UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 4 lipca 2012 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił wnioskodawczyni B. B. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie uczęszczania do szkoły ponadpodstawowej. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż orzeczeniem Komisji lekarskiej ZUS z dnia 26 czerwca 2012 uznała, że wnioskodawczyni jest częściowo niezdolna do pracy, a zatem, brak jest podstaw do dalszej wypłaty renty.

W odwołaniu skarżąca B. B. (1) wniosła o zmianę tej decyzji i przyznanie prawa do renty.

Organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

ustalił i zważył , co następuje:

B. B. (1), urodzona (...), posiada wykształcenie wyższe –

jest magistrem - inżynierem biotechnologiem. Zarobkowo nigdy nie pracowała.

W 1996 roku, w trakcie studiów, wnioskodawczyni przebyła zabieg neurochirurgicznego usunięcia oponiaka przystrzałkowego mózgu - okolicy ciemieniowej prawej. We wrześniu 2001 r. przebyła reoperację z powodu odrostu guza, z usunięciem fragmentu kości ciemieniowej prawej. Z kolei w listopadzie 2001 r. wszczepiono jej implant w miejsce ubytku kości. Ma orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Z uwagi na chorobę, naukę w szkole wyższej ukończyła z opóźnieniem.

W okresie od 1 marca 1996 roku do dnia 30 czerwca 2012 roku wnioskodawczyni była uprawniona do renty uczniowskiej, będąc uznana za całkowicie niezdolną do pracy ( okoliczności bezsporne).

W dniu 8 maja 2012 roku wnioskodawczyni B. B. (1) wystąpiła z wnioskiem o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy przewidzianej dla uczniów szkół ponadpodstawowych ( dowód: wniosek z dnia 8 maja 2012 roku k.26 w aktach organu rentowego).

Orzeczeniami z dnia 25 maja 2012 roku, Lekarz Orzecznik ZUS uznał wnioskodawczynię B. B. (1) za częściowo niezdolną do pracy do dnia 31 grudnia 2013 roku stwierdzając jednocześnie, iż daty powstania niezdolności nie da się ustalić.

Powyższy wniosek Lekarz Orzecznik wywiódł w oparciu o rozpoznane u wnioskodawczyni schorzenia w postaci: zaburzeń lekowych, padaczki, stanu po dwukrotnej operacji oponiaka przystarzałkowego mózgu w 1996 roku oraz w 2001 roku, trądziku różowatego, niewielkiego niedosłuchu. Lekarz Orzecznik uznał, iż choć u wnioskodawczyni nadal istnieją napady padaczkowe i objawy neuropsychopatologiczmne, powodujące nadal ograniczenia w zdolności do pracy, to jednak B. B. (1) jest zdolna do wykonywania prac prostych w związku z czym nie jest ona całkowicie niezdolna do pracy ( dowód: orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 25 maja 2012 roku k.28 wraz dokumentacją lekarską w aktach ZUS).

W związku ze sprzeciwem wnioskodawczyni sprawa skierowana została do Komisji lekarskiej ZUS, która zajęła stanowisko tożsame z Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 25 maja 2012 roku uznając, iż wnioskodawczyni jest częściowo niezdolna do pracy do dnia 31 grudnia 2013 roku. Do takich wniosków Komisja doszła w oparciu o zdiagnozowane u wnioskodawczyni schorzenia tj: organiczne zaburzenia nastroju, stan po dwukrotnej operacji oponiaka przystarzałkowego okolicy ciemieniowej prawej ( w 1996 roku oraz 2001 roku), padaczkę ( dowód: orzeczenie Komisji lekarskiej ZUS z dnia 26 czerwca 2012 roku k.32 wraz z dokumentacją Lekarska w aktach ZUS, sprzeciw wnioskodawczyni z dnia 31 maja 2012 roku k.56 w aktach ZUS).

W oparciu o powyższe Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zaskarżoną decyzją z dnia 4 lipca 2012 roku, odmówił wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie uczęszczania do szkoły ponadpodstawowej ( dowód: decyzja z dnia 4 lipca 2-012 roku k.35 w aktach ZUS).

Aktualnie u wnioskodawczyni występują:

- mieszane organiczne zaburzenia nastroju, lękowe osobowości jako następstwo guza mózgu(oponiaka)

- stan po operacji oponiaka w 1996 roku i reperacji w 2001 roku;

- padaczka objawowa z napadami o różnej morfologii;

- niedowład połowiczny lewostronny piramidowy niewielkiego stopnia;

- organiczne zaburzenia nastroju ( dowód: opinia biegłych lekarzy: psychiatry J. B. k. 18-20 oraz opinie uzupełniające k. 109, 131-133, opinia biegłej neurolog A. P. k. 29-32 oraz opinie uzupełniające k.113, k.128, opinia biegłego medycyny pracy J. G. k.147-149 oraz opinie uzupełniające k.166-168, 187-189, 201-0204 w aktach sprawy).

W ocenie biegłego z zakresu medycyny pracy J. G. nie ustały w żadnej mierze przyczyny, z powodu których w/w wnioskodawczyni była dotychczas uznawana za całkowicie niezdolną do pracy i jest ona nadal całkowicie niezdolna do pracy na okres dalszych 3 lat, tj. od 1 lipca 2012 roku do dnia 30 czerwca 2015 roku ( dowód: opinia biegłego medycyny pracy J. G. k.147-149 oraz opinie uzupełniające k.166-168, 187-189, 201-0204 w aktach sprawy).

Sąd Okręgowy Społecznych zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie poza sporem pozostaje, iż od 1996 roku wnioskodawczyni B. B. (1) była uprawniona tzw. renty uczniowskiej, przyznanej na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 roku o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 z późn. zm.). Warunkiem przyznania renty było w myśl tego przepisu powstanie inwalidztwa I lub II grupy u uczniów szkół ponadpodstawowych, studentów szkół wyższych i uczestników studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej w czasie uczęszczania do szkoły lub odbywania studiów.

Powołana powyżej ustawa utraciła moc z dniem 1 stycznia 1999 roku w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2004r. Nr 39, poz. 353 z późn. zm.). W mającym charakter przepisu przejściowego art. 180 ust.1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, postanowiono iż osoby, którym w dniu wejścia w życie tejże ustawy, przysługiwały renty z tytułu niezdolności do pracy przyznane na podstawie przepisów dotychczas obowiązujących zachowują prawo do tych świadczeń w wysokości ustalonej przed dniem wejścia w życie ustawy.

Przepis art. 187 ustawy o emeryturach i rentach z FUS stanowi, że orzekanie w sprawach niezdolności do pracy osób mających ustalone prawo do renty na podstawie przepisów obowiązujących w dniu 31 sierpnia 1997 roku, w przypadkach gdy osoby te mają wyznaczone kontrolne badania stopnia ich niezdolności do pracy, następuje przy zastosowaniu przepisów art. 12-14.

A zatem przy ocenie, czy wnioskodawczyni jest nadal, nieprzerwanie całkowicie niezdolna do pracy uwzględnić należy treść art. 12 tej ustawy. W myśl tego unormowania, za niezdolną do pracy uważa się osobę, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowita niezdolność do pracy występuje przy tym, gdy osoba utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art. 12 ust. 1 i 2).

W świetle powyższych regulacji spór między stronami sprowadzał się zatem do ustalenia, czy obecny stan zdrowia wnioskodawczyni B. B. (1) powoduje u niej w dalszym ciągu ograniczenie sprawności organizmu w stopniu wyłączającym możliwość wykonywania jakiegokolwiek zatrudnienia, to jest czy jest ona całkowicie niezdolna do wykonywania pracy zarobkowej (wcześniejsze inwalidztwo I i II stopnia).

W celu wyjaśnienia spornej okoliczności, Sąd dopuścił dowód z pisemnych opinii biegłych lekarzy z zakresu neurologii A. P., psychiatrii J. B..

Dodatkowa celem całościowej oceny stanu zdrowia wnioskodawczyni przy uwzględnieniu wszystkich wydanych na te okoliczność w sprawie opinii Sąd dopuścił dowód z pisemnej opinii biegłego specjalisty z zakresu medycyny pracy J. G..

Powołany w sprawie biegły lekarz psychiatra J. B. w opinii z dnia 14.09.2012r. stwierdził u wnioskodawczyni mieszane organiczne zaburzenia nastroju, lekowe i osobowości, w następstwie guza mózgu - oponiaka. Lekarz psychiatra uznał, iż powyższe zaburzenia na podłożu organicznego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego

mają lekki, bądź umiarkowany stopień nasilenia i nie powodują u niej całkowitej niezdolności do pracy z przyczyn psychiatrycznych. Biegły psychiatra swoje stanowisko podtrzymał w dwóch opiniach uzupełniających z dnia: 23.01.2013r. oraz I2.03.2013r.

Biegły lekarz neurolog A. P., w opinii z dnia 23.10.2012 roku, rozpoznała u wnioskodawczyni: stan po operacji oponiaka w 1996 roku i reoperacji w 2001 roku, padaczkę objawową o różnej morfologii, niedowład lewostronny piramidowy niewielkiego stopnia oraz organiczne zaburzenia nastroju. Biegła stwierdziła, że ruchy kończyn górnych i dolnych są u wnioskodawczyni zachowane w pełnym zakresie, natomiast odruchy głębokie ze strony kończyny górnej lewej oraz skokowe i kolanowe ze strony kończyny dolnej lewej są wygórowane. Ocena zborności wykazała dodatnią próbę Romberga z padaniem pacjentki do tyłu i na prawą stronę, natomiast jej chód jest wydolny z utykaniem na lewą nogę. Biegły neurolog, nie stwierdzając u pani B. dużego stopnia niedowładów oraz innych objawów uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego uznał, że w/w jest częściowo niezdolna do pracy z powodu padaczki, nie jest natomiast osobą całkowicie niezdolną do pracy. Stanowisko takie biegła neurolog podtrzymała swoje stanowisko w dwóch opiniach uzupełniających z dnia: 30.01.2013r. oraz 02.04.2012r.

Biegły z zakresu medycyny pracy J. G. po zapoznaniu się z aktami sprawy, dokumentacją medyczną, opiniami wydanymi wcześniej przez biegłych lekarzy: psychiatrę i neurologa oraz po zbadaniu wnioskodawczyni stwierdził, że w aktualnym stanie zdrowia jest ona nadal całkowicie niezdolna do pracy w okresie 3 lat, począwszy od 1 lipca 2012 roku.

Biegły rozpoznał u wnioskodawczyni organiczne zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego w następstwie dwóch ciężkich zabiegów neurochirurgicznych w 1996r. oraz 2001 r., które przebyła z powodu guza mózgu. Pozostałością powyższego schorzenia i leczenia neurochirurgicznego jest padaczka z dość częstymi napadami pomimo stosowanego leczenia oraz niedowład połowiczy lewostronny upośledzający zarówno sprawność kończyny górnej lewej, jaki i swobodne przemieszczanie się. Powyższym zmianom towarzyszą dodatkowo silne zawroty głowy, uniemożliwiające wnioskodawczyni bezpieczne chodzenie.

Nadto biegły podniósł, iż rozpoznany u B. B. (1) zespół psychoorganiczny, przebiega z zaburzeniami nastroju, lękowymi oraz osobowości, co wymaga przyjmowania leków psychoaktywnych. Z kolei leki przeciwpadaczkowe i stosowane w leczeniu wymienionych zaburzeń psychiatrycznych działają na w/w otępiająco i obniżająco jej sprawność intelektualną. Powódka ze względu na stan neurologiczny, w ocenie biegłego, nie jest zdolna do jakiejkolwiek pracy fizycznej, przy czym mając wyższe wykształcenie nie jest ona do takiej pracy predestynowana. Z kolei uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego pod postacią zespołu psychoorganicznego oraz epilepsji i konieczność stosowania z tego powodu wielu leków psychoaktywnych, w opinii biegłego, uniemożliwia B. B. (1) wykonywanie pracy umysłowej - dla której posiada formalne kwalifikacje.

Reasumując, łączne występowanie upośledzenia funkcji organizmu wnioskodawczyni przez organiczne i czynnościowe schorzenia jej ośrodkowego układu nerwowego w opinii biegłego powodują u niej dalszą, całkowita niezdolność do pracy zarobkowej, które to stanowisko Sąd Okręgowy w pełni aprobuje.

Tym, samym wydając wyrok w niniejszej sprawie, Sąd Okręgowy przyjął za podstawę rozstrzygnięcia opinię wydaną przez biegłego z zakresu medycyny pracy J. G., który uznał wnioskodawczynię za całkowicie niezdolną do pracy w tym także wskazany przez biegłego czas trwania tej niezdolności tj. do 30 czerwca 2015 roku.

W ocenie Sądu Okręgowego rozpoznanie lekarskie i końcowe wnioski zawarte w opinii głównej oraz w opiniach uzupełniających są spójne, logiczne i przekonywująco uzasadnione. Biegły opierając się na analizie dostępnej dokumentacji medycznej i własnych spostrzeżeniach poczynionych w trakcie osobistego badania wnioskodawczyni starannie ocenił stopień nasilenia występujących u badanej schorzeń i wskazał jakie konkretne dolegliwości stanowią przeszkodę do podjęcia zatrudnienia przez wnioskodawcę w ramach ogólnodostępnego rynku pracy. W opinii swej biegły J. G. podkreślił, że B. B. (1) posiada wysokie kwalifikacje formalne - jest magistrem inżynierem biotechnologiem i tylko z powodu ciężkiej i zagrażającej życiu choroby, nigdy dotąd pracy zarobkowej nie podejmowała. Co więcej była przez okres kilkunastu lat uznawana przez lekarzy orzeczników ZUS za całkowicie niezdolną do pracy, przy uwzględnieniu poziomu posiadanych kwalifikacji.

Tym, większe w ocenie Sądu, zdumienie budzi fakt, że organ rentowy stosuje wobec wnioskodawczyni kryterium każdego rodzaju pracy możliwej przez nią do wykonania, proponując B. B. (3) wykonywanie „innych prostych prac bez konieczności obsługi maszyn w ruchu" Tymczasem, jak słusznie podniósł w swej opinii biegły J. G., taką prostą pracę stanowi np. kontrola biletów w kinie, praca gońca, czy kontrolera jakości finalnych wyrobów przesuwających się na taśmie produkcyjnej. Tego typu praca może być proponowana osobie z wykształceniem podstawowym, bez zawodu, nie zaś osobie, która jest magistrem - inżynierem biotechnologiem i stała się niezdolna do pracy z powodu ciężkiej choroby, jednakże ma prawo korzystać z funduszu ubezpieczeń społecznych.

Biorąc pod uwagę zaburzenia osobowości oraz nasilone objawy lękowe rozpoznawane u wnioskodawczyni na podłożu organicznego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, a także: zaburzenia procesów poznawczych, osłabienie pamięci świeżej, trudności w koncentracji uwagi, trudności w kojarzeniu złożonych informacji, słabszą podzielność i przerzutność uwagi, deficyt w zakresie planowania oraz organizacji wzrokowo-przestrzennej, które stwierdził psycholog kliniczny - konsultant ZUS - na podstawie obiektywnych testów psychologicznych, w opinii Sądu nie pozwalają, aby wnioskodawczyni wykonywała nawet niezłożone prace administracyjno - biurowe, nawet bez użycia komputera. Nadto jak wskazał biegły z zakresu medycyny pracy stan zdrowia wnioskodawczyni po dacie 30.06.2012 roku nie uległ poprawie, zatem winna być ona uznana nadal za całkowicie niezdolną do pracy zarobkowej zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji w okresie 3 kolejnych lat, począwszy od dnia 01.07.2012 roku.

W ocenie Sądu, opinia ta nie została w sposób skuteczny zakwestionowana przez ZUS w toku postępowania. W swych opiniach uzupełniających biegły odniósł się wyczerpująco do zarzutów podniesionych przez ZUS w pismach, które stanowią w istocie gołosłowną polemikę z prawidłowymi wnioskami tegoż biegłego.

Stanowiska tego nie zmienia okoliczność, iż biegli psychiatra J. B. oraz neurolog A. P. oceniając stan zdrowia wnioskodawczyni nie stwierdzili u niej takiego naruszenia zdolności organizmu, które uzasadniałoby orzeczenie całkowitej niezdolności do pracy. Trzeba mieć na uwadze zarówno fakt, iż biegli ci oceniali stan zdrowia wnioskodawczyni, li tylko z perspektywy własnej specjalności i doszli do wniosku, że schorzenia natury neurologicznej oraz psychiatrycznej nie czynią wnioskodawczyni całkowicie niezdolnej do pracy. Tym czasem biegły J. G., oceniał stan zdrowia wnioskodawczyni całościowo, uwzględniając całokształt schorzeń na jakie cierpi.

W oparciu o powyższe stwierdził, że schorzenia na jakie cierpi wnioskodawczyni , występujące pojedynczo u określonej osoby, mogą uzasadniać orzeczenie jedynie częściowej niezdolności do pracy, natomiast występując łącznie u osoby po przebytym dwukrotnie zabiegu neurochirurgicznym usunięcia guza mózgu - oponiaka oraz jego wznowy, w aktualnym stanie zdrowia zarówno somatycznego, jak i psychicznego uzasadnia uznanie jej nadal za całkowicie niezdolną do pracy. Takie Stanowisko zasługuje, w ocenie Sądu, na pełną aprobatę.

Jak wynika z całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego u wnioskodawczyni B. B. (1) występuje od szeregu lat organiczne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego pod postacią zespołu psychoorganicznego, w następstwie guza mózgu leczonego dwukrotnie operacyjnie, z trwałym usunięciem | części kości ciemieniowej prawej. Jak ustalono na podstawie wielokrotnych. konsultacji psychiatrycznych, zespół psychoorganiczny przebiega u wnioskodawczyni z dominującymi zaburzeniami lękowymi oraz zaburzeniami osobowości.

Kolejnym powikłaniem guza mózgu i operacji neurochirurgicznych jest niewielkiego stopnia niedowład połowiczy lewostronny piramidowy, zaburzenia równowagi oraz dysfunkcja ruchowa lewej kończyny dolnej powodująca m.in. potykanie się wnioskodawczyni podczas chodzenia. Zmiany o charakterze organicznego uszkodzenia oun u wnioskodawczyni potwierdził zresztą biegły neurolog w opinii z dnia 23.10.2012r. Innym jeszcze powikłaniem guza mózgu i leczenia neurochirurgicznego u wnioskodawczyni jest padaczka o różnorodnej morfologii napadów, występujących u zarówno w dzień, jak i w nocy, pomimo systematycznego leczenia. Padaczce towarzyszy od wielu lat patologiczny wynik badania elektroencefalograficznego -typowy dla zmian o charakterze napadowym, pomimo leczenia powyższej choroby od wielu lat. Dodatkowo na podstawie badania radiologicznego kręgosłupa szyjnego stwierdzono zmiany zwyrodnieniowe pod postacią obniżenia krążków miedzykręgowych: C4/C5, C5/C6, C6/C7., natomiast w dolnym odcinku kręgosłupa stwierdzono dyskopatię z kręgozmykiem na wysokości: L5/S1. Powyższe zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne są przyczyną przewlekłego zespołu bólowego kręgosłupa, o których informowała lekarzy już w maju 2012r. Podkreślenia wymaga nadto fakt, że od 2009r. wnioskodawczyni pozostaje pod opieką Poradni (...)w T. z powodu rozpoznania organicznych zaburzeń nastroju, z powodu których przyjmuje kilka leków o działaniu psychoaktywnym. Organiczne podłoże powyższych zmian przemawia za ich trwałym charakterem, a leczenie farmakologiczne ma jedynie działanie modulujące. Również w tym przypadku procesy starzenia się organizmu wnioskodawczyni pogłębiają organiczne zmiany w obrębie jej ośrodkowego układu nerwowego.

Biegły J. G. zapoznając się z bogatą dokumentacją orzeczniczą ZUS- załączoną do akt sądowych – dokonał porównania wyników dwóch badan psychologicznych, które mają decydujące znaczenie w rozpoznawaniu zmian organicznych w oun wnioskodawczyni. Wynika z nich jasno, że pomimo upływu czasu stwierdzane zmiany czynnościowe układu nerwowego nie są u wnioskodawczyni mniejsze, a co więcej wydają się być bardziej zaawansowane i powodujące coraz większe upośledzenie funkcji jej organizmu. Należy podkreślić, że w chwili rozpoznania i leczenia operacyjnego guza mózgu ( 1996 roku) wnioskodawczyni była osobą młodą - miała 25 lat. Obecnie wnioskodawczyni ma 42 lata. Zatem na zmiany o charakterze organicznego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego w następstwie guza mózgu, w chwili obecnej nakładają się dodatkowo procesy wynikające ze starzenia się jej organizmu. Biegły J. G. stwierdził także podczas badania, że wnioskodawczyni sprawia wrażenie osoby wycofanej z życia społecznego. Powyższe przejawia się zgłaszaną przez wnioskodawczynie oraz jej męża niezdolnością w/w do samodzielnego opuszczenia miejsca zamieszkania, panicznym lękiem o stan zdrowia, obawą przed zasypianiem i kolejnym napadem padaczkowym oraz koniecznością korzystania z pomocy trzecich osób w czynnościach codziennego życia. Wszystkie te okoliczności w ocenie Sądu w największym stopniu przemawiają za występowaniem u B. B. (1) zaburzeń osobowości oraz silnej reakcji lękowej, rozwiniętych na podłożu zmian organicznych w ośrodkowym układzie nerwowym. Zaburzenia te trwają pomimo wielokierunkowego leczenia farmakologicznego nie rokują poprawy w przyszłości.

Abstrahując zatem od wysokich kwalifikacji formalnych, które wnioskodawczyni niewątpliwie posiada, to uwzględniając niesamodzlelność życiową wnioskodawczyni wynikającą z organicznego uszkodzenia jej mózgu, schorzeń wymienionych w rozpoznaniu oraz,, że stan zdrowia wnioskodawczyni po dacie 30.06.2012r. nie uległ poprawie, należało stwierdzić, że występujące u wnioskodawczyni schorzenia są aktualnie na takim etapie zaawansowania, że prowadzą do naruszenia sprawności organizmu w stopniu uzasadniającym orzeczenie całkowitej niezdolności do pracy. Okoliczność ta uzasadnia przyznanie jej dalszego prawa do renty uczniowskiej. Jak wskazano bowiem na wstępie osoba, która nabyła prawo do renty inwalidzkiej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 roku o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin – zachowuje prawo tego świadczenia stosownie do art. 180 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jedynie wówczas jeżeli w dalszym ciągu jest całkowicie i nieprzerwanie niezdolna do pracy (por. SN w wyroku z dnia 30 sierpnia 2001 roku, II UKN 517/00, OSNP 2003/10/259).

Mając na względzie powyższe ustalenia oraz wywód prawny Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych uznał, że istnieją podstawy do zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania prawa do renty uczniowskiej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres od 1 lipca 2012 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku, o czym orzeczono na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE