UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 czerwca 2013 roku nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. stwierdził, że M. S. jako pracownik u płatnika składek A. P. (1) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu oraz wypadkowemu od 1 lutego 2013 roku.
Odwołanie od powyższej decyzji w dniu 1 lipca 2013 roku wniosła M. S., wnosząc w nim o ustalenie, że podlega ona ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia u płatnika składek A. P. (1).

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania M. S..

Postanowieniem z dnia 30 lipca 2013 roku Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. wezwał do udziału w sprawie w charakterze zainteresowanej A. P. (1).

Zainteresowana A. P. (1) poparła odwołanie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Zainteresowana A. P. (2) prowadzi działalność gospodarczą od 1 czerwca 1999 roku. Początkowo była to tylko cukiernia o nazwie (...) w R.. Od 2004 roku A. P. (2) rozszerzyła działalność o usługi fryzjerskie i kosmetyczne oraz solarium. Lokal fryzjersko-kosmetyczny oraz solarium, w którym A. P. (2) prowadzi działalność znajduje się w R. przy ul. (...) i nosi nazwę (...). A. P. (1) wykonuje w nim zabiegi kosmetyczne. W salonie zainteresowana zatrudnia na umowę zlecenia córkę J. B., która wykonuje zabiegi kosmetyczne, czasem strzyże włosy mężczyznom. W salonie fryzjerskim zainteresowana zatrudniała zawsze jednego pracownika. Do maja 2011r. zainteresowana zatrudniała w charakterze fryzjerki P. D.. Później już tylko stażystki kierowane z urzędu pracy. Zainteresowana miała trudności w znalezieniu osoby z odpowiednimi umiejętnościami na stanowisko fryzjerki. Cały czas poszukiwała takiej osoby. Dlatego też na drzwiach salonu wywiesiła informację o tym, że chce zatrudnić fryzjerkę.

(dowód: ksero zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej k. 25-26 akt ZUS, zeznania świadka S. P. protokół rozprawy z dnia 23 września 2013 roku od minuty 21.25 do minuty 36.22 k. 39-41wraz z nagraniem koperta k. 42, zeznania zainteresowanej A. P. (1) protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2013 roku od minuty 12.13 do minuty 26.04 k. 50-52 wraz z nagraniem koperta k. 53, zeznania wnioskodawczyni M. S. protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2013 roku od minuty 26.15 do minuty 34.37 k. 50-52 wraz z nagraniem koperta k. 53, oświadczenie J. B. – k. 47 akt)

M. S. zgłosiła się do A. P. (1) w dniu 21 stycznia 2013r., po tym jak przypadkowo przeczytała informację o tym, że poszukuje ona fryzjerki.

A. P. (1) przed zatrudnieniem M. S. sprawdziła jej zawodowe umiejętności zlecając jej czesanie i strzyżenie włosów swoim znajomym. Próba wypadła pomyślnie. Wszystkie klientki były zadowolone.

(dowód: zeznania świadka S. P. protokół rozprawy z dnia 23 września 2013 roku od minuty 21.25 do minuty 36.22 k. 39-41wraz z nagraniem koperta k. 42, zeznania zainteresowanej A. P. (1) protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2013 roku od minuty 12.13 do minuty 26.04 k. 50-52 wraz z nagraniem koperta k. 53, zeznania wnioskodawczyni M. S. protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2013 roku od minuty 26.15 do minuty 34.37 k. 50-52 wraz z nagraniem koperta k. 53, podanie o pracę z dnia 21 stycznia 2013r.- akta ZUS)

M. S. w 1996r. ukończyła zasadniczą szkołę zawodową w zawodzie fryzjer. W dniu 14 czerwca 1996 roku zdała egzamin czeladniczy w rzemiośle fryzjerstwo damskie.

(dowód: fotokopia świadectwa pracy z dnia 5.07.1996r. k. 19 akt, fotokopia świadectwa czeladniczego k. 21 akt, fotokopia świadectwa k. 22 akt)

Wnioskodawczyni po ukończeniu szkoły, nie pracowało zawodowo, gdyż w 1996r. urodziła córkę i zajmowała się jej wychowaniem.

W 2008 roku wnioskodawczyni wyjechała do Anglii, gdzie pracowała około rok czasu jako fryzjer.

(dowód: zeznania wnioskodawczyni M. S. protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2013 roku od minuty 26.15 do minuty 34.37 k. 50-52 wraz z nagraniem koperta k. 53)

W dniu 1 lutego 2013 A. P. (1) zawarła z M. S. pisemną umowę o pracę na czas określony do 31 stycznia 2014 roku. M. S. została zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy w charakterze fryzjera za wynagrodzeniem miesięcznym 4000 złotych brutto. W umowie przewidziano możliwość jej wcześniejszego rozwiązania za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia.

M. S. była zdolna do wykonywania pracy na stanowisku fryzjerki. W dniu 1 lutego 2013 roku przeszła szkolenie wstępne w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny w pracy.

(dowód: ksero umowy o pracę k. 32 akt ZUS, ksero zaświadczenia lekarskiego k. 44 akt ZUS, ksero karty szkolenia wstępnego k. 33 akt ZUS)

M. S. otrzymała od pracodawcy pisemny zakres obowiązków, zgodnie z którym do jej obowiązków należało: strzyżenie, czesanie i stylizacja, mycie i farbowanie włosów, przedłużanie włosów, wykonywanie trwałej ondulacji, wykonywanie zabiegów pielęgnacyjno-leczniczych włosów i skóry głowy, ostrzenie, czyszczenie i odkażanie narzędzi i przyborów, pobieranie opłat za usługi, sprzątanie pomieszczenia pracy oraz inne prace według zapotrzebowania klientów.

(dowód: ksero zakresu obowiązków k. 40 akt ZUS)

Do ubezpieczenia społecznego M. S. została zgłoszona w dniu 1 lutego 2013 roku.

(dowód: zgłoszenie do ubezpieczeń ZUS P ZUA w aktach osobowych

M. S. w zakładzie fryzjerskim A. P. (1) pracowała codziennie w godzinach od 9.00 do 17.00 od poniedziałku do piątku. M. S. obcinała i farbowała klientom włosy, układała fryzury, prostowała włosy. Jej klientami byli m.in. A. K. (1), A. W., D. S., A. K. (2) oraz M. M. (2).

(dowód: zeznania zainteresowanej A. P. (1) protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2013 roku od minuty 12.13 do minuty 26.04 k. 50-52 wraz z nagraniem koperta k. 53, zeznania wnioskodawczyni M. S. protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2013 roku od minuty 26.15 do minuty 34.37 k. 50-52 wraz z nagraniem koperta k. 53, zeznania świadka A. K. (1) protokół rozprawy z dnia 23 września 2013 roku od minuty 11.36 do minuty 16.05 k. 39-41 wraz z nagraniem koperta k. 42, zeznania świadka A. S. protokół rozprawy z dnia 23 września 2013 roku od minuty 16.15 do minuty 21.18 k. 39-41 wraz z nagraniem koperta k. 42, zeznania świadka A. W. protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2013 roku od minuty 4.21 do minuty 11.02 k. 50-52 wraz z nagraniem koperta k. 53, zeznania świadka D. S. protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2014 roku od minuty 3.52 do minuty 8.15 k. 61-62 wraz z nagraniem koperta k. 63, zeznania świadka A. K. (2) protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2014 roku od minuty 8.32 do minuty 11.55 k. 61-62 wraz z nagraniem koperta k. 63, zeznania świadka M. M. (2) protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2014 roku od minuty 11.55 do minuty 13.25 k. 61-62 wraz z nagraniem koperta k. 63 )

Wnioskodawczyni podpisywała listy obecności w pracy w okresie od 1 lutego do 25 marca 2013 roku. Podpisała również listę płac za miesiąc luty i marzec 2013 roku.

(dowód: ksero listy obecności k. 43, 41 akt ZUS, listy płac w aktach osobowych)

Od dnia 26 marca 2013 roku M. S. stała się niezdolna do pracy z powodu ciąży. W dniu (...) urodziła syna (okoliczność bezsporna).

W okresie niezdolności do pracy wnioskodawczyni A. P. (1) zatrudniała fryzjerki na umowy zlecenia.

(dowód: zeznania zainteresowanej A. P. (1) protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2013 roku od minuty 12.13 do minuty 26.04 k. 50-52 wraz z nagraniem koperta k. 53, zeznania świadka S. P. protokół rozprawy z dnia 23 września 2013 roku od minuty 21.25 do minuty 36.22 k. 39-41wraz z nagraniem koperta k. 42, umowa zlecenia z dnia 10.05.2013r. – k. 5 akt, umowa zlecenia z dnia 1 lipca 2013r. – k. 55 akt)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1, art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 ze zm.) osoby pozostające w stosunku pracy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu. Art. 13 tej ustawy stanowi zaś w punkcie 1, że pracownicy podlegają wskazanym ubezpieczeniom społecznym od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku.

Z przepisów tych wynika, że podstawową przesłanką objęcia zakresem ubezpieczenia społecznego jest posiadanie statusu pracownika. Pracownikiem zostaje się przez nawiązanie stosunku pracy. Stosownie do treści art. 22§1 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Na treść stosunku pracy składają się zatem wzajemne prawa i obowiązki stron stosunku pracy (pracownika i pracodawcy). Zasadniczym elementem konstrukcyjnym stosunku pracy jest zobowiązanie pracownika do osobistego wykonywania pracy na rzecz pracodawcy za wynagrodzeniem. Kolejna cecha tego stosunku to zawłaszczanie wyniku pracy przez pracodawcę i wykonywanie pracy w warunkach podporządkowania czyli pod kierownictwem pracodawcy. Pracownik nie odpowiada jednak za wynik pracy , ale za samo staranne świadczenie pracy.

W będącej przedmiotem osądu sprawie taki właśnie stosunek — umowa o pracę - łączył A. P. (1) z M. S. w okresie od 1 lutego 2013 roku do 31 stycznia 2014 roku. Wykazało to przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe w postaci zeznań świadków: A. K. (1), A. S., S. P., A. W., D. S., A. K. (2) i M. M. (2), a także stron. Wszyscy przesłuchani w sprawie świadkowie są stałymi klientami salonu (...) i potwierdzili, że M. S. od lutego 2013r. aż do Ś. Wielkanocnych w 2013r. wykonywała w nim usługi fryzjerskie tj. strzygła i farbowała włosy, układała fryzury, prostowała włosy. Świadkowie: A. K. (1), A. W., D. S., A. K. (2) i M. M. (2) w tym okresie sami osobiście korzystali z usług wnioskodawczyni. Należy podkreślić, że świadek A. K. (1) była nie tylko klientką wnioskodawczyni, ale także klientką salonu kosmetycznego i solarium. Za każdym razem, gdy w spornym okresie była w salonie (...) widziała tam przy pracach fryzjerskich wnioskodawczynię. Również świadek A. S., który na zlecenie właścicielki wykonywał w salonie fryzjerskim drobne naprawy, widział przy pracy wnioskodawczynię. Częstą bywalczynią tego salonu była także D. S., która przynajmniej raz w tygodniu korzystała z usług wnioskodawczyni w postaci prostowania włosów. Także świadek A. W., pracująca w znajdującym się naprzeciwko salonu (...) sklepie chemiczno-spożywczym, która przynajmniej raz dziennie była w tym salonie z racji grzecznościowego korzystania ze znajdującej się tam toalety, potwierdziła fakt świadczenia pracy przez M. S.. Świadkowie, za wyjątkiem S. P., są osobami obcymi dla stron, a zatem nie byli zainteresowani wynikiem sprawy.

W świetle podzielonych przez Sąd zeznań świadków i stron, z których w sposób jednoznaczny wynika, że wnioskodawczyni w spornym okresie faktycznie świadczyła pracę, do której wykonywania zobowiązała się na podstawie pisemnej umowy o pracę, nie można podzielić gołosłownego zarzutu organu rentowego, że umowa o pracę została zawarta jedynie dla pozoru celem uzyskania ochrony ubezpieczeniowej i świadczeń z ubezpieczenia społecznego i jako taka jest nieważna.

W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy w sposób nie budzący wątpliwości wskazuje, iż M. S. od dnia 1 lutego 2013 roku faktycznie świadczyła pracę na rzecz A. P. (1), a ta pracę tę przyjmowała i wypłacała za nią wynagrodzenie, co z kolei wynika z listy płac. Praca była świadczona pod kierownictwem A. P. (1) zarówno co do miejsca, czasu świadczenia pracy jak i jej przedmiotu. M. S. pracowała w salonie (...) w R. przy ul. (...) codziennie od poniedziałku do piątku po 8 godzin dziennie, świadcząc usługi fryzjerskie.

Cel zawarcia umowy o pracę jakim jest chęć uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego — wbrew zarzutom organu rentowego - nie jest sprzeczny z ustawą ani nie zmierza do jej obejścia, nie świadczy też o pozorności umowy. Objęcie ubezpieczeniem społecznym i uzyskanie świadczeń z tego ubezpieczenia jest wszak głównym celem zawierania umowy o pracę.

Jednakże w okolicznościach przedmiotowej sprawy głównym celem zawarcia umowy o pracę – jak wynika z przekonujących zeznań zainteresowanej i jej męża S. P. - była potrzeba zatrudnienia wykwalifikowanego pracownika, solidnie wywiązującego się ze swoich obowiązków. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem organu rentowego, że stanowisko pracy zostały utworzone dla wnioskodawczyni, a ponadto że nie posiada ona doświadczenia w pracy na stanowisku fryzjera. Zainteresowana od dłuższego czasu tj. od maja 2011r., poszukiwała fryzjera. Wówczas uległa rozwiązaniu umowa o pracę z jej dotychczasową fryzjerką, a kolejnej na dłuższy okres czasu nie mogła znaleźć. W tym okresie w jej zakładzie pojawiały się jedynie stażystki przysyłane z urzędu pracy. A. P. (1) szukała osoby, która zajęłaby się jej zakładem fryzjerskim w sposób profesjonalny. Sama nie ma bowiem kwalifikacji fryzjerskich, a pomagająca jej w pracy córka li tylko przyuczała się do zawodu fryzjerki pod okiem wcześniej pracujących tam fryzjerek. Gdy zatem zgłosiła się do niej w odpowiedzi na pisemną ofertę pracy M. S., przed jej zatrudnieniem A. P. (1) sprawdziła jej zawodowe umiejętności, zlecając wykonanie usług fryzjerskich swoim znajomym. Dopiero gdy A. P. (1) miała pewność co do umiejętności fryzjerskich wnioskodawczyni podpisana z nią umowę o pracę na okres 1 roku tj. od 1 lutego 2013 roku do 31 stycznia 2014 roku. Roczny czas trwania umowy gwarantował pracodawcy możliwość wcześniejszego jej rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem, gdyby wnioskodawczyni okazała się niesolidnym pracownikiem, jak wyjaśnił S. P.. Wbrew zarzutom organu rentowego wnioskodawczyni ma wystarczające kwalifikacje zawodowe do bycia fryzjerką, ukończyła w tym kierunku szkołę zawodową i uzyskała w 1996r. świadectwo czeladnicze, a przez rok czasu pracowała jako fryzjerka za granicą. Na marginesie należy dodać, że o kwalifikacjach wnioskodawczyni najlepiej świadczą jej klienci, którzy – jak wykazało postępowanie dowodowe – byli zadowoleni ze świadczonych przez nią usług, a obecnie czekają na jej powrót do pracy.

O potrzebie zatrudnienia fryzjera przez zainteresowaną świadczy również to, że po tym jak wnioskodawczyni stała się osobą niezdolną do pracy, A. P. (1) zatrudniała fryzjerki na umowy zlecenia. Cały czas bowiem z racji rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej zainteresowana potrzebowała pracownika o kwalifikacjach fryzjerskich. Zatrudniając kolejne fryzjerki na umowy zlecenia zainteresowana chciała w ten sposób przetrwać jakość okres niezdolności do pracy wnioskodawczyni, licząc na jej powrót do pracy po urlopie macierzyńskim.

Zarówno M. S. jak i A. P. (1) nie składały więc w chwili zawierania umowy o pracę pozornych oświadczeń woli, gdyż w rzeczywistości M. S. świadczyła pracę jako pracownik, a A. P. (1) przyjmowała tą pracę jako pracodawca.

Czynność prawna pozorna charakteryzuje się w myśl art. 83 § 1 k.c. trzema elementami, które muszą wystąpić łącznie, a mianowicie: oświadczenie woli musi być złożone świadomie i swobodnie tylko dla pozoru, oświadczenie musi być złożone drugiej stronie, adresat oświadczenia woli musi zgadzać się na dokonanie czynności prawnej jedynie dla pozoru. Pobudki, którymi strony kierują się składając pozorne oświadczenia woli, nie mają żadnego znaczenia dla oceny pozorności oświadczenia woli. Oświadczenie woli złożone jest dla pozoru wtedy, gdy z góry powziętym zamiarem stron jest brak woli wywołania skutków prawnych jakie zwykle prawo łączy ze składanym przez nią oświadczeniem. Brak zamiaru wywołania skutków prawnych oznacza, że osoba składająca oświadczenie woli albo nie chce w ogóle wywołać żadnych skutków prawnych albo też chce wywołać inne, niż wynikałoby ze złożonego przez nią oświadczenia woli.

W prawie pracy doniosłość ma jedynie zamiar obejścia prawa przez fikcyjne (pozorne) zawarcie umowy, czyli takie, które nie wiąże się ze świadczeniem pracy, a dokonanie zgłoszenia do ubezpieczenia następuje pod pozorem zatrudnienia. W takich sytuacjach dochodzi do zgłoszenia do ubezpieczenia osoby, która nie może być uznana za podmiot ubezpieczenia, ponieważ nie świadczy pracy i przez to nie można jej przypisać cech zatrudnionego pracownika, skoro nie są wykonywane obowiązki i prawa płynące z umowy o

pracę (por. np. wyrok SN: z 17.12.1996 r., I UK 32/96, OSNAPIUS Nr 15/1997) .

Nie można natomiast przypisać celu obejścia prawa (art. 58 § 1 kc. w zw. z art. 300 k.p.) stronom umowy o pracę, na podstawie której rzeczywiście były wykonywane obowiązki prawa płynące z tej umowy.

Ustalony w rozpoznawanej sprawie stan faktyczny świadczy nie o pozorności złożonych przez strony oświadczeń woli ani nie o obejściu ustawy, lecz o spełnieniu warunku zatrudnienia pracowniczego stanowiącego tytuł ubezpieczenia (art. 6 ust. 1 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Dz.U. z 2013 r., poz. 1442 ze zmm). Do objęcia pracowniczym ubezpieczeniem społecznym nie mogłoby dojść tylko wówczas, gdyby zgłoszenie do tego ubezpieczenia dotyczyło osoby, która w rzeczywistości pracy nie świadczyła, a więc nie wykonywała zatrudnienia w ogóle albo wykonywała je na podstawie innej umowy niż umowa o pracę. W prawie ubezpieczeń społecznych nie decyduje ważność umowy o pracę związana z zamiarem dyktującym potrzebę jej zawarcia, lecz to, czy zawierające ją strony miały zamiar wzajemnego zobowiązania się - pracownik do świadczenia pracy, a pracodawca do dania mu pracy i wynagrodzenia za nią - oraz czy umowa była w rzeczywistości realizowana. Nie jest także istotny czas (okres trwania) tej realizacji (tak por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 października 2005r, I UK 32/05).

W sytuacji gdy doszło do zawarcia umowy o pracę, jak też do jej realizacji poprzez świadczenie umówionej pracy i przyjmowanie jej przez pracodawcę, jak to miało miejsce w przedmiotowej sprawie, nie może być mowy o działaniu w celu obejścia prawa.

Oceny tej nie zmienia fakt, że M. S. w chwili jej zatrudnienia przez A. P. (1) była w ciąży. Obowiązujące przepisy nie zakazują świadczenia pracy przez kobiety w ciąży, a do tego w praktyce prowadzi stanowisko prezentowane przez ZUS, co byłoby dyskryminacją kobiet w ciąży. Tymczasem podstawową zasadą prawa pracy wyrażoną w art. 11 ³kp jest zakaz jakiejkolwiek dyskryminacji w stosunkach pracy.

Wnioskodawczyni w chwili podjęcia zatrudnienia była osobą zdolną do pracy co wynika wprost z zaświadczenia lekarskiego z dnia 8 września 2010r., które było ważne do 8 września 2013r., a nadto z faktu rzeczywistego świadczenia tej pracy aż do dnia 26 marca 2013r.

O pozorności zatrudnienia M. S. nie świadczy wreszcie ustalone w umowie o pracę na kwotę 4000zł. brutto wynagrodzenie. Wynagrodzenie jest jednym z elementów stosunku pracy. Dla bytu stosunku pracy wystarczającym jest ustalenie, że pracownik otrzymywał wynagrodzenie za wykonywaną pracę. Ten element w niniejszej sprawie został udowodniony zeznaniami stron oraz listą płac. Natomiast adekwatność wynagrodzenia do powierzonych obowiązków pracowniczych nie ma żadnego znaczenia dla ważności umowy o pracę.

Organ rentowy w zaskarżonej decyzji nie ustalał podstawy wymiaru składek, a li tylko fakt nie podlegania ubezpieczeniom społecznym. W związku z wniesionym odwołaniem rzeczą Sądu było zbadanie, czy wnioskodawczyni świadczyła pracę w ramach pracowniczego stosunku pracy, który jest ważnym tytułem podlegania ubezpieczeniom społecznym. I w tym też zakresie Sąd sprawę rozpoznał. W sytuacji gdy podstawa wymiaru składek nie jest przedmiotem zaskarżonej decyzji ani odwołania, Sąd nie jest uprawniony po raz pierwszy orzec co do przedmiotu sporu nie objętego treścią tej decyzji, gdyż orzeczenie takie mogło by prowadzić do naruszenia konstytucyjnej zasady dwuinstancyjnego postępowania ( art. 176 ust. 1 Konstytucji RP). Dlatego też Sąd, będąc związany granicami zaskarżonej decyzji oraz odwołania od niej, nie czynił ustaleń co do adekwatności ustalonego umową wynagrodzenia do świadczonej pracy.

Podkreślenia wymaga także, iż w toku postępowania organ rentowy wykazał całkowitą bierność procesową, nie przejawiając jakiejkolwiek aktywności dowodowej zmierzającej do wykazania, że kwestionowana przez niego umowa o pracę z dnia 1 lutego 2013 roku była zawarta w celu obejścia prawa lub też jedynie dla pozoru.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy na podstawie art. 477¹⁴§2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE