UZASADNIENIE

Powódka E. J. początkowo wniosła o zasądzenie od pozwanego A. A. w (...) Oddział w Polsce z siedzibą w W. kwoty: - 16.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 03.11.2014r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia za krzywdę; - 2.764 zł 17 gr wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20.10.2014r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów poniesionego przez powódkę leczenia; - 1.766 zł 60 gr wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20.10.2014r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów dojazdów do lekarzy i placówek medycznych; - 1.082 zł 72 gr wraz z odsetkami od dnia 20.10.2014r. do dnia zapłaty tytułem refundacji kosztów utraconego zarobku, jak również wnosiła o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powódka wywodziła, że w dniu 30.04.2013r. doszło do wypadku komunikacyjnego, w trakcie którego, kierująca samochodem marki V. (...) nr rej. (...), A. J. (1) nie ustąpiła pierwszeństwa przejazdu i uderzyła w samochód marki H. (...) nr rej. (...), który był kierowany przez powódkę. Powódka wskazała, iż sprawca szkody objęty był ochroną ubezpieczeniową z tytułu odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. Nadto powódka wskazała, iż w wyniku wypadku doznała obrażeń ciała w postaci: skręcenia kręgosłupa, zaburzenia widzenia oraz zaburzeń adaptacyjnych. Powódka wskazała również, że pozwany przyznał powódce kwotę 4.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 236 zł 24 gr zwrotu kosztów leczenia. Powódka wskazała, iż wielkość dochodzonego zadośćuczynienia uzasadniona jest stopniem doznanej przez powódkę krzywdy, przy czym zadośćuczynienie powinno mieć charakter kompensacyjny i winno znosić negatywne odczucia poszkodowanego powstałe na skutek wypadku. Nadto powódka wskazała, iż dochodzona w pozwie kwota: - 2.764 zł 17 gr obejmuje pozostałe koszty leczenia, ponad kwotę 236 zł 24, którą przyznał pozwany; - 1.766 zł 60 gr obejmuje koszty dojazdu, przy czym koszty te zostały wyliczone przez powódkę przy przyjęciu średniego spalania średniej klasy pojazdu i średniej ceny paliwa obowiązującej w czasie ustalania odszkodowania; - 1.082 zł 72 gr obejmuje utracony dochód powódki w czasie, gdy powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim w okresie od 1.05.2013r. do 21.08.2013r. (k.2-6).

Pozwany A. A. w (...) Oddział w Polsce z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powódki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W ocenie pozwanego roszczenie powódki objęte pozwem, jako bezzasadne, powinno zostać oddalone w całości. Pozwany przyznał, iż w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił powódce kwotę 4.236 zł 24 gr, w tym kwotę 4.000 zł tytułem zadośćuczynienia, a kwotę 236 zł 24 gr tytułem zwrotu kosztów leczenia. Pozwany wskazał, iż przyznana powódce kwota 4.000 zł tytułem zadośćuczynienia jest adekwatna do zakresu urazów i cierpień doznanych przez powódkę, przy czym pozwany oświadczył, iż nie wyraża zgody na próbę obarczenia go odpowiedzialnością za wszelkie dolegliwości zdrowotne odczuwane przez powódkę, w szczególności pozwany zanegował, aby istniał związek pomiędzy dolegliwościami okulistycznymi, dolegliwościami natury psychicznej oraz pogorszeniem przebiegu astmy oskrzelowej, a kolizją z dnia 30.04.2013r. Pozwany zarzucił także, iż powódka nie wykazała wysokości osiąganych dochodów z pracy przed wypadkiem, jak i nie wykazała czy kolizja z dnia 30.04.2013r. została zakwalifikowana jako wypadek przy pracy mający wpływ na wysokość świadczenia z ZUS. Nadto pozwany zarzucił, iż dochodzone przez powódkę odszkodowanie w zakresie zwrotu kosztów leczenia, ponad kwotę przyznaną powódce przez pozwanego w toku postępowania szkodowego, jest niczym nie uzasadnione, a wręcz stoi w rażącej sprzeczności ze zgromadzonymi dokumentami. Pozwany wskazał także, iż z uwagi na brak związku z kolizją z dnia 30.04.2013r. odmówił powódce zwrotu kosztów dojazdu do placówek medycznych i uzdrowisk, na spotkania z prawnikiem oraz doradcą ubezpieczeniowym, na kurs przygotowujący do egzaminu na doradcę podatkowego, przejazdu autostradą, kosztów parkowania pojazdu na terenie płatnego parkingu uzdrowiska w P. (k.178-183).

W toku procesu – w piśmie procesowym z dnia 9.12.2015r., które wpłynęło do Sądu w dniu 15.12.2015r. – powódka zmieniła żądania pozwu i wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 56.000 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od: - kwoty 16.000 zł od dnia 3.11.2014r.; - kwoty 40.000 zł od dnia rozszerzenia powództwa, a w pozostałym zakresie powódka wniosła jak w pozwie (k.344-345).

Następnie w toku procesu – w piśmie procesowym z dnia 20.12.2016r., które wpłynęło do Sądu w dniu 27.12.2016r. – powódka ponownie zmieniła żądanie i wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 76.000 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od: - kwoty 16.000 zł od dnia 3.11.2014r. do dnia 31.12.2015r. oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1.01.2016r. do dnia zapłaty; - kwoty 40.000 zł od dnia 9.12.2015r. do dnia 31.12.2015r, oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1.01.2016r. do dnia zapłaty; - kwoty 20.000 zł od dnia 27.12.2016r. tj. od dnia rozszerzenia powództwa, a w pozostałym zakresie powódka wniosła jak w pozwie (k.464-465).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 30 kwietnia 2013 roku o godz. 16.50, w K., na skrzyżowaniu ulicy (...) i ulicy (...), doszło do wypadku komunikacyjnego, w trakcie którego A. J. (2), kierująca samochodem osobowym marki V. (...) nr rej. (...), nie ustąpiła pierwszeństwa przejazdu i uderzyła swoim samochodem w bok samochodu osobowego marki H. (...) nr rej. (...), którym kierowała powódka E. J. (dowód: k.13-15,160,161).

A. J. (2) w dniu 30.04.2013r. miała zawartą z pozwanym umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych – polisa nr (...) – dotyczącą samochodu osobowego marki V. (...) nr rej. (...) (bezsporne).

W chwili wypadku powódka E. J. miała 50 lat i była zatrudniona na stanowisku głównej księgowej w Zakładzie (...) w S. na umowę o pracę na czas nieokreślony od dnia 01.07.2002r. Nadto powódka prowadziła działalność gospodarczą od 2004 roku – biuro rachunkowe. Powódka także uczęszczała na kursy przygotowawcze na doradcę podatkowego, które trwały do czerwca 2013r., przy czym powódka, z uwagi na swój stan zdrowia, nie przystąpiła do egzamin, który odbył się w lipcu 2013 r. Powódka ma cztery dorosłe córki i w chwili wypadku mieszkała z jedną z córek. Związek małżeński powódki został rozwiązany przez rozwód w 2005r., natomiast w 2007r. zmarła matka powódki. Powódka przed wypadkiem była aktywną osobą i była zaangażowana w Młodzieżową D. Pożarniczą przy OSP w S.. Powódka także organizowała obozy przetrwania, które polegały na wychodzeniu z młodzieżą do lasu. Powódka również lubiła jeździć na rowerze, chodziła na basen, uprawiała nordic walking. W chwili wypadku powódka miała wadę wzroku na poziomie -11,5; -12 i nosiła okulary „do dali” lecz pomimo tej wady funkcjonowała normalnie. Przed wypadkiem powódka pozostawała pod stałą opieką lekarza okulisty także z powodu oftalmopatii tarczycowej obojga oczu. Stosowała leki obniżające ciśnienie śródgałkowe, gdyż było to wymagane w profilaktyce jaskry wtórnej związanej z oftalmopatią tarczycową, a także sztuczne łzy. W grudniu 2012 roku powódka miała operację, która miała przygotować powódkę na wszczepienie sztucznych soczewek do oczu (dowód: k.19 oraz zeznania powódki E. J. k.204-205 ,520 oraz zeznania świadków: D. K. k.202v-203 i W. B. k.203v-204).

Powódka po wypadku została przewieziona do Wojewódzkiego Szpitala (...) w K., na Oddział (...), gdzie przebywała do dnia 7.05.2013r., z rozpoznaniem skręcenia kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego oraz stłuczenie barku. W trakcie pobytu w szpitalu powódka poddana została badaniom RTG, EKG oraz USG jamy brzusznej, jak również stosowano leczenie farmakologiczne. Powódkę została wypisana ze szpitala z zaleceniem chodzenia w kołnierzu ortopedycznym, jak również zalecono kontrolę w Poradni Ortopedycznej, w której powódka kontynuowała dalsze leczenie ambulatoryjne (dowód: k.84,85,111).

Powódka rozpoczęła leczenie w (...) w K. od dnia 20.05.2013r., przy czym wtedy powódka zgłaszała dolegliwości bólowe kręgosłupa. Wówczas zostało rozpoznany stan po skręceniu kręgów C-TH i L-S. W trakcie leczenia przeprowadzono badanie czynnościowe RTG kręgosłupa szyjnego, gdyż podejrzewano wówczas podwichnięcie kręgu C5, natomiast rozpoznano niestabilność na poziomie C4-C5. Wykonano również badanie (...) kręgosłupa szyjnego w dniu 17.06.2013r. które wykazało: spłycenie lardozy szyjnej, na poziomie C4-C5, C5-C6 i C6-C7 niewielkie wypukliny krążków, które powodowały śladowy ucisk przedniej powierzchni worka oponowego, bez ucisku korzeni rdzeniowych, odnotowano prawidłowy obraz pozostałych krążków międzykręgowych i trzonów kręgów, szerokość kanału kręgowego i otworów międzykręgowych była w normie. W dniu 01.07.2013r. wykonano badanie kontrolne RTG czynnościowe kręgosłupa szyjnego w pozycji bocznej i stwierdzono wówczas skręcenie kręgosłupa szyjnego, podwichnięcie C4-C5 i zespół korzeniowy szyjny. Z kolei w badaniu CT kręgosłupa L-S wykonanym w dniu 31.07.2013r. stwierdzono na poziomie L4-L5 i L5-S1 zmiany zwyrodnieniowe stawów międzykręgowych i tylnych krawędzi trzonów, zawężone otwory międzykręgowe, przy czym wypadania dysków nie stwierdzono (dowód: k.86-89,113,137-141 oraz opinia biegłego sądowego neurologa dr Z. R. k.317-324, opinia biegłego sądowego ortopedy M. G. k.334-337,349,389,534, opinia biegłego sądowego ortopedy dr P. J. k.445-451,493-494, 506).

Powódka w okresie od dnia 10.07.2013r. do 23.07.2013r. korzystała z zabiegów rehabilitacyjnych w K., przy czym każdorazowo powódka dojeżdżała na te zabiegi ze swojego miejsca zamieszkania do K.. Powódka od 15.11.2013r. rozpoczęła leczenie w Przychodni (...) w K.. Natomiast w okresie od 7.01.2014r. do dnia 31.01.2014r. powódka korzystała z zabiegów rehabilitacyjnych, przy czym tych zabiegów było 19 i każdorazowo na powyższe zabiegi rehabilitacyjne powódka dojeżdżała do K. do Ośrodka (...). Powódka co kilka miesięcy korzysta z zabiegów rehabilitacyjnych na kręgosłup, jak również 2 razy w tygodniu na zabiegi z fizjoterapeutą (dowód: k.82-83,148 oraz zeznania powódki E. J. k.204-205,520 i zeznania świadków: D. K. k.202v-203, W. B. k.203v-204).

Powódka również została skierowana na leczenie do Poradni Neurochirurgicznej, przy czym takie leczenie powódka rozpoczęła w dniu 05.06.2013r. w (...) w K. u dr W. K.. Powódka leczenie w Poradni Neurochirurgicznej kontynuowała w dniach 26.06.2013r., 25.07.2013r., przy czym ostatnia wizyta u lekarza była w dniu 21.08.2013r. Powódka na te wizyty dojeżdżała samochodem (dowód:k.89,90-94,133-136 oraz zeznania powódki E. J. k.204-205,520 i zeznania świadka W. B. k.203v-204).

Powódka od dnia 2.08.2013r. rozpoczęła leczenie psychiatryczne w (...) Zakład Opieki Zdrowotnej (...) s.c. w K., przy czym rozpoznano u powódki zaburzenia adaptacyjne. W trakcie tego leczenia powódka korzystała zarówno z konsultacji psychiatrycznych, jak i pomocy psychologa oraz zastosowano farmakoterapię. Powódka w tym czasie odbyła u psychologa wizyty w dniach 9.08.2013r., 02.09.2013r., 15.10.2013r, 26.11.2013r, 10.12.2013r., a u psychiatry w dniach 2.08.2013r., 14.08.2013r., 18.09.2013r i 16.10.2013r. Następnie po prawie rocznej przerwie powódka ponownie podjęła leczenie psychiatryczne i przyjmowanie leków, odbywając przy tym wizyty u psychiatry w dniach 10.12.2014r, 27.01.2015r, 03.03.2015r, 29.04.2015r, 03.06.2015r, 29.08.2015r i w dniu 25.11.2015r. oraz terapię psychologiczną w dniach 22.09.2015r, 15.10.2015 i w dniu 17.11.2015r. (dowód: k.100-107,152-155,361-371 oraz zeznania powódki E. J. k.204-205 ,520 i zeznania świadków: D. K. k.202v-203, W. B. k.203v-204).

Powódka po wypadku, z uwagi na bóle oczu oraz kilkusekundowe okresy utraty widzenia, rozpoczęła leczenie u okulisty w (...) u dr M. K. w P., przy czym to leczenie było płatne. Powódka w P. u lekarza okulisty była w dniach 30.07.2013r., 25.02.2014r., 20.03.2014r., 22.05.2014r., 23.07.2014r. i na te wizyty powódka dojeżdżała samochodem. W trakcie leczenia w obiektywnym badaniu (...) z dnia 22.05.2014r. potwierdzone zostało pourazowe uszkodzenie funkcji nerwów wzrokowych. Powódka za wizyty u lekarza okulisty w P. uiszczała opłaty, przy czym za wizytę w dniu 30.07.2013r. powódka uiściła kwotę 200 zł, a za wizytę w dniu 25.02.2014r. kwotę 220 zł. Powódka także leczyła się u okulisty E. K. w K., przy czym u okulisty w K. powódka była w dniu 3.06.2013r. i na te wizytę powódka przyjechała samochodem (dowód: k.38,48,73-74,77-81,95-97,115-132,150 oraz zeznania powódki E. J. k.204-205,520 i zeznania świadków: D. K. k.202v-203, W. B. k.203v-204).

Z powodu wykrytych nieprawidłowości nerwu wzrokowego powódka została skierowana również do neurologa celem pogłębienia diagnostyki, w tym wykonania badania rezonansem magnetycznym. Powódka wtedy rozpoczęła leczenie u neurologa G. Z. ze (...) w K. przy ul. (...), przy czym to leczenie było płatne. W badaniu MR głowy na które to powódka udała się do ZOZ (...) Rentgenodiagnostyki (...) w G., specjalista radiologii i diagnostyki obrazowej lek. E. T., opisując wynik badania powódki stwierdziła liczne poszerzone przestrzenie okołonaczyniowe w istocie białej obu półkul mózgu oraz w lewym jądrze soczewkowatym; poza tym stwierdzono prawidłowy sygnał z kory mózgowej, istoty białej, jąder podkorowych, pnia mózgu i rdzenia przedłużonego; układ komorowy był symetryczny i nieposzerzony; przestrzenie podpajęczynówkowe i zbiorniki podstawy nieposzerzone; podnamiotowo zmian ogniskowych nie stwierdzono; w sekwencjach angto-MR wady naczyniowej ani tętniaków naczyń koła tętniczego nie stwierdzono. Powódka u neurologa była w dniach: 28.03.2014r., 30.04.2014r. i 16.07.2014r., przy czym na te wizyty powódka dojeżdżała samochodem. Powódka za wizyty u neurologa w dniu 16.07.2014r. i w dniu 30.04.2014r. zapłaciła każdorazowo 70 zł, a za pierwszą wizytę w dniu 28.03.2014r. 100 zł (dowód: k.72,75-76,112 oraz zeznania powódki E. J. k.204-205, 520).

Powódka E. J. w okresie od dnia 26.05.2014r. do dnia 23.06.2014r. przebywała na leczeniu balneologicznym, po urazie komunikacyjnym w 2013r., w Szpitalu (...) w P.. Wówczas rozpoznano u powódki inne choroby krążka międzykręgowego oraz astmę oskrzelową i w trakcie pobytu powódki stosowano rehabilitację, w tym także masaże wirowe oraz perełkowe. Powódka po pobycie w sanatorium odczuła poprawę. Powódka do sanatorium (...) dojechała samochodem, przy czym opłata za parkowanie samochodu przez powódkę w P. wyniosła 120 zł (dowód: k. 71,114 oraz zeznania powódki E. J. k.204-205,520).

W związku z odczuwanymi przez powódkę dolegliwościami bólowymi po wypadku powódka w dniu 17.02.2014r. zakupiła paracetamol, za który zapłaciła kwotę 2,90 zł - faktura nr (...) z dnia 17.02.2014r (dowód: k.66 oraz opinia biegłego sądowego ortopedy M. G. k.334-337,349,389,534). Dla potrzeb leczenia skutków okulistycznych przebytego wypadku uzasadnione było stosowanie przez powódkę leków A. i V.. Na zakup leków A. i V. po wypadku powódka wydatkowała kwotę: - 19 zł (faktura nr (...) z dnia 27.02.2014r); - 22,90 zł (faktura nr (...) z dnia 20.03.2014r); - 37,59 zł (faktura nr (...) z dnia 22.04.2014r.); - 15,99 zł (faktura nr (...) z dnia 14.07.2014r); - 27,48 zł (faktura nr (...) z dnia 23.07.2014r. (dowód: k.63,65,67,69,71 oraz opinia biegłego sądowego specjalisty chorób oczu B. H. k.308-313).

Zakupione przez powódkę pozostałe leki, w tym kołnierz ortopedyczny, stwierdzone fakturami o numerach: (...) zostały zrefundowane przez pozwanego w części dotyczącej kwoty 236,24 zł (dowód: k.40,43,44,45,46,47,159).

Leki nie uwzględnione przez pozwanego oraz te stwierdzone fakturami o nr (...) były to leki niezwiązane z leczeniem następstw wypadku drogowego z dnia 30.04.2013r. (dowód: k.41,42,49,50,51,52,53,54,55,56,57,58,59,61,61,62,63,64,65,67,68,69,70,71 oraz opinia biegłego sądowego specjalisty chorób oczu B. H. k.308-313, opinia biegłego sądowego ortopedy M. G. k.334-337,349, 389,534, opinia biegłego sądowego ortopedy dr P. J. k.445-451, 493-494, 506).

Powódka po wypadku przebywała na zwolnieniu lekarskim L-4 i z tego tytułu utraciła prawo do wynagrodzenia w łącznej wysokości 1.080,72 zł netto za okres nieobecności powódki w pracy od 01.05.2013r. do 21.08.2013r. Po odbytym leczeniu powódka powróciła do pracy na dotychczasowym stanowisku głównej księgowej w Zakładzie (...) w S. (dowód: k.19-20,108-110,142-144). Powódka z uwagi na dolegliwości wzroku (problemy z ostrością widzenia oraz widzenie z opóźnieniem) zrezygnowała z pracy i od końca marca 2016r. otrzymuje rentę w kwocie ok. 1.000 zł miesięcznie, jak również powódka ma orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności. Powódka także, z uwagi na stan zdrowia, musiała zrezygnować z działalności społecznej – z zajęć z młodzieżą w OSP w S., z wyjazdów z młodzieżą na obozy i szkolenia. Obecnie powódka cały czas odczuwa dolegliwości bólowe kręgosłupa o różnym natężeniu, które nasilają się przy wykonywaniu drobnych prac domowych. Powódka mieszka z córkami i obecnie prace domowe wykonują córki powódki (dowód: zeznania powódki E. J. k.204-205,520).

Powódka na wizyty i badania lekarskie oraz zabiegi rehabilitacyjne dojeżdżała z reguły ze S. J. samochodem osobowym m-rk H. (...) z 2002r. o poj. silnika 1.4 o nr rej (...), przy czym średnie spalanie benzyny w tym samochodzie wynosiło 8 l/100 km (dowód: k.30,33-35 oraz zeznania powódki E. J. k.204-205,520). Natomiast średnia cena benzyny w 2013 i 2014 roku wynosiła ok. 5,5 zł/l (bezsporne).

W związku z odbytymi przez powódkę dojazdami: ze szpitala do domu, wizytami u lekarzy ortopedy, okulisty, neurologa, neurochirurga, psychiatry i psychologa, a także z uwagi na odbyte badania i rehabilitacje powódka w 2013 roku przejechała tym samochodem łącznie 1196 km, a w 2014 roku łącznie 2222 km. Nadto w 2013r. powódka tym samochodem także dojeżdżała na: - oględziny samochodu; - wizyty u lekarza alergologa; - spotkania z doradcą ubezpieczeniowym; - spotkania z prawnikiem; - oględziny zakupionego samochodu, przejeżdżając łącznie 680 km, a w 2014r. powódka także dojeżdżała tym samochodem do sądu, przejeżdżając łącznie 36 km (dowód: k. 31,32,36,37).

Powódka w chwili wypadku w dniu 30.04.2013r. nie doznała bezpośredniego urazu gałek ocznych. Jednakże na skutek zderzenia się pojazdów wystąpił u powódki uraz nerwów wzrokowych w ich odcinku pozagałkowym, a dokładnie w odcinku przebiegającym w kanale nerwu wzrokowego, przy czym stan taki określany jest jako neuropatia pourazowa nerwów wzrokowych. Tego typu uraz nie daje od razu objawów, natomiast objawy te mogą występować zarówno po kilku godzinach, jak i po wielu dniach. W chwili obecnej te dolegliwości rzutują na aktywność życiową i społeczną powódki w stopniu miernym, jednakże w przyszłości możliwe jest wystąpienie dalszej pourazowej degeneracji w obrębie nerwów wzrokowych. Powódka winna cały czas stosować leki obniżające ciśnienie śródgałkowe (A. i V.). Natomiast pozostałe schorzenia okulistyczne u powódki nie mają związku z przebytym w trakcie wypadku razem głowy. Powódka z powodu obniżenia ostrości widzenia obojga oczu po wypadku z 1,0 do 0,7 doznała 15% trwałego uszczerbku na zdrowiu (dowód: opinia biegłego sądowego specjalisty chorób oczu B. H. k.308-313).

Powódka w wyniku wypadku w dniu 30.04.2013r. nie doznała urazu czaszkowo-mózgowego, w związku z czym z brak jest następstw neurologicznych tego wypadku. Natomiast występują u powódki schorzenia samoistne: - drobne zmiany organiczne w mózgowiu, stwierdzone badaniem (...) o nie wyjaśnionej etiologii; - hypoplazja prawej tętnicy kręgowej; - drobne zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego oraz otyłość (dowód: opinia biegłego sądowego neurologa dr Z. R. k.317-324).

Powódka w trakcie wypadku doznała ostrej reakcji na stres. Powódka czuła drżenie, miała wrażenie omdlewania, poczucie nierealności. W tym czasie powódka doznawała silnego napięcia emocjonalnego, które utrudniało jej zasypianie i wypoczynek. Następnie rozwinęły się objawy zaburzenia stresowego pourazowego, które trwały pół roku od wypadku i wymagały wsparcia terapeutycznego oraz leczenia farmakologicznego. W tym okresie występowało uporczywe przypominanie sobie okoliczności wypadku w formie zakłócających „przebłysków”, unikanie miejsca wypadku, unikanie prowadzenia samochodu. Nadto występowały powódki objawy zwiększonej psychologicznej wrażliwości: trudności w koncentracji, nadmierna czujność, wzmożona reakcja zaskoczenia. Obecnie stan psychiczny powódki w remisji, jednakże wskazane jest okresowe korzystanie z konsultacji psychiatrycznych oraz wsparcia psychologicznego okresach gorszego stanu. W wyniku wypadku u powódki wystąpiły zaburzenia adaptacyjne, będące następstwem urazów i wypadków, które spowodowały powstanie długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5% (dowód: opinia sądowo-psychiatryczna psychologa M. W. i psychiatry dr J. O. k.353-360, 385-386, 420-421).

Obecnie powódki występuje stan po urazie skrętnym kręgosłupa szyjnego z podwichnięciem C4 – C5 z zespołem korzeniowym szyjnym; stan po urazie skrętnym kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego – bez dalszego leczenia oraz stłuczenia barku bez dalszego leczenia. W chwili obecnej u powódki występuje jedynie deficyt ruchu skrętnego w odcinku szyjnym kręgosłupa w obie strony po 10* oraz deficyt pochylania na boki obustronnie po 10*. Z upływem czasu deficyt ten powinien się zmniejszyć nawet do 5*, co pozwoli powódce na pełną sprawność fizyczną. Z punktu widzenia ortopedycznego powódka nie wymaga dalszej rehabilitacji, jak i dalszego leczenia urazów doznanych w wypadku z dnia 30.04.2013r. i leczenie doznanych urazów zostało zakończone. W konsekwencji następstw ortopedycznych powódka po wypadku w dniu 30.04.2013r. doznała - z uwagi na stan po urazie skrętnym kręgosłup szyjnego z podwichnięciem C4 – C5 z zespołem korzeniowym - trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 8%. (dowód: opinia biegłego sądowego ortopedy M. G. k.334-337,349, 389,534 i opinii biegłego sądowego ortopedy dr P. J. k.445-451, 493-494, 506).

Powódka zgłosiła szkodę pozwanemu i w wyniku przeprowadzonego w dniu 4.11.2013r. badania lekarskiego w postępowaniu szkodowym u powódki został ustalony 3 % uszczerbku na zdrowiu. Pozwany decyzją z dnia 19.12.2013r. przyznał i wypłacił powódce kwotę 4.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 236,24 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia na podstawie przedłożonych wówczas przez powódkę faktur o nr: (...). Pozwany nie zwrócił natomiast powódce kosztów zakupu leku R., D., F., X., L., A., P., L., T., kropli do oczu, Selen, A., T., A., gdyż nie miały one zastosowania w leczeniu następstw powypadkowych. Nadto pozwany nie zwrócił powódce kosztów przejazdu autostradą w dniu 30.07.2013r. potwierdzoną rachunkiem nr (...) oraz odmówiła wypłaty roszczenia o zwrot utraconego dochodu. Powódka pismem z dnia 26.09.2014r. złożyła odwołanie od tej decyzji z dnia 19.12.2013r., jednakże pozwany pismem z dnia 20.10.2014r. ponownie odmówił wypłaty wyższego zadośćuczynienia (dowód: k.156-159,162-172,189-195).

W dniu 26.11.2013r. wpłynął do Sądu Rejonowego w Koninie pozew, w którym powódka wniosła o zasądzenie od swojego ubezpieczyciela - (...) S.A. Oddział w Polsce kwoty 3.000 zł, z uwagi na obrażenia ciała jakich doznała w wypadku z dnia 30.04.2013r., z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków ( (...)), potwierdzonego polisą nr (...). Sąd Rejonowy w K.prawomocnym wyrokiem z dnia 25.02.2016r. sygn. akt I C (...) zasądził od (...) S.A. Oddział w Polsce na rzecz powódki kwotę 3.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25.02.2016r., oddalił powództwo w pozostałym zakresie i orzekł o kosztach procesu (dowód: k. 2-5,227 akt Sądu Rejonowego w Koninie sygn. akt I C (...)).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie:

zeznań powódki E. J. (k.204-205,520), zeznań świadków: D. K. (k.202v-203) i W. B. (k.203v-204) oraz opinii biegłego sądowego specjalisty chorób oczu B. H. (k.308-313), opinii biegłego sądowego neurologa dr Z. R. (k.317-324), opinii biegłego sądowego ortopedy M. G. (k.334-337,349, 389,534), opinii biegłego sądowego ortopedy dr P. J. (k.445-451, 493-494, 506), opinii sądowo-psychiatrycznej psychologa M. W. i psychiatry dr J. O. (k.353-360, 385-386, 420-421), jak również na podstawie dokumentów: kserokopii fotografii pojazdu powódki (k.13-15), kserokopii oświadczenia z dnia 30.07.2014r. (k.16-18), kserokopii zaświadczenia Zakładu (...) w S. z dnia 04.11.2013r. (k.19-20), kserokopii dokumentów księgowych Biuro (...) (k.21-29), kserokopii oświadczenia o poniesionych kosztach dojazdów (k.30-32,36,37), kserokopii dowodu rejestracyjnego pojazdu H. (...) o nr rej (...) (k.33), kserokopii prawa jazdy S. J. (k.34-35), kserokopii faktur, paragonów oraz rachunków za zakup leków i usług medycznych (k.38-72), kserokopii paragonu za parking (k.72), kserokopii dokumentacji medycznej powódki (k.73-107,111-141,145-155,325-329,361-371), kserokopii zaświadczeń lekarskich ZUS (k.108-110,142-144), kserokopii pisma pozwanego z dnia 20.10.2014r. (k.156), kserokopii odwołania powódki z dnia 26.09.2014r. (k.157-158), kserokopii decyzji pozwanego z dnia 19.12.2013r. (k.159), kserokopii notatki Komendy Miejskiej Policji o zdarzeniu drogowym z dnia 7.05.2013r. (k.160-161), opinii lekarzy z przeprowadzonego postępowania szkodowego (k.162-172), formularza zgłoszenia szkody (k.189-192), akt szkody pozwanego nr (...).03, dokumentów z akt Sądu Rejonowego w K.sygn. I C (...).

Sąd dał wiarę w całości zeznaniom powódki E. J. oraz zeznaniom świadków: D. K. i W. B., gdyż zeznania te są jasne, logiczne, wzajemnie się uzupełniają oraz znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie. Wartość dowodowa dokumentów zaliczonych w poczet dowodów nie budziła zdaniem Sądu wątpliwości.

W ocenie Sądu opinie biegłego sądowego specjalisty chorób oczu B. H. oraz biegłego sądowego neurologa dr Z. R. były jasne, logiczne, a wnioski należycie uzasadnione, przy czym opinie te nie były kwestionowane przez strony. Również w ocenie Sądu opinia sądowo-psychiatryczna psychologa M. W. i psychiatry dr J. O. była jasna, logiczna, a wnioski należycie i wyczerpująco uzasadnione, przy czym opinia ta nie została skutecznie zakwestionowana przez stronę pozwaną.

W ocenie Sądu także opinia biegłego sądowego ortopedy M. G. i opinia biegłego sądowego ortopedy dr P. J. była jasna, logiczna, a wnioski należycie i wyczerpująco uzasadnione, przy czym opinie te nie zostały skutecznie zakwestionowane przez strony. Należy przy tym zauważyć, iż opinia biegłego sądowego ortopedy dr P. J. została sporządzona w dniu 31.10.2016r., a opinia biegłego sądowego ortopedy M. G. w dniu 2.11.2015r., przy czym w tym okresie powódka odbywała rehabilitację. Z uwagi na powyższe zrozumiałym były początkowe rozbieżności obu opinii w zakresie m.in. stopnia stwierdzonego uszczerbku na zdrowiu, ograniczeń ruchomości kręgosłupa czy niezbędnej rehabilitacji. Biegły sądowy ortopeda M. G. wyjaśniał przy tym, że podczas badania powódki w listopadzie 2015r. stwierdził objawy zespołu bólowego odcinka lędźwiowego kręgosłupa z minimalnym ograniczeniem ruchomości i to zakwalifikował jako pourazowy zespół bólowy. Natomiast z opinii biegłego sądowego ortopedy dr P. J. wynikało, że te objawy bólowe w odcinku lędźwiowym podczas kolejnego badania nie występowały i dlatego biegły ten nie stwierdził uszczerbku na zdrowiu w tym zakresie. Z powyższego wnioskować należało, że w ciągu roku na skutek odbytego przez powódkę leczenia objawy bólowe odcinka lędźwiowego ustąpiły, a konsekwencją powyższego było również to, że biegły sądowy ortopeda dr P. J. na skutek poprawy stanu zdrowia powódki nie stwierdził konieczności dalszej rehabilitacji. Ostatecznie biegły sądowy ortopeda M. G. na rozprawie w dniu 21.12.2017r. przychylił się do wniosków opinii biegłego sądowego ortopedy dr P. J..

Sąd zważył, co następuje:

Powódka E. J. roszczenie swoje wywodzi z art. 822 § 1 kc, zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Zgodnie natomiast z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2003 r. nr 124 poz. 1152 ze zm.) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia, bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Nadto z art. 35 powyższej ustawy wynika, że ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu.

Z art. 444 § 1 zd. 1 kc wynika, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Nadto zgodnie z art. 445 § 1 kc w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym, a więc w art. 444 kc, Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Natomiast z art. 361 § 1 kc wynika, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

Skoro zatem odpowiedzialność za obrażenia ciała doznane przez powódkę w wyniku wypadku w dniu 30.04.2013r. ponosi A. J. (3), kierująca samochodem osobowym marki V. (...) nr rej. (...), która miała zawartą z pozwanym umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, to pozwany zgodnie z art. 822 § 1 kc oraz art. 35 ust. 1 powyższej ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, jak również art. 445 § 1 kc i art. 444 § 1 zd. 1 kc jest – co do zasady – zobowiązany jest do wypłaty powódce stosownego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz zwrotu poniesionych kosztów leczenia i dojazdów.

W niniejszej sprawie powódka ostatecznie wnosiła o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz :

A. kwoty 76.000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 16.000 zł od dnia 03.11.2014r. do dnia 31.12.2015r. oraz z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty; - od kwoty 40.000 zł od dnia 09.12.2015r. do dnia 31.12.2015r. oraz z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty; - od kwoty 20.000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27.12.2016r. do dnia zapłaty;

B. kwoty 2.764,17 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20.10.2014r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów poniesionego przez powódkę leczenia;

C. kwoty 1.766,60 zł wraz z odsetkami od dnia 20.10.2014r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów dojazdów do lekarzy i placówek medycznych w latach 2013-2014, liczonych jako iloczyn przejechanych przez powódkę 4015 km, spalania pojazdu w ilości 8l/100km i średniego kosztu paliwa w wysokości 5,5 zł/l;

D. kwoty 1.082,72 zł wraz z odsetkami od dnia 20.10.2014r. do dnia zapłaty tytułem refundacji kosztów utraconego zarobku w czasie przebywania powódki na zwolnieniu lekarskim w okresie od 01.05.2013r. do 21.08.2013r.

Ad. A)

Powódka w chwili wypadku w dniu 30.04.2013r. nie doznała bezpośredniego urazu gałek ocznych, natomiast na skutek zderzenia się pojazdów wystąpił u powódki uraz nerwów wzrokowych w ich odcinku pozagałkowym, a dokładnie w odcinku przebiegającym w kanale nerwu wzrokowego, przy czym stan taki określany jest jako neuropatia pourazowa nerwów wzrokowych. Tego typu uraz nie daje od razu objawów, natomiast objawy te mogą występować zarówno po kilku godzinach, jak i po wielu dniach. W chwili obecnej te dolegliwości rzutują na aktywność życiową i społeczną powódki w stopniu miernym, jednakże w przyszłości możliwe jest wystąpienie dalszej pourazowej degeneracji w obrębie nerwów wzrokowych. Powódka winna cały czas stosować leki obniżające ciśnienie śródgałkowe. Powódka z powodu obniżenia ostrości widzenia obojga oczu po wypadku z 1,0 do 0,7 doznała 15% trwałego uszczerbku na zdrowiu. Powódka w trakcie wypadku doznała ostrej reakcji na stres - czuła drżenie, miała wrażenie omdlewania, poczucie nierealności. W tym czasie powódka doznawała silnego napięcia emocjonalnego, które utrudniało jej zasypianie i wypoczynek. Następnie rozwinęły się objawy zaburzenia stresowego pourazowego, które trwały pół roku od wypadku i wymagały wsparcia terapeutycznego oraz leczenia farmakologicznego. W tym okresie występowało uporczywe przypominanie sobie okoliczności wypadku w formie zakłócających „przebłysków”, unikanie miejsca wypadku, unikanie prowadzenia samochodu. Nadto występowały powódki objawy zwiększonej psychologicznej wrażliwości: trudności w koncentracji, nadmierna czujność, wzmożona reakcja zaskoczenia. Obecnie stan psychiczny powódki w remisji, jednakże wskazane jest okresowe korzystanie z konsultacji psychiatrycznych oraz wsparcia psychologicznego okresach gorszego stanu . W wyniku wypadku u powódki wystąpiły zaburzenia adaptacyjne, będące następstwem urazów i wypadków, które spowodowały powstanie długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5%. Obecnie powódki występuje stan po urazie skrętnym kręgosłupa szyjnego z podwichnięciem C4 – C5 z zespołem korzeniowym szyjnym; stan po urazie skrętnym kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego – bez dalszego leczenia oraz stłuczenia barku bez dalszego leczenia. W chwili obecnej u powódki występuje jedynie deficyt ruchu skrętnego w odcinku szyjnym kręgosłupa w obie strony po 10* oraz deficyt pochylania na boki obustronnie po 10*. Z upływem czasu deficyt ten powinien się zmniejszyć nawet do 5*, co pozwoli powódce na pełną sprawność fizyczną. Z punktu widzenia ortopedycznego powódka nie wymaga dalszej rehabilitacji, jak i dalszego leczenia urazów doznanych w wypadku z dnia 30.04.2013r. i leczenie doznanych urazów zostało zakończone. W konsekwencji następstw ortopedycznych powódka po wypadku w dniu 30.04.2013r. doznała - z uwagi na stan po urazie skrętnym kręgosłup szyjnego z podwichnięciem C4 – C5 z zespołem korzeniowym - trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 8%. Łącznie zatem trwały uszczerbek na zdrowiu powódki wynosi 28 %.

Powódka w chwili wypadku miała 50 lat i była zatrudniona na stanowisku głównej księgowej w Zakładzie (...) w S. na umowę o pracę na czas nieokreślony od dnia 01.07.2002r. Powódka także prowadziła własną działalność gospodarczą, a nadto uczęszczała na kursy przygotowawcze na doradcę podatkowego. Nadto przed wypadkiem powódka była aktywną osobą i była zaangażowana w Młodzieżową D. Pożarniczą przy OSP w S., jak również organizowała obozy przetrwania, które polegały na wychodzeniu z młodzieżą do lasu. Powódka lubiła jeździć na rowerze, chodziła na basen, uprawiała nordic walking. W wyniku wypadku powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim z pracy przez okres ok. 4 miesięcy, jak również nie przystąpiła do egzaminu na doradcę podatkowego, który miał odbyć się w lipcu 2013r. Powódka wróciła do pracy w sierpniu 2013 roku, jednak z powodu problemów z widzeniem powódka zrezygnowała z pracy i od marca 2016 roku otrzymuje rentę, jak również wobec powódki orzeczono umiarkowany stopień niepełnosprawności. Powódka także, z uwagi na stan zdrowia, musiała zrezygnować z działalności społecznej – z zajęć z młodzieżą w OSP w S., z wyjazdów z młodzieżą na obozy i szkolenia. Obecnie powódka cały czas odczuwa dolegliwości bólowe kręgosłupa o różnym natężeniu, które nasilają się przy wykonywaniu drobnych prac domowych, przy czym obecnie prace te wykonują córki powódki.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe okoliczności, w tym rozmiar doznanych przez powódkę cierpień fizycznych i psychicznych i długotrwałość leczenia oraz następstwa i zmiany jakie one spowodowały w życiu powódki, należy zdaniem Sądu uznać, iż wysokość należnego powódce zadośćuczynienia za doznaną krzywdę winna wynosić kwotę 70.000 zł. Pozwany jednakże w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił powódce tytułem zadośćuczynienia łącznie kwotę 4.000 zł. Oznacza to zdaniem Sądu, iż roszczenie powódki dotyczące zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, należy uznać za uzasadnione co do kwoty 66.000 zł.

Ad. B)

Z art. 444 § 1 zd. 1 kc wynika, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że powódka po wypadku zaobserwowała pogorszenie ostrości widzenia obojgiem oczu oraz nasilone kilkusekundowe utraty widzenia. Udała się zatem do okulisty, który podjął niezbędne działania diagnostyczno-terapeutyczne. Powódka leczyła się prywatnie u okulisty w (...) u dr M. K. w P.. Za wizytę w dniu 22.05.2013r. powódka zapłaciła 220 zł, a za wizytę w dniu 30.07.2013r. powódka zapłaciła 200 zł. Nadto z powodu wykrytych nieprawidłowości nerwu wzrokowego powódka została skierowana również do Poradni Neurologicznej celem pogłębienia diagnostyki, w tym wykonania badania rezonansem magnetycznym. Powódka udała się zatem do neurologa dr G. Z. ze (...) w K. przy ul. (...). Za wizytę u neurologa w dniu 28.03.2014r. powódka zapłaciła kwotę 100 zł, za wizytę w dniu 30.04.2014r. kwotę 70 zł, a za wizytę w dniu 16.07.2014r. kolejną kwotę 70 zł. Łącznie zatem powódka przeznaczyła na koszty leczenia u okulisty i neurologa kwotę 660 zł.

W ocenie Sądu, w świetle okoliczności niniejszej sprawy, brak było podstaw do zarzucania powódce nieskorzystania z bezpłatnego leczenia publicznego. W ocenie Sądu leczenie prywatne należało uznać za jak najbardziej uzasadnione przede wszystkim z uwagi na skutki doznanego urazu dla życia i zdrowia powódki. W ocenie Sądu, w świetle okoliczności niniejszej sprawy, należy uznać, iż powyższe koszty zostały poniesione w sposób niezbędny i celowy na działania zmierzające do poprawy stanu zdrowia powódki.

Nadto z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że skoro z przedłożonych przez powódkę do rozliczenia na etapie postępowania likwidacji szkody faktur o nr (...) zrefundowane zostały przez pozwaną leki wskazane na fakturach o nr (...) (k.40), (...) (k.43), (...) (k.44), (...) (k.45), (...) (k.46), (...) (k.47) bez leków R., D., F., X., L., A., P., L., T., Selen, A., T., A. (k.159v), a z opinii biegłego sądowego ortopedy M. G. i opinii biegłego sądowego ortopedy dr P. J. wynikało, że w części niezrefundowanej zakupione przez powódkę leki były nieuzasadnione, to tym samym brak było podstaw do uwzględnienia w większym rozmiarze roszczenia powódki w zakresie tych faktur.

Natomiast z kolei z przedłożonych przez powódkę faktur, znajdujących się kartach od nr 49 do 71 - zgodnie z opinią biegłego sądowego ortopedy M. G. - za uzasadnioną należało uznać fakturę o nr (...) za zakup paracetamolu za kwotę 2,90 zł (k.66), a zgodnie z opinią biegłego sądowego specjalisty chorób oczu B. H. dla potrzeb leczenia skutków okulistycznych przebytego wypadku uzasadnione były koszty zakupu jedynie leków A. i V., stwierdzonych: - fakturą o nr (...) na łączną kwotę 37,59 zł (k.63); - fakturą nr (...) na kwotę 27,48 zł (k.65); - fakturą nr (...) na kwotę 15,99 zł (k.67); - fakturą nr (...) na kwotę 22,90 zł (k.69); - fakturą nr (...) na kwotę 19 zł (k.71). Łącznie zatem uzasadnione koszty zakupu leków wyniosły w sumie 125,86 zł.

W konsekwencji łącznie zatem koszty leczenia obejmujące leki oraz usługi medyczne wyniosły 785,86 zł (660 zł + 125,86 zł)

Ad. C)

Również art. 444 § 1 zd. 1 kc stanowi podstawą prawną zwrotu poniesionych przez powódkę wydatków związanych z dojazdami do lekarzy i placówek medycznych.

Powódka wskazała, iż jej roszczenie w tym zakresie dotyczy dojazdów za lata 2013-2014, uwidocznionych w szczegółowym wykazie znajdującym się w załączniku nr 1 za 2013 r i w załączniku nr 2 za 2014 r. Powódka przy tym dojeżdżała samochodem osobowym m-rki H. (...) z 2002r. o poj. silnika 1.4 o nr rej (...), przy czym średnie spalanie benzyny w tym samochodzie wynosiło 8 l/100 km, a średnia cena benzyny w 2013 i 2014 roku wynosiła ok. 5,5 zł/l.

Odnosząc się do żądania powódki w tym zakresie to należy przede wszystkim wskazać, iż z zebranego materiału dowodowego nie wynikało aby wypadek z dnia 30.04.2013r. spowodował konieczność odbycia przez powódkę leczenia alergologicznego. Dlatego wskazane przez powódkę koszty poniesionych wizyt u lekarza alergologa w dniach 23.05.2013r. (14km), 20.06.2013r (14km) i w dniu 18.07.2013r (14km) należało uznać za bezzasadne i nie związane z leczeniem urazów powypadkowych. Podobnie Sąd nie uznał za uzasadnionych kosztów dojazdów związanych z oględzinami samochodu w dniu 08.05.2013r. (19km x 2), dojazdów na spotkania z agentem ubezpieczeniowym i z prawnikiem w dniu 11.06.2013r. (24km + 20km), w dniu 05.09.2013r (32km) i w dniu 18.09.2013r (20km), czy też dojazdów dotyczących zakupu samochodu w dniu 30.06.2013r (252 km) i w dniu 07.07.2013r (252 km). Z powyższego wynikało, że w 2013r. za nieuzasadnione okazały się dojazdy w łącznej wysokości 680 km. Natomiast w 2014 roku Sąd nie uznał za zasadnych kosztów dojazdów związanych z podróżą powódki do sądu w dniu 19.03.2014r (18 km) jak i dojazdu na badania w dniu 08.05.2014r (18 km) – łącznie 36 km, ponieważ powyższe podróże, podobnie jak te wskazane wyżej nie miały związku przyczynowego z leczeniem skutków wypadku drogowego z dnia 30.04.2013r.

Sąd przy tym nie znalazł podstaw do kwestionowania przyjętej przez powódkę metodologii wyliczenia kosztów poniesionych dojazdów na podstawie średniego spalania pojazdu m-rki H. (...) z 2002r. o poj. silnika 1.4 (k.33) w wysokości 8l/100km i ceny paliwa w kwocie 5,5 zł/l (k.5v), tym bardziej, że powyższego sposobu nie zakwestionowała strona pozwana.

W konsekwencji za uzasadnione zdaniem Sadu należało uznać koszty dojazdów w wysokości 1.503,92 zł [ (1196 km + 2222 km) x 8L/100km x 5,5 zł/L ].

W tym miejscu należy zdaniem Sądu wskazać, iż w okolicznościach niniejszej sprawy brak było podstaw do uwzględnienia kosztów przejazdu autostradą (...) w kwocie 15 zł w dniu 30.07.2013r. (k.48,) ponieważ powódka w żaden sposób nie wykazała zarówno konieczności ani zasadności jego poniesienia (por. art. 6 kc.). Sąd także w okolicznościach niniejszej sprawy nie uznał, aby koszty płatnego parkingu w P. w wysokości 120 zł (k.72) pozostawały w normalnym (adekwatnym) związku przyczynowym z wypadkiem z dnia 30.04.2013r. (por. art. 361 § 1 kc).

Ad. D)

W niniejszej sprawie powódka dochodziła również utraconych zarobków w okresie kiedy przebywała na zwolnieniu lekarskim od 01.05.2013r. do 21.08.2013r. w wysokości 1.082,72 zł.

Jak już wcześniej wskazano zgodnie z art. 444 § 1 zd. 1 kc w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty, w tym także zwrotu utraconych zarobków (por. uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 26.06.2015r. sygn. akt I ACa 847/14).

Z zebranego materiału dowodowego wynikało niezbicie, że w okresie w którym powódka pozostawała na zwolnieniu lekarskim w wyniku wypadku z dnia 30.04.2013r. utraciła dochód - prawo do wynagrodzenia w kwocie 1.082,72 zł netto zgodnie z treścią zaświadczenia pracodawcy powódki z dnia 04.11.2013r. Skoro zatem powódka zgodnie z treścią tego zaświadczenia utraciła prawo do wynagrodzenia we wskazanej wyżej wysokości, to tym samym nie mogło być jej wypłacone wynagrodzenie w większym zakresie niż sugerowała to strona pozwana. W tej sytuacji bez znaczenia jest sposób wyliczenia przez pracodawcę utraconego wynagrodzenia, gdyż decydujące dla oceny zasadności roszczenia powódki jest bowiem ustalenie wysokości utraconego wynagrodzenia, a nie ustalanie kryteriów jakim pracodawca kierował się obliczając utracone dochody. Dlatego też roszczenie powódki w tej części należało uznać za uzasadnione w pełnej wysokości w kwocie 1.082,72 zł.

Nadto powódka żądała odsetek ustawowych od zadośćuczynienia od dnia 03.11.2014r., z uwzględnieniem dni w których rozszerzała powództwo oraz odsetek ustawowych od odszkodowania od dnia 20.11.2014r. do dnia zapłaty. Odnosząc się do powyższego należy podkreślić, że zgodnie z art. 817 § 1 kc ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Natomiast z art. 817 § 2 kc wynika, że gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, przy czym bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie przewidzianym w art. 817 § 1 kc. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że w toku postępowania szkodowego - w dniu 4.11.2013r. - zostało przeprowadzone badania lekarskiego powódki, w wyniku którego u powódki został ustalony 3 % uszczerbku na zdrowiu, a decyzją z dnia 19.12.2013r. pozwany przyznał i wypłacił powódce kwotę 4.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 236,24 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia, odmawiając jednocześnie żądaniu powódki w pozostałej części. Następnie powódka pismem z dnia 26.09.2014r. złożyła odwołanie od tej decyzji i wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 12.000 zł tytułem zadośćuczynienia w terminie 30 dni. Oznacza to zdaniem Sądu, iż roszczenie powódki dotyczące zasądzenia od pozwanego ustawowych odsetek od zadośćuczynienia od dnia 03.11.2014r. (z uwzględnieniem pism rozszerzających powództwo w tym zakresie – k.344 i k.464) oraz odszkodowania od dnia 20.11.2014r. należy uznać za zasadne.

W konsekwencji Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 66.000 zł stanowiącą zadośćuczynienie oraz kwotę 3.370,50 zł, stanowiącą odszkodowanie z odsetkami od kwoty: - 16.000 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 3.11.2014 r. do dnia 31.12.2015 r. roku oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01.01.2016 roku do dnia zapłaty; - 40.000 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 15.12.2015 r. do dnia 31.12.2015 r. roku oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01.01.2016 roku do dnia zapłaty; - 10.000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27.12.2016 r. do dnia zapłaty; - 3.370 zł 50 gr z odsetkami ustawowymi od dnia 20.10.2014r do dnia 31.12.2015 roku oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01.01.2016 roku do dnia zapłaty (punkt 1 wyroku).

Natomiast roszczenie powódki w pozostałym zakresie, tj. w części dotyczącej zadośćuczynienia ponad zasądzoną kwotę oraz odszkodowania w części dotyczącej pozostałych kosztów leczenia i dojazdów, jak również kosztów przejazdu autostradą (...) w dniu 30.07.2013r. i kosztów płatnego parkingu w P. należy zdaniem Sądu uznać za nieuzasadnione. Wobec powyższego Sąd oddalił powództwo powódki w tej części jako bezzasadne (punkt 2 wyroku).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc zasądzając od pozwanego na rzecz powódki kwotę 4.715 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na które złożyła się opłata sądowa od pozwu w kwocie 1081 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3.600 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictw w kwocie 34 zł. Sąd obciążył pozwanego tymi kosztami procesu w całości, gdyż określenie należnej powódce sumy zależało od oceny Sadu (punkt 3 wyroku).

Natomiast o nieuiszczonych kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 1 uksc i art. 100 kpc, obciążając pozwanego tymi kosztami w całości i nakazując pobrać z tego tytułu od pozwanego kwotę 6.106,74 zł, przy czym koszty te obejmują koszty sporządzenia opinii przez biegłych sądowych, nie pokryte z zaliczek w wysokości 3.718,74 zł oraz pozostałą część opłaty sądowej w wysokości 2.388 zł (punkt 4 wyroku).

Andrzej Nawrocki

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE