UZASADNIENIE

K. Z. przedstawicielka ustawowa małoletniej Z. H. pozwem, który wpłynął dnia 5 marca 2018 roku wniosła o zasądzenie alimentów na rzecz małoletniej Z. H. w kwocie po 900 zł miesięcznie od pozwanego A. H.. Ponadto pełnomocnik strony powodowej wniósł o zasądzenie na rzecz małoletniej powódki kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwany A. H. w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwoty po 600 zł miesięcznie, jednocześnie wnosząc o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie. Ponadto pełnomocnik pozwanego wniósł o zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego kosztów procesu.

Sąd postanowieniem z dnia 13 marca 2018 roku zobowiązał pozwanego A. H. do łożenia koszty utrzymania małoletniej Z. H. kwoty po 600 zł miesięcznie tytułem zabezpieczenia na czas trwania niniejszego postępowania.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia Z. H. urodzona (...) pochodzi ze związku (...). Strony zamieszkiwały razem tworząc gospodarstwo domowe do połowy lipca 2017 roku. Następnie w wyniku nieporozumień pozwany jak i przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki zamieszkali osobno i taki stan rzeczy trwa do chwili obecnej. K. Z. zatrudniona jest na stanowisku pakowacza w (...) Sp. z o.o. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony z miesięcznym wynagrodzeniem, które w okresie od marca do maja wynosiło średnio brutto 2545,-zł i netto 1844,43 zł. Matka wskazała, iż średnie jej wynagrodzenie miesięczne wynosi ok. 2000 zł. K. Z. wraz z małoletnią Z. H. oraz dziewięcioletnią córką z poprzedniego związku zamieszkuje w domu wolnostojącym. Matka jest również właścicielka ziemi rolnej o powierzchni niecałego hektara i samochodu F. (...) z 2000 r. K. Z. otrzymuje świadczenie 500+ oraz na starszą córkę alimenty w kwocie 800 zł. Na koszty utrzymania gospodarstwa domowego składają się: opłata za energie elektryczna -190 zł miesięcznie, odpady komunalne-60 zł miesięcznie, opłata za wodę -60 zł miesięcznie, opłata za telefon stacjonarny-75 zł miesięcznie, wywóz nieczystości-160 zł., ogrzewanie domu-rocznie szacuje na kwotę ok. 3000-3500 zł. Z uwagi na alergię małoletniej i konieczność dostosowania pokarmów w jej diecie, przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki na jej wyżywienie przeznacza przeznaczać ma kwotę ok. 650 zł miesięcznie w czym mieścić się mają zakupy mięsa od sprawdzonych hodowców najczęściej królik lub indyk, mąki orkiszowej i jaglanej od polskich dostawców. Z uwagi na problemy skórne spowodowane odpieluszkowym zapaleniem skóry, koniecznym są zakupy dla małoletniej specjalnych maści jak i kremów do pielęgnacji. Istotnym są także środki do prania, najczęściej hipoalergiczne. Na te produkty matka szacuje, iż miesięcznie przeznacza ok. 200 zł. Nadto w kosztach utrzymania dziecka matka wyszczególnia wizyty lekarskie, zakupy lekarstw, witamin, szczepionek ok. co dawać ma kwotę ok. 200 zł. miesięcznie. Matka wskazała, iż dokonuje zakupów ubrań i obuwia dla dziecka co kosztuje uśredniając ok. 200 zł. Łączny koszt utrzymania dziecka matka oszacowała na kwotę ok. 1600 zł. miesięcznie. Podczas wykonywania pracy zarobkowej, opiekę nad małoletnią sprawuje jej babcia macierzysta.

(d. pozew z oszacowaniem kosztów k. 1-5 akt, odpis skrócony aktu urodzenia k.7 akt, zeznania K. Z. k. 50v-51v akt, faktury k. 27 -36 akt, zaświadczenie o zatrudnieniu zarobkach k. 26 akt).

Pozwany A. H. zatrudniony jest w PHU (...) na stanowisku mechanika z miesięcznym wynagrodzeniem, którego średnia z okresu marzec –maj wyniosła brutto 2100,-zł., netto 1530 zł. Ojciec ma możliwość pracy w formie nadgodzin w soboty i zarabia ok. 150 zł. Otrzymuje także okresowe premie za wykonywana prace w kwocie 200-300 zł. U wskazanego pracodawcy A. H. pracuje od 2010 roku i zajmuje się montażem instalacji (...). W 2017 roku A. H. wykazał dochód w kwocie 10 411,88 zł. Podczas trwania związku pozwany zarabiał od 2500, -zł. wzwyż i dawać miał na utrzymanie wspólne kwotę ok. 1500 zł. miesięcznie. Zamieszkuje on w domu swoich rodziców, w którym ponadto zamieszkuje jego brat z rodziną tworząc w ten sposób dwa odrębne gospodarstwa domowe. Pozwany partycypuje w kosztach utrzymania domu i pomaga rodzicom przeznaczając na ten cel kwotę ok.180-200 zł miesięcznie. Na wyżywienie w domu pozwany daje rodzicom ok. 400 zł miesięcznie. Na zakup paliwa do samochodu pozwany przeznacza kwotę ok. 150 zł miesięcznie. A. H. od momentu rozstania się z K. Z. przeznaczał dobrowolnie na rzecz córki kwotę 600 zł miesięcznie. Pozwany w sposób regularny kontaktuje się ze swoją córką. Ponosi wówczas koszty związane z jej pobytem u niego. Podczas pobytu małoletniej powódki u pozwanego A. H. przestrzega diety swojego małoletniego dziecka i stosuje się do zaleceń.

(d. zeznania T. H. k. 51v-52 v, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu pozwanego k. 39 akt, zeznanie PIT k. 41-42 akt, umowa o pracę i aneksy k.43-45 akt)

W oparciu o ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 133 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. O zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują w każdym razie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego o czym stanowi art. 135 § 1 k.r. i op. Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od różnych okoliczności natury społecznej i gospodarczej w których osoba uprawniona znajduje się. Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można też odrywać od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Nadto jak stanowi paragraf 2 art. 135 k.r. i op. wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. W ocenie Sądu niewątpliwym jest, iż na pozwanym ciąży obowiązek alimentacyjny względem jego córki. Sąd uznał za wiarygodne dokumenty przedstawione przez strony w zakresie ich dochodów. Sąd nie przyznał wiarygodności paragonom fiskalnym przedstawionym przez matkę dziecka, gdyż nie identyfikują one nabywcy jak również nie pozwalają na stwierdzenie na czyje potrzeby dokonane zostały zakupione towary. Zeznania stron były w głównej mierze spójne. Sąd odmówił jednakże waloru wiarygodności zeznaniom K. Z. w zakresie części przedstawianych kosztów utrzymania małoletniej powódki. Ich łączna wysokość przedstawiona przez matkę odpowiada praktycznie całości dochodu przez nią osiąganego, co stawia w wątpliwość możliwość pokrycia kosztów własnego utrzymania, czy uczestniczenia w kosztach utrzymania drugiej starszej córki. W ocenie Sądu usprawiedliwione są niższe koszty wyżywienia dziecka, zakupów dla niej środków czystości, środków higienicznych. Środki te mając na uwadze wskazane kwoty przeznaczane przy zakupie w danym miesiącu winny wystarczyć na okres dłuższy, stąd ich usprawiedliwiona wysokość miesięczna może być niższa. Kremy i maści starczają na dłuży okres niż jeden miesiąc, zwłaszcza gdy dziecko używa kilku rodzajów kremów, czy innych środków. Nadto małoletnia Z. H. jest dzieckiem zdrowym, wymagającym jedynie okresowych kontroli lekarskich oraz doraźnych wizyt lekarskich w razie choroby. Z uwagi na wyjście dziecka z okresu pieluszkowe, prawdopodobnym jest, iż zakup niezbędnych środków higienicznych będzie maleć. W ocenie Sądu nie zasadnym jest również przyjęcie udziału dziecka w kosztach utrzymania domu, w którym mieszka wraz z matką w wysokości równej i odpowiadającej osobom dorosłym. W kosztach tych ujęte zostały między innymi opłaty za prąd, wodę czy telefon, z których dziecko nie korzysta w wymiarze odpowiadającym osobom dorosłym. Z uwagi na wiek dziecka wątpliwym jest korzystanie przez nią z telefonu jak w przypadku osoby dorosłej. Nadto w ocenie Sądu uśredniona wysokość kosztów zakupu ubrań i obuwia dla dziecka winna być niższa od wykazywanej, gdyż zakupów takich dokonuje się cyklicznie, a ubrania mogą służyć dłuższy okres. Mając na uwadze powyższe można przyjąć, iż usprawiedliwione koszy utrzymania małoletniej Z. H. mając na uwadze jej wiek wynoszą ok. 1000 zł. miesięcznie. Odnosząc się do możliwości zarobkowych pozwanego zostały one przedstawione w sposób wiarygodny w jego zeznaniach potwierdzonych dokumentami dotyczącymi zaświadczenia o wynagrodzeniu. Ponadto pozwany przyznał, iż ma możliwość uzyskania wyższych dochodów poprzez dodatkowe godziny pracy w soboty czy też otrzymywane okresowe premie w kwocie 200-300 zł. Rozważając kwestię w jakim udziale A. H. powinien partycypować w kosztach utrzymania swojej córki, Sąd wziął pod uwagę, że opieka osobista nad nią sprawowana jest głównie przez matkę. Stąd udział finansowy A. H. w kosztach utrzymania dziecka przy przyjętej wysokości kosztów utrzymania winien być wyższy od udziału matki i wynosić ok. 70% tych kosztów, co daję kwotę 700 zł miesięcznie. Zdaniem Sądu kwota ta odpowiada możliwościom zarobkowym pozwanego. Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 133 i 135 § 1 i § 2 k.r. i op. orzekł jak w sentencji. O kosztach postępowania miedzy stronami Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. mając na uwadze wynik postępowania. Nadto o obowiązku zwrotu opłaty sądowej przez pozwanego Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust.1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w związku z art. 98 § 1 k.p.c. mając na uwadze wynik postępowania.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE