UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 26 października 2017 r. powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanej A. G. kwoty:

1)  10.930,24 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP;

2)  126,35 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty

oraz zwrotu kosztów postępowania w kwocie 139,00 zł. Powód wskazał, iż roszczenie objęte pozwem stanowi część zaległości pozwanej w spłacie zadłużenia wynikającego z umowy kredytu (pozew, k. 1-5).

Postanowieniem z dnia 30 listopada 2017 r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie, wobec stwierdzonego braku podstaw do wydania nakazu zapłaty, przekazał sprawę do rozpoznania tut. Sądowi Rejonowemu (postanowienie k. 6).

Pismem z dnia 16 stycznia 2018r. (data prezentaty biura Podawczego) powód ostatecznie zmodyfikował swoje stanowisko wnosząc nadto o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz z kosztami notarialnego uwierzytelnienia dokumentów przedłożonych do sprawy w kwocie 4,92 zł ( pismo powoda, k.14-30).

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości ( k. 60).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 2 lipca 2017 r. pozwana A. G. występująca jako kredytobiorca, zawarła z powodem (...) Bank S.A. siedzibą w W. umowę kredytu nr (...). Na podstawie w/w umowy (...) Bank S.A. z siedzibą w W. udzielił pozwanej kredytu w kwocie 27.368,42 zł, w tym na sfinansowanie: zakupu pojazdu marki O. (...), rok produkcji 2008 (26.000,00 zł), prowizji bankowej (1.368,42 zł). Spłata kredytu dokonywać miała się w 60 miesięcznych ratach, z której pierwsza wynosiła 619,98 zł i następne po 594,92 zł, w terminach wynikających z harmonogramu. Kredyt oprocentowany był wg zmiennej stopy procentowej, która w dniu podpisania umowy wynosiła 10,99% w stosunku rocznym.

Strony ustaliły, że za okres opóźnienia w spłacie raty lub jej części strony Bank naliczy odsetki od zadłużenia przeterminowanego (odsetki karne). Bank zastrzegł sobie prawo wypowiedzenia umowy z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia w razie zwłoki pożyczkobiorcy w zapłacie dwóch pełnych rat, po uprzednim pisemnym wezwaniu kredytobiorcy do spłaty wymagalnych należności w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania (umowa kredytu nr (...) wraz z harmonogramem spłaty, k. 14-15v.).

Na wniosek pozwanej, aneksem z dnia 30 października 2013 r. strony wydłużyły czas spłaty kredytu o 3 miesiące, tj. do 5 stycznia 2018 r. (aneks z dn. 30.10.2013 r. wraz z harmonogramem spłat, k. 16-18v.).

Na ponowny wniosek pozwanej restrukturyzację zadłużenia, mocą aneksu z dnia 7 stycznia 2015 r. strony wydłużyły czas spłaty kredytu o kolejne 15 miesięcy, tj. do dnia 5 kwietnia 2019 r. (aneks z dn. 7.01.2015 r., k. 19-20).

W związku z zaległościami w spłacie kredytu, w dniu 14 czerwca 2017 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 1.317,83 zł w terminie 14 dni roboczych od daty doręczenia pisma (wezwanie do zapłaty z dowodem nadania, k. 21-24).

Pozwana nie dokonywała ustalonych ratalnych spłat zadłużenia, w konsekwencji pismem z dnia 18 lipca 2017 r. powód wypowiedział pozwanej umowę kredytu z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia liczonego od dnia doręczenia pisma. Wypowiedzenie zostało doręczone pozwanej w dniu 19 lipca 2017 r. (wypowiedzenie umowy wraz z kartą nadania k. 25-26v.).

W dniu 15 września 2017 r. powód skierował do pozwanej ostateczne wezwanie do zapłaty łącznej kwoty 12.947,74 zł w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem dochodzenia należności w postępowaniu sądowym (ostateczne wezwanie do zapłaty k. 25-25v..).

W dniu 20 października 2017 r. (...) Bank S.A. z siedzibą w W. sporządził wyciąg z ksiąg banku nr (...) i stwierdził, że w księgach banku figuruje wymagalne zadłużenie przysługujące mu wobec dłużnika A. G. z tytułu umowy nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r., zmienionej aneksami z dnia 30 października 2013 r. i 7 stycznia 2015 r., które to zadłużenie na dzień wystawienia wyciągu wynosi łącznie 10.930,24 zł, w tym kwota pieniężna z tytułu niespłaconego kapitału w wysokości 126,35 zł, od dnia 21 października 2017 r. do dnia zapłaty w wysokości czterokrotności stopy kredyty lombardowego NBP, które na dzień sporządzenia wyciągu stanowią 10% (wyciąg z ksiąg banku, k. 13).

Pozwana nie uregulowała kwoty dochodzonej pozwem (bezsporne).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez powoda wskazanych wyżej dokumentów, albowiem żadna ze stron nie zakwestionowała ich prawdziwości, a Sąd, analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy, nie dopatrzył się okoliczności mogących skutkować powstaniem wątpliwości co do ich prawdziwości. Wobec potwierdzenia przez pozwaną faktu zawarcia z powodem umowy kredytu oraz ostatecznie niekwestionowania wysokości dochodzonego z tego tytułu roszczenia, okoliczności te pozostawały bezsporne.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w niniejszej sprawie jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2012 r., poz. 1376 j.t. z późn. zm.), przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W niniejszym postępowaniu bezspornym było, iż pozwana zawarła z powodem umowę kredytu i umowa ta była dwukrotnie aneksowana na wniosek A. G. w zakresie zmiany harmonogramu spłat kredytu. Wynikało to z przedstawionej przez powoda umowy o kredyt i dalszych aneksów, opatrzonych podpisami pozwanej, których treści pozwana nie negowała w toku postępowania. Pozwana przyznała wprost, iż zawarła z powodem przedmiotową umowę a na terminie rozprawy w dniu 14 lutego 2018 r. wskazała, iż nie kwestionuje wysokości dochodzonego roszczenia. Pozwana nie podniosła ostatecznie żadnych merytorycznych zarzutów w zakresie kwoty żądanej pozwem, wniosła o oddalenie powództwa ponieważ zawarła umowę kredytu jako przedsiębiorca, zaś jej zdaniem wypowiedzenie umowy nie zostało jej doręczone.

Podkreślić jednak należy, że w umowach zmieniających termin spłaty kredytu – mimo nie prowadzenia działalności gospodarczej – pozwana wskazywała jako adres korespondencyjny adres, w którym prowadziła uprzednio działalność gospodarczą, nie zaś adres zamieszkania. Przyczyn tych oświadczeń w aneksach pozwana nie potrafiła wyjaśnić.

W świetle powyższego, powództwo zostało uwzględnione w całości i Sąd orzekł jak w pkt I sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł jak w pkt II sentencji wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu strona przegrywająca obowiązana jest zwrócić stronie wygrywającej koszty procesu niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Pozwana przegrała proces w całości, a więc zobowiązana jest zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty procesu. Na koszty procesu w niniejszej sprawie złożyły się: koszty uiszczonej przez powoda części opłaty sądowej od pozwu w wysokości 139 zł oraz uzupełnieniem opłaty od pozwu w wysokości 161 zł, koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł, koszty związane z notarialnym uwierzytelnieniem pełnomocnictwa w kwocie 4,92 zł i zgodnie z niekwestionowanym ostatecznie żądaniem powoda.

Wobec powyższego, Sąd orzekł jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

SSR Iwona Krawczyk