WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący –	SSO Andrzej Turliński
Protokolant –	sekretarz sądowy Iwona Hutnik

po rozpoznaniu 21 września 2018 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania P. K.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o udzielenie koncesji

na skutek odwołania P. K. od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 14 września 2016 r. Nr (...)

I.  oddala odwołanie,

II.  zasądza od P. K. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 1440 zł (jeden tysiąc czterysta czterdzieści złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

SSO Andrzej Turliński

Sygn. akt XVII AmE 152/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 września 2016 r. Nr (...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes URE, pozwany) na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016r. poz. 1165) zwanej dalej „ustawą nowelizującą” w związku z art. 32 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012 r. poz. 1059 z późn. zm.) oraz art. 30 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne w związku z art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U.2016, poz. 23 z późn. zm.) umorzył postępowanie administracyjne w sprawie udzielenia koncesji na obrót paliwami ciekłymi P. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwa Przedsiębiorstwo Handlowo – Usługowe (...).

W uzasadnieniu podał, że pismem z dnia 22 lipca 2016 r. przedsiębiorca zwrócił się do niego o udzielenie koncesji na obrót paliwami ciekłymi w związku z czym w dniu 4 sierpnia 2016 r. na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 4 Prawa energetycznego zostało wszczęte postępowanie administracyjne w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw, wszczęte postępowanie w sprawie udzielenia lub zmiany koncesji dotyczących paliw ciekłych, które nie zostały zakończone przed dniem wejścia w życie tejże ustawy (tj. 2 września 2016 r.) należy umorzyć, z wyjątkiem postępowań wszczętych na podstawie art. 6 ustawy z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy od podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r. poz. 1052) oraz postepowań wszczętych na podstawie art. 39 ustawy – Prawo energetyczne.

Mając powyższe na względzie, a także zważywszy, że do dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej niniejsze postępowanie nie zostało zakończone oraz nie jest objęte wyłączeniem wskazanym w wyżej wymienionym przepisie, Prezes URE umorzył postępowanie administracyjne w przedmiotowej sprawie.

Od ww. decyzji powód wniósł odwołanie zaskarżając ją w całości. Zarzucił jej naruszenie terminu wydania. Wniósł o jej uchylenie i zmianę w całości.

W uzasadnieniu odwołania powód podał, że pismem z dnia 22 lipca 2016 r. zwrócił się do Prezesa URE o udzielenie koncesji na obrót paliwami ciekłymi poprzez złożenie wniosku i szeregu wymaganych dokumentów.

4 sierpnia 2016 r. zostało wszczęte postępowanie administracyjne w przedmiotowej sprawie.

16 sierpnia 2016 r. powód otrzymał z Urzędu Regulacji Energetyki zawiadomienie o wszczęciu postępowania datowane na 11 sierpnia 2016 r. wraz z wezwaniem do nadesłania, w terminie 14 dni od otrzymania wezwania, dokumentów i wyjaśnień. Powód wezwanie to wykonał pismem z 22 sierpnia 2016 r.

Powód podniósł w odwołaniu, że w przedmiotowej sprawie dopełnił wszelkich wymaganych formalności w terminie i do dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej tj. do 2 września 2016 r. postępowanie mogło być zakończone co skutkowałoby wydaniem decyzji o udzieleniu koncesji, a nie decyzji o jego umorzeniu.

Pismo Urzędu Regulacji Energetyki z 11 sierpnia 2016 r. nr (...) nie zawierało jakiejkolwiek informacji o możliwości umorzenia postępowania w związku z ustawą z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne przywołaną w decyzji umarzającej postępowanie administracyjne w sprawie udzielenia koncesji na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes URE wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił następujący stan faktyczny.

4 sierpnia 2016 r. do Prezesa URE wpłynął wniosek P. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowo – Usługowe (...) z siedzibą w B. 422 o udzielenie koncesji na obrót paliwami ciekłymi na okres 20 lat tj. od dnia 29 listopada 2016 r. (pismo z 22 lipca 2016 r. - k 1 akt administracyjnych).

Pismem z dnia 11 sierpnia 2016 r. (...) pozwany zawiadomił powoda o wszczęciu postępowania administracyjnego w przedmiocie udzielenia koncesji na obrót paliwami ciekłymi oraz wezwał powoda do uzupełnienia wniosku w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania. W przedmiotowym wezwaniu zostało powodowi zasygnalizowane, że termin ważności świadectwa dopuszczenia pojazdu (...) ( (...)) upływa w przeciągu kilkunastu dni (k 82 – 83V akt administracyjnych).

Pismem z dnia 22 sierpnia 2016 r. powód udzielił Prezesowi URE odpowiedzi na wezwanie (k 85 akt administracyjnych).

Decyzją z dnia 14 września 2016 r. Prezes URE umorzył postepowanie administracyjne w sprawie udzielenia koncesji na obrót paliwami ciekłymi P. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowo – Usługowe (...) (k 100 akt administracyjnych).

Sąd zważył co następuje.

Odwołanie nie jest zasadne, a zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

W stanie faktycznym sprawy istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia ma bezsporny dla stron fakt, że do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r. poz. 1165) tj. do 2 września 2016 r. Prezes URE nie wydał decyzji w sprawie udzielenia powodowi koncesji na obrót paliwami ciekłymi. W takiej sytuacji zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 1 cytowanej ustawy Prezes Urzędu miał obowiązek umorzyć postepowanie w sprawie wydania tej decyzji. W świetle tego przepisu przyczyny niewydania merytorycznej decyzji do dnia 2 września 2016 r. nie maja żadnego wpływu na obowiązek umorzenia wszczętego postępowania. Jedyną przesłanką warunkującą obligatoryjnie wydanie decyzji o jego umorzeniu jest bowiem upływ czasu, a konkretnie upłynięcie dnia 2 września 2016 r.

W tym stanie rzeczy bezzasadny okazał się zarzut odwołania o naruszeniu przez pozwanego Prezesa URE terminu do wydania decyzji, przez co rozumieć należy niewydanie jej do dnia 2 września 2016 r. Z tego samego powodu bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy okazały się również wyjaśnienia pozwanego z odpowiedzi na odwołanie wskazujące na brak możliwości wydania decyzji w sprawie udzielenia koncesji do dnia 2 września 2016 r.

W świetle przedstawionych ustaleń i poczynionych na ich gruncie rozważań odwołanie podlegało oddaleniu na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c., gdyż nie było podstaw do jego uwzględnienia.

O kosztach procesu Sąd orzekł stosownie do jego wyniku na podstawie art. 98 § 1 i 3 i art. 99 k.p.c. oraz § 14 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804).