M. Ł. skazany został prawomocnymi wyrokami:
I. Sądu Rejonowego w Nowej Soli z dnia 21 listopada 2014 roku w sprawie II K 940/12, za popełniony w dniach 11, 12 i 13 lutego 2012 roku ciąg przestępstw z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk - na karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 13.02.2012r. do dnia 14.05.2012r. i od dnia 28.06.2012r. do dnia 05.02.2013r., a nadto którą odbywa od dnia 08.07.2015r. i która podlega wykonaniu w pozostałej części,
II. Sądu Okręgowego w Zielonej Górze z dnia 10 września 2015 roku w sprawie II K 43/14, za popełnione w dniu 21 lutego 2013 roku przestępstwo z art. 278 § 1 kk – na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i za popełniony w dniach 15 marca 2013 roku i 10 kwietnia 2013 roku ciąg przestępstw z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk - na karę 2 (dwóch) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, z jednoczesnym orzeczeniem w odniesieniu do tych kar – kary łącznej w wymiarze 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 08.05.2013 r. do dnia 29.07.2013 r. i która podlega wykonaniu w pozostałej części,
przy czym kary opisane wyżej w punktach I i II zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Zielonej Górze z dnia 30 października 2015 r., w sprawie o sygn. akt II K 187/15, którym wymierzono skazanemu karę łączną 5 (pięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.
III. wyrokiem Sądu Rejonowego w Głogowie z dnia 18 lutego 2016 r. w sprawie II K 1749/13, za popełnienie:
a. przestępstwa określonego w art. 280§1 kk w zw. z art. 11§3 kk, popełnionego w dniu 20 lutego 2013 r., na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;
b. przestępstwa określonego w art. 280§1 kk, popełnionego w dniu 24 lutego 2013 r., na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;
c. przestępstwa określonego art. 280§1 kk w zw. z art. 11§3 kk, popełnionego w dniu 12 kwietnia 2013 r., na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;
oraz na karę łączną 4 lat pozbawienia wolności;
Sąd Okręgowy w Zielonej Górze wyrokiem łącznym z dnia 13 października 2016r. w sprawie o sygn. akt II.K.168/16 połączył skazanemu M. Ł. opisane wyżej kary łączne pozbawienia wolności orzeczone wyrokami SO w Zielonej Górze w sprawie II K 187/15 i SR w Głogowie w sprawie II K 1749/13 i w ich miejsce wymierzył skazanemu karę łączną 9 (dziewięciu) lat pozbawienia wolności. Na podstawie art. 576§ 1 k.p.k. Sąd ustalił, że w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym poszczególne wyroki podlegające łączeniu podlegają odrębnemu wykonaniu, a na podstawie art.577k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczył skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 13.02.2012r. do dnia 14.05.2012r., od dnia 28.06.2012r. do dnia 5.02.2013r., od dnia 8.05.2013r. do dnia 29.07.2013r., od dnia 2.09.2013r. do dnia 3.09.2013r. oraz od dnia 8.07.2015r. i nadal. Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie o wydanie wyroku łącznego.
Apelacje od powyższego wyroku złożył obrońca skazanego i zarzucił Sądowi I instancji: „…obrazę przepisów postępowania tj. art.17 § 1 pkt.7 kpk poprzez wydanie wyroku łącznego obejmującego te same wyroki jednostkowe, które stanowiły podstawę do wydania wyroku łącznego w prawomocnie zakończonym postępowaniu przed Sądem Okręgowym w Zielonej Górze w sprawie o sygn. akt II.K.79/16, a więc w sytuacji istnienia ujemnej przesłanki procesowej w postaci stanu rzeczy osądzonej…”
Podnosząc powyższy zarzut obrońca oskarżonego wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania.
Na rozprawie apelacyjnej występujący przed Sądem Apelacyjnym prokurator, poparł apelację obrońcy i wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania.
Sąd Apelacyjny zważył co następuje:
Apelacja jest oczywiście zasadna. Postępowanie o wydanie wyroku łącznego w niniejszej sprawie wszczęte zostało z urzędu, na skutek pisma Dyrektora Aresztu Śledczego we W. z dnia 1 czerwca 2016r. kierowanego do Sądu Rejonowego w Głogowie, gdzie wpłynęło w dniu 21 czerwca 2016r. Postanowieniem z dnia 19 sierpnia 2016r. Sąd Rejonowy w Głogowie w sprawie o sygn. akt II.K.614/16 uznał się niewłaściwym i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w Zielonej Górze jako sądowi właściwemu. Sprawa wpłynęła do Sądu Okręgowego w Zielonej Górze w dniu 14 września 2016r. i zarządzeniem z dnia 16 września 2016r. wyznaczono termin rozprawy na dzień 13 października 2016r. Na rozprawie 13 października 2016r. zapadł na wstępie opisany wyrok łączny.
Skazany M. Ł. 8 marca 2016r. skierował do Sądu Rejonowego w Głogowie wniosek o wydanie wyroku łącznego. Wniosek wpłynął do tego Sądu 16 marca 2016r. i na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Głogowie z dnia 8 kwietnia 2016r. w sprawie II.K.210/16 przekazany został według właściwości do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Zielonej Górze, gdzie wpłynął w dniu 29 kwietnia 2016r. i został zarejestrowany pod sygn. akt II.K.79/16.
Sąd Okręgowy w Zielonej Górze po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 13 lipca 2016r., w sprawie II.K.79/16 w dniu 18 lipca 2016r. wydał wyrok łączny i połączył skazanemu M. Ł. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami:
1. Sądu Okręgowego w Zielonej Górze z dnia 10 września 2015 roku w sprawie II K 43/14,
2. Sądu Rejonowego w Nowej Soli z dnia 21 listopada 2014 roku w sprawie II K 940/12,
3. Sądu Rejonowego w Głogowie z dnia 18 lutego 2016 r. w sprawie II K 1749/13,
i wymierzył mu karę łączną 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wyrok w sprawie II.K.79/16 uprawomocnił się z dniem 26 lipca 2016r. tj. jeszcze zanim sprawa II.K.168/16 wpłynęła do Sądu Okręgowego w Zielonej Górze.
Nie budzi wątpliwości, że wyrok z dnia 18 lipca 2016r. w sprawie II.K.79/16 połączył te same wyroki, które połączył zaskarżony wyrok w niniejszej sprawie tj. wyrok z dnia 13 października 2016r. a tym samym zarzut apelacji obrazy przepisów postępowania tj. art.17 § 1 pkt.7 kpk poprzez wydanie wyroku łącznego obejmującego te same wyroki jednostkowe, które stanowiły podstawę do wydania wyroku łącznego w prawomocnie zakończonym postępowaniu przed Sądem Okręgowym w Zielonej Górze w sprawie o sygn. akt II.K.79/16, a więc w sytuacji istnienia ujemnej przesłanki procesowej w postaci stanu rzeczy osądzonej okazał się zarzutem oczywiście uzasadnionym. Skutkować to musiało uchyleniem zaskarżonego wyroku i umorzeniem postępowania o wydanie wyroku łącznego.
O kosztach postępowania w sprawie Sąd orzekł na podstawie art.632 pkt.2 kpk
Przemysław Grajzer Przemysław Strach Urszula Duczmal