Sygn. akt. IV Ka 51/14
Dnia 21 lutego 2014 roku
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy
w składzie:
Przewodniczący SSO Włodzimierz Hilla sprawozdawca
Sędziowie SO Piotr Kupcewicz
SR del. do SO Jakub Kościerzyński
Protokolant st. sekr. sądowy Justyna Bobak
przy udziale Ewy Łączkowskiej- Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy
po rozpoznaniu 21 lutego 2014 roku
sprawy Ł. H.
oskarżonego z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k.
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy
z dnia 19 listopada 2013 roku sygn. akt IV K 471/13
zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchyla rozstrzygnięcie zawarte w pkt. III. i na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A z siedzibą w W. obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody w kwocie 4.994,82 (cztery tysiące dziewięćset dziewięćdziesiąt cztery 82/100) złotych; utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części; zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, a jego wydatkami obciąża Skarb Państwa.
IV Ka 51/14
Przedmiotem rozpoznania w niniejszym postępowaniu odwoławczym była
apelacja prokuratora od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 19 listopada
2013r. ( sygn. akt IVK 471/13) dot. oskarżonego Ł. H. , w
zakresie podniesionego w tymże środku odwoławczym zarzutu obrazy przepisu
prawa materialnego, a mianowicie art. 46 § 1 k.k., poprzez rozstrzygnięcie
w punkcie III. miast w oparciu o treść tego przepisu ustawy, na podstawie art.
72 § 2k.k.
Niniejsza apelacja jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.
W istocie, rację ma prokurator podnosząc ów zarzut, albowiem
stosownie do treści przywołanych wyżej przepisów ustawy i w pełni
ugruntowanej w tym względzie praktyki orzeczniczej, przepis art. 46 § 1 k.k., w
przypadku złożenia stosownego wniosku (jak miało to miejsce w tym wypadku),
„wyprzedza” możliwość rozstrzygnięcia w trybie przepisu art. 72 § 2 k.k., który
stanowi środek probacyjny o charakterze fakultatywnym i pełni zgoła inną
funkcję procesową.
W konsekwencji, zaskarżony wyrok należało zmienić poprzez
uchylenie rozstrzygnięcia zawartego w punkcie III. i orzeczenie wobec
oskarżonego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem w
oparciu o przepis art. 46 § 1 k.k.
W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok podlegał utrzymaniu w mocy,
jako mający pełne oparcie w aktach sprawy oraz w stosownych przepisach
prawa.
O kosztach sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym
orzeczono po myśli art. 634 w zw. z art. 624 § 1 k.p.k., albowiem przemawiają
za tym względny słuszności; oskarżony nie wywołał postępowania
odwoławczego, a doszło doń z powodu powyższego uchybienia ze strony sądu
orzekającego.