WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Izabela Żylińska - Małecka

Protokolant Agnieszka Smolińska

po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2016 roku w Dzierżoniowie

na rozprawie sprawy z powództwa A. K.

przeciwko M. K.

o obniżenie alimentów

I.  oddala powództwo;

II.  obciąża powoda A. K. opłatą sadową w kwocie 431 zł (czterysta trzydzieści jeden złotych);

III.  zasądza od powoda A. K. na rzecz O. K. (1) kwotę 2400 zł (dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Zostanie wygłoszone uzasadnienie. Powód A. K. reprezentowany przez pełnomocnika adwokata E. M. w dniu 19 maja 2016 roku wniósł pozew przeciwko pozwanemu M. K. reprezentowanemu przez przedstawicielkę ustawową O. K. (1) o obniżenie alimentów na rzecz pozwanego z kwoty 1.500 złotych do kwoty po 718 złotych miesięcznie, poczynając od 5 maja 2015 roku. W uzasadnieniu swojego żądania podał, że A. K. i O. K. (1) są rodzicami małoletniego M. K.. Wyrokiem z dnia 7 maja 2014 roku Sąd rozwiązał małżeństwo O. K. (1)

[ns 00:02:31.757]

K. i A. K. z winy obu stron. Jednocześnie Sąd zasądził od ojca na rzecz małoletniego M. alimenty w kwocie po 1.500 złotych miesięcznie. Na skutek apelacji O. K. (1) Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 11 września 2014 roku zasądził także alimenty od A. K. na rzecz byłej żony w kwocie po 700 złotych miesięcznie. Podstawą ustalenia możliwości zarobkowych powoda, a zarazem określenie w związku z tym obowiązku alimentacyjnego wobec M. K. w kwocie 1.500 złotych była otrzymywana przez A. K. kwota 184 euro miesięcznie z tytułu świadczenia rodzinnego na dziecko z Niemiec. Decydujące znaczenie miała też okoliczność braku dowodów matki małoletniego M., która sprawowała nad synem osobistą opiekę z powodu stanu zdrowia dziecka. Decyzją Kasy Rodzinnej S. z dnia 5 maja 2015 roku uchylono z dniem 1 marca 2014 roku świadczenie rodzinne na rzecz M., albowiem wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim M. Sąd rozwodowy powierzył matce. Toteż A. K. utracił legitymację do pobierania tego świadczenia. A. K. został zobowiązany do zwrotu świadczenia pobieranego za okres od marca 2014 roku do marca 2015 roku. W tej sytuacji, jak dalej podano w uzasadnieniu pozwu, zachodzi podstawa do obniżenia alimentów o kwotę 782 złotych przyjmując kurs euro na 22 marca 2016 roku 4 złote 25 groszy. Dodatkowo powód podniósł, że 30 grudnia 2015 roku zawarł nowy związek z W. Ś. i wraz z małżonką nadal zamieszkuje na terenie Niemiec. Powód pracuje na stanowisku spawacza i otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 1.900 euro miesięcznie. Zarobki jego żony wynoszą 400 euro miesięcznie. Z kolei koszt utrzymania mieszkania wynosi 2.044 euro miesięcznie, to jest wynajmem mieszkania 544 euro, opłata za energię 69, abonament rtv 18, opłaty za telefon i internet 49, za garaż 26, abonament za telefon komórkowy 100 euro, podatek za samochód 39 euro, ubezpieczenie samochodu 64 euro, składka na ubezpieczenie

[ns 00:04:53.127]

auto pomoc 8 euro, składka na ubezpieczenie NW 7 euro, paliwo 150 euro, zakup żywności 300 euro, wyżywienie psa 100 euro, zakup środków czystości i kosmetyków 70 euro, pozostałe niezbędne wydatki osobiste 200 euro. Dodatkowo spłaca zadłużenie z tytułu świadczenia rodzinnego w kwocie 100 euro miesięcznie. Zaciągnięty w Niemczech kredyt gotówkowy w wysokości 404 euro miesięcznie oraz kredyt na artykuły gospodarstwa domowego w wysokości 49 euro miesięcznie. Spłaca również zaciągnięty na zakup mieszkania w Polsce kredyt w wysokości 100 euro miesięcznie. Ponadto powód podał, że wpłaca kwotę 25 euro na założoną na rzecz małoletniego lokatę oraz wydaje 50 euro miesięcznie na rzecz małoletniego, zakupuje okazjonalnie synowi odzież, obuwie, zabawki. Ponadto powód wskazał, że znacznie uległa poprawie sytuacja materialna i zarobkowa matki powoda od czasu zapadnięcia wyroku rozwodowego, ponieważ w dniu 14 sierpnia 2015 roku O. P. zawarła nowy związek małżeński z Ł. K., który posiada dochody z prowadzenia działalności gospodarczej w branży budowlanej i partycypuje w kosztach utrzymania gospodarstwa domowego. Matka M. 8 grudnia 2015 roku podjęła staż, a od 9 czerwca 2015 roku pracę na pół etatu w zawodzie kosmetyczki uzyskując uposażenie w wysokości 653 złotych miesięcznie. A. K. podał, że pismem z dnia 28 maja 2015 roku zwrócił się do byłej żony z prośbą o obniżenie alimentów i zawarcie w tej kwestii ewentualnej ugody, jednakże nie otrzymał żadnej odpowiedzi. Z kolei w odpowiedzi na pozew z dnia 23 sierpnia 2016 roku pełnomocnik matki pozwanej adwokat B. K. wniosła o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu wskazano, że wprawdzie zaszły okoliczności z artykułu 138 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego, ale takie, które nie uzasadniają obniżenia alimentów, a wręcz przeciwnie. Przede wszystkim w dacie orzeczenia alimentów powód zamieszkiwał sam i sam ponosił koszty związane z utrzymaniem mieszkania, a obecnie mieszka ze swoją żoną, zatem koszty te powinny rozłożyć się po połowie. Wprawdzie matka pozwanego jest zatrudniona na pół etatu, ale dochody są niewielkie i wynoszą 643 złotych miesięcznie, kwota wystarcza jedynie na opłacenie kosztów kredytu mieszkaniowego i przypadającej na nią części opłat za mieszkanie. Ponadto wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 25 stycznia 2016 roku ustalono, że obowiązek alimentacyjny A. K. wobec O. K. (1) ustał z dniem 8 grudnia 2014 roku. Według matki pozwanego koszt utrzymania syna kształtuje się na poziomie 4.600 złotych miesięcznie. Ponadto powód nie realizuje nawet w połowie wyznaczonych terminów kontaktów z synem, nie uczestniczy w jego wychowaniu, nie interesuje się kosztami oraz przebiegiem leczenia małoletniego. Jak przyznała matka pozwanego, dziecko ma zaspokojone swoje ponad przeciętne koszty utrzymania, ale wydaje się to usprawiedliwione, skoro powód na utrzymanie psa wydatkuje 100 euro miesięcznie, na wyżywienie swojej rodziny 300 euro miesięcznie. Pełnomocnik matki pozwanego przeprowadzając matematyczną analizę dochodów powoda, kosztów utrzymania dziecka i dochodów jego matki uznał, iż dotychczasowe alimenty odpowiadają możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego oraz potrzebom małoletniego M.. Ponadto podniesiono, że zgodnie z artykułem 135 paragraf 3 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego świadczenia z pomocy społecznej lub [? 00:08:22.155]

funduszu alimentacyjnego, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 roku o pomocy osobom uprawnionym do alimentów i podlegających zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji oraz świadczenia dla rodzin zastępczych nie wpływają na zakres obowiązku alimentacyjnego, co niewątpliwie można odnieść rozszerzająco do świadczeń przysługujących powodowi z tytułu opieki nad dzieckiem w Niemczech. Świadczenie socjalne stanowiące pomoc materialną ze strony Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego nie powinny być traktowane w ten sam sposób co dochody uprawnionego, w tym dochody z majątku dziecka, a w efekcie nie powinny uchylać, ani pomniejszać obowiązku alimentacyjnego. Tym samym odzyskała aktualność uchwała składu siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z 11 grudnia 1967 roku, zgodnie, z którą zasądzając na dziecko alimenty Sąd nie bierze pod uwagę zasiłku rodzinnego, to znaczy zasądza alimenty w takiej wysokości w jakiej zasądziłby je gdyby zasiłek rodzinny nie był pobierany. W trakcie postępowania strony nie zmieniły swojego stanowiska. Sąd ustalił stan faktyczny. Sąd Okręgowy w Świdnicy wyrokiem z dnia 7 marca 2014 roku rozwiązał przez rozwód z winy obu stron małżeństwo O. K. (2) i A. K. zawarty 9 września 2006 roku. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim M. K. Sąd powierzył matce, ograniczając tę władzę ojcu do współdecydowania o wyborze szkoły, zawodu, leczenia w razie poważnej choroby. Jednocześnie Sąd zasądził od A. K. na rzecz małoletniego M. alimenty w kwocie po 1.500 złotych miesięcznie. Na skutek apelacji O. P. Sąd, wówczas jeszcze K., Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 11 września 2014 roku zasądził od A. K. alimenty na rzecz byłej żony w kwocie 700 złotych i oddalił apelację dotyczącą żądania podwyższenia alimentów na rzecz M. do kwoty dwóch i pół tysiąca złotych miesięcznie. Sąd Apelacyjny uznał za trafne rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego w zakresie alimentów na małoletniego M. przyjmując, że koszt jego utrzymania i leczenia wynosi 1.500 złotych miesięcznie. Sąd stwierdził, że dziecko cierpi na przewlekłe choroby układu oddechowego, wymaga rehabilitacji neurologicznej, a dodatkowymi kosztami są zakup leków, koszty wizyt lekarskich, dojazd do placówek medycznych. Ponadto Sąd Apelacyjny wskazał, że stan zdrowia M. nie pozwala na pozostawienie jej dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej, co uniemożliwia matce dziecka podjęcie pracy i wobec braku możliwości zarobkowania przez matkę M. z powodu sprawowania nad nim osobistej pieczy Sąd uznał, że O. K. (2) pozostaje w stanie niedostatku, zasądzając na jej rzecz alimenty w kwocie 700 złotych miesięcznie. Orzekając o alimentach Sąd Okręgowy z kolei przyjął, że kwota 1.500 złotych tytułem alimentów na rzecz dziecka stron, jest adekwatna do możliwości finansowych i zarobkowych pozwanego, który pracuje w Niemczech za wynagrodzeniem 1.825 euro miesięcznie. Pozwany musi zaspokoić swoje potrzeby, jak podkreślił Sąd, to jest opłacać mieszkanie w Niemczech w kwocie 600 euro miesięcznie, opłacać media mieszkania stron w B., które obecnie jest wynajmowane, gdyż kwota uzyskana z wynajmu pokrywa jedynie ratę kredytu zaciągniętego przez strony na zakup tej nieruchomości. A. K. do tej pory partycypował w kosztach utrzymania dziecka w kwocie 1.300 złotych na co składał się, na co składała się kwota zasiłku z Niemiec w wysokości 184 euro oraz kwota 500 złotych przekazywana przez pozwanego. Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie w wyroku z dnia 25 stycznia 2006 roku ustalił, że obowiązek alimentacyjny powoda A. K. względem pozwanej O. K. (1) ustał z dniem 8 grudnia 2014 roku. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że małoletni M. od 1 września 2014 roku uczęszczał do Przedszkola Niepublicznego (...) w B., miał nadal problemy zdrowotne, głównie związane z zaburzeniami górnych dróg oddechowych, to jest astmą oskrzelową, atopowe zapalenie krtani, co wpływało na jego obecność w placówce. Zdarzały się przypadki, że w sytuacji napadu duszności musiał być niezwłocznie zabierany z przedszkola przez matkę. Od listopada 2014 roku do sierpnia 2015 roku M. był dziesięciokrotnie hospitalizowany i nadal pozostaje pod opieką lekarzy specjalistów. Od maja 2015 roku M. czterokrotnie w ciągu miesiąca jest poddawany hipoterapii, przy czym dwa razy za darmo i dwukrotnie odpłatnie za kwotę po 40 złotych za godzinę. Do logopedy uczęszczał raz w tygodniu w środę od godziny 14.30 do 15.30. A. K. w Niemczech przebywa od 2000 roku, obecnie zamieszkuje wraz ze swoją żoną W. K. (1), z którą ożenił się 30 grudnia 2015 roku. W 2015 roku wspólnie z żoną osiągnął dochód do opodatkowania w kwocie 21.596 euro. Żona powoda prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług kosmetycznych, przy czym te usługi świadczy w mieszkaniu i osiąga dochód nie mniejszy niż 400 euro miesięcznie. A. i W. K. (2) nie mają wspólnych dzieci. W. K. (1) nie ma własnych dzieci. Czynsz za mieszkanie wynosi 550 euro, w tym opłata za wodę i ogrzewanie. Za internet 50 euro, za energię 59 euro miesięcznie. A. K. spłaca kredyt w kwocie 420 euro zaciągnięty na spłatę pożyczki u brata w wysokości 10.000 euro na zakup samochodu oraz połowę kredytu, to jest kwotę 420 złotych tytułem spłaty kredytu hipotecznego za zakup mieszkania, w którym obecnie zamieszkuje O. K. (1) wraz ze swoim mężem oraz małoletnim M.. Spłaca także kredyt zaciągnięty na zakup sprzętu AGD w kwocie po 120 euro miesięcznie. Ma na utrzymaniu psa buldoga francuskiego, koszt karmy to 250 złotych na 1,5 miesiąca, koszt leków 100 euro na 100 dni plus koszty wizyty u weterynarza. Opłaca polisę ubezpieczeniową M. w kwocie 25 euro miesięcznie. Powód z reguły raz w miesiącu widuje się ze swoim synem i wówczas na dziecko wydatkuje kwotę około 50 złotych. A. K. z tytułu pracy zawodowej uzyskał wynagrodzenie miesięczne z dodatkami za pracę w Niemczech oraz, w tym za pracę w godzinach nocnych, kwiecień, to są kwoty netto 2.064 euro 98, maj 2.088,18 euro, czerwiec 2.367 euro 94, lipiec 2.847,76 euro, w sierpniu 2.107,33 euro, wrzesień 2.106,20 euro. Powód co parę miesięcy zmienia samochód, z reguły poprzedni sprzedaje z zyskiem. O. K. (1) zawarła związek małżeński z Ł. K. w dniu 14 sierpnia 2015 roku. Ł. K. prowadzi działalność gospodarczą, to jest firmę budowlaną. W 2015 roku osiągnął przychód w kwocie 825 tysięcy 371 złotych 61 groszy. Dochody męża matki pozwanego wynoszą około 20.000 zł miesięcznie. O. K. (1) staż urzędniczy w salonie kosmetycznym A. C. odbyła od 8 grudnia 2014 roku do 8 czerwca 2015 roku i tytułem zasiłku stażowego otrzymała kwotę około 800 złotych miesięcznie. Bezpośrednio po zakończeniu stażu podjęła pracę u A. C. w salonie kosmetycznym na podstawie umowy o pracę na pół etatu. Średnie miesięczne wynagrodzenie wynosi brutto 875 złotych. M. K. nadal uczęszcza do przedszkola, za które opłata wynosi około 400 złotych miesięcznie. Stan zdrowia dziecka poprawił się, jednak nadal jest pod opieką pediatry i alergologa. Wizyty odbywają się co trzy miesiące, koszt wizyty to 120 złotych plus koszty dojazdu do lekarza do J.. Koszt zakupu stałych leków wynosi 100 złotych miesięcznie. Od lipca 2016 roku dziecko jest leczone stomatologicznie, wizyta jedna kosztuje 200 złotych. W dalszym ciągu uczęszcza do logopedy, przy czym już dwa razy w tygodniu, jednorazowa opłata wynosi 35 złotych. Uczęszcza także na zajęcia hipoterapeutyczne dwa razy w tygodniu i jedna godzina tych zajęć kosztuje 40 złotych. Matka zakupuje dziecku wysokogatunkową żywność oraz odzież i obuwie dobrej jakości. Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego, akt Sądu Okręgowego w Świdnicy ...

[koniec części 00:17:15.137]

(...)_02

[Przewodnicząca 00:17:16.848]

...(...) [? 00:17:17.104] , akt Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie (...), odpisu aktu małżeństwa na karcie 9, pisma Kasy Rodzinnej S. karta 20, 22,akt małżeństwa karta 23, pisma z kancelarii (...) z dnia 28 maja 2015 roku karta 24, decyzja na rok 2015 w sprawie podatku dochodowego i dodatku solidarnościowego karta 79, 80, zeznania o wysokości uzyskanych przychodów Ł. K. za rok 2015 karta 81, 83, zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach karta 84, faktur VAT (...), dalej VAT (...), zamówienia numer 100, numer (...), rachunku numer zamówienia (...), faktury VAT numer (...), zamówienia (...), faktury (...), faktury, przepraszam faktury (...), rachunku zamówienia numer (...), rachunku numer zamówienia (...), zamówienia numer (...), rachunku z dnia 3 listopada 2016 roku oraz faktury z 28 października 2016 roku i 18 listopada 2016, te dokumenty znajdują się na kartach 88, 95, 96 aż do karty 99, następnie od 101 do karty 106, oraz 125, 126, rozliczenia pieniężnego za luty, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień i październik 2016 roku na kartach od 127 do 157, wydruku z portalu F. karta 157 do 160, zeznania świadka H. P. na kartach 122 verte do 123, zeznania A. K. karta 161 do 162, zeznania O. K. (1) i to jest na kartach 162 verte do 163.

Sąd zważył:W przedmiotowej sprawie podstawą prawną żądania A. K. jest art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, który stanowi, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Do stwierdzenia czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu tego przepisu należy brać pod uwagę czy istniejące warunki i okoliczności w danej sytuacji mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych i wyczerpują te przesłanki, które w sposób istotny wpływają na istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego. I to są wytyczne Sądu Najwyższego z 16 grudnia 1987 roku III CZP 91/86, oraz OSNC 1988 numer 4 pozycja 42. Miarodajne w ocenie czy nastąpiły zmiany, o których stanowi art. 138 k.r.op. jest porównanie sytuacji w jakiej znajdowały się strony w czasie ostatniego rozpoznania sprawy o alimenty z ich obecną sytuacją. W myśl art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w par. 1 zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, w par. 2 wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego, w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego i w końcu par. 3 na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają: punkt 1 - świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 roku o pomocy osobom uprawnionym do alimentów podlegające zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji, to jest Dziennik Ustaw z 2016 pozycja 169 i 195, punkt 2 - świadczenia, wydatki i inne środki finansowe związane z umieszczeniem w pieczy zastępczej, o których mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, i punkt 3 - świadczenie wychowawcze, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 roku o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, to jest Dziennik Ustaw z 2016 roku pod pozycją 195, oraz świadczenia rodzinne, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych, Dziennik Ustaw 2015 rok pozycja 114 z późniejszymi zmianami. W sprawie o obniżenie alimentów obowiązują reguły wynikające z art. 232 k.p.c. które stanowią, że strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, przy czym sąd może dopuścić dowód niewskazany przez stronę. A. K. za okoliczność kluczową mającą uzasadniać żądanie obniżenia alimentów wskazał utratę legitymacji do pobierania zasiłku rodzinnego na rzecz małoletniego M., przyznanego przez państwo Niemieckie w kwocie po 184 euro jeszcze w czasie gdy rodzice pozwanego pozostawali w związku małżeńskim. Faktem jest, że taka okoliczność rzeczywiście zaistniała. To znaczy, świadczenie przyznane 29 sierpnia 2012 roku na dziecko M. K. zostało zniesione od marca 2014 roku. Jednocześnie powód został zobowiązany do zwrotu kwoty 2.392 euro. W decyzji z dnia 5 maja 2015 roku zawarto w uzasadnieniu informację, że świadczenie na każde dziecko należy płacić tylko jednej osobie, dziecko zostało przyznane matce w związku z tym jej przysługuje roszczenie na świadczenie na dziecko. Powód z całym przekonaniem twierdził, że Sąd, który orzekał w sprawie o rozwód, a jednocześnie o alimentach na rzecz M., szacując możliwości zarobkowe i majątkowe powoda oraz wysokość alimentów, wyliczył kwotę zasiłku rodzinnego w wysokości 184 euro, tym niemniej nie sposób zgodzić się z tym stanowiskiem. Sąd Okręgowy w uzasadnieniu jednoznacznie wskazał, że przyjął, iż kwota 1.500 złotych tytułem alimentów na rzecz dziecka stron jest adekwatna do możliwości finansowych i zarobkowych pozwanego w tamtej sprawie, który pracuje w Niemczech za wynagrodzeniem 1.845 euro miesięcznie. Nadto Sąd stwierdził, że pozwany musi zaspokoić potrzeby, to jest opłacać mieszkanie w Niemczech w kwocie 600 euro miesięcznie, opłacać media, mieszkania stron w B., które obecnie jest wynajmowane, gdyż kwota uzyskana z wynajmu pokrywa jedynie ratę kredytu zaciągniętego przez strony na zakup tej nieruchomości. Dalej Sąd wskazał w uzasadnieniu wyroku, że A. K. do tej pory partycypował w kosztach utrzymania dziecka kwotę 1.300 złotych, na co składała się kwota 184 euro otrzymywana tytułem zasiłku rodzinnego na dziecko z Niemiec oraz kwota 500 złotych przekazywana przez pozwanego. Nie wynika zatem z powyższego, aby Sąd Okręgowy, a następnie Sąd Apelacyjny ustalił orzeczone alimenty w związku z kwotą otrzymanego zasiłku rodzinnego. Sąd skonstatował, że do tej pory, czyli do daty orzekania o rozwodzie, A. K. łożył na dziecko równowartość w złotych zasiłku rodzinnego z Niemiec oraz dodatku, oraz dodatkowo 500 złotych, lecz alimenty, jak wyraźnie wskazał Sąd w kwocie 1.500 złotych były adekwatne do możliwości finansowych i zarobkowych A. K., który pracując w Niemczech uzyskiwał wynagrodzenie w wysokości 1.825 euro miesięcznie. W ocenie Sądu orzekającego w niniejszej sprawie sytuacja powoda w zakresie jego możliwości majątkowych i zarobkowych nie zmieniła się w sposób uzasadniający obniżenie alimentów. Przede wszystkim w dacie orzekania o rozwodzie A. K. otrzymywał wynagrodzenie 1.825 euro miesięcznie. W 2015 roku dochód do opodatkowania wyniósł 21.586 euro, można uznać, iż był to dochód w zasadzie wyłącznie powoda, skoro związek małżeński z W. Ś. zawarł 30 grudnia 2015 roku. Z kolei w 2016 roku powód z tytułu wynagrodzenia osiągnął dochód w netto w miesiącach: kwiecień 2064,98 euro, maj 2088,18 euro, czerwiec 237,94 euro, lipiec 2847,76 euro, sierpień 2107,33, wrzesień 2106,20 euro. A. K. nie przedłożył dokumentów, z których wynikałoby jakie osiągnął wynagrodzenie w styczniu i w marcu 2016 roku, zaś za luty przedłożył jedynie dokument o wysokości wynagrodzenia za pracę w godzinach nocnych i była to kwota łącznie 220 euro, 33. Szacunkowo więc miesięcznie wynagrodzenie powoda netto na podstawie przedłożonych dokumentów wynosiło 2.263 euro miesięcznie. Od grudnia 2015 roku powód pozostaje w nowym związku małżeńskim. Jego żona prowadzi działalność gospodarczą i osiąga dochody nie mniejsze niż 400 euro miesięcznie. W tej sytuacji koszty utrzymania mieszkania obciążają małżonków wspólnie. Skoro opłaty za mieszkanie, to znaczy tak zwane media, wzrosły w porównaniu z kosztami z daty rozwodu, jak sam powód zeznał o 60 euro, to nie sposób stwierdzić, iż spowodowało to taką zmianę w sytuacji majątkowej powoda, która miałaby wpływ na wysokość alimentów. A. K. jest obciążony spłatą rat kredytu, ale trzeba mieć na uwadze, że zobowiązania alimentacyjne mają zawsze priorytet i decydując się na zaciągnięcie kredytu należy czynić to rozważnie, albowiem z reguły nie mają one wpływu na wysokość alimentów w tym znaczeniu, że nie usprawiedliwiają obniżenia tychże. Alimenty na rzecz M. były ustalone w marcu 2014 roku, choć rodzajowo zmieniły się potrzeby dziecka, to zdaniem Sądu w kontekście ustalonego stanu faktycznego oraz doświadczenia życiowego, jego koszt utrzymania nie uległ obniżeniu. Wprawdzie koszty utrzymania M. wskazane przez matkę są w ocenie Sądu mocno zawyżone, a wskazana kwota 4.006 złotych nie jest adekwatna do jego usprawiedliwionych potrzeb, tym niemniej zdaniem Sądu koszty utrzymania M. nie powinny przekraczać kwoty 2.000 złotych miesięcznie, nawet wówczas jeśli dziecku kupuje się wysokogatunkową żywność oraz odzież i obuwie dobrej jakości. Oczywiście Sąd uwzględnił nadal istniejące koszty związane w rehabilitacją dziecka i jego leczeniem. Zważyć jednak należy, że górną granicę alimentów wyznaczają li tylko potrzeby dziecka i to potrzeby usprawiedliwione, oraz możliwości zarobkowe i majątkowe osób zobowiązanych do alimentacji. O. K. (1) swój obowiązek alimentacyjny w jej części wykonuje poprzez osobiste starania o wychowanie i utrzymanie dziecka, jednakże skoro dziecko uczęszcza już do przedszkola, a nadto jego stan zdrowia poprawił się, to w odczuciu Sądu powinna w większym zakresie wykorzystywać swój zawodowy potencjał. Ponadto matka pozwanego również weszła w nowy związek małżeński, co niewątpliwie obiektywnie powinno poprawić jej sytuację, skoro mąż O. K. (1) uzyskuje dochody na poziomie 20.000 złotych miesięcznie. Odnośnie kwestii ewentualnego zasiłku rodzinnego z Niemiec. Z przepisu art. 135 par. 3 zacytowanego powyżej wynika, że na zakres obowiązku alimentacyjnego nie wpływają świadczenia rodzinne, socjalne, dla rodzin zastępczych, świadczenia wychowawcze. Wprawdzie ustawodawca powołał jedynie świadczenia, które są uregulowane w polskim porządku prawnym, tym niemniej w ocenie Sądu istota zasiłku rodzinnego w Niemczech, tak zwanego Kindergeld, jest tożsama z istotą i celowością świadczeń o podobnym charakterze jak w Polsce, a w szczególności chodzi o świadczenie wychowawcze z programu 500 plus. W tej sytuacji Kindergeld nie może wpływać na zakres obowiązku alimentacyjnego w Polsce. Kraje Unii Europejskiej mają swobodę ustanawiania własnych przepisów dotyczących uprawnień dotyczących świadczeń rodzinnych, choć wysokość i warunki ich wypłaty są różne. Rozporządzenie Wspólnoty Europejskiej 883/2004 i 987/2009 zawierają jedynie przepisy koordynujące system ubezpieczeń społecznych. Na marginesie należy tylko dodać, że O. K. (1) nie uzyskuje świadczenia rodzinnego z Niemiec w chwili obecnej i nie ma pewności, że ta kwota będzie jej przyznana, choć rzeczywiście powinna podjąć skuteczne starania w tym kierunku. Reasumując, zdaniem Sądu powód A. K. nie wykazał, aby zaistniały istotne i trwałe okoliczności, o których stanowi art. 138 Kodeksu rodzinnego uzasadniający obniżenie alimentów. Powód posiada możliwości zarobkowe i majątkowe umożliwiające mu realizowanie obowiązku alimentacyjnego w wysokości 1.500 złotych miesięcznie, ponieważ jego wynagrodzenie nie uległo obniżeniu, a wręcz przeciwnie wzrosło, koszty utrzymania mieszkania zasadniczo nie wzrosły i w dodatku obciążają teraz nie tylko powoda, ale również jego żonę. Ponadto na powodzie nie ciąży już obowiązek alimentacyjny byłej żony, który wcześniej był określony na kwotę 700 złotych miesięcznie. Z kolei usprawiedliwione koszty utrzymania pozwanego nie zmalały, choć obejmują one nieco inny zakres niż w dacie ich ustalania. Matka pozwanego swój obowiązek alimentacyjny w dużej mierze wykonuje poprzez osobiste starania w zakresie jego wychowania zważywszy na wiek dziecka i stan jego zdrowia. W tej sytuacji powód powinien w większym zakresie partycypować w kosztach utrzymania M.. Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie 1 wyroku, w punkcie 2 Sąd obciążył powoda opłatą sądową, a jako że przegrał sprawę Sąd w punkcie orzekł na podstawie par. 2 punkt 4 w związku z par. 4 ust. 9 i par. 4 punkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie. Dziękuję.