Sygn. akt V Kz 541/18
Dnia 19 września 2018 roku
Sąd Okręgowy w Łodzi w V Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący: Sędzia S.O. Zbigniew Mierzejewski
Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Matecka
przy udziale Prokuratora Aleksandra Dębskiego
rozpoznał sprawę L. B.
po rozpoznaniu zażalenia prokuratora
na postanowienie Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 22 sierpnia 2018 r. w sprawie o sygn. akt V Kz 541/18
w przedmiocie pozostawienia zażalenia bez rozpoznania
na podstawie art. 437 k.p.k.
postanawia:
utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2018 r. Sąd Okręgowy w Łodzi pozostawił bez rozpoznania zażalenie wniesione przez prokuratora na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 23 maja 2018 r. o odmowie wstrzymania i zmiany prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 25 stycznia 2018 r. w przedmiocie dowodów rzeczowych w sprawie o sygn. akt V K 457/17 z uwagi na fakt, iż postanowienie o odmowie wstrzymania i zmiany prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 25 stycznia 2018 r. w przedmiocie dowodów rzeczowych nie jest orzeczeniem, od którego przysługuje środek odwoławczy stosownie do dyspozycji przepisu art. 459 § 1 i 2 k.p.k.
Postanowienie Sądu Okręgowego zaskarżył zażaleniem prokurator zarzucając zaskarżonemu orzeczeniu naruszenie przepisów prawa procesowego mające wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 459 § 2 k.p.k., poprzez błędne przyjęcie, że postanowienie o odmowie wstrzymania i zmiany prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 25 stycznia 2018 r. w przedmiocie dowodów rzeczowych nie jest orzeczeniem, od którego przysługuje środek odwoławczy, podczas gdy w ocenie prokuratora, przedmiotowe postanowienie było orzeczeniem co do dowodów rzeczowych, które w oparciu o dyspozycję przepisu art. 420 § 4 k.p.k. podlega zaskarżeniu.
W konkluzji zażalenia prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia Sądu Okręgowego, przyjęcie zażalenia prokuratora na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 23 maja 2018 r. o odmowie wstrzymania i zmiany prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 25 stycznia 2018 r. w przedmiocie dowodów rzeczowych w sprawie sygn. akt V K 457/17 i jego merytoryczne rozpoznanie.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Zażalenie prokuratora nie było zasadne.
Sąd Okręgowy dokonał prawidłowej oceny wniesionego przez prokuratora środka odwoławczego uznając go za niedopuszczalny z mocy ustawy.
Nie ulega wątpliwości, o czym świadczy treść przepisu art. 420 § 4 k.p.k., że na postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych, wydane w trybie uzupełnienia wyroku przewidzianym w art. 420 § 1 k.p.k., przysługuje zażalenie. Z tym tylko, że prokurator nie wniósł zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 25 stycznia 2018 r. w przedmiocie dowodów rzeczowych, w związku z czym stało się ono prawomocne.
Obecnie rozpoznawany wniosek prokuratora o wstrzymania i zmianę prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 25 stycznia 2018 r. z pewnością nie jest wnioskiem o uzupełnienie wyroku w przedmiocie dowodów rzeczowych w trybie art. 420 § 1 k.p.k., gdyż wyrok w tym zakresie nie wymaga już żadnego uzupełnienia, a zatem postanowienie o odmowie uwzględnienia wniosku prokuratora z pewnością nie jest orzeczeniem, o którym mowa w przepisie art. 420 § 1 k.p.k. podlegającym zaskarżeniu zażaleniem.
Także żaden inny przepis Kodeksu postępowania karnego nie przewiduje możliwości zaskarżenia takiego orzeczenia.
Mając na uwadze powyższe, uznając że decyzja procesowa Sądu Okręgowego w Łodzi o pozostawieniu bez rozpoznania zażalenia prokuratora była trafna, zaś zarzuty zawarte w zażaleniu niezasadne należało utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.