i posiadał rabaty w sklepach.

Odnośnie lodówki, kuchenki, żyrandola w salonie, karnisza w salonie , rogówki w pokoju małżonków , dywanu w kuchni i żyrandola w pokoju małżonków, uczestnik twierdził, że przedmioty te zostały zakupione przez jego rodziców.

O przynależności tych przedmiotów do majątku wspólnego stron świadczą zeznania świadków D. B. (e-protokół z dnia 08.06.2016 r. – k. 103-104) oraz D. O. (e-protokół z dnia 08.06.2016 r. – k. 104) oraz zeznania wnioskodawczyni K. B. (1) (e-protokół z dnia 24.07.2017 r. – k. 290), zgodnie z którymi strony wykonały kapitalny remont domu rodziców uczestnika, w którym zamieszkiwały, w tym zakupiły wskazane przedmioty urządzenia domowego.

Pomijając okoliczność, że uczestnik nie wykazał swoich odmiennych twierdzeń, należy zauważyć, iż zgodnie z art. 34 kro przedmioty zwykłego urządzenia domowego służące do użytku obojga małżonków są objęte wspólnością ustawową także w wypadku, gdy zostały nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Zaliczenie danej rzeczy do przedmiotów urządzenia domowego spadkodawcy i jego małżonka powinno być dokonywane z uwzględnieniem okoliczności konkretnego stanu faktycznego, w szczególności poziomu życia danej rodziny (kryteria subiektywne). W cytowanym przepisie nastąpiło zawężenie do przedmiotów urządzenia domowego „zwykłego". W związku z tym w literaturze podnosi się, że ocena, czy dana rzecz urządzenia domowego wchodzi do majątku wspólnego, powinna być dokonywana na podstawie kryteriów obiektywnych. Przedmiotami zwykłego urządzenia domowego są tylko rzeczy ruchome stanowiące standardowe wyposażenie przeciętnej rodziny, powszechnie dostępne i normalnie używane w typowym gospodarstwie domowym. Poza granicami ustawowego określenia znajdują się takie przedmioty, jak antyki, obrazy lub inne dzieła sztuki, a także pozostałe przedmioty niestanowiące przeciętnego wyposażenia (tak np. M. Sychowicz w: Kodeks rodzinny..., uwaga nb 3 do art. 34). Przedmioty zwykłego urządzenia domowego służą do użytku obojga małżonków, jeżeli nie mają charakteru osobistego oraz jeżeli faktycznie małżonkowie wspólnie z nich korzystają lub przynajmniej mają taką możliwość. Zgodnie z powszechnie przyjętym poglądem przedmioty zwykłego urządzenia domowego służące do użytku obojga małżonków wchodzą, co do zasady, do majątku wspólnego, jeżeli zostały nabyte w czasie obowiązywania ustroju wspólności majątkowej.

W niniejszej sprawie nie było sporu między stronami, że ze wskazanych przedmiotów korzystali oboje małżonkowie. Należy zwrócić również uwagę na deklarowane przez uczestnika daty nabycia tego mienia – podczas oględzin przez biegłego z zakresu wyceny mienia ruchomego w gospodarstwach domowych G. S.. I tak według twierdzeń uczestnika lodówka została nabyta w 2004 r., kuchenka – w 2001 r., żyrandol i karnisz w salonie – w grudniu 2014 r., rogówka w pokoju małżonków – w 2006 r., dywan w kuchni – w 2001 r., żyrandol w pokoju małżonków – w 2005 r., a zatem w trakcie trwania małżeństwa stron.

Odnosząc się do zgłoszonych przez wnioskodawczynię do podziału urządzeń spawalniczych, sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka J. B. (e-protokół z dnia 14.09.2016 r. – k. 119 oraz z dnia 24.01.2018 r. – k. 103-104) oraz zeznania uczestnika A. B. (e-protokół z dnia 24.07.2017 r. – k. 291), iż migomat E. (...) turbo został użyczony A. B. przez J. B.. Zeznania te są wiarygodne, biorąc pod uwagę okoliczność, iż J. B. w latach 1997 – 2008 prowadził działalność gospodarczą – zakład produkcyjny, w którym miał 4 spawarki. Po okazaniu świadkowi fotografii urządzenia wykonanych przez biegłego podczas oględzin, świadek ten nie miał wątpliwości, iż użyczył bratu to właśnie urządzenie. Natomiast twierdzenia wnioskodawczyni w tym zakresie nie są konsekwentne. Wnioskodawczyni twierdziła bowiem, iż spawarka okazana biegłemu w dniu oględzin to inne urządzenie niż to, które zostało zgłoszone do podziału i nie wie, do kogo ono należy. Do podziału został zgłoszony wspólnie kupiony migomat. Ostatecznie pełnomocnik wnioskodawczyni na rozprawie w dniu 24 stycznia 2018 r. oświadczył, że we wniosku o podział majątku wspólnego mowa jest o urządzeniu okazanemu biegłemu. Z uwagi na powyższą niekonsekwencję, sąd uznał twierdzenia wnioskodawczyni za niewiarygodne, natomiast zeznania świadka J. B. i uczestnika A. B. zasługują na wiarę, gdyż są logiczne, spójne i konsekwentne.

Odnosząc się do zgłoszonego przez uczestnika do podziału laptopa H. (...) EW-2 I. (...), na podstawie spójnych zeznań świadków D. B. (e-protokół z dnia 08.06.2016 r. – k. 103-104) oraz D. O. (e-protokół z dnia 08.06.2016 r. – k. 104) oraz zeznań wnioskodawczyni K. B. (1) (e-protokół z dnia 24.07.2017 r. – k. 290), Sąd uznał, że wskazany laptop stanowił prezent komunijny dla syna stron – F. B., a zatem nie wchodzi w skład majątku wspólnego stron.

Odnosząc się do kwestii wartości samochodu P. (...) nr rej. (...), Sąd oparł się na pisemnej opinii biegłego z zakresu motoryzacji M. S. (k. 137-145) i opiniach uzupełniających (k. 274 i k. 298-300). Biegły M. S. oszacował wartość tego pojazdu na kwotę 2.800 zł na datę sporządzenia opinii. W chwili badania pojazdu przez biegłego sądowego, tj. 03 października 2016 r., w pojeździe niesprawny był silnik (gasł), układ hamulcowy (zużyte elementy cierne) oraz zawieszenie kół (zużyte tuleje metalowo – gumowe). Oprócz tego występowały ubytki blacharskie i lakiernicze. Według biegłego usterki zawieszenia kół i układu hamulcowego miały charakter eksploatacyjny. Nie można określić dokładnie daty ich ujawnienia się. Nie można wykluczyć, że celowo wymieniono w pojeździe elementy cierne na elementy zużyte (nakładki cierne i szczęki hamulcowe) przed badaniami w październiku 2016 r. Wykluczyć należy celowe uszkodzenie elementów zawieszenia kół. Wymiana tulei metalowo – gumowych jest bowiem czasochłonna i wymaga zastosowania prasy. Szacunkowy koszt usunięcia usterek układu hamulcowego i zawieszenia kół wynosi 1.500 zł, a koszt usunięcia usterki silnika – 1.000 zł.

Należy jednak zauważyć, iż pojazd P. (...) nr rej. (...) w lipcu 2016 r. przeszedł pozytywne badania techniczne, co oznacza że wówczas był sprawny. Z uwagi na tę okoliczność sąd przyjął, że omawiane przez biegłego niesprawności powstały po ustaniu wspólności majątkowej miedzy małżonkami i w dacie 09.03.2016 r. pojazd miał wartość 5.300 zł (2.800 zł + 1.500 zł + 1.000).

Natomiast wartość przedmiotów gospodarstwa domowego Sąd ustalił na podstawie opinii biegłej z zakresu wyceny mienia ruchomego w gospodarstwach domowych G. S. (k. 152-210).

Analiza treści opinii obu biegłych pozwala na uznanie, że są one wyczerpujące, spójne i rzetelne. Biegli w sposób przekonujący uzasadnili swoje stanowisko wskazując przeprowadzone czynności i przesłanki, na których się oparli. Proces dochodzenia biegłych do wniosków stanowiących konkluzję opinii był przedstawiony w sposób logiczny i nie budzący wątpliwości Sądu.

informacje o jednostce

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, Sąd w pkt I postanowienia ustalił, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków byłych małżonków K. B. (1) i A. B. wchodzą następujące ruchomości:

a. samochód P. (...) nr rej. (...) – o wartości 5.300 zł (pięć tysięcy trzysta złotych);

b. szafa w przedpokoju – o wartości 500 zł (pięćset złotych);

c. szafka z lustrem – o wartości 230 zł (dwieście trzydzieści złotych);

d. komoda, rogówka i stół – o wartości 400 zł (czterysta złotych);

e. meble kuchenne – o wartości 2.500 zł (dwa tysiące pięćset złotych);

f. pralka – o wartości 275 zł (dwieście siedemdziesiąt pięć złotych);

g. lodówka – o wartości 150 zł (sto pięćdziesiąt złotych);

h. kuchenka – o wartości 300 zł (trzysta złotych);

i. żyrandol w jadalni – o wartości 80 zł (osiemdziesiąt złotych);

j. kinkiet z lampkami w kuchni– o wartości 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych);

k. telewizor TV 50 P. – o wartości 1.270 zł (tysiąc dwieście siedemdziesiąt złotych);

l. żyrandol w salonie – o wartości 210 zł (dwieście dziesięć złotych);

m. tapczan w pokoju dzieci – o wartości 345 zł (trzysta czterdzieści pięć złotych);

n. fotel w pokoju dzieci – o wartości 220 zł (dwieście dwadzieścia złotych);

o. meblościanka w pokoju dzieci – o wartości 200 zł (dwieście złotych);

p. karnisz w salonie – o wartości 120 zł (sto dwadzieścia złotych);

q. karnisz w pokoju dzieci – o wartości 40 zł (czterdzieści złotych);

r. meble w pokoju małżonków – o wartości 200 zł (dwieście złotych);

s. rogówka w pokoju małżonków – o wartości 200 zł (dwieście złotych);

t. szafka w łazience – o wartości 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych);

u. kuchenka mikrofalowa – o wartości 50 zł (pięćdziesiąt złotych);

v. kombiwar – o wartości 50 zł (pięćdziesiąt złotych);

w. dywan okrągły w kuchni – o wartości 80 zł (osiemdziesiąt złotych);

x. dywan w pokoju dzieci – o wartości 50 zł (pięćdziesiąt złotych);

y. dywan w pokoju małżonków – o wartości 20 zł (dwadzieścia złotych);

z. lustro w łazience – o wartości 100 zł (sto złotych);

aa. żyrandol w pokoju dzieci– o wartości 20 zł (dwadzieścia złotych);

bb. żyrandol w pokoju małżonków – o wartości 100 zł (sto złotych);

cc. telewizor BEKO M. (...) – o wartości 20 zł (dwadzieścia złotych);

dd. laptop L. (...) – o wartości 200 zł (dwieście złotych);

ee. drukarka E. (...) – o wartości 70 zł (siedemdziesiąt złotych);

ff. obraz – o wartości 50 zł (pięćdziesiąt złotych).

tj. składniki o łącznej wartości 13.620,00 zł (trzynaście tysięcy sześćset dwadzieścia złotych, 00/100).

W przedmiocie sposobu zniesienia wspólności należy wskazać, iż na mocy art. 211 k.c. każdy ze współwłaścicieli może żądać, aby zniesienie współwłasności nastąpiło poprzez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości. Z kolei zgodnie z art. 212 k.c. jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

Dokonując podziału majątku w niniejszej sprawie, Sąd uwzględnił dotychczasowy stan posiadania, interesy i uzasadnione potrzeby obu stron.

Biorąc pod uwagę okoliczność, że wszystkie wskazane ruchomości są w posiadaniu A. B., a także wniosek wnioskodawczyni o przyznanie tych ruchomości uczestnikowi i brak sprzeciwu uczestnika, Sąd w pkt II postanowienia przyznał wszystkie opisane wyżej składniki majątku uczestnikowi postępowania.

Biorąc pod uwagę, iż Sąd przyznał uczestnikowi postępowania składniki majątku o łącznej wartości 13.620,00 zł, Sąd w pkt III postanowienia zasadził od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kwotę 6.810 zł tytułem spłaty jej udziału w majątku wspólnym.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił wniosek wnioskodawczyni, o czym orzekł w pkt IV postanowienia. W tym miejscu podkreślenia wymaga, iż brak jest podstaw do zasądzenia na rzecz wnioskodawczyni spłaty w podwójnej wysokości. Wnioskodawczyni wskazywała, że będzie to stanowić zadośćuczynienie za krzywdy, jakie poniosła w trakcie trwania małżeństwa oraz z racji tego, że wszystkie składniki zgłoszone do podziału użytkuje nadal uczestnik postępowania.

Zgodnie z art. 43 § 1 kro oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku (§ 2). Przy ocenie, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym (§ 3).

Ustalenie nierównych udziałów zostało uzależnione od spełnienia dwóch przesłanek: istnienia ważnych powodów przemawiających za odejściem od zasady wyrażonej w art. 43 § 1 kro oraz różnego stopnia przyczynienia się każdego z małżonków do powstania majątku wspólnego. Ustalenie, że występują ważne powody, oraz stwierdzenie, w jakim stopniu każde z małżonków przyczyniło się do powstania majątku wspólnego, możliwe jest w odniesieniu do okoliczności konkretnego stanu faktycznego.

W przypadku ustalenia nierównych udziałów, uprawnienia jednego z małżonków ulegają zmniejszeniu, a w skrajnych przypadkach nawet unicestwieniu, gdy zostaje on pozbawiony udziału w majątku wspólnym. „Ważne powody" nie mają charakteru jedynie majątkowego. Sytuacja niejednakowego przyczyniania się każdego z małżonków do powstania majątku wspólnego podlega ocenie przez pryzmat norm etycznych (zasad współżycia społecznego). Sąd Najwyższy podkreśla w swoim orzecznictwie, że nie każda sytuacja, gdy występuje dysproporcja w zakresie przyczyniania się małżonków do powstania majątku wspólnego, uzasadnia ustalenie nierównych udziałów. „Ważne powody" istnieją wówczas, gdy małżonek, przeciwko któremu zostało skierowane żądanie, w sposób rażący lub uporczywy nie przyczyniał się, w miarę swoich sił i możliwości zarobkowych, do powstania majątku wspólnego (tak postanowienie SN z 30 listopada 1972 r., III CRN 235/72, LexisNexis nr (...), OSNCP 1973, nr 10, poz. 174 oraz postanowienie SN z 26 listopada 1973 r., III CRN 227/73, LexisNexis nr (...), OSNCP 1974, nr 11, poz. 189). Wskazywano także, że ocenie podlega całokształt wykonywania przez małżonków ciążących na nich obowiązków względem rodziny, którą przez swój związek założyli (tak postanowienie SN z 5 października 1974 r., III CRN 190/74, L..pl nr (...)). Ważnym powodem może być długotrwała separacja faktyczna małżonków, zwłaszcza gdy jej źródłem jest porozumienie małżonków, a w czasie trwania separacji małżonkowie samodzielnie uzyskują określone dochody (zob. L. Stecki, Ustanie ustawowej wspólności..., s. 111). Nie stanowi ważnego powodu uzasadniającego ustalenie nierównych udziałów w majątku wspólnym sytuacja, gdy jeden z małżonków nie przyczynia się do powstania majątku wspólnego z przyczyn obiektywnych, niezależnych od jego woli, takich jak choroba czy nieporadność życiowa. Należy także oddzielić kwestię zawinionego nieprzyczyniania się do powstania majątku wspólnego od winy rozkładu pożycia. Sam fakt przypisania jednemu z małżonków nawet wyłącznej winy w tym zakresie nie musi uzasadniać zmniejszenia (czy pozbawienia) należnego mu udziału w majątku wspólnym. Są to dwie odrębne płaszczyzny funkcjonowania związku małżeńskiego.

Przyczynianie się małżonków do powstania majątku wspólnego polega na staraniach każdego z małżonków o należyte funkcjonowanie i zaspokajanie potrzeb założonej przez nich rodziny. Chodzi zatem nie tylko o wysokość uzyskiwanych dochodów, ale także o sposób gospodarowania nimi, w tym racjonalność wydatków czy należyte gospodarowanie poszczególnymi przedmiotami majątkowymi (zob. J.St. Piątowski, Udziały małżonków..., s. 291). Przyczynianie się do powstania majątku wspólnego nie ogranicza się do osiągania wymiernych korzyści ekonomicznych, ale może polegać także na podjęciu innych starań o należyte funkcjonowanie rodziny. Wynika to jednoznacznie z art. 47 § 3 kro, nakazującego przy określaniu stopnia przyczynienia się do powstania majątku wspólnego uwzględniać także osobistą pracę przy wychowaniu dzieci i prowadzeniu wspólnego gospodarstwa domowego. Ocena stopnia przyczynienia się do powstania majątku wspólnego nie może mieć zatem charakteru czysto rachunkowego; nie można także wymagać, aby - przy uzyskiwaniu dochodów przez oboje małżonków - każde z nich przyczyniało się do powiększania majątku wspólnego w równym stopniu. Ocena ta musi pozostać przybliżona (tak J.S. P., Udziały małżonków..., s. 292).

W niniejszej sprawie wnioskodawczyni nie wykazała przesłanek odejścia od zasady sformułowanej w art. 43 § 1 kro. W szczególności bezspornym było, że uczestnik w trakcie trwania małżeństwa osiągał dochody z pracy zarobkowej, a zatem przyczyniał się, w miarę swoich sił i możliwości zarobkowych, do powstania majątku wspólnego. Natomiast wskazywane przez wnioskodawczynię przyczyny rozwodu nie uzasadniają zmniejszenia (czy pozbawienia) należnego uczestnikowi udziału w majątku wspólnym. Należy też zauważyć, iż w sprawie I RC 391/15 wnioskodawczyni ostatecznie nie wnosiła o orzeczenie o wyłącznej winie A. B. rozkładu pożycia małżeńskiego (k. 129).

W pkt V postanowienie Sąd oddalił wniosek uczestnika postępowania o rozliczenie laptopa H. (...)EW I. (...) z przyczyn wcześniej omówionych.

W przedmiocie kosztów Sąd w pkt VI postanowienia orzekł na podstawie art. 520 § 1 kpc ustalając, iż strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie we własnym zakresie. Sąd nie znalazł podstaw do odstąpienia od zasady wyrażonej w art. 520 § 1 kpc.

W pkt VII i VIII postanowienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał pobrać od wnioskodawczyni i uczestnika postępowania na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Słupsku kwoty po 1.083,79 zł tytułem wydatków pokrytych ze Skarbu Państwa. Na wydatki te składa się wynagrodzenie wypłacone biegłym sądowym (401,67 zł – k. 214, 1.715,91 zł – k. 251) oraz Bankowi (...) za udzielenie informacji o stanie konta bankowego (50 zł – k. 246, 258).

Zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. 2010, Nr 90, poz. 594 z późn. zm.) sąd z urzędu zwraca stronie różnicę między opłatą pobraną od strony a opłatą należną, zaś na podstawie art. 84 tej ustawy sąd z urzędu zwraca stronie wszelkie należności z tytułu wydatków, stanowiące różnicę między kosztami pobranymi od strony a kosztami należnymi (ust. 1); przepisy art. 80-82 stosuje się odpowiednio do zwrotu zaliczki (ust. 2).

Na podstawie powyższych przepisów Sąd nakazał zwrócić wnioskodawczyni kwotę 500,00 zł, tj. niewykorzystaną a uiszczoną zaliczkę (k. 57), a uczestnikowi kwotę 208,49 zł, tj. różnicę między kwotą wpłaconą przez uczestnika (500 zł – k. 294) a kwotą wydatkowaną z tej zaliczki na wynagrodzenie biegłego M. S. za sporządzenie opinii (łącznie 291,51 zł).

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE