UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 czerwca 2017 r. oskarżony A. K. (1) wsiadł do swojego samochodu marki V. (...) nr rej. (...) zaparkowanego na parkingu znajdującym się w pasie drogowym ( w strefie ruchu ) ul. (...) w L. , woj. (...) . Do tego samochodu jako pasażerowie wsiedli również S. F. i D. K. . Wcześniej oskarżony A. K. (2) oraz S. F. i D. K. spożywali alkohol . Następnie oskarżony A. K. (1) uruchomił samochód marki V. (...) nr rej. (...) i wycofał nim z miejsca parkingowego uderzając w krawężnik i rozpoczął następnie manewry mające umożliwić mu wyjazd z tego parkingu . W tym czasie manewry wykonywane przez oskarżonego A. K. (1) kierującego samochodem marki V. (...) nr rej. (...) zobaczył świadek A. R. i uznał iż kierujący tym samochodem może być pijany . W między czasie o tym fakcie inny świadek dziwnego zachowania kierującego samochodem marki V. (...) nr rej. (...) powiadomił patrol Żandarmerii Wojskowej w składzie kapral A. D. i st. szer. D. C. znajdujący się przy ul. (...). Gdy patrol Żandarmerii Wojskowej podjechał na miejsce zdarzenia samochód marki V. (...) nr rej. (...) kierowany przez oskarżonego A. K. (1) znajdował się już na wyjeździe parkingu i oskarżony ruszył nim do przodu szarpiąc , gdyż cały czas samochód był na sprzęgle , chcąc się włączyć do ruchu skręcając w prawo na ul. (...) . Samochód Żandarmerii Wojskowej blokując wyjazd uniemożliwił samochodowi marki V. (...) nr rej. (...) kierowanemu przez oskarżonego A. K. (1) wyjazd z parkingu na ul. (...) . Gdy oskarżony A. K. (1) zauważył samochód Żandarmerii Wojskowej blokujący wyjazd wyłączył silnik swojego samochodu marki V. (...) nr rej. (...) i wyrzucił kluczyki na tylnie siedzenie .

Patrol Żandarmerii Wojskowej powiadomił o tej interwencji oficera dyżurnego KPP w L. , który wysłał na miejsce tej interwencji patrol Policji w składzie mł. asp. J. P. i st. sierż. J. B. . Oskarżony A. K. (1) oraz S. F. i D. K. zostali następnie przewiezieni do KPP w L. i podani badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu . Oskarżony A. K. (1) została przebadany urządzeniem kontrolno-pomiarowym Alkometr A 2.0 i miał w pierwszej próbie wykonanej w dniu 24 czerwca 2017 r. o godzinie 14.50 stężenie 1,33 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, w drugiej próbie wykonanej w dniu 24 czerwca 2017 r. o godzinie 14:54 stężenie 1,40 m g/l alkoholu w wydychanym powietrzu ( k. 6 ) .

Alkometr A 2.0 którym wykonano badanie , zaopatrzony były w aktualne w chwili badania świadectwa wzorcowania ( k. 9 ) .

Wyrokiem z dnia 13 marca 2009 r. sygn. akt VII K 73/09 Sąd Rejonowy w Płocku skazał oskarżonego A. K. (1) za czyn z art. 178a § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby 3 lat , grzywnę w wysokości 80 stawek dziennych po 10 zł każda , 3 lata zakazu prowadzenie wszelkich pojazdów mechanicznych , 300 zł świadczenia pieniężnego na cel społeczny oraz podanie wyroku do publicznej widomości ( k. 17 ) . Skazanie to uległo zatarciu i oskarżony A. K. (1) nie jest obecnie karany ( k. 78 , k. 104 ) .

A. K. (1) ma ukończone 42 lat, jest po rozwodzie , ma na utrzymaniu 2dwoje dzieci , pracuje dorywczo i uzyskuje dochód w wysokości 1600 zł , nie był karany ( k. 104 ) , nie leczy się psychiatrycznie ani odwykowo .

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów : częściowo wyjaśnień oskarżonego A. K. (1) ( k. 23 i k. 68 ), zeznań świadków : A. R. ( k. 28 i k. 70-71 ) , A. D. ( k. 2 i k.69-70 ) i D. C. ( k. 4 i k. 70 ) , dokumentów w postaci : notatki urzędowa ( k. 1, k. 14, k. 26 ) , protokołu badania urządzeniem kontrolno - pomiarowym ( k. 6, k. 7, k. 8 ) , świadectwa wzorcowania ( k. 9 ) , oświadczenia ( k. 10 ) , karty karnej ( k. 17, k. 63, , k. 78 k. 104 ) , danych osobo - poznawczych ( k. 25 ) , informacji o wpisach w ewidencji kierowców ( k. 65 ) oraz częściowo zeznań świadków : S. F. ( k. 38-39 i k. 71-72 ) i D. K. ( k. 35-36 ).

A. K. (1) stanął pod zarzutem , iż w dniu 24 czerwca 2017 roku w L. al. (...) , woj. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości : pierwsze badanie 1,33 mg/l , drugie badanie 1,40 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził pojazd mechaniczny marki V. (...) nr rej. (...) w ruchu lądowym przy czym czynu tego dokonał będąc wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości to jest popełnienia czynu z art. 178a § 1 i 4 k.k..

Oskarżony A. K. (1) podczas postępowania przygotowawczego i na rozprawie przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu ( k. 23 i k. 68 ) . Oskarżony A. K. (1) wyjaśnił iż w 24 czerwca 2017 r. pracował wraz z kolegami S. F. i D. K. na budowie do godziny 13.00.. Po pracy wypili wspólnie pół litry wódki . Następnie ktoś zaczął krzyczeć by przestawił swój samochód marki V. (...) znajdujący się na pobliskim parkingu bo przeszkadza . Gdy przyszedł do tego samochodu wraz z S. F. i D. K. to wsiedli do niego , on usiadł na miejscu kierowcy , jednak go nie uruchomił bo szukał lewarka i kluczyków . Gdy chciał zwolnić hamulec ręczny by przepchać ten samochód podjechał patrol Żandarmerii Wojskowej . Oskarżony A. K. (1) zaprzeczył by uruchomił ten samochód i wykonał nim manewr cofania ( k. 23 i k. 68 ) .

Na wiarę zasługuje wyjaśnienia oskarżonego A. K. (1) w części w której stwierdził iż w dniu 24 czerwca 2017 r. zanim wsiadł na miejsce kierowcy do swojego samochodu V. (...) spożywał wraz z S. F. i D. K. alkohol . Na wiarę zasługuje również ta część wyjaśnień oskarżonego A. K. (1) w której stwierdził iż w momencie gdy podjechał na ten parking patrol żandarmerii Wojskowej to znajdował się w swoim samochodzie marki V. (...) siedział na miejscu kierowcy . W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego A. K. (1) są jasne , dokładne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza zeznaniami świadków : A. R. ( k. 28 i k. 70-71 ) , A. D. ( k. 2 i k.69-70 ), D. C. ( k. 4 i k. 70 ) , S. F. ( k. 38-39 i k. 71-72 ) i D. K. ( k. 35-36 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę oraz dokumentami w postaci : notki urzędowej ( k. 1 ) i protokołu użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego ( k. 6 , k. 7 i k. 8 ) .

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego A. K. (1) w pozostałym zakresie zwłaszcza odnośnie faktu iż na parkingu nie uruchomił swojego samochodu i nie wykonał manewru cofania oraz odnośnie faktu że gdy na ten parking podjechał patrol Żandarmerii Wojskowej silnik w jego samochodzie nie był wyłączony . W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego A. K. (1) stanowią przyjętą przez nią linię obrony zmierzającą pomniejszenia swojej odpowiedzialności za popełniony przez nią czyn. Należy zauważyć iż z zeznań świadka A. R. ( k. 28 i k. 70-71 ) wynika kategorycznie iż widział jak oskarżony A. K. (1) wycofał swoim samochodem z miejsca parkingowego a następnie podjechał tym samochodem do wyjazdu z parkingu by włączyć się do ruchu na ul. (...) w L. i nie udało mu się to tylko dlatego że wyjazd z parkingu zablokował samochód Żandarmerii Wojskowej . Natomiast z zeznań świadków A. D. ( k. 2 i k.69-70 ) i D. C. ( k. 4 i k. 70 ) funkcjonariuszy Żandarmerii Wojskowej wynika iż w dniu 24 czerwca 2017 r. po informacji od jednego z przechodniów o nietrzeźwym kierowcy chcącym wyjechać z parkingu przy ul. (...) udali się w to miejsce i zobaczyli samochód marki V. (...) kierowany przez oskarżonego A. K. (1) który podjechał do wyjazdu z parkingu chcący włączyć się do ruchu , a oni uniemożliwili mu to blokując swoim samochodem wyjazd z tego parkingu .

Wyżej wskazane fakty dyskwalifikują prawdziwość wyjaśnień oskarżonego A. K. (1) w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd dał wiarę w całości zeznaniom świadków : A. R., A. D. i D. C. jako jasnym , dokładnym , spójnym , logicznym i korespondującym z całością zebranego w sprawie materiału dowodowego .

Z zeznań świadka A. R. wynika iż w dniu 24 czerwca 2017 roku czekał na żonę w samochodzie na parkingu znajdującym się przy ul. (...) w L.. W pewnym momencie zauważył iż kierujący samochodem marki V. (...) który również był zaparkowany na tym parkingu wykonuje manewr cofania z miejsca parkingowego w taki sposób że uderzył zderzakiem w krawężnik , a następnie próbuje wyjechać z tego parkingu na ul. (...) stawiając swój samochód przy wyjeździe z tego parkingu. W tym momencie do wyjazdu z parkingu podjechał samochód Żandarmerii Wojskowej i wysiedli z niego funkcjonariusze Żandarmerii Wojskowej którzy podjęli interwencje wobec kierującego tym pojazdem ( k. 28 i k. 70-71 ) .

Natomiast z zeznań świadków A. D. ( k. 2 i k.69-70 ) i D. C. ( k. 4 i k. 70 ) funkcjonariuszy Żandarmerii Wojskowej wynika iż w dniu 24 czerwca 2017 r. gdy wracali do samochodu będącego znajdującego się na ul. (...) w L. zostali poinformowani przez jednego z przechodniów iż na parkingu znajdującym się na ul. (...) trzech mężczyzn znajdujących się pod wpływem alkoholu próbuje odjechać samochodem z tego parkingu . Natychmiast udali się w wskazane miejsce i zobaczyli samochód marki V. (...) nr rej. (...) którego kierujący stoi na wyjeździe z parkingu i próbuje włączyć się do ruchu na ul. (...) . Z dalszych zeznań tych świadków wynika iż by uniemożliwić temu samochodowi marki V. (...) włączenie się do ruchu zablokowali swoim samochodem wyjazd z parkingu . Kierujący tym pojazdem podjechał kawałek do przodu jednak ten samochód cały czas szarpał bo był na sprzęgle , a jego silnik pracował na wysokich obrotach . Kierowca tego samochodu , którym okazał się być oskarżony A. K. (1) , gdy zobaczył że ich samochód blokuje wyjazd wyłączył silnik i odrzucił kluczyki na tylnie siedzenie . Po wyjściu z samochodu tłumaczył że chciał tylko przestawić samochód , wtedy wyczuli od niego woń alkoholu . W samochodzie tym jeszcze znajdowali sie pasażerowi : S. F. i D. K. . Następnie wezwali na miejsce patrol policji , który przeprowadził z tymi osobami dalsze czynności .

Fakt, że wymieniony wyżej świadkowie precyzyjnie określają zakres swojej wiedzy na temat zdarzeń, w zakresie których Sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków świadczy zdaniem Sądu o braku skłonności do konfabulacji i dążeniu do rzetelnego przedstawienia przebiegu wydarzeń.

Natomiast z zeznań świadków : S. F. ( k. 38-39 i k. 71-72 ) i D. K. ( k. 35-36 ) – pasażerów samochodu marki V. (...) nr rej. (...) wynika iż w dniu 24 czerwca 2017 r. po pracy spożywali wspólnie z oskarżonym A. K. (1) alkohol . Następnie udali się na parking przy ul. (...) . Gdzie był zaparkowany samochód marki V. (...) należący do oskarżonego A. K. (1) . Oskarżony A. K. (1) wsiadł za kierownice tego samochodu a oni wypchnęli ten samochód z miejsca parkingowego jakieś 1,5 metra z zamiarem przepchnięcia tego samochodu jakieś 200 m dalej na budowę gdzie pracowali . Gdy siedzieli w samochodzie po przepchnięciu go o te 1,5 metra i palili przy otartych drzwiach papierosy podjechał patrol Żandarmerii Wojskowej .

Na wiarę zasługuje zeznania świadków S. F. i D. K. w części w której stwierdził iż w dniu 24 czerwca 2017 r. zanim oskarżony A. K. (1) wsiadł na miejsce kierowcy do swojego samochodu V. (...) spożywał wraz z nimi alkohol . W tym zakresie zeznania świadków : S. F. i D. K. są jasne , dokładne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza zeznaniami świadków A. R. ( k. 28 i k. 70- 71 ) , A. D. ( k. 2 i k.69-70 ) i D. C. ( k. 4 i k. 70 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę oraz dokumentami w postaci : notki urzędowej ( k. 1 ) i protokołu użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego ( k. 6 , k. 7 i k. 8 ) .

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadków S. F. i D. K. w pozostałym zakresie zwłaszcza odnośnie faktu iż na parkingu oskarżony A. K. (1) nie uruchomił swojego samochodu i nie wykonał manewru cofania oraz że to oni przepchnęli ten samochód . W tym zakresie zeznania świadków S. F. i D. K. mają na celu uwolnienie oskarżonego A. K. (1) od odpowiedzialności za popełniony czyn . Na wstępie należy wskazać iż z wyjaśnień oskarżonego A. K. (1) wynika kategorycznie iż przed przyjazdem patrolu Żandarmerii Wojskowej wszyscy trzej siedzieli w jego samochodzie , a samochód ten nie był wcześniej przez nich przepychany z miejsca parkingowego i dopiero mieli zamiar to zrobić ( k. 23 ) . Tym samym oskarżony A. K. (1) podważył w swoich wyjaśnieniach w tym zakresie prawdziwość zeznań świadków S. F. i D. K. . Ponadto należy ponownie zauważyć iż z zeznań świadka A. R. ( k. 28 i k. 70- 71 ) wynika kategorycznie iż widział jak oskarżony A. K. (1) wycofał swoim samochodem z miejsca parkingowego a następnie podjechał tym samochodem do wyjazdu z parkingu by włączyć się do ruchu na ul. (...) w L. i nie udało mu się to tylko dlatego że wyjazd z parkingu zablokował samochód Żandarmerii Wojskowej . Natomiast z zeznań świadków A. D. ( k. 2 i k.69-70 ) i D. C. ( k. 4 i k. 70 ) funkcjonariuszy Żandarmerii Wojskowej wynika iż w dniu 24 czerwca 2017 r. po informacji od jednego z przechodniów o nietrzeźwym kierowcy chcącym wyjechać z parkingu przy ul. (...) udali się w to miejsce i zobaczyli samochód marki V. (...) kierowany przez oskarżonego A. K. (1) który podjechał do wyjazdu z parkingu chcący włączyć się do ruchu , a oni uniemożliwili mu to blokując swoim samochodem wyjazd z tego parkingu .

Wyżej wskazane fakty dyskwalifikują prawdziwość zeznań świadków S. F. i D. K. w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , w szczególności protokołowi badania urządzeniem kontrolno - pomiarowym ( k. 6 ), albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Oskarżony A. K. (1) w ramach zarzucanego mu czynu został uznany za winnego tego że w dniu 24 czerwca 2017 roku w L. , ul. (...) , woj. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki V. (...) nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości i posiadając I badanie 1,33 mg/l , II badanie 1,40 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu to jest popełnienia czynu z art. 178a § 1 k.k. .

Przepis art. 178 a § 1 k.k. stanowi , iż karze podlega , kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego , prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym , wodnym lub powietrznym. Występek ten ma charakter umyślny, przy czym samo uruchomienie i prowadzenie pojazdu wymaga zamiaru bezpośredniego, natomiast fakt znajdowania się przez prowadzącego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego może być również objęty zamiarem ewentualnym. W każdym razie niezbędna jest świadomość sprawcy, że może znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego i godzenie się z tą możliwością. Z treści art. 178 a § 1 k.k. wynika , więc że dla stwierdzenia przesłanek popełnienia przestępstwa wskazanych w tym przepisie konieczne jest spełnienie następujących znamion : po pierwsze sprawca winien prowadzić pojazd mechaniczny , po drugie - prowadzący pojazd musi znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem innego środka odurzającego , wreszcie po trzecie – pojazd mechaniczny winien być prowadzony w ruchu lądowym , wodnym lub powietrznym.

Natomiast przepis art. 178a § 4 k.k. stanowi, że jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. W przepisie art. 178a § 4 k.k. ustawodawca wprowadza nowy typ kwalifikowany, poprzez wskazanie trzech alternatywnie określonych znamion kwalifikujących. Pierwsze z nich stanowi przypadek recydywy ogólnej jednorodnej - znamieniem wpływającym na zwiększenie zagrożenia karą jest uprzednie prawomocne skazanie za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k., niezależnie od tego, na jaką karę sprawca został skazany, czy była to kara bezwzględna, a jeśli tak - jaką część kary skazany odbył. Ustawodawca nie podaje tu żadnych terminów, a zatem należy przyjąć, iż sprawca czynu z art. 178a § 4 k.k. będzie ponosił taką zaostrzoną odpowiedzialność do momentu zatarcia poprzedniego skazania. Drugim znamieniem przewidzianym przez ustawodawcę jest popełnienie jednego z trzech przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub takiego przestępstwa z części wojskowej kodeksu karnego, popełnionych w stanie nietrzeźwości lub odurzenia. Jest to rodzaj recydywy ogólnej niejednorodnej. Kolejnym znamieniem jest popełnienie przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo. Z brzmienia tego przepisu należy przyjąć, iż nie wypełnia znamion przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. sprawca, wobec którego orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów w związku z popełnieniem wykroczenia. Orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów przewidziane w art. 42 k.k.. może nastąpić tylko w razie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. W pewnym zakresie może wystąpić zbieg dwóch znamion kwalifikujących (jeżeli sprawca został prawomocnie skazany za przestępstwo wskazane w art. 178a § 4 k.k. i został wobec niego zastosowany środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów) ( za Marek Mozgawa (red.), Magdalena Budyn-Kulik, Patrycja Kozłowska-Kalisz, Marek Kulik komentarz do art. 178a kodeksu karnego ) .

Należy stwierdzić iż, wszystkie wyżej wskazane w art. 178 a § 1 k.k. przesłanki zostały spełnione w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego postępowania odnośnie czynu opisanego w pkt. 1 wyroku .

Po pierwsze niewątpliwym jest iż oskarżony A. K. (1) poruszał się pojazdem mechanicznym. Kierował bowiem samochodem marki V. (...) nr rej. (...) . Fakt ten wynika wprost zeznań świadków : A. R. ( k. 28 i k. 70-71 ) , A. D. ( k. 2 i k.69-70 ) i D. C. ( k. 4 i k. 70 ).

Po drugie w ocenie Sądu nie ma wątpliwości , iż oskarżony w chwili popełnienia czynu zabronionego znajdował się w stanie nietrzeźwości . Zgodnie z treścią art. 115 § 16 k.k. stan nietrzeźwości zachodzi, gdy: zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Oskarżony A. K. (1) po zatrzymaniu przez Policję został poddany badaniu Alkometr A 2.0 . Badanie to wykazało, iż w wydychanym przez oskarżonego powietrzu znajdował się alkohol w ilości niedozwolonej do prowadzenia jakichkolwiek pojazdów tj. w wysokości 1,40 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu ( II próba badania ) ( k. 6 i k. 9 ) . W konsekwencji należy przyjąć , iż stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego przewyższało dolną granicę stanu nietrzeźwości .

Została w omawianej sytuacji również spełniona trzecia przesłanka. Oskarżony kierował pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym . Oskarżony A. K. (1) kierował bowiem pojazdem mechanicznym - samochodem marki V. (...) nr rej. (...) na parkingu znajdującym się przy ul. (...) w L. ( w strefie ruchu ul. (...) ) gdzie odbywa się normalny ruch pojazdów i następnie próbował wjechać ( włączyć się do ruchu ) na ul. (...) , co stanowi prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym. Fakt ten wynika wprost zeznań świadków : A. R. ( k. 28 i k. 70-71 ) , A. D. ( k. 2 i k. 69-70 ) i D. C. ( k. 4 i k. 70 ). Należy zauważyć , iż dla przestępstwa określonego w art. 178a § 1 k.k. nie jest znamienne prowadzenie pojazdu mechanicznego po drodze publicznej. Wystarczające jest prowadzenie go w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego w jakiejkolwiek strefie ruchu, to jest w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym ( pro. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie , II AKa 131/04 KZS 2004/9/35 ).

Należy jednak wskazać iż w dniu 24 czerwca 2017 r. oskarżony A. K. (1) kierując pojazdem mechanicznym samochodem osobowym marki V. (...) nr rej. (...) w stanie nietrzeźwości czynu tego nie dopuścił się w warunkach określonych w art. 178a § 4 k.k. . Wyrokiem z dnia 13 marca 2009 r. sygn. akt VII K 73/09 Sąd Rejonowy w Płocku skazał oskarżonego A. K. (1) za czyn z art. 178a § 1 k.k. na karę 56 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby 3 lat , grzywnę w wysokości 80 stawek dziennych po 10 zł każda , 3 lata zakazu prowadzenie wszelkich pojazdów mechanicznych , 300 zł świadczenia pieniężnego na cel społeczny oraz podanie wyroku do publicznej widomości ( k. 17 ) . Skazanie to uległo zatarciu i oskarżony A. K. (1) nie jest obecnie karany ( k. 78 , k. 104 ) .

Z tych względów zarówno okoliczności sprawy , jak i wina oskarżonego A. K. (1) co do popełnienia przez niego czynu z art. 178a § 1 k.k. opisanego w pkt. 1 wyroku nie budzą wątpliwości.

Wymierzając oskarżonemu A. K. (1) karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jaki i łagodzące.

Niewątpliwą okolicznością obciążającą jest duży stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżoną czynu przejawiający się charakterze naruszonego przez oskarżoną dobra oraz okoliczności działania oskarżonego . Oskarżony A. K. (1) narażał bowiem zarówno bezpieczeństwo ruchu drogowego ( albowiem co jest notoryjne wiadomo , w stanie nietrzeźwości postrzeganie i prawidłowe reagowanie na sytuację drogowe jest w znacznym stopniu utrudnione ) , a także innych uczestników ruch drogowego , przede wszystkim pieszych. Nadto jako okoliczność obciążającą Sąd przyjął wysoką nagminność przestępstw popełnianych przez sprawców w stanie nietrzeźwości, co winno się spotkać z właściwą i surową represją karną .

W powyższej sprawie Sąd za okoliczność łagodzącą przyjął fakt iż oskarżony A. K. (1) nie był dotychczas karany ( k. 104 ) .

Orzekając o karze Sąd wymierzył oskarżonemu A. K. (1) karę ograniczenia wolności w wymiarze 6 ( sześciu ) miesięcy, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne wskazanej przez Sąd w wymiarze 30 ( trzydziestu ) godzin miesięcznie , kara ta spełnia bowiem wymogi zarówno prewencji indywidualnej jak i generalnej, a także odpowiada stopniowi zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Orzeczona wobec oskarżonego A. K. (1) kara ograniczenia wolności spełnia wobec oskarżonego A. K. (1) również funkcję represyjną .

Orzekając wobec oskarżonego A. K. (1) zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat , Sąd postąpił zgodnie z dyspozycją art. 42 § 2 k.k. . Sąd uznał bowiem , iż okres 3 lat jest wystarczający dla spełnienia roli represyjnej wobec oskarżonego . Tylko ten środek karny spełni wobec oskarżonego funkcję prewencyjną i wychowawczą oraz zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Ponadto ten środek karny winien wyeliminować przez okres jego obowiązywania zagrożenie jakie stanowi oskarżony dla innych uczestników ruchu drogowego.

Na podstawie art. 43 § 3 k.k. Sąd zobowiązał oskarżonego A. K. (1) do zwrotu dokumentu prawa jazdy do Wydziału Komunikacji właściwego Starostwa Powiatowego.

Na podstawie art. 43a § 2 k.k. Sąd zasądził od oskarżonego A. K. (1) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 ( pięć tysięcy ) złotych. Należy wskazać iż zgodnie z treścią art. 43a § 2 k.k. w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 1, art. 179 lub art. 180 sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5 000 złotych, a w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 4 co najmniej 10 000 złotych, do wysokości określonej w § 1.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego A. K. (1) w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych biorąc pod uwagę dochody oskarżonej .

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE