UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Oskarżony T. S. w dniu 6 czerwca 2013r. i przez kilka poprzednich dni spożywał alkohol w postaci wódki. W dniu 7 czerwca 2013r. około godz. 6.00 rano w Ś. oskarżony T. S. wsiadł za kierownicę samochodu ciężarowego marki S. o nr rej. (...) wraz z naczepą o nr rej. (...) z zamiarem udania się do miejscowości P..

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego T. S. /k- 26-27, 63, 107-108/

W tym czasie z miejscowości L. w kierunku W. jechał swoim samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) S. H. wraz z siostrą M. P., która siedziała na fotelu pasażera obok kierowcy.

Dowód:

zeznania świadka S. H. /k- 13-14, 108/

zeznania świadka M. P. /k- 43/

Około godz. 7.15 oskarżony T. S., jadąc ulicą (...) w G. , na łuku drogi w prawo stracił panowanie nad pojazdem, zjechał na przeciwną lewą stronę jezdni i lewym bokiem pojazdu S. uderzył w jadący z przeciwka samochód marki V. (...) kierowany przez S. H.. S. H. w wyniku uderzenia w pojazd stracił przytomność , którą odzyskał w szpitalu w W. dokąd został przewieziony karetką Pogotowia (...) w W..

Dowód:

protokół oględzin miejsca zdarzenia wraz ze szkicem /k- 36- 38/

zeznania świadka S. H. /k- 13-14, 108/

zeznania świadka M. P. /k- 43/

wyjaśnienia oskarżonego T. S. /k- 26-27, 63, 107-108/

W wyniku zdarzenia pokrzywdzony S. H. doznał obrażeń ciała w postaci urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu , ran szarpanych powieki górnej oka prawego , urazu kręgosłupa szyjnego, ran nosa, obrażeń od pasów bezpieczeństwa klatki piersiowej i licznych powierzchownych obrażeń , które naruszyły czynności narządów jego ciała na czas powyżej dni 7 .

Dowód:

zeznania świadka S. H. /k- 13-14, 108/

sprawozdanie z sądowo-lekarskich oględzin ciała biegłej sadowej z zakresu medycyny sadowej H. S. /k- 53/

W wyniku uderzenia w pojeździe marki S. uszkodzeniu uległ przedni zderzak, drzwi lewe, reflektory przednie, szyba , lusterka i przedni lewy błotnik zaś w pojeździe marki V. (...) dach , szyba czołowa , pokrywa silnika , błotnik przedni lewy, deska rozdzielcza pojazdu, drzwi tylne lewe, koła tylne prawe i przednie lewe.

Dowód:

notatka urzędowa z kolizji drogowej /k- 2/

protokoły oględzin pojazdu /k- 5-8/

zeznania świadka S. H. /k- 13-14, 108/

Przeprowadzone badanie na zawartość alkoholu u oskarżonego T. S. wykazało o godz. 7.48 -0, 98 mg/ l alkoholu w wydychanym powietrzu , o godz. 8.04 - 0, 87 mg / l alkoholu w wydychanym powietrzu .

Dowód:

protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym wraz z wydrukami /k- 4/

U pokrzywdzonego S. H. nie stwierdzono alkoholu w organizmie.

Dowód:

protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym wraz z wydrukami /k- 3/

Oskarżony T. S. był dotychczas karany sądownie . Wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 16 lipca 2012r. / sygn. akt III K 100/12/ T. S. został skazany za czyn z art. występek z art. 178a§ 1 na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 2 lat próby. Wskazanym wyżej wyrokiem orzeczono wobec oskarżonego T. S. na podstawie art. 42§2kk środek karny-zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres jednego roku. Powyższy wyrok uprawomocnił się w dniu 24.07.2012r. ,zaś środek karny rozpoczął bieg od dnia 06.01.2012r.

Dowód:

dane o karalności oskarżonego/k- 41/

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 16 lipca 2012r./k- 56/

Oskarżony T. S. nie cierpi na chorobę psychiczną w znaczeniu psychozy , niedorozwój umysłowy ani inne krótkotrwałe zaburzenia czynności psychicznych. W chwili czynu znajdował się w stanie upojenia alkoholowego zwykłego/ prostego/, którego następstwa był w stanie w pełni przewidzieć . Miał w pełni zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. U oskarżonego stwierdzono cechy zespołu uzależnienia od alkoholu , od benzodiazepinu oraz cechy osobowości nieprawidłowej.

Dowód:

opinia sądowo-psychiatryczna biegłych psychiatrów R. S. i M. Ż. z dnia 12.07.2013r. /k- 69- 72/

Oskarżony T. S. zarówno w toku postępowania przygotowawczego jak i na rozprawie głównej przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. W postępowaniu przygotowawczym podał, iż w dniu zdarzenia nie spożywał alkoholu, pił przez kilka dni poprzednich spore ilości alkoholu w postaci wódki . Podał , że w dniu 7 czerwca 2012r. czuł się dobrze i dlatego wsiadł za kierownicę. Wyjaśnił, iż po przejechaniu od Ś. około 30 km będąc w G. poczuł chwilę słabości , stracił panowanie nad kierownicą, nie pamięta zdarzenia , ocknął się po przyjeździe Policji. Przed sądem oskarżony podał, iż alkohol spożywał dzień wcześniej, wskazał, że żona kupiła mu tester, który wykazał wynik 0, 0 % alkoholu , wyjaśnił, że „wsiadając do ciężarówki nie sądził ,że jego stan się pogorszy ”.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zważył, co następuje :

Sprawstwo i wina oskarżonego T. S. odnośnie popełnienia obu zarzucanych mu czynów nie budzi jakichkolwiek wątpliwości. Na powyższe wskazują logiczne, spójne zeznania świadków M. P., S. H., protokoły: oględzin miejsca zdarzenia, oględzin pojazdu , z przebie gu badania stanu trzeźwości wraz z wydrukami, kategoryczne, pełne i jasne sprawozdanie z sądowo-lekarskich oględzin ciała biegłej sądowej z zakresu medycyny sądowej H. S. , odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 16 lipca 2012r. /sygn. akt III K 100/12/ oraz wyjaśnienia samego oskarżonego, który przyznał się do popełnienia obu zarzucanych mu czynów. Zarówno osobowe źródła dowodowe jak i dowody ze wskazanych wyżej dokumentów wzajemnie ze sobą korespondują stanowiąc spójną , logiczną całość .

Oskarżony T. S. swoim działaniem w pierwszej kolejności wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a§1 i 4 kk albowiem w dniu 7 czerwca 2013r. w G. przy ul. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości 0, 98 mg/l i 0, 87 mg/ l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował w ruchu lądowym samochodem ciężarowym marki S. nr rej. (...) wraz z naczepą o nr rej. (...) będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 16 lipca 2012r./ sygn. akt III K 100/12/ za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości . Jednocześnie oskarżony T. S. swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona występku z art. 177§1 kk albowiem w dniu 07 czerwca 2013 roku w G. woj. (...) prowadząc ulicą (...) samochód ciężarowy marki S. o nr rej. (...) wraz z naczepą o nr rej. (...) w stanie nietrzeźwości – I badanie 0,98 mg/l, II badanie 0,87 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu i mając ograniczone zdolności psychotropowe naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym tracąc panowanie nad pojazdem zjeżdżając na lewo na zakręcie, w wyniku czego doprowadził do zderzenia z samochodem osobowym m-ki V. (...) o nr (...), na skutek czego kierowca tego pojazdu S. H. doznał obrażeń ciała w postaci urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu, ran szarpanych powieki górnej oka prawego, urazu kręgosłupa szyjnego, ran nosa, obrażeń od pasów bezpieczeństwa klatki piersiowej i licznych powierzchniowych obrażeń ciała, które to obrażenia naruszyły czynności narządów jego ciała na czas powyżej dni siedmiu. W chwili obu czynów oskarżonemu należy przypisać winę albowiem okoliczności ją wyłączające nie zachodzą. Oskarżony T. S. , co wynika z pełnej, jasnej opinii biegłych psychiatrów R. S. i M. Ż., nie cierpi na chorobę psychiczną w znaczeniu psychozy , niedorozwój umysłowy ani inne krótkotrwałe zaburzenia czynności psychicznych. W chwili czynu oskarżony znajdował się w stanie upojenia alkoholowego zwykłego/ prostego/ , którego następstwa był w stanie w pełni przewidzieć , miał w pełni zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

Wymierzając oskarżonemu T. S. kary za oba czyny sąd wziął pod uwagę ich znaczny stopień społecznej szkodliwości wyrażający zagrożeniem jakie wyżej wymieniony oskarżony spowodował dla innych uczestników ruchu drogowego. Oskarżony znajdując się w istocie w stanie upojenia alkoholowego, na co wskazują wyniki przeprowadzonych badań na zawartość alkoholu w organizmie wskazujące na 0, 98mg/l, 087 mg/l, poruszał się po drodze publicznej pojazdem ciężarowym wraz z naczepą w czasie znacznego natężenia ruchu – w godzinach porannych a zanim doprowadził do wypadku z pojazdem marki V. przebył znaczny odcinek drogi – około 30 km. Jako okoliczność obciążającą sąd potraktował dotychczasową karalność oskarżonego za przestępstwo podobne oraz popełnienie zarzucanych czynów w okresie próby , po upływie niespełna roku od wydania uprzedniego wyroku w sprawie o czyn z art. 178a§1 kk . Za okoliczność łagodzącą uznano przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanych mu czynów .

Wymierzając oskarżonemu T. S. kary za oba czyny sąd baczył by były one adekwatne tak do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynów jak i do osobowości i warunków osobistych oskarżonego, przy czym miał na uwadze szczególnie nagromadzenie okoliczności obciążających. Ponadto sąd uwzględnił cele zapobiegawcze i wychowawcze, które orzeczona kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, bacząc przede wszystkim na lokalne środowisko oskarżonego. Mając na uwadze powyższe okoliczności, orzeczone względem oskarżonego kary jednostkowe / za czyn I – 7 miesięcy pozbawienia wolności , za czyn II – roku pozbawienia wolności / jak i kara łączna / roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności/ , przy której wymiarze sąd zastosował zasadę asperacji , bacząc na charakter popełnionych czynów, ich odległość czasową i prewencyjne oddziaływanie kary , jawią się jako kary sprawiedliwe. Sąd nie zastosował wobec oskarżonego dobrodziejstwa w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary łącznej pozbawienia wolności albowiem w ocenie sądu nie byłoby to wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów kary, w tym zapobieżenia jego powrotowi do przestępstwa. Na warunkowe zawieszenie wykonania kary zasługują bowiem jedynie ci sprawcy przestępstw, co do których istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna . Stosownie do art. 69§4 kk wobec sprawcy przestępstwa art. 178§4 kk sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności w szczególnie uzasadnionych wypadkach. Sąd nie dostrzega żadnych szczególnych okoliczności, które uzasadniałyby zastosowanie wobec oskarżonego tego dobrodziejstwa. Takich okoliczności nie stanowi ani konieczność realizacji obowiązku alimentacyjnego wobec dzieci ani też nieuchronne zarządzenie wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie III K 100/12. Bacząc na dotychczasową karalność oskarżonego za przestępstwo podobne, uwzględniając, iż zarzucanych mu czynów oskarżony dopuścił się niespełna rok po tym jak zapadł wyrok w sprawie III K 100/12 należy uznać, iż nie wyciągnął on właściwych wniosków z dotychczasowego skazania i aktualnie nie daje żadnych gwarancji przestrzegania w przyszłości porządku prawnego. Oskarżony mimo pozostawania na leczeniu z nałogu alkoholowego, pijąc przez kilka dni wprawił się w stan upojenia alkoholowego i w takim stanie wsiadł za kierownicę samochodu ciężarowego z naczepą, co wskazuje na to, że leczenie w warunkach wolnościowych nie przynosi efektu zaś oskarżony pozostając na wolności zagraża bezpieczeństwu innych użytkowników ruchu drogowego. Sąd wyraża nadzieję, iż tym razem orzeczone wobec oskarżonego kary jednostkowe i kara łączna nie tylko stanowić będą właściwą odpłatę za czyny jakich oskarżony się dopuścił, ale także umożliwią jego prawidłową resocjalizację w warunkach zakładu karnego pozwalając na przemyślenie dotychczasowego trybu życia i rozpoczęcie leczenia związanego z nadużywaniem alkoholu w warunkach zakładu karnego.

Na podstawie art. 42 §2 kk sąd orzekł wobec oskarżonego za każdy z czynów środki karne w postaci zakazów prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okresy po 3 lata i w oparciu o art. 90§2 kk tenże środek karny na łączny okres lat 5, mając przede wszystkim na względzie jawne lekceważenie przez oskarżonego zasad ruchu drogowego i zagrożenie bezpieczeństwa innych uczestników ruchu a nadto dotychczasową karalność za czyn z art. 178a§1 kk . Sąd orzekając o czasie trwania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych baczył na prewencyjne oddziaływanie tego środka tak w znaczeniu prewencji indywidualnej jak i generalnej zwłaszcza w lokalnym środowisku oskarżonego. Zdaniem sądu oskarżony winien być pozbawiony możliwości kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi na okres 5 lat po to, by zapewnić bezpieczeństwo innych użytkownikom ruchu drogowego. Orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat pozbawi oskarżonego możliwości prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na czas trwania tego środka, ale także skutkować będzie koniecznością ponownego ubiegania się o stosowne uprawnienia w ramach określonych przez prawo procedur, co ma uzmysłowić tak oskarżonemu jak i ewentualnym przyszłym sprawcom tego rodzaju przestępstw naganność takiego postępowania i jego nieuchronne dotkliwe skutki w sferze odpowiedzialności karnej.

Na podstawie art. 49 §2 kk w związku ze skazaniem oskarżonego za czyn z art. 178a§1 i 4 kk sąd orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 500 złotych, co zaostrza dolegliwość wymierzonej oskarżonemu kary dokładając do niej element quasi- odszkodowawczy w postaci przekazania wskazanej wyżej kwoty na rzecz podmiotu, którego jednym z zadań jest działanie pomoc poszkodowanym w wypadkach drogowych .

Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono zatrzymanie oskarżonego w dniu 7 czerwca 2013r. , zaś na podstawie art. 63§2 kk na poczet orzeczonego środka karnego – zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zaliczono zatrzymanie prawa jazdy od dnia 7 czerwca 2013r. do dnia 27 stycznia 2014r. .

Wobec braku podstaw do zwolnienia oskarżonego od wydatków i opłaty na podstawie art. 627 kpk obciążono oskarżonego zarówno kosztami postępowania jak i opłatą .