UZASADNIENIE

W dniu 28.03.2017 r. wszczęto z urzędu sprawę z udziałem B. K. o ograniczenie władzy rodzicielskiej nad małoletnią W. K..

Wnioskiem z dnia 27.03.2017 r. pełnomocnik N. K. domagał się zmiany wyroku rozwodowego jaki zapadł między wnioskodawczynią a B. K. w zakresie miejsca pobytu dziecka oraz władzy rodzicielskiej poprzez ustalenie, że miejscem pobytu małoletniej W. K. będzie każdorazowe miejsce pobytu matki N. K. oraz powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej wobec małoletniej matce i ograniczenie tej władzy ojcu do prawa współdecydowania o istotnych sprawach dziecka.

Postanowieniem z dnia 27.06.2017 r. powyższe sprawy zostały połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

W dniu 19.07.2017 r. pełnomocnik B. K. złożył odpowiedź na wniosek, w której domagał się oddalenia wniosku oraz zasądzenia od wnioskodawczyni na rzecz uczestnika kosztów postępowania.

Na rozprawie w dniu 08.08.2018 r. pełnomocnicy uczestników popierali swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. wydanym w dniu 28.05.2014 r. w sprawie IC 1234/13 rozwiązano przez rozwód związek małżeński N. K. i B. K.. W orzeczeniu tym wykonywanie władzy rodzicielskiej wobec małoletniej W. K. powierzono ojcu B. K., matce władzę tę ograniczono do prawa współdecydowania o istotnych sprawach dziecka. Ponadto ustalono miejsce pobytu dziecka w każdorazowym miejscu zamieszkania ojca, ustalono kontakty N. K. z małoletnią W. K. w każdy wtorek miesiąca od godziny 12.00 do godziny 16.00, w każdą I i III sobotę i niedzielę miesiąca od godziny 12.00 do godziny 18.00, poza miejscem zamieszkania dziecka.

/ niesporne/

Wnioskodawczyni N. K. ma 31 lat. Uczestnik B. K. ma 32 lata. Małoletnia W. K. ma 12 lat, uczęszcza do SP.

Uczestnik pieczę nad córką przejął około 3 lata przed rozwodem. Po rozstaniu z wnioskodawczynią B. K. razem z córką zamieszkał u swojej matki i jej męża.

W czasie, gdy uczestnik mieszkał u matki, ta pomagała mu w opiece nad dzieckiem. Odbierała wnuczkę ze szkoły. Zdarzało się, że chodziła na „wywiadówki”, gdy on pracował. Czasem chodziła z małoletnią do lekarza. Gotowała posiłki dla dziecka.

Od czerwca 2017 r. B. K. mieszka sam z córką w B. na ul (...) w mieszkaniu matki. Uczestnik przeprowadził w nim remont, w wyniku którego obecnie znajdują się w nim 2 pokoje i małoletnia zajmuje jeden z nich. Z uwagi na to, że B. K. wychowuje córkę sam i pracuje, w czasie jego nieobecności w domu małoletnia zazwyczaj przebywa u dziadków.

B. K. od 4 lat uczęszcza z córką na badania psychologiczno- pedagogiczne. Realizuje wynikające z nich zalecenia m in. zapisał córkę na zajęcia z (...)

/ dowód: zeznania B. K. nagranie z dnia 08.08.2018 r. 00:40:36- 00:56:29; zeznania świadka B. K. nagranie z dnia 13.11. (...). 00: 52:03- 01:14:20 /

Początkowo kontakty wnioskodawczyni z córką odbywały się regularnie. W 2015 r. N. K. zaprzestała ich realizacji na okres około pół roku. Po tym czasie ponownie nawiązała kontakt z dzieckiem. Na początku spotkania te przebiegały pozytywnie. Z biegiem czasu, podczas spotkań w sobotę, małoletnia zaczęła informować matkę o tym, że się nudziła i nie ma ochoty na spotkanie z nią w niedzielę. W czasie pobytu u matki małoletnia o nic wnioskodawczyni nie pyta. Nie wypowiada się spontanicznie. Nie mówi pełnymi zdaniami.

Od kilku lat spotkania matki z córą ustalone na wtorek w ogóle nie odbywają się. Od drugiego weekendu października 2017 r. do pierwszego weekendu grudnia wnioskodawczyni miała(...)i nie widywała się z dzieckiem. Natomiast od czerwca br. weekendowe kontakty wnioskodawczyni z dzieckiem nie dochodzą do skutku, ponieważ małoletnia nie chce widywać się z matką.

Po rozstaniu z wnioskodawczynią uczestnik zabiegał o to, by ta utrzymywała kontakty z córką. B. K. był świadomy tego, że małoletnia tęskni za matką. Obecnie uczestnik nie zachęca dziecka do spotkań z wnioskodawczynią.

N. K. nie kontaktuje się z uczestnikiem w sprawach dziecka. Przed złożeniem wniosku w niniejszej sprawie N. K. również nie pytała córki, czy ta chce z nią zamieszkać.

/ dowód: zeznania N. K. nagranie z dnia 08.08.2018 r. 00:07:28 - 00:39:44; zeznania B. K. nagranie z dnia 08.08.2018 r. 00: 40:36-00:56:29 /

Dyrekcja szkoły, której pismo zainicjowało wszczęcie przez sąd z urzędu postępowania o ograniczenie władzy rodzicielskiej B. K., nie zawiadamiała organów ścigania o możliwości popełnienia przestępstwa przez uczestnika - stosowanie przemocy fizycznej wobec małoletniej W. K.. W obecności kuratora sądowego, przeprowadzającego wywiad w miejscu zamieszkania B. K., małoletnia oświadczyła, że tata jej nie bije.

/ dowód: sprawozdanie z wywiadu środowiskowego k. 55-63 /

W. K. pozostaje w bliskich relacjach z obojgiem rodziców. W naturalny sposób jako swojego pierwszoplanowego opiekuna postrzega ojca, pod którego opieką pozostaje, ujawnia przy tym potrzebę kontaktu z matką, jej aktywnego udziału w jej życiu.

Oboje rodzice małoletniej posiadają predyspozycje do sprawowania bezpośredniej opieki nad dzieckiem, są gotowi zabezpieczyć jego potrzeby bytowe, zadbać o jego rozwój. Z uwagi na większą aktywność rodzicielską uczestnika postępowania, a także jego szerszy wgląd w potrzeby córki należy ocenić, że kompetencje rodzicielskie B. K. są lepsze niż N. K..

Środowisko wychowawcze, w którym opiekunem pierwszoplanowym jest ojciec, jest postrzegane przez małoletnią jako jej centrum życiowe, w którym czuje się bezpiecznie. Biegli nie dostrzegli obiektywnych przesłanek, które uzasadniałyby zmianę miejsca zamieszkania małoletniej. Ponadto brak jest podstaw dla stwierdzenia, że uczestnik podejmuje świadome działania, które miałyby na celu osłabienie więzi córki z matką i budowanie jej negatywnego wizerunku. Natomiast za niewłaściwe biegli uznali to, że uczestnik akceptuje niezrealizowanie przez córkę kontaktów z matką i nie podejmuje żadnych działań w kierunku zmiany nastawienia dziecka do tych spotkań.

/ dowód pisemna opinia biegłych (...) w P. k. 191-195 /

Sąd zważył co następuje:

Wniosek nie jest zasadny.

Zgodnie z art. 106 kro sąd opiekuńczy, jeżeli wymaga tego dobro dziecka, w razie zmiany okoliczności może zmienić zawarte w wyroku rozwodowym orzeczenie o władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonywania. Zatem dopuszczalność zmiany orzeczenia uzależniona jest od łącznego spełnienia dwóch przesłanek: dobra dziecka i zmiany okoliczności. Natomiast nakaz uwzględnienia dobra dziecka stanowi podstawową regułę interpretacyjną obowiązującą przy wykładni przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego regulujących stosunki między rodzicami a dziećmi. Co więcej w orzecznictwie SN wielokrotnie podkreślono, że Sąd rozstrzygając o władzy rodzicielskiej powinien kierować się przede wszystkim dobrem dziecka oraz interesem społecznym, a nie interesem jednego czy obojga rodziców (por. np. wyrok SN z dnia 25.08.1981 r., III CRN 155/81, LEX nr 8348).

W przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione ww. przesłanki. Od czasu wydania prawomocnego orzeczenia w sprawie IC1234/13, w którym wykonywanie władzy rodzicielskiej wobec małoletniej W. K. powierzono ojcu, ustalono miejsce pobytu dziecka oraz formę kontaktów wnioskodawczyni z córką, nie nastąpiła żadna zmiana okoliczności, która skutkować winna zmianą miejsca pobytu małoletniej i powierzeniem wykonywania władzy rodzicielskiej wobec dziecka wnioskodawczyni.

W toku postępowania N. K. argumentując zasadność swojego wniosku podnosiła istnienie nieprawidłowości w wykonywaniu przez uczestnika obowiązków rodzicielskich. Natomiast materiał dowodowy zgromadzony w przedmiotowej sprawie nie daje podstaw do kwestionowania kompetencji wychowawczych uczestnika. B. K. ujawnia wysoki stopień zaangażowania w sprawy córki i stara się podejmować działania mające na celu zaspokojenie jej potrzeb zarówno socjalnych jak i psychicznych. Ponadto dziecko w naturalny sposób jako swojego pierwszoplanowego opiekuna postrzega ojca, pod którego opieką od kilku lat pozostaje. W tej sytuacji wychowawczej małoletnia czuje się bezpiecznie (okoliczności te zostały potwierdzone w opinii biegłych).

Pewne zastrzeżenia budzić może postawa uczestnika wobec kontaktów córki z wnioskodawczynią. Jednak bierność B. K. w tym zakresie nie może być oceniona jako istotnie zagrażająca dobru dziecka, co skutkować winno ingerencją w sposób wykonywania władzy rodzicielskiej uczestnika. Zdaniem Sądu dla dobra dziecka uczestnik winien podjąć działania w celu zachęcenia małoletniej do realizacji kontaktów z matką. Jednocześnie podnieść trzeba, że to na skutek zaniedbań wnioskodawczyni w sposobie realizowania kontaktów z córką doszło do rozluźnienia więzi emocjonalnej między nimi. Co więcej spotkania N. K. z córką są dla dziecka nieatrakcyjne skoro małoletnia po wizycie oświadcza matce, by następnego dnia po nią już nie przyjeżdżała. Zdaniem Sądu na jakość kontaktów z dzieckiem wpływ ma przed wszystkim wnioskodawczyni. Dlatego N. K. winna dołożyć starań, by kontakty z nią były dla małoletniej satysfakcjonujące.

Zauważyć również trzeba, że nasilenie negatywnej postawy dziecka wobec kontaktu z matką nastąpiło po uzyskaniu przez nie informacji o tym, że N. K. wystąpiła z wnioskiem o zmianę miejsca pobytu małoletniej. Wnioskodawczyni w tej kwestii nie konsultowała się z 12- letnią córką. Co więcej wnioskodawczyni nie podjęła działań mających zwiększyć jej udział w życiu córki oraz nie wykorzystała wszystkich możliwości wynikających z roli jaką pełni wobec małoletniej. W ocenie Sądu N. K. pozostaje mało krytyczna wobec swojego funkcjonowania rodzicielskiego, nie dostrzega związku pomiędzy swoim zachowaniem a jego wpływem na emocje i postawy dziecka.

Biorąc pod uwagę powyższe i kierując się dobrem dziecka Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE