UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 03 października 2017 roku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 13 marca 2009 roku, sygn. akt II K 1042/08 Sąd Rejonowy w Otwocku skazał oskarżonego K. L. za przestępstwo z art. 178a § 1 kk w zb. z art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 21 marca 2009 roku. Następnie wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 03 sierpnia 2009 roku, sygn. akt II K 612/09 oskarżony K. L. ponownie został skazany za przestępstwo z art. 178a § 1 kk w zb. z art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Wyrok w sprawie II K 612/09 uprawomocnił się w dniu 11 sierpnia 2009 roku.

W dniu 07 maja 2016 roku po pracy oskarżony K. L. za namową kolegów poszedł z nimi na wódkę. Po wypiciu wódki około godziny 22:00 oskarżony wsiadł na motorower marki (...) o nr rej. (...) i pojechał w kierunku domu. Jadąc ulicą (...) w O. zderzył się z dwoma rowerzystami jadącymi w tym samym kierunku. Na miejsce kolizji przyjechali funkcjonariusze Policji, którzy dokonali badania oskarżonego na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Pierwsze badanie stanu trzeźwości oskarżonego wykonane o godzinie 22:28 wykazało 0,68 mg/l, zaś drugie wykonane o godzinie 22:54 - 0,74 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Badanie stanu trzeźwości oskarżonego zostało wykonane urządzeniem Alco-Sensor IV CM o nr fabrycznym (...), które posiadało aktualne świadectwo wzorcowania.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

-: wyjaśnień oskarżonego K. L. (k. 64, k. 20-22),
-: zeznań świadka P. S. (k. 30-31),
-: innych dowodów ujawnionych na rozprawie tj.: protokołów oględzin pojazdów (k. 2-4), protokołów użycia alkomatu (k. 5-9), świadectwa wzorcowania (k. 10), informacji o karalności oskarżonego (k. 14-16, k. 27-29, k. 58-59), wydruku z bazy (...) KGP (k. 17), odpisu wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku, sygn. akt II K 1042/08 wraz z informacją o odbyciu kary (k. 34-35), odpisu wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku sygn. akt II K 612/09 (k. 36), informacji z WRD KPP w O. o wykroczeniach drogowych popełnionych przez oskarżonego (k. 67-68).

Oskarżony K. L. na rozprawie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień (k. 64). Po odczytaniu przez Sąd wyjaśnień oskarżonego złożonych w postępowaniu przygotowawczym, oskarżony potwierdził je. W wyjaśnieniach tych oskarżony również przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że w dniu 07 maja 2016 roku po zakończeniu pracy koledzy namówili go na wódkę. Wydaje mu się, że wypił ćwiartkę. Następnie wsiadł na motorower i pojechał w stronę domu ulicą (...). (k. 20-22).

Wyjaśnienia oskarżonego w całości zasługują na wiarę. Są one bowiem spójne i logiczne, znajdują potwierdzenie w uznanych przez Sąd za wiarygodne zeznaniach świadka P. S. oraz w ujawnionych na rozprawie dowodach z dokumentów.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadka P. S., które są spójne i logiczne, znajdują potwierdzenie zarówno w wyjaśnieniach oskarżonego, jak też w dowodach z dokumentów, w szczególności w protokole użycia alkomatu. Ponadto świadek ten, jako funkcjonariusz Policji w sposób rzetelny, obiektywny i bezstronny zrelacjonował przebieg wykonanych przez siebie czynności. Będąc osobą obcą nie był też zainteresowany treścią mającego zapaść w sprawie wyroku i Sąd nie znalazł żadnych powodów, dla których świadek ten miałby relacjonować swoje spostrzeżenia niezgodnie z rzeczywistością.

Sąd uznał za wiarygodne również wszystkie dowody z dokumentów ujawnione na rozprawie. Żadna ze stron nie kwestionowała bowiem ich wiarygodności ani autentyczności, a w połączeniu z wyjaśnieniami oskarżonego i zeznaniami świadka dokumenty te pozwalają na odtworzenie pełnego i rzeczywistego obrazu czynu popełnionego przez oskarżonego.

Czyn oskarżonego K. L. wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 kk.

Przestępstwo z art. 178a § 1 kk polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego m. in. w ruchu lądowym przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Ustawową definicję stanu nietrzeźwości zawiera art. 115 § 16 kk, zgodnie z którym stan nietrzeźwości występuje m. in. wówczas, gdy zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg lub prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Przepis art. 178a § 4 kk przewiduje obligatoryjne obostrzenie kary wobec sprawcy czynu określonego w § 1 m. in. w sytuacji, gdy sprawca był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego.

Oskarżony K. L. będąc wcześniej dwukrotnie prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości (wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 13 marca 2009 roku, sygn. akt II K 1042/08 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 03 sierpnia 2009 roku, sygn. akt II K 612/09), w dniu 07 maja 2016 roku, na ul. (...) w O., a zatem w ruchu lądowym, kierował motorowerem marki (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości wynoszącym 0,68 mg/l i 0,74 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Urządzenie, którym przeprowadzono badanie stanu trzeźwości oskarżonego posiadało ważne i aktualne świadectwo wzorcowania. Powyższym zachowaniem oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 kk. Oskarżony popełnił to przestępstwo umyślnie w zamiarze bezpośrednim. Zanim wsiadł na motorower pił alkohol i był tego świadomy, miał również pełną świadomość tego, iż był już wcześniej skazany prawomocnymi wyrokami za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Wina oskarżonego nie budzi zatem najmniejszych wątpliwości.

W powyższej sytuacji czyn oskarżonego K. L. wyczerpuje wszystkie znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 kk.

Mając to na uwadze Sąd uznał oskarżonego K. L. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 i 4 kk i za to na podstawie art. 178a § 4 kk wymierzył mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się zasadami wymiaru kary określonymi w art. 53 § 1 i 2 kk i uwzględnił całokształt okoliczności, zarówno obciążających, jak i łagodzących mających wpływ na wymiar kary.

Skazując oskarżonego za przestępstwo z art. 178a § 1 i 4 kk na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności Sąd przede wszystkim wziął pod uwagę fakt, iż przestępstwo to cechuje wysoki stopień społecznej szkodliwości ze względu na postać zamiaru, jaki towarzyszył oskarżonemu – zamiar bezpośredni, jak też ze względu na rodzaj i charakter naruszonego dobra, jakim jest w tym przypadku bezpieczeństwo w komunikacji w ruchu lądowym. Oskarżony kierując motorowerem w stanie nietrzeźwości zderzył się z dwoma rowerzystami, a zatem swoim zachowaniem stworzył bardzo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu, a co za tym idzie dla życia i zdrowia innych osób – uczestników ruchu drogowego. Okolicznością, która wpłynęła obciążająco na wymiar kary był również wysoki stan nietrzeźwości oskarżonego w czasie popełnienia przedmiotowego przestępstwa. Ponadto, wymierzając oskarżonemu powyższą karę pozbawienia wolności Sąd miał też na uwadze fakt, że oskarżony pomimo wcześniejszej dwukrotnej karalności za przestępstwa z art. 178a § 1 kk i odbycia kary pozbawienia wolności orzeczonej sprawie Sądu Rejonowego w Otwocku sygn. akt II K 1042/08, nie wyciągnął z tych doświadczeń właściwych wniosków i po raz kolejny znajdując się w stanie nietrzeźwości wsiadł za kierownicę pojazdu mechanicznego. Okoliczność ta jednoznacznie wskazuje, że oskarżony jest osobą nieodpowiedzialną, która lekceważy obowiązujące w państwie normy prawne. Wymierzając oskarżonemu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, Sąd miał też na uwadze fakt, iż w obrębie właściwości miejscowej Sądu Rejonowego w Otwocku bardzo często dochodzi do popełniania przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji przez nietrzeźwych kierujących i wymierzona kara winna spełniać swoje cele także w zakresie prewencji ogólnej.

Okolicznością łagodzącą, która miała wpływ na wymiar kary jest fakt, iż oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Biorąc pod uwagę bilans wszystkich powyższych okoliczności Sąd uznał, iż jedynie bezwzględna kara pozbawienia wolności będzie w stanie odnieść swoje cele wychowawcze i zapobiegawcze względem oskarżonego i sprawić, że w końcu zacznie on wyciągać właściwe wnioski z dotychczasowych doświadczeń życiowych. Tylko taka kara będzie adekwatna do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego i spełni swoje cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa ze względu na prewencję ogólną.

Na podstawie art. 42 § 3 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio. Zgodnie z powołanym przepisem Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio m. in. w razie popełnienia przestępstwa określonego w art. 178a § 4 kk, chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami. W przedmiotowej sprawie nie zachodzi żaden wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami, który uzasadniałby odstąpienie od orzeczenia wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio. Wręcz przeciwnie, oskarżony swoim dotychczasowym postępowaniem (będąc uprzednio dwukrotnie skazanym za przestępstwa z art. 178a § 1 kk w zb. z art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i ponownie wsiadając w stanie nietrzeźwości za kierownicę pojazdu mechanicznego) wykazał, że jako kierowca jest osobą zupełnie nieodpowiedzialną i powinien być wyeliminowany jako kierowca z ruchu drogowego. W powyższej sytuacji orzeczenie wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio, z mocy art. 42 § 3 kk było obligatoryjne.

Na podstawie art. 43a § 2 kk, Sąd będąc zobligowany treścią tego przepisu, orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 zł. (dziesięć tysięcy złotych) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Należy podkreślić, że kwota 10.000 zł. jest minimalną kwotą, którą Sąd zgodnie z powołanym przepisem zobligowany jest orzec tytułem świadczenia pieniężnego wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 178a § 4 kk.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego w całości od kosztów sądowych obciążając wydatkami Skarb Państwa. Biorąc pod uwagę niewielkie dochody oskarżonego (2.000 zł. miesięcznie), fakt, że nie posiada on żadnego majątku, a także uwzględniając wysokość orzeczonego niniejszym wyrokiem świadczenie pieniężnego, Sąd uznał że uiszczenie przez oskarżonego kosztów sądowych byłoby dla niego zbyt uciążliwe.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE